In toekomst documentatieboek
de scheldebode
Relatie tussen ondernemer en consument
Adreswijziging
Redaktie
De Scheldebode
de zuidwester
combinatie
huis aan huis-blad
22e jaargang no. 45
uitgave: n.v. uitgeversmaatschappij de stem - breda
11 november 1971
Recreatieve funk tie
Openingstijden
Heel gauw
DE
RUITER
de scheldebode
Middelburger J.Snijders
restaureert en bouwt or
MIDDELBURG Aan de Nassau-
laan in Middelburg staan flats. Nie
mand zal vermoeden dat in een van
de woningen een uniek stukje vrije
tijds besteding staat. Zo uniek dat u
het waarschijnlijk in Zeeland, we
zouden haast zeggen Nederland, niet
meer tegenkomt. In een van deze
flats woont de heer Snijders, die
een hobby heeft die niet veel voor
komt het restaureren van orgels. De
heer Snijders speelde tijdens zyn
schooljaren als trompetist in een
muziekkorps. Dit ging zo tot zyn
diensttijd waar hem gevraagd werd
bij een kerkdienst solistisch op te
treden. Uit de dienst werd hem dit
in zyn eigen woonplaats ook ge
vraagd en kwam hij regelmatig in
contact met orgelbespelers en stond
hij tydens zijn solo vlak by dit
orgel. Een keer de gedachte: hoe zit
dat orgel toch In elkaar en van welk
tijdstip is dit orgel en de bal rolde
weer.
Het begon met sparen van foto's
van orgelfronten, maar aangezien hij
toen nog niet wist hoe of wat wer
den de verschillende kerkbesturen
en orgelbouwers aangeschreven of
men hem aan informatie betreffende
het orgel kon verschaffen. Nu is hij
in het bezit van zo'n 2500 foto's en
daarbij allemaal keurig gerangschikt
en alfabetisch de gegevens en bou
wers. Dit alles weer provincie bij
provincie en foto's uit het buiten
land ook weer bij elkaar. Het is een
hele administratie geworden. Ook
het bouwsijsteem interesseert deze
hobbijist. Hij prefereert de Mecha
nisch Sleepladesijsteem. -Zo bijvoor
beeld heen het orgel van de St.
Jacobskerk te Vlissingen dit sijs-
teem, en om u helemaal op de
hoogte te brengen, het werd ge
bouwd door de heer Flentrop en
heeft ongeveer 3000 pijpen. Dit or
gel werd drie jaar geleden inge
wijd.
Dit alles gaf echter nog niet ge
noeg voldoening. Op een gegeven
moment wilde hij zelf een orgel-
frontje bouwen. Hoe dit te realise
ren Moet hier eerst even gezegd
worden dat alles wat de heer Snij
ders in handen krijgt met de mede
deling: kan ik toch niets meer mee
doen in zijn handen verandert tot
iets bruikbaars. Welnu het orgel-
frontje. Allereerst verzamelde hij
lage balpointstiften die voor pijpen
zouden dienen, voor de kleinste pij
pen evenwel nog te groot, geen nood
kaasprikkers konden ook dienen.
Om de kast eromheen te maken was
weer ander materiaal nodig en dit
vond hij in lucifers, die weer ge
verfd werden. Op het orgel moesten
evenwel versieringen aangebracht
worden en die vond hij weer op
geboortekaartjes. Mooie gouden
randjes waren voor hem niet veilig.
Het orgelfrontje is kompleet met
klavier en pedaal. Een heel piete
peuterig werk waar erg veel tijd in
zit. Mevrouw Snijders vindt de hob-
bij van haar man erg interessant en
is zich er ook in gaan verdiepen.
Vroeger zo vertelde zij, hield ik
helemaal niet van klassieke muziek
maar door deze hobbij ben ik het
echt gaan waarderen.
In het gezellige woonvertrek han
gen verschillende stukjes die op het
orgel betrekking hebben. Zo heeft
de heer Snijders van een stukje
stevig materiaal omspannen met
zwart fluweel een erg artistiek geheel
gemaakt met drie orgelpijpjes die
hij gekregen had van een orgelbou
wer uit Limburg. Hoewel hij zelf
geen orgels bespeelt is hij toch lid
van de Nederlandse Organisten Ver
eniging. Deze vereniging maakt ver
schillende excursies naar kerken in
Belgie en Zeeland om daar orgels te
bekijken en te bespelen. Omdat de
heer Snijders het laatste niet doet
beperkt hij zich tot het in de fines
ses bekijken van alles wat erop en
eraan zit, en natuurlijk ook het foto
graferen, want van veel orgels be
staan geen foto's. Vooral na de oor
log en na de watersnoodramp van
1953 zijn erg veel foto's verloren
gegaan.
Van al zijn foto's en gegevens
heeft ^eze hobbijist een keer een
tentoonstelling gehouden zodat ook
andere mensen kennis konden ne
men van deze mooie dingen. Twee
jaar geleden heeft Radio Walcheren
in een uitzending van ongeveer 20
minuten aandacht besteed aan de
orgelhobbij van de heer Snijders.
Dit was eigenlijk nog niet het be
langrijkste waarom wij deze hobbij-
1. In ziii
heeft. Hoe vreemd het ook mag
klinken, dit is begonnen toen de
heer Snijders in de Herenstraat te
Middelburg een steen vond die had
toebehoort aan de Joodse Sijnagoge.
Deze steen dateert uit de 17e eeuw
en is door de heer Snijders geheel
gerestaureerd. Dat was nog niet vol
doende want ook de kleur was niet
geweldig meer. Maar dit kwam later
wel als hij er een bestemming voor
gevonden had. Maar welke bestem
ming? Na het minifrontje had hij
wel eens het idee gehad om dat ook
in het groot te proberen en zou er in
die steen nou niet eens een moge
lijkheid zitten Met een poot van
een hemelbed werd een soort stella
ge gebouwd zodat het al enigszins
kunstig werd.
Toen kwam hij in contact met de
orgelbouwer W. van Leeuwen uit
Leiderdorp die bezig was het nieu
we orgel in de gereformeerde kerk
in de Paul Krugerstraat te Vlissin
gen te installeren. Via hem kon hij
in het bezit komen van vijf orgelpij-
n van het oude orgel en zo was
et begin er om aan het frontje te
beginnen. De steen van de Joodse
Sijnagoge, een poot van een hemel
bed, vijf pijpen van een orgel, pina
kels )tometjes( op het stuk ook van
hetzelfde hemelbed, luikjes had de
heer Snijders zelf gemaakt en bijge
past aan het geheel en dit alles
samen vormt een orgelfrontje zoals
er verder in Zeeland of waar dan
ook haast niet kan bestaan want
alles is eigen ontwerp. Lofwerk
werd weer gemaakt van oude meu
belen waar van die mooie bloemen-
ranken en krulwerk aanzat en dit
ist aan u voorstellen. In zijn huiska
mer staat een levensgroot orgelfrond
dat hij zelf in elkaar geknutselt
werd dan goud geverfd. De poot en
de steen kregen ook goudwerk en
werden verder steenrood geverfd.
Zo ontstond een prachtig creatief
stukje werk waar al heel veel met
belangstelling naar gekeken is. Het
geheel is gehouden in neo-gotische
stijl. Iedereen die wel eens met
eigen ogen wil zien of wat het is
feworden is welkom en de heer
nyders wil graag vertellen hoe het
allemaal in eikaar zit. Misschien nog
interessant voor mensen die het tot
in de finesses willen weten is dat
boven op het fron^e het wapen van
Zeeland troont. Dit was een van de
wensen van de heer J. J. Snijders
die nu dus in vervulling is gegaan
maar hy heeft er nog meer en een
heel innige is toch wel dat h,y het
erg vindt dat van de provincie Zee
land geenboekwerk of ander werk is
waar men de orgels van de diverse
kerken in terug kan vinden. Hy
zegt Zeeland heeft er toch wei veel
en zulke mooie. Hier nu wil hy
proberen in de toekomst verande
ring in te brengen door van alle
gegevens die hy heeft een soort
dokumentatieboek over orgels in
Zeeland te maken.
Nu weet ik wel, dat het „I-
kuu" van een oester niet zo erg
hoog ligt, ik lig in het algemeen
dan ook zeer laag, op de Oos-
t er scheld ebodem, maar ik ben
toch verbaasd dat ik me elke
keer weer moet verbazen. Was dat
vorige keren steeds over mijn
verre-bazen, de mensen, dit keer is
het over mijn verre collega's de
dieren.
Want dat is me momenteel ook
wat hoor.' Het dierlijke in onze
provincies gaat langzamerhand
alle pro-porties te buiten. Om
n iet te zeggen alle anti-porties.
Wederom (vorige week zeide ik
het ook alreedsgeef mijn oes
terpörtie maar aan fikkie.
Neem nou die meubelhande
laar uit Axel die wij allen ken
nen, in de krant mijnheer P.
genoemd, maar waaravan ik nu
vind dat hij de Pot op kan met
zijn P-netreren. Want wat deed-
ie Hij had de „P" in, omdat
een familie in Westdorpe een
bijna vijfduizend kostende ver
zameling meubels nog niet ge
heel had afbetaald. Hij Pene
treerde voor de ikuus als ik:
hij drong binnen met een
breekijzer in het huis van de
familie L. die een L-lendige
avond tegemoet ging: een fikse
vechtpartij, mevrouw L. op een
marmeren taaf-L-tje gesmakt,
servies kapotgesmeten en de
meub-L-s op een, volgens de
heer L. die een L-lenlang ge
zicht trok, zoeentje als Drees,
weet-u-wel z-L-fs op een ru
we wijze ontvreemd. Beestach
tig" allemaal.
Maar wat dan gedacht van de
ontvreemde vogels van de fami
lie E, ergens op Walcheren
Walchelijk gewoon!! Die vogels
waren gevlogen: vijftien kana
ries waren 's nachts (ook met
breekijzer) uit de voliere ge
haald door een „voleur", een
heel volleerde voleur weer
voor de hanen-ikuukelekuu s:
voleur is Frans voor dief. Zo
dat scheelt u weer een Thee-lak
kursus— Want die had heel slim
eerst de voijeur uitgehangen.
Nou denkt u fa n'et ieder
normèèl zijn moerstaalsprekend
mens vreemde woorden in de
taal mijdt, om niet op te vallen
-voel-lu-lum-r „Wat heeft die
vent daar nu uitgehangen"
Nou, gewoon, de „gluurder"
Frans, voijeur jajaDe kat
zogezegd uit de boom gekeken
en toen de vogeltjes erbij.
Wat had de slimmerik name
lijk ontdekt Dat er nog een
oude vogelkooi stond Goed
genoeg om de 15 pietjes in te
vervoeren of ontvoeren. En dus
was die ook gevlogen....
Nieuw bedrijfspand van fa. Cok n.v.
17 november open
Kapelle - „Wij zijn niet meer de klanten op velerlei gebied van
leveranciers van zwarte ballen en dienst kunnen zijn.
keukenstroop". Deze woorden sprak
economisch-directeur B.J. Cok van
de firma Cok N.V. te Kapelle, naar
aanleiding van de openstelling van
het nieuwe bedrijfspand in deze ge
meente.
„De tegenwoordige groothandel",
aldus de heer Cok, „heeft meer dan
één taak. Eén van de taken is, dat
ook wij ons tegenover onze klanten
steeds waar moeten maken. Degroot-
handel die dit niet doet, kan van
daag dedag niet meer bestaan". Dat
de firma Cok N.V. hard aan dit
„waar maken" werkt, hebben al
veel detaillisten aan den lijve on-
Zo is het mogeiyk om, als er zich
bij een winkelier moeilijkheden
voordoen, binnen enkele dagen voor
een complete vervangende winkel te
zorgen. Ook wordt het studuren on
der de samenwerkende winkeliers
gestimuleerd en nieuwe onderne
mers worden in een reeds bestaande
winkel opgeleid. Verder is er aan
het bedryf een bedrijfseconomische
dienst verbonden, die regelmatig
met rapporten verschynt.
„Wij hebben", zegt de heer Cok,
„vanwege het feit dat we aangeslo
ten zijn bij de TIP organisatie, een
naam op te houden. We tillen dan ook
dervonden. Zo heeft het bedrijf di- enorm zwaar aan de functie die een
verse specialisten in dienst, die de bedrijf in een bepaalde wijk of
OPLAGE 32.500 EX
Verschijnt wekelijks gratis huis aan huis op Walcheren en In Breskens.
ADMINISTRATIE:
N.V. Uitgevers Mij. De Stem. Breda.
Reigerstraat 16
Telefoon 01600 - 22341
Postgiro 1114111
Bank:
Alg. Bank Ned. N.V.
Breda
Ned. Credietbank N.V.
Breda
ADVERTENTIE-EXPL.:
J. van der Hoeven, Vlissingen,
Spuiplein 94
Telefoon 01184 - 6830
REDAKTIE:
Mevr. B. Mulder-Kenter,
Plantanenstraat 27
Oost-Souburg
Druk: Toezending techn. mat. n.v. Rotadruk Axel, Nassaustraat 3, telefoon
01155 - 2320.
plaats heeft. Voldoet deze niet - dat-
wordt door de gegevens die via de
computer loskomen aangetoond -■ dan
gaat een groep van winkelverzorgers
de zaak rechtzetten."
„Voor de consument", gaat de
heer Cok verder, „is het belangrijk
dat hij benaderd wordt door een
persoonlijke aanpak. Er dient ook een
persoonlijke relatie te zijn, tussen
de ondernemer en de consument.
Het is belangrijk dat de huisvrouw
zich thuisvoelt bij de detailli ;st". De
firma Cok ziet voor de winkelende
bevolking naast het zich voorzien
van voedingsmiddelen, duidelijk een
recreatief punt. In verschillende
aangesloten winkels treft de huis
vrouw dan ook een koffiebar aan,
waar koffie met gebak geserveerd
wordt. „Dit, wordt speciaal gedaan",
vertelt de heer Cok, „om deze huis
vrouw zich wat te laten ontspannen.
In Middelburg bijvoorbeeld, vinden
veel winkelende dames in één van
onze bedrijven een ontmoetingscen
trum. Ook het koopcentrum van
Groenendijk in Vlissingen probeert
zoveel mogelijk aan de wensen van
de klanten tegemoet te komen." Het
beleid van dit moderne bedrijf is er
dan ook heelsterk op gericht, om de
consument steeds voor te zijn. De
begeleiding van deze grossier aan
zijn winkeliers, is enorm sterk. „Je
moet", meent de heer Cok, „nie
mand in een dwangbuis stoppen, dat
hebben wij ook nooit gedaan en
door deze vrijblijvende houding.
hebben we vaste verbindingen ver
kregen. Ze weten, dat er een bedrijf
achter hen staat, waar ze, ook op
het sociale vlak, op aan kunnen".
Zo zal dit dynamisch bedrijf, waar
de menselijke verhoudingen zodanig
liggen, dat er een prettig werkkli
maat is geschapen, en waar een
ieder een taak heeft waar hij zich in
waar moet maken, op 17 november
van 14.00 tot 18.00 uur en van 19.00
tot 21.00 uur „open huis" houden,
voor relaties, klantenkring, vrienden
en belangstellenden. Zij kunnen dan
de „volgende bladzijde" van dit
snelgroeiende bedrijf komen bezich
tigen.
is het weer zover
Vele verlangens om
te vervullen
Vele wensen om aan
te voldoen.
Wij maken het u wel
gemakkelijker
Veel moois te zien
en te kiezen
bij
BOEKHANDEL
MUL KRUGfKSTHJUJM TtUÏT» VLISSIMQEN
En dan het gekste dierlijke
nieuwe van de week na de
„geschaakte" vogels, nu de
„dammende" herten. U denkt:
het loopt wel los met de herten.
Ja zeker. Op allerlei plaatsen in
Zeeland worden loslopende her
ten gesignaldeerd. Eerst hoor
den we dat op de grens van
Wemeldinge en Reimerswaal
een damhert werd gezien, dat
ook eerder al in Kruiningen en
Ossendrecht was gezien. Een
meneer uit Roosendaal dacht
dat het dier van hem was. Later
in de week ving men het dier
in Kloetinge in de boomgaard
van de familie Trimpe Burger.
Daarna is het weer losgelaten in
Oostkapelle. Waarom Want
later zat men er weer mee. Wist
men in Kloetinge niet dat het
beest werd opgeeist in Roosen
daal? of was het een (damf
spelletje in rivaliteit tussen
Zeeuwen en Brabanders?
Feit is wel dat men later in
Veere weer met het arme dier
aan het spelen is geslagen. In
de buurt van de Veer se Dam
dus. Het was dan ook een echt
Dam-hert. Vorig jaar werd het
nog regelmatig gezien in Am
sterdam waar het zich regelma
tig slapend ophield tussen het
hippe volkje bij het nationaal
monument.
Nu vind ik dat ze voor dit
dappere hert, dat zolang met
zijn belagers heeft kunnen spe
len, ook een monument moesten
oprichten. Het werd tenslotte
zaterdag pas in Veere gevangen
en ik weet niet hoeveel mensen
daaraan te pas moesten komen.
Of die meneer uit Roosendaal
het dier ook weer uit handen
van de Zeeuwen heeft kunnen
vangen, was bij het ter perse
gaan van dit nummer nog niet
bekend. Wel lazen we dat de
Goese Dam-club in Kat-wijk
genoemd naar een ander legen
darisch dier:een kat die steeds
op de wijk was en ook niet
gevangen kon worden een
competitiewedstrijd met maar
liefst 16-4 verloor. Of ons dap
pere dam-hert ook heeft meege
speeld, kan ik met mijn be
scheiden ikuu niet ontdekken.
Hij heeft zich nooit aan me
voorgesteld, maar bij die dam
mers zaten wel veel dierenna
men: Varkevisser, Zwaan, Pou-
kosse, van Duiven-bode, Gorsse
en 'dat zal 'm zijnv- Van Dam
me. Overigens kunnen we ge
zien de uitslag bij de Goese
Damclub voortaan beter van
Dam-ezels dan van Dam-herten
spreken».. Trouwens u weet wel.
ik ben tegen Dammen, althans
in d' Oesterschelde.
d'OESTER.
VLISSINGEN De correspon
dente van De Scheldebode, mevrouw
B. Mulder-Kenter is verhuisd naar
Oost-Souburg. Het nieuwe adres is:
Plantanenstraat 27 Oost Souburg. Op
dit moment is mevrouw Mulder te
lefonisch nog niet bereikbaar. Het
postbusnummer in Vlissingen is ver
vallen. Alle berichten etc. voor de
redaktie van De Scheldebode kunt u
dus zenden naar Plantanenstraat 27
Oost Souburg.
4