OP DEZE PLAA
Keukens
half geld
De vier jaargetijden van Ribbens
PC DISCOUNT
GAMES SEG-,and
De Blauwe Reiger
Vrouwen en hun toekomst
32-^s- fi-il
Overzichtstentoonstelling van Middelburgse kunstschilder Piet Rijken
Uit, goed voor u...
tsj
Zeelandhallen
GOE
Voedselinzamelingsactie
voor allerarmsten in Armenië
kunt u, met kleur,
tegen aantrekkelijke prijzen
adverteren.
Informeer bij onze vertegenwoordiger!
Foto-expositie in Zeeuws Biologisch Museum
Signatuur
03
CS
Computer- koopjesbeurs
Win een PC-486
Sloffen
Vogelvrij
Open dag PABO
GOES
E SCHELDEBODE
100e JAARGANG. VERSCHIJNT WEKELIJKS GRATIS HUIS-AAN-HUIS IN DE GEMEENTEN: VALKENISSE, VLISSINGEN, WESTKAPELLE, ARNEMUIDEN, DOMBURG, MARIEKERKE, MIDDELBURG EN VEERE
TOTALE OPLAGE: 47.700 EX. DE SCHELDEBODE IS EEN UITGAVE VAN DE STEM WEEKBLADEN. KANTOOR: SCHELDESTR. 7-9 - VLISSINGEN - POSTBUS 5051 - 4380 KB VLISSINGEN.
WOENSDAG
M V 301 "1 FEBRUARI 1995
OOSTKAPELLE 'De Vier
Jaargetijden' dat is de titel van
de expositie die tot eind april
te bezichtigen is in het Zeeuws
Biologisch Museum. De exposi
tie bestaat uit foto's van Oene
Ribbens en verzen van Gerrit
Knoester, beiden uit Middel
burg. De voorzitter van het
mueseum, de heer G. Schoen
makers verricht vrijdagmiddag
aanstaande de opening.
Het is niet de eerste keer dat er
fotografisch werk van Ribbens
te zien is in het museum. In de
zomer van 1991 was onder de
titel 'tussen land en zee' ook al
een foto-expositie van hem te
zien. De titels die Ribbens voor
zijn exposities kiest doen ver
moeden dat hij een fervent lief
hebber is van natuurfotografie.
En dat is hij ook. Niet alleen in
Zeeland, maar ook ver buiten
de provinciegrenzen houdt hij
regelmatig de camera in de
aanslag om net dat ene mo
ment te vereeuwigen. Want een
natuurfoto maak je niet zo
maar even. Vooral bij land
schapsfotografie speelt het
licht een heel belangrijke rol.
Zelf zegt hij hierover: „Iede
reen kent wel de uitdrukking
'het Zeeuwse licht'. Vooral het
licht in de vroege ochtend of
aan het eind van de dag, of in
de periode vlak nadat weer
eens een depressie is gepas
seerd is heel bijzonder. Ik let
ook altijd goed op de weer
kaart. Soms zie je dan 'nu kan
ik een mooie foto maken' en
dan race ik naar de kust. Maar
dan moet je nog over het duin
en nog een eind lopen en dan is
het soms niks meer.
Het komt ook wel eens voor dat
ik ergens een uur sta te wach
ten tot het licht precies goed is.
Dat licht stelt je in staat de
zeggingskracht van je beelden
te versterken. En juist in Zee
land zijn we rijkelijk gezegend
met de meest schitterende wol
kenluchten. Wolken die als ele
menten bij de compositie van
het beeld van grote betekenis
kunnen zijn. Als je niet 'op tijd'
bent mis je net hèt moment dat
je zo graag vast wilde leggen.
En dan moet je zonder 'buit'
naar huis. Enkel omdat je net
te laat op de goede plek was
om je opname te maken."
Maar, gelet op de foto's, is
Ribbens toch nog regelmatig
wel op tijd geweest.
Zeeland is een uitgelezen ge
bied om landschapsfoto's te
maken. Doot de grote verschil
len tussen de landschappen in
dit gebied zijn er volop inter-
ressante motieven te vinden. In
de duinen, langs de kreken en
in de oude polders van Zuid-
beveland, waarvan wordt ge
zegd dat het hier om het oudste
polderlandschap van Neder
land gaat.
Zo zijn er vier opnames van
een oude lindeboom, steeds
vanaf dezelfde plek, in de len
te, de zomer, de herfst en de
winter gefotografeerd. „Die
winteropname viel nog niet
mee, want sneeuwen doet het
hier niet zo vaak. Tijdens de
laatste sneeuwperiode in ja
nuari ging ik natuurlijk naar
m'n vaste stek om een foto te
maken van de lindeboom.
Mooie sneeuw, goed licht, al
leen jammer dat er iemand een
grote loods gebouwd had die
precies in beeld kwam. Heb ik
Voorjaar in Het Schenge.
FOTO OENE RIBBENS
toch weer andere foto's moeten foto-expositie 'Tussen Zee en jaargetijden een vers geschre-
gebruiken voor deze winterop- Land' die in 1991 in het Biolo- ven.
name. gisch Museum te zien was, hin- De expositie is van 4 februari
Bij de expositie hangen verzen gen verzen van Knoester. Dit tot en met 30 maart te bezichti-
van Gerrit Knoester. Ook bij de keer heeft hij voor elk van de gen.
„Ouwe troep vind ik het mooist"
MIDDELBURG Zijn tachtigste verjaardag op 1
februari was voor het Zeeuws Museum aanleiding om
een overzichtstentoonstelling van het werk van de
Middelburgse kunstschilder Piet Rijken in te richten.
Los van alle stromingen in de kunst ging hij altijd
zijn eigen weg. Hij is autodidact; leerde het vak door
veel te kijken en vooral te doen. Toen hij tien jaar
was, wist hij al zeker dat hij kunstschilder wilde
worden. Hij is een liefhebber van het werk van de
zeventiende-eeuwse Zeeuwse meester Adriaen Coor-
te, maar bewondert ook tijdgenoten als Carel Wil
link, Raoul Hynckes en Pyke Koch die in de traditie
van het magisch realisme werkten. Hij is gefasci
neerd door het vergankelijke: een voorwerp dat oud
of versleten is, vindt hij het mooist. Een oud kinder
schoentje ontroert hem. Een dood vogeltje krijgt in
zijn stillevens een nieuw glans.
„Het zit er nou eenmaal inge
bakken", zo verklaart hij zijn
kunstenaarschap. „Als jongetje
van tien zat ik altijd al te
tekenen. In het gezin waar ik
uit kom, was er geen sprake
van dat je naar een kunstaca
demie ging. Om mijn gezin te
onderhouden moest ik er nog
wel een baantje bij hebben. Ik
werkte voor een verzekerings
maatschappij en ging bij de
mensen langs om de premies op
te halen. Dan kwam ik natuur
lijk ook wel eens iets tegen dat
ik kon gebruiken. Een oud
melkkrukje, een roestig stuk
gereedschap. Daar zit voor mij
schoonheid in. Een oud kerk
hof in Frankrijk, daar geniet ik
van. Zo'n roestig kruis of een
vervallen grafsteen, prachtig!
Ouwe troep, dat vind ik het
mooist. Ik ontdek nog steeds
iedere dag nieuwe dingen. Als
ik ga fietsen, zie ik altijd wel
iets van mijn gading langs de
weg liggen en dat neem ik dan
mee. Fotograferen doe ik ook
veel, liefst in detail. Zeeschuim
op het strand bijvoorbeeld;
thuis schilder ik het dan na."
Hij laat een foto zien van één
van zijn schilderijen, nu in het
bezit van het Zeeuws Mus-
seum. Het draagt als titel 'De
blauwe jas'. „De achtergrond is
een oude blauwe deur. Die af
bladderende verf, dat vond ik
mooi. Ik hing er een oude
blauw jas van mezelf aan, een
oude leren riem die ik in Span
je kocht en het portretje van
van mijn grootmoeder dat daar
aan de muur hangt. Zo ont
staat zo'n compositie dan."
Door het gebroken vensterruit
je in de blauwe deur op het
schilderij zijn de rokende
schoorstenen in het Sloegebied
te zien. „Zie dat maar als een
vorm van protest tegen de in
dustrialisatie." Een fotootje
van een Roemeens meisje met
aids inspireerde hem tot een
schilderij, waarbij naast de op
geprikte foto een rottende ap
pel te zien is. Zo toont hij zijn
betrokkenheid met en bezorgd
heid over de maatschappij.
Maar ook de doodgewone
dingen in het dagelijkse leven
inspireren hem. Hij wijst op
een schilderij dat prominent op
een ezel in zijn woonkamer
staat. „Deze bereklauw heb ik
afgesneden vlak voor hij tot
bloei kwam en laten verdrogen.
Met zo'n dood blad erbij, dat
vind ik prachtig om te schilde
ren. Of ik leg de voorwerpen op
een tafel met zand en ik schil
der de zee er achter." Dode
vogels en dode insekten beho
ren ook tot zijn geliefkoosde
onderwerpen. Tegenwoordig
De Middelburgse kunstschilder Piet Rijken
prepareert Wim Phaff van het
Zeeuws Biologisch Museum de
vogels die Rijken wil naschil
deren. Lachend: „Ik heriner me
dat ik eens in de zomer zo'n
vogeltje aan het schilderen was
en het na een paar dagen weer
begon te bewegen...van de ma
den."
Pierre en Mathilde mogen her en der graag een
graantje cultuur meepikken. Het theaterabbonne-
ment en meer wordt trouw door die twee afgenomen.
Zo kon het gebeuren, dat hij op 'n vrijdag tegen half
zes spontaan voorstelde om naar een ballet in 'De
Maagd' in Bergen op Zoom te gaan. Het begon om
-» acht uur, dus konden ze ook nog uit eten gaan. De
keuze viel op een Italiaans restaurant, waar ze tegen
zevenen aan tafel schoven. Met een wijntje en
03 muziek van Paverotti en Pausini werd het kwart
voor acht eer het eten opgediend werd. „Dat ziet er
zo lekker uit, ik ga nu niet vlug zitten eten om op
--j tijd in de schouwburg te zijn", sprak zij. En hij:
„Kom, we eten op het gemakje en gaan dan na de
pauze naar binnen.Zo gezegd, zo gedaan en toen ze
bij 'De Maagd' kwamen zat het publiek in de foyer
JJjJ aan de koffie. Achter de balie een man. „Is het
uitverkocht"? „Nee, het is half vol." „Mag ik dan
twee kaartjes van U." „Dat kan niet meneer, het
bestand is gesloten, U kunt er niet meer in". Pierre,
onaangenaam getroffen: „Maar er is nog plaats zat, wij zijn
alleen wat gaan eten en dat liep uit." „Jammer dat dat eten
zo lang duurde, er zijn al mooie dingen geweest voor de
pauze", strooide hij nog wat zout in de wonde. „Kunt U dan
het geld van de kaartjes aan de garderobe-juffrouw geven",
probeerde Pierre nog. „Nee meneer, u komt er niet in." De
Maagd bleef maagdelijk gebied voor hen en met een cultuurs
hock dropen ze af. In de auto op weg naar huis hield Pierre
een monoloog, een tirade over de weigering. In de brievenbus
thuis wachtte hun een schrale troost, of was het een sprankje
hoop? Een nieuwe theaterkrant met de veelzeggende kop:
'Uit, goed voor u'!
Cameleon.
Na de oorlog, in de de tijd van
de wederopbouw, werkte Rij
ken veel samen met architec
ten. Menig dorpshuis en
schoolgebouw draagt zijn sig
natuur in de vorm van een
draadplastiek, mozaïek of
wandversiering. In opdracht
van De Schelde ontwierp hij
wandschilderingen voor sche
pen. Vissen, zeepaardjes en fla
mingo's waren favoriete onder-
wepen. voor het marineschip
de Jan van Galen sneed hij uit
hout op een wandbord het ge
lijknamige galjoen. Maar uit
eindelijk hield hij zich het
liefst bij het schilderen. „Ik
beperk me maar, misschien zou
ik wel kunnen beeldhouwen,
(ADVERTENTIE)
Za 4 febr. 10-16 uur
VnillhW wedstrijden
Info: tel. 070-3588929
Rctliikticbtni 5.-
loordi'el rcrtlcr in Ril blatl
maar ach, dan verdeel je je
krachten maar.
Stadsgezichten en land
schappen maakte Piet Rijken
ook. Het beroemde Zeeuwse
licht ving hij in pointillistische
stijl. Het herinnert aan de stijl
van de kunstenaars die in
Domburg werkten in het begin
van deze eeuw. Tegenwoordig
schildert Rijken vrijwel uitslui
tend stillevens. Ook aan por
tretten waagt hij zich niet
meer. Een portretje aan de
wand is van een buurjongen,
uit de tijd dat hij nog aan de
Langevielesingel woonde. „Ko-
bus, kom op, ik zal je even
schilderen. Dat was in 1950."
Kobus, inmiddels een goede
Veertiger en zanger in de Jor-
daan, belde op na de het televi
sieprogramma dat aan Rijken
was gewijd. „Hij had het por
tretje herkend en vroeg of hij
het kon kopen."
Het idee voor een over
zichtstentoonstelling ter gele
genheid van zijn tachtigste ver
jaardag komt van Rijkens
schaakvriend, gemeente-archi
varis Peter Sijnke. Zelf is de
kunstschilder wat verbaasd
over alle aandacht die er op
eens voor hem is. Goed, het is
natuurlijk ontzettend leuk dat
er na zo'n televisie-uitzending
oude maten uit z'n diensttijd
bellen, maar het liefst is hij
gewoon in zijn atelier - een
afgeschoten hoekje op zol
der aan het werk. Dagelijks
werkt hij zo'n vijf a zes uur.
Met houtskool schetst hij zijn
onderwerpen. Met dunne
kwasten en olieverf penseelt hij
vervolgens de afbeelding met
fotografische precisie op het
doek. Ongeveer een maand
heeft hij nodig voor een stille
ven. De zorg voor de afwerking
strekt zich uit tot de lijsten.
Die moeten passen bij de af
beelding. Zijn zoon, die anti
quair en restaurateur is, helpt
hem daarbij.
Ook bezoekt Rijken graag ten
toonstellingen. De over
zichtstentoonstelling van
Breitner in Amsterdam heeft
hij gezien, de tentoonstelling
van Potter in het Mauritshuis
in Den Haag staat nog op het
programma. Het modernere
werk vind hij knap, maar boeit
hem minder., „Zo'n over
zichtstentoonstelling van
Mondriaan spreekt me niet zo
aan, daar ga ik niet heen. Maar
vroeger, een tentoonstelling
van Carel Willink, of nog liever
Pyke Koch, daar kon ik van
genieten. Maar ja, toen de Co-
DOMBURG In de week van 11 tot 18 februari wordt in
Domburg en in Oostkapelle gecolecteerd voor Armenië.
Zaterdag 18 februari is er een voedselinzamelingsactie. De
voedselpakketten worden door Dorkas Hulp verspreid onder
de allerarmsten in Armenië.
De voedselpakketten bestaan uit melkpoeder, bloem, zonne
bloemolie, rijst, macaroni, blikgroente, suiker, koffie, thee,
vlees en margarine in blik, soep, broodmix, toiletpapier,
shampoo en tandpasta. Deze produkten kunnen op 18
februari tussen 10.00 en 14.0 uur ingeleverd worden bij het
verenigingsgebouw van de hervormde kerk in Domburg en
bij het hervormd wijkcentrum in Oostkapelle.
Armenië is een van de zestig projecten waarvoor Dorkas
hulpgoederen inzamelt. Armenië is op de lijst gezet omdat
het land wordt geteisterd door economische blokkades door
de buurlanden Turkije en Azerbiedjan. De aanvoer van
voedsel en brandstof is gestremd en daardoor ligt de helft
van de industrie stil. Veel mensen hebben gebrek aan voedsel.
De voedselpakketten van Dorkas kunnen daar wellicht iets
aan veranderen.
FOTO HARRY DE LANGE
brabeweging opkwam, ver
dween hun werk in de kelders
van de musea. Stillevens en
landschappen waren een hele
tijd taboe. Niet dat ik me daar
wat van aantrok, ik heb altijd
gewoon geschilderd wat ik
mooi vond."
Het liefst is Piet Rijken onge
stoord bezig, lekker in zijn
oude plunje. Halverwege het
gesprek verontschuldigt hij
zich voor zijn kapotte sloffen.
Die zitten nu eenmaal zo lek
ker. Het zijn sloffen die bij hem
passen. Doorleefd en versleten.
Geknipt om te figureren in een
stilleven.
De tentoonstelling 'Piet Rijken,
stillevens en landschappen' is
van 11 februari tot en met 23
april te bezichtigen in het
Zeeuws Museum in de Abdij in
Middelburg.
HET ZEEUWSE
LANDSCHAP
In Nederland broedt ongeveer een kwart van
alle Westeuropese blauwe reigers en het is dus
niet overdreven chauvinistisch om hem als
typisch Nederlandse soort te beschouwen.
Maar als het een beetje flink wintert loopt hun
aantal snel terug. V.oor een gedeelte omdat ze
voor de kou wegvluchten naar het zuiden,
maar ook vallen er flink wat slachtoffers. Dat
laatste komt hoofdzakelijk omdat hun prooi bij
A.S vorst onbereikbaar is. Vissen en andere water-
dieren zitten onder het ijs. Nu is de blauwe
reiger wat zijn menu betreft niet voor één gat
gevangen. Ook ratten en muizen worden niet
versmaad en zelfs kleine vogels worden ook
een enkele keer gevangen. Maar dat laatste is
een uitzondering en de knaagdieren blijven bij koud weer
zoveel mogelijk ondergronds. Vandaar dat je overal kleumen
de reigers ziet staan tijdens een wat langere vorstperiode.
Normaal gesproken zijn ze al niet schuw maar het lijkt alsof
een passerende tweevoeter ze nu al helemaal niet meer
interesseert. Zuinig met energie is het motto voor'de honge
rende reigers en daarbij is het zaak om je zo stil mogelijk te
houden. Vliegen is dan natuurlijk helemaal uit den boze.
Het is niet overdreven moeilijk om een reiger van de
hongerdood te redden. Veelal hebben ze hun vaste plekjes
waar ze de dag doorbrengen. Wie de moeite neemt om daar
dagelijks wat visafval te brengen helpt zo'n beest probleem
loos de winter door.
Al vanaf eind januari verzamelen reigers zich weer in de
broedkolonies. De grote takkennesten in de toppen van hoge
bomen worden opgekalefaterd. Al voordat op de kalender de
lente aanbreekt zijn de eerste eieren gelegd.
In Midden-Zeeland begint na vele jaren kwakkelen de
reigerstand weer op te bloeien. Er zijn jaarlijks groeiende
kolonies bij de Terluchtse Weel en op het Landgoed Ter
Hooge. Maar ook op Schouwen en in Zeeuws-Vlaanderen
nemen de aantallen weer toe. Een bezit om zuinig op te zijn!
MIDDELBURG Vooruitlo
pend op de Wereldvrouwen
conferentie in Beijing in de
loop van dit jaar, houdt het
gewest Zeeland van het Neder
landse Christen Vrouwenbond
op 7 februari een open middag
in de Provinciale Bibliotheek
MIDDELBURG De Peda
gogische Academie voor lera
ren Basis Onderwijs houdt
donderdag 9 februari van half
tien tot twee uur een open dag.
De PABO leidt op voor leraar
basisonderwijs aan openbare,
algemeen bijzondere, protes
tant christelijke en katholieke
basisscholen.
Bezoekers krijgen tijdens de
open dag de mogelijkheid om
van alles te weten te komen
over de opleiding en om de
sfeer binnen de academie te
proeven. Er is een programma
opgesteld dat voor iedereen om
half tien begint met een ont
vangst, gevolgd door een rond
leiding en algemene informatie.
Daarna kunnen bezoekers les
sen en workshops bijwonen en
praten met studenten en do
centen.
(ADVERTENTIES^
aan de Kousteensedijk. Het
thema is 'Vrouwen investeren
in de toekomst'.
Aan het woord komen drie ge
neraties vrouwen die vertellen
over betaalde en onbetaalde
arbeid vroeger en nu en hoe zij
- wereldwijd in de toe
komst de veranderende positie
van vrouwen zien. Ook wordt
gesproken over het belang van
de VN Wereldvrouwenconfe
rentie. Anneloes Steghlig, staf
medewerkster van het COS
Zeeland, vertelt over de mani
festatie voor vrouwen die op 5
mei plaats vindt in het Arse
naal in Vlissingen.
De middag begint om 13.00
uur. Kaarten kosten zes gul
den, zijn verkrijgbaar aan de
zaal of kunnen telefonisch be
steld worden: tel. 01182-3709.
Hans Verkerk Keukens Goes
heeft beslag weten te leggen
op een grote partij keukens.
Deze worden direkt aan parti
culieren voor de halve prijs
verkocht! Hierbij zijn moderne
en klassieke keukens in diver
se kleuren aanwezig en tevens
inbouwapparatuur. Wie binnen
kort een keuken nodig heeft
kan nu zijn slag slaan bij de
grootste keukenspecialist van
Zeeland en West-Brabant.
RINGBAAN WEST 2b - 0100-16451
