Culinaire Salon Middelburg:
bijna teveel lust voor het oog
Liefde maakt van een
Italiaan een Hollander
N.B.B.S. reiswinkel
verhuisd naar Lange Geere
Zeeland heeft een
afdeling van Israël Comité
Radio Vrij
volgend
jaar weer
in de lucht
Van de Ree maakt
expositieruimte in
verbouwde winkel
Natuurbeschermers
bijeen in Goes
Willibrordus heeft
De Kaasstolp
gaf sporttassen
aan junioren RCS
Forumavond CNV
UIT HET ZEEUWSE ZAKENLEVEN
St.-Nicolaascross
van Dynamo
Ruilbeurs
voor kinderen
in Woltershuis
R.P.F. heeft
afdeling
in Vlissingen
Tranen
Roddelen
Buon-Natale
SUhbLDEBODE VAN WOENSDAG 2 DECEMBER 1981
209
MIDDELBURG - Vorige week dinsdag, culinaire
salon in de Middelburgse schouwburg: bijna teveel
lust voor het oog, die 270 kunstig opgemaakte scho
tels. In de nacht tevoren waren de deelnemende
equipes al bezig; in koortsachtig tempo bakten,
braadden en versierden ze hun schotels, die de vol
gende morgen aan het kritisch en niets ontziend oog
van de diverse „keurmeesters" op culinair gebied
voorbij trokken. In tal van hotels en restaurants op
Walcheren was dan ook welwillend kookruimte en
pannengerei afgestaan om de deelnemers alle gele
genheid te bieden een hoge score te behalen op die
internationale dag.
kokusmutsen, uit België,
West-Duitsland, Engeland,
Luxemburg, Ierland, Cana
da en Nederland waren op
gelucht, schudden elkaar de
hand en mompelden
zachtjes: „Het is weer gelukt
en voorbij". Maar voor een
jaar, want in 1982 immers
wordt alweer de 10e Culinai
re Salon gehouden. De re
cepten voor die Salon wor
den na vorige week allang
weer uitgedacht en uitge
probeerd en blijven geheim
tot de belangrijke wedstrijd
daar is. En die mevrouw die
dus vroeg „Gut, meneer, hoe
maakt u die hachee nu
eigenlijk klaar?" (terwijl het
niet eens „doodgewone" ha-
chêe was, maar een Canade
se Jachtschotel) kreeg dan
ook duidelijk geen ant
woord. Het geheim van de
smid, mevrouw...
En toen was er dat grootse
buffet vanaf 20.00 uur. Een
groot aantal hongerige men
sen zat bijeen rond de ta
feltjes met frisse bloemen.
De buffets zagen er weder
om fris, en o zo smakelijk
uit. Dit keer namelijk was
het wel degelijk voor de con
sumptie en dus bereid met
de juiste ingrediënten en
smaakmakertjes. Het buffet
bestond uit tal van Canadese
culinaire hoogstandjes, zoals
gerookte zalm, zwaardvis
(die meneer die zei tjdens het
consumeren ervan „nou ja
vrouw, precies schol hoor...",
was duidelijk geen echte
fijnproever), vleesschotels
en kaassoorten.
Echte Canadese whisky
luisterde het geheel op. Een
Inmiddels is al wel bij na
genoeg iedereen bekend wie
ging strijken met de hoogste
prijs in de categorie Senior
A: C.P. Telle, van hotel Zui
derduin in Westkapelle. Hij
ontving die prijs voor zijn
schotel „Jachtfestijn". Voor
afgaand aan de grootse
avond die door de Canadese
equipe werd georganiseerd,
was er dus eerst de jury-be
oordeling en vervolgens het
tentoonstellen aan het bin
nenwandelend publiek. Wel
nu; de spanning was uiter
aard te snijden. Wie zou de
titel in de wacht slepen? Alle
schotels immers waren
prachtig? Maar, de naam
werd vooralsnog niet bekend
gemaakt. Eerst nog aan het
publiek tonen. En dat pu
bliek kwam. In groten getale
dromden ze binnen; scholie
ren, huisvrouwen, kantoor
mannen, enfin, Middelburg
stroomde samen om die
heerlij ek schotels likkebaar
dend te bewonderen. Het
pakje brood met kaas zat bij
menigeen dan ook vergeten
en achteloos in de jaszak.
Helaas mocht men er niet
met de vingers aankomen.
Eén lief dametje zei: „Gut,
die bonbonnetjes daar lijken
veel op die van meneer J...".
Maar dat is een duidelijke
vergissing uiteraard, omdat
élles wat er stond die nacht
persoonlijk door de deelne
mers was bereid. Ook een
jongen die met zijn vinger
langs een stukje paté ging,
kreeg het - letterlijk - zuur
te verduren. Alle schotels
immers worden dusdanig
bereid met gelatine en ande
re ingrediënten dat zij
„stand houden" tijdens de
lange tentoonstellingsuren.
Maar goed, de jongen nam
een stiekem likje en proeste
het direct weer uit „gatver...
wat vies!"
En in de loop van de mid
dag werden eindelijk de
prijzen toegekend; er waren
er zeer velen. De voorzitter
van de jury, de heer H. An-
deweg: „Het slaat werkelijk
alles. Deze salon overtreft
toch wel de stoutse verwach
tingen". En deze meneer An-
deweg kan het weten, want
hij draait al ettelijke jaren
mee in het culinaire tople-
ven. En de deelnemers, met
dansje op muziek van een or
kestje zorgde ervoor dat de
zalm naar beneden zakte, in
de whisky terecht kwam om
zodoende weer te kunnen
zwemmen, en de maag weer
ruimte kon maken voor ver
dere hapjes. En er werd gege
ten! De vraag „wat doen we
aan de hongersnood in de
(derde) wereld?" werd dan
ook niet gesteld. Welnee;
men was eens echt uit. Men
at eens iets anders; geen
stamppotje of gebakken vis
je, nee, voor de tweede maal
trokken de Canadezen ons
land binnen, alleen nu met
iets anders als chocoladere
pen en wittebrood. Maar
conclusie is toch wel: ook de
Canadezen kunnen er wat
van! Toen de dinsdag over
ging in de woensdag werd er
zo zoetjes aan afgesloten; de
schalen raakten op, de flessen
waren nagenoeg leeg en de
magen mudvol.
Zeker was het tijd voor het
echtpaar ergens in een hoek
je dat zeer optimistisch een
ioosje rennies had meegeno
men. „Ik weet dat Karei al
tijd last heeft van maagzuur,
ius vandaar dat ik het zekere
voor het onzekere neem en
He witte kalktabletjes heb
meegenomen", zei Mies heel
opgewekt!
GOES - Donderdag 3 decem
ber is er in de Prins van
Oranje in Goes een bijeen
komst van het Zeeuws Coör
dinatieorgaan voor natuur-
landschaps- en milieube
scherming over „Gemeente
en milieu, van ad hoe naar
geïntegreerd beleid".
De bijeenkomst begint om
halftwee. Er zullen inleidin
gen worden gehouden door
de heer Molendijk, voorzit
ter van de commissie milieu
beheer van de Vereniging
van Nederlandse Gemeen
ten, de heer van den Heuvel,
burgemeester van Borsele en
de heer Nijhoff, directeur
van de Stichting Natuur en
Milieu in Utrecht.
VLISSINGEN - De junio
ren van de teams Al, BI en
Cl van de Souburgse voet
balvereniging RCS hebben
allemaal een nieuwe sport
tas gekregen.
Deze werd aangeboden
door de sponsor, Tjeerd de
Vries van de Kaasstolp aan
de Oude Markt 8 in Vlissin-
gen. De Vries: „We hebben
besloten de jongens wat te
geven ter ondersteuning van
hun sport met de bedoeling
de teamgeest te versterken.
We hebben dat gedaan in de
vorm van een mooie sport
tas, omdat dat toch iets is,
dat ze allemaal nodig heb
ben. Het is toch mooi als alle
jongens met eenzelfde tas op
weg gaan naar de wedstrij
den".
SOUBURG - De Vlis-
singse radiopiraat Radio
Vrij, die door omstan
digheden dit jaar niet
meer in de lucht zal zijn,
is met ingang van 1 ja
nuari 1982 weer te horen
op de vaste tijden.
Al enkele jaren is Ra
dio Vrij vrijdag- en za
terdagnacht van twaalf
tot kwart over drie in de
lucht met programma's
die op Walcheren wer
den opgenomen of in de
studio werden gemaakt.
Vanaf januari wordt
ook op zondagnacht op
dezelfde tijden uitge
zonden. De piraat is te
beluisteren op dezelfde
golflengte als voorheen:
97 MHZ, FM-band.
Disc-jockeys, Zeeuwse
groepen die hun geluid
willen laten horen en
anderen die contact zoe
ken met Radio Vrij
kunnen schrijven naar
Postbus 1116, 4388 ZJ in
Oost-Souburg of tel.
01184-18424 studioof
tel. 01184-19536.
VLISSINGEN - Dinsdag 8
december houdt de afdeling
Vlissingen van het C.N.V.
een forumavond in 't Anker
aan de Bonedijkestraat 163.
De avond begint om half-
acht en de sprekers zijn: L.
Phernambucq, districtbe
stuurder CNV en L. Reijers-
berg, districtsbestuurder
van de Hout- en Bouwbond
CNV.
MIDDELBURG - De N.B.B.S. reiswinkel in Middelburg is
verhuisd van de Baanstraat naar de Lange Geere 16.
Ankie Kienhuis: „We heb
ben vier jaar in de Baan
straat gezeten, maar dat
pand werd uiteindelijk toch
te klein. Hier is het veel gro
ter en bovendien is het voor
de mensen gemakkelijker te
vinden.
Omdat het in een
winkelgebied is, stappen de
mensen eens makkelijker
even binnen. Behalve voor
het boeken van reizen kan
men hier nu ook terecht voor
het afsluiten van verzeke
ringen en de aankoop van
kampeerartikelen".
De N.B.B.S. is een Stich
ting met vestigingen door
het hele land. De reiswinkels
zijn aangesloten bij de
A.V.N.R. De Stichting is ge
specialiseerd in jongerenrei
zen, maar heeft daarnaast
ook reizen voor iedereen. Het
Winterprogramma omvat
naast veel wintersportva
kanties, ook taal en cultuur-
reizen naar verschillende
landen en de wat langere
avontuurlijke reizen door
Afrika, Amerika en Azië.
MIDDELBURG - Sinds
donderdag 26 november
heeft de provincie Zeeland
een eigen afdeling van het
Israël Comité. De bedoeling
van de vereniging is om Is
raël zowel financieel als mo
reel te steunen.
Door middel van verkoop
van orginele Israëlische pro-
dukten op braderieen, mark
ten en Israël avonden kon tot
nu toe ruim honderdduizend
gulden worden overge
maakt. Dit geld is gebruikt
voor een kinderopvangcen
trum in Mazkere Batya en
een woonvoorziening voor
geestelijk gehandicapten in
Kfaf Refael. Daarnaast zijn
acties gesteund voor de aan
leg van parken en bossen en
de aanschaf van ambulan
ces.
Voor meer informatie over
deze vereniging kan men
bellen naar de heer Kamer
manstelefoon 01184-13073.
VLISSINGEN - De Scou
tinggroep Willibrordus uit
Vlissingen heeft sinds deze
maand ook een meisjesgroep,
de Kabouters. De kabouter-
groep noemt zich De Wilgen
kring naar het clubhuis De
Wilgenhoek aan de Zuidwa-
teringstraat in Ritthem. De
groep komt bij elkaar op de
zaterdagmorgen van halftien
tot twaalf uur.
Voor inlichtingen en op
gave kan men bellen naar
mevrouw Butijn, telefoon
01184-17275.
MIDDELBURG - Zaterdag 5
december houdt de Middel
burgse atlektiekvereniging
Dynamo de jaarlijkse Sint-
Nicolaascross.
Ook deze keer wordt er
weer een prestatieloop ge
houden over afstanden van
twee, vier en zeven kilome
ter. Het parcours voert langs
de binnenwegen ten noorden
van de Nadorst. De start is
om halfvier. Men kan in
schrijven vanaf twee uur in
de kantine van de sportvel
den aan de Nadorstweg.
VLISSINGEN - Woensdag 2
december is er in het Wol
tershuis van zeven tot negen
uur een ruilbeurs voor kin
deren van acht tot veertien
jaar. Er is -van alles te ruilen
zoals platen, boeken, speel
goed, buttons en dergelijke.
VLISSINGEN - Op dins
dag 17 november werd in het
Anker een Vlissingse afde
ling van de Reformatorische
Politieke Federatie opge
richt. Het voorlopig bestuur
bestaat uit de heren van de
Burght, Louws en Quist. Als
contactman treedt de heer de
Rooij op, telefoon 01184-
60918.
me werkelijk smeekt om
daar te komen werken,
zeg ik toch nee. Want ik
weet zeker dat ik niet
meer echt mee kan doen
met de Napolitaanse be
volking".
Foto: Cor Schuilwerve
MIDDELBURG - De juwelierszaak Van de Ree aan de
Markt 29 in Middelburg is deze week na een grondige ver
bouwing heropend. De winkel is nu een stuk ruimer en al
leen de ingang aan de zijde Markt is nu nog in gebruik. In de
zaak zijn een aantal glazen vitrines gekomen, waar de men
sen op hun gemak de sieraden en horloges kunnen bekijken.
Om de klant ook de nodige
privacy en rust te geven bij
de aankoop, zijn rustige zi-
thoekjes gemaakt, die afge
scheiden zijn door middel
van plantenbakken. Daar
kan men in alle rust een
keuze maken. Het hele inte
rieur is uitgevoerd in de
kleuren rood en grijs. Janine
van de Ree: „Met deze ver
bouwing zijn een aantal
droomwensen in vervulling
gegaan. We zijn dan ook erg
blij met het rsultaat. We zijn
dan ook erg blij met het re
sultaat. Helemaal nieuw is
ook de aparte Seiko-hoek,
met de nieuwste Seiko hor
loges, onder andere de com
plete Seiko Lassale collectie.
Dat zijn bijzonder platte
horloges; de herenhorloges
hebben een dikte van 1,45
millimeter en de dameshor
loges zelfs maar 1,19 milli
meter. Binnenkort zal ook de
kelderruimte onder de win
kel in gebruik genomen
worden. We willen hier oc-
cassions gaan verkopen en
een expositieruimte maken,
waar verschillende kunste
naars hun werk tentoon
kunnen stellen".
MIDDELBURG
Zwart gekruld haar;
donkere ogen en lenig
van lichaam. Maar
vooral een harde werker
en een mond die zelden
stilstaat. Zo kan Pas-
quale omschreven wor
den. Pasquale is 34 jaar,
op het oog een oer-ge-
zonde, bruin gebrande
Hollandse burger. Maar
Pasquale is een Italiaan.
Geboren en opgegroeid
in het dichtbevolkte en
zeer Italiaanse Napels. Is
Pasquale dan een gast
arbeider, zo'n buiten
landse man die bij ons
de stoepen „mag" vegen,
de klusjes - liefst de
vuilste - „mag" opknap
pen, omdat wij daar, de
gelijke Hollanders, te
beroerd of te verfijnd
voor zijn? Nee. Pasquale
is zeer zekér geen gastar
beider. „Ik voel me Hol
lander", zegt hij zelf.
Zo'n zeven jaar gele
den zei Pasquale zijn
thuis in Napels gedag en
ging mee op een schip,
als elektricien. Als ge
woonlijk meerden ze
dan ergens aan en Pas
quale leefde enkele toe
ken in een stad, ver weg
van Italië. Zo ook toen
zijn schip in de haven
van Vlissingen voor an
ker ging. Pasquale stap
te van de boot en tja,
toen gebeurde het dat
een blond gekruld meis
je hem bij de balie van
„De Schelde" vriende
lijk te woord stond en
hem de toeg wees; Pas
quale immers zou naar
een onbekend pension
gaan gedurende de tijd
dat hij verlof had. Maar
Cupido had een vlijm
scherpe pijl afgeschoten,
precies in de harten van
Pasquale en Corrie; het
blonde meisje van de
balie.
üiiiiiiimiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniië
Foto: Cor Schuiltoerve
Het behoeft geen na
der betoog om te begrij
pen wat er toen plaats
vond; een liefde die
groeiende was tussen
een Hollandse meid en
een Italiaanse knul. De
ouders van Corrie von
den het maar zo zo.
„Kind toch, je weet toch
wel dat zoiets niet goed
kan gaan? Een buiten
lander en nota bene nog
een die vóórt ook. In
iedere stad een andere
schat". Pa's woorden
niet inachtnemend ver
keerde Corrie toch in
Pasquales nabijheid. En
zie daar: de ouders be
gonnen Pasquale met
andere ogen te zien. Het
bleek een heel serieuze
jongen te zijn. Best
eigenlijk een goede par
tij voor Corrie.
Maar goed; het zee-
mansbloed kruipt waar
het niet gaan kan en
Pasquale kwam afscheid
nemen van Corrie. In
tranen zeiden ze elkaar
vaarwel maar Pasquale
legde met klem uit dat
hij niet anders kón. Hij
voelde de zeekriebels
weer in de kuiten. Toen
hij aan boord stapte
echter wist hij „nee, ik
wil liever bij Corrie
blijven". En Pasquale
draaide zich op de loop
brug om, sjorde de
plunjezak weer over de
schouder en rende te
rug; richting Singel in
Vlissingen. Want dóór
woonde Corrie...
Hij belde aan; wat
kwam valt niet moeilijk
te raden. Corrie was
weer tot over haar frisse
zeewindsoren gelukkig
en trok Pasquale letter
lijk de huiskamer bin
nen. En zelfs de schoon-
ouders-in spé waren blij
en opgelucht. Want ach,
hun dochter zat met een
intens verdriet en
eigenlijk vonden ze het
ook maar niets dat die
vriendelijke, zo sponta
ne jongen weer hele
maal „den vreemde ver
koos" met dat ruige
schip en die nog ruigere
kerels. Jaartjes gleden
■voorbij; Pasquale had
inmiddels -werk gevon
den bij De Schelde. De
eerste tijd echter moest
hij, vanwege zijn gast-
arbeidersstatus, de naar
ste klusjes opknappen.
Hij deed het, maar ver
langde meer. En hij
■werkte zich op; heeft
dan ook sinds enkele ja
ren een fijne job. Al zou
hij best wat meer -willen
verdienen, mompelt hij
er achteraan. En kijk,
dóóraan kun je zien dat
Pasquale al helemaal
verhollandst is.
Inmiddels hebben
Pasquale en Corrie twee
zoontjes; Marco en An-
gelo... namen als Pietje
en Klaasje vonden ze
kennelijk toch wat te
ver gaan. Zo eens per
jaar -vertrekken ze voor
enkele weken naar Na
pels. Naar de (schoon
familie. Temidden van
zijn zusters en broers en
vader (helaas is moeder
enkele jaren geleden
overleden) proeft Pas
quale dan weer die Na
politaanse sfeer. Toch,
Pasquale voelt ook dat
hij er niet helemaal
meer bijhoort. En dat
betreurt hij niet. Hij
vindt namelijk dat Ne
derland en Italië heel
veel ■van elkaar weg
hebben. Ook een rumoe
rig volkje. Gek op lek
ker eten. Foeteren op de
politiek. En aldoor de
hamvraag: „waarom
kan ik niet meer verdie
nen".
Nee, aldus Pasquale:
„Ik voel me hier heel
best thuis. Zeker nu ik
na die jaren de taal goed
beheers, zou ik niet meer
terug willen. Mijn vader
heeft een winkel hè, in
Napels. Maar hoewel hij
Toch is Pasquale en
kele maanden geleden
plotseling naar zijn ge
boortestad teruggevlo
gen. In letterlijke zin
dus. Toen de meldingen
binnenkwamen over die
aardbeving daar, werd
Pasquale - wat logisch is
- bang, omdat zijn fami
lie precies in het ramp
gebied woont. Hij zei
zijn gezinnetje gedag,
stapte op het vliegtuig
en vloog naar huis. Ge
lukkig bleek het alles
zins mee te vallen; -wat
huisraad was in elkaar
gestort, maar daar bleef
het bij. Met de familie
ivas alles goed. En toen
Pasquale gerust was ge
steld, vloog hij snel -weer
terug naar het winderi
ge Vlissingen.
Voel je soms nog wel
eens dat je een buiten
lander bent in je werk
of kennissenkring? Hij
denkt na, schudt zijn
hoofd en zegt dan:
„Soms wel. In het begin
■was dat veel meer. Toen
sprak ik zo weinig Hol
lands nog, dat ze mak
kelijk over me konden
roddelen en gekheid
met me maken. Ik ver
stond het immers toch
niet? Maar nu gebeurt
dat nog maar zelden. En
als ik iets merk, of een
minderwaardige op
merking hoor dan zeg of
denk ik „barst maar".
En zijn dat geen puur
Hollandse krachtter
men...?" Hoe is de relatie
met je familie? „Enorm!
Zeer fijne mensen. Met
name met schoonpa kan
ik goed opschieten. We
houden allebei nogal
van hobbiën met ge
reedschap en zo. Dus dat
zit wel goed. En aange
zien mijn vrouw zeer
veel bij haar ouders ivil
zijn, met de kinders
uiteraard, gaan we er
ook geregeld naar toe.
En soms is het wel eens
makkelijk als we samen
uit willen: een lief ge
zicht naar schoonma en
ze zegt al direct: in orde
hoor. Breng de jongens
maar hierheen".
Krijgen Marco en An-
gelo een tweetalige op
voeding? „Nee", zegt
Pasquale beslist. „Met
Italiaans aanleren bij
die twee begin ik pas als
ze het Hollands volledig
onder de knie hebben. Ik
vind het veel te moeilijk
voor ze om ze de gram
matica van twee talen
aan te leren. Zeker zo'n
lastige taal als het Hol
lands moet je, mijns in
ziens, niet gaan vermen
gen met het Italiaans. Ik
wil wel dat ze het ooit
leren. Zelf spreek ik ook
enkele moderne talen en
het is reuze makkelijk
als je dat kunt".
Houdt Pasquale van
mosselen of hutspot?
„Al maak je me er voor
wakker". Maar ook een
echte Italiaanse pizza of
spaghetti-schotel is niet
te versmaden. Deze ge
rechten staan dan ook
veel op tafel bij Corrie
en Pasquale. En de kok
is dan de man des huizes
zelf. Hij vindt het name
lijk reuze leuk om te
kokkerellen. Daarnaast
is Pasquale enthousiast
bezig met het africhten
van zijn herdershond,
Kim. Een mooi dier dat
zeer aanhankelijk is.
Het volgt Pasquale op de
voet.
Tot slot nog de vraag
wat Pasquale's verwach
tingen zijn voor het
nieuwe jaar. „Beter loon
(had ik al gezegd), vrede
op de wereld (maar dat
wil iedereen immers?),
goede gezondheid en net
zo gelukkig zijn hier in
mijn gezin en in Hol
land als ik al zeven jaar
ben geweest", aldus Pas- j
quale. En omdat Pas-
quale tóch Italiaan van
geboorte is, vragen we
hem om ons in die fraaie
taal een gelukkig kerst
feest en een gelukkig
nieuwjaar te wensen.
Pasquale schrijft het zelf
maar op, omdat wij an
ders misschien een fout
zouden maken in de zin
„Buon-Natale E Felice
Annonuovo". En wij
wensen Pasquale, zijn
gezin, en al die andere
buitenlanders plus
„Walchenaren" hetzelf
de toe voor het jaar 1982
dat we straks binnentre
den!