Een oude droom werd werkelijkheid
derde en laatste deel
„Haan krijgt nieuwe jas
Elfstedenroeiers werden zesde
I Vier voordelige I
I vakantiedagen
MIDDELBURGSE HUISVROUW IN VERRE OOSTEN
Unieke expo
Stedelijk
Museum
Schiphollijn
COMBINEER MET STEUTEL
Bijbel vermist
Zang-en
orgelavond
STEUTEL HERENMODE
SCHELDEBODE VAN WOENSDAG 14 ME11986
309
In een bedrijvig stadje langs de rivier gaan we
winkelen. Ik koop zijden stropdassen voor omgere
kend 5.50 per stuk, en 6 meter zijde voor 6.- per
meter. Ik ga op zoek naar Chinese brandy, want die
is niet duur en wel goed van smaak. Het wordt een
hele toer want niemand spreekt hier Engels en
mijn Chinees bestaat uit ja en nee knikken. In een
winkeltje zie ik wat flessen staan; ik maak een
drinkgebaar en ze komen met limonade en bier
•angezet. Ik herhaal mijn drinkgebaar nog eens
maar ga er nu bij wankelen of ik dronken ben. De
Chinezen komen niet meer bij van het lachen.
Sluizen
Havenstad
Revolutie
99
PietjeKarei
De ideale combinatie
vindt je bij
Steutel Herenmode Goes.
Colberts en pantalons.
Modem en klassiek.
LENGTEMATEN
GROTE MATEN
Aanbod voor onze lezers
Gelukkig is er een Chinees meisje dat Engels spreekt en uit
legt dat er in het stadje geen brandy te koop is.
Het is inmiddels donker geworden en ik zie dat veel Chinezen
gewoon buiten liggen te slapen. Of ze nu dronken zijn, dakloos,
•f het gewoon prettig vinden weet ik niet, maar ik schrik wel als
er eentje ligt te pitten op de aardedonkere akelige trap naar de
i toe. Hij wordt ook snel weggejaagd.
Dat lukt
Na de lunch is het vijf mi
nuten lopen langs een stin
kende en inktzwarte rivier
naar de uitgeverij van mr Li-
Jia Hin. Het bedrijf is geves
tigd op de begane grond van
een groot grauw flatgebouw.
We zijn met zijn drieën, en
stappen met het visitekaartje
van mr Hin de zaak binnen.
We zijn kennelijk wat te
vroeg, het personeel zat of lag
nog in de middagpauze. In de
aangrenzende kamer worden
de Chinezen van de stoelen
weggejaagd en mr Hin, ook
een beetje slaperig komt bin
nen, zich verontschuldigend
voor de rommel. Een jonge
Chinees schenkt thee in, en mr
Hin vertelt dat hij mr Long, de
kunstenaar heeft gebeld, en
dat die ons vanmiddag zal ont
vangen.
Het bedrijf van mr Hin
heeft geen eigen auto, maar
deelt er een met andere bedrij -
ven. We moeten nog wachten,
want de chauffeur zit nog op
school. Ondertussen toont mr
Hin ons vol trots prachtige
platen van schilderstukken,
allemaal in de drukkerij ver
vaardigd. Aan de wand staan
De boot vertrekt al om vijf
uur 's morgens. Mist en motre
gen wisselen elkaar af. We
zouden vandaag een paar
prachtige kloven moeten zien,
maar het weer belemmert dat.
In plaats daarvan kijken we
naar het water en zien een lijk
drijven, tussen enkele dode
dieren. Het laat het personeel
ijskoud. Als het weer wat be
ter wordt zien we inderdaad
dat de kloven prachtig woest
en ongerept zijn. De gids wijst
op een enorm gat in een berg.
Daar is een heel dorp de rivier
in gespoeld. De volgende dag
zien we weer een lijk in het
water, hetzelfde of een ander
lijk?
De boottocht eindigt bij een
gigantisch sluizencomplex
waar de boot maar liefst 15
meter moet zakken. Hier
wordt ook witte steenkool ge
wonnen, de Chinezen zijn dui
delijk en terecht heel trots op
zo'n enorm werk.
In een lokaal hotel mogen
we ons verfrissen, maar we
worden weggejaagd door de
kakkerlakken in de badkamer
en besluiten een ommetje te
«naken. De gids die ons hier is
toegewezen komt op ons afge
rend en vraagt op autoritaire
toon waar we naar toe gaan.
Ik snauw terug dat dat hem
geen barst aan gaat Hij sput
tert nog tegen dat we om half
tien terug moeten zijn.
Hijzelf komt uiteindelijk
pas om kwart voor tien opdra
ven en joeg zo het hele gezel
schap tegen zich in het harnas.
Hij was bij de koffercontrole
■tipter dan de Russische doua
ne.
De trein die we nu hebben is
onvoorstelbaar smerig. Deze is
niet meer schoongemaakt na
dat hij yoor de eerste maal in
bedrijf is gesteld. Voor de ra
men in de coupes hangen
grijze vodden, een miezerig
plantje staat voor het raam te
sterven. De matten op de
grond en de bedden, de toilet-
te», het tart werkelijk iedere
beochrij ving. Iedereen is hui
verig, en pas als het donker
wordt en ik een paar borrels
heb genomen en uitgedeeld,
doezelen we wat weg.
Wuhan is best een interes
sante stad met zijn Minggra-
ven en een grote Buddha van
witte jade, maar de hitte ver
ziekt veel. Met een tweemoto-
rig vliegtuig van Russische
makelij gaan we naar Sjang
hai. Als we vijf minuten in de
lucht zitten, komen grote
rookwolken van voor en ach
ter de cabine in. We schrikken
ons wikl Jurgen de gids pro
beert ons gerust te stellen dat
het bij deze types vliegtuigen
gebruikelijk is.
Na alle ontberingen blijkt
Sjanghai een voortreffelijk
hotel te hebben.
Sjanghai is een drukke ha
venstad, de passagiersboten
varen af en aan. Ik vraag de
gids om een afspraak te ma
ken met de Chinezen die we in
de trein hebben ontmoet, de
uitgever en de kunstenaar.
grote glazen kasten met boe
ken, maar ze zijn op slot
Als de chauffeur van school
komt gaan we naar mr Long.
De chauffeur ontwijkt behen
dig de talloze fietsers die er
maar wat op los rijden en
voert een tamelijk hopeloos
gevecht met de krakende ver
snellingsbak. Volgens mr Hin
zijn er plannen voor een metro
in Sjanghai.
Mr Long woont in een huur
kazerne, bovenin aan het eind
van een donkere trap. Tegen
de verwachting in, is het» huis
gezellig ingericht met artis
tieke voorwerpen. In de hoek
van de kamer staat de kang,
de stenen verhoging waar de
familie op slaapt en die nu met
kussens is afgedekt. Mr Long
is blij en trakteert ons een ijsje
en daarna op thee met mier
zoete maankoeken. Lekker
zijn ze niet, maar ze zijn een
teken van vriendschap, dus we
eten ze op.
Mr Long toont ons zijn uit
boomwortels gemaakte snij
werk: Beethoven met wilde
haren, Charlie Chaplin en Don
Quichotte en tal van voor ons
onbekende Chinezen. Als zijn
vrouw, die onderwijzeres is,
thuiskomt, nodigt ze ons uit te
blijven eten, maar we moeten
helaas terug naar het hotel.
We krijgen een door mevrouw
Long beschilderde waaier
mee, en nemen in een uitgela
ten stemming afscheid. Buiten
wacht een nieuwsgierige me
nigte op het antwoord: wie
was er op bezoek bij Long? De
chauffeur heeft al die tijd in
de auto gewacht.
Vlakbij Sjanghai ligt Sus-
hou, het Venetie van China.
We varen door de kanaaltjes
en zien hoe allerlei soorten
bootjes zwaar afgeladen moei
zaam wrikkend door man of
vrouw worden voortbewogen.
Sommige bootjes hebben een
afdakje tegen zon en regen,
maar op de meeste bootjes
staan ze zich in de brandende
zon af te beulen. Het kanaal
wordt ook voor andere doeld-
einden druk gebruikt. De een
plukt zijn kippen aan de oever
en gooit het afval in het water,
de ander kiepert zijn piespot
leeg en verderop wordt de
groente in hetzelfde water ge
wassen.
Terug in Sjanghai bezoeken
we een schitterende acroba-
tenshow en 's avonds is er in
het Peace Hotel een dans
avond voor toeristen van alle
nationaliteiten. De band be
staat uit oude muzikanten van
voor de Culturele Revolutie
die weer in genade zijn geko
men en jonge muzikanten. Ze
spelen westerse muziek en er
wordt heel wat afgeswingd.
Vlakbij Sjanghai is een
commune waar zo'n 16.000
mensen wonen en werken. Er
wordt rijst, raapzaad, katoen
en groenten geteeld, en eenden
en varkens gefokt. Het ziet er
allemaal veel schoner en fris
ser uit dan dat we tot nu toe
gewend zijn.
Op de stoep vermaken be
jaarden zich met iets wat op
domino lijkt Op 60-jarige
leeftijd gaan de arbeiders hier
met pensioen en krijgen ze 25
gulden zakgeld per week. In de
apotheek zien we gedroogde
hagedissen, cicades, schor
pioenen en andere ons
vreemde geneesmiddelen. We
komen langs een crèche en ja
hóór: Jingle bells! Ditmaal
hebben de kleintjes ook speel
goed.
Na een vliegtocht die ver
ziekt werd door een tussen
tijdse landing voor allerlei re
paraties komen we in een
prachtig landschap. De bergen
hebben hier ronde toppen en
daartussen liggen schitterende
rijstvelden. We kopen hoeden
want de zon is werkelijk gena
deloos. In de rivier de Li zien
we waterbuffels en kinderen
zwemmen, en verderop halen
mannen in bamboebootjes
groene slierten uit het water.
We worden verrast door een
tropische regenbui. Van hier is
het nog 40 minuten vliegen
naar Canton.
Naarmate we oosterlijker
komen wordt alles westelijker.
Ons hotel in Canton kan we
dijveren met de mooiste wes
terse hotels. Het ligt op een
eilandje in de rivier. In de im
mense hal is een pagode nage
bouwd met daaromheen een
schitterende Chinese rotstuin
met watervallen. De Canto
nese specialiteiten smaken
heerlijk.
Het contrast met de volks
buurten die we later bezoeken
is echter schrijnend, wat een
armoede. Op de markt worden
de vreemdste zaken als voed
sel aangeboden: jonge poesjes,
schildpadden, slangen, dassen
en kikkers worden aan
touwtjes meegenomen en ter
plekke geslacht Je kunt er al
lerlei vogels, eenden en kui
kentjes kopen als een boeketje
aan elkaar geboden. Alles leeft
nog want dan is het langer
houdbaar. Een koelkast is hier
nog echt een luxe. Griezelig
maar interessant
Tijdens het diner bespreken
we het naderende einde van de
reis in Hongkong en het bij
zondere feit dat zo'n grote
groep vreemden niet een keer
ruzie heeft gehad.
De trein die ons naar Hong
kong brengt heeft zelfs televi
sie aan boord. Nog in China
zien we de wolkenkrabbers
van Hongkong. Ik word een
beetje weemoedig bij het idee
dat de reis waar ik zoveel ja
ren naar heb uitgezien ten
einde komt Bij de grens zien
we hoe een Chinees geboeid
wordt weggevoerd, hij
trachtte illegaal naar Hong
kong te vluchten.
Voor het afscheidsdiner in
het Hongkongse hotel kleedt
iedereen zich op zijn best, en
constateren we allemaal dat
de kleren wat ruim zitten. We
zijn nogal afgevallen in Rus
land en China. Straks nog
even naar de kapper, en dan
terug naar Middelburg. Als ik
denk aan de afstanden die we
de afgelopen weken hebben
afgelegd, dan kan dat toch niet
ver meer zijn?
Wil peels
Middelburg
VANDAAG
Vandaag niet? Kom dan morgen naar Steutel Herenmode Goes
MIDDELBURG - Voor
iemand met hoogtevrees
wordt dit een griezelig ver
haal. Het gaat over een klus
die moet worden geklaard op
het hoogste puntje van Wal
cheren: het vergulden van de
haan op de Lange Jan. Die
MIDDELBURG/FRIES
LAND - Roeivereniging de
Hon te uit Middelburg heeft
het gehaald Ze hebben afge
lopen vrijdag en zaterdag de
Elfstedentocht binnen de
voorgeschreven 24 uur ge
roeid. En dat niet alleen: tegen
hun eigen verwachtingen in
werden ze zesde van de 22
deelnemende ploegen in een
tijd van bijna 23 uur. Eerste
werd de organiserende roei
vereniging Wetterwille uit
Friesland met een formidabele
tijd van negentien uur.
Dat er onderweg zeven
ploegen afhaakten geeft wel
aan dat het een barre tocht is
geweest met regen, harde
wind en lange, lange uren 's
nachts, waarin je gemakkelijk
kon verdwalen.
Handenwrijvend, voorzich
tig want er zitten elf blaren op,
vertelt Frans Knol wat ze heb
ben meegemaakt.
„We zijn vrijdagmorgen met
12 roei(st)ers en één support
ster in een aantal auto's ver
trokken. We waren al zenuw
achtig, maar toen onze auto in
Bergen op Zoom de geest gaf,
was er paniek in de tent Nog
net op tijd kwamen we in
Leeuwarden aan, uren later
dan de anderen, die ons bijna
met tranen van opluchting
ontvingen".
De sfeer was goed ondanks
de zenuwen, die er de oorzaak
van waren dat bij de start ne
gen man aan de kant aanwij
zingen stonden te geven aan
de stuurman, hoe hij zijn jas
aan moest trekken Of liever
jassen want met drie jassen
over elkaar stapte hij in de
VLISSINGEN- De intercity-
trein Vlissingen-Amsterdam
en vise versa gaat met ingang
van 1 juni via de, inmiddels
vol tooide .Schiphollijn rijden.
De "stations Vlissingen, de
nieuwe halte Souburg, Goes,
Kruiningen-Yerseke en Ber
gen op Zoom krijgen eenmaal
per uur een rechtstreekse ver
binding met de nationale
luchthaven.
„Westerschelde" voor het eer
ste traject De tocht van bijna
tweehonderd kilometer was
verdeeld in tien stukken, die
werden geroeid met vier ploe
gen die elkaar steeds afwissel
den.
„We startten vrijdagavond
om acht uur als 15e", vertelt
Frans, „en al na anderhalf uur
waren we opgeroeid naar de
zesde plaats. Met de Hunze-
ploeg uit Groningen hebben
we tot de finish een voortdu
rende strijd gehad om de
vijfde en zesde plaats. Zij wa
ren wat sneller op de trajec
ten, maar wij konden heel snel
wisselen: binnen zo'n twee mi
nuten. Bovendien hadden zij
geen pomp en moesten daarom
bij de wissels steeds hun boot
omkeren om het water kwijt
te raken".
Zo'n honderd meter vóór de
wisselplaats, werden de
roeiers steeds gewaarschuwd
door iemand van de volgende
ploeg met en toeter. Die rende
dan hard terug naar de wissel
plaats, de boot werd aan de
kant getrokken en de „nieu
we" ploeg stapte zo'n beetje
over de „oude" heen in de boot.
Dan is het: voetenboord stel
len, afduwen en weer weg,
terwijl de vorige ploeg drijf
nat, uitgeput, met zoute
streepsporen op het gezicht,
nog allerlei aanwijzingen
schreeuwt.
„Een van die aanwijzingen
was, toen we de nacht in gin
gen: „Blijf bij die boot met dat
maffe lichtWe hadden na
melijk allemaal toplichten,
maar er was één ploeg die
dacht slim te zijn en die een
grote auto-schijnwerper op de
boot had gemonteerd, com
pleet met dim en groot licht
Achteraf toch niet zo handig,
want door het felle licht zagen
de roeiers in het donker er
naast niets meer".
Eén wissel van de Honte-
ploeg ging niet zo snel. De „da-
mesploeg" die aankwam was
zo uitgeput dat ze de boot niet
meer uit konden komen. Vol
gens de opgave hadden ze na
melijk gerekend op een traject
van twintig kilometer. Dat
bleken er 36 te zijn, waarvan
het laatste gedeelte onder
bruggetjes door. Die waren zó
laag dat de stuurvrouw bang
was geweest, dat zelfs achter
overliggend haar neus er ach
ter zou blijven steken. En dat
allemaal in de regen en het
donker In datzelfde donker
raakte de ploeg uit Dordrecht
tweemaal de weg kwijt en
moest opgeven.
„Kaartlezen is een heel be
langrijke taak bij zo'n tocht",
legt Frans uit. „Het is een van
de taken van de stuurman.
Daarnaast is deze verant
woordelijk voor de sfeer in de
ploeg en het bewaren van de
humor. Zo was er een stuur
man die het roeiritme niet
aangaf met het gebruikelijke
saaie „in.in.in.maar
met „en nog eentje voor
Pietje... en nog eentje voor
Karei", zo de namen van de
hele roeivereniging met aan
verwanten afwerkend.
In de ochtendschemering te
gen half vijf, stonden we met
zo'n dertig mensen op de brug
in IJlst het water af te turen.
Eindelijk zei iemand: „Daar
zijn er twee en ja hoor, twee
stipjes waren duidelijk te zien.
Pas een klein half uur later
kwamen we er achter, dat we
met z'n allen naar twee boeien
hadden staan turen
Tegen de ochtend wakkerde
de wind aan tot windkracht
zes zeven. Op het meer de
Morra kostte een afstand van
drie kilometer anderhalf uur
De boten waren kleine note-
dopjes, alleen te zien als ze op
de toppen van de golven zaten.
Bij sommige roeiers stond het
schuim op de mond. Ze zaten
op de grens of ze het wel zou
den halen of niet, binnen 24
uur. De spanning steeg.
„Op het Harinxmakanaal
hadden we de harde wind
schuinachter. Hoge golven
sneden als een lineaal over het
water. Door een speciale roei-
techniek hebben we die golven
kunnen gebruiken door ons er
als een surfer door mee te la
ten nemen", vertelt Frans.
„Die techniek hebben we ge
leerd van een Engelse ploeg,
die vaak op zee roeit".
Verbeten gingen de Middel
burgse roeiers op de finish af.
Het was erop of eronder. De
stuurman legde de roëiers een
spreekverbod op
Het was tenslotte de jongste
„deelploeg" die finishte, met
als stuurman de 15-jarige Ro
derick Flikweert, die nog
maar twee dagen tevoren voor
iemand was ingevallen.
„Een fantastische erva
ring vindt Frans Knol, zorg
vuldig zijn Elfstedenkruisje
weer opbergend. „Volgend
jaar doen we weer mee
ADVERTENTIE
In de periode van 29 april tot
7 mei 1986 zijn bij de gemeen
tepolitie te Vlissingen de vol
gende voorwerpen aangege
ven: bankbiljetten, herenbril
metalen montuur, bijbel, paar
zwarte bromfietshandschoe
nen, metalen herenhorloge,
kinderhorloge, zwembroek
met handdoek, blauwe kinder
muts met sjaal, doos en 2 tas
sen met kleding, kinderporte
monnee, gouden dasspeld,
goudkleurig kruisje, 7 sleutels
aan zwart label, 3 sleutels in
zwart etui, 2 lipssleutels, 2
sleutels in lederen etui, 7 en 6
sleutels in etui, 9 sleutels aan
hanger, tas met wanten en
kam, fietstas met regenpak.
Aangegeven dieren in asiel:
perzische langharige kater,
cypers met witte oude kat,
zwart/witte kat en een zwarte
bastaard reu met bruine po
ten.
Openingstijden maandag
tot en met vrijdag 09.00-12.00
uur en van 14.00-16.00 uur, 19
en 20 mei gesloten.
Van de ge
meentepolitie in Oost-Sou
burg geen opgave.
jiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiii ill illinium ui ■iiiiiiiiiiiuiiii milium in in ii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiti£
Ook dit jaar kunnen onze
E lezers profiteren van de ver-
rassend voordelige gezins-
E toerkaart, die de mogelijk-
heid biedt om vier dagen
E lang met het gehele gezin
onbeperkt met de trein door
Nederland te reizen. De nor-
male prijs (2e klas) bedraagt
140,- (voor vier dagen) en
I degenen, die le klas' willen
reizen kunnen een gezin-
stoerkaart voor 200,- ko-
E pen. Voor onze lezers, die
daarvoor in de week van 20
tot en met 23 mei op onze
kantoren terecht kunnen,
geldt nog een extra korting
van 25,00.
Een cheque voor gezin-
stoerkaart, die in de maan-
den juni, juli en augustus bij
een NS-loket omgezet kan
worden in een „echte" ge-
E zins-toerkaart, kost bij ons
i dus 115,- (2e klas) of 175,-
(le klas).
Een gezin is voor de Ne-
I derlandse Spoorwegen een
nogal ruim begrip. Moeder
enóf vader (of twee perso-
E nen, die verklaren dat ze
tenminste een jaar samen-
S wonen) en verder alle eigen-
E pleeg- en stiefkinderen tot
en met 18 jaar kunnen mee.
Ook de hond mag mee.
De vier reisdagen kan
men aaneengesloten of los
van elkaar binnen een pe
riode van tien dagen „opne
men": het dient wel in de
maanden juni, juli of augus
tus te gebeuren.
Als men aan het NS-loket
de cheque inwisselt voor de
gezinstoerkaart onder over
legging van een bewijs,
waaruit de leeftijd van de
kinderen blijkt en de pasfo
to's van de ouder(s) krijgt
men meteen een voordeelpas
met 48 coupons, die recht ge
ven op aanbiedingen en kor
tingen.
Bovendien ligt er een
folder gereed, waarin 25 tips
voor gratis evenementen en
attracties zijn opgenomen.
Bij de NS kan men desge
wenst ook attractiekaartjes
(voor aanvullend busver
voer en in prijs geredu
ceerde toegangskaart) ko
pen.
De laatste verkoopperiode
is dus van 20 tot en met 23
mei en onze lezers kunnen
terecht op de kantoren van
De Scheldebode (Toren
straat te Vlissingen),
Nieuwsblad voor de Beve-
landen (Klokstraat te Goes),
West-Brabant Koerier (Zui-
velstraat te Bergen op Zoom
en Molenstraat te Roosen
daal), De Gazet (Markt te
Etten-Leur). Bredase Krant
(Nieuwe Ginnekenstraat en
Spinveld te Breda) en Het
Kanton (Arendstraat te
Oosterhout).'
•«Mill tlllllltltlllllllMI till III
•■•IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIlfr
staat op een hoogte van 86 me
ter, zeg maar zo'n dikke tien
huizen op elkaar.
Meneer van Iwaarden van
het schildersbedrijf dat dit
karwei gaat opknappen, kent
waarschijnlijk geen hoogte
vrees.
„O jawel", brengt hij hier
tegen in, „afgelopen zomer
was ik in de bergen en toen ik
op grote hoogte op een smal ri
cheltje stond voelde ik toch
ook wel wat angst. Het ligt er
aan wat voor een hoogte het is.
Een goot of de nok van een dak
doet me niet veel. Ook het feit
of ik ergens net werk of al een
week bezig ben, kan schelen".
Nog vóór Pinksteren, als het
weer het toelaat, gaan drie
steigerbouwers van de firma
Mobuco op de „kroon" bovenin
de Lange Jan een steiger bou
wen, met een werkvloer onder
de haan en stevige leuningen.
Daarbovenop wordt de haan
ingebouwd in een soort tent,
waarbinnen het vergulden
van de haan na Pinksteren
kan beginnen.
„Bij het aanbrengen van de
goudlaag kunnen we absoluut
geen wind gebruiken", vertelt
de heer Van Iwaarden.
„Eigenlijk is het karwei buiten
niet te doen. Het was eerst dan
ook de bedoeling om de haan
eraf te halen. Toen bleek dat
de haan zelf nog in prima
staat was en alleen de goud
laag miste, hebben we beslo
ten om dit niet te doen. Ook
omdat dan de kosten en het ri-
-sico voor beschadiging bij
transport veel hoger zouden
zijn. Sinds 1953, toen de res
tauratie van de Lange Jan
werd voltooid, is" er aan het
onderhoud van de haan niets
meer gedaan en het is nu dan
ook hard nodig".
De haan, die van kop tot
staart ongeveer 1.75 meter
meet, is gemaakt van koper.
Daarop komt een volledige
verfafwerking van primer,
grondverf enzovoorts. Als
laaste gaat er een laagje ver
nis over, waarvan de samen
stelling het geheim van de
vakman moet blijven. Precies
op het goede moment, als deze
vernis niet nat meer is maar
ook nog niet kurkdroog, wor
den er flinterdunne velletjes
bijna puur goud (23,5 karaats)
van acht bij acht centimeter
voorzichtig opgeplakt. Met een
zeer zachte kwast van eek-
hoornhaar worden loshan
gende schilfers weggeveegd.
Het is ongelooflijk maar dat
dunne laagje beschermt de
haan weer zo'n twintig tot
dertig jaar tegen storm, hagel
en niet te vergeten de zure re
gen.
„Goud is het enige mate
riaal, dat een dergelijke be
scherming kan bieden", legt
meneer Van Iwaarden uit.
„Hoe lang zo'n goudlaag pre
cies mee gaat, kan ik niet zeg
gen, want vergulden doe ik
pas vijf jaar. Maar ik ben al
dertig jaar schilder en ik merk
dat dakgoten door de zure re
gen sneller aangetast worden
dan vroeger".
Er zal naar schatting drie
weken gewerkt worden op de
Lange Jan. Het grootste pro
bleem is om het materiaal bo
ven te krijgen. Tot vijftig me
ter hoogte kan het worden ge
takeld met een lier, maar om
dat de toren dan smal toeloopt,
moet het materiaal de reste
rende meters met laddertjes
naar boven gedragen worden.
Waarom staat er eigenlijk
een haan op een kerktoren en
niet een ander beest? Daar
over bestaan verschillende
theorieën. De een zegt dat men
vroeger dacht dat een haan
met zijn gekraai boze geesten
kon verdrijven. De ander wijst
op het verhaal van de apostel
Petrus en de haan die drie
maal kraaide. Het meest
waarschijnlijk is de mening
dat men een haan gebruikte
omdat deze vogel het symbool
was van een nooit aflatende
prediking en, zich steeds tegen
de wind in kerend, van strijd
tegen weerspannigen en vij
anden van het geloof???
„Er is heel wat verguldwerk
te doen", vervolgt de heer Van
Iwaarden. „Tenslotte heeft
ieder dorp een kerk met een
haantje". Overigens zijn het
niet altijd hanen. Op de Oost-
kerk staat een arend (zoals in
het wapen van Middelburg) en
op het stadhuis staat Neptu-
nus (symbool van de haven
stad Middelburg). De meeste
schade aan deze voorwerpen
wordt trouwens niet door
weersomstandigheden veroor
zaakt, maar doorbuksko
gels!
„Na de haan gaan we de
kroon eronder aanpakken. Die
lijkt van een afstand ook ver
guld, maar dat is bedrog, die is
gewoon geverfd. Alleen op de
bollen is een velletje goud ge
plakt voor de glans. Ik heb al
in veel kerken onderhouds
werk verricht", gaat de heer
Van Iwaarden verder, „soms
onder de vreemdste omstan
digheden. Zo moest er laatst
op stellingen worden gewerkt
die waren geplaatst op de
kerkbanken.
Ik vind het goed dat aan dat
ambacht, het opbouwen, meer
bekendheid wordt gegeven.
Dat is tenminste positief
nieuws. Alleen is het jammer
dat we soms halverwege een
restauratie van een kerk bij
voorbeeld moeten stoppen om
dat er geen geld meer voor is.
Er zouden meer donaties moe
ten komen, anders verliezen
we veel waardevolle monu
menten".
VLISSINGEN- In het Ste
delijk Museum is op dit mo
ment een unieke expositie te
zien van de kunstenaar J.F.
Brouwenaar, onder het motto:
'Brouwenaar, een kunstenaar
uit het volk'.
De, uit Vlissingen afkomsti
ge, kunstenaar leefde van 1815
tot 1849. Op zeer jonge leeftijd
ging hij op de toenmalige ma
rinewerf in de leer op de afde
ling beeldhouwwerk.
Tijdens de expositie zijn een
aantal tekeningen, gebruiks
voorwerpen en een beeld te
zien. Het werk wordt geken-
Beeld van J.F. Brouwenaar
merkt door een vergaande in
teresse voor de 'Klassieken' en
de natuur. De tentoonstelling
duurt tot en met 15 juni.
MIDDELBURG - In de Zui-
derkerk van de Gerefor
meerde gemeente wordt op
vrijdag 16 mei een zang- en
orgelavond gehouden.
De optredende koren zijn
het gemengd koor Crescendo
uit Kapelle-Biezelinge, het ge
mengd koor Schusan E'duth
uit Middelburg en het kinder
koor Jong Begonnen, ook uit
Middelburg.
De zangavond wordt gehou
den om 19.30iuur.
LANGE KERKSTRAAT 41.GOES.TEL.01100-16415