'em ZIJNEN Gouden klanken voor Bangladesh 1B ca damesVmode Knotbomen Ruim veertig inzendingen voor schrijversavond Jammen bij Mae Uku de Ruiter Namen y£/i/Wi£& Vlissingen op de bres voor armen DE LEGENDE VAN HET IJDELE MELKMEISJE OP ZOEK NAAR 'N GOED BOEK? Boekhandel gardeur m, ml Lezing over Walcheren voor 1300 Poppentheater in de Zwaaz Op deze plaats kunt u, met kleur, adverteren tegen aantrekkelijke prijzen. Informeer bij onze vertegenwoordiger tel. 01184-19910 Wij helpen u graag Drinkplaats Toeristische route Natuurtip 301 E SCHELDEBODE 89e JAARGANG. VERSCHIJNT WEKELIJKS GRATIS HUIS-AAN-HUIS IN DE GEMEENTEN: VALKENISSE, VLISSINGEN, WESTKAPELLE, ARNEMUIDEN, DOMBURG, MARIEKERKE, MIDDELBURG EN VEERE. TOTALE OPLAGE: 47.500 EX. DE SCHELDEBODE IS EEN UITGAVE VAN DE STEM WEEKBLADEN. KANTOOR: SCHELDESTR. 7-9 - VLISSINGEN - TEL. 01184-19910 - POSTBUS 5051 - 4380 KB VLISSINGEN. WOENSDAG 22 APRIL 1992 VLISSINGEN - Het gemeen tebestuur van Vlissingen steunt i.s.m. de N.O.V.I.B. sinds 1985 met een bijdrage van 10.000.- per jaar een ontwikkelingspro ject in Bangladesh. Dit bedrag is een bodembedrag. De Bege leidingscommissie Vlissingen- Bangladesh probeert door het ontwikkelen van activiteiten daarop aanvullingen te verkrij gen. Dat gebeurt onder meer door de organisatie van een jaarlijks muziekfestival. Dit jaar vindt dat plaats op zater dag 2 mei in het Scheldekwar- tier aan de Van Djshoeckstraat 536. Vlissingen heeft voor een project in Bangladesh gekozen, omdat dat voldoet aan de door de gemeenteraad gestelde crite ria voor steun aan een derde wereldproject. De gemeente raad vindt dat de hulp gericht moet zijn op de allerarmsten, een educatief karakter moet hebben, ook ten goede moet ko men aan vrouwen en dat het land enige affiniteit met Vlis singen of Zeeland moet hebben. Het gekozen project voldoet aan de eerste drie criteria. Boven dien vertoont Bangladesh als deltagebied van de grote rivie ren Padma (Ganges), Jamuna (Brahmaputra) en Meghna grote gelijkenis met het Zeeuwse del tagebied. Het Brac (Bangladesh Rural Advance Committee) is een par ticuliere ontwikkelingsorgani satie, die zich bezighoudt met dorpsontwikkeling op het plat teland. Het BRAC organiseert daarvoor de kleine boeren en landlozen op dorpsniveau en probeert de allerarmsten zo te leren zichzelf te helpen en ze de weg te wijzen en de middelen te bieden een beter en zekerder bestaan op te bouwen. Er wordt onderwijs gegeven aan kans arme kinderen op tijden dat het hen uitkomt (NFPE-project), volwassenenonderwijs, en tech nische en veterinaire assistentie bij de agrarische ontwikkeling. Verspreid over het land heeft de organisatie (met een hoofd kantoor in de hoofdstad Dacca) een aantal bijkantoren, die de regionale ontwikkeling ter hand hebben genomen. Een van die bijkantoren is in Gualundo 80 km van Dacca, aan de oever van de Padma). Vlissingen on dersteunt zowel het NFPE-pro- ject als het bijkantoor in Gua lundo. Een van de doelgroepen bin nen de allerarmsten waarop BRAC zich met name richt zijn de vrouwen. Deze vrouwen ver keren in een dubbele achter standspositie: als allerarmste en als vrouw in een islamitisch land. Door de vrouwen in dorps- en spaargroepen te orga niseren tracht BRAC ook vrou wen een eigen opleiding en in komen te verschaffen, zodat het gezinsbudget niet meer alleen afhankelijk is van de veelal werkloze mannen, de NFPE- schooltjes van BRAC staan zo wel open voor jongens als voor meisjes. Vlissingen steunt het project in Bangladesh met minstens tienduizend gulden per jaar. Om extra geld bijeen te krijgen is er zaterdag 2 mei een muzi kale avond in het Scheldekwar- tier. Medewerking verlenen: Annegeer Stimphius, sopraan (met Anthony Hermes op piano) Heieen Stroo, sopraan. Groep Papillon. Marianne Boer, piano. V" De inwoners van Bangladesh kunnen rekenen op de steun van de Vlissingers. - FOTOARCHIEF DE SCHELDEBODE Barbershopkoor 'The Coastline chorus'. Negrospiritualkoor Brunchtime '85. Kindersopraan van de Oosterhoutse Nachtega len. Wellicht is er ook een op treden van Balalaikagroep 'Ljelj' - en volksdansgroep 'Druzjba' uit Taganrog, Rus land. Maar dit optreden was bij het ter perse gaan van deze Scheldebode nog niet helemaal rond. Kaarten kosten vijftien gul den en zijn te koop bij: Reisbu reau Van Fraassen (alle vesti gingen) WV-Vlissingen, Nieu- wendijk 15 en (op 2 mei) aan de zaal. Geen geld voor het Ronde Putje OOST-SOUBURG - Het was de omwonenden al ja ren een doorn in he oog: 't Ronde Putje aan de Mid delburgsestraat verkeerde in een zwaar verwaar loosde toestand. Zodanig dat de zoetwaterdrinkput van vroeger vrijwel aan het oog onttrokken was door overwoekerend struikgewas en laaghangende takken. En toen er eens een kind in het water was gevallen, overigens met goede afloop, had de gemeente er op verzoek van de omwonenden een oerlelijk hekwerk omheengezet. En het daarbij gelaten want het onder houd werd stopgezet. Er moest een werkgroep aan te pas komen om het putje aan de vergetelheid te ont rukken. De werkgroep 't Ronde Putje van de Opbouwcommissie Oost- Souburg kaartte de zaak aan bij de gemeente Vlissingen en kreeg gedaan dat er een renova tieplan voor het putje werd op gesteld. Bovendien wordt on derzocht of het financieel haal baar is om een beeldhouwwerk bij 't putje te plaatsen dat moet herinneren aan de legende van het ijdele melkmeisje dat zich bij deze put zou moeten hebben afgespeeld. Want zonder dit volksverhaal zou 't putje waar schijnlijk geen putje meer zijn geweest. Krijgt Oost-Souburg (ADVERTENTIE) Paul Krugerstraat 55-57 4382 MB Vlissingen Tel. 01184-12733 Geopend: maandag t/m vrij dag van 9.00-12.30 uur en van 13.30-18.00 uur, zaterdag van 9.00-17.00 uur. Vrijdagavond koopavond Bij ons óók pincode-betalingsmogelijkheid. •N GOED BOtK_ ■NüOtUeZAAK er een toeristische trekpleister bij 't Ronde Putje moet al oud zijn, al weet niemand hoe oud precies, 't Werd al vernoemd in het Nieuwe Zeeuwse Liedboek van omstreeks 1810 en nog aan het begin van deze eeuw was het een geliefde pleisterplaats voor wie rond het eiland ging „spelerijden". Maar er gebeur den ook minder aangename za ken bij het putje. Bijgeloof speelde namelijk een grote rol. Wagenpaarden stonden er 's avonds onwrikbaar stil; kwam je er bij nacht en ontij langs, dan sprong je een plaagbeest op de rug; soms dansten en dwaal den er, in de zogeheten „tover- weide", de wondere „witte wu- ven". Ook verscheen er een vrouw zonder hoofd en op de Vlissingse weg kon men een „witte dame" ontmoeten. Vermoedelijk is de kuil ooit gegraven als drinkplaats voor vee en paarden, maar ook de mensen dronken ervan. „Aan 't Ronde Putje drinkt men wijn", zeiden ze vroeger of „Onzeg baar heerlijk is uw nat't Is louter weldaad, wat g'omvat", daarmee verwijzend naar de uitstekende kwaliteit van het drinkwater. Dat zal nu niet meer het ge val zijn. Twintig jaar geleden noemde iemand het putje al „een onaanzienlijke kuil tussen de struiken". Toen lag het putje nog buiten het dorp, nu wordt het omringd door nieuwe woon wijken, afgebakend door de Het Ronde Putje aan de Middelburgsestraat Een doordeweekse dag begint met een kopje thee en de krant. Waar ik woon hebben de landelijke kranten geen be zorgers. Een postabonnement houdt in dat de krant er nooit is bij het ontbijt. Ik ben dus geabonneerd op een streek- krant. De pagina met familieberichten sla ik nooit over. Bo ven rouwadvertenties staat steeds vaker een gedichtje. Het is een manier om uit te drukken waar men zelf geen woorden voor kan vinden. Het lezen van de rij namen van nabestaanden toont een traditie in naamgeving. Zoons werden naar hun opa genoemd en dochters naar hun oma. Daarbij waren de grootouders van vaderskant eerst aan de beurt. Bij meer dan vier kinderen kwamen oom en tante ook in aanmerking om vernoemd te worden. Zelf heb ik een broer en vier neven die allemaal met de naam Kees door het leven gaan. Ze zijn vernoemd naar hun grootvader Comelus. In het telefoonboek telde ik bij Amemuiden ruim dertig keer de naam J. van Belzen. In een kleine gemeen schap met zoveel dezelfde namen is een nadere aanduiding nodig. Bijvoorbeeld de toevoeging ju nior of senior. In de spreektaal komt het vaak neer op Joop van Marie en Willem. Oude namen worden nog steeds doorgegeven. De variatie in roepnamen is toegenomen. Bij Elisa beth paste Els of Betsie. Bij Pietemella Ella of Nel. Dat Sharon als voornamen Johanna Neeltje heeft kan niemand raden. Bert de Mol CJ tsj G 03 •O 03 03 Middelburgsestraat, een gras veldje en een schelpenpad. Als het Ronde Putje niet zo'n be langrijke rol gespeeld had in het Zeeuwse volksleven, was het waarschijnlijk al lang dichtgegooid en verdwenen. Dank zij de werkgroep "Ronde Putje" en de gemeente zijn in middels de eerste stappen gezet om het putje weer een aange name pleisterplaats te maken. De laaghangende takken zijn gesnoeid en het struikgewas vervangen door lage groenblij- vende klimop. Op termijn, als de nieuwe beplanting vol doende is gegroeid, zal het hek werk worden verwijderd. Een nieuw verbreed schelpenpad zal worden aangelegd en langs de rand komt een zitbank. Vanaf die bank kan dan weer eens worden gemijmerd over die trieste volkssage die het Ronde Putje heeft grootgemaakt. Het volksverhaal over het ijdele melkmeisje ging als volgt: „In Oost-Souburg woonde een arme melkboer die maar vier koeien bezat. Zijn dochter Keetje ging elke dag met de em mers aan het juk naar Middel burg om de melk uit te venten. Het was een mooi meisje en iedereen zag haar liever komen dan gaan. Het bleef dan ook niet onopgemerkt dat ze soms een uur later in de stad aan kwam dan gewoonlijk. De oor zaak was Eine, de zoon van een hereboer. Als Keetje hem onder weg tegenkwam, wat steeds va ker gebeurde, vergat ze de tijd. Langs de weg naar Middelburg verscholen, lag tussen het struikgewas een drinkplaats die 't Ronde Putje werd genoemd. In het voorbijgaan leste het meisje wel eens haar dorst en dan keek ze in het spiegelend oppervlak of ze mooi genoi- was. Zij droeg koperen oorkrul- len, omdat haar vader geen gou den kon betalen. Elke keer als ze zich over het Ronde Putje boog, ergerde ze zich daaraan. Toen kwam Keetje op de ge dachte haar melk met water aan te lengen, om zo aan haar geld voor gouden krullen te ko men. Ze lichtte het deksel van de emmer en goot een scheut water bij de melk. 's Avonds als ze thuiskwam had ze een paar stuivers meer dan anders. Het duurde niet lang of Keetje kwam in de stad met melk die voor de helft bestond uit water. De mensen zeiden wel eens: „Die melk is zo blauw, is die wel goed"? Maar dan ant woordde ze: ,,'t Is niks vrouw, met dat schrale weer is de melk niet zo vet". Op het laatst had ze genoeg geld bij elkaar om gouden oor- krullen te kopen. Op de terug weg kwam ze Eine weer tegen. Hij zei dat hij nooit mooiere krullen had gezien. De uren vlo gen om en Keetje haastte zich om voor het eten thuis te zijn. Maar toen ze voorbij het Ronde Putje kwam, moest ze zien hoe de krullen haar stonden. Het goud blonk in het zonlicht. Ze draaide haar hoofdje naar alle kanten. Opeens schoten de krullen los en vielen in het wa ter. Keetje bukte zich om ze te pakken, verloor haar evenwicht en verdronk. In haar graf kon het ijdele meisje geen rust vinden, 's nachts om twaalf uur rijst ze als een witte gedaante uit het wa ter en roept haar stem na uit de diepte: „Half water, half melk Te krap gemetenDe ziel ver geten De moraal zou in deze tijd misschien ook niet misstaan maar was voor die tijd in ieder geval zeer gebruikelijk. Van de sage bestaat overigens ook een verhaal met goede afloop. In plaats van dat Keetje in het wa ter valt en verdrinkt, komt er een stem uit het water als de oorkrullen erin gevallen zijn, die zegt: „Wat van mij kwam keert tot mij weer, nooit dijt ge stolen goed" Die les begrijpt Keetje goed. Ze trouwt uitein delijk toch met Eine en wordt een brave, ijverige huisvrouw. Het staat overigens lang niet vast dat de legende zich bij 't Ronde Putje heeft afgespeeld, overal in het land bestonden deze volksverhalen. Meneer en mevrouw Roosenberg wonen op een steenworp afstand van het putje. Ook zij hadden zich wel eens geërgerd aan de verwaar loosde toestand en toen er leden werden gezocht voor de werk groep, meldde meneer Roosen berg zich aan. Toen pas hoorde hij over de sage die nog onder de oude mensen van Oost-Sou burg circuleert, en over de pkmnen om een standbeeldje op te richten voor het melkmeisje. „Dat idee lijkt me prachtig", zegt Roosenberg, „dat beeldje van een melkmeisje met eronder het verhaal. Het putje zou dan echt weer een naam krijgen en misschien opgenomen kunnen worden in een toeristische rou te. De kosten ervan zijn echter dermate hoog dat het de vraag is of we het financieel rond kunnen krijgen. De gemeente heeft er geen geld voor dus zoekt onze com missie nu naarstig naar spon sors. We hebben enkele kunste naars uitgezocht die in aanmer- - FOTO: HARRY DE LANGE king komen om het beeldje eventueel te maken. Het moet in ieder geval wel een herkenbaar beeldje worden, iets wat bij de sage past. Wat dat betreft ben ik nogal ouderwets, maar dat mag vind ik". Aldus meneer Roosenberg die overigens al blij is dat het hele stukje rondom het putje wordt opgeknapt. Maar een beeldje met het ver haal over het ijdele melkmeisje zou in ieder geval veel toevoe gen aan het putje en wie weet het oude geloof herstellen. Want: „Waar souburg's jeugd bij duister Den bangen tred versnelt, Daar is het Ronde Putje, Waaruit de sage welt." (ADVERTENTIE) FEMME st. jacobspassage 31. vlissingen Knotbomen behoorden vroeger tot de van zelfsprekende inventaris van het boeren land. Rond de boerderijen en langs sloten en wegen stonden ze met duizenden. Ze had den ook een duidelijke functie: de dikke takken werden gebruikt voor weipalen voor de afrastering en het fijnere hout werd ge stookt in de oven. Hout van knotessen werd gebruikt voor bezemstelen en andere ge reedschap, en zo waren er nog tal van an dere toepassingen. Met het opkomen van de mechanisatie en het duurder worden van arbeidskrachten verloren knotbomen hun economische betekenis. En het heeft niet veel gescheeld of de knotboom verdween uit het landschap. Want om een knotboom in stand te houden is regelmatig onderhoud noodzakelijk. Om de vier vijf jaar moeten ze van hun pruik ontdaan worden, Gebeurt dat niet, dan worden de takken te zwaar en valt de boom bij de eer ste beste storm uit elkaar. zo is het ook veelvuldig gegaan, maar gelukkig kwam men tijdig tot het besef dat knotbomen waardevolle land schapselementen vormen. Honderden vrijwilligers hebben hun vrije zaterdag opgeofferd om te gaan knotten en vooral daaraan is het te danken dat deze typische stoffering van het Hollandse polderland nog op tal van plaatsen te vinden is. En tegenwoordig hebben ook waterschappen en overhé- den weer oog voor het belang van knotbomen; op heel wat plaatsen zijn weer nieuwe aangeplant. Knotbomen behoren niet tot één enkele soort. Wilgen en populieren worden het meest gebruikt, maar hier en daar kom je ook nog knotessen en iepen tegen. Het gaat om de manier waarop ze worden gesnoeid. Een jonge boom wordt op een hoogte van ruim één meter afgezaagd en van alle zij takken ontdaan. Vervolgens groeien aan de top allemaal nieuwe takken die samen de 'pruik' gaan vormen. De ver dikking aan de top van de stam groeit steeds verder uit en in die 'knot' ontstaat woonruimte voor allerlei dieren en planten. Een knotboom vormt zo een levensgemeenschap op zichzelf, die alleszins de moeite van het af en toe knotten waard is. VLISSINGEN - In het kader van de festiviteiten rond het honderdjarig jubileum van de bibliotheken in Nederland houdt de openbare bibliotheek Vlissingen op donderdag 7 mei in Theater Alhambra in Vlissin gen om 20.00 uur een schrij versavond. De bibliotheek heeft een schrijfwedstrijd uitgeschre ven voor auteurs, die reeds eer der in een literair tijdschrift hebben gepubliceerd. Meer dan veertig inzendingen, zowel uit Vlaanderen als uit Nederland, dingen mee naar een prijs. On der de inzendingen is een grote verscheidenheid aan thema's. Er is zowel poëzie als proza in gezonden. De voor de prijzen genomi neerde auteurs lezen op deze schrijversavond voor uit hun werk. De presentatie is in han- Zondag 26 april zal de histo ricus prof. dr. P.A. Henderikx in de kapel van St.-Maarten te Hoogelande een voordracht houden over het ontstaan van dorpen en steden op Walcheren (burgen - parochies - ambach ten - de „Vliedbergen"). De titel van de lezing is: Walcheren vóór 1300. Prof. Henderikx is hoogleraar nederzettingsgeschiedenis, ver bonden aan de universiteit van Amsterdam. Bij de lezing wor den dia's vertoond. De lezing begint om 14.30 uur. Toegangs prijzen 7.50 gulden - CJP 5 gul den. den van de Vlaamse cabaretier Geert Hoste, die o.a. bekend is van het Vlissings straatfestival. De muzikale omlijsting is in handen van Piet Brakman. Hij zingt liedjes, die in het Zeeuwse hun oorsprong hebben met een knipoog naar Vlaanderen. Tot slot van de avond worden de prijswinnaars bekend gemaakt. De jury bestaat uit de heren drs. A. de Bruyne (neerlandicus, voorzitter), W.H. Hofman (auteur), M. Reynebeau (redac teur van het weekblad Knack) en mevrouw B. Raskin (auteur). Deze deskundigen bepalen wie in aanmerking komen voor de prijzen en voor opname in een speciale brochure, die ter gele genheid van de schrijversavond wordt uitgegeven. Toegangskaarten a 2.50 zijn verkrijgbaar bij de openbare bi bliotheek Vlissingen/Oost-Sou- burg en op 7 mei aan de zaal van het Alhambra-theater in Vlissingen. OOST-SOUBURG - In het buurthuis de Zwaan aan de Kromwegesingel geeft het Be- tuws Poppentheater 29 april een voorstelling. De voorstelling heet 'Vrede... wat doe jé d'r an' en gaat over meningen die ver uit elkaar lig gen, over plagen dat uit de hand loopt en waarom Jimmy niet in de discotheek mag. De voorstel ling wordt gespeeld in een ver duisterde ruimte en is geschikt voor kinderen van 4 t/m 10 jaar. Het begint om 14.30 uur en de kaarten kosten een gulden. OOST-SOUBURG - Werk groep muziek van de Stichting Mae Uku houdt op vrijdag avond 24 april een gezellige Jam-Session. In het Stichtinggebouw in de Molukse woonwijk te Oost- Souburg, worden bezoekers uit genodigd muziekstukken spon taan te gaan opvoeren. Ervaren muzikanten coördineren de pre sentatie zodat ook de muzikaal geörienteerde inschrijvers de kans krijgen om mee te kunnen doen. Om 19.30 uur gaan de deuren open, door middel van het invullen van een deelne merslijst geeft men te kennen mee te willen doen. Een symbo lische deelnemersbijdrage wordt hierbij gevraagd. Een standaard-backline is beschik baar voor de deelnemers. Spe ciale verzoek-uitvoeringen wil de coördinatoren ruim van te voren ontvangen. Iedereen is van harte welkom. Thema voor deze avond is in principe Jazzy achtige Funk, Rock en Blues. Info.: Stichting Mae Uku, wg Muziek, Pr. Hendrikstraat 35a te Oost-Souburg. Tel. 01184- 70800.

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1992 | | pagina 1