Culinaire Salon Middelburg: bijna teveel lust voor het oog Liefde maakt van een Italiaan een Hollander N.B.B.S. reiswinkel verhuisd naar Lange Geere Zeeland heeft een afdeling van Israël Comité Radio Vrij volgend jaar weer in de lucht Van de Ree maakt expositieruimte in verbouwde winkel Natuurbeschermers bijeen in Goes Willibrordus heeft De Kaasstolp gaf sporttassen aan junioren RCS Forumavond CNV UIT HET ZEEUWSE ZAKENLEVEN St.-Nicolaascross van Dynamo Ruilbeurs voor kinderen in Woltershuis R.P.F. heeft afdeling in Vlissingen Tranen Roddelen Buon-Natale SUhbLDEBODE VAN WOENSDAG 2 DECEMBER 1981 209 MIDDELBURG - Vorige week dinsdag, culinaire salon in de Middelburgse schouwburg: bijna teveel lust voor het oog, die 270 kunstig opgemaakte scho tels. In de nacht tevoren waren de deelnemende equipes al bezig; in koortsachtig tempo bakten, braadden en versierden ze hun schotels, die de vol gende morgen aan het kritisch en niets ontziend oog van de diverse „keurmeesters" op culinair gebied voorbij trokken. In tal van hotels en restaurants op Walcheren was dan ook welwillend kookruimte en pannengerei afgestaan om de deelnemers alle gele genheid te bieden een hoge score te behalen op die internationale dag. kokusmutsen, uit België, West-Duitsland, Engeland, Luxemburg, Ierland, Cana da en Nederland waren op gelucht, schudden elkaar de hand en mompelden zachtjes: „Het is weer gelukt en voorbij". Maar voor een jaar, want in 1982 immers wordt alweer de 10e Culinai re Salon gehouden. De re cepten voor die Salon wor den na vorige week allang weer uitgedacht en uitge probeerd en blijven geheim tot de belangrijke wedstrijd daar is. En die mevrouw die dus vroeg „Gut, meneer, hoe maakt u die hachee nu eigenlijk klaar?" (terwijl het niet eens „doodgewone" ha- chêe was, maar een Canade se Jachtschotel) kreeg dan ook duidelijk geen ant woord. Het geheim van de smid, mevrouw... En toen was er dat grootse buffet vanaf 20.00 uur. Een groot aantal hongerige men sen zat bijeen rond de ta feltjes met frisse bloemen. De buffets zagen er weder om fris, en o zo smakelijk uit. Dit keer namelijk was het wel degelijk voor de con sumptie en dus bereid met de juiste ingrediënten en smaakmakertjes. Het buffet bestond uit tal van Canadese culinaire hoogstandjes, zoals gerookte zalm, zwaardvis (die meneer die zei tjdens het consumeren ervan „nou ja vrouw, precies schol hoor...", was duidelijk geen echte fijnproever), vleesschotels en kaassoorten. Echte Canadese whisky luisterde het geheel op. Een Inmiddels is al wel bij na genoeg iedereen bekend wie ging strijken met de hoogste prijs in de categorie Senior A: C.P. Telle, van hotel Zui derduin in Westkapelle. Hij ontving die prijs voor zijn schotel „Jachtfestijn". Voor afgaand aan de grootse avond die door de Canadese equipe werd georganiseerd, was er dus eerst de jury-be oordeling en vervolgens het tentoonstellen aan het bin nenwandelend publiek. Wel nu; de spanning was uiter aard te snijden. Wie zou de titel in de wacht slepen? Alle schotels immers waren prachtig? Maar, de naam werd vooralsnog niet bekend gemaakt. Eerst nog aan het publiek tonen. En dat pu bliek kwam. In groten getale dromden ze binnen; scholie ren, huisvrouwen, kantoor mannen, enfin, Middelburg stroomde samen om die heerlij ek schotels likkebaar dend te bewonderen. Het pakje brood met kaas zat bij menigeen dan ook vergeten en achteloos in de jaszak. Helaas mocht men er niet met de vingers aankomen. Eén lief dametje zei: „Gut, die bonbonnetjes daar lijken veel op die van meneer J...". Maar dat is een duidelijke vergissing uiteraard, omdat élles wat er stond die nacht persoonlijk door de deelne mers was bereid. Ook een jongen die met zijn vinger langs een stukje paté ging, kreeg het - letterlijk - zuur te verduren. Alle schotels immers worden dusdanig bereid met gelatine en ande re ingrediënten dat zij „stand houden" tijdens de lange tentoonstellingsuren. Maar goed, de jongen nam een stiekem likje en proeste het direct weer uit „gatver... wat vies!" En in de loop van de mid dag werden eindelijk de prijzen toegekend; er waren er zeer velen. De voorzitter van de jury, de heer H. An- deweg: „Het slaat werkelijk alles. Deze salon overtreft toch wel de stoutse verwach tingen". En deze meneer An- deweg kan het weten, want hij draait al ettelijke jaren mee in het culinaire tople- ven. En de deelnemers, met dansje op muziek van een or kestje zorgde ervoor dat de zalm naar beneden zakte, in de whisky terecht kwam om zodoende weer te kunnen zwemmen, en de maag weer ruimte kon maken voor ver dere hapjes. En er werd gege ten! De vraag „wat doen we aan de hongersnood in de (derde) wereld?" werd dan ook niet gesteld. Welnee; men was eens echt uit. Men at eens iets anders; geen stamppotje of gebakken vis je, nee, voor de tweede maal trokken de Canadezen ons land binnen, alleen nu met iets anders als chocoladere pen en wittebrood. Maar conclusie is toch wel: ook de Canadezen kunnen er wat van! Toen de dinsdag over ging in de woensdag werd er zo zoetjes aan afgesloten; de schalen raakten op, de flessen waren nagenoeg leeg en de magen mudvol. Zeker was het tijd voor het echtpaar ergens in een hoek je dat zeer optimistisch een ioosje rennies had meegeno men. „Ik weet dat Karei al tijd last heeft van maagzuur, ius vandaar dat ik het zekere voor het onzekere neem en He witte kalktabletjes heb meegenomen", zei Mies heel opgewekt! GOES - Donderdag 3 decem ber is er in de Prins van Oranje in Goes een bijeen komst van het Zeeuws Coör dinatieorgaan voor natuur- landschaps- en milieube scherming over „Gemeente en milieu, van ad hoe naar geïntegreerd beleid". De bijeenkomst begint om halftwee. Er zullen inleidin gen worden gehouden door de heer Molendijk, voorzit ter van de commissie milieu beheer van de Vereniging van Nederlandse Gemeen ten, de heer van den Heuvel, burgemeester van Borsele en de heer Nijhoff, directeur van de Stichting Natuur en Milieu in Utrecht. VLISSINGEN - De junio ren van de teams Al, BI en Cl van de Souburgse voet balvereniging RCS hebben allemaal een nieuwe sport tas gekregen. Deze werd aangeboden door de sponsor, Tjeerd de Vries van de Kaasstolp aan de Oude Markt 8 in Vlissin- gen. De Vries: „We hebben besloten de jongens wat te geven ter ondersteuning van hun sport met de bedoeling de teamgeest te versterken. We hebben dat gedaan in de vorm van een mooie sport tas, omdat dat toch iets is, dat ze allemaal nodig heb ben. Het is toch mooi als alle jongens met eenzelfde tas op weg gaan naar de wedstrij den". SOUBURG - De Vlis- singse radiopiraat Radio Vrij, die door omstan digheden dit jaar niet meer in de lucht zal zijn, is met ingang van 1 ja nuari 1982 weer te horen op de vaste tijden. Al enkele jaren is Ra dio Vrij vrijdag- en za terdagnacht van twaalf tot kwart over drie in de lucht met programma's die op Walcheren wer den opgenomen of in de studio werden gemaakt. Vanaf januari wordt ook op zondagnacht op dezelfde tijden uitge zonden. De piraat is te beluisteren op dezelfde golflengte als voorheen: 97 MHZ, FM-band. Disc-jockeys, Zeeuwse groepen die hun geluid willen laten horen en anderen die contact zoe ken met Radio Vrij kunnen schrijven naar Postbus 1116, 4388 ZJ in Oost-Souburg of tel. 01184-18424 studioof tel. 01184-19536. VLISSINGEN - Dinsdag 8 december houdt de afdeling Vlissingen van het C.N.V. een forumavond in 't Anker aan de Bonedijkestraat 163. De avond begint om half- acht en de sprekers zijn: L. Phernambucq, districtbe stuurder CNV en L. Reijers- berg, districtsbestuurder van de Hout- en Bouwbond CNV. MIDDELBURG - De N.B.B.S. reiswinkel in Middelburg is verhuisd van de Baanstraat naar de Lange Geere 16. Ankie Kienhuis: „We heb ben vier jaar in de Baan straat gezeten, maar dat pand werd uiteindelijk toch te klein. Hier is het veel gro ter en bovendien is het voor de mensen gemakkelijker te vinden. Omdat het in een winkelgebied is, stappen de mensen eens makkelijker even binnen. Behalve voor het boeken van reizen kan men hier nu ook terecht voor het afsluiten van verzeke ringen en de aankoop van kampeerartikelen". De N.B.B.S. is een Stich ting met vestigingen door het hele land. De reiswinkels zijn aangesloten bij de A.V.N.R. De Stichting is ge specialiseerd in jongerenrei zen, maar heeft daarnaast ook reizen voor iedereen. Het Winterprogramma omvat naast veel wintersportva kanties, ook taal en cultuur- reizen naar verschillende landen en de wat langere avontuurlijke reizen door Afrika, Amerika en Azië. MIDDELBURG - Sinds donderdag 26 november heeft de provincie Zeeland een eigen afdeling van het Israël Comité. De bedoeling van de vereniging is om Is raël zowel financieel als mo reel te steunen. Door middel van verkoop van orginele Israëlische pro- dukten op braderieen, mark ten en Israël avonden kon tot nu toe ruim honderdduizend gulden worden overge maakt. Dit geld is gebruikt voor een kinderopvangcen trum in Mazkere Batya en een woonvoorziening voor geestelijk gehandicapten in Kfaf Refael. Daarnaast zijn acties gesteund voor de aan leg van parken en bossen en de aanschaf van ambulan ces. Voor meer informatie over deze vereniging kan men bellen naar de heer Kamer manstelefoon 01184-13073. VLISSINGEN - De Scou tinggroep Willibrordus uit Vlissingen heeft sinds deze maand ook een meisjesgroep, de Kabouters. De kabouter- groep noemt zich De Wilgen kring naar het clubhuis De Wilgenhoek aan de Zuidwa- teringstraat in Ritthem. De groep komt bij elkaar op de zaterdagmorgen van halftien tot twaalf uur. Voor inlichtingen en op gave kan men bellen naar mevrouw Butijn, telefoon 01184-17275. MIDDELBURG - Zaterdag 5 december houdt de Middel burgse atlektiekvereniging Dynamo de jaarlijkse Sint- Nicolaascross. Ook deze keer wordt er weer een prestatieloop ge houden over afstanden van twee, vier en zeven kilome ter. Het parcours voert langs de binnenwegen ten noorden van de Nadorst. De start is om halfvier. Men kan in schrijven vanaf twee uur in de kantine van de sportvel den aan de Nadorstweg. VLISSINGEN - Woensdag 2 december is er in het Wol tershuis van zeven tot negen uur een ruilbeurs voor kin deren van acht tot veertien jaar. Er is -van alles te ruilen zoals platen, boeken, speel goed, buttons en dergelijke. VLISSINGEN - Op dins dag 17 november werd in het Anker een Vlissingse afde ling van de Reformatorische Politieke Federatie opge richt. Het voorlopig bestuur bestaat uit de heren van de Burght, Louws en Quist. Als contactman treedt de heer de Rooij op, telefoon 01184- 60918. me werkelijk smeekt om daar te komen werken, zeg ik toch nee. Want ik weet zeker dat ik niet meer echt mee kan doen met de Napolitaanse be volking". Foto: Cor Schuilwerve MIDDELBURG - De juwelierszaak Van de Ree aan de Markt 29 in Middelburg is deze week na een grondige ver bouwing heropend. De winkel is nu een stuk ruimer en al leen de ingang aan de zijde Markt is nu nog in gebruik. In de zaak zijn een aantal glazen vitrines gekomen, waar de men sen op hun gemak de sieraden en horloges kunnen bekijken. Om de klant ook de nodige privacy en rust te geven bij de aankoop, zijn rustige zi- thoekjes gemaakt, die afge scheiden zijn door middel van plantenbakken. Daar kan men in alle rust een keuze maken. Het hele inte rieur is uitgevoerd in de kleuren rood en grijs. Janine van de Ree: „Met deze ver bouwing zijn een aantal droomwensen in vervulling gegaan. We zijn dan ook erg blij met het rsultaat. We zijn dan ook erg blij met het re sultaat. Helemaal nieuw is ook de aparte Seiko-hoek, met de nieuwste Seiko hor loges, onder andere de com plete Seiko Lassale collectie. Dat zijn bijzonder platte horloges; de herenhorloges hebben een dikte van 1,45 millimeter en de dameshor loges zelfs maar 1,19 milli meter. Binnenkort zal ook de kelderruimte onder de win kel in gebruik genomen worden. We willen hier oc- cassions gaan verkopen en een expositieruimte maken, waar verschillende kunste naars hun werk tentoon kunnen stellen". MIDDELBURG Zwart gekruld haar; donkere ogen en lenig van lichaam. Maar vooral een harde werker en een mond die zelden stilstaat. Zo kan Pas- quale omschreven wor den. Pasquale is 34 jaar, op het oog een oer-ge- zonde, bruin gebrande Hollandse burger. Maar Pasquale is een Italiaan. Geboren en opgegroeid in het dichtbevolkte en zeer Italiaanse Napels. Is Pasquale dan een gast arbeider, zo'n buiten landse man die bij ons de stoepen „mag" vegen, de klusjes - liefst de vuilste - „mag" opknap pen, omdat wij daar, de gelijke Hollanders, te beroerd of te verfijnd voor zijn? Nee. Pasquale is zeer zekér geen gastar beider. „Ik voel me Hol lander", zegt hij zelf. Zo'n zeven jaar gele den zei Pasquale zijn thuis in Napels gedag en ging mee op een schip, als elektricien. Als ge woonlijk meerden ze dan ergens aan en Pas quale leefde enkele toe ken in een stad, ver weg van Italië. Zo ook toen zijn schip in de haven van Vlissingen voor an ker ging. Pasquale stap te van de boot en tja, toen gebeurde het dat een blond gekruld meis je hem bij de balie van „De Schelde" vriende lijk te woord stond en hem de toeg wees; Pas quale immers zou naar een onbekend pension gaan gedurende de tijd dat hij verlof had. Maar Cupido had een vlijm scherpe pijl afgeschoten, precies in de harten van Pasquale en Corrie; het blonde meisje van de balie. üiiiiiiimiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniië Foto: Cor Schuiltoerve Het behoeft geen na der betoog om te begrij pen wat er toen plaats vond; een liefde die groeiende was tussen een Hollandse meid en een Italiaanse knul. De ouders van Corrie von den het maar zo zo. „Kind toch, je weet toch wel dat zoiets niet goed kan gaan? Een buiten lander en nota bene nog een die vóórt ook. In iedere stad een andere schat". Pa's woorden niet inachtnemend ver keerde Corrie toch in Pasquales nabijheid. En zie daar: de ouders be gonnen Pasquale met andere ogen te zien. Het bleek een heel serieuze jongen te zijn. Best eigenlijk een goede par tij voor Corrie. Maar goed; het zee- mansbloed kruipt waar het niet gaan kan en Pasquale kwam afscheid nemen van Corrie. In tranen zeiden ze elkaar vaarwel maar Pasquale legde met klem uit dat hij niet anders kón. Hij voelde de zeekriebels weer in de kuiten. Toen hij aan boord stapte echter wist hij „nee, ik wil liever bij Corrie blijven". En Pasquale draaide zich op de loop brug om, sjorde de plunjezak weer over de schouder en rende te rug; richting Singel in Vlissingen. Want dóór woonde Corrie... Hij belde aan; wat kwam valt niet moeilijk te raden. Corrie was weer tot over haar frisse zeewindsoren gelukkig en trok Pasquale letter lijk de huiskamer bin nen. En zelfs de schoon- ouders-in spé waren blij en opgelucht. Want ach, hun dochter zat met een intens verdriet en eigenlijk vonden ze het ook maar niets dat die vriendelijke, zo sponta ne jongen weer hele maal „den vreemde ver koos" met dat ruige schip en die nog ruigere kerels. Jaartjes gleden ■voorbij; Pasquale had inmiddels -werk gevon den bij De Schelde. De eerste tijd echter moest hij, vanwege zijn gast- arbeidersstatus, de naar ste klusjes opknappen. Hij deed het, maar ver langde meer. En hij ■werkte zich op; heeft dan ook sinds enkele ja ren een fijne job. Al zou hij best wat meer -willen verdienen, mompelt hij er achteraan. En kijk, dóóraan kun je zien dat Pasquale al helemaal verhollandst is. Inmiddels hebben Pasquale en Corrie twee zoontjes; Marco en An- gelo... namen als Pietje en Klaasje vonden ze kennelijk toch wat te ver gaan. Zo eens per jaar -vertrekken ze voor enkele weken naar Na pels. Naar de (schoon familie. Temidden van zijn zusters en broers en vader (helaas is moeder enkele jaren geleden overleden) proeft Pas quale dan weer die Na politaanse sfeer. Toch, Pasquale voelt ook dat hij er niet helemaal meer bijhoort. En dat betreurt hij niet. Hij vindt namelijk dat Ne derland en Italië heel veel ■van elkaar weg hebben. Ook een rumoe rig volkje. Gek op lek ker eten. Foeteren op de politiek. En aldoor de hamvraag: „waarom kan ik niet meer verdie nen". Nee, aldus Pasquale: „Ik voel me hier heel best thuis. Zeker nu ik na die jaren de taal goed beheers, zou ik niet meer terug willen. Mijn vader heeft een winkel hè, in Napels. Maar hoewel hij Toch is Pasquale en kele maanden geleden plotseling naar zijn ge boortestad teruggevlo gen. In letterlijke zin dus. Toen de meldingen binnenkwamen over die aardbeving daar, werd Pasquale - wat logisch is - bang, omdat zijn fami lie precies in het ramp gebied woont. Hij zei zijn gezinnetje gedag, stapte op het vliegtuig en vloog naar huis. Ge lukkig bleek het alles zins mee te vallen; -wat huisraad was in elkaar gestort, maar daar bleef het bij. Met de familie ivas alles goed. En toen Pasquale gerust was ge steld, vloog hij snel -weer terug naar het winderi ge Vlissingen. Voel je soms nog wel eens dat je een buiten lander bent in je werk of kennissenkring? Hij denkt na, schudt zijn hoofd en zegt dan: „Soms wel. In het begin ■was dat veel meer. Toen sprak ik zo weinig Hol lands nog, dat ze mak kelijk over me konden roddelen en gekheid met me maken. Ik ver stond het immers toch niet? Maar nu gebeurt dat nog maar zelden. En als ik iets merk, of een minderwaardige op merking hoor dan zeg of denk ik „barst maar". En zijn dat geen puur Hollandse krachtter men...?" Hoe is de relatie met je familie? „Enorm! Zeer fijne mensen. Met name met schoonpa kan ik goed opschieten. We houden allebei nogal van hobbiën met ge reedschap en zo. Dus dat zit wel goed. En aange zien mijn vrouw zeer veel bij haar ouders ivil zijn, met de kinders uiteraard, gaan we er ook geregeld naar toe. En soms is het wel eens makkelijk als we samen uit willen: een lief ge zicht naar schoonma en ze zegt al direct: in orde hoor. Breng de jongens maar hierheen". Krijgen Marco en An- gelo een tweetalige op voeding? „Nee", zegt Pasquale beslist. „Met Italiaans aanleren bij die twee begin ik pas als ze het Hollands volledig onder de knie hebben. Ik vind het veel te moeilijk voor ze om ze de gram matica van twee talen aan te leren. Zeker zo'n lastige taal als het Hol lands moet je, mijns in ziens, niet gaan vermen gen met het Italiaans. Ik wil wel dat ze het ooit leren. Zelf spreek ik ook enkele moderne talen en het is reuze makkelijk als je dat kunt". Houdt Pasquale van mosselen of hutspot? „Al maak je me er voor wakker". Maar ook een echte Italiaanse pizza of spaghetti-schotel is niet te versmaden. Deze ge rechten staan dan ook veel op tafel bij Corrie en Pasquale. En de kok is dan de man des huizes zelf. Hij vindt het name lijk reuze leuk om te kokkerellen. Daarnaast is Pasquale enthousiast bezig met het africhten van zijn herdershond, Kim. Een mooi dier dat zeer aanhankelijk is. Het volgt Pasquale op de voet. Tot slot nog de vraag wat Pasquale's verwach tingen zijn voor het nieuwe jaar. „Beter loon (had ik al gezegd), vrede op de wereld (maar dat wil iedereen immers?), goede gezondheid en net zo gelukkig zijn hier in mijn gezin en in Hol land als ik al zeven jaar ben geweest", aldus Pas- j quale. En omdat Pas- quale tóch Italiaan van geboorte is, vragen we hem om ons in die fraaie taal een gelukkig kerst feest en een gelukkig nieuwjaar te wensen. Pasquale schrijft het zelf maar op, omdat wij an ders misschien een fout zouden maken in de zin „Buon-Natale E Felice Annonuovo". En wij wensen Pasquale, zijn gezin, en al die andere buitenlanders plus „Walchenaren" hetzelf de toe voor het jaar 1982 dat we straks binnentre den!

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1981 | | pagina 9