Het ziekenfondsstelsel
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND
Maatregelen tegen
vervuiling
Meester Veswijk zet door
Met Raad en Daad
38STE JAARGANG
No. 16
24 SEPTEMBER 1971
ook aan huis te ontbieden
REDACTEUH ADMINISTRATEUR
J. M. C. VAN DER PEYL - KRUININGEN
MARKT 19 TELEFOON (01130) 1381 GIRO 2 84 25
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling ƒ2,15 per kwartaal
Franco per post f 4,40 per halfjaar
Advertentieprijs 1-25 mm 4,50, verder 18 cent per mm
Excl. 4 B.T.W.
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
In te zenden vóór woensdag 12 uur
Verschijnt des vrijdags
UITGAVE
DRUKKERIJ F. VAN DER PEYL - KRUININGEN N.V.
de scheldebode
MEER VOOR DAN TEGEN
Op het einde van dit jaar laaien on
getwijfeld weer dezelfde diskussies op
als de voorgaande jaren: moet de zie
kenfondspremie omhoog, stijgen de ziek
tekosten niet verontrustend, hoe hoog
moet de loongrens gesteld worden? enz.
Door deze diskussies heeft ons zieken
fondswezen bij degenen, die er niet
rechtstreeks bij betrokken zijn, geen
beste reputatie. De buitenwereld wordt
nu eenmaal altijd op het ziekenfonds
attent gemaakt op momenten dat er
problemen of konflikten zijn. Het merk
waardige is echter dat degenen, die ver
plicht of vrijwillig zijn verzekerd voor
het ziekenfonds over het algemeen wei
nig klachten hebben.
ALLEENSTAANDEN BETALEN
TE VEEL
Zoals bekend is een groot deel van
onze bevolking verplicht of vrijwillig
verzekerd voor geneeskundige hulp en
verzorging (ongeveer 68,5%). Het gaat
hier om degenen die een inkomen heb
ben beneden de z.g. loongrens die mo
menteel 17.050 per jaar bedraagt en
per 1 januari 1972 vermoedelijk wordt
opgetrokken tot ongeveer 18.500,
per jaar. De premie voor de verplicht
verzekerden (veruit de grootste kate-
gorie) bedraagt 7,7% van het brutoloon.
De werkgever betaalt de helft van de
premie. -Het gehele gezin is dan verze
kerd. Dat impliceert, dat een vrijgezel
of een gehuwde zonder kinderen naar
verhouding vrij veel betaalt en een ge
huwde met veel kinderen er goedkoop
afkomt.
Dit is een van de grootste bezwaren
die tegen de huidige regeling kunnen
worden ingebracht. De solidariteitsge-
dachte gaat hier wel erg ver of zal de
huidige regering, die op andere terrei
nen het profijtbeginsel zo vurig aan
hangt, hierin verandering brengen?
Maar ondertussen kan men zijn ogen
niet sluiten voor het feit dat het Neder
landse ziekenfondswezen de verzekerden
een perfekt curatieve verzorging biedt,
die voldoet aan de eisen die de moderne
geneeskunde stelt. Bovendien biedt het
systeem aan de artsen, apothekers, tand
artsen e.d. een grote mate van bestaans
zekerheid. Met name is het aan de abon
nementshonoreringen te danken, dat de
Nederlandse huisarts zo'n belangrijke
plaats als gezinsarts inneemt.
Gegarandeerde hulp
Ons ziekenfondswezen is gebaseerd op
een stelsel van gegarandeerde hulp. Aan
de verzekerden wordt een bijna volledige
curatieve verzorging gegarandeerd zon
der dat een extra financiële bijdrage
wordt gevraagd. Overigens kan daarin
verandering komen, want de regering
overweegt de invoering van een beperkt
eigen risiko. Maar dat zal nog een heet
hangijzer in het parlement worden.
De Nederlandse huisartsen zijn er in
elk geval al tegen, wanneer altham; die
beperkte bijdrage gevraagd zou wwden
ingeval van een huisartsenkonsult. Een
bezwaar dat tegen het bestaande sy
steem kan worden ingebracht in het
bestaan van verplichte en vrijwillige
verzekering naast elkaar. Maar het is
nu eenmaal niet mogelijk om werkne
mers en zelfstandigen als één geheel te
behandelen.
Tenslotte ligt er in het ziekenfonds
wezen naar de mening van zeer velen
een groot financieel probleem. Er be
staat al jaren ernstige verontrusting
over de aanhoudende stijging van de
totale uitgaven. In de afgelopen jaren is
de premie voor het ziekenfonds voort
durend verhoogd. In 1961 bedroeg de
permie voor de verplichte verzekering
4,9%, nu 7,7%! Het liegt er inderdaad
niet om.
Betere hulp
Maar ook al kan men van een aan
zienlijke premieverhoging spreken, dat
op zich geeft nog weinig reden tot ver
ontrusting. Integendeel zouden we bijna
zeggen. Want in het tijdvak dat de pre
mieverhogingen plaatsvonden is het me
disch dienstenpakket ontegenzeggelijk in
kwaliteit toegenomen.
De kans op een goede, deskundige be
handeling is gestegen en het is toch niet
onredelijk dat dit ook in de premie tot
uitdrukking wordt gebracht (tot een
stukje profijtbeginsel
De moderne geneeskunde heeft ons
veel te bieden en welke op de hoge pre
mies knorrende verzekerden zouden de
ze nieuwe medische mogelijkheden weer
willen afstaan voor een premieverlaging
van enkele tiende-procenten
Het is overigens wel opvallend dat de
genen die de premie moeten betalen
daaronder tamelijk onverschillig blijven.
Een belastingverhoging wekt meer kri
tiek dan een verhoging van de zieken
fondspremie. Feitelijk word ons zieken
fondssysteem he scherpst gekritiseerd
door lieden, die er zelf niet inzitten.
REÜNIE
BEZIGHEIDSTHERAPEUTEN
RODE KRUIS
Ter gelegenheid van het 25-jarig be
staan van de bezigheidstherapie van het
Nederlandse Rode Kruis (het vroegere
betaalde welfare-werk zal op 23 okto
ber te Amsterdam een reünie worden
gehouden van bezigheidstherapeuten die
tussen 1946 en 19.71 dit werk hebben
verricht in dienst van het Nederlandse
Rode Kruis. Het Rode Kruis beschikt
echter niet over alle adressen van deze
grote groep mensen. De (ex-) bezig
heidstherapeuten-welfarewerksters en
leidsters van het Nederlandse Rode
Kruis, die voornemens zijn deze reünie
bij te wonen, wordt daarom op deze wij
ze verzocht zich vóór 15 september a.s.,
bij voorkeur schriftelijk met vermelding
van volledig adres alsmede van het jaar
dat men het diploma behaalde en het
tijdvak dat men bij het Nederlandse Ro
de Kruis werkzaam was, op te geven
bij het Bureau Bezigheidsterapie van
Jiet Nederlandse Rode Kruis, Prinsesse-
gracht 27 te 's-Gravenhage (tel. 070-
184200 toestel 343).
Langzaam maar zeker zullen we tot
de ontdekking komen dat de welvaart
in de maatschappij zich niet steeds blijft
veimeerderen. Het drijven naar meer
welvaart voor steeds meerderen, hoe
menselijk dit op zichzelf ook is, schept
tegelijk zoveel problemen die kostbare
oplossingen noodzakelijk maliën, dat dit
wel weer moet gaan ten koste van dat
streven naar meer welvaart. Anders
gaan we aan ons eigen welvaartsverlan
gen ten onder. Geestelijk zijn we mis
schien al bezig er aan ten onder te gaan.
Zie de ontevredenheid bij talloze jonge
ren, het druggebruik, de sexuele losban
digheid, de toenemende agressiviteit en
misdadigheid. Ook dit zijn stuk voor
stuk welvaartsverschijnselen. En, pessi
mistisch gedacht, voorboden van een
ondergaande beschaving.
Ook de toenemende vervuiling van
water, lucht en boe. m komt voort uit
dat streven naar meer welvaart. De
waarschuwingen tegen de gevolgen hier
van nemen gestaag toe. Enerzijds ver
rijkt de wetenschappelijke en technische
ontwikkeling ons, met steeds meer goe
de en althans aantrekkelijke zaken.
Maar die materiële verrijking brengt
anderzijds zovele problemen mee ten
aanzien van het behoud van leven en
gezondheid, dat we ons steeds meer
gaan afvragen, is het een wel het an
der waard. Verdient langzamerhand de
zorg voor het welzijn niet veel meer de
aandacht, juist ook van de politici, dan
de zorg voor meer welvaart.
Het moet steeds meer duidelijk wor
den, dat welvaart niet hetzelfde is als
welzijn. We kunnen toch ook onmoge
lijk vaststellen, dat de grotere welvaart
de mensen meer tevredenheid heeft ge
bracht. Wellicht zelfs integendeel. De
verlangens zijh er evenredig mee ge
groeid en vergen steeds meer en steeds
kostbaarder voorzieningen, steeds meer
luxe en meer vermaak. En we blijven
maar vragen om meer loon, om meer
vakantie, om meer vrije uren ,om meer
sociale- en rekreatievoorzieningen, want
allemaal willen we snoepen van de
steeds uitgebreider mogelijkheden die
geboden worden door de techniek en
industriële ontwikkeling.
Maar die ontwikkeling brengt ook zijn
bezwaren mee. En door het razende
tempo* van de technische ontwikkeling
ervaren we vergeten te hebben, dat er
ook afdoende maatregelen getroffen
moeten worden tegen de ermee gepaard
gaan de vervuiling. In de meeste geval
len hebben we dat nagelaten omdat dit
zoveel geld zou vergen, waardoor dit ten
koste zou gaan van een deel van de zo
aanbeden welvaart. En misschien ja,
komt dit ook wel voort uit het kapita
listisch systeem, waarin de konkurren-
tie het tijdig treffen van de nodige
maatregelen niet toestond. Hoewel het
euvel zich in de ocmmunistische maat
schappij evenzo voordoet. Doch van zui
ver communisme is ook feitelijk nergens
sprake. Hoogstens in de kibboetsim van
Israël, maar niet meer daarbuiten.
In ieder geval komen we voor het
steeds groeiende probleem van de ver
vuiling te staan. Het wordt steeds dui
delijker, dat daartegen afdoende maat
regelen getroffen dienen te. worden,
wil de mensheid zichzelf niet uitroeien.
Dat wil ze persé niet. Het lijfsbehoud is
de mens altijd nog meer waard dan zijn
materiële bezit. Maar het voorkomen
van een verder gaande vervuiling van
land, water en lucht zal een niet onbe-
lanrijk deel van het bezit van de op wel
vaart ingestelde mens gaan vergen.
Speciaal van het bezit van de mens in
de geïndustrialiseerde staten. Er zijn
voorzieningen tegen de voortgaande
vervuiling mogelijk, maar ze zullen wel
enorm veel geld vergen. Ze zullen ook
beperking vergen in de industriële ont
wikkeling zelf, hejtgeen eveneens (tot
vermindering van welvaartspeil kan
leiden.
uilen dus, uit lijfsbehoud, tot het
inzicht moeten komen, dat instandhou
ding van de zuiverheid van wat de na
tuur ons biedt, belangrijker is dan het
verkrijgen van nog meer geeld, bezit en
gemak. Dat we ons in de eisen voor dit
laatste zullen moeten gaan beperken en
eerder moeten gaan stellen aan over
heid en bedrijfsleven tot het schoonhou
den van al wat de natuur ons biedt, om
dat dit de beste waarborg voor onze ge
zondheid en ons leven is. En de drang
naar leven en gezondheid is in de mens
heid altijd nog iets sterker verankerd
dan die naar bezit.
Een en ander vergt uiteraard wel een
enigszins andere instelling van de mens.
Bedenk eens hoe de vakbonden meer
moeten gaan ijveren voor gezondhouden
of maken van de natuur, voor gezondere
levensomstandigheden voor de mens dan
tegelijk voor meer materieel bezit. Hoe
men er akkoord mee zal moeten gaan,
dat de welvaart wat vermindert ten ba
te van het welzijn. En we zijn er aan
toe om die andere instelling gemeengoed
t doen worden, anders zijn er over twin
tig of dertig jaar geen vakbonden, geen
politieke partijen, geen auto's en televi
sies meer nodig, want dan hebben de
mensen in de ontwikkelde landen zich
zelf uitgeroeid.
H. v. WERMESKERKEN
(Nadruk verboden)
«°be™s?°dafon^"0
Progressies vn^T
HORLOGER
JUWELIER
OPTICIEN
TELEFOON (01102) 1223
DIJKWELSESTRAAT 22
KAPELLE - BIEZELINGE
Vrijdags tot 9 uur geopend.
IN BROUWERSHAVENSE GAT
240 MOSSELPERCELEN VERLOREN
Deels tijdelijke compensatie elders,
deels schadevergoeding
Als voorlopige en tijdelijke compen
satie voor de ongeveer 240 mosselper
celen, die door afsluiting van het Brou-
wershavense Gat verloren zijn gegaan,
zijn reeds in april j.l. 98 nieuwe perce
len in Oosterschelde en Volkerak in ge
bruik gegeven, aldus blijkt uit het ant
woord van de minister van landbouw en
visserij, ir. P J. Lardinos, op schriftelij
ke vragen van het Tweede Kamerlid de
heer Te Pas.
De bestaande mogelijkheden in de
Waddenzee zijn na afsluiting van de
Oosterschelde ontoereikend om alle hui
dige mosselkwekers voldoende percelen
te verschaffen om op economisch ver
door
GERRIT FRANSEN
41)
Bom. Een tik met de hamer, en ieder
een komt overeind. Er worden handen
geschud, maar ditmaal bij enkelen niet
van harte. En dan gaat ieder zijns
weegs. Lydia Tommessen heeft nog
even gelegenheid om haar hoofd in het
oor te fluisteren: „Gefeliciteerd, dit heb
ben jullie gewonnen. Laten ze maar
ophoepelen. Het is te hopen, dat we nu
eens wat jongere mensen in het bestuur
krijgen met modernere ideeën."
Evert is uit zijn humeur, ais hij naar
huis loopt. Hij heeft zich niet. gemengd
in dit konflikt, waarvan hij overigens
niets wist. Vandaar, dat de mededeling
van Van Bragen voor hem als een don
derslag bij heldere hemel kwam. Na
tuurlijk wist hij, dat Chris Bijvank een
vervelende jongen was; hij had hem
immers zelf enkele maanden in zijn
klas gehad? Maar dat deze jongen de
aanleidende oorzaak zou worden van 'n
diepgaand meningsverschil tussen hoofd
en bestuur,, betreurde hij. Toch kon hij
Van Bragen geen ongelijk geven. Ergens
houdt de tollerantie op en gaat het om
het principe. Waar blijft anders je ge
zag?
Dinie moppert een beetje, als hij te
gen middernacht thuiskomt. „Ik wou
net naar bed gaan. Wat hebben jullie
het laat gemaakt vanavond Was er zo
veel belangrijks?"
Zonder in details te treden vertelt
Evert, dat het bestuur in bloc is afge
treden. „Beleidskwestie, waarbij Van
Bragen is betrokken. Jammer, maar een
andere oplossing was er in dit geval
niet."
Dinie schudt haar hoofd. „Wat maken
de mensen het elkaar toch moeilijk. Ben
jij er soms ook bij betrokken?"
Hij fronst zijn wenkbrauwen. Als hij
dat op school doet, weten de kinderen,
dat het nu oppassen is geblazen. Meester
Veswijk kan op z'n tijd best een grapje
waarderen, maar voor de rest hand
haaft hij orde en gezag met vaste hand.
Misschien mogen ze hem daarom wel
allemaal.
Maar hier is hij niet op school, doch
bij Dinie en daarom antwoordt hij met
beheerste stem: „Ik zei je al, dat het
een beleidskwestie was, waarbij ons
hoofd is betrokken. Ik wist er tot van
avond niet eens wat van. Het overviel
mij ook als een koude douche."
„En nu? Wac gebeurt er, nu het be
stuur is afgetreden?"
„Niets. Binnenkort is een ledenverga
dering en dan moeten de ouders zeven
nieuwe bestuursleden kiezen. Daarna
zien we wel weer. Tot zolang zullen de
sekretaris en Van Bragep de honneurs
wel waarnemen."
Daarmee moet Dinie het doen. Hoe
wel ze best begrijpt, dat Evert lang niet
alles vertelid heeft. Doclï ze ,is niet
nieuwsgierig. Hij is er weer, dat is voor
haar de hoofdzaak. Ze strengelt haar
armen om zijn hals en vraagt zacht:
„Hoe is het? Krijg ik niet eens een zoen
vanavond?"
HOOFDSTUK XVIII
Nieuwe bezems vegen schoon
Hoe de mensen toch altijd alles weer
te weten komen, is Evert een raadsel.
Maar binnen vier en twintig uur weet
heel Dalewoud, dat het bestuur van de
christelijke school na de ouderavond is
afgetreden, omdat het schoolhoofd een
jongen niet meer op de school wil heb
ben wegens wangedrag en die jongen is
toevallig de zoon van een bestuurslid.
Het hoofd heeft een ultimatum gesteld:
hij eruit en anders ik. En met hem wil
dan ook mevrouw Broeks, de invalster
voor de vakature-Hanekam, heengaan.
Het bestuur is in een buitengewone be
stuursvergadering na de ouderavond
niet tot overeenstemming gekomen en
heeft toch de enig mogelijke weg geko
zen: in bloc aftreden. Het staat trou
wens de volgende dag ook in geuren en
kleuren in de plaatselijke Nieuwsbode,
die twee keer per week in Dalewoud en
omgeving verschijnt.
En nu zitten ze weer met een ander
probleem. Het demissionaire bestuur is
woest. Wat men onder ons had willen
houden, is nu een publiek geheim ge
worden. Ook Van Bragen is er slecht
over te spreken, terwijl mevrouw Broeks
de dag na het verschijnen van de krant
verkondigt: „Ik ga met nieuwjaar weg;
neem voor mij maar een ander. Ik heb
er nu meer dan genoeg van." Zodat
Van Bragen met het zoveelste probleem
zit.
Iedereen stelt de vraag: hoe is de
krant aan al die bizonderheden geko
men Steenbeek is de correspondent
van de krant voor Dalewoud, maar deze
verzekert bij hoog en laag, dat hij er
geen letter over heeft doorgegeven.
„Waar zien jullie me eigenlijk voor
aan?" vraagt hij, als Van Bragen en de
anderen hem om tekst en uitleg vragen.
Bosseveld, de molenaar en voorzitter
antwoorde wijze hun bedrijf uit te laten
oefenen. Zoals eerder aan de Eerste Ka
mer medegedeeld, kunnen de braaklig
gende percelen op de Yersekebank en
in het oostelijk deel van de Oosterschel
de in verband met de belangen van de
oesterkwekers niet voor de mosselcul
tuur worden bestemd. Voorts stelt de
minister Lardinos, dat uit het bij behan
deling van d Deltaschadewet in de Eer
ste Kamer toegezegde nadere onderzoek
is gebleken, dat de oester- en mossel
kwekers niet zijn geslaagd, overeen
stemming té bereiken over een onder
linge schadevregoedingf. Zoals bekend
kunnen op grond van de Deltaschade
wet mosselkwekers, die door de afslui
ting van het Brouwershavens e Gat of
andere afsluitingswerken produktiemo-
gelijkheden in de Zeeuwse en/of Zuid-
Hollandse stromen hebben verloren hun
schade bij het Rijk claimen. Wanneer
voor betrokkenen onvoldoende produk-
tiemogelijkheden zijn overgebleven en zij
deswege hun bedrijf met goedkeuring
van de minister van verkeer en water
staat beëindigen, kan reeds thans een
tegemoetkoming wegens bedrijfsbeëin
diging worden verkregen.
Champignon. Ik heb veel last van
champignon boven de vloer, in kasten
en hoeken. We hebben 2 jaar geleden
een nieuwe houten wand in de kamer
laten maken, die nu in de hoeken al
verrot is. Wat te doen?
De groeiomstandigheden van de z.g.
huiszwam zijn het gunstigst in vochtige
en bedompte lucht Veelal worden tegen
de winter de z.g. muizenroosters, die
zorgen dat er voldoende lucht onder de
vloeren komt, dichtgemaakt en laat men
dit gemakshalve zitten. Soin3 zijn die
roosters in het geheel niet aanwezig.
Neem eerst de oorzaak weg en dan ver
dwijn de zwam vanzelf. Misschien is er
wel een luikje in de vloer. Zie van daar
uit de haard te vinden. Bestrijk deze
plaats of plaatsen bijvoorbeeld met een
sterke ijzervitriooloplossing of kopervi-
triooloplossing. Ook kan men de zwam
doden door ze veelvuldig te begieten met
petroleum, waarin wat zout ^s opgelost.
Slabonen. Als de slabonen in volle
groei zijn wordt de stam boven de grond
aangetast door een insekt, dat de stam
aanvreet. De stam splitst zich en ziet
er bruinachtig uit. Hoe komt dit en hoe
is het te bestrijden?
Deze ziekte wordt veroorzaakt door
sclerotienrot, ook wel schuimziekte ge
noemd, sclerotinia sclerotium. De zwar
te sclerotiën worden ook wel rattenkeu-
tels genoemd. De ziekte treedt vooral
op bij vochtig weer, vochtige grond, bij
een te dichte stand en bij rassen met
veel blad. Bestrijding: zorgen voor een
goede afwatering, ruime plaatsing of
bonen leggen, geen te rijke bemesting
met stikstof (stalmest) en bij rassen
met veeel blad, bladplukken. Vrucht
wisseling toepassen, niet na sla, andijvie,
witlof, aardappel en komkommer. Zieke
planten direkt verwijderen en zorgen dat
geen aangetaste planten of de sclero
tiën blijven liggen, want hiermee over
wintert de schimmel.
Naam. Kunt u mij ook zeggen of
het mogelijk is om wanneer de ouders
niet getrouwd zijn het kind, bij aangifte
bij de Burgelijke Stand, de achternaam
van de eigen vader te geven?
Dit is inderdaad mogelijk. De vader
dient het kind dan wel eerst officieel
als het zijne te erkenen. Een huwelijk
(daarna) is dan niet noodzakelijk. U
kunt dit doen via een notaris, dan wel
op het gemeentehuis zelf.
van het demissionaire bestuur belt de
krant op en vraagt naar de naam van
de scribent. Maar de redakteur weigert
die te noemen. „Zulks doen we nooit,
meneer Bosseveld, anders zouden onze
mensen op de duur niet meer kunnen
werken. Maar om u gerust te stellen,
kan ik u dit wel zeggen: het komt niet
van onze correspondent in Dalewoud, de
heer Steenbeek. Kijkt u er hem alstublieft
niet lelijk op aan."
Ook van Bragen weet in de loop van
de dag, dat het artikel met commentaar
niet van Steenbeek is. De anderen accep
teren dit zonder meer en gaan over tot
de orde van de dag. Maar niet alzo het
publiek van Dalewoud. Die redeneert
wat bepaald niet onlogisch is hij zat
er die avond met zijn snoet bovenop,
dus had de krant het uit de eerste hand.
Het klopt toch zeker allemaal Nou
dan?
Chris Bijvank is na die gedenkwaar
dige avond niet meer op de school ge
komen. Bijvank heeft hem wijselijk een
paar dagen thuisgehouden, waarna hij
met hem naar de stad reed en voor el
kaar kreeg, dat de jongen daar ge
plaatst werd op een christelijke school,
waar een tamelijk streng regiem heer
ste. „We zullen proberen, of we wat
van hem kunnen maken, meneer," had
het schoolhoofd gezegd.
