Carnavalsfeesten komend
weekeind goed op gang
Rode Kruis heeft
geld nodig
Plannenmakers op zoek naar geld
Let L
uit
even van
v. Jdoitk en
MENU D'AMIS
Terminus
Laatste
winter-
wandeling
Terminus
Goes wil
kunstbeleid
(^en di
acj
arc^a
SCHELDEBODE VAN WOENSDAG 21 FEBRUARI 1979
Het Buut
Prins Mijndert
SCHRIJVENDE
LEZERS
Kledingactie
voor Hongarije
Mocht U iets
te vieren hebben
gewoon even
(01100) 13132 bellen
Stoepeschieters
Kindercarnaval
H uisvredebreuk
Geld
211
VLISSINGEN/MIDDELBURG/SOUBURG/ZOUTE-
LANDE - Aanstaand weekeind komen de carnavalsfesti
viteiten op Walcheren pas goed op gang. Zaterdagmiddag
zullen carnavalsoptochten door Middelburg, Vlissingen en
Souburg trekken en voor zaterdagavond staan er heel wat
carnavalsbals op het programma.
De Vlissingse speeltuinver
eniging De Oude Stad werkt al
maanden aan wagens en kos
tuums voor de jaarlijkse op
tocht door de oude binnenstad.
De stoet zal dit jaar nog langer
VLISSINGEN - Onder de vlag van het Rode Kruis wor
den in elke stad een hele serie activiteiten verricht. Ook de
afdeling Vlissingen is op veel terreinen actief, maar soms
ontbreekt het aan geld om dingen gedaan te krijgen. Voor
zitter G. F. Karstan je van de afdeling Vlissingen: „Elk jaar
kunnen wij mensen op vakantie laten gaan, maar we moe
ten ook steeds mensen teleurstellen. Er willen meer men
sen op vakantie dan er geld is".
Het gaat dan om mensen die
door hun ziekte of handicap
helemaal niet op vakantie
kunnen. Karstanje: „Er gaan
bij voorbeeld elk jaar mensen
uit Vlissingen mee met het
hospitaalschip Henri Dunant.
Voor zo'n vakantie zoeken
huisartsen dan vrijwel alleen
bedlegerige patiënten uit. An
deren kunnen naar vakantie
projecten voor zieken en ge
handicapten, zoals de Valken
berg op de Veluwe. Ze worden
daar helemaal verzorgd en
zonodig verpleegd".
Maar het Rode Kruis in
Vlissingen doet meer. Er is een
afdeling vrijwillige welfare.
Vrijwillig(st)ers van deze af
deling bezoeken zieke en be
jaarde mensen die niet meer
van hun stoel kunnen komen.
Ze geven dan een soort bezig
heidstherapie: haken, breien,
maken van plastieken en der
gelijke. Het Rode Kruis betaalt
het materiaal en verkoopt de
gemaakte spullen. De afdeling
Vlissingen moet ook bijdragen
aan het wereldgebeuren van
het Rode Kruis.
„We hebben hier een we
relddepot van verplegings- en
verzorgingsmateriaal voor
(geldig van 19 januari
t/m 25 februari)
Koninginnepasteitje
Heldere ossestaartsoep
Varkensoester met Zingara saus
diverse groenten
en aardappelen
Coupe Belinda
(ijs met perzik, kirsch
en slagroom)
30.00
per persoon
Maandag t/m vrijdag
gehele dag geopend
Zaterdag en zondag
vanaf 16.00 uur
HOTEL RESTAURANT CAFÉ
t.o. station GOES - Tel. 01100- 27501
lid Holland Tourist Hotels
slachtoffers van eventuele
rampen"» zegt Karstanje. An
dere activiteiten van de afde
ling zijn het Jeugd Rode Kruis,
de Jongerendienst (deze dienst
staat in het seizoen op het
strand voor eerste hulp) en de
r.-k.-colonne.
„De colonne komt in actie
als er ernstige ongelukken ge
beuren. De colonne komt on
der leiding van dokter De Gre-
ve, colonnecommandant, we
kelijks bij elkaar, zodat zij
goed voorbereid zijn. In de tijd
van de watersnood heeft de
colonne veel goed werk ver
richt", aldus Karstanje.
Waar komt het geld voor al
deze activiteiten vandaan?
Karstanje: „We hebben
vaste inkomsten via contribu
tie, maar we zouden in Vlissin
gen veel meer leden kunnen
hebben. Het aantal ligt veel la
ger dan in andere plaatsen. Nu
zijn het er ongeveer tweedui
zend. We moeten gemakkelijk
naar vierduizend kunnen
groeien. Er zijn ook mensen die
geld geven en geen lid wor
den".
Wie lid wil worden van deze
hulpverleningsorganisatie kan
zich opgeven bij H. L. A. Mer-
tens, Mackaystraat 81 in Vlis
singen. Geld is ook welkom.
Dat kan gestort worden op
postgironummer 3544522 of bij
bankrekeningnummer
680514767 (Nederlandse Mid
denstands Bank) ten name van
G. F. Karstanje, Badhuisstraat
41, Vlissingen, met vermel
ding: ten behoeve van Rode
Kruis.
VLISSINGEN - Aanstaande
zaterdag kunnen liefhebbers
meelopen in de laatste van de
serie winterwandelingen die
de Vlissingse wandelsportver
eniging Willen Is Kunnen or
ganiseert.
Het vertrek voor beide af
standen, tien en vijftien kilo
meter, is om halftwee vanëf
scholengemeenschap Schel-
demond. Onderweg wacht de
deelnemers iets warms. Dege
nen die de tocht al twee of drie
keer hebben meegelopen krij
gen een herinnering aangebo
den.
worden dan vorige jaren, om
dat meerdere verenigingen met
eigengemaakte wagens mee
zullen rijden. De majoretten-
showgroep Vlissingen zal iets
van haar kunnen laten zien en
de muziek wordt verzorgd
door de drumband Voorwaarts
uit Koudekerke. Hoofdfiguur
in de stoet is de jeugdprins en
zijn raad van elf bestaande uit
wijze kinderen.
De optocht start om twee uur
vanaf de speeltuin De Oude
Stad aan de Paardestraat. Die
avond is het bal. Om acht uur
start in de feestzaal van de ver
eniging het grote Molenwup-
persbal. De Molenwuppers
kunnen die avond kenns ma
ken met prins Olaf de tweede
en zijn raad van elf.
Clubhuis Het Buut, Bea-
trixlaan 2 in Vlissingen be
waart de carnavalsfeesten tot
maandag 26 februari.
Vier- tot en met zevenjarigen
kunnen dan van twee tot half-
vier in het clubhuis terecht.
Maandagavond is er een car
navalsfestijn voor elf- tot
veertienjarigen van zeven tot
negen uur en dinsdagmiddag
van twee tot vier voor de kin
deren van acht tot tien.
ledereen die mee wil feesten
moet wel verkleed komen. De
toegang is een gulden.
De Wijkvereniging Zuid in
Middelburg is al jaren actief op
carnavalsgebied. Het gevolg is
dan ook een uitgebreid pro-
Vorige week plaatste u een
stukje over de kledingactie
voor Hongarije in uw blad. Wij
zeggen u hiervoor heel harte
lijk dank. Mevrouw Kaljouw
mocht enige tientallen reacties
ontvangen. We zijn nu weer in
staat een flink aantal gezinnen
met kleding te helpen.
Mevcrouw Bos, Middelburg.
(wij verzorgen Uw party op maat)
Desgewenst komt onze hostess
bij u aan huis voor een
vrijblijvend advies!
Maandag t/m vrijdag
gehele dag geopend.
Zaterdag en zondag vanaf 16.00 uur.
HOTEL RESTAURANT CAFÉ
t.o. station GOES- Tel. 01100-27501
l«d Holland Tourist Hotels
gramma. Zaterdag om elf mi
nuten over een komt prins
Mijndert I met zijn raad van elf
en hofjorettes op het Middel
burgse station aan. Burge
meester Wolters zal hem daar
verwelkomen, waarna de stoet
door Middelburg-Zuid naar de
Rentmeesterlaan zal trekken.
Om twee uur begint in de Zee-
burchschool in Keurhove het
carnavalsfeest voor kinderen
van vier tot acht jaar.
In het Zuiderbaken begint
metteen na aankomst van de
stoet het carnavalsfeest voor
acht- tot twaalfjarigen. Zater
dagavond om elf minuten over
acht wordt tot slot het grote
carnavalsbal gehouden. Twee
orkesten werken aan dit bal
mee. Voor alle activiteiten zijn
kaarten verkrijgbaar aan de
zaal.
Burgemeester Westerhout
overhandigt vrijdag om elf mi
nuten over vijf de stadssleutel
van de gemeente Vlissingen
aan prins Canies I.
Deze prins vertegenwoor
digt de carnavalsvereniging
De Stoepeschieters uit Sou
burg. De sleutels worden hem
in het stadhuis aangeboden.
Dan kunnen ook in Souburg de
festiviteiten beginnen. Die
bestaan uit een grote optocht.
Om elf minuten over twee
aanstaande zaterdag tot vier
uur zullen de Stoepeschieters
door de Souburgse straten lo
pen. De optocht begint in de
Diezestraat en gaat naar de
Kromwegesingel.
In Zoutelande is het Disco
Royal dat een groot kindercar
naval organiseert. Zaterdag
van een tot vijf kunnen kinde
ren er terecht.
Het leukst geklede kind kan
op een verrassing rekenen.
Samen met prins Jo den eer
sten kunnen zij kijken naar het
toneelstukje Koning Bol kan
niet slapen, van kindertheater
Deurtje open - Deurtje dicht.
Vanaf acht uur die avond
kunnen de ouderen er terecht
voor het carnavalsfeest.
GOES Het college van
burgemeester en wethou
ders heeft zijn principiële
bereidheid uitgesproken
om binnen de gemeente een
gericht kunstbeleid te gaan
voeren. Daarvoor wil men
in het kader van de finan
ciële mogelijkheden in de
Bestedingsplanning voor
1980 geld uittrekken.
Om dit beleidsuitgangspunt
gestalte te geven zal de Cultu
rele Raad Goes om nader ad
vies gevraagd worden. Daar
naast zal het college laten na
gaan of de bekostiging van
kunstwerken in bestemmings
plannen tot de mogelijkheden
behoort. Hiervoor zou dan een
bedrag in de kostprijsbereke
ning voor de gronden opgeno
men moeten worden, zo nodig
door vermindering van groen
voorzieningen.
De oorzaak van al dit onge
rief verneem ik van de oor
spronkelijke bewoners die hier
dus geboren en getogen zijn en
hier dus al heel wat langer wo
nen, is, dat eertijds de weg
waar het toch zo plezierig wo
nen was tijdens de aanleg van
riolering niet met zorg en des
kundigheid gefundeerd is.
Hierdoor mist het landelijke
plaviesel onvoldoende stevige
ondergrond. De losliggende
klinkers, vooral bij de steeds
verzakkende putten, veroor
zaken trillingsgolven die zich
onder en in de huizen voort
zetten. Zelfs zo, dat men bij
tijden het opwippen van de
klinkers in bed kan voelen. De
mensen klagen dan ook al ja
ren bij diverse instanties maar
helaas zonder resultaat. De
weg werd af en toe wel wat bij
gelapt, snelheidscontrole door
de politie had geen durend ef
fect, en zo duurt de ellende
voort. Zo was het dan ook niet
verwonderlijk dat op een dag
in januari mijn buurman mij
een advertentie kwam brengen
waarin sprake was van een
verkeersdag Middelburg geor
ganiseerd door de gemeente.
Mijn reactie was dan ook: dit
is een gelegenheid om onze
klachten naar voren te bren
gen. Een buurtbijeenkomst
werd belegd waar ook mensen
van het smalle gedeelten aan
het begin van de Noordweg
zich aansloten en ontstond zo
in een korte spanne tijds de
Belangengroep „Noordweg-
Noodweg". De smalle gedeel
ten hebben niet alleen last van
verkeershinder maar zijn ook
uiterst gevaarlijk voor fietsers
en kinderen. Verscheidenen
mensen gaven zich spontaan
op voor deelname aan ge
spreksgroepen te houden tij
dens de verkeersdag. Deze
deelname kwam wel zeer op
tijd want de Noordweg, deze
idyllische landelijke weg was
maar even weggevaagd van
alle verkeerssituatiekaarten,
voorkomende in de door de
gemeente uitgegeven docu
mentatiemap. Niets dan lof
voor de organisatie en het gulle
onthaal, de door de gemeente
aangeboden maaltijden een
culinair geslaagde pleister op
de wonde. Was het maar waar
dat die gulle maaltijden onze
klachten ook had doen ver
stommen. Kleine verbeterin
gen zijn sindsdien geboekt. De
chauffeurs van de Z. W.N. heb
ben oog voor onze situatie en
zij rijden voorzichtiger.
Is het na een telefoongesprek
dat ik afgelopen vrijdag met de
voorlichtingsambtenaar van
de gemeente had, dat er nu die
zelfde middag nog tot onze
grote vreugde snelheidsbeper-
kende borden 30 km./uur
„slecht wegdek" aan de uit
einden van het smalle gedeelte
Brigdamme gplaats zijn. Te
voren hadden wij in een brief
aan het College van B. en W. als
voorlopige maatregel om deze
borden gevraagd. Zal het ver
keer zich hier aan houden? Het
is te hopen en hangt af van een
stuk gemeenschapszin en rij-
fatsoen. Wel zouden wij graag
zien dat ook het andere smalle
gedeelte, te weten van tuin
centrum het Noorden tot de
Gerbrandylaan eveneens van
deze borden wordt voorzien.
Een schone taak voor onze ge
meentebestuurderen de
Noordweg zijn statig landelijk
karakter, verplicht aan zijn
histories verleden, duurzaam
terug te geven. Het ontluiste-
Marga van Holthen werd geboren in Assen. Ze woonde
onder meer dertien jaar in Frankrijk met haar man die
beeldend kunstenaar is. Vier jaar geleden kwamen zij naar
Middelburg en vestigden zich op de Noordweg, een lande
lijke straat met een weinig landelijk verkeerslawaai. Om
het lawaai wat te temperen vormde Marga met enkele
buurtbewoners pas geleden de „Belangengroep Noord-
weg-Noodwcg". Sympathisanten kunnen zich bij haar
(Noordweg 318) of bij van Leerzen (Noordweg 105) mel
den. In bijgaand verhaal schrijft Marga van Holthen over
wat haar steeds meer is gaan bezighouden.
rende vrachtverkeer dat ten
onrechte en misschien ook uit
gewoonte de Noordweg als
„doorstroomweg" misbruikt,
te reguleren middels een streng
selectief geregeld verkeer en
wat betreft het zware busver-
keer te doen vervangen door
mini-bussen. Door deze
maatregelen die serieus bestu
dering en uitwerking in we
derzijds overleg behoeven, zou
het reeds als monumentenstad
befaamde Middelburg zijn
streven ook tot deze lange
chamante woonstraat kunnen
uitbreiden en hierdoor een
verdere degeneratie van dit
woongebied voorkomen kun
nen worden. Een kepersgewij-
ze bestrating op de smalle ge
deelten, eertijds nog dorpsker
nen, zou niet alleen het wegdek
verstevigen maar ook het vi
suele aspect verlevendigen.
Kortom, vele mogelijkheden
tot rehabilitatie zijn voorhan
den. Degenene, die zich het
hoofd hier over willen buigen
zal het tot eer strekken een af
doende, spoedige oplossing te
vinden en de dank van de be
woners, omdat er wederom een
echt leefklimaat is ontstaan,
deelachtig worden.
Bij een groot aantal mensen
aan de Noordweg bestaat er
ongenoegen inzake de ver
keerssituatie. Hiermee werd ik
al gauw geconfronteerd toen ik
vier jaar geleden aan deze weg
kwam wonen. Als je hier zo
voor de eerste keer binnen
komt doet de Noordweg zich
aan je oog voor als een vrien
delijke landelijke weg, be
staande uit een zeer gevarieerd
geheel van huizen, van de sta
tige villa naar de wat minder
opvallende maar desondanks
karaktervolle gemoderniseer
de huizen, wat eertijds boe-
renwoninkjes waren. Het pla
veisel van de weg versterkt in
hoge mate dit landelijke as
pect. En zo ontstaat de indruk
dat in deze lintbebouwing een
grote verscheidenheid van
mensen en de daarbij behoren
de beroepen en levensovertui
gingen schuilgaat. In de zomer
als de bomen in het blad staan
en als de tuinen dikwijls fan
tasievol aangelegd en vol van
bloemenrijkdom zijn, waant
men zich ver van het overvolle
drukke Westen van Nederland.
De zon schijnt en het is één en
al stralende glittering van het
licht wiegelende gebladerte in
de zachte zomerse zeebries.
Bevinden we ons niet in het
meridionale gedeelte van Ne
derland, tien minuten van het
de blonde stranden. Daarbij
nog een getemperd klimaat en
voelt men zich wel bevoor
recht. Zo kwamen wj, mijn
man en ik, vol illusies in de zo
mer van 1975 te wonen aan de
ze idylliese weg.
Tussen illusie, droom en
werkelijkheid ligt vaak een
diepe kloof en kwamen we tot
de ontdekking dat het hier niet
allemaal zo lieflijk en
rooskleurig was. Want, al
spoedig en wel de eerste dag,
leek het alsof een aardbeving
over ons huis losbarstte, de
balken zuchtten en kraakten
de deur vloog uit het slot, het
glas viel van de wastafel en
verschrikt keken we elkaar
aan en vroegen ons in paniek af
waar dit onheil vandaan
kwam. De grote boosdoener
ontdekten wij, was het zware
bus- en vrachtverkeer, ieder
uur twee bussen en het vracht
verkeer tijdens de spitsuren.
Weg rust en idylle en moesten
we de strijd aanbinden tegen
dit wel zeer verstorende onge
mak. En niemand had ons
hiervoor gewaarschuwd, want
zo gaat dat als je van buitenaf
in een andere stad komt te wo
nen. Om het leven in de nieuwe
situatie aannemelijk te maken
denkt men „het zal wel wen
nen" want er wonen hier zo
veel mensen aan de Noordweg
en iedereen ziet er schijnbaar
zo tevreden uit. De zorg waar
mee nieuwe bewoners aan deze
weg hun huizen verbouwen,
opknappen en vertroetelen
wekt de indruk dat wij de eni
gen zijn die er last van hebben.
Helaas, de wensdroom dat
het wel zal wennen komt niet
uit en wij raken geprikkeld en
nerveus door deze dagelijkse
niet te keren hinder. Gelukkig
heeft de week vijf werkdagen
en geven de zaterdag en zon
dag de mensen en huizen wat
soelaas want het vrachtver
keer is dan verdwenen. In de
loop van de tijd leer ik de
mensen wat beter kennen, hoor
dat ook zij zo'n vreselijke
overlast hebben van het langs-
denderende verkeer en bang
zijn dat het dak van hun huizen
in zal storten.
De muren,
scheuren, waterledingen
springen, serviesgoed valt uit
de kasten, grammofoonplaten
krassen door opspringen van
pick-upnaalden, televisietoe
stellen raken defect door de
trillingen enz. enz. Dit wat be
treft het materiële gedeelte
maar ook de geestelijke ge
zondheid van de mensen krijgt
een klap, ze worden nerveus en
gespannen. Een wekker is niet
nodig, want het verkeer zorgt
er wel voor dat je wakker
schrikt op gepaste en onge
paste tijden. Dus gebrek aan
voldoende nachtrust. Steeds
maar in je eigen huis en omge
ving overvallen te worden door
het door trillingen binnen
dringende verkeer, eigenlijk
een overmachtige huisvrede
breuk.
Natuurmonumenten en
ZLM willen „bedrijvig"
landbouwmuseum
GOES De Vereniging Tot Behoud Van Natuurmonu
menten en de Zuidelijke Landbouwmaatschappij (ZLM)
zijn samen aan het onderzoeken of het mogelijk is in de
Zak van Zuid Beveland een landbouwmuseum op te rich
ten. De bedoeling is om een boerderij aan te kopen, die
weliswaar een beeld geeft van het „landleven" in Zeeland
door de eeuwen heen, maar die tegelijkertijd ook nog in
bedrijf zal zijn.
In het verleden is al vaker
geprobeerd om een dergelijk
landbouwmusemn van de
grond te krijgen, maar tot nu
toe zijn de pogingen steeds ge
strand. Het bijzondere van het
nieuw initiatief is dat een na
tuurbeschermingsinstantie én
een landbouwmaatschappij,
gezamenlijk willen proberen
een dergelijk museum tot
stand te brengen.
Het plan voor de opzet van
een dergelijk landbouwmu
seum is al zo goed als rond.
Probleem is nog de financiële
kant. Dezer dagen is er dan ook
een brief uitgegaan naar ver
schillende organisaties, in
stellingen en particulieren met
de vraag of zij bereid zijn geld
te steken in het landbouwmu
seum dat als de plannen door
gaan een uniek plekje kan
worden.
De bedoeling is een oude
boerderij aan te kopen in de
Zak van Zuid Beveland op een
plaats die gemakkelijk te be
reiken is, maar waar de natuur
niet geschaad kan worden door
de bezoekers die het museum
ongetwijfeld zal trekken.
De benaming landbouwmu
seum dekt eigenlijk de lading
niet. Want het is niet de bedoe
ling van de boerderij een sta-
tussymbool van het verleden te
maken. Zo zou de boerderij
bijvoorbeeld de thuisbasis
kunnen worden voor een
schaapskudde. De vereniging
voor behoud van natuurmo
numenten en Staatsbosbeheer
zijn bezig met het uitwerken
van een plan hiervoor. De
schaapskudde zou namelijk
ingezet kunnen worden voor
het beheer van allerlei dijken.
Zoals bekend heeft Natuurmo
numenten de laatste jaren heel
wat dijken aangekocht om ze
te behouden voor het land
schap.
Wat de landbouw betreft
moet de dijk een „dynamisch
beeld scheppen voor de ont
wikkeling van land- en tuin
bouw door de tijd". De boer
derij zal daarom in bedrijf
moeten zijn. „In en op de boer
derij zal de ontwikkeling van
land- en tuinbouw getoond
moeten worden tegen de ach
tergrond van zijn natuurlijk
kader: „het landschap", zoals
ZLM en Natuurmonumenten
in de brief schrijven.
Het opzetten van het „land
bouwmuseum" heeft een drie
ledig doel:
- Educatieve waarde: het
scheppen van een beeld van de
ontwikkeling van de landbouw
en het landschap in Zuidwest
Nederland.
- Begrip: het kweken van
begrip voor de standpunten
van zowel natuurbescherming
als de land- en tuinbouw.
- Recreatie: dagbezoek voor
toeristen. De boerderij kan
volgens de plannenmakers bij
dragen in de gewenste sprei
ding in de recreatie en een uit
wijkmogelijkheid zijn voor
slecht weer.
De bedoeling is de museum
boerderij onder te brengen in
een of meerdere stichtingen.
De plannenmakers verwach
ten dat „brede lagen van de be
volking" het plan zullen steu
nen.
Maar daarmee is de finan
ciële kant van de zaak nog niet
opgelost. Vandaar de vraag
aan iedereen die wat voor het
idee voelt of men bereid is ook
geld te steken in dit project.
Wie daar wel voor voelt kan
men aan de ZLM laten weten
hoeveel men bereid is bij te
dragen. Belangrijk voor het
maken van een exploitatie-op-
zet is dat men weet of de sym
pathisanten een eenmalige of
een jaarlijkse bijdrage willen
geven. Wie wil reageren (Heft
voor 1 april) kan dat doen bij
de ZLM, Postbus 46, 4460 BA
Goes.
I
