99.-
Klasgenoten ontmoeten elkaar na vijftig jaar
de Golfbaan
Easy Care
voor:
100% non iron
cotton
De bijenorchis
2bu P)-6
Mannenkoren geven concert
voor Foster Parents Plan
installatie burgemeester
De BANK
PI
mam\
Introducing
25.- KORTING
OP IEDERE DOCKERS BROEK
E L
E w
1 E
E
K HUIS AAN
H
U 1 S OP
W A L C H
E
E N
„Wie stopte destijds mijn vlecht in de inktpot"
Zeeuwse Windhonden Renvereniging viert zilveren jubileum
INSTITUUT
LE B0NHEUR
Rollenpatroon
UI
N
LU
O
O
z
woensdag 21 mei 1997
'n Pittifi fees
bouw je op
Tel. 418653
TUINMEUBELSHOW
LIGBED SOLARIS GROEN
LANGE VIELE 1
middelburg
Reünisten
Renbaan
Beste service, laagste prijs!
Sociaal
STRANDBAL GRATIS
4 HALEN 3 BETALEN
Burg. v. Woelderenlaan 5 - Vlissingen
'De Ruyterstadsingers' en ZWN Mannenkoor geven vrijdag 23
mei om 20.00 uur een concert met een speicaal tintje. In de Zions-
kerk te OostkapeUe verlenen deze koren gratis hun medewerking
aan een benefietconcert voor Foster Parents Plan. Al zestig jaar
zet Foster Parents plan zich in om kansarme kinderen in ontwik
kelingslanden uitzicht te bieden op een beter staan. De opbrengst
van het benefietconcert gaat naar een 'scholenproject' in MaÜ
(Afrika). Het project voorziet in de bouw van scholen, aanschaf
van meubilair en leermiddelen. Daarbij wil het FPP alfabetise-
ringscusussen voor volwassenen organiseren.
Mr. L. Spahr van der Hoek, momenteel nog burgemeester van
Coevorden, wordt op 1 juni de nieuwe burgemeester van Middel
burg. De eerste burger van de Zeeuwse hoofdstad wordt op vrijdag
6 juni geinstalleerd tijdens een buitengewone openbare raadsver
gadering in de burgerzaal van het stadhuis. De installatie-verga
dering wordt om half drie geopend door P.M. Bruinooge, die aan
sluitend de ambtsketen en de voorzittershamer zal overdragen.
Ook R. Visser, de nestor van de raad, zal een toespraak houden.
Van half vier tot zes uur is er een openbare receptie, waarop met
de burgemeester en diens echtgenote kennisgemaakt kan worden.
ADVERTENTIES
Openingstijden:
maandag t/m vrijdag 8.30-12.00,13.00-18.00 uur
zaterdag 8.30-16.00 uur
met scherpe aanbiedingen
van 139.-
een natuurlijke zaak
Wilgen hoek weg 13a
4353 EA Serooskerke
Telefoon: 0118-592820
L3f
DEZE AKTIE IS GELDIG T/M 31 MEI 1997
Orchideeën spreken altijd weer tot de verbeelding. Ze zijn bij
zonder van vorm en kleur en bovendien zijn de meeste soorten
uitgesproken zeldzaam. Met veel soorten gaat het ook niet al te
best, omdat orchideeën niet bestand zijn tegen bespuiting,
kunstmest dn zure regen.
Maar de mooiste van onze inheemse orchideeën doet het be
paald niet slecht. De bijenorchis, die hierbij is afgebeeld, wordt
veel vaker gevonden dan vroeger. Voor een deel komt dat onge
twijfeld omdat er meer op de wilde flora wordt gelet dan enke
le generaties geleden. Maar het staat wel vast dat de plant zich
ook op tal van nieuwe plaatsen
spontaan vestigt. Zelfs tot op
onbemeste gazons midden in de
bebouwde kom. De vraag rijst
hoe het kan dat, dwars tegen de
tendens bij de overige familie
leden in de bijenorchis zich zo
kan uitbreiden.
Voor een deel komt dat waar
schijnlijk omdat de bijenorchis
zich op behoorlijk droge groei
plaatsen kan vestigen. De
meeste andere orchideeën heb
ben een sterke voorkeur voor
vochtig terrein, en ongerept,
vochtig grasland is veel zeldza
mer dan droog grasland, ook al
omdat veel natte weilanden
veel beter ontwaterd zijn dan
vroeger. Wat waarschijnlijk
ook een rol speelt is de kli
maatsverandering. De bijenorchis is een zuidelijke soort en net
als sommige andere zuidelijke planten profiteert de soort van
warme, droge zomers. Dat doet zich overigens niet alleen bij
planten voor. Ook sommige vogels en een groot aantal insek-
tensoorten maken een opmars naar het noorden. Natuurlijk
staat daar tegenover dat planten en dieren die bij ons aan de
zuidgrens van hun verspreidingsgebied zitten een omgekeerde
tendens laten zien. Die vertrekken letterlijk met de noorderzon.
CHELDEBODE
Middelburgse jeugd kijkt
verder dan de neus lang is
Open dag waterschap in
Fort Rammekens
Kooksessie Gezond en lekker
laat gerechten van Zeeuwse
bodem heerlijk smaken
VLISSINGEN - Vorig jaar
kwam Fredi Bruggink uit Al
melo naar het kantoor van De
Scheldebode met een schoolfoto
uit 1947 van klas 3 van de toen
malige Bonedijkeschool. In de
zelfde week dat de foto werd
gemaakt was Fredi naar Twen
te verhuisd en zodoende was hij
bijna alle namen van zijn klas
genoten vergeten. Omdat hij
graag opnieuw met hen in con
tact wilde komen, riep hij daar
voor de hulp van De Scheldebo
de in
De foto werd geplaatst en ver
schillende oud-klasgenoten
reageerden. Na een jaar inten
sief speurwerk waren de meeste
namen en adressen achterhaald
en besloot Fredi een reünie te
organiseren.
Onlangs ontmoetten zeventien
oud-klasgenoten elkaar na vijf
tig jaar. Heel veel herinnerin
gen werden opgehaald en er
werd veel gelachen. Uiteraard
werd er weer een foto gemaakt.
Uit Las Vegas was er een brief
van één van de meisjes die zo
graag wilde weten wie toen
haar vlecht in de inktpot ge
stopt had. De dader meldde
zich alsnog!
Na een zeer geanimeerd lopend
buffet ging het gezelschap weer
uit elkaar maar niet nadat
adressen en telefoonnummers
uitgewisseld waren.
1947
De namen kinderen op de foto
uit 1947.
Op de achterste rij vanaf links:
Zeger le Clerq, Henk de Nooyer,
Ko Goedegebure, Dik van
Reems, Sjaak van Peenen, Wim
Burgers, Wim Suwijn, René
Plasse, Freddy Beek, Piet Ko-
lijn, Tony Smits en de heer Ka-
relse; tweede rij: Ria Schram,
Bep Kolijn, Willy van de Velde,
Tiny Rijnders, Willy Jacobse,
Bel de Quelery, Rietje Loeke-
meijer, Trudy Warhout en Wil
na Zoete; derde rij: Gerda Wijk-
huisen, Toos de Waal, Nelly
Wolf, Yvonne Schout, Janny
Teeuwen, Addy van der Hoek,
1 Klas 3 van de Bonedijkeschool in 1947.
Vijftig laten voor een reünie bijeen.
Hilda van Eyk, Ella Bouff, Ine
ke Mommaas, Jeanne de Klerk,
Georgette van Rijssel, Willy
Sinke en Sari Hol; vooraan: Piet
Boone, Fredi Bruggink, Frans
van de Plasse, Theo Everaers,
Gerard Mannaert, Jan Mijns-
bergen, Tammie Seijnstra, Rob-
by van Rosevelt en Carel van
Leuven.
Op de recent gemaakte foto
staan vanaf links: Zeger le
Clerq, Bep Ferdinandus-Kolijn,
Bep de Quelery, Janny Valkier-
Teeuwen, Rietje Stam-Loeke-
meijer, Addy Balster-Van der
Hoek, Ella de Nooyer-Bouff,
Jeanne Schot-De Klerk, Yvon
ne Volwerk-Schout, Willy de
Geus-Sinke, Trudy Warhout,
Freddy van Beek en Wilna van
Bruinesse-Zoet; vooraan: Fredi
Bruggink, Theo Everaers, Tam
mie Seijnstra en Carel van Leu
ven.
Rennen achter 'haas' in schapenvacht
GOES - De Zeeuwse Windhonden Renvereniging vier
de zaterdag 17 mei haar vijfentwintig jarig bestaan.
Op initatief van Jan-Kees Poortvliet meldden zich in
1972 een kleine dertig bezitters van windhonden. Het
uiteindelijke doel was het organiseren van windhon-
denrennen in de provincie Zeeland. De leden van de
nieuwe vereniging kwamen hoofdzakelijk uit Goes en
Middelburg. Om een officiële vereniging te kunnen
starten moesten er minimaal vijftig leden zijn en een
goede renbaan. De leden werden gevonden, maar een
geschikte lokatie voor de windhondenrennen, dat was
even een probleem. Het sportveld van het Goese Ly
ceum aan de Graaffstraat bracht uitkomst, dat veld
mocht tot de zomervakanties gebruikt worden.
Jan-Kees Poortvliet, vijfentwin
tig jaar voorzitter, meldt: „Die
paar maanden zijn twaalf jaar
geworden. We zijn in 1984 ver
huisd naar sportpark 'Het Schen-
ge'. Daar beschikken we over een
goed geoutilleerde accommoda
tie die aan alle eisen voldoet, zo
dat iedereen volop plezier aan
zijn sport kan beleven."
Thuis bij de voorzitter van de
Zeeuwse Windhonden Renvere
niging (ZWR) Jan-Kees Poort
vliet (48) is zijn hobby duidelijk
waarneembaar. De poten van de
salontafel worden gevormd door
drie zittende bronzen windhon
den, whippets. Een kleiner exem
plaar ligt in alle rust versteend op
een bijzettafeltje. Poortvliet, die
zelf een whippet heeft, is in het
dagelijks leven autorijschoolhou
der:
„Ik zie de Zeeuwse Windhonden
Renvereniging puur als hobby.
Organisatie trekt mij aan, denk
ik. Ik ben tevens voorzitter van
Verenigde Rijscholen Goes en
Omgeving, en van de Beroepsop
leiding Verkeersveiligheid Zee
land. Samen met de heer De Jong
heb ik indertijd het initatief ge
nomen om een renvereniging op
te richten. Hij was toen al twintig
jaar actief als fokker van wind
honden, zelf was ik net één jaar
in het bezit van een whippet. Met
medewerking van de gemeente
Goes zochten we zelf een terrein-
tje op waar we een baan van mi
nimaal 350 meter aan konden
leggen. Het streven was om daar
net zo lang windhondenrennen te
organiseren totdat we genoeg le
den zouden hebben om een vol
waardige renbaan op te zetten. In
1984 was het zo ver en konden we
op 'Het Schenge' een zeer moder
ne windhonderenbaan in gebruik
nemen waar de korte afstand
(350 meter) en de lange afstand
(475 meter) gelopen kunnen wor
den. Er is daar een bijzonder be-
vloeiingssysteem, dat er voor
zorgt dat de bovenlaag van de
renbaan nooit nat is. Een droge
baan betekent vooral veiligheid.
De honden kunnen tijdens de ra
ce niet wegglijden. De onder
grond moet wel voldoende zacht
zijn, zodat de dieren met hun na
gels voldoende grip hebben en ze
met de snelheden die ze ontwik
kelen, zo'n zeventig tot negentig
kilometer per uur, geen blessures
oplopen."
De windhondenrensport is ver
deeld in drie hoofdrassen Grey
hound, Whippet en Afghaanse
Windhonden. In de wedstrijden
van de ZWRV hoofdzakelijk
Whippets lopen. „Wij organise
ren vier grote wedstrijden per
jaar en tijdens het seizoen, van
maart tot en met november, is er
elke zaterdagmiddag training",
vertelt Poortvliet. „Overkoepel-
Jan-Kees Poortvliet, al 25 jaar voorzitter van de ZWRV,
met de whippet Happy.
FOTO TANNIE DE JONGE
end is de 'Raad van Beheer op
Kynologisch gebied'. Daar is de
Windhondenrensport een onder
deel van en die Raad wordt weer
samengesteld uit vertegenwoor
digers van de dertien renvereni-
gingen die Nederland telt. Ge
middeld zijn er twee wedstrijden
per weekend."
In de kwart eeuw van haar be
staan hebben windhonden van
leden van de Zeeuwse Windhon
den Renvereniging diverse prij
zen en kampioenschappen in de
wacht gesleept. Jan-Kees Poort
vliet: „Er zijn drie gradaties. Je
begint in de B-klasse, ben je goed
dan ga je naar de A-klasse; pres
teert de hond minder goed, dan
wordt het C-klasse. Honden uit
de A-klasse kunnen meedoen met
alle kampioenschappen op de
korte en lange baan. In onze ver
eniging was de hond Cindy in
1977 Nederlands en Europees
kampioen, Diba, een zus van Cin
dy werd in 1979 Nederlands
kampioen. In 1990 won Nadia
een belangrijke race, de Derby en
in 1994 won Priscilla."
Dit is slechts een kleine greep uit
de reeks successen die Poortvliet
opsomde, maar het geeft wel een
Totaalverzoraina
en natuurgeneeswijzen
Koningin Julianalaan 30
Arnemuiden
Telefoon: 0118-601702
indruk van de grote klasse aan
trainers en honden welke deze
vereniging rijk is. De Derby is
een race die te vergelijken is met
een Europees kampioenschap.
Tijdens de races rennen de hon
den achter een zogenaamde
'haas' aan, dat moet aangeleerd
worden, dat 'haasvast' zijn. In de
ADVERTENTIES
praktijk is het 'haas' een scha
penvacht die aan een draad be
vestigd is. Die draad loopt langs
een aantal klossen, wordt opge
draaid en gaat de baan rond en
daar rennen de honden achter
aan.
„In onze beginperiode werkten
we met een zelf in elkaar geknut
seld toestel. Met behulp van een
omgebouwde brommer lieten we
de draad via het achterwiel lo
pen. Later namen we het materi
aal over van een vereniging uit
Tilburg die stopte, en toen kon
den we pas echt beginnen. Dat is
nu verleden tijd, tegenwoordig
werken we volledig mechanisch
met twee electromotoren. Net als
in iedere vereniging is er veel
zelfwerkzaamheid, anders krijg
je het niet voor elkaar. Zo is ook
de kantine op de renbaan gezet.
Ik kan rustig zeggen, voor 99 pro
cent vrijwilligerswerk, daar
draaien we op."
Het vijfentwintigjarig bestaan
werd zaterdag gevierd met een
druk bezette jubileumwedstrijd
op 'Het Schenge' met speciale
prijzen. Windhondenrennen is
niet alleen een passieve sport
waarbij de hond het werkt doet,
ook de baas of bazin moet er
energie in stoppen. „Dat klopt,"
zegt Poortvliet, „voor mensen die
deze sport beoefenen is het een
intensieve sport. Dagelijks moe
ten de honden worden getraind
en verder veel lopen, wandelen,
fietsen met een wedstrijdhond.
Om die in conditie te brengen en
te houden ben je minstens twee
uur per dag bezig. Door speciale
voeding krijgen ze meer energie.
Veel honden wordt ook vlees ge
voerd, meestal een samenstelling
uit eigen keuken. Het leuke van
deze sport is dat het meestal
overgaat van vader op zoon of\
van moeder op dochter, je groeit
er mee op.
Als je twaalf jaar bent en je hebt
een hond dan kun je al meedoen.
Met de windhonden-rensport is
de bezitter zelf ook in beweging,
je ontmoet anderen en dag is
weer goed voor de sociale contac
ten. Even gezellig met de hond
weg!"
BROODJE VAN DE WEEK
Bij ons is het zomer
Bij aankoop van een
WALDKORNBROODJE 400 gr.
(lot. besteding 5.-)
TREKKER-AANBIEDING
VRIJDAG - ZATERDAG
YOGHURT-AARDBEIENSCHELP
(lekker romige yoghurt met verse zomerkoninkjes)
Westdijk 29 Arnemuiden 0118-603300
Seisweg 55 Middelburg 0118-641606
Markt 24 Veere 0118-501215
LU
Zo tussen moederdag en vaderdag is het wel eens nut
tig om te filosoferen over het rollenpatroon van vrou
wen en mannen. Zijn we lang opgevoed met vaste
waarden, dan kunnen die nu rustig losgelaten worden.
Vrouwen deden al vaak mannenwerk en mannen doen
steeds meer vrouwen werk. Althans, zo werd dat werk
altijd betiteld. Zelden zag je vroeger mannen alleen
achter de kinderwagen, tegenwoordig kijkt niemand
daar meer van op. En als je in de garage met een vrou-
weljke monteur te maken krijgt, dan kun je er van op
aan dat die net zo technisch is als haar mannelijke col
lega. En zelfs op de stadsbus rijden vrouwen als chauf
feur. In de gezondheidszorg werkten verpleegsters en
heren doktoren, ook dat is achterhaald. In alle geledin
gen van de maatschappij heeft wat dat betreft een
doorstroming plaats gevonden. Het is nog geen ideaal
plaatje maar we zijn op de goede weg. Zo gaat het ook
in het huishouden, hij wast af en stofzuigt en zij doet
de boekhouding en plakt daarna een lekke fietsband.
Bij Janus en Trui, twee van de oude stempel, werkte
dat nog niet zo. Janus zat het liefst oostindisch doof
achter zijn krant verscholen terwijl Trui het huishou
den deed. Zo tegen koffie- of etenstijd had hij z'n
krantje altijd net uit. Trui had al gemopperd dat hij
ook eens wat moest doen, maar dan zwaaide hij met
'zijn' huwelijksvoorwaarden, feminisme en het recht
van het aanrecht. Omdat Trui vorige week haar pols
verstuikte moest Janus wel aan de bak. Het was goed te
merken dat hij het niet naar zijn zin had. Toen hij voor
de derde keer op een dag af moest wassen stelde hij met
sip gezicht vast: Tja, het huwelijksleven is niet meer
wat het geweest is.
Cameleon.
I
I
