FILMEN IS: SPELEN MET TIJD EN RUIMTE KRO-D.J. VINCENT VAN EN „Dat zijn vlooien" 9 jé EEN GOED GEVORMD FIGUUR NIEUWE BOEKEN Spel mei ruimte Spel met de tijd Konstrasten Goede les scene Vele mogelijkheden Missie zendingskalender 1980 Minder luidruchtig Sociale informatie Misschien hebt u die na tuurfilm op de televisie ook ge zien. De film van de bosmui- zenfamilie, die woonde in een omgevallen, holle boomstam. Ze werden bedreigd door al lerlei dieren. Je zag ze om hun schuilplaats heen zwerven of in de bomen er om heen loeren naar buit. 't Was bijzonder spannend, zo leek het. Maar dienatuurfilmers wisten beter, want de opnamen werden op verschillende plaatsen en tij den gemaakt. Ze hadden zelfs nauwelijks betrekking op el kaar, maar ze werden met veel fantasie tot een boeiende na tuurfilm samengevoegd. Want dat kan bij filmen: spelen met tijd en ruimte. 't Beste voorbeeld was: die uil in de boom, die urenlang geduldig zat te wachten tot zo'n jonge bosmuis zich buiten zijn schuilplaats zou vertonen. Dat lukte vooral als een in dringer de muizen dwong om de nooduitgang te kiezen, want dan sloeg de uil toe. Via knap pe montages werd dat effect inderdaad bereikt, maar waarschijnlijk zat de uil op een heel andere plek in 't bos en was de muis, die hij tenslotte verschalkte, een verre achter neef van de muizenfamilie in de holle boom. Er zwerft een vos rond de muizenwoning en je houdt je hart vast, want zelfs zijn kop verdwijnt in de opening. Maar alleen de filmer weet, dat hij met veel geduld die opnamen een seizoen daarvoor heeft ge maakt. Dat jaar verschil kon door montage van twee film scènes wegvallen, zodat het lijkt of de vos de muizenfamilie bedreigt. Als je daarna de op name van de uil, die een muisje vangt, achter die vossen-op- namen monteert, wordt het verschil in tijd én in afstand overbrugd en onstaat er een boeiend verhaal. lijkheid, die voor de kijkers een geestig effect oplevert. Kijkend naar zo'n natuur film leer je een grondregel voor het maken van een boeiende film: speel zoveel mogelijk met de twee elementen, die de aantrekkelijkheid van een film kunnen verhogen: de ruimteen de tijd. Want die regel geldt ook voor wie probeert zijn of haar eigen leven in beeld te brengen. U hebt in de vakantie vaak gefilmd en nu begint u met het monteren van al die losse scè nes tot een geheel. In het ma teriaal zitten o.a. drie scènes: een van een moeder, die bij de tent aardappelen zit te schil len. Een andere opname brengt haar en de kinderen in beeld als de boodschappen doen. De derde opname laat de vader zien, die lekker lui ligt te lezen. Door de laatste scène in enkele stukjes te knippen en deze te monteren tussen de beelden van de actieve moeder en de winkelende familie, worden tijd en ruimte met elkaar ver bonden. Het resultaat is een verschuiving van de werke- U kunt met deze methode ook een spanning in een film opbouwen, die er eigenlijk niet inzit. U maakt een film van het leven van uw gezin in het af gelopen jaar. Er is een stuk film van een hond, die binnen huis zit te spelen met een oude pop, die compleet wordt ge sloopt: armen er af, benen er af, en tenslotte het hoofd. Er is ook een scène van een familie, die deze zomer zorgeloos bui ten in de tuin aan 't sjoelen is. Ook nu worden weer die twee totaal verschillende opnamen in gedeelten tussen elkaar ge monteerd en het resultaat is: een climax van een onbezorgd spelend gezin terwijl binnen de hond een kleine wandaad be gaat. Dit zijn twee willekeurige voorbeelden, die alleen maar laten zien, wat je met enige fantasie kunt doen met be staand filmmateriaal of met opnamen, die nog gemaakt moeten worden. Wie zo filmt en monteert, ontdekt dat een filmkamera eigenlijk een mid dels is om er kreatief mee te spelen. Een spel, waar uzelf van geniet en waar uw huisge noten en vrienden ook erg veel plezier van zullen hebben. Te goed voor consumptiemuziek met wegwerppresentatie toch bij ons horen. Daarom: „Wij met elkaar". Centraal Missie Commissa riaat en Nederlandse Zen dingsraad geven dan ook met elkaar deze kalenders uk. Rechtstreeks bestellen is mo gelijk: Nederlandse Zen dingsraad, Prins Hendriklaan 37, 1075 BA Amsterdam, tel. 020-717654, giro: 493248. Prijs 5,50 plus 2,- ver zendkosten. Centraal Missie Commissariaat, Postbus 90727, 2509 LS Den Haag, tel. 070-244594, giro 17606. Prijs: 6,- plus 2,- verzendkos ten. Wie eenmaal de genoegens van een wintersportvakantie heeft beleefd zal zeker alweer staan te popelen om de be sneeuwde bergen in te trek ken. Het enthousiasme voor de wintersport wordt steeds groter, want ook dit seizoen schijnen 'n honderdduizend beginners de stap te willen vallen men niet al te grote uitgaven heeft gedaan. Begin dan ook met een eenvoudig skipak of skipantalon, dat natuurlijk wel waterafsto tend moet zijn. Een jacket of blouson, een paar pullies, wollen blouses, truien en geitewollen sokken en soe pel, warm ondergoed zijn natuurlijk een eerste vereis te! Twee dunnen lagen over elkaar geven meer warmte dan één dikke trui! Voor après-ski kan men natuurlijk alles dragen, mits het maar past in de omgeving waar u heengaat. Wie reeds ervaring heeft, zal zijn garderobe wel in orde hebben, maar vergeet ook dan niet, dat juist skikle ding om een goed gevormd fi guur vraagt. Vandaar dat Triumph International deze body fashions ontwierp, die alle - overbodige - rolletjes onder skibroek, pulli en sweater tot een minimum re duceren. Deze lichte „cor rectors" belemmeren in geen enkel opzicht uw bewegin gen, zelfs niet bij de vreemd ste capriolen. Door hun per fecte pasvorm en super-elas tische materialen zitten ze als gegoten en geven toch de nodige steun, wat prettig is als men uren op de latten staat. Bovendien is het nog lekker warm ook! Filmen is: spelen met tijd en ruimte. Onze filmmedewerker vertelt in dit artikel hoe dat kan met als voorbeeld de familie, die onbezorgd in de tuin aan 't spelen is terwijl de hond in de huiskamer een kleine wandaad begaat. „Hoe word en blijf je zo kri tisch, dat je uit het grote aan bod van platen goed selec teert?" Van Engelen: „Door veel bladen te lezen, intervieuws, zelf mensen te interviewen, veel naar platen luisteren, met anderen mensen er over pra ten. En natuurlijk concerten gaan beluisteren. Live is altijd het meest eerlijke. Op de bühne moet iedereen het waarma ken". Vincent van Engelen on derscheidt zich van zijn colle- ga-discjockeys op Hilversum III door een aanzienlijk minder luidruchtige en onzinnige presentatie van zijn program ma's. „Omdat dat nu eenmaal in mijzelf zit opgesloten, denk ik. Ik ben voor de radio wie ik ben. Ik ben helemaal geen zin om daar alsmaar onzin te gaan zitten-schreeuwen. Al die zo genaamde grappen en grollen, die consumptiemuziek met bijbehorende wegwerppre sentatie, daar voel ik me toch wel te goed voor. Ik wil niet bezig zijn met namaak en nep. Ik wil mijn vak goed doen. In de wereld van de muziek gaat het niet om poen verdienen al leen. In Amerika heeft eens ie mand gezegd dat popmusici de dichters van de tweede helft van de twintigste eeuw zijn. Dat is dan misschien een beetje overdone, maar ik zie dat ook wel een beetje zo". Om die dichterlijke lieden een kans te geven buiten de platenmaatschappijen om - „er wordt gemarchandeerd bij het leven" - speuren Van En gelen en zijn medewerkers ook zelf naar talent. Zo \vorden voor het programma Rock- temple (woensdagavond 22 uur) regelmatig opnamen ge maakt van Nederlandse bands uit het club- en buurthuiscir cuit. Maar de aandacht wordt tevens op België gericht, waar van Engelen en de zijnen ook het' nodige talent vermoeden. Van belang achten de KRO- programmamakers ook een verjonging van het presenta toren-team. Van Engelen is zelf met zijn 32 jaren de jongste van alle KRO-deejees. „Daar om", zegt van Engelen, „heb ben we bij de directie het plan '85 gelanceerd, 't Is eigenlijk afkomstig van Henk Bouman. In 1985 zijn wij allemaal zo rond de veertig. Wij hebben de gegronde vrees dat we ons dan niet meer in voldoende mate kunnen inleven in onze luis teraars, die zich blijven ver jongen. Dat blijven mensen vanaf een jaar of dertien veer tien, terwijl wij maar ouder worden. Het plan '85 behelst om tegen die tijd een nieuwe groep jonge presentators klaar te hebben staan. We willen nu beginnen met audities - waar voor we een budget gekregen hebben-en we stellen ons voor uit enkele honderden gegadig den een paar talenten te vissen. Iedereen die meent dat hij iets voor ons kan betekenen kan zich aanmelden. Degenen van wie wij menen dat zij het zouden moeten wor den, willen we een free-lance contract aanbieden voor bij voorbeeld een jaar of vijf. We zullen ze vaktechnisch en so ciaal begeleiden. Na afloop van bijvoorbeeld die vijf jaar moet het team misschien hier en daar verjongd worden, maar iemand kun je natuurlijk niet zomaar op straat gooien. Daarom willen wij een over- bead-periode, waarin zo ie mand gewoon betaald wordt en rustig naar iets anders uit kan kijken, 't Plan is goedge keurd, we mogen er aan gaan werken". „En wat moeten die oudere jongens, zoals Van Engelen dan?". Van Engelen: „Iets anders. Ik zie nog genoeg mogelijkhe den voor mezelf. In ieder geval een gedeelte van de begelei ding van die jonge mensen. Wij hebben dat voorgesteld, wij zullen dat uitwerken". MARNIX KRIJNS „Ieder kind mocht een dier maken naar eigen keuze. De meesten kwamen met een hondje, een koe of een slang. Maar één meisje had allemaal piep-kleine balletjes gedraaid. Een hele verzameling peper korrels. Wat zijn dat?, vroeg de juffrouw. Nou, zei het kind verbaasd (want wie ziet dat nou niet!?), dat zijn vlooien"! Dit citaat komt uit de zojuist verschenen Algemene Missie kalender en Nederlandse Zen dingsraadkalender voor 1980, waarin verteld wordt over een Peruaans meisje uit een groot stedelijke krottenwijk dat (door de dagelijkse omgang ermee) van alle dieren de vlooien het beste kent. Het staat in een artikel van dr. J.C. Gilhuis dat hij in de kalender heeft geschreven naar aanlei ding van een foto van een peu terschooltje in een „dorp van één nacht", ook wel paddes- toelwijk genoemd. „Wij met elkaar" is de titel van de nieuwe missie/zen dingskalender, waarin dertien kleurenfoto's van vooraan staande fotografen de inter menselijke relaties in beeld willen brengen. Iedere foto heeft als onderschrift een ci taat uit de bijbel. De bijbel teksten zijn de keuze van be kende sprekers en schrijvers, die op de keerzijde van ieder maandblad de gedachten die de foto's bij hen opriepen in een beschouwing hebben ver werkt. Behalve de reeds ge noemde Rossum, prof. dr. J.M. van der Linde, de pastores A.C. Raadschelders en Jan ter Laak. De kleurenfoto's tonen ta ferelen uit de Las Mulatasar- chipel, de Indiase staat Ma dras, de Centraal-Afrikaanse republiek Roeanda, Peru, de Indiase staat Nagaland, Nepal, de Antillen, Ethiopië, Senegal en een niet nader genoemd La tijns-Amerikaans land. Dit laatste heeft te maken met de geheimhouding van de plaats van vergadering van de gefo tografeerde groep eenvoudige mensen die een belangenver eniging willen oprichten. Ter inleiding van deze co- produktie van missie en zen ding schrijft Jan Filius dat de. kalender eigenlijk een album met familieprotretten is, verre familie weliswaar, maar die HILVERS UM- „De basisgedachte van zenderkleuring vind ik prima. Het programmeren op groepen mensen, die daardoor pre cies weten waar ze met hun verlangens terecht kunnen. Maar het functioneert nu natuurlijk nog niet optimaal. Er zijn kinder ziekten. Je moet ook niet vergeten dat de omroepen er min of meer door overvallen zijn. De invoering van de zenderkleuring is ver schrikkelijk snel gegaan. Dat vraagt aanpassingen, geeft perso nele problemen. Wat niet wegneemt dat ik het een waardevol experiment vind, dat uiteindelijk een verrijking voor de radio zal blijken". gaan wagen. Na de afgelopen slechte zomer hebben kenne lijk velen behoefte aan zon en de gezonde berglucht... Het is echter wel zaak om je garderobe voor skisport en langlauf in orde te hebben. Bij een goede sportzaak zal men zeker een juist advies geven. He} is aan te raden, om als beginner de ski's en de schoenen te huren, zodat wanneer het tegen mocht heeft geërfd: het besmette, inktzwarte verleden van de Tilsits. Ook is al bepaald - ter be scherming van het familieka pitaal - met wie ze moet trou wen. De onervaren jonge vrouw staat dan voor de be langrijkste beslissing van haar leven... Een boek met veel romantiek en sfeer. HET SMARAGD SYNDICAAT De nieuwe thriller van Ge rald Browne, spelend in New York, Mexico, Brazilië en Co lombia. Een machtig misdaad syndicaat, gespecialiseerd in smaragdensmokkel, wordt op gerold door een avontuur zoe kende New-Yorker en zijn ei genzinnige vriendin. Browne geeft tussen de regels door een realistisch beeld vin de cor rupte Colombiaanse smarag- denhandel. Joe Wiley vliegt, vluchtend voor verveling en alimentatie, naar Mexico waar hij Lillian Holbrook ontmoet, een mooie en eigenzinnige miljonaire, die bovendien gek is op gevaar. Via haar komt Wiley in contact met het beruchte smaragd syndicaat in Bogota, een machtige organisatie die de internationale - illegale-han del in smaragden met harde hand regeert. De samenwerking verloopt ■echter minder voorspoedig dan verwacht en Wiley's naam prijkt al spoedig op het elimi natielijstje van het syndicaat. De jacht wordt geopend, maar hij duikt onder en beraamt sa men met Lillian een duivels plan om het hoofdkwartier van het syndicaat te overvallen. Ze worden daarbij gesteund door een linkse Colombiaanse vrij heidsstrijder. Vanaf dan wis selen razend snelle acties en onverwachte wendingen el kaar af. Het slot is adembene mend en verrassend! Aldus Vincent van Engelen (32), programmamaker en presentator van verschillende KRO-programma's op Hil versum III. Dé rustige disc- jockey toont zich bij deze een voorstander van de veelbe sproken zenderkleuring. De nadelen vallen volgens hem in de categorie „kinderziekten" en hij is het er niet mee eens, dat de zenderkleuring bepaal de programma's onmogelijk zou maken. Van Engelen: „Ja, je zit na tuurlijk met het gegeven dat er voor iedere zender een bepaal de formule is. Maar als een omroep nou een goed pro gramma heeft, zou dat dan moeten verdwijnen, omdat het niet geheel aan zo'n formule voldoet? Ik vind van niet. Misschien moet je het een beetje aanpassen, maar al te strak hoef je je aan zo'n for mule niet vast te houden. Wij kunnen best afspreken 80% muziek en 20% gesproken woord, maar er zit natuurlijk niemand thuis met een stop watch om te controleren of we ons er wel aan houden. Trou wens, informatie kan je als muziek in de oren klinken, terwijl muziek stomvervelend kan zijn. Dat is ook maar netzo lang als het breed is. Bovendien: sanctiemaatre gelen zijn er toch niet. Het ge beurt allemaal op basis van vrijwilligheid. Als je het wer kelijk helemaal consequent wilt doen, dan heb je een ander omroepbestel nodig dan het Nederlandse. Dan moet je bij voorbeeld een BBC hebben of zo. Maar hier heb je verschil lende omroepen en dus ver schillende inzichten. Daar zitten we nu eenmaal mee". Vincent van Engelen zelf zit bij de KRO. Al sinds 1966. Na de HBS probeerde hij een jaar economie te studeren. Het lag hem niet en doordat hij in zijn middelbare schooltijd al eens wat voor Veronica had gedaan, had hij een entreetje bij de KRO, toen daar een presenta tor werd gezocht. Hij deed er verschillende programma's vooral op jeugdigen gericht. Aanvankelijk gebeurde dat in een tamelijk onsamenhangend geheel, waarin iedere pro grammamaker alleen maar zijn eigen winkeltje beheerde en daarmee uit. „Maar de laatste jaren", zegt Van Enge len, „is daar wat meer struc tuur in gekomen. Op de weke lijkse vergaderingen, waaraan alle KRO-mensen die voor Hil versum III werken aan mee doen, wordt het gehele pro gramma bepaald. Daar wor den ook onze uitgangspunten bepaald: wat wil een KRO wel en wat niet. Daar hebben we bijvoorbeeld vastgesteld, dat we niet uitsluitend bevesti- gend willen opereren. Daar mee bedoel ik: je alles laten opdringen door de platen maatschappijen. Platen draai en, niet omdat ze goed zijn, maar omdat ze in de topzoveel staan. Dat is bevestigend wer ken, zoals dat door sommige omroepen gedaan wordt". Natuurlijk is het niet zo makkelijk onder woorden te brengen, hoe je je in de gekozen muziek kunt profileren. In het programma „Des Engels", dat in de plaats gekomen is van „Drie op je boterham" geven we sociale informatie. Hebben we bijvoorbeeld gemeld dat die rechtshulpverzekeringen he lemaal niet nodig zijn voor een grote groep mensen, omdat die gratis rechtshulp kunnen krij gen. Met het geven van dit soort informatie kun je laten zien, wat voor standpunten je in wilt nemen. Om dat via je muziekkeuze te doen is minder eenvoudig...." „De Evangelische Omroep slaagt daar anders aardig in". Van Engelen: „Ja, dat is zo. Als we het in die richting moeten zoeken, zouden wij misschien nog uitsluitend Gregoriaans moeten draaien". „Toch hebben weVnze cri teria. We bekijken bijvoor beeld of het een groep uitslui tend om het verdienen van geld te doen is, of dat die mensen serieus muziek willen maken. Natuurlijk is ook van belang of iets naar jouw smaak wel of niet deugt. Maar daarnaast heb je nog criteria, die iedereen aan kan leggen". DE TILSIT ERFENIS Nu in de serie romantische historische boeken van L.J. Veen dit succeswerk van de populaire schrijfster Catherine Gaskin. Tegen de sfeerrijke achtergronden van een zonnig Caribisch eiland, wereldstad New York en good old" En geland ontrolt zich het verhaal van een mooie jonge vrouw die een gigantisch fortuin lijkt te gaan erven. 19 jaar oud en zeer bekoor lijk is Ginny Tilsit als ze het eiland St. Nicolaas verlaat om na een mislukte liefdesaffaire in Amerika op adem te komen. Ze reist naar New York maai" al na korte tijd bereikt haar het bericht dat haar vader en tante zijn overleden en zij enige erf gename is van het immense Tilsit fortuin. Bij de afwikke ling van het testament komt Ginny Tilsit echter tot de schokkende ontdekking dat zij behalve geld nog iets anders

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1979 | | pagina 11