Een oude droom werd werkelijkheid derde en laatste deel „Haan krijgt nieuwe jas Elfstedenroeiers werden zesde I Vier voordelige I I vakantiedagen MIDDELBURGSE HUISVROUW IN VERRE OOSTEN Unieke expo Stedelijk Museum Schiphollijn COMBINEER MET STEUTEL Bijbel vermist Zang-en orgelavond STEUTEL HERENMODE SCHELDEBODE VAN WOENSDAG 14 ME11986 309 In een bedrijvig stadje langs de rivier gaan we winkelen. Ik koop zijden stropdassen voor omgere kend 5.50 per stuk, en 6 meter zijde voor 6.- per meter. Ik ga op zoek naar Chinese brandy, want die is niet duur en wel goed van smaak. Het wordt een hele toer want niemand spreekt hier Engels en mijn Chinees bestaat uit ja en nee knikken. In een winkeltje zie ik wat flessen staan; ik maak een drinkgebaar en ze komen met limonade en bier •angezet. Ik herhaal mijn drinkgebaar nog eens maar ga er nu bij wankelen of ik dronken ben. De Chinezen komen niet meer bij van het lachen. Sluizen Havenstad Revolutie 99 PietjeKarei De ideale combinatie vindt je bij Steutel Herenmode Goes. Colberts en pantalons. Modem en klassiek. LENGTEMATEN GROTE MATEN Aanbod voor onze lezers Gelukkig is er een Chinees meisje dat Engels spreekt en uit legt dat er in het stadje geen brandy te koop is. Het is inmiddels donker geworden en ik zie dat veel Chinezen gewoon buiten liggen te slapen. Of ze nu dronken zijn, dakloos, •f het gewoon prettig vinden weet ik niet, maar ik schrik wel als er eentje ligt te pitten op de aardedonkere akelige trap naar de i toe. Hij wordt ook snel weggejaagd. Dat lukt Na de lunch is het vijf mi nuten lopen langs een stin kende en inktzwarte rivier naar de uitgeverij van mr Li- Jia Hin. Het bedrijf is geves tigd op de begane grond van een groot grauw flatgebouw. We zijn met zijn drieën, en stappen met het visitekaartje van mr Hin de zaak binnen. We zijn kennelijk wat te vroeg, het personeel zat of lag nog in de middagpauze. In de aangrenzende kamer worden de Chinezen van de stoelen weggejaagd en mr Hin, ook een beetje slaperig komt bin nen, zich verontschuldigend voor de rommel. Een jonge Chinees schenkt thee in, en mr Hin vertelt dat hij mr Long, de kunstenaar heeft gebeld, en dat die ons vanmiddag zal ont vangen. Het bedrijf van mr Hin heeft geen eigen auto, maar deelt er een met andere bedrij - ven. We moeten nog wachten, want de chauffeur zit nog op school. Ondertussen toont mr Hin ons vol trots prachtige platen van schilderstukken, allemaal in de drukkerij ver vaardigd. Aan de wand staan De boot vertrekt al om vijf uur 's morgens. Mist en motre gen wisselen elkaar af. We zouden vandaag een paar prachtige kloven moeten zien, maar het weer belemmert dat. In plaats daarvan kijken we naar het water en zien een lijk drijven, tussen enkele dode dieren. Het laat het personeel ijskoud. Als het weer wat be ter wordt zien we inderdaad dat de kloven prachtig woest en ongerept zijn. De gids wijst op een enorm gat in een berg. Daar is een heel dorp de rivier in gespoeld. De volgende dag zien we weer een lijk in het water, hetzelfde of een ander lijk? De boottocht eindigt bij een gigantisch sluizencomplex waar de boot maar liefst 15 meter moet zakken. Hier wordt ook witte steenkool ge wonnen, de Chinezen zijn dui delijk en terecht heel trots op zo'n enorm werk. In een lokaal hotel mogen we ons verfrissen, maar we worden weggejaagd door de kakkerlakken in de badkamer en besluiten een ommetje te «naken. De gids die ons hier is toegewezen komt op ons afge rend en vraagt op autoritaire toon waar we naar toe gaan. Ik snauw terug dat dat hem geen barst aan gaat Hij sput tert nog tegen dat we om half tien terug moeten zijn. Hijzelf komt uiteindelijk pas om kwart voor tien opdra ven en joeg zo het hele gezel schap tegen zich in het harnas. Hij was bij de koffercontrole ■tipter dan de Russische doua ne. De trein die we nu hebben is onvoorstelbaar smerig. Deze is niet meer schoongemaakt na dat hij yoor de eerste maal in bedrijf is gesteld. Voor de ra men in de coupes hangen grijze vodden, een miezerig plantje staat voor het raam te sterven. De matten op de grond en de bedden, de toilet- te», het tart werkelijk iedere beochrij ving. Iedereen is hui verig, en pas als het donker wordt en ik een paar borrels heb genomen en uitgedeeld, doezelen we wat weg. Wuhan is best een interes sante stad met zijn Minggra- ven en een grote Buddha van witte jade, maar de hitte ver ziekt veel. Met een tweemoto- rig vliegtuig van Russische makelij gaan we naar Sjang hai. Als we vijf minuten in de lucht zitten, komen grote rookwolken van voor en ach ter de cabine in. We schrikken ons wikl Jurgen de gids pro beert ons gerust te stellen dat het bij deze types vliegtuigen gebruikelijk is. Na alle ontberingen blijkt Sjanghai een voortreffelijk hotel te hebben. Sjanghai is een drukke ha venstad, de passagiersboten varen af en aan. Ik vraag de gids om een afspraak te ma ken met de Chinezen die we in de trein hebben ontmoet, de uitgever en de kunstenaar. grote glazen kasten met boe ken, maar ze zijn op slot Als de chauffeur van school komt gaan we naar mr Long. De chauffeur ontwijkt behen dig de talloze fietsers die er maar wat op los rijden en voert een tamelijk hopeloos gevecht met de krakende ver snellingsbak. Volgens mr Hin zijn er plannen voor een metro in Sjanghai. Mr Long woont in een huur kazerne, bovenin aan het eind van een donkere trap. Tegen de verwachting in, is het» huis gezellig ingericht met artis tieke voorwerpen. In de hoek van de kamer staat de kang, de stenen verhoging waar de familie op slaapt en die nu met kussens is afgedekt. Mr Long is blij en trakteert ons een ijsje en daarna op thee met mier zoete maankoeken. Lekker zijn ze niet, maar ze zijn een teken van vriendschap, dus we eten ze op. Mr Long toont ons zijn uit boomwortels gemaakte snij werk: Beethoven met wilde haren, Charlie Chaplin en Don Quichotte en tal van voor ons onbekende Chinezen. Als zijn vrouw, die onderwijzeres is, thuiskomt, nodigt ze ons uit te blijven eten, maar we moeten helaas terug naar het hotel. We krijgen een door mevrouw Long beschilderde waaier mee, en nemen in een uitgela ten stemming afscheid. Buiten wacht een nieuwsgierige me nigte op het antwoord: wie was er op bezoek bij Long? De chauffeur heeft al die tijd in de auto gewacht. Vlakbij Sjanghai ligt Sus- hou, het Venetie van China. We varen door de kanaaltjes en zien hoe allerlei soorten bootjes zwaar afgeladen moei zaam wrikkend door man of vrouw worden voortbewogen. Sommige bootjes hebben een afdakje tegen zon en regen, maar op de meeste bootjes staan ze zich in de brandende zon af te beulen. Het kanaal wordt ook voor andere doeld- einden druk gebruikt. De een plukt zijn kippen aan de oever en gooit het afval in het water, de ander kiepert zijn piespot leeg en verderop wordt de groente in hetzelfde water ge wassen. Terug in Sjanghai bezoeken we een schitterende acroba- tenshow en 's avonds is er in het Peace Hotel een dans avond voor toeristen van alle nationaliteiten. De band be staat uit oude muzikanten van voor de Culturele Revolutie die weer in genade zijn geko men en jonge muzikanten. Ze spelen westerse muziek en er wordt heel wat afgeswingd. Vlakbij Sjanghai is een commune waar zo'n 16.000 mensen wonen en werken. Er wordt rijst, raapzaad, katoen en groenten geteeld, en eenden en varkens gefokt. Het ziet er allemaal veel schoner en fris ser uit dan dat we tot nu toe gewend zijn. Op de stoep vermaken be jaarden zich met iets wat op domino lijkt Op 60-jarige leeftijd gaan de arbeiders hier met pensioen en krijgen ze 25 gulden zakgeld per week. In de apotheek zien we gedroogde hagedissen, cicades, schor pioenen en andere ons vreemde geneesmiddelen. We komen langs een crèche en ja hóór: Jingle bells! Ditmaal hebben de kleintjes ook speel goed. Na een vliegtocht die ver ziekt werd door een tussen tijdse landing voor allerlei re paraties komen we in een prachtig landschap. De bergen hebben hier ronde toppen en daartussen liggen schitterende rijstvelden. We kopen hoeden want de zon is werkelijk gena deloos. In de rivier de Li zien we waterbuffels en kinderen zwemmen, en verderop halen mannen in bamboebootjes groene slierten uit het water. We worden verrast door een tropische regenbui. Van hier is het nog 40 minuten vliegen naar Canton. Naarmate we oosterlijker komen wordt alles westelijker. Ons hotel in Canton kan we dijveren met de mooiste wes terse hotels. Het ligt op een eilandje in de rivier. In de im mense hal is een pagode nage bouwd met daaromheen een schitterende Chinese rotstuin met watervallen. De Canto nese specialiteiten smaken heerlijk. Het contrast met de volks buurten die we later bezoeken is echter schrijnend, wat een armoede. Op de markt worden de vreemdste zaken als voed sel aangeboden: jonge poesjes, schildpadden, slangen, dassen en kikkers worden aan touwtjes meegenomen en ter plekke geslacht Je kunt er al lerlei vogels, eenden en kui kentjes kopen als een boeketje aan elkaar geboden. Alles leeft nog want dan is het langer houdbaar. Een koelkast is hier nog echt een luxe. Griezelig maar interessant Tijdens het diner bespreken we het naderende einde van de reis in Hongkong en het bij zondere feit dat zo'n grote groep vreemden niet een keer ruzie heeft gehad. De trein die ons naar Hong kong brengt heeft zelfs televi sie aan boord. Nog in China zien we de wolkenkrabbers van Hongkong. Ik word een beetje weemoedig bij het idee dat de reis waar ik zoveel ja ren naar heb uitgezien ten einde komt Bij de grens zien we hoe een Chinees geboeid wordt weggevoerd, hij trachtte illegaal naar Hong kong te vluchten. Voor het afscheidsdiner in het Hongkongse hotel kleedt iedereen zich op zijn best, en constateren we allemaal dat de kleren wat ruim zitten. We zijn nogal afgevallen in Rus land en China. Straks nog even naar de kapper, en dan terug naar Middelburg. Als ik denk aan de afstanden die we de afgelopen weken hebben afgelegd, dan kan dat toch niet ver meer zijn? Wil peels Middelburg VANDAAG Vandaag niet? Kom dan morgen naar Steutel Herenmode Goes MIDDELBURG - Voor iemand met hoogtevrees wordt dit een griezelig ver haal. Het gaat over een klus die moet worden geklaard op het hoogste puntje van Wal cheren: het vergulden van de haan op de Lange Jan. Die MIDDELBURG/FRIES LAND - Roeivereniging de Hon te uit Middelburg heeft het gehaald Ze hebben afge lopen vrijdag en zaterdag de Elfstedentocht binnen de voorgeschreven 24 uur ge roeid. En dat niet alleen: tegen hun eigen verwachtingen in werden ze zesde van de 22 deelnemende ploegen in een tijd van bijna 23 uur. Eerste werd de organiserende roei vereniging Wetterwille uit Friesland met een formidabele tijd van negentien uur. Dat er onderweg zeven ploegen afhaakten geeft wel aan dat het een barre tocht is geweest met regen, harde wind en lange, lange uren 's nachts, waarin je gemakkelijk kon verdwalen. Handenwrijvend, voorzich tig want er zitten elf blaren op, vertelt Frans Knol wat ze heb ben meegemaakt. „We zijn vrijdagmorgen met 12 roei(st)ers en één support ster in een aantal auto's ver trokken. We waren al zenuw achtig, maar toen onze auto in Bergen op Zoom de geest gaf, was er paniek in de tent Nog net op tijd kwamen we in Leeuwarden aan, uren later dan de anderen, die ons bijna met tranen van opluchting ontvingen". De sfeer was goed ondanks de zenuwen, die er de oorzaak van waren dat bij de start ne gen man aan de kant aanwij zingen stonden te geven aan de stuurman, hoe hij zijn jas aan moest trekken Of liever jassen want met drie jassen over elkaar stapte hij in de VLISSINGEN- De intercity- trein Vlissingen-Amsterdam en vise versa gaat met ingang van 1 juni via de, inmiddels vol tooide .Schiphollijn rijden. De "stations Vlissingen, de nieuwe halte Souburg, Goes, Kruiningen-Yerseke en Ber gen op Zoom krijgen eenmaal per uur een rechtstreekse ver binding met de nationale luchthaven. „Westerschelde" voor het eer ste traject De tocht van bijna tweehonderd kilometer was verdeeld in tien stukken, die werden geroeid met vier ploe gen die elkaar steeds afwissel den. „We startten vrijdagavond om acht uur als 15e", vertelt Frans, „en al na anderhalf uur waren we opgeroeid naar de zesde plaats. Met de Hunze- ploeg uit Groningen hebben we tot de finish een voortdu rende strijd gehad om de vijfde en zesde plaats. Zij wa ren wat sneller op de trajec ten, maar wij konden heel snel wisselen: binnen zo'n twee mi nuten. Bovendien hadden zij geen pomp en moesten daarom bij de wissels steeds hun boot omkeren om het water kwijt te raken". Zo'n honderd meter vóór de wisselplaats, werden de roeiers steeds gewaarschuwd door iemand van de volgende ploeg met en toeter. Die rende dan hard terug naar de wissel plaats, de boot werd aan de kant getrokken en de „nieu we" ploeg stapte zo'n beetje over de „oude" heen in de boot. Dan is het: voetenboord stel len, afduwen en weer weg, terwijl de vorige ploeg drijf nat, uitgeput, met zoute streepsporen op het gezicht, nog allerlei aanwijzingen schreeuwt. „Een van die aanwijzingen was, toen we de nacht in gin gen: „Blijf bij die boot met dat maffe lichtWe hadden na melijk allemaal toplichten, maar er was één ploeg die dacht slim te zijn en die een grote auto-schijnwerper op de boot had gemonteerd, com pleet met dim en groot licht Achteraf toch niet zo handig, want door het felle licht zagen de roeiers in het donker er naast niets meer". Eén wissel van de Honte- ploeg ging niet zo snel. De „da- mesploeg" die aankwam was zo uitgeput dat ze de boot niet meer uit konden komen. Vol gens de opgave hadden ze na melijk gerekend op een traject van twintig kilometer. Dat bleken er 36 te zijn, waarvan het laatste gedeelte onder bruggetjes door. Die waren zó laag dat de stuurvrouw bang was geweest, dat zelfs achter overliggend haar neus er ach ter zou blijven steken. En dat allemaal in de regen en het donker In datzelfde donker raakte de ploeg uit Dordrecht tweemaal de weg kwijt en moest opgeven. „Kaartlezen is een heel be langrijke taak bij zo'n tocht", legt Frans uit. „Het is een van de taken van de stuurman. Daarnaast is deze verant woordelijk voor de sfeer in de ploeg en het bewaren van de humor. Zo was er een stuur man die het roeiritme niet aangaf met het gebruikelijke saaie „in.in.in.maar met „en nog eentje voor Pietje... en nog eentje voor Karei", zo de namen van de hele roeivereniging met aan verwanten afwerkend. In de ochtendschemering te gen half vijf, stonden we met zo'n dertig mensen op de brug in IJlst het water af te turen. Eindelijk zei iemand: „Daar zijn er twee en ja hoor, twee stipjes waren duidelijk te zien. Pas een klein half uur later kwamen we er achter, dat we met z'n allen naar twee boeien hadden staan turen Tegen de ochtend wakkerde de wind aan tot windkracht zes zeven. Op het meer de Morra kostte een afstand van drie kilometer anderhalf uur De boten waren kleine note- dopjes, alleen te zien als ze op de toppen van de golven zaten. Bij sommige roeiers stond het schuim op de mond. Ze zaten op de grens of ze het wel zou den halen of niet, binnen 24 uur. De spanning steeg. „Op het Harinxmakanaal hadden we de harde wind schuinachter. Hoge golven sneden als een lineaal over het water. Door een speciale roei- techniek hebben we die golven kunnen gebruiken door ons er als een surfer door mee te la ten nemen", vertelt Frans. „Die techniek hebben we ge leerd van een Engelse ploeg, die vaak op zee roeit". Verbeten gingen de Middel burgse roeiers op de finish af. Het was erop of eronder. De stuurman legde de roëiers een spreekverbod op Het was tenslotte de jongste „deelploeg" die finishte, met als stuurman de 15-jarige Ro derick Flikweert, die nog maar twee dagen tevoren voor iemand was ingevallen. „Een fantastische erva ring vindt Frans Knol, zorg vuldig zijn Elfstedenkruisje weer opbergend. „Volgend jaar doen we weer mee ADVERTENTIE In de periode van 29 april tot 7 mei 1986 zijn bij de gemeen tepolitie te Vlissingen de vol gende voorwerpen aangege ven: bankbiljetten, herenbril metalen montuur, bijbel, paar zwarte bromfietshandschoe nen, metalen herenhorloge, kinderhorloge, zwembroek met handdoek, blauwe kinder muts met sjaal, doos en 2 tas sen met kleding, kinderporte monnee, gouden dasspeld, goudkleurig kruisje, 7 sleutels aan zwart label, 3 sleutels in zwart etui, 2 lipssleutels, 2 sleutels in lederen etui, 7 en 6 sleutels in etui, 9 sleutels aan hanger, tas met wanten en kam, fietstas met regenpak. Aangegeven dieren in asiel: perzische langharige kater, cypers met witte oude kat, zwart/witte kat en een zwarte bastaard reu met bruine po ten. Openingstijden maandag tot en met vrijdag 09.00-12.00 uur en van 14.00-16.00 uur, 19 en 20 mei gesloten. Van de ge meentepolitie in Oost-Sou burg geen opgave. jiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiii ill illinium ui ■iiiiiiiiiiiuiiii milium in in ii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiti£ Ook dit jaar kunnen onze E lezers profiteren van de ver- rassend voordelige gezins- E toerkaart, die de mogelijk- heid biedt om vier dagen E lang met het gehele gezin onbeperkt met de trein door Nederland te reizen. De nor- male prijs (2e klas) bedraagt 140,- (voor vier dagen) en I degenen, die le klas' willen reizen kunnen een gezin- stoerkaart voor 200,- ko- E pen. Voor onze lezers, die daarvoor in de week van 20 tot en met 23 mei op onze kantoren terecht kunnen, geldt nog een extra korting van 25,00. Een cheque voor gezin- stoerkaart, die in de maan- den juni, juli en augustus bij een NS-loket omgezet kan worden in een „echte" ge- E zins-toerkaart, kost bij ons i dus 115,- (2e klas) of 175,- (le klas). Een gezin is voor de Ne- I derlandse Spoorwegen een nogal ruim begrip. Moeder enóf vader (of twee perso- E nen, die verklaren dat ze tenminste een jaar samen- S wonen) en verder alle eigen- E pleeg- en stiefkinderen tot en met 18 jaar kunnen mee. Ook de hond mag mee. De vier reisdagen kan men aaneengesloten of los van elkaar binnen een pe riode van tien dagen „opne men": het dient wel in de maanden juni, juli of augus tus te gebeuren. Als men aan het NS-loket de cheque inwisselt voor de gezinstoerkaart onder over legging van een bewijs, waaruit de leeftijd van de kinderen blijkt en de pasfo to's van de ouder(s) krijgt men meteen een voordeelpas met 48 coupons, die recht ge ven op aanbiedingen en kor tingen. Bovendien ligt er een folder gereed, waarin 25 tips voor gratis evenementen en attracties zijn opgenomen. Bij de NS kan men desge wenst ook attractiekaartjes (voor aanvullend busver voer en in prijs geredu ceerde toegangskaart) ko pen. De laatste verkoopperiode is dus van 20 tot en met 23 mei en onze lezers kunnen terecht op de kantoren van De Scheldebode (Toren straat te Vlissingen), Nieuwsblad voor de Beve- landen (Klokstraat te Goes), West-Brabant Koerier (Zui- velstraat te Bergen op Zoom en Molenstraat te Roosen daal), De Gazet (Markt te Etten-Leur). Bredase Krant (Nieuwe Ginnekenstraat en Spinveld te Breda) en Het Kanton (Arendstraat te Oosterhout).' •«Mill tlllllltltlllllllMI till III •■•IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIlfr staat op een hoogte van 86 me ter, zeg maar zo'n dikke tien huizen op elkaar. Meneer van Iwaarden van het schildersbedrijf dat dit karwei gaat opknappen, kent waarschijnlijk geen hoogte vrees. „O jawel", brengt hij hier tegen in, „afgelopen zomer was ik in de bergen en toen ik op grote hoogte op een smal ri cheltje stond voelde ik toch ook wel wat angst. Het ligt er aan wat voor een hoogte het is. Een goot of de nok van een dak doet me niet veel. Ook het feit of ik ergens net werk of al een week bezig ben, kan schelen". Nog vóór Pinksteren, als het weer het toelaat, gaan drie steigerbouwers van de firma Mobuco op de „kroon" bovenin de Lange Jan een steiger bou wen, met een werkvloer onder de haan en stevige leuningen. Daarbovenop wordt de haan ingebouwd in een soort tent, waarbinnen het vergulden van de haan na Pinksteren kan beginnen. „Bij het aanbrengen van de goudlaag kunnen we absoluut geen wind gebruiken", vertelt de heer Van Iwaarden. „Eigenlijk is het karwei buiten niet te doen. Het was eerst dan ook de bedoeling om de haan eraf te halen. Toen bleek dat de haan zelf nog in prima staat was en alleen de goud laag miste, hebben we beslo ten om dit niet te doen. Ook omdat dan de kosten en het ri- -sico voor beschadiging bij transport veel hoger zouden zijn. Sinds 1953, toen de res tauratie van de Lange Jan werd voltooid, is" er aan het onderhoud van de haan niets meer gedaan en het is nu dan ook hard nodig". De haan, die van kop tot staart ongeveer 1.75 meter meet, is gemaakt van koper. Daarop komt een volledige verfafwerking van primer, grondverf enzovoorts. Als laaste gaat er een laagje ver nis over, waarvan de samen stelling het geheim van de vakman moet blijven. Precies op het goede moment, als deze vernis niet nat meer is maar ook nog niet kurkdroog, wor den er flinterdunne velletjes bijna puur goud (23,5 karaats) van acht bij acht centimeter voorzichtig opgeplakt. Met een zeer zachte kwast van eek- hoornhaar worden loshan gende schilfers weggeveegd. Het is ongelooflijk maar dat dunne laagje beschermt de haan weer zo'n twintig tot dertig jaar tegen storm, hagel en niet te vergeten de zure re gen. „Goud is het enige mate riaal, dat een dergelijke be scherming kan bieden", legt meneer Van Iwaarden uit. „Hoe lang zo'n goudlaag pre cies mee gaat, kan ik niet zeg gen, want vergulden doe ik pas vijf jaar. Maar ik ben al dertig jaar schilder en ik merk dat dakgoten door de zure re gen sneller aangetast worden dan vroeger". Er zal naar schatting drie weken gewerkt worden op de Lange Jan. Het grootste pro bleem is om het materiaal bo ven te krijgen. Tot vijftig me ter hoogte kan het worden ge takeld met een lier, maar om dat de toren dan smal toeloopt, moet het materiaal de reste rende meters met laddertjes naar boven gedragen worden. Waarom staat er eigenlijk een haan op een kerktoren en niet een ander beest? Daar over bestaan verschillende theorieën. De een zegt dat men vroeger dacht dat een haan met zijn gekraai boze geesten kon verdrijven. De ander wijst op het verhaal van de apostel Petrus en de haan die drie maal kraaide. Het meest waarschijnlijk is de mening dat men een haan gebruikte omdat deze vogel het symbool was van een nooit aflatende prediking en, zich steeds tegen de wind in kerend, van strijd tegen weerspannigen en vij anden van het geloof??? „Er is heel wat verguldwerk te doen", vervolgt de heer Van Iwaarden. „Tenslotte heeft ieder dorp een kerk met een haantje". Overigens zijn het niet altijd hanen. Op de Oost- kerk staat een arend (zoals in het wapen van Middelburg) en op het stadhuis staat Neptu- nus (symbool van de haven stad Middelburg). De meeste schade aan deze voorwerpen wordt trouwens niet door weersomstandigheden veroor zaakt, maar doorbuksko gels! „Na de haan gaan we de kroon eronder aanpakken. Die lijkt van een afstand ook ver guld, maar dat is bedrog, die is gewoon geverfd. Alleen op de bollen is een velletje goud ge plakt voor de glans. Ik heb al in veel kerken onderhouds werk verricht", gaat de heer Van Iwaarden verder, „soms onder de vreemdste omstan digheden. Zo moest er laatst op stellingen worden gewerkt die waren geplaatst op de kerkbanken. Ik vind het goed dat aan dat ambacht, het opbouwen, meer bekendheid wordt gegeven. Dat is tenminste positief nieuws. Alleen is het jammer dat we soms halverwege een restauratie van een kerk bij voorbeeld moeten stoppen om dat er geen geld meer voor is. Er zouden meer donaties moe ten komen, anders verliezen we veel waardevolle monu menten". VLISSINGEN- In het Ste delijk Museum is op dit mo ment een unieke expositie te zien van de kunstenaar J.F. Brouwenaar, onder het motto: 'Brouwenaar, een kunstenaar uit het volk'. De, uit Vlissingen afkomsti ge, kunstenaar leefde van 1815 tot 1849. Op zeer jonge leeftijd ging hij op de toenmalige ma rinewerf in de leer op de afde ling beeldhouwwerk. Tijdens de expositie zijn een aantal tekeningen, gebruiks voorwerpen en een beeld te zien. Het werk wordt geken- Beeld van J.F. Brouwenaar merkt door een vergaande in teresse voor de 'Klassieken' en de natuur. De tentoonstelling duurt tot en met 15 juni. MIDDELBURG - In de Zui- derkerk van de Gerefor meerde gemeente wordt op vrijdag 16 mei een zang- en orgelavond gehouden. De optredende koren zijn het gemengd koor Crescendo uit Kapelle-Biezelinge, het ge mengd koor Schusan E'duth uit Middelburg en het kinder koor Jong Begonnen, ook uit Middelburg. De zangavond wordt gehou den om 19.30iuur. LANGE KERKSTRAAT 41.GOES.TEL.01100-16415

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1986 | | pagina 9