PAASVLEES
VOORDBUG! ft
9.98W
ÉS.98U
W7.98
13.981
1.78}-
HERCULES BV
monteur/
bankwerker
Bij uw Vleesthmeester
>u
0^
N
1
GOESE KINDERARTS P. DE HAAS JR. NA TWEEJARIG VERBLIJF IN TANZANIA:
RUNDERROLLADE IA QQ
VARKENSROLLADE
OSSESTAART
ROSBIEF of BIEFLAPPEN 500 gram
FONDUESCHOTEL800 gram
FRICANDEAU__100qram
FILET AMERICAIN150
TUI
FOTO VOORDEELAANBIEDINGEN
VOOR DE FEESTDAGEN
SANDGRENS
OTTIMA
SCHOENMAKERIJ LAVEN
X-
1(0
heerlijk qekruid kilo vanaf
kilo
heerlijk gekruid
magere
dikbevleesde
'n mooi stuk malse
rijkgesorteerde
gebraden 9
gram
KONICA C 35 EFP
RICOH 35 EF
199.-
Er zijn nu weer nieuwe modellen
ZWEEDSE KLOMPEN
RICOH KR-5
RICOH KR-10
SANKYO EM-20 XL
- 239.-
SANKYO
DUALUX 2000 H
349.-
Groot assortiment: verrekijkers, telescopen en
microscopen
eo
HERCULES
Loopbaan
Samenwerking
Afrikaanse
situatie
Idealisme
Eén procent
DE SCHELDEBODE VAN WOENSDAG 2 APRIL 1980
231
de probleemloze kleinbeeld-
camera met ingebouwde elek
tronenflitser 169.-
tas 20.-
volautomatische kleinbeeldcamera met
ingebouwde elektronenflitser
tas 25.
nu ook CQ QE%
met open teen v.aU3 w w.
GEZONDHEIDSSANDALEN^g Qg
Verder JOGGING TRIMSCHOENEN
(uitstekende kwaliteit) OQ QC
voor slechtsw5l 5IU
Segeerstraat 21 - Middelburg
Ook uw adres voor onderhoudsmiddelen zoals
WOL Y - MAGIX
halfautomatische spiegelreflex
camera met Q/iQ
Pentax-K-bajonetO4*»!-
tas 45.-
automatisch en halfautomatische spiegelreflexcamera#, qq
met Pentax-K-bajonet"SIS»
Filmen is nu eenvoudig en niet
ddur met de nieuwe
CAMERA
super-dubbel 8 filmprojektor met
slowmotion
100% service
deskundig advies
scherpe prijzen
pasfoto's direkt klaar
kleurenfoto's in 2 dagen klaar
exclusieve bruidsreportages
FOTO
VAN
lange delft 115
middelburg
één van de belangrijkste momenten in uw leven.
Laat daarom uw trouwreportage niet aan het toeval over.
Door een meer dan 30-jarige ervaring leveren wij u kwaliteitswerk
met vakkundig gekozen opnamen.
Vele uitvoeringen en formaten mogelijk.
De prijs zal u zeker meevallen.
t Kom vrijblijvend kijken wat we u te bieden hebben,
voordat u beslist.
f tl
FOTO
VAN
lange delft 115
middelburg
Voor de Technische Dienst van ons bedrijf in Middelburg
zoeken wij een
i J
5
i 1
1
"••4
■4
:4
- j
•3
Tot de taak behoren o.a. het onderhoud en de reparatie
van mechanische apparatuur en pijpleidingsystemen.
Voor deze interessante en afwisselende functie zoeken wij
iemand die bij voorkeur in de onderhoudsafdeling van
een chemisch bedrijf zijn sporen heeft verdiend en in
het bezit is van het diploma LTS en Bemetel.
De arbeidsvoorwaarden zijn geregeld in een voor ons
bedrijf geldende CAO.
Naast een 13e maand kent onze onderneming nog een
goede spaar-, reis- en studiesubsidieregeling.
Iets voor u? Aarzel niet, schrijf een brief of neem kontakt
op met onze afdeling Personeelszaken. Het adres is
Herculesweg 35,4338 PL Middelburg,
telefoon (01180) 2 75 51.
Hercules B V is een chemische industrie.
Het hoofdkantoor van Hercules BV,
de Nederlandse vestiging van Hercules
Incorporated, U.S.A. is in Den Haag
gevestigd. Produktiebedrijven bevinden
zich in Zwijndrecht en Middelburg.
Aard van de hulp moet beter worden
en er moet en kan absoluut meer 1111
GOES - „Je stapt tegen een muur van vochtige
warmte. Je ziet enorm veel zwarte mensen en voelt je
erg wit. Het is niet beangstigend, wel vreemd. En het
eerste wat je opvalt is de slordigheid in de bouw van
steden..." Met deze woorden omschrijft de 36-jarige
P.W. („zeg maar Piet" de Haas, zijn aankomst in
Tanzania. Nog geen maand geleden is hij terugge
keerd uit Afrika, na een verblijf van ruim twee jaar
met zijn vrouw en twee dochters in Mwanza aan het
Victoriameer. Met ingang van 3 maart volgt hij, sa
men met dokter Verwey, zijn vader P.K. de Haas op
als kinderarts in het Goese ziekenhuis „De Bevelan-
den".
Zo vader zo zoon, en Oost
West, thuis best, zijn bekende
uitdrukkingen die tijdens ons
gesprek met P. de Haas junior
regelmatif van toepassing zijn.
Met dezelfde weloverwogen
woordkeus en zinsbouw als
zijn vader (zie Nieuwsblad van
12 maart) vertelt Piet de Haas
ons over zijn tweejarige ver
blijf in Tanzania.
Dokter de Haas jr. is in '43
geboren in Domburg. Hij ver
huisde mee naar Goes, waar hij
de gymnasium-afdeling op het
Goese Lyseum met succes
doorliep en daarna vertoefde
hij ruim zeven jaar in Leiden
voor zijn artsenstudie. In 1970
werd het academisch zieken
huis in Rotterdam zijn dage
lijks verblijf, waar hij aanvan
kelijk in een opleidingssituatie
verkeerde. In 1974 betrok Piet
de Haas als kinderarts een
stafpositie op de kinderafde
ling.
Tot dusver schetsen we een
normale start van een loop
baan voor een kinderarts. In
1978 wordt deze echter stopge
zet door het vertrek naar Tan
zania. Waarom?
„Om voordat ik me voor lan
gere tijd hier zou vestigen eens
te kijken in een ander deel van
de wereld", zegt Piet de Haas.
„In de eerste plaats om er ken
nisvan te nemen en te reageren
op de zucht naar avontuur.
Daarnaast om te ontdekken
dat er op den duur meer sa
mengewerkt moet worden. Het
is leuk om eens wat anders te
dzien en het is goed om voor die
mensen daar iets te doen".
De definitieve beslissing is
overigens jaren genomen na
dat het idee begon te kriebelen.
Aanvankelijk wilde de Goese-
naar naar Indonesië, maar die
mogelijkheid z at er niet in.
Vervolgens werd gekozen voor
Tanzania, waarna een periode
van anderhalf jaar wachten op
toelating volgde, voordat fa
milie de Haas in dienst van het
ministerie van buitenlandse
zaken kon worden uitgezon
den.
„Er is een hele nauwe sa
menwerking tussen Nederland
en Tanzania", zegt Piet de
Haas. „Ik schat dat er bijna 200
miljoen gulden per jaar van
Nederland naar Tanzania
gaat Tanzania, een van de
armste landen ter wereld, is
een concentratieland, waar
duidelijk gericht wordt gehol
pen".
Toch vindt hij dat er met het
beschikbare geld kritischer
moet w
orden omgesprongen.
„De aard van de hulp moet
beter worden ingevuld en bo
vendien moet en kan er abso
luut meer worden gegeven",
aldus Piet de Haas, die met de
ze kritiek overigens niet doelt
op Nederland, dat met een be
steding van ruim een procent
van het Bruto Nationaal Pro
duct aan ontwikkelingshulp
bovenaan staat. Hij: „In Ne
derland is een goede motivatie
aanwezig om door te zetten.
Ondanks de bezuinigingen is
er geen vermindering van hulp,
maar wat andere Westerse
landen betreft heb ik het idee
dat het een soort aftreksom is.
Dit hebben we nodig, dit heb
ben we over, dus dét gaat naar
ontwikkelingshulp".
In Tanzania aangekomen
was het meteen melden en be
ginnen. Met zijn Westerse op
leiding en een speciaal gevolg
de aanpassingscursus stapte
Piet de Haas in de Afrikaanse
situatie.
Zijn werkterrein was een
ziekenhuis met duizend bed
den en tweeduizend patiënten;
het enige ziekenhuis in een
streek van tweeëneenhalf
miljoen mensen. Hij behoorde
tot een uitgebreide staf van
zo'n twintig specialisten,
waaronder zes Nederlanders.
Hoewel het werk op medisch
gebied niet veel anders is dan
bijvoorbeeld in het ziekenhuis
te Goes, werd hij toch gecon
fronteerd met een groot aantal
essentiële verschillen. Piet de
Haas daarover: „Er is veel
minder tijd en aandacht voor
de patiënten. Je moet veel
sneller werken om het enorme
aanbod aan te kunnen er er is
geen contact met de ouders van
de patiënten. Verder is er zo
wel kwalitatief als kwantita
tief een groot voedings
probleem en heersen er op
grote schaal nog infectieziek
ten zoals kinkhoest, malaria en
difterie. Dit is te vergelijken
met een situatie zoals dat zes
tig jaar geleden hier heerste.
Zestig procent kan niet lezen
of schrijven en negentig pro
cent van de bevolking woont
op het platteland in een situa
tie die onvoorstelbaar is. Er is
geen voorlichting, de mensen
zijn slecht opgeleid en de
werkomstandigheden zijn veel
moeilijker dan hier. Je mist
voldoende hulp van röntgen-
afdeling, laboratorium en ver
pleging. Je kunt geen kinderen
zonder de moeders opnemen.
Die slapen op de grond en het
eten moet vakk van thuis wor
den meegenomen.
Ook het gebrek aan vervoer
is een belangrijke handicap om
de gezondheidszorg organisa
torisch goed op te zetten. Je
moet de kindem zo oplappen
dat ze eigenlijk niet meer terug
hoeven te komen, want na de
behandeling is er geen com
municatie meer. Een belang
rijk deel van de gezondheids
zorg vindt plaats op het plat
teland".
Om deze redenen gaat dertig
procent van de kinderen voor
het vijfde levensjaar dood.
Voornamelijk aan malaria,
voedingsproblemen en bloed
armoede. Drie van de tien kin
deren, waardoor het begrijpe
lijker is dat er zes keer zoveel
kinderen worden geboren dan
op eenzelfde bevolking in Ne
derland, ineen land dat 28 keer
zo groot is. In 1979 zijn er
700.000 kinderen geboren, een
aantal dat nog steeds met twee
a drie procent per jaar toe
neemt. In Nederland is de
laatste vijf jaar sprake van een
afname van dertig procent van
het aantal geboorten. „Kin
deren zijn daar een soort privé-
pensioenfonds voor de oude
dagsvoorziening", aldus de
kinderarts.
Hoewel idealisme niet de
echte drijfveer is geweest voor
Piet de Haas, is het duidelijk
dat dat idealisme wel degelijk
versterkt is tijdens zijn verblijf
in Tanzania.
„Ik zoumer nog best een paar
jaar aan vast willen knopen.
Het is een unieke ervaring ge
weest en ik ben onder de in
druk gekomen van de moei
lijkheden. Onze medemensen
zijn net als wij bezig met hun
gezondheid en te proberen een
beetje prettig te leven. Maar ze
komen niet eens toe aan ele
mentaire behoeften zoals voe
ding", vertelt Piet de Haas.
Op het gebied van de ge
zondheid maar ook van trans
port, watervoorziening etce
tera is hij van mening dat ze
ons nog hard nodig hebben.
„Ze kunnen de taken van ons
beslist nog niet overnemen.
Volgens officiële instanties
duurt dat nog minstens twintig
jaar", aldus de Haas.
„De verbetering van de eco
nomische en sociale omstan
digheden is hard nodig. Het
moet van alle kanten tegelijk
komen om een doorbraak te
rkijgen. Er moet en kan veel
meer gedaan worden. Laten we
hopen dat op grote schaal
wordt overgenomen wat nu
door kleine organisaties wordt
gedaan"*
Met dit laatste doelt Piet de
Haas onder andere op de zoge
naamd e „Eén procent-groep",
die hij momenteel aan het op
richten is. De bedoeling daar
van is dat een groep mensen
één procent van hun salaris
afstaan en jaarlijks zelf bepa
len hoe het geld besteed moet
worden. „De mensen zijn vol
gens mij best bereid om wat af
te staan, als ze maar weten wat
er met hun geld gebeurt", is de
mening van Piet de Haas.
...Een telefoontje vanuit het
ziekenhuis maakt een einde
aan ons gesprek. De plicht
roept en Piet de Haas junior is
weer dokterde Haas. Zo vader,
zo zoon, denken we dan. Maar
ook „Oost West, thuis best"
dringt zich weer op in onze ge
dachten. Waarbij we constate
ren dat P. de Haas het Oost
West"-gedeelte zéker niet is
vergeten...
René van der Velden
1
