SCHELDEBODE Uit op Walcheren Filatelistenclub 90 jaar Afslank-stand MIDDELBURG - Het was vroeger de gewoonste zaak van de wereld dat mensen met een verstan delijke handicap de geborgenheid kregen van een inrichting. Daar bleven ze soms hun hele le ven. Vandaag de dag is er veel veranderd. Hulp verleners kwamen er achter dat sommige bewo ners van een psychiatrische instelling beter tot hun recht komen binnen de 'normale' maat schappij. ?9j M/V woensdag 12 NOVEMBER 1997 NA JARENLANG IN EEN TEHUIS GEWOOND TE HEBBEN, NU DEELS OP EIGEN BENEN Overal gewoond Groot risico Warme band Kerst alleen Steun Eenzaamheid Bijeenkomst voedselallergie Workshop met de didgeridoo Opbrengst collecte Wintermarkt voor goede doelen Dansavond met Double Face Ledenvergadering CNV Accordeola in Arsenaaltheater Film Brassband 'Nu ben ik er rijp voor' Inmiddels zijn er ver scheidene woonvormen. Min der bekend is dat er zelfs mensen zijn die jarenlang in een tehuis woonden en het nu helemaal zelfstandig zijn. Mieke Scholtz (45) en Yvonne Eeftens (33) proberen het sinds begin van dit jaar op eigen kracht en dat gaat bei de vrouwen goed af. door Marcel van der Voort Mieke Scholtz laat trots haar eerste eigen huisje in het cen trum van Middelburg zien. Haar flat is keurig ingericht. Geen rommel, maar sfeervol in gerichte kamers met mooie meu bels, veel bloemen en enkele planten. De kast staat vol met puzzelboeken en romans en er staan foto's van familieleden en bekenden, terwijl het eigen bor duurwerk ook een plaatsje kreeg. Mieke is een rustige, vriendelij ke en goedverzorgde vrouw die weet waarover ze praat. „Ik ben nu zo'n zeven maanden op mezelf. Daarvoor heb ik ei genlijk overal gewoond binnen de Stichting Arduin. Onder an dere op de Vlissingseweg met acht andere dames op een groep." „Dat was best een leuke tijd. Vervolgens ging ik naar de Vol- kerakstraat in Middelburg. Daar leefden mannen en vrou wen met elkaar. In dat huis heb ik lange tijd gewoond. Eigenlijk was het daar al behoorlijk zelf standig. Hoewel er gekookt werd met de begeleiding en er ook altijd een begeleider bleef slapen." Vervolgens woonde Mieke nog een tijdje in een huis in de Middelburgse Erasmuswijk en ging daarna op zichzelf wonen. „Nu ben ik er rijp voor. Eerder zou het waarschijnlijk niet ge lukt zijn. Binnen de instellingen was men toen ook nog niet zo ver. Ik heb zelfs de tijd nog mee gemaakt dat de verpleging nog in uniformen liep." Mieke Scholtz herinnert zich dat ze in 1969 bij een instelling werd ondergebracht. Ze weet dat dit gebeurde vanwege haar verstandelijke handicap. „Mijn handicap kan je niet zien. Ik zal heus wel iets mankeren. Er is iets met mijn hersenen. Vroeger ging ik naar een bijzondere school en ik weet dat ik trager ben dan de meeste andere men sen. Ik accepteer dat van mezelf. Wat ik wel altijd erg vond is dat ik vroeger op een afdelng zat en niet alleen weg mocht. Dan dacht ik wel eens: wat doe ik hier? „Toen ik op een groep van Arduin woonde was ik al zelf standig. Altijd een buitenbeen tje. Voor mijn moeder was ik een zorgenkind. Ik kon vroeger ei genlijk alleen boodschappen doen, meer niet. Inmiddels is er heel veel veranderd. „Nu werk ik voor de Arduinse Bedrijven in een winkel en ik help in de huishouding. Maar dat zijn de ontwikkelingen van de laatste jaren. Vroeger werd je weggestopt in een inrichting als er iets niet met je in orde was", weet Mieke Scholtz. Achteraf gezien had Mieke de stap eerder willen nemen. Maar ze vond dat zelf een groot risico. Ook was ze niet bekend met de financiële mogelijkheden. Van de Stichting Arduin kreeg ze inrichtingskosten voor haar woning en ze werd ook op ande re manieren geholpen. In haar kamer staat een telefoon met alarmknop waarmee ze rechtst reeks in contact met Arduin staat. Begeleiding kunnen de mensen die zelfstandig wonen ook krijgen. Maar Mieke pro beert het zoveel mogelijk op ei gen kracht. „Ik heb veel steun van mijn tan te. Wij doen heel veel samen. Dus als er iets is roep ik haar sneller dan de begeleiding van Arduin." De eerste avond alleen staat Mieke nog helder voor ogen. „Ik kreeg een bosje bloemen van mijn oude huisgenoten en op het standig wonen is dat je echt al les zelf moet doen. Ik ben niet langer Mieke van een groep, maar mevrouw Scholtz voor de maatschappij. Dat geeft mij een lekker gevoel. Ik weet dat ik er nu echt bij hoor. Nu moet ik meer zelf ini tiatieven nemen. Ergens naar toe stappen. Er is eigenlijk wei nig dat ik minder plezierig vind. Ja, vroeger kookte ik amper. Maakte ik wel regelmatig soep. Soep koken doe ik nog steeds, maar uiteraard moeten er nu ook andere dingen op tafel ko men." Mieke Scholtz heeft zich zelf een behoorlijk strak dagprogramma opgelegd. Doordeweeks loopt om zeven uur de wekker af in huize Scholtz. Dan gaat ze douchen en maakt wat schoon in de woning. Ver volgens gaat Mieke op de fiets naar haar werk. Er zijn vaste dagen dat er gewassen en gron dig gepoetst wordt, Ze is niet het Mieke is dol op borduren. kaartje stond: daar ga je dan. Je eerste nacht! Ik vond het meteen leuk. Lekker mijn eigen spulle tjes. Het heeft niet lang geduurd voordat ik mij hier thuis ging voelen. Het leukste van het zelf- Foto Piet Davidse type dat dit verwaarloost en daarom blinkt haar huisje vrij wel altijd. Met haar tante heeft ze nog al tijd een goed contact. „Ik ga graag naar mijn tante toe. Als klein kind kwam ik er al vaak. Wij hebben een warme band. Ze behandelt mij als haar pleegkind en veel mensen den ken dat ik haar dochter ben. Ik ben tevreden met mijn huidige leven. Op het ogenblik werk ik voor Arduin in een lunchroom. In de toekomst zou ik graag in een bloemenwinkel gaan wer ken. Maar voor de rest heb ik het heel goed naar mijn zin." Het zelfstandig wonen betekent voor de mensen die eerder in een instelling woonden géén rijk le ven. Er is een bepaald bedrag voor boodschappen beschikbaar dat wekelijks bij Arduin opgehaald kan worden en er is zak- en kleedgeld. Ook Mieke weet dat ze op de kleintjes moet letten. „Ik bekijk de folders die in de brievenbus komen en dan haal ik meestal aanbiedingen. Verder koop ik meestal wat er op is. Geen overdreven dingen. Tot nu toe kom ik altijd uit met mijn geld. Ik kan nog steeds soep ko ken. Dat doe ik meestal op vrij dag, zodat ik er in het weekend van kan eten. Ik weet wel dat ik nu echt voor mezelf moet zor gen. Er komt niemand voor mij langs om de boel op te knap pen.", zegt ze lachend. Mieke Scholtz heeft niet veel vrienden. Toch voelt ze zich al lesbehalve eenzaam. „Ik heb in het verleden een relatie gehad. Dat was zo'n vijftien jaar gele den. Met die man zou ik gaan sa menwonen, maar dat is niet doorgegaan. Ik mis het nu niet. Eerlijk gezegd heb ik helemaal geen tijd voor een man. Uit dit huisje wil ik nooit meer weg. Dit is mijn toekomst, mijn leven..." Voor Mieke Scholtz nadert de eerste kerst alleen. Ze vreest de donkere dagen van december niet. Stiekem verheugt ze zich er op. „Ik spaar zegeltjes van Al- bert Heijn en A&P. Over een tijdje wissel ik de boekjes in en dan ga ik mijn eerste eigen kerstboom kopen en de nodige versieringen. Ik ga het hier dan gezellig maken. Dat lijkt me een prettige tijd. Uiteraard zal ik tijdens de feestdagen mijn tante ontmoeten en andere leuke din gen gaan doen." Yvonne Eeftens (33) woont aan de rand van Middelburg nabij het Delta College. Ze heeft een vrolijk ingerichtte flat. Helemaal haar eigen smaak. Yvonne is een vrolijke en opge ruimde vrouw die zich al pra tende ontpopt als een dame die weet wat ze wilt. Dat de verslag gever en de de fotograaf bij haar op visite komen vindt ze al een feest op zich. Ze doet er dan ook alles aan om het tweetal een prettige tijd te bezorgen. Ook wordt snel duidelijk dat Yvonne makkelijk praat en wei nig taboes heeft. Vanaf 1 maart van dit jaar woont ze alleen. Daarvoor woonde ze lange tijd in verscheidene tehuizen. ,Ik ben een echte Rotterdamse. Toen ik zeven jaar was werd ik daar geplaatst in een kinderte- Van binnen ben ik precies het zelfde als ieder ander mens. Ik kan er niets aan doen dat ik licht tYvonne met haar kat Mickey huis. Dat was het Klaverblad. Omdat mijn broer John en mijn zus Suzan in Vijvervreugd in Middelburg woonden mocht ik daar eveneens naar toe. Uiter aard was dat heel leuk. Vooral met John trok ik veel op. Nog steeds. Ik heb later met een groep in de Volkerakstraat ge woond en later behoorlijk zelf standig in Vlissingen. Op die manier kon ik het proberen. In het begin was dat hartstikke moeilijk. Janken, janken. Maar op een gegeven moment heb ik bij mezelf een knop om gedraaid en werd het vanzelf leuker. Omdat ik toen de eerste stap had genomen, was de twee de stap -helemaal alleen wonen een stuk gemakkelijker. Toch vond ik de eerste tijd hier best eng. Maar terug naar een groep zag ik ook niet zitten. Wel vreemd hoor zo'n huis helemaal voor je alleen. De eerste nacht was toch wel wennen." Yvonne weet dat ze wordt ge zien als een vrouw met een verstandelijk handicap. Ze heeft daar een mening over. „Ik denk er heel anders over. Foto Piet Davidse gehandicapt ben. Zo ben ik nu eenmaal geboren. Ieder mens heeft wel iets. Soms kan ik mij boos maken over de reacties van anderen." „Maar meestal valt het mij niet op. Ik ben vriendelijk tegen an dere mensen en meestal doen ze daarom aardig tegen mij terug", laat Yvonne weten. Ze heeft inmiddels haar draai gevonden in haar eigen huisje. „Het is hartstikke spannend en leuk. Ik heb eindelijk mijn vrij heid en kan doen waar ik zin in heb. Niemand bemoeit zich ver der met mij. Ik heb het hier hele maal naar mijn eigen smaak in gericht. Daar mocht niemand zich mee bemoeien. Tenslotte moet ik hier wonen. En...mijn kat Micky is hier ook. Die had ik al een tijdje en samen hebben wij het hier reuze naar ons zin." Positief is Yvonne over de steun die ze van Stichting Arduin kreeg en nog steeds krijgt. „Ze doen veel voor ons. Je kan merken dat er in de loop van de jaren veel is veranderd. Vroeger moest een bewoner vooral lui steren. Tegenwoordig wordt er naar je geluisterd. Je hebt veel meer inspraak bij de leiding. Je mag je zegje doen en dat vind ik een hele goede zaak." En Yvonne Eeftens is prima in staat haar eigen zegje te doen. „Toen ik hier net kwam wonen dacht ik: wat een buurt! Hier krijg ik nooit contact. Maar het ligt aan je zelf. Vanmiddag ging ik op bezoek bij een zieke vrouw hier in de buurt en heb haar ge vraagd of ik haar hond moest uitlaten. Ze stelde dat zeer op prijs. Bovendien ben ik een die renvriend, dus had ik er zelf ple zier van." Ook Yvonne heeft een behoor lijk strak weekprogramma. Overdag werkt ze in Vlissingen bij de kringloopwinkel. Dat doet ze met veel plezier. Maar 's mor gens vroeg opstaan is niet echt een hobby van de Middelburgse. Lachend: „De wekker gaat iede re dag om zeven uur. Maar ik blijf dan nog een uurtje in bed, want ik lig altijd zo lekker. Ik ben meer een avondmens. Als ik eindelijk uit bed ben haast ik mij, want om half negen moet ik op de fiets naar Vlissingen. Ge lukkig drinken we op het werk eerst op ons gemak koffie. De winkel gaat pas om tien uur open." „De weekend vind ik het leukst. Dan doe ik allemaal dingen die ik zelf leuk vind. Uitslapen, naar de stad, op zondag naar mijn vriendin of een bakkie kof fie bij mijn broer doen. En naar de Chinees. Dat zijn allemaal dingen die ik graag doe." Het gesprek met Yvonne komt op een gegeven moment op een zaamheid. Dan wordt de jonge vrouw even stil en gaat ze daar na zachter praten. Even is de vrolijke Zeeuwse een totaal an der mens. „Ik heb mijn vrijheid. Dat is waar. Maar ik ben ook eenzaam. Je moet je zelf zien te redden. Zelf contacten maken. Anders lukt het nooit." Opeens begint Yvonne te huilen. „Je komt na je werk thuis en er is helemaal niemand om mee te praten. Ik zou graag een lieve vriendin willen hebben. Ik hou van vrouwen. Nu heb ik ook wel een vriendin, maar er is verder geen relatie. Ik zou graag willen samenwonen met een vrouw." „Ik weet dat het niet onmogelijk is en dat ik moet knokken. Ook als ik een relatie heb. Begin van dit jaar, toen ik hier net woonde, was de tijd er nog niet rijp voor. Nu wel. Als ik mij eenzaam voel probeer ik aan leuke dingen te denken. Dat is soms moeilijk." „Ik probeer afleiding te zoeken door naar de televisie te kijken of de stad in te gaan. Meestal ben ik tevreden. Echt gelukkig ben ik als ik de juiste partner heb gevonden. Ik wil dan ook een huisje met een tuintje. Dat is mijn droom", besluit Yvonne Eeftens. MIDDELBURG - In het ge bouw van de Stichting Kinder opvang Middelburg (SKM) 't Kinderbolwerk houdt de Ne derlandse VoedselAllergie Stichting (NVAS), maandag 17 november om 20.00 uur een bij eenkomst over het thema; 'Bio- resonantie: wat is het, wat doet het'. J. Visser, docent Chinese geneeskunde verzorgt de inlei ding. Er is een informatietafel en elke nieuwkomer krijgt een welkoms/informatiepakket. Entree voor leden ƒ3,00; niet- leden betalen ƒ5,00. Aanmelden bij Nicolette Edelman (0118) 642799 of Anneke van Leeuwen (0118) 468294. VLISSINGEN - Dinsdag 18 no vember om 20.00 uur wordt een workshop gehouden met de did geridoo. Dan leren belangstel lenden met dit instrument spe len. Liefhebbers dienen zich vooraf op te geven via telefoon 410335. Kosten 20 gulden inclu sief koffie of thee. De workshop wordt gehouden in de esoteri sche boekwinkel De Oorsprong, Boulevard Bankert 158. OOST-SOUBURG/RITTHEM - De opbrengst van de collecte voor de Nederlandse Brand wondenstichting heeft f 3.424,75 opgebracht. ZOUTELANDE - Op 15 no vember wordt in zaal Midden dorp door de Wereldwinkel, Unicef Amnesty International en Welfare een wintermarkt gehouden. Tussen 10.30 en 16.00 uur wordt er speelgoed verkocht, tweedehands boeken, worden er wafels gebakken en zijn er spelletjes voor jong en oud. De toegang is voor iedereen gratis. BIGGEKERKE - Zaterdag 22 november dansavond in party centrum De Kaasboer, aanvang 20.30 uur. De zaal is om 20.00 uur open. Entree 5 gulden. De organisatie is in handen van Broodje Pieter Evenementen. MIDDELBURG - Het CNV re gio Walcheren houdt vrijdag 14 november haar ledenvergade ring vanaf 19.30 uur in de Mor genster aan de A. Lauwerysz- straat 6. Er worden jubilarissen gehuldigd en er is een optreden van Piet Brakman. VLISSINGEN - Zaterdag 15 november vanaf 19.30 uur een optreden van Accordeola in het Arsenaaltheater. Medewerking hieraan wordt verleend door de operettegroep Papillon, volks dansgroep Vranje, zanger Jac ques van Loon en violiste Jo- landa Fassaert. Er is een loterij en na het offi ciële gedeelte kan er gedanst worden. Entree 10 gulden. WALCHEREN - Zeeland heeft een rijk 'uitgaansleven'. Er gaat geen dag voorbij of er is altijd wel ergens iets te doen. De Scheldebode wil daar graag melding van maken middels een culturele agenda. Vrijdag 14 november in De Piek in Vlissingen vanaf 21.00 uur Kids are Allright (try-outs van lokale bands), de entree is gra tis. Zaterdag 14 november vanaf 20.00 uur Het Zotte Horrorfeest met travestie-optredens, strip- acts en een grote loterij in speel tuin De Oude Stad, entree f 12,50. In De Zwaan Oost-Sou burg. 15 november om 20.00 uur brengt toneelvereniging STEC het blijspel Hotel het Veerhuis, entree 10 gulden. Diezelfde zaterdag om 20.30 uur in 2het Vlissingse Vestzak theater de Zeeuwse Komedie met Kees de jongen, kaarten f 12,50. En in De Piek op 15 no vember (21.00 uur) het One Love Reggae Concert. In de Cinema Middelburg veel aandacht voor het programma 'Het Andere Verlangen' met op 14 november The Celluloid Clo set; 15 november Boys on the Side; 18 november Edward II en 20 november Different for Girls. Wat de muziek-en theaterpro gramma's betreft: donderdag 13 november (20.15 uur) in het Ar senaaltheater Vlissingen: Cristi- na Branco (de stem van de Fado) en in het Vestzaktheater (20.15 uur) José Ruiter met The Prow- Gospelzanger Antoine Beiier is vrijdag te zien en te horen in het Arsenaaltheater. ning of mrs. Woolf. Vrijdag in het Arsenaaltheater (20.15 uur) Antoine Beiier Band en zater dag Accordeola met medewer king van Papillon. Zondag (15.00 uur) speelt daar Oige, een Noord-Ierse folkgroep. Zaterdag 15 november in de Middelburgse Concert- en Ge hoorzaal een optreden van Brassband Rijnmond uit Rotter dam, een van de betere muziek gezelschappen in Nederland. Aanvang 20.00 uur. Het conert begint met een optreden van de jubilerende en organiserende Brassband ONDA uit Middel burg. Entree f 12,50. In de Stadsschouwburg van Middelburg donderdag 13 no vember de opera La Bohème (20.00 uur). Vrijdag om 20.00 uur is daar het toneelstuk Trijntje Cornelis te zien en 15 november (20.00 uur) de Stichting Dansz. Die brengt zes choreografieën in de jubi leumvoorstelling Fighting Chance. Zondag 16 november is in de Concertzaal (15.30 uur) het Reizend Muziekgezelschap aan wezig. Entree 15 gulden. VLISSINGEN - Donderdag 20 november viert de Vlissingse Fi latelisten Vereniging (V.F.V.) haar negentigjarig bestaan. Al is de vereniging niet de oudste van Nederland, met deze hoge leeftijd behoort ze toch zeker tot één van de oudste. Tot 1995 noemden de postzegel verzamelaars zich 'Postzegel- vereeniging Vlissingen'. Een naam die bij het vijftigjarig ju bileum werd gewijzigd in V.F.V. Hoogte- en dieptepunten kende de vereniging. Tijdens de oorlog van 40 - 45 ging de vereniging gedwongen op non-actief. Het huidige bestuur kan zo lang na dato de oorzaak hiervan niet met zekerheid aangeven. Wel licht was de Joodse afkomst van de toenmalige voorzitter een re den. De Vlissingse filatelisten zoch ten toen hun heil bij I.V. Phila- telica in Middelburg waar de Duitse bezetter geen reden zag tot sluiting. Na de oorlog werd in Vlissingen opnieuw een post zegelvereniging gestart, nu met de naam I.V. Philatelica Vlissin gen. In samenwerking met de Vlis singse P.T.T. wordt een brief kaart van een speciale opdruk voorzien waarmee de leden voor de jubileumbij eenkomst in het Theo van Doesburgcentrum, Brouwenaarstraat 2 worden uit genodigd. De briefkaart, in een oplage van slechts 500 exempla ren, zou wel eens een buiten kansje voor verzamelaars kun nen worden. Op de kaart staat een afbeelding van een in 1907 uitgegeven Nederlandse postze gel. Voor die tijd een heel bij zondere zegel omdat voor het eerst een portret van iemand an ders werd afgebeeld dan van een regerend vorst of vorstin. In 1907 werd de 300ste geboorte dag van Michiel Adriaanszoon de Ruyter herdacht. De zegel uit 1907 laat zijn portret, ge maakt naar een schilderij van Ferdinand Bol zien en een 17e eeuwse oorlogsvloot in actie. Voor een Vlissingse vereniging met het standbeeld van De Ruy ter 'in huis' is deze speciale op druk dus extra speciaal. Behal ve in een postzegelverzameling van Nederland past de brief kaart ook in verschillende ver zamelingen met thema's als: Zeeland, zeehelden en zeesla gen, schepen en vlaggen. Elke eerste woensdag en derde donderdag van de maand houdt de V.F.V. bijeenkomsten voor fi latelisten in het Theo van Does burgcentrum. ...Zelf woog ze hon derd kilogram. Binnen vijf maanden viel ze er dertig af. Hoe Jolanda A Gijbeis dat deed wil ze graag aan anderen vertellen. Dat doet ze momenteel in Vlissingen op dinsdag in Lammerenburg, Zuidbeekseweg 4a in Vlissin- gen. De Scheldebode houdt de kilo gram-stand bij. Hoeveel vallen \^r SS8S"** de deelnemers in totaal af? Jolanda heeft van 44 deelnemers het gewicht bij elkaar opgeteld. Het totaal was 3887,9 kilogram. Na twee weken was er 107,9 ki lo af. Daarna 161,9 afgevallen kilo's, vervolgens 221,2 en nu 293,5. „Inmiddels is de eerste deelneemster op gewicht. In acht weken is ze 6 kilo en 7 ons afgevallen. Ze heeft nog vier begeleidingswe- ken en daarna komt ze per maand", laat Jolanda weten. „De koploopster is na 9 weken 15 kilo en 1 ons kwijt." Over twee weken publiceren we de 'stand' opnieuw. Inlichtingen over deze cursus via telefoon 0181-322475.

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1997 | | pagina 13