f de Golfbaan
BRUINS
Roofvogels
Eervolle vierde plaats voor
kok Geralda Joziasse
CROENKALENDER
ELKE WEEK
HUIS AAN 1
1 U 1
l S 0
P V
i A 1
L C H
E F
E
N
Parels
LU
INI
LU
LU
woensdag 23 juli 1997
'n Pittig fee
bouw ie op
Tel. 418653
wandelpad langs walcherse kust
ANWB
SOS telefonische hulpdienst en
kindertelefoon niet met vakantie
in westkapelle ligt een
'oefenveld' voor golfers.
Tannie van Eek ging er
een kijkje nemen.
Ze heeft twee ex-rotman-
nen. Niet alleen kinderen
zijn de dupe van een
scheiding.
voor de kleurwedstrijd
van Bassie&Adriaan kwa
men heel veel 'platen' bin
nen. De winnaars kregen
inmiddels bericht.
IN MINDER ZOMERSE TIJDEN IS HET OOK GOED TOEVEN IN ZEELAND
Expositie
Reptielen
ZELFS DE DIEREN VOELEN ER ZICH WEER OP HUN GEMAK
Bijzonder
Doorkijkjes
Kaboutertjes
NORMAAL GEOPEND
O
Q
Z
Burg. v. Woelderenlaan 5 - Vlissingen
ZEELAND - Da's pas wandelen. Tenminste als je de kaart van
het Deltapad bekijkt. Dat betekent: starten in Sluis of Bergen
op Zoom en dan wandelen naar Hoek van Holland.
Van Sluis loopt de route via Vlissingen langs de kust van Wal
cheren. Vervolgens over de Oosterscheldekering Schouwen-
Duiveland op, over Goeree-Overflakkee en Zuid-Holland door.
De ANWB noemt Nederland een wandelland. Van Sluis naar
Hoek van Holland is 172 kilometer. Vanuit Bergen op Zoom
'maar' 115. Bij de gespecialiseerde boekhandel, de WV en de
ANWB zijn topogidsen te koop voor f 29,90. Deltapad is al eer
der verschenen, de uitgave van 1992 is nu echter helemaal ver
nieuwd en van vele kleuren voorzien. De indeling is er een stuk
op vooruit gegaan, alle informatie over slapen onderweg en
openbaar vervoer is geactualiseerd.
De route zelf is vrijwel onveranderd, want die was al mooi.
Groene dijken, zilte slikken, smalle duinen, soms strand en echt
dennenbos, de wandelaars kunnen het allemaal op hun gemak
bekijken. Rood-witte tekens geven de route aan.
ZEELAND - De SOS telefonische hulpdienst en de kindertele
foon zijn niet met vakantie. En dat is maar goed ook, want er
blijken nogal eens mensen te zijn die hun vakantie moeten af
breken wegens psychische problemen of heimwee.
Soms juist in de vakantie hebben veel volwassenen en kinderen
behoefte aan een anoniem en persoonlijk gesprek. Dat kan over
verschillende onderwerpen zijn.
De kindertelefoon is dagelijks van 14.00 tot 20.00 uur bereik
baar via het gratis nummer 0800-0432. De SOS telefonische
hulpdienst dag en nacht via 0118-615551.
VLISSINGEN - Een eervolle vierde plaats voor leerling-kok
Geralda Joziasse tijdens de internationale beroepenwedstrijd in
het Zwitserse Sankt Gallen.
Treuren doet Geralda niet. Ze wist vooraf dat het moeilijk zou
zijn. Dat ze uiteindelijk vierde werd (van de 22 hooggeschoolde
kandidaten) stemt haar tevreden. Ze kijkt terug op een 'geweldi
ge happening met een zeer hoog niveau'. De beroepenwedstrijd
wordt gezien als een soort
Olympische Spelen voor jonge
mensen die voor een bepaald
vak geleerd hebben. Mee mogen
doen zien de meesten als een
grote eer.
Zelfs de Zwitserse televisie was
er bij. De Nederlandse deelne
mers zijn inmiddels in Den
Meern gehuldigd. Voor de kok,
die stage loopt in Neercanne,
gaat het leven weer gewoon
door. Vlak voor haar vertrek
naar Zwitserland deed ze met j
succes haar theorie-examen en
binnenkort moet ze in de prak
tijk laten zien wat ze in de loop
der jaren heeft geleerd. Maar
ook dit eindresultaat ziet Geral
da met vertrouwen tegemoet.
ISTICHTING HET ZEEUWSE 1
LANDSCHAP
Het gebeurde ergens in het Sloe; maar ei
genlijk had het overal in Zeeland kunnen
zijn. Laag over een korenveld vloog een
torenvalk met een prooi in zijn poten.
Een blik door de verrekijker maakte pre
cies duidelijk wat het was. De prooi was
een jonge fazant van nog geen week oud,
en terwijl de torenvalk, de prooi stevig
vastgeklemd in de klauwen, met snelle
vleugel-slagen verder vloog, rende de
moeder fazant vertwijfeld mee over de
grond, terwijl de afstand tussen haar en
het gegrepen jong langzaam groter werd.
Iedereen die veel in het veld naar vogels
kijkt kent wel soortgelijke tafereeltjes. Zeker nu de roofvogel-
stand zich in steeds sneller tempo herstelt van massale sterfte
door het ongelimiteerde vergif gebruik Van enkele decennia ge
leden. De onbewogenheid van een enkele diehard daargelaten
roept zo'n ontmoeting gemengde gevoelens op. Onwillekeurig
kruip je toch even in de huid van een fazant. Het zal je kind
maar wezen. Zo'n reactie is menselijk, maar juist daarom on
juist. Moeder fazant koestert beslist andere gevoelens voor haar
kuiken dan een mens voor zijn kroost. Wacht een paar weken af
en de opgegroeide kuikens worden zo nodig met geweld uit de
huurt verwijderd. Net zoals het instinct aangeeft dat een kuiken
gekoesterd en beschermd moet worden, geeft datzelfde instinct
luttele weken later aan dat het verzorgen van de jongen wel
welletjes geweest is. Weg met de concurrenten is dan het parool.
Stel dat er geen roofvogels en andere gevaren waren, en dat al
le kuikens groot werden. Het aantal fazanten zou dan binnen
een paar jaar het honderd-voudige bedragen en bij zo'n mate
van overbevolking ligt alras de hongerdood of een of andere
smerige ziekte op de loer. Dan is een torenvalk die de stand af
roomt toch verre te verkiezen.
I
Komende weken nog volop te doen
ZEELAND - Het weer werkt niet mee, de schrale zonnige dagen zijn duidelijk in
de minderheid. Het is eerder bewolkt en regenachtig. Geen strandweer, maar Zee
land heeft meer te bieden. De evenementenkalenders puilen uit: weekmarkten,
wandelingen, exposities en muziek. Het is altijd goed toeven in het Zeeuwse, of dat
nu in Vlissingen, Middelburg of een schilderachtig plaatsje is.
door Ben
Donkers
a
Wat heeft Zeeland de komende
dagen zoal te bieden. Een kleine
greep uit het enorme aanbod: op
woensdag 30 juli wordt in Zou-
telande de vierde zee-zwemloop
gehouden. Deelnemers moeten
1000 meter zwemmen, 10 kilo
meter lopen (of 600 meter
zwemmen) en 6 kilometer lopen.
De start is om 19.30 uur op het
derde zuidstrand. Het parkoers
is verder uitgezet op de wandel
boulevard. Op 13 augustus is er
een zwemtocht en 23 augustus
een triatlon.
Dat is dus duidelijk voor actie-
velingen, maar het publiek ge
niet er uiteraard ook van.
Het COC, afdeling Midden-Zee
land, heeft een 'after beach-par-
ty' in de Goudwaard aan de
Lange Noordstraat 52 in Mid
delburg. Komende zaterdag (26
juli) is er een speciaal zomers
COC-programma met Indonesi
sche sferen. Zaterdag 2 augustus
krijgt een feestelijk tropisch tin
tje tijdens het 'korte-broeken-
bal'. Die avond wordt, in navol
ging van allerlei miss- en mis-
terverkiezingen, Zeeland's
mooie benen-verkiezing gehou
den. Iedereen die in korte broek
binnenstapt, maakt kans op de
titel. Het COC heeft trouwens
tot en met de tweede week van
september allerlei evenementen
op het programma staan.
In Oostkapelle wordt 30 en 31
juli en 1 augustus de jaarlijkse
tentoonstelling gehouden door
deelnemers van de creativiteits-
groep. Dat betekent een aanbod
van knutselwerk, quilts,
patchwork, wenskaarten en te
ken- en schilderwerk, om maar
eens iets te noemen. De verkoop
is in het hervormd centrum aan
de Dorpsstraat. Op 30 juli en 1
augustus van 19.00 tot 21.30
uur, 31 juli van 14.00 tot 21,30
uur. De entree bedraagt slechts
een gulden.
In reptielenzoo Iguana (Bella-
mypark in Vlissingen) zijn een
tijdje geleden drie gilamonsters
ondergebracht. Deze dieren
worden met uitsterven bedreigd,
samen met de korsthagedissen
zijn het de enige giftige hagedis-
sensoorten.
Twee dieren zijn in Arizona in
beslag genomen, de andere was
er aangereden. Na de gebruike
lijk quarantaineperiode kunnen
ze de tentoonstellingsruimte in.
Het zijn taaie woestijnbewoners
0Zeeland heeft heel wat te bieden. Water vooral, en wat is er leuker dan een tochtje langs de schitte
rende geveltjes te maken zoals hier in Middelburg.
die lange honger- en droogtepe
riodes kunnen doorstaan.
De moeite om er eens een kijkje
te gaan nemen.
Dat geldt ook voor de prestatie
loop van vrijdag 25 juli. Voet
balvereniging Noormannen uit
Westkapelle zorgt voor de orga
nisatie.
Start 19.30 uur op de dijk bij het
FOTOPIET DAVIDSE
kasteel van Batavia. Inschrijven
kan daar vanaf 18.00 uur voor f
3,50.
Er kunnen afstanden van 2, 4 of
8 kilometer worden gelopen.
Plonie's tuin is 'n waar paradijsje
SINT LAURENS - Geen aan de vijver hengelende
plastic kabouters en op lichtnet draaiende kunststof
molentjes in de tuin van Plonie Krijgsman uit Sint
Laurens. Wel een stukje herboren natuur. Onlangs
mocht het publiek er een kijkje komen nemen en zien
dat deze vrouw met groene vingers het ontwerp van de
vermaarde Amsterdamse tuinarchitecte Mien Ruys te
rug wist te brengen tot een plek waar zelfs de dieren
zich weer op hun gemak voelen.
en toverde langzaam maar zeker
haar tuin om tot iets bijzonders.
Juist toen het gezin Krijgsman
van de tuin kon gaan genieten,
veranderde Plonie's echtgenoot
van baan. „Ik had twee jaar
hard gewerkt en de tuin was
voor driekwart klaar. Wij ver
huisden naar Middelburg en
zouden tijdelijk in een woning
blijven. Op een gegeven moment
viel ons oog op een boerderijtje
in Sint Laurens. De boer was
weliswaar bereid om te verko
pen, maar wilde wachten totdat
er een pandje elders in zijn dorp
vrij kwam. Begrijpelijk want hij
woonde al zijn hele leven daar.
Juist toen wij het voornemen
min of meer uit ons hoofd had
den gezet ging op een middag,
toen ik druk bezig was op zol
der, de telefoon. De boer vroeg
of we nog wilden kopen. Dat
hebben we dus gedaan. De boer
derij werd voor een groot ge
deelte herbouwd en wij zaten
opeens met een stuk grond van
bijna zevenduizend vierkante
meter. Dus heb ik wederom
Mien Ruys benaderd. Er kwam
ook voor deze tuin een ontwerp.
Een echte Zeeuwse tuin. Voor
dat ik aan het werk ging was er
een stukje aangelegde tuin, een
akker, enkele planten en een
groententuin voor eigen ge
bruik. Er moest dus heel wat ge
beuren."
door
Marcel
van der
Voort
Twee uur per dag tuinarbeid
staat er op het programma van
Plonie Krijgsman. Maar de
praktijk is dikwijls anders. Zes
enzestig honderd vierkante me
ter grond dwingt de actieve lief
hebster vaak tot veel meer uren
noeste arbeid. Erg vindt Plonie
dat niet. Ze creëerde in de loop
van de jaren haar eigen paradijs,
dat best gezien mag worden. En
als het werk gedaan is maakt ze
graag een wandelingetje door
haar eigen tuin. De vraag of ie
mand met groene vingers wordt
geboren blijft in het geval van
deze inwoonster van het dorpje
nabij Middelburg gedeeltelijk
onbeantwoord. „Mijn vader
ging na het werk graag in de
tuin aan de slag. Hij had er lol
in. Ik hielp wel eens. Bijvoor
beeld als ik zag dat er iets aan de
vijver moest gebeuren. Als tie
ner was ik verder niet fanatiek.
Mijn moeder wilde wel, maar er
mislukte weieens iets. Ze liet het
onkruid in de perkjes staan, om
dat ze dacht dat het plantjes wa
ren die daar hoorden. Na mijn
trouwen kwam de liefhebberij.
Dat ging eigenlijk van: wie van
de twee gaat aan de slag? Dat
was ik dus. Uiteindelijk kreeg ik
er plezier in."
Plonie kwam op een gegeven
moment in Zeeuws Vlaanderen
wonen en wilde daar een fraaie
tuin laten aanleggen. „Wij lieten
een plan maken door een tuin
centrum. Toen ik de schets on
der ogen kreeg viel mij dat te
gen. Ik dacht: dat kan ik zelf ook
wel. Dus heb ik gras ingezaaid
en wat plantjes gepoot. Na ze
ven jaar kwam het oude idee
voor een mooie tuin weer boven
en ik besloot de stoute schoenen
aan te trekken. Ik schreef een
brief aan de bekende tuinarchi
tect Mien Ruys. Ze had het ont
werpen van de mooiste parken
op haar naam staan en ik wist
natuurlijk niet of ze voor mij
iets zou willen doen. Ze zag er
gelukkig iets in en kwam met
een schets." Met het ontwerp in
de hand ging Plonie aan de slag
0Wandelen, kijken, uitleggen en ideeën opdoen. Tuinliefhebbers
zijn er heel veel, sommigen hebben een dermate groot en weelderig
hof dat ze er anderen graag van laten genieten.
Met evenveel enthousiasme, als
eerder in Zeeuws Vlaanderen,
toog Plonie aan het werk. Ze
spitte, snoeide, zaaide en ging
schoffelen. Zo ontstond uitein
delijk de tuin waar ze nu zo trots
op is. Er werd zelfs een klein bos
aangelegd met doorkijkjes naar
de prachtige plekjes in de omge
ving, zoals de rustieke boerderij
van de buurman. Het resultaat
liegt er niet om en de tuinlief-
hebster is tevreden. „Ik ben de
vrouw er niet naar om elke vijf
jaar te veranderen. Het is nu
naar mijn zin. Dat wil niet zeg
gen dat het klaar is. Er staan
verschillende bijzondere plan
ten, een aantal jaren geleden
was het niet gemakkelijk om die
in Zeeland aan te schaffen. Ve
len moesten besteld worden en
dat hield de ontwikkeling van
de tuin tegen. Het is veel werk
en soms, als het een beetje te
genzit in ik humeurig ben, vraag
ik mezelf af: waar ben ik aan be
gonnen? Dat duurt niet lang,
want je krijgt er veel voor te
rug." Vol trots merkte Plonie
dan ook dat ze min of meer haar
eigen natuurgebiedje heeft ge
schapen. Ze ziet steeds vaker
dieren haar tuin binnenstappen
of vliegen en dat doet haar goed.
„Er is een oude drinkput voor
koeien en daar zwemt in het
voorjaar een koppel eenden, 's
Winters tippelt een groene
specht over het terras. In de zo
mer hoor ik hem wel, maar dan
laat hij zich liever niet zien. Ook
fazanten wandelen tijdens de
wintermaanden graag door de
tuin. Een tijd geleden ontdekten
wij bij toeval een nest met
twaalf fazanteneieren. De vogel
schrok van onze komst en liet
zich nooit meer zien. Dat vond
ik toen erg. Ook kwam er eens
een ree op bezoek. Vorige zomer
had ik het vermoeden dat er een
egel op het terrein zat. Op een
dag vond ik het beestje verstrikt
in een aarbeiennet. Ik kwam er
toen achter dat het een heel kar
wei is om een egel los te knippen
uit zo'n net."
Aan het begin van deze zomer
zei Plonie tegen een vriendin
dat ze het leuk zou vinden als
ook anderen van haar tuin kon
den genieten. Die vertelde het
aan haar man, voorzitter van
wijkvereniging Klarenbeek, en
zo ontstond het plan om de tuin
een middag open te stellen. Zes
vriendinnen werden er bijge
haald om een en ander in goede
banen te leiden. Er werden
koekjes gebakken in de vorm
van een haan, de kannen met
zelfgemaakte rabarberlimonade
stonden op tafel, er werden
plantjes uit eigen tuin verkocht
en er was uiteraard deskundige
uitleg van Plonie aan de andere
enthou iastelingen. Beu is ze het
tuinieren nog steeds niet en ze
is verheugd dat ze in de provin
cie eveneens meer en meer bij
zondere tuinen ziet.
„Daar kan ik van genieten. We
wonen in een mooie streek en
dan is het prachtig als de men
sen zelf ook iets aan hun tuin
doen. Natuurlijk heeft niet ie
dereen er verstand van. Soms zie
ik een plant die uit elkaar viel,
met touwtjes aan elkaar gebon
den. Dan denk ik: dat kan toch
mooier! En kaboutertjes zijn na
tuurlijk helemaal uit den boze",
zegt ze lachend.
JIIIIl_
tegel - plavuizen
keuken sanitaircentrum
Wij zijn tijdens
de vakantieperiode
Armundsenweg 2, 4462 GP Goes.
Tel.: (0113) 21 40 49. Fax: (0113) 22 74 33.
(Bij de Zeelandhallen.)
Nog net voor de officiële opening van het mosselsei
zoen werd in een Thais restaurant in Amsterdam door
de uitbater een aantal parels ontdekt in Zeeuwse mos
sels. Het zou hier om een bijzondere waardevolle vondst
gaan, zeker vermeldenswaard in het Guiness Book of
Records. Is het zo bijzonder, een parel in je mossel? Zo
als zo veel Zeeuwen zijn wij thuis opgevoed met mossels
eten. Vader ging er dan naar een mosselschuit uit Yer-
seke die voor in de sluis lag, en kwam dan terug met een
baalzak mossels. Vuile mossels wel te verstaan en wij
kinderen mochten die 'knipsen', de mossels schoonma
ken. Wier, klappers, zeesterren, krabbetjes, schelpen en
slikmossels, alles er uit. Dat was wat anders dan die
panklare twee kilo zak van 1997. Vervolgens werden ze
nog eens goed afgespoeld, gekookt en gegeten. Onder
het eten wilde het wel eens gebeuren dat er een pareltje
inzat. xt Was net een sprookje. Het blonk in je kinder
ogen en werd zorgvuldig opzij gelegd. Maar net als je
melktanden van toen is ook het mosselpareltje ergens
verdwenen. In Amsterdam viel het lot op een Engelse
toeriste, die dacht op een steentje haar tand te breken.
Maar zij had, "O, my goodness", de eerste zeevrucht
met parel. Later volgde er nog een en nog een. Toen men
er wel twintig had geteld werd de zak met de Zeeuwse
mosselparels veilig opgeborgen. In de diepvrieskluis.
Zo aan het begin van het nieuwe mosselseizoen zal het
hoofdstedelijk restaurant ongetwijfeld vollopen met
mosseleters en parelvissers. En zo laat de Zeeuwse pa
rel andermaal haar aantrekkingskracht gelden. Wij
eten nog geregeld mossels, maar pareltjes heb ik lang
niet meer gezien. Blijf gewoon lekker mossels eten, en
parels, nou ja. Smakelijk!
Cameleon.
