SCHELDEBODE
Uit op
Walcheren
Filatelistenclub 90 jaar
Afslank-stand
MIDDELBURG - Het was vroeger de gewoonste
zaak van de wereld dat mensen met een verstan
delijke handicap de geborgenheid kregen van
een inrichting. Daar bleven ze soms hun hele le
ven. Vandaag de dag is er veel veranderd. Hulp
verleners kwamen er achter dat sommige bewo
ners van een psychiatrische instelling beter tot
hun recht komen binnen de 'normale' maat
schappij.
?9j
M/V woensdag 12 NOVEMBER 1997
NA JARENLANG IN EEN TEHUIS GEWOOND TE HEBBEN, NU DEELS OP EIGEN BENEN
Overal gewoond
Groot risico
Warme band
Kerst alleen
Steun
Eenzaamheid
Bijeenkomst
voedselallergie
Workshop met de
didgeridoo
Opbrengst collecte
Wintermarkt voor
goede doelen
Dansavond met
Double Face
Ledenvergadering
CNV
Accordeola in
Arsenaaltheater
Film
Brassband
'Nu ben ik er rijp voor'
Inmiddels zijn er ver
scheidene woonvormen. Min
der bekend is dat er zelfs
mensen zijn die jarenlang in
een tehuis woonden en het nu
helemaal zelfstandig zijn.
Mieke Scholtz (45) en Yvonne
Eeftens (33) proberen het
sinds begin van dit jaar op
eigen kracht en dat gaat bei
de vrouwen goed af.
door
Marcel
van der
Voort
Mieke Scholtz laat trots haar
eerste eigen huisje in het cen
trum van Middelburg zien.
Haar flat is keurig ingericht.
Geen rommel, maar sfeervol in
gerichte kamers met mooie meu
bels, veel bloemen en enkele
planten. De kast staat vol met
puzzelboeken en romans en er
staan foto's van familieleden en
bekenden, terwijl het eigen bor
duurwerk ook een plaatsje
kreeg.
Mieke is een rustige, vriendelij
ke en goedverzorgde vrouw die
weet waarover ze praat.
„Ik ben nu zo'n zeven maanden
op mezelf. Daarvoor heb ik ei
genlijk overal gewoond binnen
de Stichting Arduin. Onder an
dere op de Vlissingseweg met
acht andere dames op een
groep."
„Dat was best een leuke tijd.
Vervolgens ging ik naar de Vol-
kerakstraat in Middelburg.
Daar leefden mannen en vrou
wen met elkaar. In dat huis heb
ik lange tijd gewoond. Eigenlijk
was het daar al behoorlijk zelf
standig. Hoewel er gekookt
werd met de begeleiding en er
ook altijd een begeleider bleef
slapen."
Vervolgens woonde Mieke nog
een tijdje in een huis in de
Middelburgse Erasmuswijk en
ging daarna op zichzelf wonen.
„Nu ben ik er rijp voor. Eerder
zou het waarschijnlijk niet ge
lukt zijn. Binnen de instellingen
was men toen ook nog niet zo
ver. Ik heb zelfs de tijd nog mee
gemaakt dat de verpleging nog
in uniformen liep."
Mieke Scholtz herinnert zich
dat ze in 1969 bij een instelling
werd ondergebracht. Ze weet
dat dit gebeurde vanwege haar
verstandelijke handicap. „Mijn
handicap kan je niet zien. Ik zal
heus wel iets mankeren. Er is
iets met mijn hersenen. Vroeger
ging ik naar een bijzondere
school en ik weet dat ik trager
ben dan de meeste andere men
sen. Ik accepteer dat van mezelf.
Wat ik wel altijd erg vond is dat
ik vroeger op een afdelng zat en
niet alleen weg mocht. Dan
dacht ik wel eens: wat doe ik
hier? „Toen ik op een groep van
Arduin woonde was ik al zelf
standig. Altijd een buitenbeen
tje. Voor mijn moeder was ik een
zorgenkind. Ik kon vroeger ei
genlijk alleen boodschappen
doen, meer niet. Inmiddels is er
heel veel veranderd.
„Nu werk ik voor de Arduinse
Bedrijven in een winkel en ik
help in de huishouding. Maar
dat zijn de ontwikkelingen van
de laatste jaren. Vroeger werd je
weggestopt in een inrichting als
er iets niet met je in orde was",
weet Mieke Scholtz.
Achteraf gezien had Mieke de
stap eerder willen nemen. Maar
ze vond dat zelf een groot risico.
Ook was ze niet bekend met de
financiële mogelijkheden.
Van de Stichting Arduin kreeg
ze inrichtingskosten voor haar
woning en ze werd ook op ande
re manieren geholpen. In haar
kamer staat een telefoon met
alarmknop waarmee ze rechtst
reeks in contact met Arduin
staat. Begeleiding kunnen de
mensen die zelfstandig wonen
ook krijgen. Maar Mieke pro
beert het zoveel mogelijk op ei
gen kracht.
„Ik heb veel steun van mijn tan
te. Wij doen heel veel samen.
Dus als er iets is roep ik haar
sneller dan de begeleiding van
Arduin."
De eerste avond alleen staat
Mieke nog helder voor ogen.
„Ik kreeg een bosje bloemen van
mijn oude huisgenoten en op het
standig wonen is dat je echt al
les zelf moet doen. Ik ben niet
langer Mieke van een groep,
maar mevrouw Scholtz voor de
maatschappij.
Dat geeft mij een lekker gevoel.
Ik weet dat ik er nu echt bij
hoor. Nu moet ik meer zelf ini
tiatieven nemen. Ergens naar
toe stappen. Er is eigenlijk wei
nig dat ik minder plezierig vind.
Ja, vroeger kookte ik amper.
Maakte ik wel regelmatig soep.
Soep koken doe ik nog steeds,
maar uiteraard moeten er nu
ook andere dingen op tafel ko
men."
Mieke Scholtz heeft zich zelf een
behoorlijk strak dagprogramma
opgelegd. Doordeweeks loopt
om zeven uur de wekker af in
huize Scholtz.
Dan gaat ze douchen en maakt
wat schoon in de woning. Ver
volgens gaat Mieke op de fiets
naar haar werk. Er zijn vaste
dagen dat er gewassen en gron
dig gepoetst wordt, Ze is niet het
Mieke is dol op borduren.
kaartje stond: daar ga je dan. Je
eerste nacht! Ik vond het meteen
leuk. Lekker mijn eigen spulle
tjes. Het heeft niet lang geduurd
voordat ik mij hier thuis ging
voelen. Het leukste van het zelf-
Foto Piet Davidse
type dat dit verwaarloost en
daarom blinkt haar huisje vrij
wel altijd.
Met haar tante heeft ze nog al
tijd een goed contact.
„Ik ga graag naar mijn tante toe.
Als klein kind kwam ik er al
vaak. Wij hebben een warme
band. Ze behandelt mij als haar
pleegkind en veel mensen den
ken dat ik haar dochter ben. Ik
ben tevreden met mijn huidige
leven. Op het ogenblik werk ik
voor Arduin in een lunchroom.
In de toekomst zou ik graag in
een bloemenwinkel gaan wer
ken. Maar voor de rest heb ik het
heel goed naar mijn zin."
Het zelfstandig wonen betekent
voor de mensen die eerder in een
instelling woonden géén rijk le
ven.
Er is een bepaald bedrag voor
boodschappen beschikbaar dat
wekelijks bij Arduin opgehaald
kan worden en er is zak- en
kleedgeld. Ook Mieke weet dat
ze op de kleintjes moet letten.
„Ik bekijk de folders die in de
brievenbus komen en dan haal
ik meestal aanbiedingen. Verder
koop ik meestal wat er op is.
Geen overdreven dingen. Tot nu
toe kom ik altijd uit met mijn
geld. Ik kan nog steeds soep ko
ken. Dat doe ik meestal op vrij
dag, zodat ik er in het weekend
van kan eten. Ik weet wel dat ik
nu echt voor mezelf moet zor
gen. Er komt niemand voor mij
langs om de boel op te knap
pen.", zegt ze lachend.
Mieke Scholtz heeft niet veel
vrienden. Toch voelt ze zich al
lesbehalve eenzaam. „Ik heb in
het verleden een relatie gehad.
Dat was zo'n vijftien jaar gele
den. Met die man zou ik gaan sa
menwonen, maar dat is niet
doorgegaan. Ik mis het nu niet.
Eerlijk gezegd heb ik helemaal
geen tijd voor een man. Uit dit
huisje wil ik nooit meer weg. Dit
is mijn toekomst, mijn leven..."
Voor Mieke Scholtz nadert de
eerste kerst alleen. Ze vreest de
donkere dagen van december
niet. Stiekem verheugt ze zich er
op. „Ik spaar zegeltjes van Al-
bert Heijn en A&P. Over een
tijdje wissel ik de boekjes in en
dan ga ik mijn eerste eigen
kerstboom kopen en de nodige
versieringen. Ik ga het hier dan
gezellig maken. Dat lijkt me een
prettige tijd. Uiteraard zal ik
tijdens de feestdagen mijn tante
ontmoeten en andere leuke din
gen gaan doen."
Yvonne Eeftens (33) woont aan
de rand van Middelburg nabij
het Delta College. Ze heeft een
vrolijk ingerichtte flat.
Helemaal haar eigen smaak.
Yvonne is een vrolijke en opge
ruimde vrouw die zich al pra
tende ontpopt als een dame die
weet wat ze wilt. Dat de verslag
gever en de de fotograaf bij haar
op visite komen vindt ze al een
feest op zich. Ze doet er dan ook
alles aan om het tweetal een
prettige tijd te bezorgen.
Ook wordt snel duidelijk dat
Yvonne makkelijk praat en wei
nig taboes heeft. Vanaf 1 maart
van dit jaar woont ze alleen.
Daarvoor woonde ze lange tijd
in verscheidene tehuizen.
,Ik ben een echte Rotterdamse.
Toen ik zeven jaar was werd ik
daar geplaatst in een kinderte-
Van binnen ben ik precies het
zelfde als ieder ander mens. Ik
kan er niets aan doen dat ik licht
tYvonne met haar kat Mickey
huis. Dat was het Klaverblad.
Omdat mijn broer John en mijn
zus Suzan in Vijvervreugd in
Middelburg woonden mocht ik
daar eveneens naar toe. Uiter
aard was dat heel leuk. Vooral
met John trok ik veel op. Nog
steeds. Ik heb later met een
groep in de Volkerakstraat ge
woond en later behoorlijk zelf
standig in Vlissingen. Op die
manier kon ik het proberen. In
het begin was dat hartstikke
moeilijk. Janken, janken.
Maar op een gegeven moment
heb ik bij mezelf een knop om
gedraaid en werd het vanzelf
leuker. Omdat ik toen de eerste
stap had genomen, was de twee
de stap -helemaal alleen wonen
een stuk gemakkelijker. Toch
vond ik de eerste tijd hier best
eng. Maar terug naar een groep
zag ik ook niet zitten. Wel
vreemd hoor zo'n huis helemaal
voor je alleen. De eerste nacht
was toch wel wennen."
Yvonne weet dat ze wordt ge
zien als een vrouw met een
verstandelijk handicap. Ze heeft
daar een mening over.
„Ik denk er heel anders over.
Foto Piet Davidse
gehandicapt ben. Zo ben ik nu
eenmaal geboren. Ieder mens
heeft wel iets. Soms kan ik mij
boos maken over de reacties van
anderen."
„Maar meestal valt het mij niet
op. Ik ben vriendelijk tegen an
dere mensen en meestal doen ze
daarom aardig tegen mij terug",
laat Yvonne weten.
Ze heeft inmiddels haar draai
gevonden in haar eigen huisje.
„Het is hartstikke spannend en
leuk. Ik heb eindelijk mijn vrij
heid en kan doen waar ik zin in
heb. Niemand bemoeit zich ver
der met mij. Ik heb het hier hele
maal naar mijn eigen smaak in
gericht. Daar mocht niemand
zich mee bemoeien. Tenslotte
moet ik hier wonen. En...mijn
kat Micky is hier ook. Die had ik
al een tijdje en samen hebben
wij het hier reuze naar ons zin."
Positief is Yvonne over de steun
die ze van Stichting Arduin
kreeg en nog steeds krijgt.
„Ze doen veel voor ons. Je kan
merken dat er in de loop van de
jaren veel is veranderd. Vroeger
moest een bewoner vooral lui
steren. Tegenwoordig wordt er
naar je geluisterd. Je hebt veel
meer inspraak bij de leiding. Je
mag je zegje doen en dat vind ik
een hele goede zaak."
En Yvonne Eeftens is prima in
staat haar eigen zegje te doen.
„Toen ik hier net kwam wonen
dacht ik: wat een buurt! Hier
krijg ik nooit contact. Maar het
ligt aan je zelf. Vanmiddag ging
ik op bezoek bij een zieke vrouw
hier in de buurt en heb haar ge
vraagd of ik haar hond moest
uitlaten. Ze stelde dat zeer op
prijs. Bovendien ben ik een die
renvriend, dus had ik er zelf ple
zier van."
Ook Yvonne heeft een behoor
lijk strak weekprogramma.
Overdag werkt ze in Vlissingen
bij de kringloopwinkel. Dat doet
ze met veel plezier. Maar 's mor
gens vroeg opstaan is niet echt
een hobby van de Middelburgse.
Lachend: „De wekker gaat iede
re dag om zeven uur. Maar ik
blijf dan nog een uurtje in bed,
want ik lig altijd zo lekker. Ik
ben meer een avondmens. Als ik
eindelijk uit bed ben haast ik
mij, want om half negen moet ik
op de fiets naar Vlissingen. Ge
lukkig drinken we op het werk
eerst op ons gemak koffie. De
winkel gaat pas om tien uur
open."
„De weekend vind ik het leukst.
Dan doe ik allemaal dingen die
ik zelf leuk vind. Uitslapen,
naar de stad, op zondag naar
mijn vriendin of een bakkie kof
fie bij mijn broer doen. En naar
de Chinees. Dat zijn allemaal
dingen die ik graag doe."
Het gesprek met Yvonne komt
op een gegeven moment op een
zaamheid. Dan wordt de jonge
vrouw even stil en gaat ze daar
na zachter praten. Even is de
vrolijke Zeeuwse een totaal an
der mens. „Ik heb mijn vrijheid.
Dat is waar. Maar ik ben ook
eenzaam. Je moet je zelf zien te
redden. Zelf contacten maken.
Anders lukt het nooit."
Opeens begint Yvonne te huilen.
„Je komt na je werk thuis en er
is helemaal niemand om mee te
praten. Ik zou graag een lieve
vriendin willen hebben. Ik hou
van vrouwen. Nu heb ik ook wel
een vriendin, maar er is verder
geen relatie. Ik zou graag willen
samenwonen met een vrouw."
„Ik weet dat het niet onmogelijk
is en dat ik moet knokken. Ook
als ik een relatie heb. Begin van
dit jaar, toen ik hier net woonde,
was de tijd er nog niet rijp voor.
Nu wel. Als ik mij eenzaam voel
probeer ik aan leuke dingen te
denken. Dat is soms moeilijk."
„Ik probeer afleiding te zoeken
door naar de televisie te kijken
of de stad in te gaan. Meestal
ben ik tevreden. Echt gelukkig
ben ik als ik de juiste partner
heb gevonden. Ik wil dan ook
een huisje met een tuintje. Dat is
mijn droom", besluit Yvonne
Eeftens.
MIDDELBURG - In het ge
bouw van de Stichting Kinder
opvang Middelburg (SKM) 't
Kinderbolwerk houdt de Ne
derlandse VoedselAllergie
Stichting (NVAS), maandag 17
november om 20.00 uur een bij
eenkomst over het thema; 'Bio-
resonantie: wat is het, wat doet
het'. J. Visser, docent Chinese
geneeskunde verzorgt de inlei
ding. Er is een informatietafel
en elke nieuwkomer krijgt een
welkoms/informatiepakket.
Entree voor leden ƒ3,00; niet-
leden betalen ƒ5,00. Aanmelden
bij Nicolette Edelman (0118)
642799 of Anneke van Leeuwen
(0118) 468294.
VLISSINGEN - Dinsdag 18 no
vember om 20.00 uur wordt een
workshop gehouden met de did
geridoo. Dan leren belangstel
lenden met dit instrument spe
len. Liefhebbers dienen zich
vooraf op te geven via telefoon
410335. Kosten 20 gulden inclu
sief koffie of thee. De workshop
wordt gehouden in de esoteri
sche boekwinkel De Oorsprong,
Boulevard Bankert 158.
OOST-SOUBURG/RITTHEM -
De opbrengst van de collecte
voor de Nederlandse Brand
wondenstichting heeft
f 3.424,75 opgebracht.
ZOUTELANDE - Op 15 no
vember wordt in zaal Midden
dorp door de Wereldwinkel,
Unicef Amnesty International
en Welfare een wintermarkt
gehouden.
Tussen 10.30 en 16.00 uur
wordt er speelgoed verkocht,
tweedehands boeken, worden
er wafels gebakken en zijn er
spelletjes voor jong en oud. De
toegang is voor iedereen gratis.
BIGGEKERKE - Zaterdag 22
november dansavond in party
centrum De Kaasboer, aanvang
20.30 uur. De zaal is om 20.00
uur open. Entree 5 gulden.
De organisatie is in handen van
Broodje Pieter Evenementen.
MIDDELBURG - Het CNV re
gio Walcheren houdt vrijdag 14
november haar ledenvergade
ring vanaf 19.30 uur in de Mor
genster aan de A. Lauwerysz-
straat 6. Er worden jubilarissen
gehuldigd en er is een optreden
van Piet Brakman.
VLISSINGEN - Zaterdag 15
november vanaf 19.30 uur een
optreden van Accordeola in het
Arsenaaltheater. Medewerking
hieraan wordt verleend door de
operettegroep Papillon, volks
dansgroep Vranje, zanger Jac
ques van Loon en violiste Jo-
landa Fassaert.
Er is een loterij en na het offi
ciële gedeelte kan er gedanst
worden. Entree 10 gulden.
WALCHEREN - Zeeland heeft
een rijk 'uitgaansleven'. Er gaat
geen dag voorbij of er is altijd
wel ergens iets te doen. De
Scheldebode wil daar graag
melding van maken middels een
culturele agenda.
Vrijdag 14 november in De Piek
in Vlissingen vanaf 21.00 uur
Kids are Allright (try-outs van
lokale bands), de entree is gra
tis.
Zaterdag 14 november vanaf
20.00 uur Het Zotte Horrorfeest
met travestie-optredens, strip-
acts en een grote loterij in speel
tuin De Oude Stad, entree f
12,50. In De Zwaan Oost-Sou
burg. 15 november om 20.00 uur
brengt toneelvereniging STEC
het blijspel Hotel het Veerhuis,
entree 10 gulden.
Diezelfde zaterdag om 20.30 uur
in 2het Vlissingse Vestzak
theater de Zeeuwse Komedie
met Kees de jongen, kaarten f
12,50. En in De Piek op 15 no
vember (21.00 uur) het One Love
Reggae Concert.
In de Cinema Middelburg veel
aandacht voor het programma
'Het Andere Verlangen' met op
14 november The Celluloid Clo
set; 15 november Boys on the
Side; 18 november Edward II en
20 november Different for Girls.
Wat de muziek-en theaterpro
gramma's betreft: donderdag 13
november (20.15 uur) in het Ar
senaaltheater Vlissingen: Cristi-
na Branco (de stem van de Fado)
en in het Vestzaktheater (20.15
uur) José Ruiter met The Prow-
Gospelzanger Antoine Beiier is vrijdag te zien en te horen in het
Arsenaaltheater.
ning of mrs. Woolf. Vrijdag in
het Arsenaaltheater (20.15 uur)
Antoine Beiier Band en zater
dag Accordeola met medewer
king van Papillon. Zondag
(15.00 uur) speelt daar Oige, een
Noord-Ierse folkgroep.
Zaterdag 15 november in de
Middelburgse Concert- en Ge
hoorzaal een optreden van
Brassband Rijnmond uit Rotter
dam, een van de betere muziek
gezelschappen in Nederland.
Aanvang 20.00 uur. Het conert
begint met een optreden van de
jubilerende en organiserende
Brassband ONDA uit Middel
burg. Entree f 12,50.
In de Stadsschouwburg van
Middelburg donderdag 13 no
vember de opera La Bohème
(20.00 uur).
Vrijdag om 20.00 uur is daar het
toneelstuk Trijntje Cornelis te
zien en 15 november (20.00 uur)
de Stichting Dansz. Die brengt
zes choreografieën in de jubi
leumvoorstelling Fighting
Chance. Zondag 16 november is
in de Concertzaal (15.30 uur) het
Reizend Muziekgezelschap aan
wezig. Entree 15 gulden.
VLISSINGEN - Donderdag 20
november viert de Vlissingse Fi
latelisten Vereniging (V.F.V.)
haar negentigjarig bestaan. Al
is de vereniging niet de oudste
van Nederland, met deze hoge
leeftijd behoort ze toch zeker tot
één van de oudste.
Tot 1995 noemden de postzegel
verzamelaars zich 'Postzegel-
vereeniging Vlissingen'. Een
naam die bij het vijftigjarig ju
bileum werd gewijzigd in V.F.V.
Hoogte- en dieptepunten kende
de vereniging. Tijdens de oorlog
van 40 - 45 ging de vereniging
gedwongen op non-actief. Het
huidige bestuur kan zo lang na
dato de oorzaak hiervan niet
met zekerheid aangeven. Wel
licht was de Joodse afkomst van
de toenmalige voorzitter een re
den.
De Vlissingse filatelisten zoch
ten toen hun heil bij I.V. Phila-
telica in Middelburg waar de
Duitse bezetter geen reden zag
tot sluiting. Na de oorlog werd
in Vlissingen opnieuw een post
zegelvereniging gestart, nu met
de naam I.V. Philatelica Vlissin
gen.
In samenwerking met de Vlis
singse P.T.T. wordt een brief
kaart van een speciale opdruk
voorzien waarmee de leden voor
de jubileumbij eenkomst in het
Theo van Doesburgcentrum,
Brouwenaarstraat 2 worden uit
genodigd. De briefkaart, in een
oplage van slechts 500 exempla
ren, zou wel eens een buiten
kansje voor verzamelaars kun
nen worden. Op de kaart staat
een afbeelding van een in 1907
uitgegeven Nederlandse postze
gel. Voor die tijd een heel bij
zondere zegel omdat voor het
eerst een portret van iemand an
ders werd afgebeeld dan van een
regerend vorst of vorstin. In
1907 werd de 300ste geboorte
dag van Michiel Adriaanszoon
de Ruyter herdacht. De zegel
uit 1907 laat zijn portret, ge
maakt naar een schilderij van
Ferdinand Bol zien en een 17e
eeuwse oorlogsvloot in actie.
Voor een Vlissingse vereniging
met het standbeeld van De Ruy
ter 'in huis' is deze speciale op
druk dus extra speciaal. Behal
ve in een postzegelverzameling
van Nederland past de brief
kaart ook in verschillende ver
zamelingen met thema's als:
Zeeland, zeehelden en zeesla
gen, schepen en vlaggen.
Elke eerste woensdag en derde
donderdag van de maand houdt
de V.F.V. bijeenkomsten voor fi
latelisten in het Theo van Does
burgcentrum.
...Zelf woog ze hon
derd kilogram.
Binnen vijf
maanden viel
ze er dertig
af. Hoe
Jolanda A
Gijbeis
dat deed
wil ze
graag aan
anderen vertellen. Dat doet ze
momenteel in Vlissingen op
dinsdag in Lammerenburg,
Zuidbeekseweg 4a in Vlissin-
gen.
De Scheldebode houdt de kilo
gram-stand bij. Hoeveel vallen
\^r
SS8S"**
de
deelnemers in
totaal af?
Jolanda heeft van 44 deelnemers
het gewicht bij elkaar opgeteld.
Het totaal was 3887,9 kilogram.
Na twee weken was er 107,9 ki
lo af.
Daarna 161,9 afgevallen kilo's,
vervolgens 221,2 en nu 293,5.
„Inmiddels is de
eerste deelneemster op
gewicht. In acht weken is ze 6
kilo en 7 ons afgevallen. Ze
heeft nog vier begeleidingswe-
ken en daarna komt ze per
maand", laat Jolanda weten.
„De koploopster is na 9 weken
15 kilo en 1 ons kwijt."
Over twee weken publiceren we
de 'stand' opnieuw.
Inlichtingen over deze cursus
via telefoon 0181-322475.