OP DEZE Asielzoeker in conflict met artsen De Baardmees Herdenkingsbijeenkomst Japanse onderdrukking Themadag over dementie en levensbeschouwing Scheldebode vijftig jaar Schotse folk in Razzmatazz Jubilerend jeugdhonk kampt met slechte accommodatie Het antwoordapparaat eé cé Bewijzen Actie fi Spartaans vrijdag 24 maart 25 +- MOTOWN SOUL DANCE PARTY Abraham en Sara gezocht kunt u, met tegen aantrekkelijke adverteren Informeer bij onze vertegenwoordiger 100e JAARGANG. VERSCHIJNT WEKELIJKS GRATIS HUIS-AAN-HUIS IN DE GEMEENTEN; VALKENISSE, VLISSINGEN, WESTKAPELLE, ARNEMUIDEN, DOMBURG, MARIEKERKE, MIDDELBURG EN VEERE. TOTALE OPLAGE: 47.700 EX. DE SCHELDEBODE IS EEN UITGAVE VAN DE STEM WEEKBLADEN. KANTOOR: SCHELDESTFT7#-*yjJSSINGEN - POSTBUS 5051 -4380 KB VLISSINGEN. li'.t 1. Ill 301 22 maart 1995 VLISSINGEN Jesus Cher- chonste Latta is boos. Nou dacht hij dat hij in een demo cratisch land verzeild was ge raakt, maar het valt hem bitter tegen. „Ik heb hepatitis-B (geelzucht) en ik word hier niet voor behandeld. Waar is het recht van de mens in dit land gebleven, vraag ik me af. En wat zal de minister van justitie er van zeggen als ik straks dood ga omdat de specialisten wei gerden me te behandelen" mop pert Cherchonste op een zonni ge morgen op de redactie van de Scheldebode. „Maar ik moet nu spreken anders ga ik straks dood." Jesus Cherchonste Latta kwam in december 1993 als vluchte ling uit Ivoorkust naar Neder land. Hij was bodyguard voor zijn broer Denis die leider was van een politieke partij, de Or ganisation Populaire de la Jeu- nesse. Die partij kreeg een zwijgplicht opgelegd en broer Denis smeerde hem. Ook Jesus verliet het land, vanwege pro- blemen waarover hij niet wil praten. Toen hij eenmaal in Nederland was ging hij naar de plaatselij ke huisarts Osterman omdat hij voortdurend last van hoofdpijn en moeheid had. Osterman: „Meneer Cherchon ste kwam op het spreekuur. Hij vertelde me dat hij Hepatitis-B had dus vulde ik een briefje voor het laboratorium in. Om dat hij me zelf vertelde dat dat in Frankrijk was aangetoond vulde ik dat ook in op het lab briefje. Uit het laboratorium onderzoek bleek dat hij de ziek te in een dusdanige vorm had dat ik hem doorverwezen heb naar de specialist Drapers. Wat betreft de behandeling van he- patitis-b: het is hier op Walche ren niet gebruikelijk om die met medicijnen te behandelen. Het onderzoek naar een dergelijke behandeling verkeert nog in de experimentele fase. Drapers heeft nog even overwogen om te experimenteren maar heeft daar toch vanaf gezien." (In de regel geneest geelzucht met rust, red.) In verband met de hoofdpijn eiste Cherchonste dat er een scan gemaakt werd. Daarvoor is hij naar neuroloog Volker ge weest maar op de scan was niets te zien. Op 26 janurari van dit jaar is hij onderzocht op buik klachten. Er zijn foto's en echo's gemaakt maar ook daar werd geen enkele afwijking ge constateerd. Maar Cherchonste neemt het niet. „Hoe komt die dokter Osterman erbij dat ik in Frank rijk ben geweest. Ik ben nog nooit van m'n leven in Frank rijk geweest. Die man kan dat nou wel zeggen, maar laat hij dan maar eens bewijzen in wel ke Franse kliniek ik ben ge weest. En als ik nu bij hem kom" wil hij me niet eens helpen en stuurt hij me weg." „Die man komt hier bijna dage lijks", zegt de verontwaardigde assistente van Osterman, „zon der dat hij een afspraak heeft. Dan gaat hij languit op drie stoelen liggen zodat de andere patiënten moeten staan." „Bovendien hebben we de man nooit weggestuurd, we kunnen hem hier alleen niet behandelen voor zijn hepatitis-b, daarvoor is hij naar de specialist verwe zen." verduidelijkt Osterman. Jesus Cherchonste Latta blijft erbij dat hij wèl behandeld kan worden en hij zwaait met een laboratoriumbriefje waarop o.a. staat 'Patiënt kan bij de lo kale internisten behandeld wor den met een nieuwe orale be handeling (ism Dijkzigt). Graag met hen afspreken. Wrschl. moet hij eenmalig naar Dijk zigt'. „Maar ik weet wel waar- Jesus Cherchonste Latta. FOTO PIET DAVIDSE om hij me niet wil behandelen, het is omdat ik een vluchteling ben, het is gewoon racisme. Trouwens hepatitis kan chro nisch worden en dan vraag ik me af, waar is dan het recht van de mens in dit land dat ik zo maar dood kan gaan. Daarom moet ik nu spreken" Bij de gemeente Vlissingen is ambtenaar Stahlie verantwoor delijk voor de opvang van asiel zoekers. Hij let er ook op of er niet ge discrimineerd wordt. „Als ik merk dat een arts discrimine rend optreedt dan ga ik onmid dellijk met hem in de slag. En van Osterman kan ik wel zeg gen dat hij per se niet discrimi neert. Integendeel, Osterman is meer zo'n man die een vluchte ling nog helpt waar hij een Vlis- singer er allang uitgezet zou hebben. Maar meneer Cher chonste voelt zich al vanaf de eerste dag dat hij hier is mis kend en zorgt voortdurend voor problemen. Het is wel jammer dat dit nu zo naar buiten komt want op deze manier lijden de goeden met de kwaden mee." De opmerkingen van Cherchon ste Latta aan het adres van Osterman zijn bij de huisarts in het verkeerde keelgat gescho ten. Per brief heeft hij laten we ten dat Cherchonste naar een andere huisarts om moet gaan zien. Spartaanse toestanden in De Piek VLISSINGEN Een dezer dagen bestaat De Piek 25 jaar. Wanneer de oprichtingsdatum precies was is niet bekend, maar voor de medewerkers van nu is dat niet zo belangrijk. Dat De Piek 25 jaar bestaat is voor hen een mijlpaal die zeker herdacht mag worden. Dat doen ze op vrijdag 31 maart met een reüniefeest voor alle ex-medewerkers. De maand april is uitgeroepen tot feestmaand voor de bezoekers, met concerten van onder andere Herman Brood en Hans Dulfer. Daarna kijken ze gewoon weer vooruit- Podium De Piek werd in 1970 opgericht als VOC De Piek, het Vlissings Ontspannings Cen trum. Het was zelfs nog korte tijd een sleep-inn. Ellen Gell- man, een van de betaalde mede werkers van nu, weet er niet zo veel meer van. Ze begon zelf als vrijwilliger in de jaren '80, en werkt de laatste 3,5 jaar als so cial barkeeper. Dat houdt in dat ze verantwoordelijk is voor het hele bargeoeuren in De Piek, maar ook voor de coördinatie van de werkzaamheden van de vrijwilligers, voor het opzetten van activiteiten en dat ze mede verantwoordelijkheid heeft voor de programmering. Ze vertelt er eerlijk bij dat De Piek zowel magere als vette ja ren heeft gekend, maar dat ze over de huidige gang van zaken tijdens de laatste drie jaar toch wel tevreden is. Dat wil zeggen dat De Piek momenteel goed draait, ook financieel gezien, en dat de toestroom van bezoekers voldoende is. Het wil niet zeg- ADVERTENTIE PORTRETTHEO MAAKT T! FOTOSTUDIO THEO V.D. GENUGTEN vrijlandstraal 75, middelburg (winkelcentrum dauwendaele) 01180-40317 gen dat er geen dingen kunnen verbeteren want een opknap beurt kan De Piek zeker gebrui ken maar dat kan niet van het huidige budget betaald worden. Gellman was vorig jaar maart ook de stimulator van de actie 'De Piek moet blijven'. Die ac tie, in samenwerking met het personeel, vrijwilligers en be zoekers van De Piek, was be doeld om de gemeentelijke poli tici te laten weten dat Vlissin gen niet zonder De Piek kon en dat het Podium wel degelijk in een behoefte voorzag. Toender- tijd gonsde het van de geruch ten dat De Piek zou moeten ver dwijnen ten koste van het Vest zaktheater en het Stedelijk Mu seum.Alledrie de gebouwen verkeerden in een slechte staat en de gemeente had geen geld om ze alledrie op te knappen. Dus moest er een verdwijnen. De medewerkers van De Piek voelden zich enigszins bedreigd door de geruchten en hoewel de Culturele Raad Vlissingen be nadrukte dat er wel gesproken werd over de toekomst van het podiumbeleid maar niet over opheffing van De Piek, nam men het zekere voor het onze kere en startte de actie. Voorbarig of niet, De Piek kwam veelvuldig en positief in het nieuws en geen politicus kon zeggen niet van het belang van De Piek op de hoogte te zijn. Sindsdien is er echter een jaar verstreken maar nog steeds heeft de gemeente niets van zich laten horen. De Culturele Raad bereidt een adviesnota voor omtrent het podiumbeleid. Pas dan zal er duidelijk komen omtrent de positie van De Piek. Het lijkt de medewerkers van De Piek echter sterk dat het centrum zou moeten verdwij nen. Immers, De Piek vervult Pakweg zo'n zes jaar geleden was het antwoordap paraat nog iets bijzonders. Nog lang niet weggelegd voor Jan en alleman. Slechts mensen die echt vaak gebeld werden hadden zo'n ding. Zakenlieden, mi nisters en andere witte boorden. Het antwoordappa raat is nu gedemocratiseerd. Als je er nu nog geen hebt, dan moet je er vlug een aanschaffen want str aks hoor je bij een minderheid. Draai vandaag aan de dag tien telefoonnummers en geheid dat je in ze ven gevallen aangesproken wordt door het gekraak I en gesjirp van het antwoordmachientje. Af en toe maken die dingen zo'n lawaai, dat lijkt of ze nog door Alexander Graham Bell persoonlijk gemon teerd zijn. Een deel van de telefoonabonnees met zo'n ding is overigens gewoon lekker thuis, maar vindt het reuze interessant om te doen alsof ze er niet zijn. Zo is het net alsof je op je werk zit of op de Canarische Eilanden. Er zijn ook lieden die gewoon thuis zijn en dat ding aan hebben staan. Die installe ren zich hele of halve dagen met koffie en verse ka- detten naast 't apparaat in de hoop dat er toch maar iemand zal bellen. Als dat hoogtepunt zich aankondigt en tan te Truus of ome Willem belt, grijpen ze halverwege het bandje in: „Ja, toevallig was ik toch net thuis." Blij dat er eindelijk toch nog eens iemand belt. Zo blijft het communicatie, ook voor de goedbedoelde boodschappen die hun doel niet missen. Mijn antwoordapparaat is uitgeschakeld, ik hoef niet meer zo nodig. Mensen met dringende mededelingen bellen nog wel een keer terug, die garantie geeft de boodschap op het bandje niet. De helft van de eigenaren van die telefoonbandjes belt nooit meer terug. Of zouden ze, net als ik, nooit echt ondekt hebben op welke knopjes je moet drukken om achtergelaten bood schappen nog eens af te luisteren Cameleon. O* N 20 ■e 1 Bij een optreden in De Piek horen emmers en dweilen. Huismeester Han Roose en de band met.de toepasselijke naam Wet Legs. FOTO HARRY DE LANGE een belangrijke functie, niet al leen als podium voor muziek maar zeker ook als sociaal-cul tureel centrum. Dries Alexan der is een andere betaalde kracht in De Piek en van beroep sociaal-cultureel jongerenwer ker. Alexander: "Naast de concerten die we organiseren zijn we ook voorwaardescheppend bezig. We verhuren ruimte aan bands om te oefenen, we verhuren mu- ziekapparatuur, we organiseren workshops voor meiden, we hebben om de veertien dagen een jamsessie en nu ook zoge naamde cultsessies, jamsessies voor allochtone jongeren, om ze te leren integreren in andere muziekvormen. Integratie van achterstands groepen wordt een steeds be langrijker taak voor ons waar we in de toekomst veel meer aandacht aan willen geven. We willen vormgeven aan onze so ciale functie door middel van muziek. We geloven dat De Piek een onderdeel is van de Vlis- singse samenleving en daarin uitstekend past. Onze concerten worden bezocht door gemid deld 75 toeschouwers, we heb ben een wachtlijst van bandjes die onze oefenruimte willen hu ren, dat zegt toch al genoeg. Het is dat onze accommodatie in een deplorabele staat ver keert, anders zouden we nog veel meer kunnen organiseren en ook nog veel meer bezoekers aantrekken." Het aanroeren van de toestand van de accommodatie aan de Hellebaardierstraat, waar De Piek is gevestigd, levert voor Dries Alexander voldoende ge spreksstof op voor dagen. Drin gend verzoekt hij de verslagge ver eens een kijkje te komen ne men. "Dat we de vijfentwintig jaar hebben gehaald ligt niet aan deze accommodatie noch aan degenen die er verantwoor delijk voor zijn. Het ligt voor namelijk aan de vechtlust van de medewerkers. Ik heb in de afgelopen jaren niet de indruk gekregen dat de gemeente het onderhoud laat prevaleren. We werken hier onder Spartaanse toestanden. In de kantoorruim tes is het in de zomer te warm en in de winter te koud om te werken. Tijdens fikse regen buien komt het regelmatig voor dat er emmers midden in de zaal staan om het water op te vangen. Dat zijn de lege plek ken waar geen publiek staat. De mooiste ruimte hebben we gere serveerd voor de bands. Het is eigenlijk onze eigen kantoor ruimte maar je wilt de bands toch fatsoenlijk kunnen ont vangen. De kleedruimte bevat echter geen douche, toilet of wastafel. Na hun optreden zwe ten de bandleden gewoon nog even door. Die povere toestand van de ac commodatie is ook wat ons te genhoudt andere disciplines zo als theater of dansoptredens te organiseren. We durven ze ge woon niet te vragen. Die slechte accommodatie roept natuurlijk ook bij het publiek een bepaal de sfeer op. Voor sommigen is dat geen punt maar velen voe len zich hier niet thuis en ko men dus niet meer terug. We zijn ook zeer vrouwonvriende lijk. De herentoiletten zijn veel groter dan de damestoiletten. We hebben dan ook al jaren veel minder vrouwelijke dan mannelijke bezoekers. Ik weet zeker dat we met een goede ac commodatie meer publiek zou den trekken. Het is een soort vi cieuze cirkel waar we in rond dolen. We hebben te weinig speelruimte voor verandering. Een ding weet ik wel: onder de ze omstandigheden zullen we het geen vijfentwintig jaar meer volhouden. Van ons uit is het geen wens maar een noodzaak om te verbeteren. Het karwei is nog lang niet geklaard." Het doet niets af aan het feit dat de medewerkers trots zijn op het behaalde vijfentwintigjari ge resultaat. Op 31 maart is er 's middags een receptie voor ge nodigden, o.a. burgemeester en wethouders, politieke fracties, politie en buren. Tijdens een toespraak zal zeker nog worden ingegaan op deze toestanden. Om 20.00 begint voor de ex-me dewerkers het reüniefeest. De muziek komt van muzikanten die regelmatig tijdens de jam sessies optreden. Deze muzi kanten hebben vroeger in di verse bands met elkaar ge speeld en ook dat zal te horen zijn. Het optreden wordt afge wisseld met een discoshow, met medewerking van DJ's van de toenmalige Radio Free, een ille gale zender uit Vlissingen. In het café zelf is een akoestisch optreden van het Trio Top 100. In de maand april zal er voor het publiek meer te doen zijn dan anders. De feestmaand be gint met een Death Metal Festi val met 4 bands. Verder zijn er ieder weekend 1 a 2 concerten. Hans Dulfer komt op 14 april en Herman Brood op 23 april. OOST-SOUBURG Zater dag 25 maart en zondag 26 maart verzorgen de Schotse McCalmans concerten in ge bouw Razzmatazz aan de Mid delburgsestraat in Oost-Sou burg. Alleen voor het concert op zon dag zijn nog kaarten verkrijg baar bij Ad Lijnse in Goes. De Schotten draaien als zo'n dertig jaar mee in het folkcir- cuit. Maar ondanks de vele toemees en de negentien platen straalt het speelplezier er bij de mannen nog steeds vanaf. Tussen de nummers door bewij zen de McCallans dat Schotten over een speciaal soort droge humor beschikken. Als stand-up comedians zouden ze geen gek figuur slaan. The McCalmans bestaan uit Nick Keir -gitaar, whistle en zang, Derek Moffat -gitaar en zang, Ian McCalman -gitaar, bodhran en zang. The McCalmans brengen afwis selend traditionals, blues, doo- wap en driestemmig gezongen liederen. Het optreden op zon dag begint om 15.00 uur. Kaar ten kosten 12,50 The McCalmans Vogelvrij Verandering van spijs doet eten. Het aanbod i VS van en variatie in voedsel is voor de wester se mens bijna eindeloos. We moeten ons in houden om niet permanent op de wachtlijst van de diëtist te staan. Elke week verschij nen nieuwe revolutionaire afslank-metho- den in trendy magazines. Voor ons is het een luxe-probleem om een goede keus te maken uit al dat lekkers, wat ons voorgeschoteld wordt. Voor de baardmees echter, is veran- ■j dering van spijs absoluut noodzakelijk om p strenge winters te overleven. De baardmees, ook wel baardmannetje genoemd is een vo- "igV 9e^van moerassige rietwildemissen. In de zomer leeft hij van insecten, maar in de win ter schakelt hij over op rietzaden. Deze naam heeft hij ongetwijfeld te danken aan het feit dat- hij een voortreffelijk acrobaat is, die met het grootste gemak net als een papegaai langs de rietstengels klimt en klautert. Zijn boombezoekende verwanten uit de mezenfamilie leggen een zelfde behendigheid aan de dag. Bekend zijn de gymnas tische verrichtingen van de koolmees en pimpelmees aan pin- dasnoeren en vetbollen in de winter. De baardmees is te her kennen aan de lange, aan de zijkanten trapsgewijs aflopende, gelig bruine staart. De zwarte, witte en roomkleurige vlekken en strepen op de vleugels zijn zichtbaar als ze enigszins hor tend en stotend rakelings over de toppen van het wuivende riet scheren. Het meest in het oog springt de zwarte baard- streep, die bij de mondhoek begint en schuin naar beneden spits uitloopt. Aan deze 'baard' dankt de vogel zijn officiële naam. Na de strenge winter van 1978/'79 nemen sinds het be gin van de jaren 80 de broedaantallen weer toe. Deze 'hang snor' is voornamelijk te vinden in kreekgebieden van Zeeuws-Vlaanderen en de Bevelanden. Grondwateronttrek king, verruiging en het ontbreken van overjarig riet staan verdere uitbreiding in potentieel geschikte gebieden in de weg. MIDDELBURG Donderdag 4 mei houdt het gemeentebe stuur van Middelburg in de Burgerzaal van het stadhuis een provinciale herdenkingsbijeen komst voor inwoners van Zee land die in de Tweede Wereld oorlog geleden hebben onder de Japanse bezetting. De herden kingsbijeenkomst op 4 mei vangt aan om 14.30 uur en ein digt om 17.00 uur. Momenteel is overleg gaande over het definitieve programma voor de herdenkingsbijeen komst. In dit stadium staat reeds vast, dat Commissaris der Koningin W.T. van Gelder, en burgemeester Rutten tijdens de bijeenkomst de aanwezigen zullen toespreken. Het college van burgemeester en wethouders van Middelburg hecht grote waarde aan deze herdenkingsbijeenkomst. MIDDELBURG De Alzhei mer Vereniging houdt vrijdag 31 maart een themamiddag over levensbeschouwing en de mentie. De bijeenkomst vindt plaats in de bibliotheek en is bedoeld voor iedereen die iets te maken heeft met de demente rende medemens. Centrale vraag tijdens de the madag is of levensbeschouwing nog van betekenis is voor een dementerende. H. de Bie is als pastor aan een verpleeghuis verbonden en geeft in een toe spraak voorbeelden van wat mensen kunnen doen om de de menterende zijn geloof te laten beleven. Onderdeel van de the madag is het theaterprogram ma 'alsof wij niet meer be staan'. Aansluitend geeft een forum van deskundigen ant woord op vragen van de bezoe kers. De themamiddag duurt van 14.30 tot 17.00 uur. De kos ten bedragen 2,50. ADVERTENTIE GOES Oude Vismarkt 2 01100-15426 m.m.v. DJ Ruud (IT) VLISSINGEN Het is u wellicht opgevallen dat er de afge lopen weken cryptische mededelingen in de rechterbovenhoek van deze krant stonden. Vanaf nu is het duidelijk dat De Scheldebode iets te vieren heeft want dit huis-aan-huis-blad viert binnenkort de vijftigste verjaardag. Uiteraard is er ook voor lezers en adverteerders reden tot vreugde. Zo komt er eind april een speciaal jubileumnummer waarin tegen een zeer schappelijk prijsje geadverteerd kan worden en waarin de ver schillende jubileumacties uit de doeken gedaan worden. Maar één actie kaarten we nu al aan. Op het eerste nummer van de eerste na-oorlogse Scheldebode staat als datum 25 mei 1945. Ongetwijfeld zijn er op Walche ren mensen die op die datum geboren zijn en voor hen wallen we iets extra's doen. We zoeken dus Abrahammen en Sara's van 25 mei 1945 die nu op Walcheren wonen of die op Walche ren geboren zijn. Wat moet u doen om een attentie in de wacht te slepen: u stuurt een kopie van uw identiteitsbewijs op naar de redactie van De Scheldebode, postbus 5051, 4380 KB in Vlissingen, onder vermelding 'Abraham en Sara'. Vergeet niet om duidelijk uw naam, adres en telefoonnummer te vermel den, dan nemen wij binnenkort contact met u op.

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1995 | | pagina 1