wijn
pak
huis
HENKES
TOMOS
A3
Filius
viola van emmenes:
„als omroepster
ben je op bezoek bij
half nederland
BASH5.95
I.59
1
I.98
eieren 1.69
1.98
1
1
98
.39
1 pot BECEL mzzmW B0TERHflMW0RST 1-zi
FLCS BECEt OLIE iar
OeCEL BAK- EN
2.19
1.29
69
59
1.49
3.69
95
LES
SIROOP
HERCULES SE6HERSLAAN VLISSINGEN
JONGE JENEVER
WITTE REUS
WAST EEN
5
G
1 kg ZEEUWSE 1
IINTJES of BLAUWE I
1 kilo
T0MATE^
VLEESKIPPEN
B0ERENHAM
C0BURGERHAM
150 gram
SNIJW0RST
ROSBIEF
FLES BECa koffiemelk u»-
SINAS DRINK
OF COLA -
1 Baal Croky j
CHIPS ;u*r
VOLLE QQ
MELK Mir 09
D.E. KOFFIE
GALA KOFFIE
1 potje
KNAKWORST
Hogeweg 112 Vlissingen
200
Stam vers gesneden
HEIHEKENS jftso10.98
Gastvrouw
Roddelpers
I
BLANCdeBLANC
ROSE de PROVENCE
BORDEAUX rouge
CÖTESduRHONE
REL AIS du PATRON
De bromfiets voor jong en oud voor iedereen.
#F
1 groot pak
1 koffer
berg
kost eer
beetje
1 koffer 3.98
s"isZZ
DE GROENTEMAN
100 gram
echte Zeeuwse
100 gram
rauwe
3 voor
100 gram
1 fles
1 liter
250 gram, roodmerk
1 Pak
250 gram
SCHELDEBODE VAN WOENSDAG 30 MEI 1979.
223
dus nu ieder een flesje wijn naar eigen smaak
Zo&t "MM>vu//-.
SLUIS, Nieuwstraat 14, OOSTBURG, Schoolstraat 4. SAS VAN GENT, Canadalaan 4. TERNEUZEN, Schuttershofweg 11-12. VLISSINGEN, Hermesweg 25. GOES, Wijngaardstraat 62. NIEUWERKERK, Deltastraat 16. HOOGERHEIDE. Doelstraat 3.
BREDA, Ginnekenweg 44 46. TILBURG, Pieter Vreedeplein. SCHIJNDEL, Hoofdstraat 52. KAATSHEUVEL, Hoofdstraat 149-151. EINDHOVEN, Woenselsemarkt 51. EINDHOVEN, Bonifatiuslaan 31.
NUENEN, Boordseweg 2. VENLO, noord Buitensingel 911. ROERMOND, Wilhelminaplein 10. SITTARD, Leyenbroekerweg 1 HEER-MAASTRICHT, Burg Cortenstraat 8. KERKRADE, Hoofdstraat 91
Een formidabele bromfiets:
voor zowel oude als jonge men
sen. Deze bromfiets heeft alles
wat een bromfiets in déze tijd zo
aantrekkelijk maakt: twee auto
matisch werkende versnellingen,
één ketting, dus minder slijtage,
een voor iedereen geschikt start- Trekkracht en acceleratie zijn uit-
systeem; even de pedaal naar stekend. Trillingvrije voor- en
achteren trappen en de motor achtervering. Bij alle weersom-'
loopt geruisloos. standigheden vlot en veilig wer
kend remsysteem en dat alles dan
ook nog voor een concurrerende
prijs.
Verkrijgbaar in de kleuren: zwart,
geel, metallic-groen, metallic
bruin en mof a-groen.
„Ik heb altijd als uitgangspunt aangehouden, dat ik thuis ben, wanneer de kinderen uit school
komen. Dus om vier uur, dan zit ik achter de theepot. Dat kan ook makkelijk in mijn werk, want dat
speelt zich voornamelijk 's avonds af. Dan moet ik om vijf uur weg en mijn man die ook een
'tamelijk vrij beroep heeft - vangt de kinderen op. Voor de schooltelevisie heb je natuurlijk nogal
eens uitzendingen overdag, maar dan houd ik er gewoon rekening mee dat ik dat op woensdag en
donderdag, wanneer de kinderen thuis zijn, niet kan doen. Eigenlijk is het een ideaal beroep voor
vrouwen met kinderen".
Het beroep is dat van omroepster, de vrouw voor wie het ideaal is Viola van Emmenes. Ze is 29 en
moeder van Martijn (7) en Kirsten (5). Terwijl ze als ontbijt een kop koffie en een sigaret gebruikt,
deelt ze mee dat ze ook toen de kinderen kleiner waren haar werk vrijwel ongehinderd heeft kunnen
doen. Viola: „Ik werkte tot vrij kort voor de bevalling en dat kan natuurlijk makkelijk want veel
meer dan je hoofd komt niet in beeld. En elf dagen na debevalling deed ik weer een programma. Ik
zat toen in de presentatie van „Dokter ja, dokter nee" en de baby lag in een hoek van de studio in een
reiswieg te slapen. Dat ging prima.
Ik had het ook nooit op een
andere manier willen doen. Ik
bedoel: iedere dag naar een
creche, dat wou ik niet en ik
heb ze ook maar zelden naar
een creche gebracht".
Ze zit nu elf jaar bij de tele
visie en behoort met Dore Smit
(IKON) en Elles Berger (VA
RA) tot de oudere, wat betreft
het aantal dienstjaren. Ze kent
het vak tot in de finesses en
verklaart dat de essentie er van
ligt in het vermogen om „jezelf
te blijven". Viola: „Laat ik
eerst benadrukken dat het in
derdaad een vak is. Er wordt
vaak gedacht dat het gaat om
een paar regeltjes voorlezen en
de mensen hebben dan gauw
het idee: dat kan iedereen wel.
Dat is onjuist. Het feit dat er,
toen ik er bij kwam, 3000
meisjes een screentest moesten
SBEFT4.75
IJli'IS-
ma--
,s»2fr
it;n Tom m m
J-39"
afleggen om twee geschikte te
vinden - de andere was Alice
Oppenheim bewijst toch wel
dat niet zomaar iedereen het
kan.
De voornaamste eisen zijn,
dat je in een paar minuten een
duidelijk verhaal kunt vertel
len. Eventueel met een grapje
tussendoor, maar daarbij moet
je niet vergeten dat het vooral
gaat om het geven van duide
lijke informatie. Ik zeg altijd:
je zit er voor de mensen die hun
radiogids achter de televisie
hebben laten vallen of die er
een kop koffie over hebben ge
gooid.
Verdere eisen die aan je ge
steld worden, zijn onder meer
dat je duidelijk spreekt en geen
accent hebt. En ook dat je in
alle situaties snel kunt reage
ren. Je mag geen black-outs
hebben. En om het goed te
doen komt het er dus eigenlijk
op neer dat je een beetje bru
taal moet zijn".
„Waar je vreselijk voor op
moet passen, zeker ook als je
het al langere tijd doet, is dat je
niet in cliché's gaat vervallen.
Zo'n man als Fred Oster begint
zijn kwis iedere keer weer met:
„Dames en heren thuis en da
mes en heren in de studio". Dat
vind ik een verschrikking. Ik
probeer het in mijn aankondi
gingen altijd te vermijden.
Daarom moet je goed op blij
ven letten op wat je zegt. Ook
-om te voorkomen dat je de kij- -
kers om kwart voor twaalf 's
avonds nog een prettige voort
zetting van de avond wenst,
zoals een collega onlangs deed.
Dat doe je dus niet; om die tijd
wens je de mensen welterus
ten".
„Met je stem en je mimiek
kun je natuurlijk ook erg veel
doen. Vroeger kondigden wij
de uitzendingen van de poli
tieke partijen in beeld aan. Dat
';eeft Ria Dalmeier verpest.
Die kondigde sommige partij
en, waar ze een hekel aan had,
met zo'n afkeurend gezicht
aan, dat we sedert die tijd bij
die uitzending maar buiten
beeld blijven. Wat je overigens
•niet verhindert om met de in
tonatie van je stem een hele
boel duidelijk te maken".
Op de vraag of de omroepers
en omroepsters nu eigenlijk
wel of niet een functie hebben,
antwoordt Viola van Emme
nes, dat iedereen dat verschil
lend zal beoordelen. „Maar",
zegt ze, „het blijkt toch ook
niet zo'n succes te zijn, als we
helemaal buiten beeld blijven.
Hoewel de dagen van tante
Hannie nu wel achter ons lig
gen, is het toch nog zo, dat je
als omroepster op bezoek bent
bij half Nederland. En dat een
hoop mensen het gezicht wil-
len zien, dat bij een stem hoort.
Er zijn zoveel eenzame men
sen, dié echt op een fatsoenlij
ke manier welterusten gezegd
willen worden. Ja echt, dat
merken we uit brieven.
Je ziet het ook bij de VARA.
Het helemaal buiten beeld la
ten van de omroepers en om
roepsters is daar tot nog toe
ook niet zo'n succes gebleken.
Die haan doet het niet. De boze
haan, noemen mijn kinderen
hem. Je moet dus wel een bij
zonder goed alternatief heb
ben, wanneer je ons buiten
beeld gaat laten. De VPRO
doet dat overigens erg goed".
Een niet onaanzienlijk deel
van het omroepend personeel
komt na verloop van tijd op
andere plaatsen bij de televisie
terecht. Vaak gaan ze een eigen
programma presenteren, van
welke aard dan ook. Viola van
Emmenes: „En nu wil jij na
tuurlijk weten, waarom ik nog
geen eigen programma heb?
Dat wordt me dus altijd ge
vraagd. Ten eerste heb ik in het
verleden al een paar program
ma's gepresenteerd, zoals twee
jaar Cinevisie en één keer de
nationale finale van het song
festival. Maar ten tweede mis
ik ook de drang om zoiets te
gaan doen. Kijk, als ik een
praatshow zou doen, dan bete
kent dat zoveel werk, dat is
zo'n intensieve bezigheid, dat
gaat niet samen met het heb
ben van kinderen. En je moet
er ook erg sterk voor in je
schoenen staan. Het is niet
zuinig wat er aan kritiek over
je heen gestort wordt, wanneer
je een programma doet. Mis
schien ben ik er ook te kritisch
voor geworden. In zo'n pro
gramma kun je misschien je
idealen helemaal niet meer
kwijt..."
„Dat kun je als omroepster
wel?"
Viola: „Jazeker. Je bepaald
je eigen stijl, je kiest je eigen
kleren. Daar kun je nog heel
wat in kwijt. De achtergrond
ook. Ik ga niet meer naast grote
bloemstukken zitten. Dat is
meer EO of NCRV. Dat vind ik
uit de tijd".
Gezin en werk laten Viola
van Emmenes nog voldoende
ruimte voor het plegen van een
aantal andere activiteiten. Af
en toe presenteert ze een mode
show, maar daar vind ze niet
zoveel aan. Wel leuk zijn per
soneels avonden, want dat
wordt altijd een succes". En als
een baantje als gastvrouw op
een of andere beurs Viola in
tien dagen een automobiel -zij
het een tweedehands - ople
vert, dan is zij ook daar wel toe
bereid. Maar meer serieus is
haar belangstelling voor
schrijven. Viola: „Het mooiste
zou ik zo'n televisie-rubriek
vinden als Nico Scheepmaker
in een aantal regionale kranten
heeft. Twee tv's op elkaar en
maar kijken.
Voorlopig ben ik voorzichti-
gaan begonnen met eens een
keer een kolommetje in de
AVRO-bode, VARA-gids en de
VIVA. En ik ben als vaste
dewerkster verbonden aan
„De Moestuin", een blad over
tuin- en reformvoeding en der
gelijke. Dat vind ik erg leuk.
Wat ze afsloeg was een aan
bod om een wekelijkse kolom
in Privé te schrijven. Viola: „Ik
kon er een gigantisch bedrag
voor krijgen, maar ik heb het
geweigerd. Nu wordt die ru
briek gedaan door Adèle
Bloemendaal- Ik had dan over
mensen en gebeurtenissen in
en om de studios moeten
schrijven. Maar geen mens
vertrouwt je meer, je zou hele
maal geïdentificeerd worden
met het blad waar je voor
werkt.
Overigens heb ik niks tegen
die bladen. Als mensen dat
willen lezen, dan moeten ze dat
doen. Ik koop ze zelf ook alle
maal als ik een lange treinreis
moet maken. Dan ben ik er wel
in een half uur doorheen. En ik
heb ze hier ook allemaal wel
een keer op bezoek gehad. Ze
mogen hier thuis komen, ik
vertel ze alles duidelijk en eer
lijk. Dat lijkt me een betere
methode dan je medewerking
aan die bladen te weigeren,
want dan pakken ze wel op een
andere manier. Nu heb ik ie
dereen hier een keer gehad en
ben ik er voorlopig vanaf. En ik
heb ook helemaal geen slechte
ervaringen met die mensen".
Buiten de vermelde inter
views vroeg de pulpjournalis-
tiek nog tweemaal om de me
dewerkingvan Viola. Éénmaal
moest ze - in gezelschap van
een serie andere bekende men
sen - haar mening geven over
prinses Beatrix. En een tijdje
geleden belde iemand met de
belangwekkende vraag wie er
in televisieland allemaal een
kunstgebit draagt. Viola: „Ik
heb geantwoord dat ik dat echt
niet wist en er verder maar
hard om gelachen. Ja, hoe ver
zinnen ze het".
Wil je het nog lang blijven
doen, het omroepen?
Viola: „Ik geloof zeker dat je
het ook als je wat ouder bent
nog kunt blijven doen. Dore
Smit is een voorbeeld van een
wat oudere vrouw, die het op
voortreffelijke wijze doet.
Maar voor mij geldt meer, of ik
er nog plezier in blijf beleven.
Nu vind ik het allemaal nog erg
leuk, maar ik denk dat de lol er
over een paar jaar wel een
beetje af gaat. Dus tegen die
tijd wil ik weer eens wat an
ders hebben. Misschien zo
rond mijn vijfendertigste.
Maar in ieder geval blijf ik
werken. Dat heb ik altijd ge
daan en ik zal het blijven
doen".