Voorkomen
is beter
Center Pares Veroordeeld door
geschillencommissie Recron
HAAL UW RECHT
UW BRIEVEN BEANTWOORD
RADIO CONSUMENTENINFORMATIE
Deze pagina van de HAAL UW RECHT-krant verschijnt in samenwerking met Stichting De Ombudsman onder redactie van Ed
Peereboom. De uitgever van dit blad is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze pagina's. Jaargang 1 - nr. 5, nov.'87.
Schoonhouden
Smartegeld
Niet verwijtbaar
Weduwen-uitkering
Ouderdomspensioen na echtscheiding
NOS-OMBUDSMAN
<->■• S/L.KWL/MU I U HUVkilllUUn I.IUI
Ui 4 wwWw.
HAAL.J
RECHT
'Hebben wij recht op
schadevergoeding?
NIEBERT Emke Kuiper sloeg geen halfjaarlijks bezoek aan de tandarts
over. Met als gevolg dat ze een heel behoorlijk gebit heeft. Tenminste... dat
dacht ze altijd. Begin vorig jaar kwam het eerste teken dat het niet zo best
was met haar gebit. Omdat ze midden in het weekeind enorm veel pijn
kreeg ging ze naar de vervanger van haar tandarts. Die konstateerde een
ontsteking en zei dat de slechte staat van haar tandvlees er de oorzaak van
was.
Deze ontsteking luidde het begin in van een lange tijd vol ellende, want het
tandvlees van Emke bleek er slecht aan toe. Heeft de tandarts een fout
gemaakt door niet eerder iets te doen?
Emke en haar man Albert vinden van wel. Immers, de ziekte moet er al
jaren zijn geweest. De tandarts vindt van niet. 'Ik heb geen verwijtbare
fout gemaakt.' Is er nu een kans om ergens verhaal te halen? Dat vroeg het
echtpaar aan Stichting De Ombudsman. Het antwoord daarop kan kort
zijn: 'Nee, die kans is nihil, want de klager krijgt bijna altijd ongelijk.
Daar is een reden voor. Want wil je schadevergoeding krijgen, dan moet
een onafhankelijke tandarts verklaren dat het werk van zijn voorganger
onzorgvuldig was'.
'Toen we na die eerste ontsteking
bij onze tandarts kwamen gaf hij
als enige advies: 'schoonhouden,
alleen schoonmaken helpt'.
Albert Kuiper is er nu zeker van
dat dat advies onvoldoende was.
'Mijn vrouw poetste op het laatst
wel tien keer per dag haar tanden.
Alle soorten en merken tandensto
kers, tandzijde en tandpaste haal
den we in huis. Maar het hielp
niets. Eerlijk, het is een rampjaar
geweest', aldus de man van Emke.
'Kijk eens, we zijn gewend goed
voor ons lichaam te zorgen. We
poetsen onze tanden minstens drie
keer per dag en we gaan trouw
naar de tandarts. Die had nooit
gezegd dat het tandvlees van mijn
vrouw er zo slecht aan toe was.'
Natuurlijk bezochten ze ook ande
re tandartsen en spraken ze erover
met vrienden. Omdat ze ook van
anderen negatieve verhalen over
hun tandarts hoorden besloten ze
een brief te schrijven aan tandarts
van Beek van het Groningse zie
kenfonds, om hem een oordeel te
vragen over de kwaliteit van het
werk van de tandarts.Zieken
fonds-tandarts Van Beek reageer
de snel op de brief en onderzocht
het gebit van Emke. Zijn oordeel
was dat er onmiddellijk wat moest
gebeuren. Albert: 'De ziekenfonds
tandarts nam er uitvoerig de tijd
voor. Volgens hem had er al veel en
veel eerder wat aan het gebit van
mijn vrouw moeten gebeuren. Hij
noemde het 'onbegrijpelijk' dat
onze tandarts er nooit werk van
had gemaakt'. Van Beek beloofde
met de tandarts van het gezin te
praten en na enige tijd liet hij we
ten dat mevrouw naar de afdeling
tandheelkunde van de universiteit
was verwezen voor verdere behan
deling. Nu is mevrouw daar bijna
een jaar in behandeling en laat
weten dat alles voorspoedig gaat.
Tientallen uren behandeling heeft
ze nu achter de rug. Maar ze houdt
het gevoel dat het allemaal niet
nodig was geweest als haar tand
arts eerder iets gedaan had.
Van tandarts van Beek hoorde het
echtpaar verder niets. Ze hadden
bij hem geïnformeerd naar de mo
gelijkheid om een klacht in te die
nen. 'In het algemeen trekt de kla
ger aan het kortste eind, omdat de
tandarts altijd kan zeggen dat hij
zijn best heeft gedaan. Aan de kla
ger is het om het tegendeel te be
wijzen.' Dat zegt de jurist Peter
Ruijzendaal van de Stichting de
Ombudsman, die overigens wel
vindt dat mensen met klachten al
tijd aan de bel moeten trekken.
'Onze ervaring is dat het heel
moeilijk is om te bewijzen dat een
tandarts zijn werk niet goed deed.
In het geval van Emke en Albert
leek de zaak anders te liggen. Im
mers, de ziekenfondstandarts had
ook aanmerkingen op de tandarts
gehad. Daarom vroeg de Stichting
aan tandarts Van Beek zijn bevin
dingen op papier te zetten.
Tandarts van Beek zou de sleutel
figuur zijn bij het indienen van een
klacht tegen de tandarts. Want om
kans van klagen te hebben bij een
klachtenprocedure is het wel nodig
dat een deskundige het met de kla
ger eens is. Een verklaring van
tandarts Van Beek zou, als onaf
hankelijk tandart? van het zieken
fonds, gewicht in de schaal kunnen
leggen. Maar tandarts van Beek
liet het vervolgens afweten. Had
den Emke en Albert bij hem in de
spreekkamer toch duidelijk de in
druk gekregen dat ook hij vond dat
de tandarts zijn werk niet goed had
gedaan, in een brief zegt hij heel
wat anders: 'Daar ik de mening
was toegedaan en nog steeds ben
dat mevrouw Kuiper meer gehol
pen is met het zoeken van een op
lossing in een sfeer van overleg dan
binnen het kader van berispen is
gepoogd patiënte onder te brengen
bij de universiteit'.
Verderop in de brief schrijft hij:
'Hoewel meneer Kuiper wellicht
een andere mening zal zijn toege
daan wil ik concluderen dat van
een verwijtbaar handelen (of ver
wijtbaar nalaten) van de betreffen
de tandarts niet kan worden ge
sproken'.
Albert en Emke konden hun ogen
niet geloven toen ze dit lazen.
Immers, in de spreekkamer had
tandarts Van Beek in veel krachti
ger termen gezegd dat de tandarts
zijn werk niet goed had gedaan?
Tandarts Van Beek vindt het niet
op zijn weg liggen om de tandarts
in kwestie af te vallen. Toen Emke
en Albert bij hem kwamen had hij
met het echtpaar te doen. De be
handeling die Emke nodig zou
hebben zou niet door het zieken
fonds betaald worden, omdat pa-
rodontologische behandeling van
het gebit niet in het fondspakket
zit. Daarom bemiddelde Van Beek
zodat hij wist te bereiken dat de
behandeling kosteloos door stu
denten zou worden verricht. Te
rugkijkend op de behandeling daar
zijn Albert en Emke dolgelukkig
dat het nu allemaal weer goed
(foto: Wim Bos/ Utrecht)
gaat. Hoewel ze nog enkele jaren
behandeld zal moeten worden is de
pijn nu vrijwel weg.
In de ogen van Van Beek kon de
tandarts niet verweten worden dat
het gebit zo slecht was geworden.
'Zelfs al had de tandarts naar een
specialist verwezen, dan zou de be
handeling nooit door het zieken
fonds betaald zijn.' Voor dit soort
klachten moet je heel erg veel geld
hebben, dus die is nog maar voor
heel weinig mensen weggelegd.
Waarmee de zaak wat Van Beek
betreft af is. Hij adviseert Albert
en Emke als ze smartegeld willen
hebben een procedure bij de rech
ter te beginnen. En die kan dan een
deskundige aanstellen voor het
vormen van een oordeel.
Maar de kans dat ze de kosten van
die procedure moeten betalen is
heel wat groter dan dat bewezen
wordt dat hun tandarts zijn werk
slecht deed.
Max Sipkes
Center Pares (voorheen Sporthuis
Centrum) heeft de mensen, die met
hun caravan op de camping van de
Kempervennen (gemeente Wester
hoven) stonden onnodig schade en
overlast bezorgd en moet ze daar
om duizenden guldens betalen.
Dat besloot de Geschillencommis
sie Recron die een heleboel klach
ten kreeg te beoordelen inzake de
Kempervennen.
Contract opgezegd
De directie van Center Pares
stuurde de houders van een staca
ravan vorig jaar vlak voor het ein
de van het seizoen op 5 september
bericht, dat hun contract werd op
gezegd per 1 oktober 1986.
De camping moest leeg omdat Cen
ter Pares daar bungalows wilde
neerzetten. Weliswaar moest het
bestemmingsplan eerst nog gewij
zigd worden, maar toch zegde Cen
ter Pares de caravanhouders al het
contract op. Daardoor werden heel
wat mensen gedupeerd: een be
jaard echtpaar dat er al 12 jaar
stond, een invalide man die nog in
juni een geheel nieuwe tuin rond
om zijn caravan had laten aanleg
gen en iemand, die al 20 jaar op de
camping stond en nog in april van
standplaats was gewisseld met alle
(aansluit)-kosten van dien. En het
beroerde was: door die brief werd
de ontruiming in gang gezet en dat
proces was niet meer te stoppen.
Iedereen ging weg.
Het terrein raakte zonder toezicht.
De verlichting verdween en de
slagbomen eveneens. Alle toe
gangswegen waren open.
Schadevergoeding
Het enige wat de gedupeerde cam
pingbewoners nog konden doen
was de schadevergoeding van Cen
ter Pares eisen waar ze volgens de
Recron voorwaarden recht op had
den. En daarom regende het klach
ten bij de Geschillencommissie Re
cron.
Die besloot de juist met het oog op
een onverhoedse opzegging de Re-
cron-voorwaarden een opzegter
mijn van 3 maanden hadden en
ingeval van herstructurering zelfs
nog meer. De gedragslijn van Cen
ter Pares was verwerpelijk te noe
men. Schadevergoedingen werden
toegekend van 2,5 tot 4 duizend
gulden.
Toch wel zonde als nu precies
een jaar later alle caravans ver
dwenen zijn en er op de camping
nog niet 1 nieuwe bungalow staat.
Mr. Ymetje Cluysenaer
(foto: Wim Bos/ Utrecht)
Wie plaats neemt in de
tandartsstoel rekent erop dat de
tandarts zijn werk goed doet.
Dat mag u ook van hem ver
wachten en als hij zijn werk niet
goed doet kunt u hem aanspra
kelijk stellen voor de gevolgen.
Als u vindt dat uw tandarts zijn
werk niet goede deed moet u
met bewijzen op tafel komen.
Bij twijfel doet u er altijd goed
aan een andere tandarts te raad
plegen. Wanneer u eenmaal in
een klachtenprocedure terecht
komt zal het heel wat moeilijker
zijn een tandarts te vinden die
ervoor voelt om 'zwart op wit' te
zetten dat hun collega blunder
de. Dat komt ook omdat de
Maatschappij voor de Tandheel
kunde, waar de meeste tandart
sen bij zijn aangesloten, vindt
dat kritiek op collega's niet be
hoorlijk is. En zoals u uit het
bijgaande verhaal kunt opma
ken voelen ook niet alle zieken
fonds-tandartsen ervoor om hun
collega's af te vallen. Hoewel er
ook ziekenfondsen zijn waar de
adviserend tandarts het wel als
zijn taak ziet als onafhankelijk
deskundige op te treden.
De beste manier om ervoor te
zorgen dat uw tandarts zijn
werk goed doet is te voorkomen
dat het tot klagen komt. Een
hulp hierbij kan het boekje
'mondig bij de tandarts' zijn dat
is uitgegeven door de Consu
mentenbond. Het is als het ware
een spoedcursus tandheelkunde.
U leest er heel uitvoerig in wat
de tandarts voor behandelingen
kan doen, wat de tarieven zijn
en wat uw rechten en plichten
zijn. Ook staat er een aantal
voorbeeldbrieven in om zelf een
klacht te deponeren. Het boekje
kost 20 gulden voor niet-leden
en 12,50 gulden voor leden en
dat is altijd goedkoper dan de
voordeligste klachtenprocedure.
Verkrijgbaar door te bellen met
de Consumentenbond: tel. 070-
847847.
De Stichting De Ombudsman in
Hilversum helpt iedereen met
dit soort problemen.
Vraag: HUWELIJK NA 65-STE
VERJAARDAG
Mevrouw de Vries uit Enschede
belde de Stichting de Ombudsman
met de klacht dat haar een AWW-
uitkering werd geweigerd. Zij kon
zich niet voorstellen dat die weige
ring terecht was. Zowel zij als haar
overleden echtgenoot hadden im
mers vele jaren lang premies AWW
betaald. En nu zij eindelijk een
beroep deed op de AWW zou zij
geweigerd kunnen worden?
Antwoord:
Lang niet iedere vrouw die wedu
we wordt krijgt automatisch tot
haar 65-ste een weduwenuitkering
op grond van de Algemene Wedu
we- en Wezenwet (AWW). Dit
geldt alleen voor weduwen die kin
deren hebben of die ouder dan 40
jaar zijn. Andere weduwen krijgen
een tijdelijke uitkering van mini
maal 6 maanden. De AWW-uitke-
ring stopt altijd als de weduwe
hertrouwt. Zij krijgt dan van de
Raad van Arbeid wel een zoge
naamde bruidschat mee: een be
drag ter hoogte van een jaar AWW-
uitkering.
De AWW kent nog een aantal bij
zondere uitsluitingsgronden, waar
men meestal pas bij stilstaat als er
zich zo'n bijzonder geval voordoet.
Wat was het geval. Mevrouw de
Vries had haar hele leven lang hard
gewerkt. Op haar 50-ste werd ze
arbeidsongeschikt en kwam in de
WAO terecht. Een paar jaar later
ontmoette ze de ware, een man van
65 jaar. Na een gelukkig huwelijk
van slechts 41/2 jaar overleed haar
man. Volgens de regels meldde me
vrouw de Vries het overlijden van
haar man bij de Raad van Arbeid
in Enschede, zodat zijn AOW-uit-
kering kon worden stopgezet. Te
gelijkertijd diende zij een aan
vraag om een AWW-weduwenpen-
sioen in.
Tot haar stomme verbazing kreeg
zij echter te horen dat zij voor een
dergelijke uitkering niet in aan
merking kwam. Mevrouw belde
verontwaardigd de Stichting de
Ombudsman op met de vraag of de
afwijzing terecht was.
Ook de Stichting de Ombudsman
moest haar teleurstellen, de beslis
sing van de Raad van Arbeid was
juist. De AWW kent namelijk een
bepaling dat geen recht op een we
duwen-uitkering bestaat als de
overleden echtgenoot op de huwe
lijksdatum ouder dan 65 jaar was.
Tenzij het huwelijk tenminste 5
jaar heeft geduurd. En aan dit
laatste vereiste voldeed mevrouw
net niet.
Deze bepaling is overigens in de
AWW opgenomen met een bedoe
ling. Het zou voor slimme dames
lucratief kunnen zijn om met op
sterven liggende bejaarden te trou
wen. Een week huwelijk zou hen
een aantal jaren lang een weduwe
nuitkering kunnen opleveren. Van
het uitsluiten door de wetgever van
dergelijke kwalijke bedoelingen is
mevrouw de Vries helaas de dupe
geworden.
PLANNEN REGERING
Mevrouw de Vries krijgt dus geen
AWW-uitkering, wel zal zij tot
haar 65-ste haar WAO-uitkering
krijgen doorbetaald. En dat zal, als
het aan de regering ligt, over een
paar jaar de situatie zijn waarin
iedere weduwe terecht komt. En
iedere weduwnaar. De regering wil
namelijk in de AWW naast een we-
duwenpensioen ook een weduw
naarspensioen vastleggen. Boven
dien wil men gehuwden en samen
wonenden gelijk gaan behandelen
en ook samenwoners recht geven
op een weduwe- of weduwnaar
spensioen.
Dit kost natuurlijk geld, dus heeft
Staatssecretaris de Graaf bedacht
om de AWW ingrijpend te gaan
veranderen. De AWW zou in zijn
visie een soort bijstandsregeling
moeten worden. Mannen of vrou
wen die hun partner verliezen
maar een eigen inkomen hebben,
krijgen maximaal een half jaar
recht op een AWW-uitkering. Een
langdurig weduwen- of weduw
naarspensioen zal in de toekomst
alleen worden toegekend aan huis
mannen en huisvrouwen wier part
ners kostwinner was.
Het is de vraag of, en zo ja wan
neer, deze wijzigingen van kracht
kunnen worden. Er zijn van diver
se kanten al protesten gerezen te
gen de voornemens van de regering
en het valt dan ook niet te ver
wachten dat de aangekondigde
maatregelen voor 1990 kracht van
wet zullen hebben.
Mr. Karei de Greef
Vraag:
Ik ben gescheiden in 1984 na een
huwelijk van 26 jaar. De boedel
scheiding is geregeld in een echt
scheidingsconvenant (overeen
komst). De advocaten hebben het
ouderdomspensioen van mij niet
aan de orde gesteld. Ik ben een
vrouw van 51 jaar. Nu hoorde ik
via de radio, dat het pensioen ook
bij de boedelscheiding geregeld
had moeten worden. Kan het pen
sioen nu nog verrekend worden
tussen mij en mijn ex-man.
Antwoord:
Bij boedelscheidingen, die na 27
november 1981 geregeld moeten
worden, moet bekeken worden of
de pensioenrechten, opgebouwd
tot de datum van de echtscheiding,
tussen beide ex-echtgenoten verre
kend (verdeeld) moeten worden.
Als er geen echtscheidingsconve
nant (afspraak op papier, door bei
de partijen getekend) is, kan de
vrouw zich tot een advocaat wen
den om het pensioen alsnog ge
deeld te krijgen. Is er wel een echt
scheidingsconvenant, dan is er in
de laatste regel van die overeen
komst meestal opgenomen dat par
tijen elkaar over en weer finale
kwijting verlenen en dus, na on
dertekening van de echtschei
dingsovereenkomst niets meer van
elkaar te vorderen zullen hebben.
Staat een dergelijke regel in het
convenant, dan kan de vrouw ach
teraf niets meer beginnen. Staat
dat er niet, dan kan zij laten uit
zoeken of verrekening van het pen
sioen voor haar gunstiger kan uit
pakken.
Verrekening heeft geen zin bij
kortdurende huwelijken (afhanke
lijk van de hoogte van het inkomen
van de ex-echtgenoot ongeveer 10
jaar); bij lage inkomens, waarbij
nauwelijks pensioen is opge
bouwd; en bij hoge alimentatieont
vangsten. Dus houdt er rekening
mee, dat u voor u een procedure
begint, om tot verrekening van
pensioenen kunt komen, u moet
(laten) bekijken of u er in de prak
tijk ook beter van zult worden.
Mr. Edith van Dieren
Het grootste consumentenpro
gramma van de vijf landelijke zen
ders is NOS-OMBUDSMAN. Dat
wordt elke dinsdag uitgezonden
van half vijf tot vijf over half zes
op RADIO 5. (1008 Khz/298 me
ter).
NOS-OMBUDSMAN stelt ook uw
zaak aan de kaak. Als het gaat om
zaken waaraan een overeenkomst
ten grondslag ligt, zoals bijvoor
beeld een erfenis, uw telefoon
klachten, de verzekering, een
scheiding, koopovereenkomst, me
dische kwesties, de sociale verze
kering, de gasprijs, of de pensioen
voorzieningen, dan worden ze in
NOS-OMBUDSMAN behandeld.
Uw plaats wordt ingenomen door
een deskundige, de tegenpartij zal
zich moeten verantwoorden. Daar
waar in algemene zin de regels
éénzijdig en consumentonvriende-
lijk zijn opgesteld of worden uitge
voerd tracht NOS-OMBUDSMAN
die te veranderen. En vaak met
succes!
NOS-OMBUDSMAN is er ook
voor u als u de weg niet weet in het
uitdijend oerwoud van regels.
Vanaf 17.00 uur kunt u meepraten
in de uitzending.
bij
STICHTING DE OMBUDSMAN
Deze pagina komt tot stand met
bijdragen van Stichting De Om
budsman, de landelijke onafhan-
kelij ke hulpverlen ingsorganisatie,
die samenwerkt met de media.
Komt u er zelf niet uit, ondanks de
informatie op deze pagina, schrijf
dan met vermelding van deze
krant, naar:
Stichting De Ombudsman
Postbus 1700
1200 BS HILVERSUM