Het verpoppen van een vlinder Nieuw boekje over Zeeuwse landschap HET WEEKBLAD WAAR JE LEKKER VOOR GAAT ZITTEN knuijt Een diploma van Anton... Volwassenenonderwijs Vlissingen gefuseerd FKKFR VOOR HAAT 7ITTFN Expositie in Kapel Hoogeiande Straatvolleybal in Souburg SCHELDEBODE VOOR DE MIDDENSTAND m Oranjezon Oostkapelle jubileert M 301 V Koud Vlak Vrijheid Tevens afscheid van twee docenten MIDDELBURG - Lang geleden was wat nu Zeeland heet één uitgestrekte veenvlakte. Onbewoond en bedekt met ondoordring baar moerasbos. Toen kwamen de storm vloeden. Door het overstromende water werd zand en klei afgezet op het veen. Er ontstonden hogere kreekruggen en lage poelgebieden. De mens kwam en omdijkte dit gebied, dat bestond uit wat nu de ker nen van Walcheren, de Bevelanden, Tho- len, Schouwen, Duiveland en Zeeuwsch Vlaanderen zijn. Dit noemt men het oud- land. Wat aan de randen van al deze eilandjes aan land aangroeide werd ook weer omdijkt. Eerst waren dit kleine smalle poldertjes, later grotere met recht ontworpen wegen en kavels. Dit gewonnen land noemt men nieuwland. Nu nog is aan het uiterlijk van het landschap af te lezen hoe het vroeger is ontstaan. Variatie Inrichten Let op Breien DAT BETEKENT VOOR U: MEER KLANTEN, MINDER KOSTEN. KIJK MAAR: LAAG TARIEF, HUIS AAN HUIS AAN HUIS. IEDEREEN KRIJGT 'M IEDERE WEEK, GOED GELEZEN, KRAAKHELDERE DRUK. SCHELDEBODE: UW RESULTATENBLAD. DESCHF lEBODEj Verschijnt wekeKji aan huis op Walchef 34e jaargang. Oplage: Editie Vlissingen 22.800 ex. Gemeenten: Valkenisse, Vlissingen en Westkapelle. Editie Middelburg 21.300 ex. Gemeenten: Arnemuiden, Domburg, Mariekerke, Middelburg en Veere. DB FLDEBODE j Kantoor: Torenstr. 5, Vlissingen. Tel. 01184-19910. Openingstij den: 08.30-12.30,13.30-17.00 u. Advertentie-exploitatie: J. v. Emden, tel. privé 01184-60369; Jos Rentmeester, tel. privé 01195-379. Redactie: Redacteur: Luc Vranken, tel. privé 01184-62280. Correspondente: Marloes Wilbers, tel. privé 01180-16920. UITGAVE ZEEBRA WEEKBLADEN WO' €NSD. AG 1 JULI 1987 KANTOOR: TORENSTRAAT 5 - VLISSINGEN - TEL. 01184-19910 - POSTADRES POSTBUS 5051 - 4380 KB VLISSINGEN HOOGELANDE - Depres sie, het verpoppen van een vlinder. Dat is de titel, die Co- ralie Bochken koos voor haar expositie, die twee weken lang te zien is geweest bij de kapel van St. Maarten te Hoogelan- de. In de consistorie bivak keerde zij twee weken met haar baby-tweeling temidden van haar olieverfschilderijen, portretten en miniaturen. Schilderen was voor haar een manier om in een depressieve periode haar gevoelens te uiten op het doek en er zo weer bovenop te komen. Aan de hand van een reeks, die de verschillende fasen van deze periode weergeeft, vertelt zij: „Als je depressief bent, dan ben je veel bezig met leven en dood. De symbolen op de schil derijen hebben daar veel mee te maken. Een van de eerste werken geeft de schaduw van een vrouw weer, die met haar handen een brandende kaars beschermt, terwijl een kudde paarden over haar heen lijkt te lopen. Coralie is heel voor zichtig in het uitleggen van wat ze met haar schilderijen uit wil drukken. „Zoiets is nauwelijks in woorden uit te leggen. Het schilderen deed ik niet om een boodschap te brengen, maar vanuit mijn eigen gevoel en onderbewuste. Die paarden bijvoorbeeld, zou je kunnen zien als het leven waardoor ik werd overdonderd. Ik had het gevoel dat het over me heen liep, terwijl ik met alle macht probeerde angstvallig mijn eigen kaarsje te beschermen". Op een volgend schilderij zien we een zee-leguaan in een poollandschap, schijnbaar een tegenstelling. „Voor mij paste dat bij elkaar. Het heeft te maken met de manier waarop ik soms tegen de wereld aan keek, die mij koud, gepant serd, ingeblikt overkwam." Naakte mensenfiguren onder glazen stolpen: „Dit schilderde ik naar aanleiding van een verhaal over een jongen, die na een nucleair ongeluk volle dig geïsoleerd moest blijven om te overleven." Het surrealisme van haar schilderijen vinden sommigen naargeestig of angstaanja gend. Zo ook bijvoorbeeld een embryo, dat zij schilderde in grijsbruinblauwe tinten in een grotachtige omgeving. „Voor mij heeft dat niks akeligs. Het is net zo omsloten als een moe derbuik of moeder aarde. Een grot is voor mij hetzelde." Een engel met vleugels in een gou den kooi met daarnaast een agressieve zwarte hond. „Hiervoor kreeg ik het idee aan de hand van sprookjes. De engel, die voorbij de hellehond naar de regenboog moest. Er was hier een kleine jongen, die bij dit schilderij zei: Nou, dan kan ze toch een gang graven. Schitterend, dat zo'n jongen meteèn naar een oplossing zoekt." Een vrouwenfiguur staat naakt en alleen vanuit een grot te kijken naar de zee. „Voor mij geeft dit weer, dat je het toch alleen moet doen. Nie mand kan je er bij helpen. Zelf ben ik veranderd door die pe riode. Alleen al dat ik dit werk durf ten toon te stellen. Een schilderij begint met een be paald idee bij wat ik voel en terwijl ik bezig ben groeit dat, komen er andere dingen bij. Problemen horen er bij, zonder problemen leef je maar vlak. Als je met heel veel moeite een knoopje ontward hebt, dan groei je daarvan. Soms ontmoet je ouderen die in hun leven heel wat ellende hebben meegemaakt en je voelt gewoon dat die mensen daar beter en wijzer van zijn geworden." Een zwangere vrouw in de branding van de zee, met achter haar enkele zwarte rotspunten die afste ken tegen een opkomende zon. „Ik noem dit de „morgen". Het is voor die vrouw een nieuw begin, een nieuwe levensfase, waarbij nog enkele hindernis sen te overwinnen zijn, dat zijn de rotsen." Aan het eind van de reeks hangt een schil derij waarop een kleine baby ligt te slapen op de voorpoten van een jachtluipaard. „Eigen lijk geeft dit een contrast weer, dat gevaarlijke luipaard en de vredig slapende baby. maar voor mij is het meer be scherming, zoals de kop van het luipaard zich over de baby buigt, het geeft ook iets weer van „laat maar komen, het is goed zoals het is, gevaar hoort er ook bij." Eigenlijk moest de reeks be sluiten met dit schilderij, maar het was nog niet af." Ze wijst naar een doek, waarop tegen een blauwe achtergrond mensenfiguren rondzwerven in luchtbellen. „Het is eigen lijk een soort conclusie van mij. Ik heb er vrijheid mee aan willen duiden, vrij rondzwe ven, en toch gevangen zitten in de luchtbellen. Schilderen heb ik mezelf geleerd, ben autodi dact zoals dat heet. Voor wie dat ligt, kan schilderen heel bevrijdend werken, zeker als je het moeilijk hebt". Tot en met 7 juli zijn in de consistorie schilderijen te zien van Erik van Vugt, die zijn in spiratie vindt in de natuur. Dagelijks van 14.00 tot 18.00 uur. iiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiH mm Op en onder de Zeeuwse klei (Door Marloes Wilbers) Heel in het kort is dit de inhoud van een boek werkje, dat enkele dagen geleden van de provincie pers rolde. De produktie was in handen van bureau voorlichting van de provincie Zeeland, de tekst is van ir. A.J. Beenhakker, de afbeeldingen van de te kenkamer van de Provinciale Planologische Dienst en Pitman B.V., de foto's zijn van J. Wolterbeek. Het boekje heeft de titel „Het Zeeuwse Zeeklei landschap". Deze titel geeft de indruk dat het om een wetenschappe lijk werkje gaat, maar het is niettemin goed leesbaar. Het geeft antwoord op vragen als: hoe kan een lage geul veran deren in een hoge kreekrug, aan welke elementen herken ik oud- en nieuwland, waarom ligt die boerderij op een heu vel? Het is in eerste instantie ge schreven als een begeleidende brochure bij de gelijknamige tentoonstelling, die in de Grote Kerk in Veere te zien is. Ook los daarvan is het bruikbaar. De auteur A.J. Beenhakker vertelt: „De tentoonstelling is vorig jaar ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van het Zeeuwse Landschap geschon ken door de provincie. Het is de bedoeling dat deze tentoon stelling na het zomerseizoen gaat reizen door de provincie, vooral naar scholen. Daarbij is het boekje een aanvullins. Wat we vooral met tentoon stelling en brochure willen la ten zien is, hoeveel variatie er zit in een landschap. Als alle mensen op elkaar leken, was er geen aardigheid meer aan en landschappen zijn net men- (ADVERTENTIE) sen. Ze hebben goede en slechte eigenschappen, het boeiende is dat ze allemaal van elkaar verschillen. We willen de mensen bewust leren kijken naar die variatie". Lopend langs de tentoonge stelde kaarteh, tekeningen en foto's brengt Ad Beenhakker leven in de wat droge kost: „De opbouw van het land schap en de ontstaansgeschie denis zijn gebaseerd op de bo demsamenstelling en het ijve rige werken van de mensen daarmee. Zo goed als heel Zee land bestaat uit het zeeklei landschap, gemaakt van het materiaal bodem en water. Landschap ontstaat als men sen daar wat mee gaan doen. Zeeland lijkt homogeen, wat eentonig, maar als je goed kijkt zie je heel veel verschil len, door het verschil in bo dem, gebruik, geschiedenis en de stijl die mensen hanteer den. Bijvoorbeeld tot 1550 wer den wegen aangelegd over hoge lijnen in het landschap, de kreekruggen, en dus kron kelend. Daarna, en dat is een heel belangrijke ontwikkeling, werden ze van tevoren ont worpen door een landmeter. Die had een rechte lineaal, dus de wegen werden recht. De polder Borsele bijvoorbeeld werd door de burgemeester van Goes Cornelis Soetwater, gekocht als een stuk water. Het was een moderne man, die de nieuw ingedijkte polder in vierkanten indeelde. Vier jaar eerder had Leeghwater het zelfde gedaan met de Beem- sterpolder. Alleen, burgemees ter Soetwater ging nog een stapje verder, hij was nu een maal een buitenbeentje, en hij maakte ook voor het dorp Borssele een apart ontwerp". Op de borden komen de ter men oud- en nieuwland voor poelgronden, kreekruggen, kreken, welen, inlagen voor. „Inlagen kunnen hele mooie, natte natuurgebiedjes worden als mensen zich er maat niet mee bemoeien. Doen ze dat wel, dan blijft er niks van over. We zijn allemaal zo vre selijk aan het inrichten en daardoor verdwijnen wel de verschillen. Er zullen altijd veranderingen in een land schap plaatsvinden. Dat geeft niets, zolang de hoofdstruk- tuur, het eigen gezicht behou den blijft. Een goed voorbeeld is de herkaveling van Walche ren na de inundatie, waar men het kreekruggenpatroon als basis heeft gebruikt. Ook bij de ruilverkavelingen de Poel- Heinkenszand en Tholen zijn veel oude elementen en het dijkenpatroon gespaard. Het gebied Kapelle-Wemeldinge is VOOR DE BETERE MANNENMODE HOEDEN EN PETTEN Nu ook een ruime sortering in de grotere matenkleding St. Jacobsstraat -10 VLISSINGEN OOST-SOUBURG - Op vrijdag, 3 juli 1987, vindt op het grasveld aan de Gouwestraat te Oost-Souburg voor het 8e jaar het stratenvol- leybaltoernooi plaats. Zo'n 11 straten, gelegen tus sen de Lekstraat-Burg. Ste- merdinglaan en Koopmans voetpad, strijden op deze avond om het stratenkam- pioenschap. Het toernooi be gint om 19.00 uur en zal onge veer 22.30 uur eindigen. De warme bakkers uit Oost-Sou burg hebben weer voor de eer ste vier eindwinnaars een taart ter beschiking gesteld. De organisatie van het toer nooi is in handen van A. Hoo- gerland. erg riogieus op de schop ge gaan, de ruilverkaveling heeft daar in feite de geschiedenis uitgegomd. Zelfs industrie- en stadsuitbreiding hoeft voor het landschap niet nadelig te zijn, als ze maar met kleine beetjes tegelijk worden inge past. Over het algemeen wordt niet meer op grote schaal in gegrepen in een landschap. Dat heeft te maken met het feit, dat er minder geld voor is, maar ook dat er meer aan dacht is voor het landschap". Lopend langs de tentoon stelling blijkt dat het grootste deel van Zeeland nieuwland is. Ir. Beenhakker: „Veel land heeft lange tijd onder water gestaan, zoals Noord-Beve land vijftig jaar en dan vind je van het oude land niet veel meer terug. De indijkingen vonden plaats volgens een soort breipatroon. Steeds meer smalle poldertjes werden er aangebreid. Op Zuid-Beve land en Zeeuws Vlaanderen is dit mooi te zien. Water speelde vroeger een veel grotere rol in het dagelijkse leven van de Zeeuwen. Veel vrachtvervoer werd via boten gedaan. In veel steden bestaan nog de Schuit- vlotstraten, waar die boten aankwamen. Of de Karne- melksloot in Zierikzee. Daar was ook een sluisje, waar men vanuit de watergangen in de stadsgracht kon komen. In Zuid-Beveland staat een huis met de naam, het Oude Veer huis, terwijl er geen water te bekennen is. Vreoger kwam daar de boot van Kloetinge naar Goes langs". Het boekje Het Zeeuwse Kleilandschap is voor vier gulden te verkrijgen bij het infocentrum van de provincie en de Grote Kerk in Veere. Tot eind oktober zijn daar ook te zien: een tentoonstelling over het kanaal door Walche ren, over de muskusrat, de restauratie van de Grote Kerk, een schilderijenexposie Land en Water, en Zeeuwse boeren wagens. Dennis neemtenigszins onder de indruk, het diploma van An ton Geesink in ontvangst. MIDDELBURG/ SLAGHAREN - Dennis van Boven, een zeer jeugdige Middelburger, is nu al een bijzondere judoka. Het lid van de judovereniging Shin Ko-Ku ontving kortge leden een (ongetwijfeld) ferme handdruk en een diploma van Anton Geesink. Dennis is een van de leerlin gen die ingeschreven hebben voor een van de judoweekends in Slagharen. In een drie da gen durende cursus krijgen de jeugdigen volop gelegenheid hun judo-inzicht te vergroten aan de hand van speciaal door Anton Geesink geselecteerde technieken. Dennis rondde dat allemaal prima af en kon met het diploma van het kersverse lid van het Internationaal Olympisch Comité afreizen naar het Zeeuwse. OOSTKAPELLE Het 30-jarig bestaan van „Oranjezon" in Oostkapelle, een chr. school voor LHNO, wordt op 8 juli feestelijk gevierd. Op die dag wordt tevens afscheid genomen van twee do centen. Dit zijn me vrouw E. Groot Nibbe- link-Goudswaard, do cente godsdienst en de heer J. Hekhuis, leraar muziek, die sinds 1-8- 1968 (19 jaar) aan „Oranjezon" verbonden is en inmiddels de pen sioengerechtigde leef tijd heeft bereikt. 's Morgens is er een „doe"- programma voor de leerlingen met onder meer: een aula ver siering maken, gedicht/lied maken met betrekking tot het 30-jarig bestaan van de school en de scheidende docenten, ta feltenniswedstrijden en een wedstrijd ballonsteken met de fiets. Voor de middag is geko zen voor een muzikaal pro gramma, mede in verband met het afscheid van de muziekdo cent. Pieter Dieleman uit Goes brengt in de aula van de school Zeeuwse luisterliedjes ten gehore, afgewisseld met korte Zeeuwse sketches. Hij begeleidt zichzelf op de gitaar, 's Avonds nemen de schei dende docenten in Veere af scheid van het bestuur van de school en de collega's en dit gebeuren wordt extra luister bijgezet door een beiaardcon cert door Kees van Eersel, die speciaal voor deze gelegenheid het carillon van Veer bespeelt tussen 20 en 21 uur. het gebeuren in Souburg be gon om halfacht. Het grootste deel van Zeeland is nieuwland. Het Zeeuwse kleilandschap doet de bodem van de provincie duidelijk uit de doeken. - FOTO: TANNIE DE JONGE. FOTO: WILLEM MIERAS VLISSINGEN - In Vlissingen zijn verschil lende organisaties werkzaam op het gebied van onderwijs voor vol wassenen. Elke organi satie heeft zowat haar eigen aanpak en visie terzake. Door de nieuwe rijksrege ling Basiseducatie is er nu een fusie ontstaan tussen een aan tal van die organisaties name lijk een deel van het Zeeuwse dag- en avondonderwijs, de Stichting Praktisch Neder lands, de Stichting Alfabetise ring, Open School en de Stich ting Vorming en Onderwijs voor Volwassenen. Hun acti viteiten worden onderge bracht in de stichting voor Ba siseducatie, die gehuisvest is in de lokalen van „De Wijzer", Julianalaan 13 in Vlissingen. De basiseducatie wil mensen die zich in een achterstandssi tuatie bevinden, zelfstandiger en actiever doen functioneren in hun eigen leefsituatie en in het maatschappelijk leven. Dit door middel van vorming en onderwijs. Concreter, er wordt naast de taal en Tekenvaardig heid ook gewerkt aan sociale vaardigheden. Dit gebeurt echter geenszins op een klas sieke schoolse wijze; integen deel, de mensen leren onder- ling van elkaar, leren uit hun eigen ervaringen en worden actief betrokken bij hun leer proces. De redenen waarom volwassenen de basiseducatie volgen zijn zeer uiteenlopend. Voor sommigen is het een zin volle vrijetijdsbesteding. An deren zien de mogelijkheid in om vroeger gemiste kansen op te halen met name die mensen die de school moesten verlaten omdat ze gingen werken. Nog anderen vinden er een onder steuning in hun oriëntatie naar een verdere (beroeps) op leiding. Ouders willen het schoolwerk van hun kinderen beter/opnieuw kunnen volgen. Buitenlandse inwoners willen de Nederlandse taal lezen om beter te kunnen functioneren in hun tweede vaderland. Een greep uit het programma voor augustus - december '87: leren lezen en schrijven in de Ne derlandse taal, alfabetisatie, dagcursus Nederlands voor buitenlanders, avondcursus Nederlands voor geschoolde buitenlanders, Nederlands, Turkse geschiedenis en aard rijkskunde voor Turken,reke nen, oriëntatiecursus opstap- mavo, themagroep voor oude ren. Voor opgave of meer inlich tingen: De Stichting voor Ba siseducatie, Julianalaan 13. 4382 AT Vlissingen, tel. 01184- 17819. TREFWOORD NOOR TR£F\" EKER ADVERTEREN

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1987 | | pagina 1