Het begin.
De Schakel.
No. 1
Vrijdag 12 Januari '1945
le Jaargang
Drukker-Uitgever: T^V f""* O 1 J A JS I"~* I p,ijs Per kwartaal f 1,25
Fa. Smoor de Hulster g I I |x I Advertenties
Boulevard 120 - Breskens LS 1 A 1 V I w 7 cen{ per m m
Weekblad voor West Zeeuwsch-Vlaanderen, onder Redactie van de Werkgroep Wederopbouw
West Zeeuwsch-Vlaanderen, Hoofd-Redacteur de heer A. Hoolhorst, Oude Haven 8, Oostburg.
EERSTE BLAD
Het is met een zeker gevoel van
dankbaarheid, dat wij U dit eerste
nummer van een weekblad voor West
Zeeuwsch-Vlaanderen aanbieden. Het
is een uiting van weder normaal
worden van het leven in ons gewest.
Nog heel veel moet er gebeuren, voor
dat onze levensomstandigheden weer
eenigszins zijn als vroeger, maar juist,
omdat er nog zoo veel veranderen moet,
is elke verbetering, hoe klein ook, toe
te juichen. Er is nu weer een moge
lijkheid voor publicatie van allerlei offi-
cieele berichten, de langzaam zich her
stellende handel heeft gelegenheid om
te adverteeren, de familieberichten
worden weer verspreid, in één woord
er ontstaat weer een band'tusschen de
bewoners van ons zoo zwaar getroffen
gcwcct. Deze band is hard noodigj
want als West Zeeuwsch-Vlaanderen
weer opgebouwd zal worden, kan dit
alleen gebeuren door een hartelijke,
toegewijde samenwerking van allen. En
deze samenwerking is mogelijk! Dit is
duidelijk gebleken in de angstige dagen,
toen het Land van Cadzand direct front
gebied was. Er is toen niet gevraagd
naar politieke of godsdienstige gezind
heid, er is toen aangepakt om het leven
zoo draaglijk mogelijk te maken. En nu
moet er aangepakt worden om het leven
weer draaglijk te maken en daarvoor
zijn aller krachten noodig. Het is ons
bekend, dat vele harde werkers thans
ontevreden zijn, omdat lieden, die de
lange bezettingstijd doorgemaakt heb
ben met zich op de achtergrond te
houden en bang te zijn, nu weer hoog
van de toren blazen en de goede vader
landers van de daad op zij dringen. Er
zijn duidelijke teekenen, dat deze toe
stand gaat veranderen. De tijd zal
leeren, dat de „door gebrek aan ge
wicht omhoog gevallen lieden" lang
zaam maar zeker naar de achtergrond
verhuizen om vervangen te worden door
menschen, die niet direct in hun schulp
kruipen als de granaten fluiten of
vliegers het leven bedreigen. Wil onze
maatschappij weer goed worden, beter
worden, dan moeten de beproefde
werkers, mannen en vrouwen, die de
gemeenschap willen dienen, als 't moet
met voorbijzien van eigen belangen,
naar voren komen, ook al zijn zij niet
in staat briljante redevoeringen te hou
den. \an woorden hebben we geen
gebrek, wij vragen daden!
Ook weten wij, dat velen ontevreden
zijn over de wijze, waarop onze be
vrijding tot stand kwam. Hoe prettig
had menigeen zich die bevrijding voor
gesteld: veel vlaggen met oranjewimpels,
oranje lampionnetjes en stroomen oranje
bitter en ranja, alle N.S.B.ers en moffen
meiden in de bak en de rest hossende
op straat met de Tommies en Ameri
kanen. Maar Churchil voorspelde ons
nog veel bloed en tranen! En dat
bloed en die tranen zijn gekomen.
Onze gelederen zijn gedund, rouw is
in veler hart, onze eigendommen zijn
vei wuesi, WèSt Zeeu'wsch-Yiaanderen
is bijna onbewoonbaar geworden. Velen
van ons zijn alles kwijt cn zijn ge
doemd elders gastvrijheid te vragen.
De prijs voor onze herwonnen vrijheid
is hoog, heel hoog. Maar laat ons niet
vergeten, dat Vrijheid een hooge prijs
waard is. Ondanks alle ellende hebben
we diep in ons dat gevoel van bevrij
ding, dat ons leven weer nieuwe toe
komst geeft. Wie de prijs der bevrijding
te hoog vindt, moet zich wel voor
stellen, hoe het zou zijn, als die be
vrijding niet gekomen was. Dan waren
we slaven geweest van een voor ons
Nederlanders volkomen onaanvaardbaar
nazidom, dan hadden we tot in lengte
van dagen kunnen zuchten onder de
gestapo-terreur, dan hadden we bij
voortduring de vernedering moeten
ondergaan om door minderwaardige
individuen, die maar al te graag naar
de duitschers liepen, aangebracht te
worden. Dan waren we van vrije
Nederlanders geworden tot duitsche
slaven. En al zou de prjjs nog veel
hooger geweest zijn, dat alles willen
we niet en daarom mogen we niet
spreken van een Ie hooge prijs. Wat
er ook gebeurd is: wij zijn vrij. We
hunkeren er naar, dat ook de andere
Nederlanders weer het juk van zich
af kunnen schudden; we hebben deer
nis met onze nog steeds onderdrukte
landgenooten, die aan de rand van
hongersnood staan en uit wier midden
duizenden zijn weggevoerd in slavernij.
Maar eenmaal komt de dag, dat ook
zij weer vrij zijn. Nog is de oorlog
niet ten einde, maar zeker is, dat de
tijd komt én vermoedelijk spoedig, dat
de Nederlandsche driekleur weer wap
pert van Maastricht tot Delfzijl en dat
onze Koningin, temidden van onze
geliefde koninklijke familie, weer Haar
beproefde bewind zal voeren over ons
hevig geteisterde Vaderland. Maar hoe
erg de vernielingen ook zijn, hoe groot
de verliezen, ons land zal herrijzen.
Wij in ons Landje van Cadzand kun
nen reeds beginnen met het herstel
en de opbouw en hierbij hoopt dit
bescheiden weekblad het zijne bij te
dragen.
AAN DE LEZERS!
De Uitgevers rr.eenen met de uitgave
van dit blaadje in een lang gevoelde
behoefte te hebben voorzien. De moei
lijkheden om deze kleine krant het
wereldlicht te doen aanschouwen waren
vele. Zij hopen echter eerlang „De
Schakel" in een ruimer kleed te kunnen
steken, als verschillende technische be
zwaren tot het verleden zullen behooren.
Den lezer onze groet.
BIJ EEN GEBOORTE.
Bij een geboorte in ons gehavende
land van Cadzand hoort geen lange
toespraak. Maar het feit dat wij U
bewoners van West Zeeuwsch-Vlaande
ren, weer een eigen krant kunnen
voorleggen is van zoo groote beteeke-
nis, dat een kort woord van vreugde
en van dankbaarheid, dat het zoover
Is hier niet mag ontbreken. Wij hebben
lang nagedacht over de naam. Nomen
est Omen, een naam is een voorteeken!
Een goede naam dient iets aan te