Ke
2.
L£
k
DE SCHELDEBODE
Scholieren van De Regenboog
zwemmen 3000 gulden bijeen
«LCHEMILLA
2.—
Inzamelactie 'Kleren voor Koerdistan'
Zwarte Zeeëend
Wijziging openingstijden
kantoor
Minitheater jublieert met klassieker
GroenLinks
discussieert
50
Stichting 8 maart heft zichzelf op
Belasting
'Op hoop van zegen' met Zeeuws tintje
ma
Alle
hamburger
menu's
QUEEN'S
BURGER
Uittocht
Vogelvrij
I' It verblijven. Ze komen daar aan de kost door
/rV I diep in het water naar schelpdieren, kleine
Waf kreeftjes en andere dierlijke prooien te duiken.
Sharon Dijksma
Programma
Scheldestraat 9 - Vlissingen
Ma. - Wo. - Do. - Vr.
9.30 - 12.30 en van 13.30 - 16.15
Dinsdag 9.30-12.00, 's middags gesloten
?Z
rz
c
WAARDEBON
ES 11n» -1 'M1—n «I
Tegen inlevering van deze bon (t.m. 3l|
GOES-VLISSINGEN
E SCHELDEBODE
100e JAARGANG. VERSCHIJNT WEKELIJKS GRATIS HUIS-AAN-HUIS IN DE GEMEENTEN: VALKENISSE, VLISSINGEN, WESTKAPELLE, ARNEMUIDEN, DOMBURG, MARIEKERKE, MIDDELBURG EN VEERE.
TOTALE OPLAGE: 47.700 EX. DE SCHELDEBODE IS EEN UITGAVE VAN DE STEM WEEKBLADEN. KANTOOR: SCHELDESTR. 7-9 - VLISSINGEN - POSTBUS 5051 - 4380 KB VLISSINGEN. 301
M V
WOENSDA(
22 FEBRUARI 199
MIDDELBURG Sam Bar-
zendji meest enkele jaren gele
den zijn vaderland ontvluch
ten. Hij hoort tot hèt Koerdi
sche volk, een bergvolk uit het
midden-Oosten, dat al eeuwen
strijdt voor onafhankelijkheid.
Sam woont inmiddels drie jaar
als vluchteling in Nederland.
Hij ontmoette Ineke in het
asielzoekerscentrum, waar zij
het vrouwen- en kinderwerk
begeleidt. Drie maanden gele
den trouwden ze. Het lijkt een
hedendaags sprookje, maar de
werkelijkheid heeft zijn scher
pe kantjes. Er gaat geen dag
voorbij of Sam en Ineke wor
den herinnerd aan het lot van
het Koerdische volk en de fa
milie van Sam. Al lang lopen ze
rond met de gedachte dat ze
graag wat willen doen. Toen
Ineke en kranteartikel onder
ogen kreeg over de stichting
'Motherhood' die regelmatig
kleding en medicijnen naar
Koerdistan brengt, hoefden ze
er niet lang over na te denken.
In augustus gaat er weer een
vrachtwagen naar Koerdistan
en Sam en Ineke hopen dat ze
dan een zending kleding,
schoenen, lakens en dekens en
speelgoed mee kunnen geven.
Na de Eerste Wereldoorlog
werd de Koerden een onafhan
kelijke staat beloofd, een belof
te die nooi,t vervuld is. Integen
deel. Het Koerdische volk
wordt steeds bloediger onder
drukt, of het nu in Syrië, Tur
kije, Iran, Irak of Rusland is.
Sam Barzendji komt uit het
Irakese deel van Koerdistan.
De grote machthebber in Irak,
Saddam Hussein, is al jaren
stelselmatig bezig met het uit
roeien van de Koerden en
schuwt daaarbij geen enkel
middel. Wie herinnert zich niet
de beelden van Koerdische
burgers, die door gifgas om het
leven waren gebracht. Ook in
ternationale hulporganisaties
worden het doelwit van ge
welddadige acties en trekken
zich langzamerhand terug. Een
gedeelte van Koerdistan is nu
nog veilig gebied en wordt ge
controleerd door de Verenigde
Naties. De vraag is hoe lang
dat nog duurt. Sam Barzendji
moest vluchten, evenals drie
van zijn broers. Twee van hen
wonen nu in Zweden, een der
de in Denemarken. Zijn moe
der en zussen wonen nog in
Koerdistan. Een enkele keer
lukt het om telefonisch contact
met te krijgen. Postverkeer is
allang niet meer mogelijk. „Als
we ze te spreken krijgen, kla
gen ze niet", zegt Ineke, „dat
ligt niet in hun aard, maar wij
weten dat de situatie steeds
schrijnender wordt, zeker nu
het daar winter is. Er is wel
wat te krijgen, maar alles is
schreeuwend duur. Bij ieder
kopje koffie wat wij drinken,
denken we, dat hebben zij
niet." Sam vult aan: „Het is
een hopeloze strijd en vier mil
joen mensen zitten hopeloos in
de val. Wij leven iedere dag in
onzekerheid over het lot van
mijn familie. Er zijn geen voor
zieningen, er is geen elektrici
teit, er is geen olie voor de
kachel. En er is geen land ter
wereld dat zich het lot van de
"Koerden aantrekt. De aandacht
gaat uit naar andere landen,
zoals voormalig Joegoslavië of
Ruanda."
Via haar moeder die in Den
Helder woont, kreeg Ineke een
kranteartikel over de stichting
Motherhood in handen. De mo
tor achter deze stichting is Ni-
coline Smit, die in 1991 de
televisiebeelden zag van de
grote uittocht uit Irak van ver
dreven Koerden, vertelt Ineke.
„Zij zag die beelden en dacht,
dat kan toch niet, daar moet
wat gebeuren. Inmiddels is ze
al verschillende keren naar
Koerdistan geweest. Via het
ministerie van Buitenlandse
Zaken krijgt ze lijsten met me
dicijnen die ze tegen inkoop
sprijs kan kopen en daar afle-
Ineke en Sam Barzendji
vert bij de ziekenhuizen. Ver
der gaat de distributie heel
simpel: de vrachtwagen stopt
in een dorp, daar worden spul
len uitgedeeld en vervolgens
gaat het naar het volgende
dorp. Er zitten dus niet allerlei
onnodige schakels tussen. Het
is niet zo, dat wij het alleen,
voor de familie van Sam doen,
het gaat ons om al die Koerden
die het zo hard nodig hebben."
Daarom doen Sam en Ineke
een beroep op de Zeeuwse be
volking om kleding, schoenen,
beddegoed, speelgoed en even-
FOTO HARRY DE LANGE
tueel doosjes paracetamol of
dergelijke pijnstillersaf te
staan. Tot begin juli zijn zij
iedere zaterdag tussen 10 en 16
uur thuis aan de Nieuwe Haven
29 om de giften in ontvangst te
nemen die in augustus naar
Koerdistan worden vervoerd
Voor de laatste keer: Vrouwendag
VLISSINGEN De Internationale Vrouwendag op
Walcheren wordt volgende week voor de laatste keer
in de bestaande opzet gevierd. De Stichting 8 maart,'
die ieder jaar voor de Walcherse viering zorgdraagt,
heeft vorige maand besloten de stichting op te heffen.
We hebben het idee dat de vrouwen die voorgaande
jaren de Vrouwendag bezochten inmiddels hun weg
ebben gevonden en dat we nu de doelgroep een
beetje voorbijschieten." zegt Martha Vergouwe, van
de Stichting 8 maart. In 1990 kwamen er nog
driehonderd vrouwen op de de viering van Vrouwen
dag af, twee jaar geleden was dit aantal al gezakt
naar vijftig. Vorig jaar werd Vrouwendag niet ge
vierd op Walcheren, omdat er toen perikelen rondom
de uitbetaling van de subsidie waren.
HET ZEEUWSE
LANDSCHAP
Normaal gesproken krijg je de zwarte zeeëend
maar zelden te zien. Het is echt een soort die
het liefst op volle zee verblijft en dan vanaf de
klist niet te zien is. Uit de telgegevens die per
vliegtuig verzameld worden weten we dat er in
de voordelta fikse aantallen zwarte zeeëenden
Als je ze vlak langs de kust te zien krijgt is dat
meestal een teken dat er iets aan de hand is.
Het kan zijn dat een flinke westerstorm ze
naar de kust gedreven heeft, maar vaker
gebeurt het helaas dat de zeeëenden besmeurd
zijn met olie. Soms valt dat niet eens direct op
want de vogels zijn helemaal in het zwartbruin gekleed. Maar
het gedrag van oliebeesten is vaak zo dat je ze er toch direct
uithaalt. De besmeurde vogels zijn traag en weinig schuw en
vaak hebben ze moeite met zwemmen omdat hun verenpak
niet langer waterdicht is. Zo'n olieslachtoffer is vaak ten
dode opgeschreven. Ze sterven aan maag- en darmperforaties
doordat ze bij het verenpoetsen olie binnenkrijgen of ze lopen
een longontsteking op in het koude water.
In het Deltagebied zijn een paar plaatsen waar je met succes
op zoek kunt naar gezonde zwarte zeeëenden. De Walcherse
kust telt een paar van die plekjes maar het mooiste kan men
zwarte zeeëenden (en allerlei andere zeevogels) waarnemen
aan de buitenzijde van de Brouwersdam. Mocht de herken
ning problemen geven dan is de opvallende knobbel boven de
snavel kenmerkend genoeg om verwarring met iedere andere
soort uit te sluiten.
Martha Vergouwe, nu nog de
voorzitter van de Stichting 8
maart, vindt dat de subsidie
die de stichting ieder jaar van
de gemeente krijgt beter ge
bruikt kan worden voor de
emancipatie van buitenlandse
vrouwen. „Het gaat om ge
meenschapsgeld en de vrouwen
die de afgelopen jaren naar de
Vrouwendag kwamen hebben
het niet echt nodig. Buiten
landse vrouwen daarentegen
wel, die zouden het voor oplei
dingen en dergelijke kunnen
gebruiken."
De subsidiegever wordt bin
nenkort op de hoogte gesteld
van de opheffing. Daarbij komt
van Martha wel de voorwaarde
om de gelden volgend jaar ter
beschikking te stellen aan een
organisatie voor buitenlandse
vrouwen.
Martha sluit trouwens niet uit
dat er volgend jaar een andere
stichting is die Vrouwendag
wil vieren. „Het zou best kun
nen dat er vrouwen opstaan die
zeggen 'dit kan niet' en die de
plaats van onze stichting in
willen nemen.
De laatste viering van Vrou
wendag op Walcheren staat in
het teken van 'wat kunnen we
van elkaar leren?' en 'hoe geven
vrouwen vorm aan hun eman
cipatie'. Dit thema komt tot
uiting in het forum, dat onder
leiding staat van Ria de Feijter.
In het forum zitten vertegen
woordigers van oudere en jon
gere vrouwen. Namens de jon
gere vrouwen zijn aanwezig:
Tweede Kamer-lid Sharon
Dijksma, Annemarije Walrave
(lid van de jongerenorganisatie
van Groen Links) en Brechje
Beun van de Jonge Socialisten.
De oudere generatie vrouwen
wordt vertegenwoordigd door
de Middelburgse wethouder
Fieke Smitskamp en boerin Aly
Wisse. Tijdens de discussie ko
men ook de verkiezingen voor
Provinciale Staten en de ophef
fing van de Rode Vrouwen aan
de orde.
In het avondprogramma komen
de tegenstellingen en de over
eenkomsten tussen oudere en
jongere vrouwen aan de orde.
De toneelgroep Dosto speelt
het toneelstuk 'Overgang' en
daarna speelt de rockband
Eyeliner.
De viering van Internationale
Vrouwendag vindt plaats in het
Arsenaaltheater.
Het programma begint om
13.30 met een ontvangst en een
openingsceremonie. Daarna
zijn er verschillende workshops
waaraan de bezoekers mee
kunnen doen. Ine Bloemen ver
zorgt een workshop over foto-
(ADVERTENTIE)
Eyeliner zorgt voor de uitsmijter op Vrouwendag.
grafie en Anneke Schenk een
over creatief schrijven. Ada
van Hoof brengt 'kiezen voor
educatie' onder de aandacht,
Irene Roozenburg 'welzijn' en
An van Schaik en Conny Koo-
man 'klasieke homeopathie'.
Er wordt ook een film ver
toond, van Ine Bloemen. Het is
de film 'Wie de overall past,
trekke hem aan', over herintre
dende vrouwen. Speelster So
phia Trotsenburg geeft een toe
lichting bij de film. De ge
meente Vlissingen staat met
een stand van de Emancipatie
commissie. De forumdiscussie
begint om 16.30 uur.
Belasting. We hebben er allemaal direct en indirect
mee te maken. Direct in de vorm van loon- of
inkomstenbelasting en indirecte belasting op aanko
pen. Het is bijna maart en zowat iedereen heeft het
nieuwe aangifte formulier in zijn bezit. Juist daarom
vond ik het vorige week extra opvallend om te in de
regionale pers te lezen dat een overijverige inspec-
Cteur van belasting in de dienstkring Breda had
gemeend om bedrijfskleding eens onder de loep te
nemen. Wat is namelijk het geval? Dienst- of werk
kleding die niet opvallend genoeg voorzien is van
een logo of bedrijfsnaam kan in alle rust privé
gedragen worden en dient derhalve belast te worden.
Het zou dus zo kunnen zijn, dat een bedrijf honderd
grijs/grauw/beige stofjassen koopt, daar niet duide
lijk zijn naam op laat zetten en deze aan het
personeel verstrekt. In plaats van zondags hun eigen
vrijetijdskloffie aan te doen, zitten de werknemers
van dat bedrijf de hele zondag zeker met die vlotte
stofjas aan. Ik ken een merk overhemd, dat dezelfde
naam heeft als een computer- en soft-ware-bedrijf en er zijn
overalls, gelijknamig aan onze nationale vliegmaatschappij.
Hoe zou je daar dan mee om moeten gaan, leg dat maar eens
uit, die kleding is niet van de baas. Misschien kan die
inspecteur uit Breda op zijn eerstvolgende ATV dag of lang
weekend eens overwegen om een hele dag naar de Zeeuwse
kust te gaan. Bij vloed staat er op het strand genoeg wind
voor frisse ideeën. Bij eb kan hij dan, in van overheidswege
verstrekte bedrijfskleding uiteraard, spijkers op laag water
gaan zoeken.
Cameleon.
KI
G5
MIDDELBURG Het Mi
nitheater bestaat tien jaar en
grijpt die gebeurtenis aan om
een langgekoesterde wens in
vervulling te doen gaan: het
voor het voetlicht brengen van
een klassieker. De keuze viel
op het bekende werk van Her
man Heijermans 'Op hoop van
zegen'. Het stuk gaat op 4
maart in première en wordt in
maart, april en mei nog een
aantal keren opgevoerd, steeds
in het Minitheater aan de Ver-
werijstraat.
Wie kent niet de uitspraak „De
vis wordt duur betaald", die
we graag - ten onrechte - toe
schrijven aan de vrouwelijke
hoofdpersoon Kniertje. Regis
seur Ron Lubbersen bewerkte
het enigszins verouderde taal
gebruik van Heijermans, zon
der de strekking van het epos
geweld aan te doen en gaf het
stuk bovendien een Zeeuws
tintje.
Heijermans schreef 'Op hoop
van zegen' in 1900 met een heel
direct doel: het aan de kaak
stellen van de misstanden in de
Hollandse visserij. De plaats
van handeling is een vissers
dorp waar vrijwel iedereen af
hankelijk is van de visserij en
dus de plaatselijke reder. Die
wil zo veel mogelijk geld ver
dienen en geeft zijn goede geld
liever niet uit aan het onder
houd van zijn schepen. Regel
matig valt dan ook een schip
breuk te betreuren. De reder
weet het verlies van zijn sche
pen gedekt door de verzeke
ring; voor de nabestaanden van
de slachtoffers is er nagenoeg
geen enkele voorziening.
Hoofdpersoon Kniertje heeft al
haar man en een zoon verloren
maar moet toch lijdzaam toe
zien hoe ook haar beide over
gebleven zoons het zeegat kie
zen: een andere keuze is er niet.
De jongste zoon is doodsbang
en moet gedwongen worden het
huis te verlaten. Dan vergaat
het schip Op hoop van zegen
met beide zoons en Kniertje
moet, om in haar onderhoud te
voorzien, het huishouden gaan
doen van de reder die haar
zoons de dood instuurde.
Heijermans (1864-1924) leef
de in een tijd waarin de maat
schappij als gevolg van de op
komende industrialisatie sterk
in beweging was. Veel mensen
trokken van het platteland
naar de stad, konden daar nau
welijks aan de slag komen en
verpauperden. Heijermans
leerde al vroeg de harde kanten
van de 19-eeuwse maatschap
pij kennen. Zijn vader was
Jood en journalist, twee eigen
schappen die de handels-élite
in Rotterdam hem niet in dank
afnamen. Hij ging failliet en
trok in bij een café-zangeres
met wie hij later trouwde, hoe
wel hij diep in zijn hart het
burgelijk huwelijk verafschuw
de. Dat de zoon al vroeg de
burgerlijke moraal verwierp en
het socialisme omarmee is, ge
zien die achtergrond, niet ver
wonderlijk. Toch wilde hij niet
het predikaat 'socialistisch
kunstenaar' opgeplakt krijgen.
Kunst was voor hem méér dan
een politieke stroming. Hij zag
kunst als uiting van de werke
lijkheid.
Het avondprogramma begint
om 20.00 uur met het toneel
stuk 'Overgang' gespeeld door
de groep DOSTO. Het is een
stuk vol humor, ernst, opvlie
gers, koud zweet en nervositeit.
De blues/rockband Eyeliner
sluit de Vrouwendagviering af
met een ruig, poëtische en mee
slepend concert. Eyeliner be
staat uit vijf meiden die al tien
jaar samen muziek maken.
OOST-SOUBURG Groen
Links houdt dinsdag 28 fe
bruari een openbare discussie-
en informatieavond over het
minderhedenbeleid van de Pro
vincie. De bijeenkomst wordt
gehouden in het gebouw van
Mae-Uku aan de Kromwege-
singel en begint om 19.30 uur.
Het centrale thema van de bij
eenkomst is 'werken aan parti
cipatie en integratie van al
lochtonen - is dat hetzelfde als
werken aan een multiculturele
samenleving?' Het statenlid
Frans van Kollem verzorgt een
inleiding, evenals de nummers
4 en 10 op de kandidatenlijst.
Dit zijn Diyaddin Zengin en
Ales Sopantila. Naast het pro
vinciale beleid wordt ook het
landelijk en gemeentelijk be
leid op de korrel genomen.
(ADVERTENTIE)
TEGEN INLEVERING VAN
DEZE BON ONTVANGT U
Normaal 100 ml. -T£7no*l
ttlfnBLÖÜÏÏl
MIDDELBURG lange delft 121
tel 01i80-3990ó
VLISSINGEN oude markt 18
Exclusief
verkrijgbaar
bij: DE RODEUffiPÏLAREN tel 0118*30250
OOSTKAPELLE De kinderen van de christelijke basisschool De Regenboog hebben vrijdag
17 februari maar liefst drieduizend gulden bij elkaar gezwommen voor basisschool 'Op den
stereken berg' uit Itteren. Deze Limburgse school liep tijdens de overstromingen in januari
flinke waterschade op. Kinderen van De Regenboog hadden zich door hun familie en vrienden
laten sponsoren waardoor elk gezwommen baantje geld opbracht. Kosten waren er niet want de
manager van De Parel stelde het zwemparadijs gratis ter beschikking van de scholieren.
Burgemeester Hietkamp opende het festijn. Leden van het schoolbestuur doken in hun pyjama
het water in, gevolgd door de leerlingen uit de groepen drie tot en met acht.
