Volière bij Buitenrust
Wielertrofee voor Van Gils
Oudere Molukkers blijven liefst in eigen wijk
Jackpot
Een ramp kent geen
gemeentegrenzen
Twee 'soorten'
scholeksters
Hommage aan Sonneveld
52 i<f A
m
Snertluyich
Pardoen
Zorgbehoefte oudere Molukkers in kaart gebracht
Welles/niet(j)jes
Wijziging openingstijden
POSTCODE
Er is maar één
Jackpot tot
7 miljoen die
gegarandeerd
uitkeert!
De Jackpot
van de
Nationale
Postcode Loterij
Zie elders
in dit blad
C reperle.
KUNSTGEBITTEN
J.P.A. ROSSËL
03
Telefoonnummer redactie
ESCHELDEBODE
™^^^VERSCHUNT WEKEL|JKS GRATIS HUIS-AAN-HUIS IN DE GEMEENTEN: VALKENISSE. VLISSINGEN, WESTKAPELLE. ARNEMUIDEN, DOMBURG. MARIEKERKE MIDDELBURG EN VEERE
rOTALE OPLAGE: 47.300 EX. DE SCHELDEBODE IS EEN UITGAVE VAN DE STEM-WEEKBLADEN. KANTOOR: SCHELDESTR-. 7-9 - VLISSINGEN - TEL. 01184-19910 - POSTBUS 5051 - 4380 KB VLISSINGEN.
WOENSDAG
M V 301 1 DECEMBER 1993
MIDDELBURG - De leden van de Lions Club Walcheren hebben prachtig werk afgeleverd in
de vorm van een ruime buitenvolière bij het verzorgingshuis Roggeveen-Buitenrust in de wijk
Dauwendaele. Voorzitter P.A. Baayens droeg afgelopen zaterdag de volière officieel over aan
voorzitter G.W. Eyssens van de Jacob Roggeveenstichting, de exploitant van het complex
Buitenrust. Al enige tijd probeert de stichting het verzorgingshuis en de bijbehorende
aanleunwoningen een duidelijke plaats in de wijk te geven en de woonomgeving van de
bewoners te verfraaien en te verlevendigen. Regelmatig zijn er kleine exposities in het
verzorgingstehuis, waar wijkbewoners ook welkom zijn. Ook worden door het hele complex
beeldhouwwerken geplaatst.
Het Gilde Walcheren adviseerde bij de bouw van de volière. De vogelverenigingen 'Het
Goudhaantje' uit Middelburg en 'Vogelliefhebbers' uit Vlissingen zorgen voor bevolking van de
volière. Een aantal bewoners van Buitenrust neemt de zorg voor de vogels op zich. Op de foto
vlnr.: de heren Vissenberg (Vogelliefhebbers), De Roos en Baayens (Lions), Kareis (bewoner
Buitenrust) en Schipper. Geheel rechts op de foto de directeur van Buitenrust mevrouw De
Leeuw. - foto: harry de lange
De 'Ko van de Velde Trofee',
een onderscheiding die jaar
lijks door ZRCT Theo Middel
kamp wordt toegekend aan ie
mand die zich bijzonder ver
dienstelijk heeft gemaakt voor
de Zeeuwse wielersport ging
dit keer naar Bert van Gils.
De Vlissinger is onder andere
organisator van de Deltatoer,
de wegwedstrijd en de veld-
cross in Vlissingen en fungeert
tevens als KNWU - jurylid en
speaker bij vele wedstrijden in
Zeeland. „Jij hebt je sporen
ruimschoots verdiend want er
gaat grote inspiratie van jou
uit op velerlei gebied", zo
richtte oud wielrenner Piet
Rentmeester zich tot Van Gils.
„In feite past dat precies in de
geest van de vroegere wieier-
bestuurder Ko van de Velde,
naar wie deze trofee is ge
noemd.
Piet Rentmeester maakte sa
men met Jo de Roo deel uit van
de beoordelingscommissie die
uitmaakt wie in aanmerking
komt voor genoemde wisseltro
fee. Deze werd destijds op ini
tiatief van de inmiddels overle
den Arjaan de Schipper inge
steld tijdens een jaarvergade
ring van Theo Middelkamp,
waarvan Van de Velde be
stuurslid was. Deze overleed in
1971 op 35-jarige leeftijd na
een auto-ongeluk.
De trofee is reeds drie keer in
bezit geweest van Cees Bal, ook
bij Jan Raas pronkte hij drie
keer in de kamer en twee keer
bij Patrick Tolhoek en Henk de
Jongh.
Zoals de zaken er nu voor
staan zal Theo Middelkamp
onder andere volgend jaar met
een amateurploeg deelnemen
aan een vorm van promotie
competitie en in 1995 uitkomen
in een regionale en landelijke
clubcompetitie, zo werd duide
lijk op de jaarvergadering.
De selectie van de amateurs zal
gemaakt worden door een tech
nisch kader, in hoofdzaak door
de nieuw benoemde trainer/
ploegleider Henry Martens.
Deze zal in overleg met de
renafdeling ook bepalen welke
wedstrijden er worden gereden.
Daarnaast zal Martens uiter
aard ook aandacht schenken
aan de andere amateurs en te
vens krijgt hij een coördineren
de rol met betrekking tot
training en begeleiding van de
andere categorieën.
Hoewel Theo Middelkamp fi
nancieel gesteund wordt door
een aantal sponsors is de aan
boring van nieuwe geldmidde
len toch wenselijk. Daarom is
inmiddels opgericht de 'Stich
ting Meeting Point Middel
kamp', een businessclub waar
van deel uitmaken 31 middel
grote bedrijven in Zeeland.
Men streeft er naar om dit
aantal uit te breiden tot veer
tig. Deze stichting zal vanaf
1994 nog nader te bepalen faci
liteiten voorstellen om de
Zeeuwse wielersport te bevor
deren en daaraan een bijdrage
leveren. Concreet kunnen daar
over nog geen mededelingen
worden gedaan omdat het
stichtingsbestuur alleen nog
maar bestaat uit drie bestuurs
leden van de wielerclub. Het is
de bedoeling dat ook drie za
kenmensen deel gaan uitmaken
van het stichtingsbesuur. Wel
staat reeds vast dat 'Meeting
Point Middelkamp' de salaris
kosten van de nieuwe trainer
Henry Martens gedeeltelijk
gaat betalen
Nu er nieuwe ontwikkelingen
gaande zijn in de Zeeuwse wie
lersport, dank zij het Zeeuwse
KNWU districtsbestuur, wil
Theo Middelkamp goed gaan
samenwerken met de WV
Zeeuws Vlaanderen. Een werk
groep gaat de mogelijkheden
bestuderen.
(ADVERTENTIE)
erojtensoejo
rooktuorót
boerenbrood
boegen boter
7'50
i'
rel qerstraat 5
VY)'i ctdefbury
OiiQo -ÓS/Sg
minimi 111 minimi mmmimmmmimmmummmmimmmimmmmmimmmimini
MIDDELBURG - Een oudere Molukker wil als dat
nodig is het liefst verzorgd worden door de kinderen.
De verzorging op je nemen voor je zorgbehoevende
ouders is zelfs een plicht in de traditionele Molukse
cultuur. Binnen de geïndividualiseerde samenleving
in Nederland levert dit de nodige spanningen op
tussen de Molukse generaties. Dit wordt door veel
oudere Molukkers zelf onderkend. Ze willen de
kinderen niet te zeer belasten. Daarom is voor hen
een Moluks woonzorgcomplex in de Molukse wijk
een acceptabel alternatief. Men kan dan toch binnen
de Molukse gemeenschap blijven wonen.
Dit is de belangrijkste conclu- verblijf hier van korte duur zou
sie uit het onderzoek 'Oudere
Molukkers op Walcheren' dat
de Zeeuwse raad voor Volksge
zondheid, Maatschappelijke
Ontwikkeling en Cultuur, de
stichting VMC Zeeland, hield
onder alle Molukse 70-plussers
op Walcheren. Van de oudere
Molukkers wil 71% zodra dat
nodig is het liefst naar een
Moluks woonzorgcomplex in
de eigen Molukse wijk verhui
zen. Een verpleeghuis is voor
hen volstrekt onacceptabel.
Molukse ouderen op Walche
ren maken deel uit van de
eerste generatie van de Moluk
se gemeenschap in .ons land. Ze
zijn naar Nederland gekomen
in de veronderstelling dat hun
(ADVERTENTIE)
geen
ingevallen
gezichten meer!
met porseleinen tanden en
perfecte pasvorm. Repara
ties: klaar terwijl u wacht
Tandprotheticus
Hobeinslraat 52 - Vlissingen
Tel. afspraken 01184-14533 s
(ook voor part. verzekerden) s
zijn en hebben hun kinderen
vaak in kampen of woonoorden
moeten opvoeden; kinderen die
veel meer dan zij zelf inte
greerden in de Nederlandse sa
menleving. Velen voelen heim
wee naar hun geboorteland,
maar de binding met hun kin
deren vormt meestal een te
groot obstakel om serieus te
rugkeer naar de Molukken te
overwegen. Wel komen zij op
een leeftijd waarop de gezond
heid achteruit gaat, men meer
van anderen afhankelijk wordt
en het zelfstandig blijven wo
nen de nodige problemen op
roept. In de traditonele cultuur
van de Molukse gemeenschap
is de plaats van een oudere een
andere dan in de Westerse cul
tuur. Men is gewend en ver
plicht zijn ouders te verzorgen.
Die zorgplicht' lijkt als gevolg
van individualisering en de ei
gen leefwereld kinderen aan
afkalving onderhevig. Boven
dien is er het praktische pro
bleem dat de kinderen vaak op
grote afstand wonen. Aan de
andere kant ontstaat bij oudere
Molukkers een grotere schroom
om de 'zorgplicht' ook daad
werkelijk af te dwingen. Niet
alleen de jongere generaties
zijn gesteld op hun privacy,
ook de ouderen hechten hier
vaak aan. Zij willen thuis blij-
Oudere Molukkers willen in hun eigen wijk blijven, dicht bij de eigen kerk, zoals hier de Kristen Zuidmolukse in Oost-Souburg
Vanmorgen nam ik aan mijn bureau de post door en
bij de vierde enveloppe was het al mis. Niet de
inhoud leverde problemen op maar wel het openen
van het poststuk. Bijna ieder envelop is voorzien van
een al dan niet zelfklevende sluiting. Een beetje
spuug, even lekker 'lekke' en hij zit dicht. De dicht
te plakken punt kan zelfs nog naar binnen gevouwen
worden, zodat de envelop dicht en toch open is. In
£Zh geval van niet plakken helpt een stukje plakband.
Allemaal heel eenvoudig. Maar er zijn altijd nog
mensen die denken: 'waarom zou ik het makkelijk
doen als het moeilijk kan' en gaan op zoek naar een
nietmachine. Tussen de nietmachine met die enve-
lop. Soms dwars door de inhoud heen en krik - krak
met een venijnig koperkleurig nietje: dichtEen
nietje, dat geforceerd geplooide stukje metaal, de
sloper van nagels, de oorzaak van ontvellingen en
bloed aan het witte briefpapier. Ik haat nietjes aan
mijn postMet een schaar, nagelvijl of zakmes kan
men ze bestrijden. Met licht ingehouden ergernis
maak ik de nietjes die het poststuk afsloten onschadelijk en
onthoudt de naam van de afzender. Onlangs ontmoette ik
zo n 'nieter'. Ik vroeg enigszins sarcastisch hoe het toch met
zijn nietmachine was. „Weet jij het verschil tussen een
naaimachine en een nietmachine?", vroeg hij. Eer ik kon
reageren vervolgde hij: „Een naaimachine naait en een
nietmachine niet!!". Welles/Nie(t)jes, (doorhalen wat niet van
toepassing is)
Kameleon.
tsi
O)
taak ik
ven wonen omdat zij op hun
beurt op hun eigen manier
kunnen blijven leven en zich
niet zo sterk hoeven aan te
passen aan het leven van hun
kinderen. Bovendien zien de
ouderen ertegenop om kleiner
te gaan wonen, omdat zijn dan
niet meer zoals zij gewend wa
ren de familie kunnen ontvan
gen. Door het velies van het
'familiehuis' zouden zij feite
lijk ook hun centrale positie in
de familie opgeven.
Het probleem is helaas vaak
slecht besreekbaar is. Aan de
ene kant is duidelijk datveel
'jongeren', vooral als ze buiten
de Molukse wijken wonen, niet
meer de verplichtingen op zich
kunnen nemen die de traditio
nele cultuur hen oplegt, hoewel
ze zich daarover schamen. Aan
de andere kant is er het ver
wachtingspatroon van de oude
ren die ervan uigaan of hopen
dat ze door hun kinderen zul
len worden verzorgd, maar ook
wel weten dat die kinderen hun
eigen leefwereld hebben en de
verzorging van de ouders een
hoge belasting is. Tegelijkertijd
willen ze het liefst in de wijk
bijven wonen en hebben ze een
duidelijke afkeur van 'Neder
landse' oplossingen, zoals het
(ADVERTENTIE)
Kantoor De Scheldebode, Scheldestraat 7-9, Vlissingen
Vanaf 1 december is ons kantoor geopend van maandag tot
en met vrijdag:
's ochtends van 10.00-12.00 uur
's middags van 14.00-15.30 uur
Rubrieksadvertenties (Mini's/Kleintjes) kunt u ook telefonisch
opgeven: tel. 076-236882.
De redactie van De Scheldebode is buiten de openingstijden
van het kantoor doorgaans rechtstreeks bereikbar onder tele-s
(01184)19953
foonnummer
verzorgingstehuis of de bejaar
denwoning. Een bejaardente
huis is zelfs een waar schrik
beeld. Naast de angst voor het
moeten loslaten van speciale
Molukse gewoonten is er het
feit dat veel oudere Molukkers
de Nederlandse taal slecht be
heersen. Dat komt omdat deze
generatie Molukkers lange tijd
geleefd heeft met het perspe-
cief dat hun verblijf in Neder
land maar tijdelijk zou zijn.
Een reële oplossing is profes
sionele hulp voor de zelfstan
dig wonende oudere Molukker,
zoals gezingszorg, wijkverple
ging en tafeltje-dek-je. Een
deel van de oudere Molukkers
krijgt al daadwerkelijk hulp in
die vorm en zegt daar zeer
tevreden over te zijn. Uit het
onderzoek blijkt dat 71% van
de ondervraagde ouderen een
Moluks woonzorgcomplex als
het beste perspectief ziet, voor
het geval zelfstandig wonen
onmogelijk wordt. Samen met
andere Molukkers de oude dag
doorbrengen, het liefst in de
wijk en zo dicht mogelijk bij de
Molukse gemeenschap en dicht
bij de Molukse kerk, vinden zij
het beste alternatief voor 'als
het echt niet meer kan'.
De conclusie van het onder
zoek luidt dan ook dat een
woonzorgcomplex voor Moluk
kers in de toekomst zeker ge
wenst is. Gezien de omvang
van de Molukse gemeenschap
op Walcheren kan een dergelij
ke woonvorm kleinschalig blij
ven. Op grond van het aantal
ouderen in Middelburg in ver
gelijking met Vlissingen en
foto: archief de scheldebode
Koudekerke en de uitgespro
ken voorkeuren van de onder
vraagden lijkt een woonzorg
complex in Middelburg het
meest voor de hand te liggen.
(Het onderzoeksrapport Oude
re Molukkers op Walcheren,
een onderzoek naar problemen
en perspecieven rond 'wonen
en zorgen' van ir. B.A.J. van
der Wouw is een uitgave van de
Stichting VMC Zeeland.)
(ADVERTENTIE)
NATIONALE
\LOTERIJ
q> v?' Natuurtip
-
Aan het begin van deze eeuw was de scholek
ster als broedvogel beperkt tot een smalle zone
vlak langs de kust; een typische, duinvogel.
Sindsdien heeft de soort een forse uitbreiding
ondergaan en tegenwoordig is hij als broedvo
gel door het hele land verspreid. Er zijn twee
typen ontstaan die aan hun uiterlijk goed te
W 'm-' onderscheiden zijn. De binnenlandscholeksters
y J 'Hd hebben een spitse snavel, waarmee ze makke
lijk de grond in kunnen boren om regenwor
men en andere prooidieren te bemachtigen. Kustscholeksters
hebben een stompe forse snavel, kortweg een hamersnavel om
de schelpen van kokkels en andere schelpdieren stuk te slaan,
die voor kustscholeksters de voornaamste voedselbron vor
men.
In het winterhalfjaar verblijven ook de binnenlandscholek
sters langs de kust. Het Deltagebied herbergt dan meer dan
honderdduizend exemplaren. Die scharrelen hun voedsel op
op de slikken in de Deltawateren, die bij laagwater droog
vallen. Als het hoogwater wordt zoeken ze een droogblijvend
plekje op om te overtijen. Op dergelijke hoogwatervlucht-
plaatsen zitten de scholeksters in dichte groepen van soms
vele duizenden bij elkaar. Die groepen zijn een prima
gelegenheid om eens te speuren naar verschillende typen en
de tussenvormen ervan. Tien tegen één dat er ook andere
soorten steltlopers op de hoogwatervluchtplaats zitten en het
is goed mogelijk om ze te leren onderscheiden.
VLISSINGEN - kleinkunstaar
Coos Houwing is de eerste die
het oeuvre van Wim Sonneveld
heeft durven aanraken. De Ha
genaar, danser, acteur, ex-fo
tomodel en zingende ober heeft
een stem die dicht bij die van
Sonneveld komt, zonder hem
klakkeloos te imiteren.
Houwing heeft er de tijd voor
genomen om nu met het pro
gramma 'Ode aan Wim Son
neveld' te komen. Geen confé
rences, wel de vaak overbeken
de liedjes. Hij wordt daarbij op
vakkundige wijze aan de vleu
gel begeleid door Jacco lam
fers. Na de première was het
publiek vol lof en een recensent
schreef: 'Houwing is de erfenis
van Sonneveld waard'.
De kleinkunstsolo van Coos
Houwing is op vrijdag 3 de
cember te zien in het Vest
zaktheater. Aanvang 20.30 uur,
kaarten kosten 18,50, pas
houders betalen 15,00. De
kaarten zijn in de voorverkoop
bij de WV.
VLISSINGEN - Mocht er zich
in de naaste toekomst een ramp
of calamiteit van enige omvang
voordoen, dan kunnen de
Zeeuwen gerust zijn. Alles is
geregeld. Washet vorig jaar
december dat het regionale
rampenplan met enige verve
werd gepresenteerd, vorige
week werden -na zeker zeven
jaar vergaderen, onderhande
len en andere vormen van amb
telijk overleg- maar liefst twee
overeenkomsten plus een con
venant ondertekend, die Zee
land 'bestuurlijk veilig' moeten
verklaren.
Niet mis die overeenkomsten:
een 'Overeenkomst inzake op
vang en verzorging in het ka
der van de openbare veiligheid
Zeeland', een 'Samenwerkings
overeenkomst openbare veilig
heid Zeeland' en een 'Conve
nant intergemeentelijke be
stuurlijke coördinatie bij
grootschalige ongevallen en
(dreigende) rampen. In simpel
Nederlands komt het er op
neer, dat bij een ramp alle
burgemeesters op één lijn zit
ten, een stuurgroep is ingesteld
en het Zeeuwse Rode Kruis
zorgt voor de opvang en ver
zorging bij rampen. De dertig
burgemeesters, die de drie
overeenkomsten onder het toe
ziend oog van minister Dales
ondertekenden, hadden het er
dus maar druk mee. Waarom
een dergelijke bestuursover
eenkomst er niet eerder is ge
komen werd overigens niet
duidelijk. Immers, niet zelden
werd er bestuurlijk gebakke
leid over de vraag wie er (be
stuurlijk) verantwoordelijk
was bij een calamiteit, waarbij
de calamiteit zelf onderge
schikt werd gemaakt. Minister
Dales wist het de burgemees
ters en andere beleidmakers,
die in het Schelde coördinatie
centrum de ondertekeningen
bijwoonden in klare taal dui
delijk te maken waar het al die
jaren eigenlijk om ging: „Grote
llen trekken zich niets
gemeentegrenzen.
ongeval
aan van
Snelheid van optreden is bo
vendien essentieel en tijd voor
uitgebreid bestuurlijk overleg
is er dan niet". En: „Rampen
bestrijding is meer dan het
sluiten van een aantal bestuur
lijke overeenkomsten. We mo
gen nu niet achterover leunen
met het gevoel van: dat is dan
geregeld." En daar was de
commissaris van de koningin
en tevens voorzitter van de
kersverse stuurgroep die alle
goede voornemens gestalte
moet geven, drs W.T. van Gel
der, het roerend mee eens. „We
kunnen aan de slag en er is
genoeg te doen." Daarbij, dacht
hij onder meer aan het opstel
len van instructies, het geven
van opleidingen en het forme
ren van beleidsondersteunende
crisisteams.
Hoe het allemaal gaat lopen zal
de praktijk moeten uitwijzen.
Twee weken geleden scoorde
de provinciale staf voor ram
penbestrijding 'bevredigend'
waar het 'onder meer ging om
contacten leggen met alle
Zeeuwse gemeenten. Morgen
neemt Zeeland deel aan een
grote oefening die opgezet is
vanuit Doel en op 2 februari
1994 staat Zeeland wederom in
de startblokken voor een
geënsceneerde scheep
vaartramp voor de Zeeuwse
kust.
(ADVERTENTIE)
st. jacobspassage 31, vlissingen
