Het begin. De Schakel. No. 1 Vrijdag 12 Januari '1945 le Jaargang Drukker-Uitgever: T^V f""* O 1 J A JS I"~* I p,ijs Per kwartaal f 1,25 Fa. Smoor de Hulster g I I |x I Advertenties Boulevard 120 - Breskens LS 1 A 1 V I w 7 cen{ per m m Weekblad voor West Zeeuwsch-Vlaanderen, onder Redactie van de Werkgroep Wederopbouw West Zeeuwsch-Vlaanderen, Hoofd-Redacteur de heer A. Hoolhorst, Oude Haven 8, Oostburg. EERSTE BLAD Het is met een zeker gevoel van dankbaarheid, dat wij U dit eerste nummer van een weekblad voor West Zeeuwsch-Vlaanderen aanbieden. Het is een uiting van weder normaal worden van het leven in ons gewest. Nog heel veel moet er gebeuren, voor dat onze levensomstandigheden weer eenigszins zijn als vroeger, maar juist, omdat er nog zoo veel veranderen moet, is elke verbetering, hoe klein ook, toe te juichen. Er is nu weer een moge lijkheid voor publicatie van allerlei offi- cieele berichten, de langzaam zich her stellende handel heeft gelegenheid om te adverteeren, de familieberichten worden weer verspreid, in één woord er ontstaat weer een band'tusschen de bewoners van ons zoo zwaar getroffen gcwcct. Deze band is hard noodigj want als West Zeeuwsch-Vlaanderen weer opgebouwd zal worden, kan dit alleen gebeuren door een hartelijke, toegewijde samenwerking van allen. En deze samenwerking is mogelijk! Dit is duidelijk gebleken in de angstige dagen, toen het Land van Cadzand direct front gebied was. Er is toen niet gevraagd naar politieke of godsdienstige gezind heid, er is toen aangepakt om het leven zoo draaglijk mogelijk te maken. En nu moet er aangepakt worden om het leven weer draaglijk te maken en daarvoor zijn aller krachten noodig. Het is ons bekend, dat vele harde werkers thans ontevreden zijn, omdat lieden, die de lange bezettingstijd doorgemaakt heb ben met zich op de achtergrond te houden en bang te zijn, nu weer hoog van de toren blazen en de goede vader landers van de daad op zij dringen. Er zijn duidelijke teekenen, dat deze toe stand gaat veranderen. De tijd zal leeren, dat de „door gebrek aan ge wicht omhoog gevallen lieden" lang zaam maar zeker naar de achtergrond verhuizen om vervangen te worden door menschen, die niet direct in hun schulp kruipen als de granaten fluiten of vliegers het leven bedreigen. Wil onze maatschappij weer goed worden, beter worden, dan moeten de beproefde werkers, mannen en vrouwen, die de gemeenschap willen dienen, als 't moet met voorbijzien van eigen belangen, naar voren komen, ook al zijn zij niet in staat briljante redevoeringen te hou den. \an woorden hebben we geen gebrek, wij vragen daden! Ook weten wij, dat velen ontevreden zijn over de wijze, waarop onze be vrijding tot stand kwam. Hoe prettig had menigeen zich die bevrijding voor gesteld: veel vlaggen met oranjewimpels, oranje lampionnetjes en stroomen oranje bitter en ranja, alle N.S.B.ers en moffen meiden in de bak en de rest hossende op straat met de Tommies en Ameri kanen. Maar Churchil voorspelde ons nog veel bloed en tranen! En dat bloed en die tranen zijn gekomen. Onze gelederen zijn gedund, rouw is in veler hart, onze eigendommen zijn vei wuesi, WèSt Zeeu'wsch-Yiaanderen is bijna onbewoonbaar geworden. Velen van ons zijn alles kwijt cn zijn ge doemd elders gastvrijheid te vragen. De prijs voor onze herwonnen vrijheid is hoog, heel hoog. Maar laat ons niet vergeten, dat Vrijheid een hooge prijs waard is. Ondanks alle ellende hebben we diep in ons dat gevoel van bevrij ding, dat ons leven weer nieuwe toe komst geeft. Wie de prijs der bevrijding te hoog vindt, moet zich wel voor stellen, hoe het zou zijn, als die be vrijding niet gekomen was. Dan waren we slaven geweest van een voor ons Nederlanders volkomen onaanvaardbaar nazidom, dan hadden we tot in lengte van dagen kunnen zuchten onder de gestapo-terreur, dan hadden we bij voortduring de vernedering moeten ondergaan om door minderwaardige individuen, die maar al te graag naar de duitschers liepen, aangebracht te worden. Dan waren we van vrije Nederlanders geworden tot duitsche slaven. En al zou de prjjs nog veel hooger geweest zijn, dat alles willen we niet en daarom mogen we niet spreken van een Ie hooge prijs. Wat er ook gebeurd is: wij zijn vrij. We hunkeren er naar, dat ook de andere Nederlanders weer het juk van zich af kunnen schudden; we hebben deer nis met onze nog steeds onderdrukte landgenooten, die aan de rand van hongersnood staan en uit wier midden duizenden zijn weggevoerd in slavernij. Maar eenmaal komt de dag, dat ook zij weer vrij zijn. Nog is de oorlog niet ten einde, maar zeker is, dat de tijd komt én vermoedelijk spoedig, dat de Nederlandsche driekleur weer wap pert van Maastricht tot Delfzijl en dat onze Koningin, temidden van onze geliefde koninklijke familie, weer Haar beproefde bewind zal voeren over ons hevig geteisterde Vaderland. Maar hoe erg de vernielingen ook zijn, hoe groot de verliezen, ons land zal herrijzen. Wij in ons Landje van Cadzand kun nen reeds beginnen met het herstel en de opbouw en hierbij hoopt dit bescheiden weekblad het zijne bij te dragen. AAN DE LEZERS! De Uitgevers rr.eenen met de uitgave van dit blaadje in een lang gevoelde behoefte te hebben voorzien. De moei lijkheden om deze kleine krant het wereldlicht te doen aanschouwen waren vele. Zij hopen echter eerlang „De Schakel" in een ruimer kleed te kunnen steken, als verschillende technische be zwaren tot het verleden zullen behooren. Den lezer onze groet. BIJ EEN GEBOORTE. Bij een geboorte in ons gehavende land van Cadzand hoort geen lange toespraak. Maar het feit dat wij U bewoners van West Zeeuwsch-Vlaande ren, weer een eigen krant kunnen voorleggen is van zoo groote beteeke- nis, dat een kort woord van vreugde en van dankbaarheid, dat het zoover Is hier niet mag ontbreken. Wij hebben lang nagedacht over de naam. Nomen est Omen, een naam is een voorteeken! Een goede naam dient iets aan te

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1945 | | pagina 1