OP DEZE
Asielzoeker in conflict met artsen
De Baardmees
Herdenkingsbijeenkomst
Japanse onderdrukking
Themadag over dementie
en levensbeschouwing
Scheldebode vijftig jaar
Schotse folk in Razzmatazz
Jubilerend jeugdhonk kampt met slechte accommodatie
Het antwoordapparaat
eé
cé
Bewijzen
Actie
fi
Spartaans
vrijdag 24 maart
25 +- MOTOWN SOUL DANCE PARTY
Abraham en Sara gezocht
kunt u, met
tegen aantrekkelijke
adverteren
Informeer bij onze vertegenwoordiger
100e JAARGANG. VERSCHIJNT WEKELIJKS GRATIS HUIS-AAN-HUIS IN DE GEMEENTEN; VALKENISSE, VLISSINGEN, WESTKAPELLE, ARNEMUIDEN, DOMBURG, MARIEKERKE, MIDDELBURG EN VEERE.
TOTALE OPLAGE: 47.700 EX. DE SCHELDEBODE IS EEN UITGAVE VAN DE STEM WEEKBLADEN. KANTOOR: SCHELDESTFT7#-*yjJSSINGEN - POSTBUS 5051 -4380 KB VLISSINGEN.
li'.t 1. Ill
301 22 maart 1995
VLISSINGEN Jesus Cher-
chonste Latta is boos. Nou
dacht hij dat hij in een demo
cratisch land verzeild was ge
raakt, maar het valt hem bitter
tegen. „Ik heb hepatitis-B
(geelzucht) en ik word hier niet
voor behandeld. Waar is het
recht van de mens in dit land
gebleven, vraag ik me af. En
wat zal de minister van justitie
er van zeggen als ik straks dood
ga omdat de specialisten wei
gerden me te behandelen" mop
pert Cherchonste op een zonni
ge morgen op de redactie van de
Scheldebode. „Maar ik moet nu
spreken anders ga ik straks
dood."
Jesus Cherchonste Latta kwam
in december 1993 als vluchte
ling uit Ivoorkust naar Neder
land. Hij was bodyguard voor
zijn broer Denis die leider was
van een politieke partij, de Or
ganisation Populaire de la Jeu-
nesse. Die partij kreeg een
zwijgplicht opgelegd en broer
Denis smeerde hem. Ook Jesus
verliet het land, vanwege pro-
blemen waarover hij niet wil
praten.
Toen hij eenmaal in Nederland
was ging hij naar de plaatselij
ke huisarts Osterman omdat hij
voortdurend last van hoofdpijn
en moeheid had.
Osterman: „Meneer Cherchon
ste kwam op het spreekuur. Hij
vertelde me dat hij Hepatitis-B
had dus vulde ik een briefje
voor het laboratorium in. Om
dat hij me zelf vertelde dat dat
in Frankrijk was aangetoond
vulde ik dat ook in op het lab
briefje. Uit het laboratorium
onderzoek bleek dat hij de ziek
te in een dusdanige vorm had
dat ik hem doorverwezen heb
naar de specialist Drapers. Wat
betreft de behandeling van he-
patitis-b: het is hier op Walche
ren niet gebruikelijk om die met
medicijnen te behandelen. Het
onderzoek naar een dergelijke
behandeling verkeert nog in de
experimentele fase. Drapers
heeft nog even overwogen om te
experimenteren maar heeft
daar toch vanaf gezien." (In de
regel geneest geelzucht met
rust, red.)
In verband met de hoofdpijn
eiste Cherchonste dat er een
scan gemaakt werd. Daarvoor
is hij naar neuroloog Volker ge
weest maar op de scan was niets
te zien. Op 26 janurari van dit
jaar is hij onderzocht op buik
klachten. Er zijn foto's en
echo's gemaakt maar ook daar
werd geen enkele afwijking ge
constateerd.
Maar Cherchonste neemt het
niet. „Hoe komt die dokter
Osterman erbij dat ik in Frank
rijk ben geweest. Ik ben nog
nooit van m'n leven in Frank
rijk geweest. Die man kan dat
nou wel zeggen, maar laat hij
dan maar eens bewijzen in wel
ke Franse kliniek ik ben ge
weest. En als ik nu bij hem kom"
wil hij me niet eens helpen en
stuurt hij me weg."
„Die man komt hier bijna dage
lijks", zegt de verontwaardigde
assistente van Osterman, „zon
der dat hij een afspraak heeft.
Dan gaat hij languit op drie
stoelen liggen zodat de andere
patiënten moeten staan."
„Bovendien hebben we de man
nooit weggestuurd, we kunnen
hem hier alleen niet behandelen
voor zijn hepatitis-b, daarvoor
is hij naar de specialist verwe
zen." verduidelijkt Osterman.
Jesus Cherchonste Latta blijft
erbij dat hij wèl behandeld kan
worden en hij zwaait met een
laboratoriumbriefje waarop
o.a. staat 'Patiënt kan bij de lo
kale internisten behandeld wor
den met een nieuwe orale be
handeling (ism Dijkzigt). Graag
met hen afspreken. Wrschl.
moet hij eenmalig naar Dijk
zigt'. „Maar ik weet wel waar-
Jesus Cherchonste Latta.
FOTO PIET DAVIDSE
om hij me niet wil behandelen,
het is omdat ik een vluchteling
ben, het is gewoon racisme.
Trouwens hepatitis kan chro
nisch worden en dan vraag ik
me af, waar is dan het recht van
de mens in dit land dat ik zo
maar dood kan gaan. Daarom
moet ik nu spreken"
Bij de gemeente Vlissingen is
ambtenaar Stahlie verantwoor
delijk voor de opvang van asiel
zoekers.
Hij let er ook op of er niet ge
discrimineerd wordt. „Als ik
merk dat een arts discrimine
rend optreedt dan ga ik onmid
dellijk met hem in de slag. En
van Osterman kan ik wel zeg
gen dat hij per se niet discrimi
neert. Integendeel, Osterman is
meer zo'n man die een vluchte
ling nog helpt waar hij een Vlis-
singer er allang uitgezet zou
hebben. Maar meneer Cher
chonste voelt zich al vanaf de
eerste dag dat hij hier is mis
kend en zorgt voortdurend voor
problemen.
Het is wel jammer dat dit nu zo
naar buiten komt want op deze
manier lijden de goeden met de
kwaden mee."
De opmerkingen van Cherchon
ste Latta aan het adres van
Osterman zijn bij de huisarts in
het verkeerde keelgat gescho
ten. Per brief heeft hij laten we
ten dat Cherchonste naar een
andere huisarts om moet gaan
zien.
Spartaanse toestanden in De Piek
VLISSINGEN Een dezer dagen bestaat De Piek
25 jaar. Wanneer de oprichtingsdatum precies was is
niet bekend, maar voor de medewerkers van nu is dat
niet zo belangrijk. Dat De Piek 25 jaar bestaat is voor
hen een mijlpaal die zeker herdacht mag worden. Dat
doen ze op vrijdag 31 maart met een reüniefeest voor
alle ex-medewerkers. De maand april is uitgeroepen
tot feestmaand voor de bezoekers, met concerten van
onder andere Herman Brood en Hans Dulfer. Daarna
kijken ze gewoon weer vooruit-
Podium De Piek werd in 1970
opgericht als VOC De Piek, het
Vlissings Ontspannings Cen
trum. Het was zelfs nog korte
tijd een sleep-inn. Ellen Gell-
man, een van de betaalde mede
werkers van nu, weet er niet zo
veel meer van. Ze begon zelf als
vrijwilliger in de jaren '80, en
werkt de laatste 3,5 jaar als so
cial barkeeper. Dat houdt in dat
ze verantwoordelijk is voor het
hele bargeoeuren in De Piek,
maar ook voor de coördinatie
van de werkzaamheden van de
vrijwilligers, voor het opzetten
van activiteiten en dat ze mede
verantwoordelijkheid heeft
voor de programmering.
Ze vertelt er eerlijk bij dat De
Piek zowel magere als vette ja
ren heeft gekend, maar dat ze
over de huidige gang van zaken
tijdens de laatste drie jaar toch
wel tevreden is. Dat wil zeggen
dat De Piek momenteel goed
draait, ook financieel gezien, en
dat de toestroom van bezoekers
voldoende is. Het wil niet zeg-
ADVERTENTIE
PORTRETTHEO MAAKT T!
FOTOSTUDIO
THEO V.D. GENUGTEN
vrijlandstraal 75, middelburg
(winkelcentrum dauwendaele) 01180-40317
gen dat er geen dingen kunnen
verbeteren want een opknap
beurt kan De Piek zeker gebrui
ken maar dat kan niet van het
huidige budget betaald worden.
Gellman was vorig jaar maart
ook de stimulator van de actie
'De Piek moet blijven'. Die ac
tie, in samenwerking met het
personeel, vrijwilligers en be
zoekers van De Piek, was be
doeld om de gemeentelijke poli
tici te laten weten dat Vlissin
gen niet zonder De Piek kon en
dat het Podium wel degelijk in
een behoefte voorzag. Toender-
tijd gonsde het van de geruch
ten dat De Piek zou moeten ver
dwijnen ten koste van het Vest
zaktheater en het Stedelijk Mu
seum.Alledrie de gebouwen
verkeerden in een slechte staat
en de gemeente had geen geld
om ze alledrie op te knappen.
Dus moest er een verdwijnen.
De medewerkers van De Piek
voelden zich enigszins bedreigd
door de geruchten en hoewel de
Culturele Raad Vlissingen be
nadrukte dat er wel gesproken
werd over de toekomst van het
podiumbeleid maar niet over
opheffing van De Piek, nam
men het zekere voor het onze
kere en startte de actie.
Voorbarig of niet, De Piek
kwam veelvuldig en positief in
het nieuws en geen politicus
kon zeggen niet van het belang
van De Piek op de hoogte te
zijn. Sindsdien is er echter een
jaar verstreken maar nog steeds
heeft de gemeente niets van
zich laten horen. De Culturele
Raad bereidt een adviesnota
voor omtrent het podiumbeleid.
Pas dan zal er duidelijk komen
omtrent de positie van De Piek.
Het lijkt de medewerkers van
De Piek echter sterk dat het
centrum zou moeten verdwij
nen. Immers, De Piek vervult
Pakweg zo'n zes jaar geleden was het antwoordap
paraat nog iets bijzonders. Nog lang niet weggelegd
voor Jan en alleman. Slechts mensen die echt vaak
gebeld werden hadden zo'n ding. Zakenlieden, mi
nisters en andere witte boorden. Het antwoordappa
raat is nu gedemocratiseerd. Als je er nu nog geen
hebt, dan moet je er vlug een aanschaffen want str
aks hoor je bij een minderheid. Draai vandaag aan
de dag tien telefoonnummers en geheid dat je in ze
ven gevallen aangesproken wordt door het gekraak
I en gesjirp van het antwoordmachientje. Af en toe
maken die dingen zo'n lawaai, dat lijkt of ze nog
door Alexander Graham Bell persoonlijk gemon
teerd zijn. Een deel van de telefoonabonnees met
zo'n ding is overigens gewoon lekker thuis, maar
vindt het reuze interessant om te doen alsof ze er
niet zijn. Zo is het net alsof je op je werk zit of op de
Canarische Eilanden. Er zijn ook lieden die gewoon
thuis zijn en dat ding aan hebben staan. Die installe
ren zich hele of halve dagen met koffie en verse ka-
detten naast 't apparaat in de hoop dat er toch maar
iemand zal bellen. Als dat hoogtepunt zich aankondigt en tan
te Truus of ome Willem belt, grijpen ze halverwege het bandje
in: „Ja, toevallig was ik toch net thuis." Blij dat er eindelijk
toch nog eens iemand belt. Zo blijft het communicatie, ook
voor de goedbedoelde boodschappen die hun doel niet missen.
Mijn antwoordapparaat is uitgeschakeld, ik hoef niet meer zo
nodig. Mensen met dringende mededelingen bellen nog wel een
keer terug, die garantie geeft de boodschap op het bandje niet.
De helft van de eigenaren van die telefoonbandjes belt nooit
meer terug. Of zouden ze, net als ik, nooit echt ondekt hebben
op welke knopjes je moet drukken om achtergelaten bood
schappen nog eens af te luisteren
Cameleon.
O*
N
20
■e
1 Bij een optreden in De Piek horen emmers en dweilen. Huismeester Han Roose en de band met.de toepasselijke naam Wet Legs.
FOTO HARRY DE LANGE
een belangrijke functie, niet al
leen als podium voor muziek
maar zeker ook als sociaal-cul
tureel centrum. Dries Alexan
der is een andere betaalde
kracht in De Piek en van beroep
sociaal-cultureel jongerenwer
ker.
Alexander: "Naast de concerten
die we organiseren zijn we ook
voorwaardescheppend bezig.
We verhuren ruimte aan bands
om te oefenen, we verhuren mu-
ziekapparatuur, we organiseren
workshops voor meiden, we
hebben om de veertien dagen
een jamsessie en nu ook zoge
naamde cultsessies, jamsessies
voor allochtone jongeren, om ze
te leren integreren in andere
muziekvormen.
Integratie van achterstands
groepen wordt een steeds be
langrijker taak voor ons waar
we in de toekomst veel meer
aandacht aan willen geven. We
willen vormgeven aan onze so
ciale functie door middel van
muziek. We geloven dat De Piek
een onderdeel is van de Vlis-
singse samenleving en daarin
uitstekend past. Onze concerten
worden bezocht door gemid
deld 75 toeschouwers, we heb
ben een wachtlijst van bandjes
die onze oefenruimte willen hu
ren, dat zegt toch al genoeg.
Het is dat onze accommodatie
in een deplorabele staat ver
keert, anders zouden we nog
veel meer kunnen organiseren
en ook nog veel meer bezoekers
aantrekken."
Het aanroeren van de toestand
van de accommodatie aan de
Hellebaardierstraat, waar De
Piek is gevestigd, levert voor
Dries Alexander voldoende ge
spreksstof op voor dagen. Drin
gend verzoekt hij de verslagge
ver eens een kijkje te komen ne
men. "Dat we de vijfentwintig
jaar hebben gehaald ligt niet
aan deze accommodatie noch
aan degenen die er verantwoor
delijk voor zijn. Het ligt voor
namelijk aan de vechtlust van
de medewerkers. Ik heb in de
afgelopen jaren niet de indruk
gekregen dat de gemeente het
onderhoud laat prevaleren. We
werken hier onder Spartaanse
toestanden. In de kantoorruim
tes is het in de zomer te warm
en in de winter te koud om te
werken. Tijdens fikse regen
buien komt het regelmatig voor
dat er emmers midden in de
zaal staan om het water op te
vangen. Dat zijn de lege plek
ken waar geen publiek staat. De
mooiste ruimte hebben we gere
serveerd voor de bands. Het is
eigenlijk onze eigen kantoor
ruimte maar je wilt de bands
toch fatsoenlijk kunnen ont
vangen. De kleedruimte bevat
echter geen douche, toilet of
wastafel. Na hun optreden zwe
ten de bandleden gewoon nog
even door.
Die povere toestand van de ac
commodatie is ook wat ons te
genhoudt andere disciplines zo
als theater of dansoptredens te
organiseren. We durven ze ge
woon niet te vragen. Die slechte
accommodatie roept natuurlijk
ook bij het publiek een bepaal
de sfeer op. Voor sommigen is
dat geen punt maar velen voe
len zich hier niet thuis en ko
men dus niet meer terug. We
zijn ook zeer vrouwonvriende
lijk. De herentoiletten zijn veel
groter dan de damestoiletten.
We hebben dan ook al jaren
veel minder vrouwelijke dan
mannelijke bezoekers. Ik weet
zeker dat we met een goede ac
commodatie meer publiek zou
den trekken. Het is een soort vi
cieuze cirkel waar we in rond
dolen. We hebben te weinig
speelruimte voor verandering.
Een ding weet ik wel: onder de
ze omstandigheden zullen we
het geen vijfentwintig jaar meer
volhouden. Van ons uit is het
geen wens maar een noodzaak
om te verbeteren. Het karwei is
nog lang niet geklaard."
Het doet niets af aan het feit dat
de medewerkers trots zijn op
het behaalde vijfentwintigjari
ge resultaat. Op 31 maart is er 's
middags een receptie voor ge
nodigden, o.a. burgemeester en
wethouders, politieke fracties,
politie en buren. Tijdens een
toespraak zal zeker nog worden
ingegaan op deze toestanden.
Om 20.00 begint voor de ex-me
dewerkers het reüniefeest. De
muziek komt van muzikanten
die regelmatig tijdens de jam
sessies optreden. Deze muzi
kanten hebben vroeger in di
verse bands met elkaar ge
speeld en ook dat zal te horen
zijn. Het optreden wordt afge
wisseld met een discoshow, met
medewerking van DJ's van de
toenmalige Radio Free, een ille
gale zender uit Vlissingen. In
het café zelf is een akoestisch
optreden van het Trio Top 100.
In de maand april zal er voor
het publiek meer te doen zijn
dan anders. De feestmaand be
gint met een Death Metal Festi
val met 4 bands. Verder zijn er
ieder weekend 1 a 2 concerten.
Hans Dulfer komt op 14 april
en Herman Brood op 23 april.
OOST-SOUBURG Zater
dag 25 maart en zondag 26
maart verzorgen de Schotse
McCalmans concerten in ge
bouw Razzmatazz aan de Mid
delburgsestraat in Oost-Sou
burg.
Alleen voor het concert op zon
dag zijn nog kaarten verkrijg
baar bij Ad Lijnse in Goes.
De Schotten draaien als zo'n
dertig jaar mee in het folkcir-
cuit. Maar ondanks de vele
toemees en de negentien platen
straalt het speelplezier er bij de
mannen nog steeds vanaf.
Tussen de nummers door bewij
zen de McCallans dat Schotten
over een speciaal soort droge
humor beschikken.
Als stand-up comedians zouden
ze geen gek figuur slaan. The
McCalmans bestaan uit Nick
Keir -gitaar, whistle en zang,
Derek Moffat -gitaar en zang,
Ian McCalman -gitaar, bodhran
en zang.
The McCalmans brengen afwis
selend traditionals, blues, doo-
wap en driestemmig gezongen
liederen. Het optreden op zon
dag begint om 15.00 uur. Kaar
ten kosten 12,50
The McCalmans
Vogelvrij
Verandering van spijs doet eten. Het aanbod
i VS van en variatie in voedsel is voor de wester
se mens bijna eindeloos. We moeten ons in
houden om niet permanent op de wachtlijst
van de diëtist te staan. Elke week verschij
nen nieuwe revolutionaire afslank-metho-
den in trendy magazines. Voor ons is het een
luxe-probleem om een goede keus te maken
uit al dat lekkers, wat ons voorgeschoteld
wordt. Voor de baardmees echter, is veran-
■j dering van spijs absoluut noodzakelijk om
p strenge winters te overleven. De baardmees,
ook wel baardmannetje genoemd is een vo-
"igV 9e^van moerassige rietwildemissen. In de
zomer leeft hij van insecten, maar in de win
ter schakelt hij over op rietzaden.
Deze naam heeft hij ongetwijfeld te danken aan het feit dat-
hij een voortreffelijk acrobaat is, die met het grootste gemak
net als een papegaai langs de rietstengels klimt en klautert.
Zijn boombezoekende verwanten uit de mezenfamilie leggen
een zelfde behendigheid aan de dag. Bekend zijn de gymnas
tische verrichtingen van de koolmees en pimpelmees aan pin-
dasnoeren en vetbollen in de winter. De baardmees is te her
kennen aan de lange, aan de zijkanten trapsgewijs aflopende,
gelig bruine staart. De zwarte, witte en roomkleurige vlekken
en strepen op de vleugels zijn zichtbaar als ze enigszins hor
tend en stotend rakelings over de toppen van het wuivende
riet scheren. Het meest in het oog springt de zwarte baard-
streep, die bij de mondhoek begint en schuin naar beneden
spits uitloopt. Aan deze 'baard' dankt de vogel zijn officiële
naam. Na de strenge winter van 1978/'79 nemen sinds het be
gin van de jaren 80 de broedaantallen weer toe. Deze 'hang
snor' is voornamelijk te vinden in kreekgebieden van
Zeeuws-Vlaanderen en de Bevelanden. Grondwateronttrek
king, verruiging en het ontbreken van overjarig riet staan
verdere uitbreiding in potentieel geschikte gebieden in de
weg.
MIDDELBURG Donderdag
4 mei houdt het gemeentebe
stuur van Middelburg in de
Burgerzaal van het stadhuis een
provinciale herdenkingsbijeen
komst voor inwoners van Zee
land die in de Tweede Wereld
oorlog geleden hebben onder de
Japanse bezetting. De herden
kingsbijeenkomst op 4 mei
vangt aan om 14.30 uur en ein
digt om 17.00 uur.
Momenteel is overleg gaande
over het definitieve programma
voor de herdenkingsbijeen
komst. In dit stadium staat
reeds vast, dat Commissaris der
Koningin W.T. van Gelder, en
burgemeester Rutten tijdens de
bijeenkomst de aanwezigen
zullen toespreken.
Het college van burgemeester
en wethouders van Middelburg
hecht grote waarde aan deze
herdenkingsbijeenkomst.
MIDDELBURG De Alzhei
mer Vereniging houdt vrijdag
31 maart een themamiddag
over levensbeschouwing en de
mentie. De bijeenkomst vindt
plaats in de bibliotheek en is
bedoeld voor iedereen die iets te
maken heeft met de demente
rende medemens.
Centrale vraag tijdens de the
madag is of levensbeschouwing
nog van betekenis is voor een
dementerende. H. de Bie is als
pastor aan een verpleeghuis
verbonden en geeft in een toe
spraak voorbeelden van wat
mensen kunnen doen om de de
menterende zijn geloof te laten
beleven. Onderdeel van de the
madag is het theaterprogram
ma 'alsof wij niet meer be
staan'. Aansluitend geeft een
forum van deskundigen ant
woord op vragen van de bezoe
kers. De themamiddag duurt
van 14.30 tot 17.00 uur. De kos
ten bedragen 2,50.
ADVERTENTIE
GOES
Oude Vismarkt 2
01100-15426
m.m.v. DJ Ruud (IT)
VLISSINGEN Het is u wellicht opgevallen dat er de afge
lopen weken cryptische mededelingen in de rechterbovenhoek
van deze krant stonden. Vanaf nu is het duidelijk dat De
Scheldebode iets te vieren heeft want dit huis-aan-huis-blad
viert binnenkort de vijftigste verjaardag. Uiteraard is er ook
voor lezers en adverteerders reden tot vreugde. Zo komt er
eind april een speciaal jubileumnummer waarin tegen een zeer
schappelijk prijsje geadverteerd kan worden en waarin de ver
schillende jubileumacties uit de doeken gedaan worden.
Maar één actie kaarten we nu al aan.
Op het eerste nummer van de eerste na-oorlogse Scheldebode
staat als datum 25 mei 1945. Ongetwijfeld zijn er op Walche
ren mensen die op die datum geboren zijn en voor hen wallen
we iets extra's doen. We zoeken dus Abrahammen en Sara's
van 25 mei 1945 die nu op Walcheren wonen of die op Walche
ren geboren zijn. Wat moet u doen om een attentie in de wacht
te slepen: u stuurt een kopie van uw identiteitsbewijs op naar
de redactie van De Scheldebode, postbus 5051, 4380 KB in
Vlissingen, onder vermelding 'Abraham en Sara'. Vergeet niet
om duidelijk uw naam, adres en telefoonnummer te vermel
den, dan nemen wij binnenkort contact met u op.