Binnenlands Jaaroverzicht De laatste slag NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND rTeZVaVOrme" Meester Veswijk zet door 38STE JAARGANG No. 30 31 DECEMBER 1971 ook aan huis te ontbieden de scheldebode REDACTEUH ADMINISTRATEUR i J. M. C. VAN DER PEYL - KRUINÏNGEN MARKT 19 TELEFOON (01130) 1381 GIRO 2 84 25 Abonnementsprijs bij vooruitbetaling f 2,15 per kwartaal Franco per post f 4,40 per halfjaar Advertentieprijs 1-25 mm f 4,50, verder 18 cent per mm Excl. 4 B.T.W. Ingezonden mededelingen dubbel tarief In te zenden vóór woensdag 12 uur Verschijnt des vrijdags UITGAVE j DRUKKERIJ F. VAN DER PEYL - KRUINÏNGEN N.V. Wie tussen de knapperige oliebollen en het knallend vuurwerk door terug kijkt naar 1971 kan eigenlijk maar twee trefwoorden vinden, die steeds weer zijn teruggekomen: het jaar van het geld en het jaar van het milieu. Beiden heb ben heel wat hoofdpijn veroorzaakt. De gulden mag in december ten opzichte van de dollar iets meer waard zijn ge worden, de huisvrouw moet in de loop van 1971 hebben ontdekt dat zij voor één 'gulden alsmaar minder kan kopen. Regering en alle financiële deskundigen hebben voortdurend waarschuwend de vinger geheven tegen de inflatie. Dat dit veel geholpen* heeft, mocht men te gen het eind van het jaar helaas nog niet zeggen. Over het milieu is al even vaak en even waarschuwend gesproken. En dat niet alleen omdat Den Haag er een nieuwe minister voor de milieuhy giëne bij kreeg. Lucht- en waterveront reiniging, geluidshinder en bescherming van natuurgebieden stonden voortdurend in het middelpunt van de diskussies. Vooral Rotterdam en de andere ste den langs de Nieuwe Waterweg kregen het zwaar te verduren. Regelmatig moest de centrale meld- en regelkamer voor de Rijnmond waarschuwingen doen uitgaan tegen de luchtverontreiniging. Rotterdam had ook problemen met de drinkwatervoorzieningen. Tegen het eind van de zomer liep de kwaliteit van het Rijnwater nog verder terug door de grote droogte. Het zoutgehalte van de ze rivier, die langzamerhand Europa's grootste openbare riool is geworden, liep zo hoog op dat de tuinders in het Westland hun sla in de kasen zagen bederven. Ook Amsterdam ondervond de nadelen van industrievestiging. Bij een explosie en een grote brand bij het chemische bedrijf Marbon kwamen en kele werknemers en brandweerlieden om het leven. Ongelukken Marbon was niet de enige grote brand. In de nacht van 14 op 15 maart laaiden op het terrein van Gulf Oil bij Rotter dam de vlammen hoog op. Een aantal tanks met asfalt ging verloren. Later kwam bericht uit Israël dat deze brand door sabotage was veroorzaakt. In Tel Aviv werden drie meisjes en een Frans echtpaar gearresteerd, die bekenden voor Palestijnse Bevrijdingsfront sabo tage te hebben gepleegd. Ook Rotter dam werd daarbij genoemd. Eind maart werd in Bussum de Vitus- studio door brand verwoest. De PTT moest snel met mobiele straalverbindin gen noodvoorzieningen maken om tv- uitzendingen te kunnen volhouden. De schade bedroeg zo'n 12 miljoen. Later in het jaar (in december) werd Hilversum opgeschrikt door een zware brand in het centrum, waarbij de historische cen trum-kerk verloren ging. Een ernstig treinongeluk kwam eind mei bij Amsterdam voor. Een inter-city- trein uit Utrecht botste op een uit Ita lië afkomstige internationale trein, die voor een rood sein sond te wachten. In de laatste wagon van de internationale trein kwamen vijf mensen om het leven, 31 passagiers werden gewond. De spoor wegen noemden dit de ernstigste botsing sinds Harmeien (1962). Verondersteld werd dat de machinist van de inter- citytrein door een aantal onveilige sig nalen was gereden. Koninklijk Huis. Op 87-jarige leeftijd overleed in Die- penheim eind april prinses Armgard zur Lippe-Biesterfeld, de moeder van Prins Bernhard. De Prinses werd begraven in het familiegraf in de Duitse plaats Det- mold. In verband met de ernstige toe stand, waarin de Prinses verkeerde, was op 30 april het traditionale bloemendé- filé ter gelegenheid van de verjaardag van de Koningin niet doorgegaan. De Tweede Kamer aanvaardde een motie om in de toekomst bij de troon opvolging geen onderscheid te maken tussen prinsen en prinsessen. Op het moment heeft een prins voorrang. In de Tweede Kamer werden ook vragen ge steld naar aanleiding van uitlatingen van Prins Bernhard. De Prins had zijn twijfels uitgesproken over de werking van de parlementaire democratie zoals die in Nederland draait. Premier Bies heuvel distancieerde zich van de prin selijke uitlatingen. Van 26 augustus tot en met 5 septem ber bracht het Koninklijk paar een of ficieel staatsbezoek aan Indonesië. De NOS zorgde via satellietverbindingen voor dagelijkse reportages. Het was de eerste maal dat een regerend Neder landse vorstin Indonesië bezocht. Mi nister Schmelzer de gloednieuwe minister voor Buitenlandse Zaken, heeft nog ge probeerd met Indonesië speciale afspra ken te maken. Nederland zou Indonesië op de hoogte houden van alle ontwik kelingen in West-Europa en Indonesië zou als ruil alles vertellen over de ge beurtenissen in Azië. Deze afspraak is echter mislukt. Lonen en prijzen De voortdurende inflatie heeft in 1971 de nodige zorgen geleverd. De regering zag gigantische begrotingstekorten op zich af komen. Reden waarom speciale belastingsmaatregelen zijn getroffen. Een aantal daarvan gaan per 1 januari 1972 in. De Nederlandse gulden werd in mei al „zwevend" verklaard. Minister Witteveen (Financiën) speelde in de 'laatste maanden van zijn ambtsperiode een belangrijke rol bij het internationale overleg over de wisselkoersen. Een over leg dat noodzakelijk werd door de af- nemene waardering van de Amerikaan se dollar. Na maanden van onzekerheid werd tenslotte in december de gulden ten op zichte van de dollar méér waard, maar zakte de koers van de gulden tegelijker tijd ten opzichte van de Duitse Mark. De Nederlandse betalingsbalans toonde geen opwekkend beeld. Aan het eind van het jaar bleek dat' wij ten' opzichte van goederen en diensten nog altijd meer vanuit het buitenland betrekken dan aan andere landen leveren. De verhoudingen tussen regering, werkgevers en werknemers de drie partijen die een grote invloed hebben op de economische gang van zaken is in 1971 aanmerkelijk bekoeld. Aanvanke lijk was elk overleg tussen regering en werknemers onmogelijk omdat de vak bonden hun vertrouwen in minister Roolvink (Sociale zaken) hadden opge zegd. Toen minister Roolvink werd op gevolgd door minister Boersma waren de mogelijkheden tot een gesprek nog niet veel groter geworden. De diskussies over het te volgen loon- en prijsbeleid speelde zich voornamelijk af binnen de Sociaal Economische Raad (SER). In de SER onstond een tegenstelling tussen de werkgevers aan de ene kant en de meerderheid van de werknemers en Kroonleden aan de adere kant. De werkgevers wilden niet verder gaan bij de komende loonsverhogingen dan een compensatie voor de prijsstijging, de werknemers verlangen een echte loons verhoging van in elk geval twee of drie procent. Aan het eind van het jaar was deze tegensteling nog niet overbrugd. Radio en tv De brand in Bussum was niet de eni ge schokkende gebeurtenis in het vader landse tv-wereld je. De VPRO werd be rispt naar aanleiding van een radiopro gramma, waarin nogal positief over sa botage in het leger werd gesproken. Toch gaf de regering te kennen niet be reid te zijn om vooraf een soort cen suur uit te oefenen op de Nederlandse programma's. Premier Biesheuvel bleek later in het jaar niet helemaal tevreden met een NVSH-uitzending over abor tus, maar ook de premier zei dat hij geen behoefte had aan een regerinjjs- contröle vooraf. Het tv-jaar 1971 was duidelijk het jaar van Willeke Alberti, die als hoofdfiguur in „De Kleine Waar heid" wekenlang de show stal. Ze maak te duidelijk dat ze toch iets meer kan dan het zingen van aandoenlijke Neder landse liedjes. Wat radio en tv betreft, werd er ook wat veranderd in de zend tijden. De Evangelische Omroep maakte aanspraken op de status van C-omroep, de TROS kreeg meer zendtijd, evenals de AVRO, zij het dat de laatste de uit breiding tot eigen verontwaardiging be perkt zag tot de radio. Bekoring hebben. HORLOGER JUWELIER OPTICIEN WENST U GELUKKIG NIEUWJAAR TELEFOON (01102) 1223 DIJKWELSESTRAAT 22 KAPELLE - BIEZELINGE Vrijdags tot 9 uur geopend. Enkele kleinere Nederlandse gemeen ten zorgden in 1971 voor een technische revolutie. Plaatsen als Melick-Herken- bosch en Goirle gingen over tot lokale kabeltv. Een systeem, waarop de huidi ge omroepwet nog niet blijkt te zijn be rekend. Een nieuw spel ontstond: kabel- beitjes leggen niemand zeggen. Protest Het afgelopen jaar bracht ook weer de nodige protestdemonstraties. Ai was het duidelijk wat minder ludiek dan in 1970 toen de dolle mina's nog bereid ble ken in het publiek op te komen voor hun eigen blote buik. De enige instan tie die nog voor grote opschudding zorg de, was de WDM, de vereniging van dienstplichtige militairen. Aanleiding was de veroordelng van de dienstplichti ge militair Rinus Wehrman tot twee jaar gevangenisstraf omdat hij zijn haar te lang had laten groeien en weigerde naar de kapper te gaan. Minister Den Toom (Defensie) besloot op 15 juni om de haardracht voor militairen in principe vrij te laten. Na deze bekendmaking werd het vonnis van Rinus Wehrman aanmerkelijk verzacht. Hij kreeg één week militaire detentie, maar werd ogenblikkelijk op vrije voeten gesteld, omdat hij al enkele weken in voorarrest had moeten doorbrengen. De VVDM zag ook kans om in 1971 de groetplicht binnen het leger afge schaft te krijgen. Minister Den Toom deelde dit besluit eind maart in de Eerste Kamer mee, nadat de opstandige dienstplichtigen een „nationale groetdag" in het leven had den geroepen. Overigens waren heel wat militairen bijster ongelukkig met het optreden van de aktiegroep van de aktiegroep van de dienstplichtigen. Zo gaf brigade-generaal van Eisen, com mandant van de 13e pantserinfanterie brigade, een order ter bestrijding van de WDM, die nogal opzien veroorzaakte. Deze order bleek een gevolg te zijn van richtlijnen, die de Nederlandse opperbe velhebber lt. generaal van Rijn had doen uitgaan, waarin de WDM als een link se organisatie werd omschreven. Op heel andere terreinen, maar dan letterlijk, is ook nogal wat protest te horen geweest. Het ging met name om twee natuurgebieden (bij Utrecht en bij Leiden), waar grote autowegen zouden worden aangelegd. De plannen lagen al klaar, maar dankzij aktiegroepen zijn beide natuurgebieden bewaard gebleven. Wat toch weer hoop geeft voor 1972. Wanneer de bevolking dat wil, schijnt er toch iets te veranderen te zijn aan officiële maatregelen, dat is tenslotte ook de kern van de democratie. Met de hoop dat 1972 in alle'opzichten een vredig democratisch jaar wordt, wensen wij u een gelukkig nieuwjaar. van de laatste dag Het is al weer bijna zover, de laatste dag van het jaar kiert om een hoekje. Misschien treft u al enige voorbereidin gen om straks „waardig over de drem pel" te gaan. Want ook al weten wij dat die drempel maar fictief is, we ont komen nooit aan de sfeer van datzelfde Oudejaar, waarbij de bekende versregel „Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen" steeds op de ach tergrond staat. Juist op deze avond zijn we ons, sterker dan op andere dagen", bewust van het feit „Dat er niets besten dig is". Wij zoeken in familieverband onbewust een zekere tegenhang voor die onbestendigheid. Daarbij speelt de fotografie vaak een belangrijke bijrol. Want juist de foto grafie „onthoudt, wat mensen vergeten". Bij völen is het een traditie om op deze avond, de films of dia's van het afge lopen jaar te vertonen. Men laat dan het ,jaar in beeld" nogmaals de revue pas seren. Maar ook nieuwe opnamen wor den dan gemaakt. De intieme beelden van het oude jaar zijn immers ook de moeite van een foto waard? Maak het u gemakkelijk, gebruik een flitsje. De handigste afstand voor het flitsen is 2i/o meter, bij gebruik van een film van 21 DIN en een sluitertijd van ca. 1/25 seconde. Ook het vuurwerk, datf ongetwijfeld weer in grote hoeveelheden zal worden afgeschoten, kunt u fotograferen. Dit natuurlijk niet met behulp van een flits lamp je. U moet de camera even op een statief plaatsen en de sluiter op de tijds- instelling. Richt het toestel op die plaats waar u veel vuurpijlen uiteen ziet bar sten. Wacht kalm af tot een aantal pij len hun vurige spoor hebben getrokken, terwijl u de sluiter laat open staan. Daarna de sluiter weer dicht en de film verder transporteren. Ook bij kleuren film voor afdrukken en dia's is dit re cept geschikt. Zo houdt u iets over aan een van de vluchtige dingen dezer dagen, een reeks geslaagde foto's of dia's. FLITSTTP: Zorg bij het maken van flitsfoto's voor: een verse batterij. een goed werkende flitsaansluiting, controleer die even met een groen testlampje, zoals de fotohandelaar ze verkoopt. gebruik bij voorkeur een film van 21 DIN, een sluitertijd van 1/25 seconde een diafragma van f 11. de beste filmafstand binnenhuis, bij gebruik van het kleinste flitslampja is steeds ca. 2% meter, ventileer de kamer even als er veel gerookt is. door GERRIT FRANSEN 55) Dit laatste neemt mevrouw Tollebrink maar voor wat het is. Ze heeft wel eens gezien, dat Veeüen zijn kostgeld be taalde. En dan haalde hij het uit een portefeuille vol briefjes van honderd. Met hem heeft ze beslist geen medelij den. In diezelfde maand februari verneemt Evert, dat de oude boerin op hofstede Alfers is overleden. Waarschijnlijk hart verlamming. Goed, hij heeft het dikwijls met de oude vrouw aan de stok gehad, maar tenslotte is zij toch Griet's moe der. Dus kleedt hij zich stemmig aan en rijdt naar de boerderij, waar hij ver schillende mensen aantreft. Waarschijn lijk familieleden. Hij stelt zich voor en condoleert allereerst Griet, die met een behuild gezicht wat achteraf zit. Hij buigt zich over de vrouw: „Als u mijn hulp nodig hebt, mevrouw, u kunt te allen tijde op me rekenen. Vergeet u dat niet." Ze knikt dankbaar. „Ik weet het, meester. Ik zal er aan denken. Mag ehmag Greetje niet een paar dagen komen? Voor de begrafenis?" Evert denkt na. Daarover kan hij niet beslissen. Maar hij neemt aan, dat de voogdijraad in dit bizondere geval geen bezwaren zal hebben. Daarom ant woordt hij: „Ik zal m'n best voor u doen." Thuisgekomen belt hij de voogdijraad meteen op. Daar is de man begrijpend voor de situatie, maar men is daar de kidnapping nog niet vergeten. „Als u de verantwoording op zich neemt, me neer Veswijk, vinden we het goed. Wij bedoelen: als u garandeert, dat ze na de begrafenis prompt terugkeert naar haar pleegouders." Evert beseft, dat hij heel wat op zijn schouders neemt, maar hij heeft erg met de jonge vrouw te doen. Tenslotte is het haar echte moeder. „Goed", be sluit hij, „op mijn medewerking kunt u rekenen. Als u toestemming wilt geven dat de moeder nu haar kind wat vaker mag ontmoeten, zullen er waarschijnlijk geen moeilijkheden zijn." „Dat is wel in orde te maken, me neer Veswijk. U hoort hierover nog van ons." De pleegvader brengt het meisje zelf naar de boerderij. Hij kent de moeder al en betuigt zijn medeleven. Ook de oude boer, die er apatisch bij zit, drukt hij de hand. En tot het meisje zegt hij: „Wees lief voor je grootvader, kind. En voor je moeder. Troost elkaar maar, dat is jou wel toevertrouwd. Na de begrafenis haal ik je weer op. En met de school maak ik het wel in orde, hoor. Maalt je maar nergens zorgen over; die paar da gen, haal jij best in." Evert is op het kerkhof, als dominee Galhuizen de godsvrucht van de overle dene schetst. Evert denkt er het zijne van, maar huldigt het principe: Van de doden niets dan goeds. En wie zal be weren, dat de oude vrouw ondanks al les geen kind van God was? Kunnen wij in iemands hart kijken? Laten we toch voorzichtig zijn in ons oordeel. Evert denkt mild. Uiteindelijk is Greet nu goed bezorgd. Daar ging het immers om? Tegen de avond is de pleegvader er weer. De meeste familileden zijn intus sen vertrokken. De grootvader zit nog altijd wezenloos in zijn stoel en trekt aan een pijp, die uitgegaan is. Hij kan het nog niet verwerken, dat zijn vrouw, de sterke boerin, er niet meer is. Aan tafel zitten moeder en dochter met de armen om elkaar heen, Griet begint te huilen, als de man binnen treedt, maar nu is Greetje de flinkste. Ze kust haar moeder op hartelijke wij ze. „Ik kom gauw eens terug, mam. Op een zaterdagmiddag. Mag dat, papa?" vraagt ze aan de man, die het toneeltje met ontroering bezit. „Maar natuurlijk, kindje, dat spreekt toch vanzelf. Als het straks wat beter weer is, krijg je een fiets en kim je met een uurtje hier zijn. En je moeder mag wel vaker bij ons komen, hoor. Mevrouw Alfers, u zult bij ons altijd welkom zijn." De vrouw knikt dankbaar door haar tranen heen. In de auto zegt Greetje: „Opoe kon soms verschrikkelijk lelijk doen tegen mam. Omdatomdat ik geen vader heb. Ik weet nu wel, wat dat betekent. Toen ik nog klein was, snapte ik er niets van. Maar je moet toch een keer vergeven? Of niet, pappa? Is opoe nu in hemel, pappa? Ofzou God erg boos op haar zijn, omdat ze zo vaak mopperde op mam? En mam werkte toch altijd hard mee op de boerderij..." De man kan er niet terstond een ant woord op geven. Het enige, wat hem te binnenschiet is: „Je grootmoeder zal ook wel goede eigenschappen gehad heb ben, Greet. Denk daar maar aan. Ten slotte beheerde ze de boerderij toch wel goed." „De boerderijdat was het enige, waarvan ze hield. De boerderij was al les voor haar." De ander gaat er maar niet verder op in. „Je moeder! is in elk geval een schat." De blikken van het meisje verzach ten. „Mamnu is zij de boerin. Ik durf er wat om te verwedden, dat ze Giel er binnen een week uitschopt Evert is een paar keer naar de boer derij geweest om te zien, of zijn hulp soms nodig is. Maar na de tweede keer heeft hij het al bekeken. Nu Griet onder de voogdij van haar moeder uit is, ont popt ze zich als een flinke vrouw, die de teugels op het grote bedrijf strak aan houdt. De knecht is verdwenen. Er is een vrouw bijgekomen en een nieuwe knecht. De vrouw vertelt het hem. „Giel kon ik niet houden, die werd me te vrij. En ik wil niet enkel mannen om me heen hebben. Daarom werd een man ■en een vrouw in dienst genomen. Om het geld hoef ik het niet te laten. Moe der potte altijd alles op. En wat heeft ze nu? Zo gek zal ik niet zijn." „Hoe is het met je vader?" „Hij is mijn vader niet," verzekert de vrouw op harde toon. „Mijn vader stierf al, toen ik drie jaar was.

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1971 | | pagina 1