SCHELDEBODE
SCHELDEBODE
Recente geschiedenis Aagtekerke in honderd foto's
Thomas Bosgaard vindt zijn kracht in de muze
Statenpraat
Uitgaan is onrust
Gezondheid als wens
Dierenspeciaalzaak Traas krijgt 'dierentuin'
TORENPROAT
Open dag Aero Club Zeeland
innsbrücker Paasspel
Lezing Remonstranten
Schrage vertelt levensverhaal
ZUINIG STOKEN
Dichter uit Arnemuiden geeft eerste bundel uit
De zon bedonderen
CabartierTorn in Vestzaktheater
woensdag 9 april 1997
Dracht
Door Alex Dij kwel
Huisvlijt
Woordspelingen
Op vliegveld Middens-Zeeland, nabij recreatieterrein 'De Piet' is
zaterdag 12 april van 12.00 tot 18.00 uur een open dag. Er is uit
leg over verschillende aspecten van de kleine luchtvaart en er
worden proeflessen gegeven. De leden van de club zullen tijdens
dit weekend zogenaamde doellandingswedstrijden houden,
waarbij het maken van een soort precisielanding wordt geoefend.
Aeroclub Zeeland is een vereniging die bestaat uit tachtig en
thousiaste (motor)vliegers. De club biedt mensen die zelf een
vliegbrevet willen behalen mogelijkheden om op een niet-com-
merciële wijze voor het Al-brevet opgeleid te worden.
In de Vrije School Zeeland, W. Arondeusstraat 59 in Middel
burg, is vrijdag 11 april om 20.15 uur de opvoering van het In
nsbrücker Paasspel. Het stuk volgt enerzijds het bijbelverhaal
vanaf het moment dat Christus in het graf is gelegd, tot de ver
schijning aan Maria Magdalena en Thomas. Anderzijds wordt
het apocriefe verhaal ten tonele gevoerd van de verschijning van
Christus in de hel en de verlossing van de daar gebannen zielen.
Het dramatische verloop wordt verstekt door muziek en zang,
ondersteund door een ensemble.
De Remonstrantse Gemeente Midden-Zeeland houdt dinsdag
15 april om 19.30 uur een lezing in de Zeeuwse bibliotheek in
Middelburg. Deze wordt gegeven door dr. E. Cossee en heeft
als thema Unitarisme en vrijzinnigheid. Het Unitarisme vormt
vanouds de internationale bedding voor de Nederlandse vrij
zinnigheid. Het wordt gekenmerkt door een optimistische
mensvisie en door nadruk op vrijheid en verdraagzaamheid. In
de lezing wordt eerst een historisch overzicht gegeven over de
ontwikkeling van het Unitarisme, daarna wordt ingegaan op
inhoudelijke aspecten, waarna tenslotte de actuele betekenis
van deze vrijzinnige beweging aan bod komt.
OOST-SOUBURG Wereldwijd geeft hij voorstellingen en een
boeiende getuigenis over zijn leven. Dierentemmer en evangelist
Case Schrage vertelt zijn levensverhaal vrijdag 11 april in
Oost-Souburg, in de zaal aan de Rehobothstraat 9. De bijeen
komst begint om 19.00 uur, de toegang is gratis.
Case is een Canadees van Nederlandse afkomst. Drieentwintig
jaar lang heeft hij gewerkt met leeuwen, tijgers en orka's. Dat was
niet altijd zonder gevaar. Hij vluchtte voor een aanvallende leeuw
en verdronk bijna toen een orka hem aanviel. Zes keer zag hij de
dood in de ogen. Case ziet Jezus Christus als zijn redder. Hij gaf in
1978 zijn werk op en trekt sindsdien als evangelist over de gehele
wereld. Hij spreekt over het huwelijk en geeft diverse andere
boodschappen. Het thema van deze avond is angst. Muzikale me
dewerking wordt verleend door The Bax Brothers.
Tabel voor week van: 23-03 tot 30-03-97
week 13
Bij een
laarverbruik
van:
Hoorteen
streetverbruik
voorde
afgelopen
week van:
En een totaal
streetverbruik
sinds
30 oktober
1996 van:
Bij een
jaarverbruik
van:
Hoorl een
streetverbruik
voorde
afgelopen
week van:
En een totaal
streetverbruik
sinds
30 oktober
1996 van:
800
17
582
2800
61
2039
1000
22
729
3000
65
2184
1200
26
876
3300
72
2404
1400
30
1020
3600
78
2621
1600
35
1163
3900
85
2838
1800
39
1310
4200
91
3058
2000
44
1456
4500
98
3276
2200
48
1603
5000
109
3642
2400
52
1747
6000
131
4371
2600
57
1895
Hel wekelijks streetverbruik wordt bepaald aan de hand van de gemiddelde
etmaaltemperatuur en enkele andere gegevens.
verschijnt in een oplage van 49,300 exemplaren elke woensdag huis-aan-huis in de gemeenten
Arnemuiden. Domburg, Mariekerke, Middelburg, Valkenisse, Veere. Vlissingen, Westkapelle
Kantoor
Scheldestraat 7-9, 4381 RP Vlissingen, Postbus 5051, 4380 KB
Vlissingen Tel.nr.: 0118-442720, Fax: 0118-442721
Openingstijden: ma, wo, do, vrij. 9.00-12.30 uur en van13.30-
17.00 uur, dinsdag 9.00-12.00 uur, 's Middags gesloten
Advertentieverkoop tijdens kantooruren tel.: 0118-442720
Jos Rentmeester (verkoopleider), tel. privé: 0113-655379
Yolanda Krijger (vertegenwoordiger), tel. privé: 0118-411351
Marcel Schreur (vertegenwoordiger),tel.privé: 0118-473051
Mini's (rubrieksadvertenties), tel076-5312313
Afsluittijd advertenties: maandag 12.00 uur
Redactie
tijdens kantooruren tel.nr.: 0118-442720, fax 0118-442721
Andrien Smeels tel. privé: 0118-639719
Afsluittijd redactie: maandag 14.00 uur
Correspondenten
Tannie van Eek, tel. 460594
Ad Roos, tel.: 0118-602860/06-53265518
Marcel van der Voort. tel. 633535
Fotografen
Harry de Lange, tel.: 0118-625195 06-52665827
Piet Davidse, tel.: 0118-623594
Bezorging
voor klachten over bezorging tijdens kantooruren bellen:
0118-442720
De Scheldebode is een uitgave van Zuidwest - Weekbladen.
Copyright c 1996 Uitgeversmaatschappij Zuidwest - Nederland BV
AAGTEKERKE - Zojuist
verschenen bij uitgeverij De-
boektant Oostvoome: het foto
boek over 'Aagtekerke in vroe
ger tijden'. Aan de hand van
rond de 100 foto's neemt de sa
mensteller, de heer P. Davidse,
zijn lezers mee voor een wande
ling door dit prachtige Zeeuwse
dorp. De heer Davidse noemt de
fotografen, die aan het begin
van deze eeuw zo bedrijvig de
straten van elk dorp vastlegden,
een nieuwe manier van ge
schiedschrijven. Het schrift van
de historici werd in beeld
gebracht.
En zien is volgens de samen
steller aantrekkelijk, het
In 1933 ging een gezelschap
uit Aagtekerke een dagje uit
met een Pelikaanbus. Op de
Duivelsberg, vlak over de Duit
se grens bij Nijmegen, werd het
gezelschap gefotografeerd.
spreekt mensen aan. „Dit boek
wijkt daarom nogal af van wat
gemeentesecretaris H.M.
Kesteloo ruim een eeuw gele
den deed. Hij schreef over de
geschiedenis van Aagtekerke.
Maar beide boeken hebben
hetzelfde doel, namelijk de ge
schiedenis toegankelijk maken
voor het grote publiek." De
heer Davidse pakte de periode
1910-1960 bij de kop, een
tijdsbestek van zo'n vijftig
jaar, waarin nogal wat veran
deringen hebben plaatsgevon
den.
De uitgave begint met het bur
gemeestersechtpaar J. de Vis-
ser-Sanderse in dracht. En het
is vooral de dracht die op de
foto's van Aagtekerke veelvul
dig valt te bekijken. School
kinderen, kinderen op de klap-
bank en spelende kinderen,
boeren en boerinnen; allen zijn
in klederdracht en geven het
fotoboek die zo typische
Zeeuwse romantische sfeer
mee. Naast prachtige dorpsge
zichten heeft de samensteller
vooral ook foto's geselecteerd
die de bevolking betreffen. Het
landleven en de boerderijtafe
relen nemen een grote plaats
in. Daarnaast ontbreken de
oude schoolfoto's natuurlijk
niet. Er is verder aandacht
voor het traditionele ringrij-
den, enkele trouwerijen, de
inundatie en de feestelijkhe
den rond de bevrijding, de
middenstand en de bejaarden
reisjes.
Het boek 'Aagtekerke in vroe
ger tijden' (ISBN 90-5534-070-
7) is voor 34,90 gulden te koop
bij Kadoterie 't Ouwe Dorps-
huus, Dorpsplein 49 te Aagte
kerke en uiteraard in andere
plaatsen bij de erkende boek
handel.
Toen Suzanna en Hugo voor het eerst uitgingen was dat wennen, om
dat ik nooit naar bed ging vooor iedereen thuis was. Dat is allang niet
meer, je leert dat vanzelf wel af, maar het heeft best even geduurd.
Over Hugo ben ik nooit zo ongerust geweest. Hij gaat als hij naar een
café gaat altijd op de fiets, dan fris je wel op als je buiten bent. Boven
dien is Hugo nooit zo laat thuis. Dat is met de dames van ons wel an
ders. Vooral in de zomer moeten de bloemetjes buiten worden gezet.
Met Suzanna was dat al wennen. Ik ging toen ze pas uitging naar bed,
maar slapen, ho maar. Ik lag gewoon te wachten. Waar blijft ze nu? Het
is al twee uur, ze zou om een uur thuis zijn. En waarom denkt ze er niet
aan dat ik wakker lig en ongerust ben. In gedachten waren er de vrese
lijkste dingen gebeurd. Ik moet de politie bellen, want ze lag vast er
gens in een sloot. En Adrie maar slapen, die snapt daar niks van. Als ik
hem wakker maakte en zei „ze is er nog niet", was het maak je niet zo
druk, ze komt zo wel. Dan kwam ze thuis met, goh ben je nog wakker,
oh ja, het is wat later geworden, maar het was ook zo gezellig, ze was
de tijd gewoon vergeten. Ik was dan kwaad en opgelucht tegelijk.
Ook Iris gooide afgelopen zomer alle remmen los. Op een keer werd
ik met schrik wakker. Ik dacht, is Iris nu al thuis, dan heb ik haar niet
gehoord. Ik naar haar kamer, maar helaas, Iris lag niet in haar bed.
Toen was ik natuurlijk klaar wakker. En langzaam werd het al licht. Ik
weer in alle staten, alle ongelukken die er kunnen gebeuren waren al
gebeurd. Ik besloot maar een beker melk te warmen. En wat zie ik als
ik in de keuken sta? Iris, die met een jongen tegen de garage staat. Ik
gooi de keukendeur open en roep: „Ben je helemaal betoeterd, dit is
werkelijk te gek, weet je hoe laat het nu is." De jongen schrikt zich een
hoedje van zo'n hysterisch mens in d'r nachthemd en is verdwenen
voor ik er erg in heb. Iris komt wat lacherig binnen. Waarom zo'n ka
baal? De hele straat heeft me gehoord. Ze moesten lopen, want de jon
gen waar ze mee was z'n fiets was gestolen. Nu is hij op haar fiets naar
huis. Moet ik die dan alleen laten lopen? Hij moet trouwens nog naar
Vlissingen en morgen brengt hij mijn fiets terug.
De andere morgen was een zondag. De fiets kwam terug, maar werd
stilletjes in de poort gezet. Ik ben er nu een klein beetje aan gewend,
aan kinderen die uitgaan als ik zelf naar bed wil.
door Tannie van Eek
ARNEMUIDEN - Thomas Bosgaard uit Arnemuiden
wordt geleid, zegt hij, geleid door de muze. En door
zijn gedichten. Zij schrijven hem en niet andersom.
„Mij gaat het niet om het grote gevoel of de techniek,
ik word gestuurd door de muze." Hij geeft direct toe,
dat klinkt interessant en het brengt hem ook regelma
tig in conflict met andere amateur-dichters. „Ze pik
ken niet op wat ik precies bedoel". Dat mag dan jam
mer zijn, Thomas blijft erbij: de muze is z'n leidsvrou-
we. Zo schreef hij ongeveer tweehonderd gedichten.
Geheel in eigen beheer bundelde hij er 42. Het boekje
kreeg als titel de naam mee van een van zijn gedichten:
'De zon bedonderen'. Ook de illustraties zijn van hem
zelf. Hier stuurt niet de muze, doch de computer, want
tekenen uit de losse pols is Bosgaard niet gegeven.
Hij moet het met taal doen, moet
alles met taal doen, daar ligt zijn
kracht. Thomas heeft veel pech
gehad in zijn leven. Hij praat er
niet graag meer over. Inmiddels
53 jaar oud is het hem te lang ge
leden om nog stil te staan bij de
hersenbloeding die hem op z'n
twintigste trof. Het veranderde
zijn leven volkomen. Zijn
lichaam liet hem in de steek, zijn
geest bleef hem trouw en hielp
Ook ik bedonder de zon, vooral
's morgens, als die gloeiende bol
van 60 cm en klimmend over de
kim, de nacht verandert
dan draai ik me nog eens lekker
om. bedwarmte kent geen tijd en
in het donker is het heerlijk dromen
maar daar stapt de dag binnen,
dat dauwfrisse kind met de stralende
ogen, die mij net zo lang aankijken
tot ik totaal ontwapend, beschaamd
de dekens opensla.
In onze dagelijkse gesprekken en omgangstaal speelt gezondheid
een belangrijke rol. Niet alleen wensen wij het elkaar toe na een
niesbui, wij informeren er ook naar bij onze begroetings formules.
„Hoe gaat het met u Kennelijk hecht iedereen zeer sterk aan een
goede gezondheid en heeft daar ook geld voor over. De voedingsin
dustrie speelt daar gretig op in door veel produkten aan te prijzen
als 'gezond'.In schril contrast staan daarmee de vele, vaak terech
te, klachten en zorgelijke geluiden vanuit bijvoorbeeld de Thuis
zorg, de sector verstandelijk en lichamelijk gehandicapten en de
ouderenzorg.
De provincie heeft met een aantal van deze sectoren te maken.Van
de provincie wordt verwacht dat zij op vele terreinen van de volks
gezondheid een gedegen advies geeft aan de rijksoverheid. Advie
zen die tot stand komen na intensief overleg met consumentenor
ganisaties, aanbieders van zorg, gemeenten en andere organisaties.
Maar in feite is de provincie alleen maar in staat aan te geven hoe
zij vindt dat het schaarse geld verdeeld moet worden. De hoeveel
heid geld die per regio besteed mag worden is en blijft de beslissing
van onze nationale overheid. Nu is die schaarste relatief. Neder
land heeft, in verhouding met andere landen helemaal geen slecht
systeem. Maar de Nederlandse burger wil kennelijk meer. Waar
komt die groeiende zorgvraag vandaan Is het niet vreemd dat de
vraag naar zorg toeneemt terwijl er nu, veel meer dan vroeger, ook
bij de gemiddelde Nederlander veel meer kennis bestaat over hoe
fit te blijven De vraag is eenvoudig, het antwoord moeilijker te
geven. Wij worden ouder en ouderen vragen meer zorg. Het leven is
gehaaster geworden en daardoor komen mensen soms psychisch in
de problemen. Wij kunnen ook veel meer. Transplantatie van hart,
longen en nieren is normale praktijk geworden. Maar wel een dure
praktijk. Hoe valt het nu te rijmen dat de burger in Nederland
meer zorg wil en daar ook voor wil betalen, terwijl het kabinet stijf
en strak vasthoudt aan de in het regeerakkoord afgesproken stij
ging van 1,3 procent Die houding wordt bepaald door het kabi
netsbeleid dat sterk de nadruk legt op het beheersen van de collec
tieve lasten. Een buitengewoon verstandig standpunt overigens.
Maar: Het kabinet zal ook moeten luisteren naar haar burgers. Bij
het beheren van het eigen huishoudboekje hebben wij ook van die
keuzes te maken. Kopen wij een nieuw duur inventarisstuk of gaan
wij op vakantie. Zo'n beslissing wordt meestal genomen na goed
overleg binnen het samenlevingsverband.Merkwaardig is dan ook
dat men op rijksniveau kennelijk onvoldoende aan een dergelijke
afweging toekomt. Misschien is het een oplossing om de afweging
'meer besteden aan gezinsconsumptie' tegenover 'meer besteden
aan zorg' deel uit te laten maken van de CAO-discussies met de
vakbonden. Beheersing van de uitgaven gelijktijdig met verschui
ving van de uitgaven. Extra geld met name in de thuiszorg, de ge
handicapten en de ouderenzorg levert bovendien veel werkgele
genheid op.
Alex Dijkwel.
hem. Als hij nu terugkijkt, ont
dekt hij dat al op de lagere
school zijn hart alleen maar uit
ging naar alles wat met taal te
maken had. Na zijn hersenbloe
ding werd deze aanleg nog ver
sterkt, maar, vertelt hij: „Angst
was aanvankelijk mijn slechte
raadgever. Ik heb alleen een la
gere schoolopleiding, geen Ne
derlands gestudeerd en om te
schrijven vind ik dat toch eigen
lijk wel nodig." Zijn geest ver
sloeg zijn twijfels. Bosgaard
ging gedichten lezen, meer nog,
ging ze ontleden. Ontdekte vers
vormen, stijlen en zag dat er veel
tussen en onder de regels ver
borgen zit. Zo ontleedde hij zelfs
de Bijbel. Laat het Boek zien, el
ke dunne bladzijde is rijkelijk
voorzien van strepen en aante
keningen in de kantlijn. Wat
staat er precies, wat wordt uit
gedrukt in taal, dat houdt hem
bijna hele dagen bezig. Bosgaard
is namelijk huisman. „Een een
zaam bestaan, huisvrouwen
sluiten je buiten", lacht hij. Kof
fie drinkt hij dus meestal in z'n
eentje. Jammer, want Bosgaard
is een prater bij uitstek.
Praten met Thomas valt evenwel
niet mee. Hij is gedreven, wil
toch zo graag z'n onbegrepen
muze verklaren, maar zegt ook:
„Schrijven is huisvlijt, hard
werken, het is een ambacht.
Soms niet meer dan twee regels,
per dag per nacht ook, die uit
groeien tot weer een gedicht. Hij
is een Einzelganger op en top.
'Meningen van anderen daar ga
ik niet achteraan. Ik zoek de
bron." Daarbij, hij zegt graag de
dingen hardop. Die dingen die
anderen niet graag horen, zoekt
het conflict, al wordt hij milder.
Voelt zich nog altijd de mindere
'met alleen maar lagere school'.
En niet die studie Nederlands.
De magie van de taal, de spi
ritualiteit, vindt hij, dat boeit
hem mateloos. Thomas gebruikt
voor zijn gedichten verschillen
de woord-genres. Hij put onder
andere uit schoonheidswoorden,
lelijke woorden, droomwoorden,
hekelwoorden. „Bij elk gedicht
pas ik mijn woordkeus aan.
Daar hoef ik niets voor te doen 't
gaat vanzelf. Ik begin met één
woord en weet niet wat het vol
gende wordt." Dat rolt als het
ware de pen uit, de computer in.
Bosgaard is soms moeilijk te vol
gen, lijkt af en toe niet geheel
consequent. Ik schrijf om een
product te maken legt hij uit,
niet om de ellende van me af te
schrijvem. Dan weer vindt hij
zijn dichten een vlucht uit die el
lende. „Ik loop niet best, ik zie
slecht, de enige ontsnapping is
geestelijk". Hij is er van over
tuigd dat we allemaal talent
hebben, of minstens een talentje
„Ik schrijf, ik heb de tijd. Ik
gooi de deur open naar de muze.
Ze komt bij me binnen. Per dag
kan dat een regel zijn en de vol
gende dag ga ik met mijn muze
verder."
Als je zijn gedichten leest, vaak
neigend naar mooischrijverij,
ontkom je ook hier niet aan de
inconsequentie van Thomas.
Gaat het hem niet om de tech
niek, toch lijkt het dat aan zijn
gedichten flink technisch is ge
sleuteld. Mooischrijverij in 'Elf
stedentocht' met woordspelin
gen als 'Laat ze maar schaatsen,
die Friezen' en 'niemand gaat
naar z'n werk want de economie
was bevroren.' Daarentegen zijn
de gedichten over Middelburg
en Veere - ze sieren de deur in
zijn woonkamer - heel beeldend
en uitnodigend om deze steden
eens te gaan bekijken.
Bij het weggaan geeft hij me
een klein kaartje met daarop een
spreuk van Meng Tse - 'Groot is
de mens die zijn kinderlijk hart
niet heeft verloren.- Ondanks de
zwaarte die Thomas al vroeg in
zijn leven voelde, slaat deze
spreuk op hem. Het spreekt af en
toe uit zijn gedichten. Je moet
het wel tussen de regels lezen,
want Bosgaard die de muze als
hulp heeft en met gevoel niets
doet weet handig zijn ware ge
voelens achter en onder de regels
te verbergen.
Voorafgaand aan onze ont
moeting biedt Thomas aan een
routebeschrijving te maken
waarmee ik makkelijk zijn huis
in Arnemuiden kan vinden. On
deraan de duidelijke uitleg
schrijft hij 'Lees mij, lees mij,
maak mij blij. Bevrijd mij van
mijn angstgedachte, dat ik al
weer zo'n dichter ben waar geen
hond op zit te wachten'. Thomas
Bosgaard zou misschien van de
ze angst verlost worden al zijn
bundel wordt verkocht. De uit
gave ziet er keurig verzorgd uit
en de prijs is laag. In kleur kost
de bundel een tientje, in zwart
wit acht gulden. 'De zon bedon
deren' is te koop bij De Ruiter in
Vlissingen, Fanoy in Middelburg
en De koperen tuin in Goes
Van 21 april tot en met 5 mei
is er een expositie van de vereni
ging voor amateurschrijvers
'Pennevreugd, in de Zeeuwse
Bibliotheek aan de Kousteense-
dijk in Middelburg. Thomas
Bosgaard is een van de exposan
ten.
VLISSINGEN - Zomaar een
zomerse dag, ergens in het
Zeeuwse. De deur van een auto
gaat open, hond springt eruit,
auto rijd weg. Zo wordt de hond
uitgelaten. Of: dichter bij huis
in een van de steden: deur open,
hond doet voor de deur zijn be
hoefte en vliegt weer naar bin
nen op het teken van het baasje.
Sneller kan het niet. Eten? Bel-
lo zal de eerste hond niet zijn
die aan tafel zit en de restanten
mag opsmullen. Zo gaan som
migen van ons met dieren om.
Kees Traas, van de gelijknami
ge dierenspeciaalzaak aan de
Bloemenlaan 28 in Vlissingen
kan zich er mateloos over
opwinden.
„Zo ga je niet met dieren om.
Een dier neem je om het dier en
een dier vraagt nu eenmaal een
speciale behandeling. Zeker
met het eten. Een mens eet om
dat hij het lekker vindt en om
dat hij trek heeft. Een dier eet
wanneer het honger heeft. In
die voeding moet dus alles zit
ten wat het dier nodig heeft. En
de etensresten van de mens ho
ren daar gewoon niet bij."
Kees Traas is per 1 januari van
dit jaar de nieuwe eigenaar van
de dierenspeciaalzaak. Erva
ring genoeg, want Kees stond al
op z'n elfde jaar in de winkel bij
vader en kreeg de liefde, de be
trokkenheid en de kennis van
dieren met de paplepel ingego
ten. De filosofie van Kees is
even simpel als voor de hand
liggend -al denken de meeste
mensen daar nogal eens anders
over- het dier staat centraal. Ie
mand die een huisdier neemt,
dient daar goed voor te zorgen.
En omdat niet iedereen alles
van dieren afweet, is bezint eer
gij begint advies nummer één
bij Kees.
Een ongelooflijke hoeveelheid
speelaccessoires voor kat en
hond, speciaal uitgebalanceerd
voedsel waar het huisdier echt
iets aan heeft en allerlei snacks.
Alles zonder conserveringsmid
delen, zonder kleurstoffen en
dus puur natuur zoals het huis
dier het graag zou willen. Ui
teraard verkoopt Kees ook die
ren, zij het op niet al te grote
schaal. Koudwatervissen, par
kieten en kanaries en de kleine
knaagdieren zoals hamsters,
cavia's en konijnen.
„Met name kinderen probeer ik
bij een aankoop duidelijk te
maken dat ze heel goed moeten
weten waar ze aan beginnen",
zegt Kees. „Een dier kopen is
meer dan alleen maar eten ge
ven en uitlaten. Er komt heel
wat bij kijken en als ik de men
sen duidelijk kan maken waar
ze aan beginnen kan het een be
gin zijn van een plezierige
vriendschap tussen mens en
dier."
Waterschildpadden, die ver
koopt Kees Traas niet. „Het is
leuk zo'n klein roodwangetje,
maar als er iets verzorging no
dig heeft is het wel de water
schildpad. Mensen raken verte
derd, de dieren worden groter
en een jaar later dobberen de
schildpadden in een singel.
Meestal door gebrek aan een
goed advies."
Specialisme van Traas is onge
twijfeld de vogels. Veelal eigen
kweek. In de nabije toekomst
wordt de zaak met circa 200
vierkante meter uitgebreid. Het
buitengedeelte, nu nog tuin,
moet een grote 'dierentuin'
worden waar mensen een ruime
keuze krijgen uit diverse (lega
le) vogels en andere kleindie-
ren.
VLISSINGEN - Cabaretier
Kees Torn komt met zijn twee
de solo donderdag 10 april om
20.15 uur naar het Vestzakthea
ter in Vlissingen. Een program
ma met muzikaal veelzijdige en
verrassend literaire liedjes en
lichtvoetige verzen.
In 1994 won droogkomiek
Torn het Leids Cabaretfesti
val. Met zijn eerste avondvul
lende solo 'Laat maar waaien'
wist de cabaretier het niets
vermoedende publiek steeds
op het verkeerde been te zet
ten.
Tijdens de dwaaltochten door
zijn gedachten verwondert
Kees Tom zich over het van
zelfsprekende. Het vanzelf
sprekende dat hij het liefst op
een zo omslachtig mogelijke
manier zou inpassen in de hem
vertrouwde wanorde. Waarbij
hij zijn heldere momenten
heeft, die hij zodanig met el
kaar verwart dat tenslotte
toch zijn verwachtingen wor
den bevestigd: het gaat niet al
tijd zoals je denkt.
Kaarten kosten 17,50 gulden
en zijn in voorverkoop bij de
VVV/ANWB, Nieuwendijk 15
in Vlissingen.