In toekomst documentatieboek de scheldebode Relatie tussen ondernemer en consument Adreswijziging Redaktie De Scheldebode de zuidwester combinatie huis aan huis-blad 22e jaargang no. 45 uitgave: n.v. uitgeversmaatschappij de stem - breda 11 november 1971 Recreatieve funk tie Openingstijden Heel gauw DE RUITER de scheldebode Middelburger J.Snijders restaureert en bouwt or MIDDELBURG Aan de Nassau- laan in Middelburg staan flats. Nie mand zal vermoeden dat in een van de woningen een uniek stukje vrije tijds besteding staat. Zo uniek dat u het waarschijnlijk in Zeeland, we zouden haast zeggen Nederland, niet meer tegenkomt. In een van deze flats woont de heer Snijders, die een hobby heeft die niet veel voor komt het restaureren van orgels. De heer Snijders speelde tijdens zyn schooljaren als trompetist in een muziekkorps. Dit ging zo tot zyn diensttijd waar hem gevraagd werd bij een kerkdienst solistisch op te treden. Uit de dienst werd hem dit in zyn eigen woonplaats ook ge vraagd en kwam hij regelmatig in contact met orgelbespelers en stond hij tydens zijn solo vlak by dit orgel. Een keer de gedachte: hoe zit dat orgel toch In elkaar en van welk tijdstip is dit orgel en de bal rolde weer. Het begon met sparen van foto's van orgelfronten, maar aangezien hij toen nog niet wist hoe of wat wer den de verschillende kerkbesturen en orgelbouwers aangeschreven of men hem aan informatie betreffende het orgel kon verschaffen. Nu is hij in het bezit van zo'n 2500 foto's en daarbij allemaal keurig gerangschikt en alfabetisch de gegevens en bou wers. Dit alles weer provincie bij provincie en foto's uit het buiten land ook weer bij elkaar. Het is een hele administratie geworden. Ook het bouwsijsteem interesseert deze hobbijist. Hij prefereert de Mecha nisch Sleepladesijsteem. -Zo bijvoor beeld heen het orgel van de St. Jacobskerk te Vlissingen dit sijs- teem, en om u helemaal op de hoogte te brengen, het werd ge bouwd door de heer Flentrop en heeft ongeveer 3000 pijpen. Dit or gel werd drie jaar geleden inge wijd. Dit alles gaf echter nog niet ge noeg voldoening. Op een gegeven moment wilde hij zelf een orgel- frontje bouwen. Hoe dit te realise ren Moet hier eerst even gezegd worden dat alles wat de heer Snij ders in handen krijgt met de mede deling: kan ik toch niets meer mee doen in zijn handen verandert tot iets bruikbaars. Welnu het orgel- frontje. Allereerst verzamelde hij lage balpointstiften die voor pijpen zouden dienen, voor de kleinste pij pen evenwel nog te groot, geen nood kaasprikkers konden ook dienen. Om de kast eromheen te maken was weer ander materiaal nodig en dit vond hij in lucifers, die weer ge verfd werden. Op het orgel moesten evenwel versieringen aangebracht worden en die vond hij weer op geboortekaartjes. Mooie gouden randjes waren voor hem niet veilig. Het orgelfrontje is kompleet met klavier en pedaal. Een heel piete peuterig werk waar erg veel tijd in zit. Mevrouw Snijders vindt de hob- bij van haar man erg interessant en is zich er ook in gaan verdiepen. Vroeger zo vertelde zij, hield ik helemaal niet van klassieke muziek maar door deze hobbij ben ik het echt gaan waarderen. In het gezellige woonvertrek han gen verschillende stukjes die op het orgel betrekking hebben. Zo heeft de heer Snijders van een stukje stevig materiaal omspannen met zwart fluweel een erg artistiek geheel gemaakt met drie orgelpijpjes die hij gekregen had van een orgelbou wer uit Limburg. Hoewel hij zelf geen orgels bespeelt is hij toch lid van de Nederlandse Organisten Ver eniging. Deze vereniging maakt ver schillende excursies naar kerken in Belgie en Zeeland om daar orgels te bekijken en te bespelen. Omdat de heer Snijders het laatste niet doet beperkt hij zich tot het in de fines ses bekijken van alles wat erop en eraan zit, en natuurlijk ook het foto graferen, want van veel orgels be staan geen foto's. Vooral na de oor log en na de watersnoodramp van 1953 zijn erg veel foto's verloren gegaan. Van al zijn foto's en gegevens heeft ^eze hobbijist een keer een tentoonstelling gehouden zodat ook andere mensen kennis konden ne men van deze mooie dingen. Twee jaar geleden heeft Radio Walcheren in een uitzending van ongeveer 20 minuten aandacht besteed aan de orgelhobbij van de heer Snijders. Dit was eigenlijk nog niet het be langrijkste waarom wij deze hobbij- 1. In ziii heeft. Hoe vreemd het ook mag klinken, dit is begonnen toen de heer Snijders in de Herenstraat te Middelburg een steen vond die had toebehoort aan de Joodse Sijnagoge. Deze steen dateert uit de 17e eeuw en is door de heer Snijders geheel gerestaureerd. Dat was nog niet vol doende want ook de kleur was niet geweldig meer. Maar dit kwam later wel als hij er een bestemming voor gevonden had. Maar welke bestem ming? Na het minifrontje had hij wel eens het idee gehad om dat ook in het groot te proberen en zou er in die steen nou niet eens een moge lijkheid zitten Met een poot van een hemelbed werd een soort stella ge gebouwd zodat het al enigszins kunstig werd. Toen kwam hij in contact met de orgelbouwer W. van Leeuwen uit Leiderdorp die bezig was het nieu we orgel in de gereformeerde kerk in de Paul Krugerstraat te Vlissin gen te installeren. Via hem kon hij in het bezit komen van vijf orgelpij- n van het oude orgel en zo was et begin er om aan het frontje te beginnen. De steen van de Joodse Sijnagoge, een poot van een hemel bed, vijf pijpen van een orgel, pina kels )tometjes( op het stuk ook van hetzelfde hemelbed, luikjes had de heer Snijders zelf gemaakt en bijge past aan het geheel en dit alles samen vormt een orgelfrontje zoals er verder in Zeeland of waar dan ook haast niet kan bestaan want alles is eigen ontwerp. Lofwerk werd weer gemaakt van oude meu belen waar van die mooie bloemen- ranken en krulwerk aanzat en dit ist aan u voorstellen. In zijn huiska mer staat een levensgroot orgelfrond dat hij zelf in elkaar geknutselt werd dan goud geverfd. De poot en de steen kregen ook goudwerk en werden verder steenrood geverfd. Zo ontstond een prachtig creatief stukje werk waar al heel veel met belangstelling naar gekeken is. Het geheel is gehouden in neo-gotische stijl. Iedereen die wel eens met eigen ogen wil zien of wat het is feworden is welkom en de heer nyders wil graag vertellen hoe het allemaal in eikaar zit. Misschien nog interessant voor mensen die het tot in de finesses willen weten is dat boven op het fron^e het wapen van Zeeland troont. Dit was een van de wensen van de heer J. J. Snijders die nu dus in vervulling is gegaan maar hy heeft er nog meer en een heel innige is toch wel dat h,y het erg vindt dat van de provincie Zee land geenboekwerk of ander werk is waar men de orgels van de diverse kerken in terug kan vinden. Hy zegt Zeeland heeft er toch wei veel en zulke mooie. Hier nu wil hy proberen in de toekomst verande ring in te brengen door van alle gegevens die hy heeft een soort dokumentatieboek over orgels in Zeeland te maken. Nu weet ik wel, dat het „I- kuu" van een oester niet zo erg hoog ligt, ik lig in het algemeen dan ook zeer laag, op de Oos- t er scheld ebodem, maar ik ben toch verbaasd dat ik me elke keer weer moet verbazen. Was dat vorige keren steeds over mijn verre-bazen, de mensen, dit keer is het over mijn verre collega's de dieren. Want dat is me momenteel ook wat hoor.' Het dierlijke in onze provincies gaat langzamerhand alle pro-porties te buiten. Om n iet te zeggen alle anti-porties. Wederom (vorige week zeide ik het ook alreedsgeef mijn oes terpörtie maar aan fikkie. Neem nou die meubelhande laar uit Axel die wij allen ken nen, in de krant mijnheer P. genoemd, maar waaravan ik nu vind dat hij de Pot op kan met zijn P-netreren. Want wat deed- ie Hij had de „P" in, omdat een familie in Westdorpe een bijna vijfduizend kostende ver zameling meubels nog niet ge heel had afbetaald. Hij Pene treerde voor de ikuus als ik: hij drong binnen met een breekijzer in het huis van de familie L. die een L-lendige avond tegemoet ging: een fikse vechtpartij, mevrouw L. op een marmeren taaf-L-tje gesmakt, servies kapotgesmeten en de meub-L-s op een, volgens de heer L. die een L-lenlang ge zicht trok, zoeentje als Drees, weet-u-wel z-L-fs op een ru we wijze ontvreemd. Beestach tig" allemaal. Maar wat dan gedacht van de ontvreemde vogels van de fami lie E, ergens op Walcheren Walchelijk gewoon!! Die vogels waren gevlogen: vijftien kana ries waren 's nachts (ook met breekijzer) uit de voliere ge haald door een „voleur", een heel volleerde voleur weer voor de hanen-ikuukelekuu s: voleur is Frans voor dief. Zo dat scheelt u weer een Thee-lak kursus— Want die had heel slim eerst de voijeur uitgehangen. Nou denkt u fa n'et ieder normèèl zijn moerstaalsprekend mens vreemde woorden in de taal mijdt, om niet op te vallen -voel-lu-lum-r „Wat heeft die vent daar nu uitgehangen" Nou, gewoon, de „gluurder" Frans, voijeur jajaDe kat zogezegd uit de boom gekeken en toen de vogeltjes erbij. Wat had de slimmerik name lijk ontdekt Dat er nog een oude vogelkooi stond Goed genoeg om de 15 pietjes in te vervoeren of ontvoeren. En dus was die ook gevlogen.... Nieuw bedrijfspand van fa. Cok n.v. 17 november open Kapelle - „Wij zijn niet meer de klanten op velerlei gebied van leveranciers van zwarte ballen en dienst kunnen zijn. keukenstroop". Deze woorden sprak economisch-directeur B.J. Cok van de firma Cok N.V. te Kapelle, naar aanleiding van de openstelling van het nieuwe bedrijfspand in deze ge meente. „De tegenwoordige groothandel", aldus de heer Cok, „heeft meer dan één taak. Eén van de taken is, dat ook wij ons tegenover onze klanten steeds waar moeten maken. Degroot- handel die dit niet doet, kan van daag dedag niet meer bestaan". Dat de firma Cok N.V. hard aan dit „waar maken" werkt, hebben al veel detaillisten aan den lijve on- Zo is het mogeiyk om, als er zich bij een winkelier moeilijkheden voordoen, binnen enkele dagen voor een complete vervangende winkel te zorgen. Ook wordt het studuren on der de samenwerkende winkeliers gestimuleerd en nieuwe onderne mers worden in een reeds bestaande winkel opgeleid. Verder is er aan het bedryf een bedrijfseconomische dienst verbonden, die regelmatig met rapporten verschynt. „Wij hebben", zegt de heer Cok, „vanwege het feit dat we aangeslo ten zijn bij de TIP organisatie, een naam op te houden. We tillen dan ook dervonden. Zo heeft het bedrijf di- enorm zwaar aan de functie die een verse specialisten in dienst, die de bedrijf in een bepaalde wijk of OPLAGE 32.500 EX Verschijnt wekelijks gratis huis aan huis op Walcheren en In Breskens. ADMINISTRATIE: N.V. Uitgevers Mij. De Stem. Breda. Reigerstraat 16 Telefoon 01600 - 22341 Postgiro 1114111 Bank: Alg. Bank Ned. N.V. Breda Ned. Credietbank N.V. Breda ADVERTENTIE-EXPL.: J. van der Hoeven, Vlissingen, Spuiplein 94 Telefoon 01184 - 6830 REDAKTIE: Mevr. B. Mulder-Kenter, Plantanenstraat 27 Oost-Souburg Druk: Toezending techn. mat. n.v. Rotadruk Axel, Nassaustraat 3, telefoon 01155 - 2320. plaats heeft. Voldoet deze niet - dat- wordt door de gegevens die via de computer loskomen aangetoond -■ dan gaat een groep van winkelverzorgers de zaak rechtzetten." „Voor de consument", gaat de heer Cok verder, „is het belangrijk dat hij benaderd wordt door een persoonlijke aanpak. Er dient ook een persoonlijke relatie te zijn, tussen de ondernemer en de consument. Het is belangrijk dat de huisvrouw zich thuisvoelt bij de detailli ;st". De firma Cok ziet voor de winkelende bevolking naast het zich voorzien van voedingsmiddelen, duidelijk een recreatief punt. In verschillende aangesloten winkels treft de huis vrouw dan ook een koffiebar aan, waar koffie met gebak geserveerd wordt. „Dit, wordt speciaal gedaan", vertelt de heer Cok, „om deze huis vrouw zich wat te laten ontspannen. In Middelburg bijvoorbeeld, vinden veel winkelende dames in één van onze bedrijven een ontmoetingscen trum. Ook het koopcentrum van Groenendijk in Vlissingen probeert zoveel mogelijk aan de wensen van de klanten tegemoet te komen." Het beleid van dit moderne bedrijf is er dan ook heelsterk op gericht, om de consument steeds voor te zijn. De begeleiding van deze grossier aan zijn winkeliers, is enorm sterk. „Je moet", meent de heer Cok, „nie mand in een dwangbuis stoppen, dat hebben wij ook nooit gedaan en door deze vrijblijvende houding. hebben we vaste verbindingen ver kregen. Ze weten, dat er een bedrijf achter hen staat, waar ze, ook op het sociale vlak, op aan kunnen". Zo zal dit dynamisch bedrijf, waar de menselijke verhoudingen zodanig liggen, dat er een prettig werkkli maat is geschapen, en waar een ieder een taak heeft waar hij zich in waar moet maken, op 17 november van 14.00 tot 18.00 uur en van 19.00 tot 21.00 uur „open huis" houden, voor relaties, klantenkring, vrienden en belangstellenden. Zij kunnen dan de „volgende bladzijde" van dit snelgroeiende bedrijf komen bezich tigen. is het weer zover Vele verlangens om te vervullen Vele wensen om aan te voldoen. Wij maken het u wel gemakkelijker Veel moois te zien en te kiezen bij BOEKHANDEL MUL KRUGfKSTHJUJM TtUÏT» VLISSIMQEN En dan het gekste dierlijke nieuwe van de week na de „geschaakte" vogels, nu de „dammende" herten. U denkt: het loopt wel los met de herten. Ja zeker. Op allerlei plaatsen in Zeeland worden loslopende her ten gesignaldeerd. Eerst hoor den we dat op de grens van Wemeldinge en Reimerswaal een damhert werd gezien, dat ook eerder al in Kruiningen en Ossendrecht was gezien. Een meneer uit Roosendaal dacht dat het dier van hem was. Later in de week ving men het dier in Kloetinge in de boomgaard van de familie Trimpe Burger. Daarna is het weer losgelaten in Oostkapelle. Waarom Want later zat men er weer mee. Wist men in Kloetinge niet dat het beest werd opgeeist in Roosen daal? of was het een (damf spelletje in rivaliteit tussen Zeeuwen en Brabanders? Feit is wel dat men later in Veere weer met het arme dier aan het spelen is geslagen. In de buurt van de Veer se Dam dus. Het was dan ook een echt Dam-hert. Vorig jaar werd het nog regelmatig gezien in Am sterdam waar het zich regelma tig slapend ophield tussen het hippe volkje bij het nationaal monument. Nu vind ik dat ze voor dit dappere hert, dat zolang met zijn belagers heeft kunnen spe len, ook een monument moesten oprichten. Het werd tenslotte zaterdag pas in Veere gevangen en ik weet niet hoeveel mensen daaraan te pas moesten komen. Of die meneer uit Roosendaal het dier ook weer uit handen van de Zeeuwen heeft kunnen vangen, was bij het ter perse gaan van dit nummer nog niet bekend. Wel lazen we dat de Goese Dam-club in Kat-wijk genoemd naar een ander legen darisch dier:een kat die steeds op de wijk was en ook niet gevangen kon worden een competitiewedstrijd met maar liefst 16-4 verloor. Of ons dap pere dam-hert ook heeft meege speeld, kan ik met mijn be scheiden ikuu niet ontdekken. Hij heeft zich nooit aan me voorgesteld, maar bij die dam mers zaten wel veel dierenna men: Varkevisser, Zwaan, Pou- kosse, van Duiven-bode, Gorsse en 'dat zal 'm zijnv- Van Dam me. Overigens kunnen we ge zien de uitslag bij de Goese Damclub voortaan beter van Dam-ezels dan van Dam-herten spreken».. Trouwens u weet wel. ik ben tegen Dammen, althans in d' Oesterschelde. d'OESTER. VLISSINGEN De correspon dente van De Scheldebode, mevrouw B. Mulder-Kenter is verhuisd naar Oost-Souburg. Het nieuwe adres is: Plantanenstraat 27 Oost Souburg. Op dit moment is mevrouw Mulder te lefonisch nog niet bereikbaar. Het postbusnummer in Vlissingen is ver vallen. Alle berichten etc. voor de redaktie van De Scheldebode kunt u dus zenden naar Plantanenstraat 27 Oost Souburg. 4

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1971 | | pagina 1