Werkt meer eri werkt sneller.
PLAATSELIJK NIEUWS.
hierin een ieder in de gelegenheid is
zijn eigen of algemeene problemen te
bespreken. De Werkgroep steunt dit
streven graag en roept ieder belang
stellende op zich in verbinding te stel
len met de contactmenschen van zijn
dorp; zoo zal het misschien mogelijk
worden dat we in alle dorpen komen
tot dorpsvergaderingen, zooals die b.v.
al worden gehouden te Zuidzande.
Voorts zal het mogelijk zijn op deze
vergaderingen sprekers uit te noodigen
of wat muziek te maken, en zoo weer
te komen tot een begin van geestelijk
leven. Deze manier van werken lijkt
ons op het oogenblik de beste om
spoedig weer te gaan werken aan de
geestelijke wederopbouw van onze
dorpen, dus van Z.-Vlaanderen en in
direct ook van ons Vaderland. B.
Zeeland is de voedselleverancier
van bevrijd Nederland.
Het Militair Gezag deelt mede:
Zeeuwsch-Vlaanderen en Zuid- en
Noord-Beveland zijn op het oogenblik
de voornaamste voedselleveranciers van
bevrijd Nederland Suikerbieten, aard
appelen en graan moeten in het bijzon
der uit deze provinciën worden betrok
ken; wat er op tafel komt in al onze
zuidelijke provinciën is voor een belang
rijk deel het resultaat van de inspanning
van Zeeuwsche land- en transport
arbeiders. Tenminste zoo zou het kunnen
zijn. want de mogelijkheden tot een
groote productie van deze zoo uiterst
belangrijke voedingsmiddelen zijn hier
voorhanden. Helaas echter moet worden
vastgesteld, dat al deze mogelijkheden
nog niet tot op het allerlaatste worden
benut.
Terecht hebben wij gevraagd aan de
Limburgsche mijnarbeiders om hun uiter
ste krachten in te spannen, teneinde
meer kolen boven de grond te brengen,
kolen die niet vóór hen zelf alleen be
stemd zijn, maar voor alle Neder
landers in het bevrijde gebied, ook dus
voor de inwoners van Zeeland. Maar
Limburgsche mijnarbeiders kunnen niet
werken zonder Z^euwsch graan De Bra-
bantsche industrie kan niet draaien zon
der kolen uit Limburg en voedsel
uit Zeeland.
De Geallieerden doen alles, wat mo
gelijk is öm ons te helpen bij de voed
selvoorziening van ons land, maar ook
hierbij is er een grens aan alle moge
lijkheden. Eenzelfde vrachtwagen kan
niet voedsel en munitie of troepen tege
lijkertijd vervoeren en de oorlogsvoering
is nummer één
Sinds kort kunnen onze suikerfabrie
ken weer draaien in zulk een mate, dat
zij in de behoefte van het bevrijde ge
bied kunnen voorzien. Het is dan ook
redelijk, wanneer de Geallieerde leger
leiding eischt, dat Nederland op dit ge
bied in z:jn eigen onderhoud voorziet
Doch daarenboven zal het noodig ;:ijn
met den grootsten spoed een suikervoor-
raad aan te leggen voor onze landge-
nooten boven de rivieren, die straks,
wanneer ook zij bevrijd zullen zijn, op
onze hulp en steun zullen moeten kun
nen rekenen.
Wat voor de suiker geldt, geldt ook
voor aardappelen en graan. Helaas ech
ter is in de practijk gebleken, dat nog
niet een ieder tot in het diepst van zijn
■wezen doordrongen is van de dringende
noodzaak, die achter al deze kwesties
schuilt.
Het rooien van bieten het laden en
lossen en vervoeren er van wordt vaak
nog gedaan op een wijze en in een
tempo, die in deze omstandigheden niet
verantwoord zijn. Het zal misschien wel
aangenamer zijn voor ieder persoonlijk
pm het kalmpjes aan te doen en om
des Zondags eens een prettigen vrijen
dag te nemen Doch om het aangename
gaat het op dit oogenblik niet. De zaak
is om thans te werken zooveel en zoo
hard men kan, op het land. bij het ver
voer en op de fabrieken.
De Geallieerden verschaffen ons de
transportmiddelen, die zooals boven reeds
gezegd, zij zeer noode slechts kunnen
missen Aan ons de plicht, deze trans
portmiddelen zoo nuttig mogelijk te ge
bruiken. Laat een ieder persoonlijk na
gaan op welke wijze hij de productivi
teit van zijn arbeid kan verhoogen Vaak
zal er overgewerkt moeten wcvden, ook
op Zondagen: de geestelijkheid ziet de
dringende noodzaak hiervan in en heeft
haar instemming daarmede betuigd
De Duitschers hadden hun eigen op
lossing voor dergelijke moeilijkheden; zij
dwongen een ieder aan het werk te
gaan en dreigden met straf en concen
tratiekamp Dat zijn middelen, die de
Nederlandsche overheid bij voorkeur
niet wenscht toe te passen; het zou be
schamend zijn voor ons nationaal gevoel
Daarom vertrouwen de Nederlandsche
autoriteiten op de goede wil van eiken
Zeeuw om zijn u'terste krachten ter be
schikking te stellen van de voedselvoor
ziening van het bevrijde g' bied en
van onze verhongerde en geplunderde
landgenooten in het Noorden.
Er is een oorlog aan den gang; be
denkt dit eiken dag, als ge naar Uw
werk gait.
Wilt ge het alleen door de soldaten
laten opknappen en zelf Uw gemak er
van nemen? Of vecht ge mee, met alle
kracht, dien ge bezit?
Oogst dan meer per dag; laadt en
lost dan sneller; laat geen wagens onge
bruikt staan en doet wat ge kunt! Hoe
meer voedsel er komt. hoe sneller Neder
land hersteld kan worden en hoe eerder
gijzelf weer leven kunt, zooals gij dat
wenscht.
Zuidzande. Daartoe uitgenoo-
digd door het Comité tot geestelijke
wederopbouw, sprak de heer A. Hool-
horst j.l. Zaterdag over: „De saam
hoorigheid op een dorp". In zijn in
leiding toonde spr. met enkele voor
beelden uit de practijk aan dat het
oorlogsgeweld de menschheid offervaar
diger maakt en dat er een algemeene
strooming ontstaat tot het bereiken van
meer eenheid. Tot het eigenlijke onder
werp gekomen legde spr. er den nadruk
op dat saamhoorigheid niet eischt dat
de verschillende kerkelijke en politieke
groepen samensmelten, doch dat een
ieder, welke richting hij of zij ook moge
zijn toegedaan, bereid moet zijn tot
dienen. Dat moet beginnen in het ge
zin, de kleinste vorm van een samen
leving. De naast hoogere samenleving
is de dorpsgemeenschap. Wanneer men
in die dorpsgemeenschap ook het die
nen stelt boven het verdienen dan zal
een saamhoorigheid ontstaan welke weer
noodig is om ook de grootere samen
levingen, het gewest, de provincie en
tenslotte het Vaderland, tot een dienende
eenheid te maken. Als middel om de
saamhoorigheid op een dorp gunstig te
beinvloeden zag spreker de oprichting
van een dorps-werkgemeenschap. Een
gul applaus en een hartelijk dankwoord
van den voorzitter waren een welver
diende belooning voor den spreker.
Bresken s. Inplaats van wijlen
den heer Jac. Melieste, is gekozen tot
Ouderling der Ned. Herv. Kerk alhier
de heer P. C. Roest.
Zie verder tweede blad.
