Gezond snoepen
'We hebben 'n hechte
band gekregen'
Ingezonden
brief
Ondo-jeugdteams
gesponsord
Sieraden van Willem Pastoor
M/V woensdag 10 december 1997
Tariefwijziging PTT Telecom
Verontschuldiging
Moeilijk
EEN PODENCO: NIET MEER DAN EEN GEBRUIKSVOORWERP IN SPANJE
Gulle gift
Levend gedumpt
Adopteren
Beweging
Donateur
Ondo E in nieuwe shirts van de Kaasboerderij.
SINT LAURENS - Twee jeugdteams van korfbalvereniging On
do (Op naar de Overwinningzijn door sponsors van nieuwe te
nues voorzien.
Ondo C2 kreeg de shirts van Constructiebedrijf Hillebrand uit
Middeburg en Ondo E heeft ze gekregen van kaasboerderij
Schellach, eveneens uit Middelburg.
0 Ondo C2 in het nieuw gestoken door Constructiebedrijf Hille
brand.
Voeding
Drie maaltijden per dag zijn ruim voldoende om alle voedings
stoffen binnen te krijgen die we nodig hebben. Het blijkt echter
dat we meestal teveel hapjes en versnaperingen tussendoor
eten, waardoor we meer verteren dan goed voor ons is. Als we
meer eten en drinken dan we nodig hebben, wordt dit door het
hele lichaam opgeslagen als vet. Hierdoor neemt ons lichaams
gewicht toe. Bovendien vergroot voortdurend eten en snoepen
in hoge mate de kans op tandbederf. Door de bacteriën in de
mond worden suikers omgezet in een zuur dat het glazuur van
de tanden aantast. Gebeurt dat te vaak en krijgt het gebit on
voldoende tijd om te herstellen, dan zal dit tot een slecht gebit
leiden. Niet alleen snoepjes of koekjes bevatten suiker, maar
ook appels bijvoorbeeld. Appels bevatten echter wel belangrij
ke voedingsstoffen, dit in tegenstelling tot snoep. Daarom het
advies: eet 3 maaltijden per dag en gebruik niet vaker dan 4
maal iets tussendoor. Gezond eten en snoepen is niet alleen be
langrijk voor volwassenen, maar zeker ook voor peuters en
schoolgaande kinderen.
Peuters
Snoep wordt vaak gebrukt als zoethoudertje bijvoorbeeld bij
een huilbui, of na een val. Wanneer een kind getroost moet wor
den is aandacht door even knuffelen, samen een boekje lezen of
gewoon wat praten belangrijker dan een snoepje. Kinderen vin
den snoep heerlijk, maar een kind dat trek heeft in iets lekkers
kun je ook iets anders geven dan snoep, zoals kaas met een au
gurk, radijsjes, komkommer, wortel of een appel. Je kunt peu
ters het beste niet laten wennen aan de zoete smaak, voeg daar
om geen suikers toe als dat niet nodig is.
Schoolgaande jeugd
Iets eten of drinken in de pauze of 's middags na school is altijd
welkom. Een kind heeft honger of lust wel iets, net als volwas
senen met hun kopje koffie. Tijdens het leren en spelen wordt
immers energie verbruikt. Lekkere en gezonde 'happen' kunnen
zijn: een beker yoghurt of melk, brood, fruit, een stukje wortel
of kaas of een ontbijtkoek. Deze tussendoortjes moeten we wel
tot de eetmomenten rekenen. Heeft u nog vragen of wenst u na
dere informatie over dit of andere onderwexpen met betrekking
tot gezondheid, ziekte en gezondheidszorg? Dan bent u van har
te welkom in de Gezondheidswijzers in Goes (GGD gebouw, tel
0113-249434) en Vlissingen (bibliotheek, tel 0118 412947).
Voorbeeld van een sieraad zoals dat in Depot te zien is.
MIDDELBURG - Depot, de expositieruimte op het adres 't
Zanddorp 68 heeft een bijzondere collectie in huis.
Sieraden van Willem Pastoor en werkstukken van beeldhouwer
en edelsmid Raf Verjans. De expo is zondag en maandag open
van 14.00 tot 17.00 uur. Van 30 december tot en met 14 februari
alleen na telefonische afspraak (telefoon 612640).
ZEELAND - Sinds deze maand is het mogelijk vanuit netnum
mer 0118 tegen het binnen-basistarief te bellen met het net
nummer-gebied 0111 en omgekeerd natuurlijk. Bellen vanuit
Walcheren naai- Schouwen-Duiveland en vice versa is hiermee
een stuk goedkoper geworden. Van Middelburg naar Zierikzee
kan bijvoorbeeld voor het regiotarief gebeld worden. Een ge
sprek van vijf minuten in dit gebied kost overdag nu 0,32 cent
(dat was 1 gulden) en 's avonds 0,18 cent (was 0,50). Ook in de
nieuwe situatie blijft het. starttarief tien cent.
SORRY PAGANINI VERZORGT IN JANUARI EEN SPRANKELEND OPTREDEN
MIDDELBURG - 'There you go', met dit vaste openingsnummer
start zondag 11 januari om drie uur de groep 'Sorry Paganini' een
sprankelend muzikaal optreden in Celtic-Pub The Duke aan de
Vlasmarkt in Middelburg.
Een groep die enige uitleg
vraagt: Waar komt de naam, die
klinkt als een verontschuldi
ging, vandaan en welk genre
muziek brengen de vier mannen
en een vrouw.
De naam is snel verduidelijkt,
het genre blijkt veel moeilijker.
Tholenaar Pieter van Dort, gi
taar en zang, doet een poging:
„Na achttien jaar weet ik het
nog niet." Geeft dan een opsom
ming: „Amerikaanse folk, akoe
stische muziek, Ierse en Ameri
kaanse invloeden, countrystijl."
De Ieren namen de muziek mee
naar Amerika, wortels liggen in
de bluegrass. „En voor de ken
ners, we laten ons inspireren
door muziek van anderen: in
vloeden van Mary Black en Alis
on Krauss. En heel, heel af en
toe schrijven we zelf iets." Al
deze volksmuziek vraagt om een
viool en die is er niet.
'Sorry Paganini' is derhalve een
verontschuldiging aan de viool
virtuoos Paganini. Hans Tim
merman, basgitaar, draait er
niet om heen: „We doen ook niet
zoveel moeite om een violist te
vinden. Hoewel, een hele goede,
een profWeet je, we zijn
meer dan alleen musici met el
kaar."
„In al die jaren hebben we een
heel hechte band gekregen. Het
zal beslist moeilijk zijn daar een
nieuweling bij te betrekken."
Hoe begon de muzikale carrière
van deze amateurs, die stuk voor
stuk naast de muziek een druk
privéleven hebben. Alle vijf gin
gen ze op het muzikale pad op
zeer verschillende manieren van
start en later bleek dat ze won
derwel bij elkaar pasten. Pieter
van Dort en Kees de Bakker,
vijfsnarige banjo, maakten als
buurjongens van twaalf op Tho-
len al samen muziek.
„Pas veel later doken we met de
muziek de kroeg in." Daarna
sloten Henk van Straaten, gitaar
en zang, Hans Timmerman en
Lianne Timmerman, zang, zich
bij hen aan. In de huidige bezet
ting bestaan ze nu dertien jaar.
Hoe moeilijk ze het allemaal
vinden hun muziek te plaatsen,
een ding weten ze precies te om
schrijven.
„We zijn in elk geval geen amu
sementsband. Al zien sommigen
kans op onze muziek te dansen."
Lianne, die de pret tijdens het
wekelijks oefenen, hogelijk
waardeert, heeft toch de serieu
ze ondertoon bij hun optredens
hoog staan. „Ik wil ook alleen
teksten zingen die iets te zeggen
hebben. Er moet ontroering uit
spreken, humor, diepgang, poë
zie wil ik brengen."
Hun optredens van de laatste
tijd sporen met deze instelling.
De vrouwen uit Benin, onlangs
in Zeeland te gast, genoten van
hun muziek.
Verder speelden ze in de gevan
genis in Breda, bij een leefvorm
voor verstandelijk gehandicap
ten, op een kasteel in België en
in Razzmatazz in Oost-Souburg.
Ze beleven er enorm veel plezier
aan.
0vlnr.: Pieter van Dort, Hans Timmerman, Kees de Bakker, Henk van Straaten en Lianne Timmerman.
„Eenmaal in de zoveel tijd een
aandachtig publiek, we zijn
geen broodspelers, en dan via
mond-tot-mond reclame van
enthousiaste fans naar een vol
gend optreden."
Voor een eerste kennismaking
met 'Sorry Paganini' kan men
zondagmiddag naar The Duke.
Wie het gezelschap al kent
heeft vast geen aansporing no
dig.
Pieter: „We brengen luistermu-
ziek, beetje dansmuziek, veel
sfeer, maar ook 'de beuk erin'.
Op verzoek willen de musici
van 'Sorry Paganini" graag
voor ons een paar nummers
spelen. Wat wij ervan vinden
Dit: Zondagmiddag 11 januari
vrij houden en het jaar prettig,
muzikaal starten in The Duke.
'Het is een honds bestaan'
VLISSINGEN - Kleine oorzaken hebben grote gevol
gen. En gelukkig soms ook goede gevolgen. Jeanette
van der Meer werd vorig jaar getroffen door een klein
stukje in het blad 'Hondenmanieren'. Zelf dol op hon
den raakte het haar diep toen ze las over het hondse
bestaan van de Podenco in Spanje en de 'Podenco Aid
Foundation een stichting opgericht door Annelies en
Leen Jacobs in Benissa, (Alicante).
Niet alle honden hebben in Spanje een hondenleven.
Met dit initiatief hoopt de fami
lie Jacobs het hondenleed iets te
verzachten. Jeanette aarzelde
niet, telefoneerde en faxte naar
Spanje en afgelopen zomer gin
gen zij en haar man Ron, die sa
men de Martin Gaus Honden
school Walcheren "Westhound"
runnen, naar Spanje.
door Tannie van Eek
Ze gingen niet met lege handen.
Volledig verrast waren Annelies
en Leen Jacobs toen bleek dat de
bus van de Van der Meers afge
laden was met hondenmanden, -
kleden, voer, medicijnen en ont-
wormingstabletten. „Alles
spontaan afgestaan door men
sen in Zeeland en twee
dierenspeciaalzaken.
En het is niet bij deze eenmalige
gulle gift gebleven. Jeanette en
Ron hebben er voor gezorgd dat
het in Nederland mogelijk is
een hond op afstand te adopte
ren voor 28 gulden (2000 pes
eta's) per jaar.
De Podenco Ibicenco is een hond
van een eeuwenoud ras, verwant
aan de pharao-hond, alleen an
ders van kleur. Jeanette: In
Spanje worden ze door jagers
gebruikt voor de konijnenjacht.
De Podenco is een halve wind
hond, jaagt met z'n neus. Ze
kunnen opsporen, doden en te
rugbrengen van het wild.
Meer dan een gebruiksvoorwerp
is de hond niet. Als de honden
niet meer kunnen of willen ja
gen worden ze afgedankt. Opge
hangen aan een boom of aan een
auto gebonden en net zo lang
door het dorp gesleept tot de
hond dood is. Of ze worden ach
tergelaten in kleine betonnen
hokjes, niet beschut voor de
Spaanse hete zon.
Puppy's worden levend ge
dumpt in plastic zakken op de
vuilstortplaats. Dierenasiels
zijn er niet en toen Annelies en
Leen Jacobs toevallig vijftien
jaar terug een zeer verwaarloos
de en ondervoede hond vonden
met het touw waarmee hij zat
vastgebonden vergroeid in zijn
nek, besloten ze de Podenco Aid
Foundation op te richten.
Hun eerste hond, op sterven na
dood, werd geopereerd en werd
13 jaar oud. Afgelopen zomer
waren er 148 honden in hun op
vang, 120 Podenco"s en 28 ande
re rassen die vanzelfsprekend
ook op hulp mogen rekenen. Een
paar keer per week gaat Anne
lies bij het politieasiel kijken.
Een betonnen hok dat de naam
van asiel eigenlijk
niet waard is.
„Daar hebben wij
een Podencoteefje
gered. Met drie
man zijn we drie
uur bezig geweest
haar te ontdoen
van duizenden
luizen en teken.
We hebben haar
Freiya genoemd
en het is nu ons
adoptie" kindje"
Af en toe wordt
Jeanette gevraagd
of dit niet erg ver
gaat, een hond
adopteren in een
wereld waar nog
zoveel mensen
van alles te weinig
hebben.
„Je kunt niet alles
op je nek nemen",
vindt ze en ergens
moet je beginnen.
„Vergelijk het met
het Foster Parents Plan, al jaren
hebben wij een dochtertje in de
Dominicaanse Republiek."
Wie mee wil helpen een eind te
maken aan een dergelijk hon
denleven en een Podenco wil
adopteren moet het volgende
weten: Na overmaking van het
bedrag krijgt men een foto en
een beschrijving van de geadop
teerde hond. Met informatie
waar de hond is gevonden en
hoe de reu of het teefje er aan
toe was en hoe het verder net
hem/haar gaat.
Als de hond bij Annelies en Leen
weer geheel is opgeknapt kan hij
geplaatst worden in een gezin.
Dat kan in heel Europa zijn. Er
blijft controle op. De "adoptie
ouder" krijgt daar bericht van en
de donatie gaat dan over op een
volgende hond waarvoor dezelf
de procedure wordt gevolgd. Al
le honden worden gecastreerd of
gesteriliseerd. Wie eventueel
overweegt een Podenco in huis
te nemen moet dit dus niet voor
de broodfok doen.
„En weet dat een Podenco veel
beweging nodig heeft.
Bij de Martin Gaus Hondenschool Walcheren weet men alles
over het adopteren van Podenco's.
0 Freiya is een maand of vier oud.
dierie.
Jeanette en Ron vinden dat in
Spanje vooral de politiek zich
moet gaan bemoeien met ver
waarlozing
van hon
den. In Be
nissa is het
begin ge
maakt.
„De burge
meester, te
vens die
renarts
heeft zelf
inmiddels
zeven Po
denco" s."
Nadat het
blad "Hon
denmanie
ren" van
november
een artikel
over de Po
denco" s
van Jeanet
te plaatste
liep en
loopt het
nog steeds
storm.
„Na drie
weken
Het beest zit onder het onge-
hebben we op verzoek al drie
honderd aanvragen tot adoptie
verstuurd. Niet alleen in Neder
land, zelfs tot in België en
Duitsland."
Inmiddels is er een videoband
gemaakt over de Podenco Aid
Foundation en van de reis van
afgelopen zomer van de Van der
Meers. Alle 32 Martin Gaus
Hondenscholen in Nederland en
België steunen inmiddels dit ini
tiatief.
Natuurlijk kan men ook dona
teur worden. Zo komen de be
handelkamer en een medicijn
kamer, grote wens van Annelies
en Leen Jacobs, steeds dichter
bij.
Eén negatieve reactie kregen
Annelies en Ron tot nu toe. Van
een Spaanse wonend in Neder
land. Zij wilde graag kwijt dat
niet alle honden in Spanje een
hondenleven hebben. Waarvan
akte.
Voor belangstellenden, het tele
foonnummer van Jeanette en
Ron van der Meer is 0118
464693.
Het stuk
je 'aan de kant ge
zet' van Cameleon was mij
als bewoner van het huizengroepje
aan de Langeweg tussen Nieuw en
St. Joosland en Amemuiden, uit het
hart gegrepen.
De arrogantie en eigenzinnigheid
van bestuurders en plannenmakers
mag best eens op de korrel genomen
worden. Toen het plan rees om
langs de Langeweg een dubbel
fietspad aan te leggen en iedereen
dat gevaarlijk vond in verband met
uitritten, werd dat gewoon van tafel
geveegd.
Toen gevraagd is om parkeerruimte
aan de overkant van de weg, zelfs
aangekaart bij Veilig Verkeer om
dat het fietspad daar toch ver-
dween, kon daar niets van komen.
Het was te gevaarlijk om over te ste
ken. Nu vraag ik u, volwassen men
sen moeten dagelijks straten en we
gen oversteken. Ook weer van de
baan dus.
Het valt bitter tegen met die par
keerruimte, veel te weinig en wij op
nummer 16 hebben niet eens een
paadje om over te steken, gevaarlijk
zeker? Als het bedienend verkeer bij
ons moet zijn, moeten ze er echt
moeite voor doen.
Dat het oude fietspad al maanden
voordat het nieuwe klaar was moest
worden opgebroken en je dus te pas
en te onpas moest oversteken, dat
was zeker niet gevaarlijk?
Dan het laatste stuk dat voor de
fiets gereserveerd is, dat over een
oud stuk weg loopt vol putten en
boomwortels en bovendien onver
licht, dat is zeker niet gevaarlijk? Ik
wil maar zeggen, al die plannenma
kers, die dat vast allemaal vanach
ter hun bureau doen, zijn niet voor
reden vatbaar. Ik heb er mijn buik
vol van.
M. Vader, bewoonster van de Lan
geweg in Nieuw en St. Joosland.
Betreft: Kleinzieligheid troef bij
kaartverkoop aan het loket van het
station Vlissingen.
Geachte heer of mevrouw,
Dinsdag 28 oktober jl heb ik met
mijn vrouw de tentoonstelling "De
Haagse School" te Rotterdam be
zocht.
Omdat er zo gepropageerd wordt de
auto eens te laten staan en van het
openbaar vervoer gebruik te maken
besloot ik dit nu eens te doen. De af
stand Vlissingen Rotterdam C.S.
bedraagt 133 km. wat betekent dat
2x een dagretour f 107,— kost.
Een meerman's kaait voor 2 perso
nen kost ƒ100,—zodat ik koos voor
deze mogelijkheid. De man achter
het loket, die begreep dat ik de be
doeling had om met de intercity van
8.57 uur mee te gaan dwong mij
echter om nog 2 enkele reizen naar
het station Vlissingen-Souburg te
kopen. Extra kosten 2x f 2,75 is f
5,50.
Hij legde uit dat ik met een meer
man's kaart pas om 9.00 uur in de
trein mocht. De twee kaartjes wa
ren om de drie minuten te overbrug
gen tussen het moment waarop de
trein volgens de die regeling vertrok
en het tijdstip van 9.00 uur.
Nu ben ik in het verleden diverse
keren met een aantal leden van de
postzegelvereniging op een meer
man's kaart naar de randstad ge
weest en noch aan het loket, noch in
de trein heeft men over die drie mi
nuten ooit moeilijk gedaan.
We zitten hier in een uithoek en de
reistijd naar de randstad is al aan
zienlijk. Hier komt nog bij dat de
stoptrein 25 minuten later gaat, er
uiteraard lan-er over doet en de vol
gende intercity een vol uur later ver
trekt.
Nu vraag ik mij het volgende af: Is
het beleid van de N.S. in het hele
land aangescherpt t.a.v. het tijdstip
van 9.00 uur? of is het het station
Vlissingen? of alleen die ene man
achter het loket die de woorden to
lereren of gedogen niet kent? Dit
laatste kan ik mij niet goed voorstel
len want deze woorden hoor je te
pas en te onpas
.De conducteur, aan wie ik in eerste
instantie de meerman's kaart liet
zien nam ei' genoegen mee, natuur
lijk, het was toen al 9.30 uur.
Pas toen ik aandrong ook de andere
kaartjes te stempelen, en mijn onge
noegen over de gang van zaken ken
baar maakte, deed hij dit. Nu is het
zo dat de afstand van mijn woning
naai' het station Vlissingen (vertrek
8.57), Vlissingen-Souburg (vertrek
9.01) of Middelburg (vertrek 9.05)
nagenoeg dezelfde is.
Het maakt dus niet uit waar ik op
stap. Ook is het zo dat een kaartje
van f 2,75 in dit geval onevenredig
duur is.
Het is immers het tarief voor de eer
ste 8 km. in de tabel, dus per km. het
allerduux-ste, terwijl de afstand van
Vlissingen naar Vlissingen-Souburg
maar 2 km. is.
Ik heb deze gang van zaken als zeer
klant onvriendelijk ervaren. Zo ga
je als 'zaak' niet met je klanten om.
Alleen als je een monopoliepositie
hebt kun je dit doen. Maar die posi
tie heeft de N.S. niet.
De volgende keer kies ik weer voor
de auto. Een eenvoudig rekensom
metje leert mij dat 266 km. bij een
verbruik van 1 op 133 tegen f 2,20 is
f 44,— betekent aan brandstof. Bij
een treinprijs van f 105,50 blijft er
dan nog ruim f 60,— over ter dek
king van de vaste kosten.
Nu begrijp ik best dat ik met een
meerman's kaart niet om b.v. 8.30
uur in de trein mag, maar gezien de
ligging van de drie genoemde sta
tions en de vertrektijden van de trei
nen vind ik de gevraagde bijbet
aling absurd.
Het zal na deze onaangename erva
ring nog heel lang duren voor ik
weer in de trein stap.
"Wij gaan er voor" zegt de N.S.
Waarvoor eigenlijk?
Hoogachtend,
J. Heijkoop, Vlissingen.
