Kindertheaterkwartaal '96 in Borsele van start
Silvester Nieuwjaarsconcert
'Wien Bleibt Wien'
k'H
St. Willibrord opent schoolbibliotheek
ILMNIEUWS
Films in 't Beest
'Schilderijen in oude
glorie hersteld'-expo
Neeltje Willemsen-Verbruggen hoopt donderdag de oudste (107) van Zeeland te zijn
SCHELDEBODE VAN WOENSDAG 27 DECEMBER 1995
Goed uit
Brammeke
Oudste
Meegemaakt
Tuin
In zaal drie van het Zeeuws Museum
313
HEINKENSZAND - Voor maar
liefst de zevende keer organise
ren de gezamenlijke jeugdsozen
in de gemeente Borsele in sa
menwerking met het B.O.S.
(Borsels Orgaan voor Samenle
vingsopbouw) een reeks kinder
theatervoorstellingen onder de
noemer 'Kindertheaterkwar
taal Borsele'.
Dit jaar verzorgt de Culturele
Raad van Borsele een grandioze
openingsweek en neemt ook de
afsluitende voorstelling in 's-
Heerenhoek voor haar reke
ning. Het Kindertheaterkwar
taal gaat in januari van start en
duurt tot eind maart. De voor
stellingen worden gegeven in
verschillende dorpen van de ge
meente Borsele.
De eerste voorstelling is in het
Dorpshuis van Nieuwdorp op
dinsdag 2 januari. Het gezel
schap Lieve Jan brengt 'Prik
kels'. Slaap als een roos, Slaap
als een roos. slaap als een roos
van een reus. Reuzeke, Rozeke
Zoetkoekdozeke. Het wordt een
humoristische voorstelling
waarin zang centraal staat.
Versjes, verhaaltjes en gedicht
jes worden afgewisseld met
liedjes roepen een wereld op
van verwondering, verbazing
en onverzettelijkheid. Steeds
weer duikt in het verhaal zon
der lijn, de band tussen moeder
en kind op.
De voorstelling die om 14.30
uur begint duurt een uur.
Dorpshuis Nieuwdorp, entree
5,00; leeftijd vanaf 4 jaar.
Woensdag 3 januari in de
Klomp te Ovezande. Martin
Mens met 'Duizendschoon'.
In een land hier ver vandaan
zijn de mannen erg lelijk. De
vrouwen niet. zij moeten een
masker dragen, want lelijk zijn
moet in een lelijk land. Als de
oude koning sterft moet zijn
zoon hem opvolgen. Door een
speling in de natuur is de
kroonprins echter wonder
schoon. De verdorven ministers
die de feitelijke macht in het
land hebben, willen alles bij het
oude houden, dus zeker geen
mooie prins op de troon. Dan
verschijnt de heldin van het
verhaal: Prinses Duizend
schoon. Zij breekt de macht van
de ministers en maakt samen
met de prins van Lelijkland een
mooi land, waamiemand zijn
gezicht hoeft te verbergen.
'Liefde maakt blind' zegt de
prinses tegen haar prins, maar
dat je een stuk bent is mooi
meegenomen.
De voorstelling die orrj 14.30
uur begint duurt een uur. De
Klomp, Ovezande, entree
5,00; familievoorstelling vanaf
8 jaar.
Donderdag 4 januari in dorps
huis Vijverzicht, K'dijk met
'Plompverloren'. Anna en haar
vriendje Plomp, een levensechte
kikker gaan logeren bij oom.
Oom woont in Onland, een
moerasgebied met wuivend riet
en waterpoelen vol kikkers. Op
een nacht verdwijnt Plomp sa
men met een wilde kikker in het
moeras. Anna blijft alleen ach
ter; plompverloren. Gelukkig is
oom in de buurt. Plompverlore-
nis een verhaal zonder taal, ver
telt in heldere bewegingen en
bijzonder kleurrijke beelden.
De voorstelling begint om 14.30
uur en duurt een uur. Dorps
huis Vijverzicht Borssele; en
tree 5,-; leeftijd vanaf 4 jaar.
Vrijdag 5 januari in De Stenge
te Heinkenszand, De Meekers
met 'Alfabetsoep'. Alfabetsoep
is een aaneenschakeling van
korte verhalen en overlappende
verhoudingen, die allemaal een
ding gemeen hebben: eten en
voedsel. Een van de eerste din
gen die we doen als we geboren
worden is schreeuwen om melk.
op verschillende wijze zet deze
zelfde schreeuw zich voort in
ons verdere leven tot aan het
graf. Alfabetsoep wil ontdek
ken wat je allemaal met voedsel
kunt doen, van vrienden maken
tot oorlog voeren. Van niets te
eten hebben tot veel te veel heb
ben. Van niet te krijgen wat je
wilt tot iets te moeten eten wat
je niet lust. Of, wat je allemaal
kunt doen met spaghetti, en...
wat doe ik als mijn hot dog in
eens terug praat.
De voorstelling begint om 14.30
uur en duurt een uur. De Stenge
Heinkenszand; entree 5,-; alle
leeftijden.
'De Vurssche' breekt alle records
door Frank Boussen
AXEL - Verzorgingstehuis De Vurssche in Axel breekt
alle records. Op de bovenste afdeling wonen vijf oud
jes die allemaal de drie kruisjes zijn gepasseerd. Een
unicum voor de regio. Op 28 december hoopt mevrouw
Willemsen-Verbruggen zelfs 107 jaar te worden. En
laat ze daarmee dan ook meteen de oudste van de pro
vincie worden.
Als het even kan (wat overdreven) zouden ze in koor
nog 'ouwe taaie, juppie juppie jee' zingen. Wat is nu
het geheim van De Vurssche. Daar probeerden we ach
ter te komen. Of er vandaag (donderdag) flink gefeest
wordt is nog niet bekend volgens De Vurssche, want
dat moet nog besproken worden met een familielid. En
die is ook al tachtig.
Vijf bewoners die de 100 gepas
seerd zijn. Een unicum voor de
regio dus. Ze hebben het er al
lemaal prima naar de zin. Je
kunt niet anders concluderen
dan dat de bewoners er gemid
deld heel oud worden.
Danny Goossen is hun enthou
siast afdelingshoofd. Door de
bereidwilllige medewerking
van hem en het dienstdoende
personeel kreeg deze krant ex
clusief vier van de vijf gezonde
oudjes rond de tafel. Mevrouw
Boeije wilde die drukte aan
haar voorbij laten gaan.
Mertilde Visser-Derks is op dit
moment 101. Ze werd geboren
in het Limburgse Venray. Ze is
nog geweldig vitaal, alleen
haar oren functioneren niet
goed meer. Met behulp van een
briefje kun je haar alles vragen.
Als ze de vraag eenmaal door
heeft, begint ze vlot te babbe
len. Het is dan zelfs een pro
bleem om er nog tussen te ko
men. „Ja, ik ben een echte Peel-
haas. Op zekere dag las ik in
een advertentie dat iemand in
Rotterdam een keukenmeisje
zocht. Ik ging er op af en werd
aangenomen. In Rotterdam
kreeg ik verkering met iemand
uit het loodswezen. Toen hij
vuurtorenwachter in Breskens
werd, verhuisden we naar
Zeeuws-Vlaanderen. Nee, ik
zou niet meer naar de Peel te
rug willen."
Elisabeth Blankert-van Wijck
is eveneens 101 jaar. Wie haar
voor het eerst ziet, schat ze ze
ker 20 jaar jonger. Ze ziet er
nog geweldig goed uit en kan
alles nog prima verstaan en be
grijpen. Ze werd in 1894 in
Terneuzen geboren. Op haar
20e trouwde ze met de Axelse
slager Blankert. „Ik woon dus
al van mijn 20e in Axel. In
moest al direct in de zaak gaan
helpen. We hebben een zwaar
leven gehad, met veel zorgen.
Werken tot 's nachts één uur
kwam vaak voor. Als mijn man
bij een boer een varken ging
slachten, moest ik de zaak al
leen doen. Toen onze zoon de
zaak overnam, verhuisden we
naar de Singelweg. Hier heb ik
tot vijf maanden geleden ge
woond. Ik zorgde tot dan hele
maal voor mezelf. Ik was het in
De Vurssche snel gewend, ik
heb het hier prima naar mijn
zin. De verzorging is geweldig,
ik heb zeker geen klagen."
De 104-jarige Bram van de Vel
de begint al ongeduldig te wor
den. Hij heeft voor het gesprek
speciaal zijn beste stropdas
aangedaan. En de verzorgsters
hebben hem tenslotte niet voor
niets geleerd dat hij z'n duim
omhoog moet steken als 'de
krant' vraagt hoe het in De
Vurssche is. Volgens zijn eigen
zeggen zou hij eerst in Water
vliet gewoond hebben
„Daarna op de Kijkuit. Vanaf
mijn zevende werkte ik met
paarden. Ik was 45 jaar op de
zelfde plek, in de Bosseblie. Ik
werkte het liefst met paarden.
Ik was ook nog opper, ik deed
dat tot mijn 70ste jaar."
Bram zit nu zo'n 10 jaar in De
Vurssche en hij heeft er goed
naar z'n zin. Hij is wel al 'een
beetje doof'. Als we hem vragen
of de zusters lief zijn, ant
woordt hij: „De zusters zeggen
'die Van de Velde is een brave
man. Die drinkt alleen 's zon
dags een borreltje. Maar dat is
voor de hoest."
De oudste inwoonster van
Zeeuws-Vlaanderen, dat is
Neeltje Willemsen-Verbrug
gen. Zij hoopt op 28 december
maar liefst 107 jaar te worden.
In het begin zat ze die 'vreemde
man van de krant' argwanend
aan te kijken, maar op het
laatst wilde ze helemaal niet
meer terug naar haar afdeling.
Neeltje werd op 28 december
1888 in Othene geboren. „Ik
werkte thuis en bij de boer. Ik
kon goed schoonmaken. Ik
woonde lang op de Baandijk,
maar heb ook nog een tochtje
op Hansweert gewoond. Toen
mijn man op de tram ging wer
ken, verhuisden we naar Axel.
Ik heb altijd meegewerkt. Dat
deed ik graag. Ik kon hard wer
ken. Dat was het verzet voor de
mens. Ik mag overal waar ik
werkte terugkomen. Als de
mensen content waren, omdat
ik goed gewerkt had, dat vond
ik leuk. Ik hield veel van die
ren."
Mevrouw Boeije is op dit mo
ment 100 jaar en ze is liever
niet bij het gesprek. Danny
Goossen: „Ze is nogal op zich
zelf. Al die drukte hoeft voor
haar niet zo. Ze draagt nog
steeds klederkracht en ze leest
heel graag."
Vijf mensen boven de honderd
is voor De Vurssche een record.
Danny Goossen, die hier twee
jaar als afdelingshoofd werkt,
stelt dat de gemiddelde leeftijd
natuurlijk flink hoog ligt.
„We hebben op dit moment 107
bewoners. De meesten komen
binnen als ze zo'n 80 jaar oud
zijn. De gemiddelde leeftijd ligt
tegen de negentig. Twee of drie
boven de honderd komt wel
eens voor, maar zoals nu, dat is
een unicum."
Met z'n allen hebben ze natuur
lijk in al die jaren veel meege
maakt. Mertilde Visser-Derks
had vijf kinderen. „Een is er al
dood. Een dochter woont in
Londen en ik heb ook kleinkin
deren in Nieuw-Zeeland en in
Amerika. Die komen niet alle
dagen op bezoek. Zelf ben ik
vroeger wel eens bij m'n doch
ter in Londen geweest, maar
naar Nieuw-Zeeland dat is te
ver".
Voor Bram van de Velde is het
niet meer bij te houden hoeveel
kinderen hij heeft. „Ik geloof
van zeven!"
„Is dat echt waar Bram?",
vraagt Danny Goossen, „want
dat komt in de krant hoor!"
Wat in ieder geval wel waar is,
is het feit dat de kleinzoon van
mevrouw Willemsen met de
kleindochter van mevrouw
Blankert getrouwd is. „Ja, we
zijn nog een beetje familie,
lacht Elisabeth Blankert. Bram
van de Velde en Elisabeth
Blankert kenden elkaar trou
wens ook al langer.
„Bram deed toen ik in de Singel
woonde altijd mijn tuin," ver
telt mevrouw Blankert trots.
Het mooiste moment in het le
ven van Mertilde Visser was de
dag dat haar oudste dochter
geboren werd. Elisabeth Blan
kert laat met gepaste trots de
foto's zien die gemaakt zijn op
de dag dat ze 100 jaar werd.
„Ja, 100 jaar, dat is heel wat. Ik
"S* li V
i -
GOES - De Zeelandhallen worden op vrijdag 29 december omgetoverd in het Wenen van rond de
eeuwisseling. In die romantische sfeer, waar de echte Weense tractaties niet zullen ontbreken, kan
het publiek genieten van het schitterende klankrijke 'Wien Bleibt Wien', het Silvester evenement
waar maar liefst tweehonderd mensen aan meewerken. Aanvang van het concert 20.15 uur, maar
het publiek is al vanaf 19.00 uur welkom.
Muziek rond de jaarwisseling, een Weens operette-feest. Voor de negende maal brengt Laszló
Maklary, een orkestleider met Weense charme en Hongaars temperament, met Hongaars tempe
rament, met zijn Strauss Orkest Boedapest een meeslepend concert. Een lust voor oog en oor. Een
vijftigtal internationale solisten waaronder Marco Bakker, zingen de mooiste melodieën van
Strauss en Stolz, Schrammel en Kalman, Offenbach en al die andere populaire operette-compo
nisten. De wereldberoemde walsen, de polka, de galop: ze worden gezongen en gedanst zoasl dat
■al on de 'Der Alte Kaiser' een traditie was.
GOES - Na maandenlange
voorbereiding werd onlangs de
schoolbibliotheek van het St.
Willibrordcollege feestelijk ge
opend. Rector Van der Knaap
liet in zijn speech de ontstaans
geschiedenis van de bibliotheek
de revue passeren. Heel lang
was het op deze school de ge
woonte dat de secties elk in hun
eigen lokaal boeken beheerden
en uitleenden. Onderwijskundi
ge ontwikkelingen als 'basis
vorming' en 'tweede fase' heb
ben er toe geleid dat er nadruk
kelijk behoefte ontstond aan
een centrale ruimte.
In een zeer cen
traal punt in de
school hebben de
leerlingen nu hun
studieruimte en
kunnen literatuur
boeken lenen voor
hun boekenlijst
voor nederlands en
vreemde talen.
Daarnaast is er een
redelijke verzame
ling secindaire li
teratuur. Met name
voor de vakken als
natuurkunde, bio
logie en aardrijks
kunde. Door invoe
ring van de basis
vorming is de be
hoefte aan litera
tuur verbreed.
Als straks de twee
de fase wordt
doorgevoerd, een
onderwij skundige
vernieuwing in de
bovenbouw havo
en vwo, moeten de
leerlingen zelf
standig studeren. Er is dan be
hoefte aan een studiehuis. De
school ziet de opening van de
schoolbibliotheek als een goede
stap in die richting.
Aan de opening werd een fees
telijk tintje gegeven door de
onthulling van een foto, ge
maakt door mevrouw J. Car-
don, de beheerster van de bibli
otheek. Op de foto zijn Tibet
aanse monniken in debat te
zien. Eén van- deze monniken
vertoont een prachtige glim
lach. De foto werd door conrec
tor R. Rijkschroeff in verband
gebracht met het gedicht 'Het
vrolijke leren' van Hieronymus
van Alphen. Op zoek naar wijs
heid moet je ook kunnen relati
veren: mijn spelen is leren, mijn
leren is spelen.
Tot slot was het woord aan
Danker Geene, leerling 5 vwo.
Als computerspecialist heeft hij
de directie en overig personeel
met raad en daad bijgestaan bij
het maken van de juiste keuzes
omtrent automatisering in de
bibliotheek. In de toekomst
wordt gezocht naar de moge
lijkheid van verdere samenwer
king tussen de Openbare Bibli
otheek en de schoolbibliotheek.
rr,.
V.l.n.r. Bram van de Velde (104), Mertilde Visser-Derks (101), Elisabeth Blankert-Van Wijck (101) en Neeltje Willemsen-Verbruggen, zij
hoopt deze week 107 jaar te worden. Mevrouw Boeije (100) ontbreekt op de foto.
FOTO ERIK OSSEWAARDE
maakte twee oorlogen mee. Dat
was een arme tijd. De mensen
sliepen in de kelder op strozak
ken, gedekt met balen. Ze durf
den niet naar buiten te komen.
Wij, als slager, konden natuur
lijk voor ons zelf zorgen. Ik
weet ook nog goed dat de eerste
auto kwam. De veearts reed
daarmee. Het was een grijze.
Voor ons was dat toen een kar
zonder paard."
„Hun kinderen zijn natuurlijk
ook niet meer van de jongsten,"
verduidelijkt Goossen. „Die
zijn vaak al bij de tachtig. Dat
is soms best wel eens een pro
bleem. Die kun je meestal niet
zo maar zonder problemen op
roepen als één van de ouderen
hier ziek is. In het begin schat
te ik dat wel eens verkeerd in".
Als eind 1998 de nieuwbouw-
plannen gerealiseerd zijn, kun
nen we nog meer van deze men
sen opvangen. We krijgen str
aks ruimte voor 75 mensen in
het verzorgingstehuis en er ko
men 60 plaatsen voor de ver-
pleegafdeling."
Donderdag 28 december, Pris-
cilla Queen of the Desert.
De drie showgirls Felicia, Mitzi
en Bemadette (twee travestie
ten en één transsexueel) uit
Sydney zijn het leven in de gro
te stad beu. Je kunt er welis
waar alles doen wat je wilt en je
kunt iedereen zijn die je wilt,
maar... je valt niet op. En dat is
nu juist wat de drie dames wil
len. Ze besluiten de uitnodiging
voor een optreden in een hotel
in Alice Springs aan te nemen.
Ze kopen een oude bus om de
reis naar die stad midden in de
woestijn te maken. Het wordt
een avontuurlijke reis, die tal
van komische, bizarre en soms
ook gevaarlijke momenten op
levert. Deze film - vol muziek
van Verdi tot Abba - maakt zijn
motto volledig waar: 'It's not
easy to be a drag queen in the
outback.'
Australië, 1994, 102 min.; Re
gie: Stephan Eliot ("Frauds").
Met o.a.: Terence Stamp, Hugo
Weaving en Bill Hunter.
Zaterdag 30 december, Hea
venly Creatures.
Nieuw Zeeland 1952. De non
chalante, intelligente Pauline
Parker (Melanie Lynskey)
groeit op in het nogal saaie
plaatsje Christchurch. Op de
middelbare school raakt ze be
vriend met een nieuwkomer: de
mooie en charmante Engelse
Juliet Hulme (Kate Winslet).
Juliet is scherp van geest en niet
op haar mondje gevallen. Ei
genschappen die Pauline helaas
mist. De twee meisjes worden
onafscheidelijke vriendinnen.
Wanneer Pauline met Kerst een
dagboek krijgt, vertrouwt zij
daar vanaf dat moment al haar
gevoelens aan toe. Ook Juliet
ontdekt deze passie. Met het
schrijven van steeds meer ver
halen, scheppen zij hun eigen
bizarre fantasiewereld, door
Jackson in de film schitterend
verbeeld.
Juliet voelt zich teleurgesteld in
haar ouders: als ze moet kuren
voor tuberculose, maken haar
ouders toch een al vastgestelde
reis naar Engeland, haar moe
der blijkt een minnaar te héb
ben. Ouders zijn verdacht. Dus:
als Paulines moeder (gesteund
door de ouders van Juliet) de
wel zeer intense vriendschap
tussen de twee meisjes - overi
gens tevergeefs - probeert te
ontmoedigen, groeit het wan
trouwen.
Dat alles komt tot een uitbars
ting als de ouders van Juliet be
sluiten haar voor haar gezond
heid naar Zuid-Afrika te stu-
ren. Pauline kan niet zomaar
afscheid nemen van haar harts
vriendin. In hun scheefgegroei
de verbeelding zien zij maar één
uitweg...
Een boeiende, knappe verfil
ming van een waar gebeurd
verhaal.
Nieuw Zeeland, 1994, 98 min.;
Regie: Peter Jackson.
Met o.a.: Melanie Lynskey en
Kate Winslet.
Woensdag 27 december, Once
Were Warriors.
Once Were Warriors is een fa
miliedrama, dat zich afspeelt in
een arm Maori-gezin in een
voorstad van Auckland. Beth,
moeder van vijf kinderen, is ge
trouwd met de gespierde drink
ebroer Jake. Zoals zovelen van
de geassimileerde Maori's is hij
werkloos.
De situatie voor deze van hun
wortels losgerukte mensen is
uitzichtloos. Beth houdt met ui
terste inspanning het gezin met
de al grote en nog kleine kinde
ren bij elkaar. Door haar sterke
karakter botst ze regelmatig
met Jake; een hardhandige af
rammeling is dan haar deel.
Wat een draak van een film had
kunnen worden, werd een inte
ger en genuanceerd verhaal,
met geloofwaardige rollen.
Zonder sensatie en in heldere
lijnen verteld, vastgelegd in bij
zondere (aarde-)kleuren. Niet
zonder reden winnaar van de
publieksprijs op het Rotter
dams Filmfestival '95.
Nieuw Zeeland, 1994, 99 min.;
Regie: Lee Tamahori.
Met o.a.: Rena Owen en Te-
muera Morrison.
Rector F. van der Knaap tijdens de opening van de schoolbibliotheek van het
St. Willibrordcollege.
MIDDELBURG - In zaal drie
van het Zeeuws Museum is tot
en met 14 april de expositie
'Schilderijen in oude glorie her
steld' te zien. Er zijn zes schil
derijen tentoongesteld die het
afgelopen jaar in 'oude glorie'
zijn hersteld. Het museum laat
met deze presentatie van de 'in
oude glorie herstelde' schilde
rijen zien hoe bijzonder en
noodzakelijk het werk van de
schilderijenrestaurator is. Er is
een Deltaplan voor Cultuurbe
houd opgesteld om de belang
rijkste schilderijen uit de col
lectie te laten conserveren.
De conserveringen en restau
raties zijn gedaan door me
vrouw W. Werkhoven uit Am
sterdam. Elke restauratie moet
'omkeerbaar' zijn. Dit betekent
dat men de restauratie onge
daan kan maken. Een restau
rator maakt dan ook een con
servatie- of restauratierapport
waarin precies wordt aangege
ven welke materialen zijn ge
bruikt en welke handelingen
zijn verricht.
Op de tentoonstelling is heel
goed het verschil te zien tussen
een schilderij dat nog niet is
geconserveerd en en een schil
derij dat is gerestaureerd.
Naast de zes gerestaureerde is
er een zevende schilderij te
zien dat nog behandeld moet
worden. Dit is een portret van
Janneke den Looper uit 1627.
Vooral na de bezichtiging van
dit schilderij moet het de ten
toonstellingbezoeker duidelijk
zijn hoe veelzijdig het werken
aan behoud en beheer van de
schilderijencollectie is.
Foto's laten de verschillende
stadia van conservering zien.
Op tekstpanelen is de 'toe
standbeschrijving' van het
schilderij weergegeven. Deze
toestandbeschrijving geeft aan
wat de conditie van het schil
derij is. Is het beschadigd of is
er iets anders mee aan de hand?
De bezoeker wordt uitgelegd
hoe een restaurator loslatende
paneeldelen van een zeventien-
de-eeuws portret aan elkaar
bevestigt. Hiervoor is bijvoor
beeld een speciale lijminstalla-
tie gebouwd waarmee het pa
neel tegen de andere paneelde
len kan worden geklemd. Wat
in restauratietermen 'bedoe
ken' heet, is een ingewikkeld
procédé waarin loslatende
verflagen op de ondergrond
van het schilderij opnieuw
worden gehecht. Hiervoor
wordt een steundoek op de
achterkant aangebracht.
Behalve de tand des tijds leidt
soms ook een veranderd mode
beeld tot een ingreep. Op een
achttiende-eeuws familiepor
tret vervaardigd door de schil
der Arnold Houbraken bleek
dat de oorspronkelijke pruik
van de man was overschilderd.
Bij het schilderij Les Arbres
van Lodewijk Schelfhout is
een oude scheur in het doek
hersteld door het inzetten van
linnen vezeltjes. Op een ander
schilderij ontdekte de restau
rator een signatuur op het
schilderij dat jarenlang achter
de dikke ondoorzichtige ver
nislaag was verborgen.
Een van de gerestaureerde
schilderijen is het 'Portret van
Maria van Roubergen' Dit ze-
ventiende-eeuwse schilderij
kreeg het museum op 24 no
vember in bruikleen van de fa
milie Lambrechtsen-Kamer-
ling. Hiermee keert het portret
terug naar haar historische
plaats op Walcheren. Het
schilderij wordt enkele maan
den in de entreehal van het
museum gepresenteerd. Maria
van Roubergen leefde van 1600
tot 1662. Zij was gehuwd met
Nicolaas Honigh (Veere 1590-
1655), burgemeester in Vlissin-
gen en gecommitteerde van de
Rekenkamer Zeeland.
Het echtpaar, Maria van Rou
bergen en Nicolaas Honigh,
bewoonde de buitenplaats
Steenhove. Maria van Rouber
gen erfde de buitenplaats van
haar familie. Steenhove lag net
buiten Middelburg, voorbij
Slot Ter Hooge, richting Kou-
dekerke. Volgens de overleve
ring zou het portret op het
landgoed Steenhove hebben
gehangen. Een portret van Ni-
colaes Honigh was het pen
dant. Van dit portret is bekend
dat het was geschilderd door
de zeventiende-eeuwse schil
der Michiel Jansz van Miere-
velt (Delft, 1567-1641). Helaas
is dit verloren gegaan. Het
Zeeuws Museum is reeds in het
bezit van een portret van hun
zoon Johan Honigh (1629-
1692) gemaakt door J. Mijtens
(1614-1670).
In samenwerking met de fami
lie Lambrechtsen-Kamerling
heeft het Zeeuws Museum het
portret van Maria van Rouber
gen laten restaureren door
Martin Bijl uit Alkmaar. Mar
tin Bijl restaureerde eveneens
het Vanitas-stilleven (1688)
van de schilder Coorte. Dit
schilderij is in de zeventiende-
eeuwse zaal van het Zeeuws
Museum te bezichtigen.
Deze week werken de mu
seummedewerkers onder bege
leiding van de conservator van
het Zeeuws Museum, mevrouw
H.P.S.M. van den Donk en de
restaurator, mevrouw W.
Werkhoven aan het overbren
gen van het zeventiende-eeuw-
se schilderij van de Arnemuid-
se schilder Dirck van Deelen
naar het Zeeuws Museum. Dit
schilderij is in het bezit van de
Godshuizen Middelburg en in
bruikleen gegeven aan het mu
seum. In 1996 wordt dit schil
derij tentoongesteld in één van
de zalen van het Zeeuws Muse-
i
