SCHELDEBODE SCHELDEBODE Recente geschiedenis Aagtekerke in honderd foto's Thomas Bosgaard vindt zijn kracht in de muze Statenpraat Uitgaan is onrust Gezondheid als wens Dierenspeciaalzaak Traas krijgt 'dierentuin' TORENPROAT Open dag Aero Club Zeeland innsbrücker Paasspel Lezing Remonstranten Schrage vertelt levensverhaal ZUINIG STOKEN Dichter uit Arnemuiden geeft eerste bundel uit De zon bedonderen CabartierTorn in Vestzaktheater woensdag 9 april 1997 Dracht Door Alex Dij kwel Huisvlijt Woordspelingen Op vliegveld Middens-Zeeland, nabij recreatieterrein 'De Piet' is zaterdag 12 april van 12.00 tot 18.00 uur een open dag. Er is uit leg over verschillende aspecten van de kleine luchtvaart en er worden proeflessen gegeven. De leden van de club zullen tijdens dit weekend zogenaamde doellandingswedstrijden houden, waarbij het maken van een soort precisielanding wordt geoefend. Aeroclub Zeeland is een vereniging die bestaat uit tachtig en thousiaste (motor)vliegers. De club biedt mensen die zelf een vliegbrevet willen behalen mogelijkheden om op een niet-com- merciële wijze voor het Al-brevet opgeleid te worden. In de Vrije School Zeeland, W. Arondeusstraat 59 in Middel burg, is vrijdag 11 april om 20.15 uur de opvoering van het In nsbrücker Paasspel. Het stuk volgt enerzijds het bijbelverhaal vanaf het moment dat Christus in het graf is gelegd, tot de ver schijning aan Maria Magdalena en Thomas. Anderzijds wordt het apocriefe verhaal ten tonele gevoerd van de verschijning van Christus in de hel en de verlossing van de daar gebannen zielen. Het dramatische verloop wordt verstekt door muziek en zang, ondersteund door een ensemble. De Remonstrantse Gemeente Midden-Zeeland houdt dinsdag 15 april om 19.30 uur een lezing in de Zeeuwse bibliotheek in Middelburg. Deze wordt gegeven door dr. E. Cossee en heeft als thema Unitarisme en vrijzinnigheid. Het Unitarisme vormt vanouds de internationale bedding voor de Nederlandse vrij zinnigheid. Het wordt gekenmerkt door een optimistische mensvisie en door nadruk op vrijheid en verdraagzaamheid. In de lezing wordt eerst een historisch overzicht gegeven over de ontwikkeling van het Unitarisme, daarna wordt ingegaan op inhoudelijke aspecten, waarna tenslotte de actuele betekenis van deze vrijzinnige beweging aan bod komt. OOST-SOUBURG Wereldwijd geeft hij voorstellingen en een boeiende getuigenis over zijn leven. Dierentemmer en evangelist Case Schrage vertelt zijn levensverhaal vrijdag 11 april in Oost-Souburg, in de zaal aan de Rehobothstraat 9. De bijeen komst begint om 19.00 uur, de toegang is gratis. Case is een Canadees van Nederlandse afkomst. Drieentwintig jaar lang heeft hij gewerkt met leeuwen, tijgers en orka's. Dat was niet altijd zonder gevaar. Hij vluchtte voor een aanvallende leeuw en verdronk bijna toen een orka hem aanviel. Zes keer zag hij de dood in de ogen. Case ziet Jezus Christus als zijn redder. Hij gaf in 1978 zijn werk op en trekt sindsdien als evangelist over de gehele wereld. Hij spreekt over het huwelijk en geeft diverse andere boodschappen. Het thema van deze avond is angst. Muzikale me dewerking wordt verleend door The Bax Brothers. Tabel voor week van: 23-03 tot 30-03-97 week 13 Bij een laarverbruik van: Hoorteen streetverbruik voorde afgelopen week van: En een totaal streetverbruik sinds 30 oktober 1996 van: Bij een jaarverbruik van: Hoorl een streetverbruik voorde afgelopen week van: En een totaal streetverbruik sinds 30 oktober 1996 van: 800 17 582 2800 61 2039 1000 22 729 3000 65 2184 1200 26 876 3300 72 2404 1400 30 1020 3600 78 2621 1600 35 1163 3900 85 2838 1800 39 1310 4200 91 3058 2000 44 1456 4500 98 3276 2200 48 1603 5000 109 3642 2400 52 1747 6000 131 4371 2600 57 1895 Hel wekelijks streetverbruik wordt bepaald aan de hand van de gemiddelde etmaaltemperatuur en enkele andere gegevens. verschijnt in een oplage van 49,300 exemplaren elke woensdag huis-aan-huis in de gemeenten Arnemuiden. Domburg, Mariekerke, Middelburg, Valkenisse, Veere. Vlissingen, Westkapelle Kantoor Scheldestraat 7-9, 4381 RP Vlissingen, Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen Tel.nr.: 0118-442720, Fax: 0118-442721 Openingstijden: ma, wo, do, vrij. 9.00-12.30 uur en van13.30- 17.00 uur, dinsdag 9.00-12.00 uur, 's Middags gesloten Advertentieverkoop tijdens kantooruren tel.: 0118-442720 Jos Rentmeester (verkoopleider), tel. privé: 0113-655379 Yolanda Krijger (vertegenwoordiger), tel. privé: 0118-411351 Marcel Schreur (vertegenwoordiger),tel.privé: 0118-473051 Mini's (rubrieksadvertenties), tel076-5312313 Afsluittijd advertenties: maandag 12.00 uur Redactie tijdens kantooruren tel.nr.: 0118-442720, fax 0118-442721 Andrien Smeels tel. privé: 0118-639719 Afsluittijd redactie: maandag 14.00 uur Correspondenten Tannie van Eek, tel. 460594 Ad Roos, tel.: 0118-602860/06-53265518 Marcel van der Voort. tel. 633535 Fotografen Harry de Lange, tel.: 0118-625195 06-52665827 Piet Davidse, tel.: 0118-623594 Bezorging voor klachten over bezorging tijdens kantooruren bellen: 0118-442720 De Scheldebode is een uitgave van Zuidwest - Weekbladen. Copyright c 1996 Uitgeversmaatschappij Zuidwest - Nederland BV AAGTEKERKE - Zojuist verschenen bij uitgeverij De- boektant Oostvoome: het foto boek over 'Aagtekerke in vroe ger tijden'. Aan de hand van rond de 100 foto's neemt de sa mensteller, de heer P. Davidse, zijn lezers mee voor een wande ling door dit prachtige Zeeuwse dorp. De heer Davidse noemt de fotografen, die aan het begin van deze eeuw zo bedrijvig de straten van elk dorp vastlegden, een nieuwe manier van ge schiedschrijven. Het schrift van de historici werd in beeld gebracht. En zien is volgens de samen steller aantrekkelijk, het In 1933 ging een gezelschap uit Aagtekerke een dagje uit met een Pelikaanbus. Op de Duivelsberg, vlak over de Duit se grens bij Nijmegen, werd het gezelschap gefotografeerd. spreekt mensen aan. „Dit boek wijkt daarom nogal af van wat gemeentesecretaris H.M. Kesteloo ruim een eeuw gele den deed. Hij schreef over de geschiedenis van Aagtekerke. Maar beide boeken hebben hetzelfde doel, namelijk de ge schiedenis toegankelijk maken voor het grote publiek." De heer Davidse pakte de periode 1910-1960 bij de kop, een tijdsbestek van zo'n vijftig jaar, waarin nogal wat veran deringen hebben plaatsgevon den. De uitgave begint met het bur gemeestersechtpaar J. de Vis- ser-Sanderse in dracht. En het is vooral de dracht die op de foto's van Aagtekerke veelvul dig valt te bekijken. School kinderen, kinderen op de klap- bank en spelende kinderen, boeren en boerinnen; allen zijn in klederdracht en geven het fotoboek die zo typische Zeeuwse romantische sfeer mee. Naast prachtige dorpsge zichten heeft de samensteller vooral ook foto's geselecteerd die de bevolking betreffen. Het landleven en de boerderijtafe relen nemen een grote plaats in. Daarnaast ontbreken de oude schoolfoto's natuurlijk niet. Er is verder aandacht voor het traditionele ringrij- den, enkele trouwerijen, de inundatie en de feestelijkhe den rond de bevrijding, de middenstand en de bejaarden reisjes. Het boek 'Aagtekerke in vroe ger tijden' (ISBN 90-5534-070- 7) is voor 34,90 gulden te koop bij Kadoterie 't Ouwe Dorps- huus, Dorpsplein 49 te Aagte kerke en uiteraard in andere plaatsen bij de erkende boek handel. Toen Suzanna en Hugo voor het eerst uitgingen was dat wennen, om dat ik nooit naar bed ging vooor iedereen thuis was. Dat is allang niet meer, je leert dat vanzelf wel af, maar het heeft best even geduurd. Over Hugo ben ik nooit zo ongerust geweest. Hij gaat als hij naar een café gaat altijd op de fiets, dan fris je wel op als je buiten bent. Boven dien is Hugo nooit zo laat thuis. Dat is met de dames van ons wel an ders. Vooral in de zomer moeten de bloemetjes buiten worden gezet. Met Suzanna was dat al wennen. Ik ging toen ze pas uitging naar bed, maar slapen, ho maar. Ik lag gewoon te wachten. Waar blijft ze nu? Het is al twee uur, ze zou om een uur thuis zijn. En waarom denkt ze er niet aan dat ik wakker lig en ongerust ben. In gedachten waren er de vrese lijkste dingen gebeurd. Ik moet de politie bellen, want ze lag vast er gens in een sloot. En Adrie maar slapen, die snapt daar niks van. Als ik hem wakker maakte en zei „ze is er nog niet", was het maak je niet zo druk, ze komt zo wel. Dan kwam ze thuis met, goh ben je nog wakker, oh ja, het is wat later geworden, maar het was ook zo gezellig, ze was de tijd gewoon vergeten. Ik was dan kwaad en opgelucht tegelijk. Ook Iris gooide afgelopen zomer alle remmen los. Op een keer werd ik met schrik wakker. Ik dacht, is Iris nu al thuis, dan heb ik haar niet gehoord. Ik naar haar kamer, maar helaas, Iris lag niet in haar bed. Toen was ik natuurlijk klaar wakker. En langzaam werd het al licht. Ik weer in alle staten, alle ongelukken die er kunnen gebeuren waren al gebeurd. Ik besloot maar een beker melk te warmen. En wat zie ik als ik in de keuken sta? Iris, die met een jongen tegen de garage staat. Ik gooi de keukendeur open en roep: „Ben je helemaal betoeterd, dit is werkelijk te gek, weet je hoe laat het nu is." De jongen schrikt zich een hoedje van zo'n hysterisch mens in d'r nachthemd en is verdwenen voor ik er erg in heb. Iris komt wat lacherig binnen. Waarom zo'n ka baal? De hele straat heeft me gehoord. Ze moesten lopen, want de jon gen waar ze mee was z'n fiets was gestolen. Nu is hij op haar fiets naar huis. Moet ik die dan alleen laten lopen? Hij moet trouwens nog naar Vlissingen en morgen brengt hij mijn fiets terug. De andere morgen was een zondag. De fiets kwam terug, maar werd stilletjes in de poort gezet. Ik ben er nu een klein beetje aan gewend, aan kinderen die uitgaan als ik zelf naar bed wil. door Tannie van Eek ARNEMUIDEN - Thomas Bosgaard uit Arnemuiden wordt geleid, zegt hij, geleid door de muze. En door zijn gedichten. Zij schrijven hem en niet andersom. „Mij gaat het niet om het grote gevoel of de techniek, ik word gestuurd door de muze." Hij geeft direct toe, dat klinkt interessant en het brengt hem ook regelma tig in conflict met andere amateur-dichters. „Ze pik ken niet op wat ik precies bedoel". Dat mag dan jam mer zijn, Thomas blijft erbij: de muze is z'n leidsvrou- we. Zo schreef hij ongeveer tweehonderd gedichten. Geheel in eigen beheer bundelde hij er 42. Het boekje kreeg als titel de naam mee van een van zijn gedichten: 'De zon bedonderen'. Ook de illustraties zijn van hem zelf. Hier stuurt niet de muze, doch de computer, want tekenen uit de losse pols is Bosgaard niet gegeven. Hij moet het met taal doen, moet alles met taal doen, daar ligt zijn kracht. Thomas heeft veel pech gehad in zijn leven. Hij praat er niet graag meer over. Inmiddels 53 jaar oud is het hem te lang ge leden om nog stil te staan bij de hersenbloeding die hem op z'n twintigste trof. Het veranderde zijn leven volkomen. Zijn lichaam liet hem in de steek, zijn geest bleef hem trouw en hielp Ook ik bedonder de zon, vooral 's morgens, als die gloeiende bol van 60 cm en klimmend over de kim, de nacht verandert dan draai ik me nog eens lekker om. bedwarmte kent geen tijd en in het donker is het heerlijk dromen maar daar stapt de dag binnen, dat dauwfrisse kind met de stralende ogen, die mij net zo lang aankijken tot ik totaal ontwapend, beschaamd de dekens opensla. In onze dagelijkse gesprekken en omgangstaal speelt gezondheid een belangrijke rol. Niet alleen wensen wij het elkaar toe na een niesbui, wij informeren er ook naar bij onze begroetings formules. „Hoe gaat het met u Kennelijk hecht iedereen zeer sterk aan een goede gezondheid en heeft daar ook geld voor over. De voedingsin dustrie speelt daar gretig op in door veel produkten aan te prijzen als 'gezond'.In schril contrast staan daarmee de vele, vaak terech te, klachten en zorgelijke geluiden vanuit bijvoorbeeld de Thuis zorg, de sector verstandelijk en lichamelijk gehandicapten en de ouderenzorg. De provincie heeft met een aantal van deze sectoren te maken.Van de provincie wordt verwacht dat zij op vele terreinen van de volks gezondheid een gedegen advies geeft aan de rijksoverheid. Advie zen die tot stand komen na intensief overleg met consumentenor ganisaties, aanbieders van zorg, gemeenten en andere organisaties. Maar in feite is de provincie alleen maar in staat aan te geven hoe zij vindt dat het schaarse geld verdeeld moet worden. De hoeveel heid geld die per regio besteed mag worden is en blijft de beslissing van onze nationale overheid. Nu is die schaarste relatief. Neder land heeft, in verhouding met andere landen helemaal geen slecht systeem. Maar de Nederlandse burger wil kennelijk meer. Waar komt die groeiende zorgvraag vandaan Is het niet vreemd dat de vraag naar zorg toeneemt terwijl er nu, veel meer dan vroeger, ook bij de gemiddelde Nederlander veel meer kennis bestaat over hoe fit te blijven De vraag is eenvoudig, het antwoord moeilijker te geven. Wij worden ouder en ouderen vragen meer zorg. Het leven is gehaaster geworden en daardoor komen mensen soms psychisch in de problemen. Wij kunnen ook veel meer. Transplantatie van hart, longen en nieren is normale praktijk geworden. Maar wel een dure praktijk. Hoe valt het nu te rijmen dat de burger in Nederland meer zorg wil en daar ook voor wil betalen, terwijl het kabinet stijf en strak vasthoudt aan de in het regeerakkoord afgesproken stij ging van 1,3 procent Die houding wordt bepaald door het kabi netsbeleid dat sterk de nadruk legt op het beheersen van de collec tieve lasten. Een buitengewoon verstandig standpunt overigens. Maar: Het kabinet zal ook moeten luisteren naar haar burgers. Bij het beheren van het eigen huishoudboekje hebben wij ook van die keuzes te maken. Kopen wij een nieuw duur inventarisstuk of gaan wij op vakantie. Zo'n beslissing wordt meestal genomen na goed overleg binnen het samenlevingsverband.Merkwaardig is dan ook dat men op rijksniveau kennelijk onvoldoende aan een dergelijke afweging toekomt. Misschien is het een oplossing om de afweging 'meer besteden aan gezinsconsumptie' tegenover 'meer besteden aan zorg' deel uit te laten maken van de CAO-discussies met de vakbonden. Beheersing van de uitgaven gelijktijdig met verschui ving van de uitgaven. Extra geld met name in de thuiszorg, de ge handicapten en de ouderenzorg levert bovendien veel werkgele genheid op. Alex Dijkwel. hem. Als hij nu terugkijkt, ont dekt hij dat al op de lagere school zijn hart alleen maar uit ging naar alles wat met taal te maken had. Na zijn hersenbloe ding werd deze aanleg nog ver sterkt, maar, vertelt hij: „Angst was aanvankelijk mijn slechte raadgever. Ik heb alleen een la gere schoolopleiding, geen Ne derlands gestudeerd en om te schrijven vind ik dat toch eigen lijk wel nodig." Zijn geest ver sloeg zijn twijfels. Bosgaard ging gedichten lezen, meer nog, ging ze ontleden. Ontdekte vers vormen, stijlen en zag dat er veel tussen en onder de regels ver borgen zit. Zo ontleedde hij zelfs de Bijbel. Laat het Boek zien, el ke dunne bladzijde is rijkelijk voorzien van strepen en aante keningen in de kantlijn. Wat staat er precies, wat wordt uit gedrukt in taal, dat houdt hem bijna hele dagen bezig. Bosgaard is namelijk huisman. „Een een zaam bestaan, huisvrouwen sluiten je buiten", lacht hij. Kof fie drinkt hij dus meestal in z'n eentje. Jammer, want Bosgaard is een prater bij uitstek. Praten met Thomas valt evenwel niet mee. Hij is gedreven, wil toch zo graag z'n onbegrepen muze verklaren, maar zegt ook: „Schrijven is huisvlijt, hard werken, het is een ambacht. Soms niet meer dan twee regels, per dag per nacht ook, die uit groeien tot weer een gedicht. Hij is een Einzelganger op en top. 'Meningen van anderen daar ga ik niet achteraan. Ik zoek de bron." Daarbij, hij zegt graag de dingen hardop. Die dingen die anderen niet graag horen, zoekt het conflict, al wordt hij milder. Voelt zich nog altijd de mindere 'met alleen maar lagere school'. En niet die studie Nederlands. De magie van de taal, de spi ritualiteit, vindt hij, dat boeit hem mateloos. Thomas gebruikt voor zijn gedichten verschillen de woord-genres. Hij put onder andere uit schoonheidswoorden, lelijke woorden, droomwoorden, hekelwoorden. „Bij elk gedicht pas ik mijn woordkeus aan. Daar hoef ik niets voor te doen 't gaat vanzelf. Ik begin met één woord en weet niet wat het vol gende wordt." Dat rolt als het ware de pen uit, de computer in. Bosgaard is soms moeilijk te vol gen, lijkt af en toe niet geheel consequent. Ik schrijf om een product te maken legt hij uit, niet om de ellende van me af te schrijvem. Dan weer vindt hij zijn dichten een vlucht uit die el lende. „Ik loop niet best, ik zie slecht, de enige ontsnapping is geestelijk". Hij is er van over tuigd dat we allemaal talent hebben, of minstens een talentje „Ik schrijf, ik heb de tijd. Ik gooi de deur open naar de muze. Ze komt bij me binnen. Per dag kan dat een regel zijn en de vol gende dag ga ik met mijn muze verder." Als je zijn gedichten leest, vaak neigend naar mooischrijverij, ontkom je ook hier niet aan de inconsequentie van Thomas. Gaat het hem niet om de tech niek, toch lijkt het dat aan zijn gedichten flink technisch is ge sleuteld. Mooischrijverij in 'Elf stedentocht' met woordspelin gen als 'Laat ze maar schaatsen, die Friezen' en 'niemand gaat naar z'n werk want de economie was bevroren.' Daarentegen zijn de gedichten over Middelburg en Veere - ze sieren de deur in zijn woonkamer - heel beeldend en uitnodigend om deze steden eens te gaan bekijken. Bij het weggaan geeft hij me een klein kaartje met daarop een spreuk van Meng Tse - 'Groot is de mens die zijn kinderlijk hart niet heeft verloren.- Ondanks de zwaarte die Thomas al vroeg in zijn leven voelde, slaat deze spreuk op hem. Het spreekt af en toe uit zijn gedichten. Je moet het wel tussen de regels lezen, want Bosgaard die de muze als hulp heeft en met gevoel niets doet weet handig zijn ware ge voelens achter en onder de regels te verbergen. Voorafgaand aan onze ont moeting biedt Thomas aan een routebeschrijving te maken waarmee ik makkelijk zijn huis in Arnemuiden kan vinden. On deraan de duidelijke uitleg schrijft hij 'Lees mij, lees mij, maak mij blij. Bevrijd mij van mijn angstgedachte, dat ik al weer zo'n dichter ben waar geen hond op zit te wachten'. Thomas Bosgaard zou misschien van de ze angst verlost worden al zijn bundel wordt verkocht. De uit gave ziet er keurig verzorgd uit en de prijs is laag. In kleur kost de bundel een tientje, in zwart wit acht gulden. 'De zon bedon deren' is te koop bij De Ruiter in Vlissingen, Fanoy in Middelburg en De koperen tuin in Goes Van 21 april tot en met 5 mei is er een expositie van de vereni ging voor amateurschrijvers 'Pennevreugd, in de Zeeuwse Bibliotheek aan de Kousteense- dijk in Middelburg. Thomas Bosgaard is een van de exposan ten. VLISSINGEN - Zomaar een zomerse dag, ergens in het Zeeuwse. De deur van een auto gaat open, hond springt eruit, auto rijd weg. Zo wordt de hond uitgelaten. Of: dichter bij huis in een van de steden: deur open, hond doet voor de deur zijn be hoefte en vliegt weer naar bin nen op het teken van het baasje. Sneller kan het niet. Eten? Bel- lo zal de eerste hond niet zijn die aan tafel zit en de restanten mag opsmullen. Zo gaan som migen van ons met dieren om. Kees Traas, van de gelijknami ge dierenspeciaalzaak aan de Bloemenlaan 28 in Vlissingen kan zich er mateloos over opwinden. „Zo ga je niet met dieren om. Een dier neem je om het dier en een dier vraagt nu eenmaal een speciale behandeling. Zeker met het eten. Een mens eet om dat hij het lekker vindt en om dat hij trek heeft. Een dier eet wanneer het honger heeft. In die voeding moet dus alles zit ten wat het dier nodig heeft. En de etensresten van de mens ho ren daar gewoon niet bij." Kees Traas is per 1 januari van dit jaar de nieuwe eigenaar van de dierenspeciaalzaak. Erva ring genoeg, want Kees stond al op z'n elfde jaar in de winkel bij vader en kreeg de liefde, de be trokkenheid en de kennis van dieren met de paplepel ingego ten. De filosofie van Kees is even simpel als voor de hand liggend -al denken de meeste mensen daar nogal eens anders over- het dier staat centraal. Ie mand die een huisdier neemt, dient daar goed voor te zorgen. En omdat niet iedereen alles van dieren afweet, is bezint eer gij begint advies nummer één bij Kees. Een ongelooflijke hoeveelheid speelaccessoires voor kat en hond, speciaal uitgebalanceerd voedsel waar het huisdier echt iets aan heeft en allerlei snacks. Alles zonder conserveringsmid delen, zonder kleurstoffen en dus puur natuur zoals het huis dier het graag zou willen. Ui teraard verkoopt Kees ook die ren, zij het op niet al te grote schaal. Koudwatervissen, par kieten en kanaries en de kleine knaagdieren zoals hamsters, cavia's en konijnen. „Met name kinderen probeer ik bij een aankoop duidelijk te maken dat ze heel goed moeten weten waar ze aan beginnen", zegt Kees. „Een dier kopen is meer dan alleen maar eten ge ven en uitlaten. Er komt heel wat bij kijken en als ik de men sen duidelijk kan maken waar ze aan beginnen kan het een be gin zijn van een plezierige vriendschap tussen mens en dier." Waterschildpadden, die ver koopt Kees Traas niet. „Het is leuk zo'n klein roodwangetje, maar als er iets verzorging no dig heeft is het wel de water schildpad. Mensen raken verte derd, de dieren worden groter en een jaar later dobberen de schildpadden in een singel. Meestal door gebrek aan een goed advies." Specialisme van Traas is onge twijfeld de vogels. Veelal eigen kweek. In de nabije toekomst wordt de zaak met circa 200 vierkante meter uitgebreid. Het buitengedeelte, nu nog tuin, moet een grote 'dierentuin' worden waar mensen een ruime keuze krijgen uit diverse (lega le) vogels en andere kleindie- ren. VLISSINGEN - Cabaretier Kees Torn komt met zijn twee de solo donderdag 10 april om 20.15 uur naar het Vestzakthea ter in Vlissingen. Een program ma met muzikaal veelzijdige en verrassend literaire liedjes en lichtvoetige verzen. In 1994 won droogkomiek Torn het Leids Cabaretfesti val. Met zijn eerste avondvul lende solo 'Laat maar waaien' wist de cabaretier het niets vermoedende publiek steeds op het verkeerde been te zet ten. Tijdens de dwaaltochten door zijn gedachten verwondert Kees Tom zich over het van zelfsprekende. Het vanzelf sprekende dat hij het liefst op een zo omslachtig mogelijke manier zou inpassen in de hem vertrouwde wanorde. Waarbij hij zijn heldere momenten heeft, die hij zodanig met el kaar verwart dat tenslotte toch zijn verwachtingen wor den bevestigd: het gaat niet al tijd zoals je denkt. Kaarten kosten 17,50 gulden en zijn in voorverkoop bij de VVV/ANWB, Nieuwendijk 15 in Vlissingen.

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1997 | | pagina 17