Stormram Nico Jansen, happy tussen frankskes en pinten VARIA VIUVA Verkeersregels op de piste Bolbloemen halen de lente dichterbij 't Legermuseum: meer dan één bezoek waard Handtekeningenactie verontruste kampeerders Verboden te spuwen Lieverdje Geel Timmerman In bed Vaste klanken" I Aan diegenen die op win tersportvakantie gaan en de lange latten onder willen binden, vraagt de Nederland se Skivereniging met nadruk acht te slaan op de volgende ski-verkeersregels. 1. Rekening houden met an deren. Ieder moet steeds zo skiën, dat hij anderen niet in gevaar brengt of benadeelt. 2. Beheers uw snelheid. Ie der moet zich qua snelheid en ski-stijl aanpassen aan z'n eigen capaciteiten, de toe stand van de piste en het weer. 3. 'n Veilig spoor kiezen. Als een skiër een andere skiër van achteren nadert, moet hij zijn spoor zo kiezen, dat hij die ander niet belemmert of in gevaar brengt. 4. Voorzichtig inhalen. In halen mag aan alle kanten, mits op zodanige afstand dat de ingehaalde in geen van zijn bewegingen wordt be lemmerd. 5. Kijk uit bij oversteken en invoegen. Een skiër die zich (weer) op de piste wil bege ven of een piste wil kruisen, moet er zich van gewissen dat hij daarbij niet anderen of zichzelf in gevaar brengt. Dit geldt ook na iedere stop. 6. Nauwe passages vrij houden. Een Skiër mag met zonder noodzaak op nauwe of onoverzichtelijke gedeel ten van een afdaling stil staan. Wie op z'n helling valt of wil stoppen moet zo snel mogelijk de weg vrijmaken en naar de kant gaan. 7. Klimmen en lopen, altijd langs de kant van de piste. Een klimmende skiër mag alleen de zijkant van een af dalingstraject gebruiken. Hetzelfde geldt voor een skiër die te voet afdaalt. 8. Houdt u aan de ver keersborden" Elke skiër moet zich aan de piste-mar keringen en waarschu wingstekens houden. 9. Hulp verlenen bij onge lukken. Bij ongevallen is ie dereen verplicht hulp te bie den. 10. Legitimatie verplicht. Iedereen, getuige of betrok kene, verantwoordelijk of niet, moet bij ongevallen zijn personalia opgeven Het Armamentarium in het centrum van Delft. Kerstmis is ergens niet al leen een kwestie van een spar- reboom, van hulst en niet te vergeten mistletoe, maar toch ook wel een beetje een geloof en vertrouwen in het leven, dat zich vernieuwt en verjongt en steeds weer fris en monter en vol goede moed te voorschijn komt. Alsof er niets gebeurd is Dat blijkt symbolisch zo tastbaar duidelijk bij de eerste voorjaarsboden, die al braaf bezig zijn de nodige aanstalten te maken om uit de goede aarde te voorschijn te komen en de lente voor u wat dichterbij te halen. Daar zijn b.v. de hyacinten, in rose, blauw en wit die je hartje december doen vermoe den, dat het al april of mei ge worden is. Haal er maar gerust uw neus voor op. Ze staan er namelijk niet alleen fier en heel zelfbewust bij, maar rui ken ook zo verrukkelijk. De natuur als de volmaakte par fumeur! Wie in de komende feestda gen zijn huis er extra feestelijk wil laten uitzien kan het on mogelijk zonder hyacinten stellen. De bollen had u in september moeten kopen om ze met Kerstmis te laten bloeien. Niet aan gedacht? Zo erg is dat nu ook weer niet. U hebt het maar voor het uitzoeken: in de bloemenwinkel, supermarkt, tuincentrum en op de markt. En weet u wat u dan ook kan doen? Even in die splinter nieuwe agenda van u een aan tekening maken: op tijd (sep tember) bollen kopen voor Kerstmis 1979. De hyacinten laten zich in potten en bakjes ook heel ple zierig combineren met een takje hulst, een kerstrode strik, een blinkende bal of kerst klokje. Zelf doen is immers „in"? Dan moet u dit ook eens zelf doen. Het geeft een on voorstelbare voldoening en be zorgt u heel wat oprecht ge meende complimentjes. Wij hebben nog een leuk idee voor u in petto. Koopt u eens een stel van die z.g. spruithya- cinten, zoals ze in kleine plas tic potjes voorhanden zijn. Maak wat combinaties in wat grotere bakjes of schalen. Drie tot vijf voorzichtig ver planten met grond (en wor tels); met wat extra potgrond bijvullen en dan dat balletje, dat strikje, dat klokje. Als u nu een aantal van die bakjes maakt is het overal in huis een beetje feest en komt er dan een onverwachte gast, die daar verrast van opkijkt, dan kunt u die bij .het naar huis gaan zo'n potje in handen stoppen. Even nóg wat goede raad? U doet er goed aan, de grond met wat fris groen te bedekken. Dat staat leuk, maakt een frisse indruk en ook de bollen zullen u er dankbaar voor zijn, omdat het mos de vochtigheid van de aarde wat vasthoudt. Het mos wel even onder de rand houden, anders weet het water niet zo gauw waar het blijven moet. Wij wensen u hele gezellige kerstdagen. De breed geschouderde centrum-aanvaller weet dat hij door zijn lucratieve Belgi sche avontuur enigszins uit beeld is geraakt, maar hij is vastbesloten om de Neder landse voetbalwereld regel matig op de hoogte te houden van zijn kwaliteiten. Nico Jansen is als pupil begonnen bij het toepasselijke SDW (Sterk door wilskracht) in Amsterdam West. Op zeven tienjarige leeftijd werd hij een „lieverdje" bij FC Amsterdam. Uit die periode kunnen we ons nog goed herinneren, dat hij Jan van Beveren als tulband keeper (zijn hoofd in het ver band) de wedstrijd liet beëin digen. De inzet van Nico Jan sen - hij houdt steeds twee ver dedigers bezig - was ook bij Feyenoord niet onopgemerkt gebleven, zodat hij als 22-jari- ge in de Rotterdamse kuip bij de „Kameraden" kwam. Hand in hand met o.a. Wim van Ha- negem, die hem vertroetelde alsof het een pupil van hem was. 2Vi Jaar duurde de „lief de" tussen de club uit Rotter dam Zuid en de „bomber" (zo werd hij aangekondigd toen hij door RWDM werd ingelijfd). Het laatste jaar uit de Feve- noord-periode was een doffe ellende, omdat er een knieoperatie nodig was en het terugkomen niet bijster wilde lukken. De Brusselse club met o.a. Jan Boskamp, Jan Ruiter, Karei Bonsink, John Sten 01- sen, Maurice Maertens en de Sanghere won vriendschappè- lijk van PSV, Twente en Real Madrid, zodat de competitie papieren erg gunstig leken. Toch was de start in de Belgi sche competitie niet om over naar huis te schrijven, mede omdat Nico een nieuwe brok tegenslag ontmoette: een spierverrekking en een door geslagen enkel. Daarna bleef hem nieuw onheil bespaard en ging het ook met RWDM ber gopwaarts. Momenteel heeft de hoofdstedelijke formatie uit het Belgenland zich bij d koplopers gemeld Nico Jansen: „Ik heb mijn oude niveau weer bereikt; met al weer vijf doelpunten en liep tegen drie gele kagrten aan. Die dingen krijg je in België alsof het zegeltjes van de su permarkt zijn. Het is in België moeilijk voetballen, omdat men de verdediging gesloten houdt. Financieel is het bo vendien aantrekkelijk. Bij Amsterdam heb ik nog lopen te spelen voor zevenduizend gul den, maar van mijn huidige salaris kan ik gemakkelijk rondkomen. Net als de dertig andere Nederlanders, die in de hoogste Belgische voetbalaf deling spelen. Op woensdag middag train ik de junioren van een clubje uit de tweede provinciale en ik vind dat zo leuk dat ik volgend jaar een trainerscursus ga volgen". Nico Jansen wilde eerst diamantslijper worden, maar vanwege de erg groot uitge vallen handen werd hij uitein delijk timmerman. Niet met de handen, maar met de voeten en het hoofd ging de Mokummer het grotere geld verdienen. Ni co heeft geen heimwee naar Nederland: „Ik kom nog graag in Rotterdam en ga dan nog weieens naar Feyenoord kij ken, maar vooral zoek ik dan mijn oude kennissen op. i Nico Jansen in actie bij zijn oude werkgever Feyenoord in een wedstrijd tegen PSV. Maar als je gewoon jezelf blijft en geen capsones krijgt lig je in België meteen midden in bed. Ik woon in Wolvertem en heb met de andere Neder landers geen kaartclubje of iets dergelijks, maar zo zit je bij Geels op bezoek en de vol gende keer ben je bij Jan Bos kamp op de koffie. Ik mis al leen mijn tennis. Hoewel er waarschijnlijk ook Belgen zijn die niet werken heb je daar 's middags geen vijftig a zestig man op de tennisbaan. Hoog stens twee a drie man. En dan is de lol er natuurlijk snel af. Verder heb ik het enorm naar mijn zin. Doe de groeten maar aan iedereen en zeg maar tegen Jan Zwartkruis dat hij nog eens naar me komt kijken. Om te zien hoe ik kan geven en in casseren. En bruikbaar ben. Nico Jansen is de naam". KEES MAAS De Belgen zien het graag. Een voetballer, die achter elke bal aansjouwt, zich helemaal leeg speelt, regelmatig een doelpuntje maakt en verder alles gebruikt wat hij heeft. Vandaar dat Nico Jansen, de ex-stormram van FC Amster dam en Feyenoord, een eigen supportersclub - die nog steeds groeit - heeft. De stevig ge bouwde krullebol heeft hij het supporterslegioen van Racing White Daring Molenbeek (RWDM) een potje gebroken. Hij is de blessure-moeilijkhe den vergeten en voelt zich prettig tussen de frankskes, de pinten en de supporters, die nog geen gevaarlijk werptuig meebrengen naar de stadions. 't Legermuseum, gelegen aan de rand van Leiden. BREDA/LEIDEN - Op de tentoonstelling „150 jaar KMA" die momenteel in een gedeelte van het museum Jus- tinus van Nassau aan het Kas teelplein wordt gehouden en die een goed, maar beperkt overzicht geeft van het cadet- tenleven op de academie in Breda door de laatste ander halve eeuw heen, wordt de be zoeker geconfronteerd met al lerhande zaken die afkomstig zijn uit het „Legermuseum" te Leiden. Mag de naam in deze tijd wellicht voor sommigen *een minder populaire klank hebben, hetgeen dit museum aan bezienswaardigheden binnen haar talrijke muren heeft zal zonder uitzondering iedereen weten te boeien. De ongefundeerde, maar toch nog vaak gehoorde kreet dat musea onaantrekkelijk en saai zijn, gaat voor het „Ne derlands Leger- en Wapen museum Generaal Hoefer" beslist niet op. Gewoon om vanwege de grote diversiteit aan historisch materiaal en de wijze van presentatie hiervan. Het museum herbergt na melijk een overzicht van wa pens, vanaf het stenen tijdperk tot nu, die in ons land ooit zijn gebruikt. Dat is op zichzelf al interessant natuurlijk, maar nog interessanter wordt het als de presentatie van deze wa pens gevat is in een geschied kundige achtergrond. In som mige gevallen is dat zelfs door de mensen van het legermu seum „en detail" gedaan door op schaal beroemde veldslagen met miniatuurtjes te doen herleven. Ook werkt het mu seum veel met diarama's: een soort etalagekasten waarin een bepaald tafereel van een his torische gebeurtenis of uit een bepaald tijdperk levensgroot en levensecht in scène is gezet. Frappant is telkens te verne men hoe historisch verant woord alles is nagebootst. Waar de slag bij Waterloo wordt uitgebeeld, ligt ook in derdaad zand, dat de mede werkers van het museum op het oude slagveld in België zijn gaan halen. Naast zaken over de wat ou dere vaderlandse geschiedenis, treft men in het legermuseum ook dingen aan die menige be zoeker nog uit zijn jeugd kent. Zo staat er bijvoorbeeld de jeep waarmee Prins Bernhard door bevrijd Zuid-Nederland crosste in een entourage die vele bezoekers zeer bekend voor zal komen. Op eenzelfde manier wordt twee meter ver der het bombardement op Rotterdam uitgebeeld: een schutter, op een dak, een licht afweergeschut bedienend. Het feit dat het historisch materiaal van het museum zo boeiend gebracht wordt is te danken aan de mensen van o.a. maquette-makerij, de schil derijen restauratiewerkplaats en de kleermakerij van het musuem, die allen op het fana tieke af met hun werk bezig zijn. Werk dat veel studie en veel tijd vereist en waarnaast men een grote dosis creativiteit aan de dag moet leggen om de zaken zo te presenteren dat veel mensen het museum niet zo maar eens bezoeken, maar dat zij het blijven bezoeken. Men kent er derhalve veel „vaste klanten". Onder deze laatste vindt men veel mensen die zich uit hoofde van hun beroep of hob by meer dan normaal met be paalde geschiedkundige zaken bezighouden. Zij weten het museum meer dan eens te vin den vanwege zijn internatio naal beroemde verzameling vuurwapens en met name handvuurwapens. Daarnaast omvat het boekenbezit van het museum ongeveer 200.000 banden. Ofschoon het museum een respectabel aantal historische attributen binnen de muren van het voormalige pesthuis van Leiden, waar het sinds de veertiger jaren is onderge bracht, heeft betreft het aantal hiervan slechts een kwart van hetgeen het museum in totaal onder zijn beheer heeft. De rest is echter vanwege gebrek aan expositieruimte onderge bracht in het Armamentarium in Delft. Vooral de grotere stukken als rijtuigen en ka nonnen bevinden zich daar. Volgens directeur W. Helder is het niet ondenkbaar dat te zij ner tijd het museum in zijn to taliteit in Delft zal worden on dergebracht. Het voormalige pesthuis in Leiden is namelijk dermate bouwvallig, dat één bepaalde ruimte reeds gesloten is. Jammer dat daardoor een stuk expositieruimte verloren is gegaan. Ruimte die het mu seum niet alleen hard nodig heeft, maar door haar exclu sieve opzet meer dan verdient. Het legermuseum is het gehele jaar en iedere dag (met uitzon dering van de zaterdag) ge opend. PIETER BASTIAANSSEN Nico Jansen is pas 25 en hoopt nog steeds op een plaats in het Nederlandse elftal: „De bondscoach heeft onze wed strijd tegen Anderlecht beke ken en na afloop vroeg hij wie ik was. Ik wil nog steeds bij zonder graag in Oranje. Mo menteel zit ik vijf kilo beneden mijn normale gewicht, maar mijn 87 kilogrammen en mijn inzet moeten toch erg goed bruikbaar zijn. Vooral als er twee buitenspelers zijn, zodat er in het midden wat ruimte is om te rommelen". MEERKERK/BREDA Het kantoor van de Stichting Vrije Recreatie (SVR) in Meerkerk ontvangt dagelijks stapels lijsten met handtekeningen van verontruste kampeerders. De SVR („kamperen bij de boer") begon deze handtekeningenactie in verband met de komende behandeling van de ontwerp-Kam- peerwet in de Tweede Kamer. „De verontrusting over de jaarlijks toenemende recreatienood en de forse prijsstijgingen is groter dan werd verwacht", aldus de SVR. De SVR ijvert al ruim zeven jaar voor meer rechtvaardig heid bij de verdeling van de voor kamperen beschikbare ruimte. Boeren, fruittelers e.d. stelden plekjes beschikbaar tegen een betaalbare prijs. Deze naar de autoriteiten uitgestoken helpende hand, werd vaak „beloond" met overvallen door politie en pro cessen-verbaal. Het „grote gelijk" van de SVR blijkt helaas pas achteraf. Er is onvoldoende kampeer- ruimte. De officiële campings zijn overvol, de tarieven rijzen de pan uit. Kampeerders heb- -ben geen rechten: camping houders voeren een schrikbe wind en hanteren willekeur als recht. Zelfs de consumentenorga nisaties wordt het eindelijk te gortig: ze klagen steen en been. Maar toen de SVR een aantal jaren geleden bij deze organi saties en óók de ANWB aan klopte voor steun, kreeg zij nul op het rekest. Zelfs de vakbe weging bleef passief. Conclussie van de SVR: „Er zijn bij de landsbestuurders en de grote organisaties die be weren de consumentenbelan gen te behartigen, kennelijk maar weinig échte kampeer ders. Ze weten niet dat de nood al jarenlang hoog is". WOUDRICHEM - In het uit de veertiende eeuw daterende hervormde kerkje van Woudrichem (nabij Werkendam) trof fen we niet alleen een met bladgoud opgesierd orgel. In het gotische bouw werk, dat drie keer ge deeltelijk afbrandde, van het vestingplaatsje waar vroeger Jacoba van Beie ren heeft gewoond, hing ook een schildje, waarop we een opmerkelijke tekst zagen: „De gebruikers van tabak worden ver zocht zich van spuwen te onthouden". De vriendelijke koster vertelde ons dat dit schildje dateert uit de tijd dat Woudrichem nog een florerend vissersdorpje was. Het verzoek op het bordje was vooral bedoeld voor de pruimende vis sers. De SVR is op eigen houtje en met beperkte middelen stug doorgegaan. Onder het motto „Je moet Den Haag dan maar met de neus op de feiten druk ken" is de handtekeningenac tie begonnen. De animo is enorm groot: de handtekenin gen komen bij duizenden bin nen. De bedoeling is de lijsten binnenkort te overhandigen aan de Staatssecretaris van CRM. Kampeerders die zich rech teloos en bedreigd voelen, kunnen (ook als ze géén SVR- lid zijn) medewerking verle nen. Handtekeningenlijsten zijn op aanvraag gratis ver krijgbaar bij de SVR in Meer kerk, Broekseweg 77, tel. 01837-1516. SVR-voorzitter W. van den Berg: „Wij klagen niet alleen, maar we dóen ook daadwerkelijk wat in het be lang van ALLE kampeerders in Nederland, 't Is de hoogste tijd dat de kampeerders de handen ineen slaan".

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1978 | | pagina 21