EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND
NIEUWS-
Nieuwe loongolven onvermijdbaar
BEROEMD
No. 24 13 NOVEMBER 1970
37STE
LANGS DE STRAAT
scheldebode
de
De nieuwe looneisen van de vakbeweging voor 1971 liggen nog niet op tafel.
Verschillende oorzaken verklaren de vertraging. Met de uitkering ineens van
400,heeft de werknemerswereld al goeddeels een voorschot genomen op de
loonsverhoging voor 1971, alhoewel er bij de onderhandelingen voor de toe
komst nauwelijks meer over zal worden gesproken. Velen hebben die 400,
of de eerste helft daarvan, geïncasseerd als een nabetaling van te lage compen
satie voor recente kostenstijging.
De bouwvakkers bijvoorbeeld hebben al aangekondigd dat er volgend, jaar ze
ven procent verhoging van loon moet komen plus compensatie voor de prijs
stijging plus verbetering van andere arbeidsvoorwaarden.
Het is nog maar een eerste aanzet van de loon-onrust die ons wacht en die
van blijvende aard is. Het moge zo zijn dat de centrale werknemersorganisaties
de grote gevaren van nieuwe loongolven duidelijk zien, zij zullen de vloed niet
meer kunnen keren, ook al hebben zij om vijf voor twaalf het loonoverleg her
vat. De heer Kloos heeft verklaard dat men wel richtlijnen kan geven maar dat
mensen en organisaties steeds mondiger en onafhankelijker worden. De 400,
akties uit Rotterdam, die alles en iedereen meesleepten en die buiten de cen
trales omgingen, spreken in dit verband boekdelen.
REGERING IN EEN MOEILIJKE POSITIE
REDACTEUR ADMINISTRATEUR
J. M. C. VAN DER PEYL - KRUININGEN
MARKT 19 TELEFOON (01130) 1381 GIRO 2 84 25
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling ƒ2,15 per kwartaal
Franco per post 4,40 per halfjaar
Advertentieprijs 1-25 mm 4,50, verder 18 cent per mm
Excl. 4 B.T.W.
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
In te zenden vóór woensdag 12 uur
Verschijnt des vrijdags
UITGAVE
DRUKKERIJ F. VAN DER PEYL - KRUININGEN N.V.
haast. De reprodukties, die Openbaar
Kunstbezit uitgeeft, zijn veel royaler.
Maar ook de beste reprodukties kunnen
het werk zelf niet vervangen. Ze zijn
voor de één oefenmateriaal, voor de an
der speelmateriaal dat komt trou
wens bijna op hetzelfde neer. Als het
goed is, prikkelen ze, om het schilderij,
de prent, het beeld-zèlf te gaan zien.
Daarvoor biedt Openbaar Kunstbezit zijn
abonnees een museumkaart, die toegang
geeft, gratis of met reduktie, tot meer
dan 100 musea in Nederland en België.
Er zijn nog meer voordelen verbonden
aan een abonnement op Openbaar Kunst
bezit. Voor de abonnees, en alleen voor
hèn wordt elk jaar een kunstboek uit
gegeven. Boeken over Van Gogh, Ru
bens, Brueghel en andere „beroemde"
namen uit de kunst. Dit jaar een heel
ander boek, namelijk over de allermo
dernste kunst; om dé&rin thuis te ra
ken kan menigeen óók best wat hulp
gebruiken.
Want met dat verhaal over grootheid-
uit-voorbij-eeuwen zijn we er natuurlijk
nog helemaal niet. Er zijn ook tijdgeno
ten van ons bezig. Het woord „beroemd"
zit ons daarbij niet zo vóór in de mond,
of het moest al over een man als Pi
casso gaan. Die tijdgenoten proberen een
weg te vinden door wat er aan fijne,
gekke, onmogelijke en angstwekkende
dingen op hen - net als op ons af
komt; en ze leggen dat vast, schilde
rend, beeldbouwend, tekenend, of op tot
nu toe minder gebruikelijke manieren.
Daarbij betrokken te zijn is zeker net
zo belangwekkend als het ontdooien van
vroegere grootheid. Ook dat eigentijdse,
het kunstgebeuren van onze eigen ja
ren, is in het programma van Openbaar
Kunstbezit ruim vertegenwoordigd.
Naast de „beroemde" namen van
vroeger, Rembrandt, Frans Hals, Van
Gogh (en naast de kleinere meesters
van toen, die óók boeiend kunnen zijn),
kunstenaars van nu, die soms met mu
seum nog niet eens hebben gehaald. „En
die over vierhonderd jaar vast niét in
de eregalerij van het Rijksmuseum zul
len hangen", mompelt iemand die er
niet in gelóóft, ontevreden. Best moge
lijk. Dat zoekt de programmacommis
sie van Openbaar Kunstbezit in het jaar
2370 dan wel uit. Maar als kunstenaars
ons iets laten zien van onze eigen tijd,
van de wereld waarin wij thuis zijn (of
niet), dan is dat óók belangrijk. Van
daar, dat een jaargang Openbaar Kunst
bezit zo gemengd is, oud èn aller
nieuwst. Er wordt wel eens gevraagd:
waarom nu niet twee uitgaven, één met
oude en één met moderne kunst. Dan
kan iedereen kiezen volgens eigen
smaak. Nee, toch maar niet. Waarom
zou iemand, die alleen de 17de eeuw
maar de moeite waard vindt, zich niet
laten réken door wat een kunstenaar
beweegt die misschien wel 50 jaar jon
ger is dan hij zelf? En waarom zou
iemand, die meende, dat de wereld pas
is begonnen te draaien toen hij geboren
werd, zich niet eens gaan opwinden,
wanneer zo'n statig 17de-eeuws schilde
rij onder zijn ogen ontdooit, en „be
roemd" ineens heel dicht op je eigen
huid komt?
Vandaar Openbaar Kunstbezit. U
hoeft van de prijs niet wakker te lig
gen: 14,90 voor een hele jaargang.
Met 60 kleurenreprodukties, van de
hoogste kwaliteit, en gevarieerde infor
matie. Over „beroemd". Onder andere.
Jaargang 1971, 14,90 storten op post
giro 1665. Meer hoeft u niet te doen. U
ontvangt dan in januari de eerste af
levering thuis.
'K
ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN:
REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", MARKT 19, KRUININGEN
met bysluiting van een postzegel van 25 cent voor doorzending van uw brief
Wy willen u met deze adviezen zo goed mogelijk van dienst zyn en geven
zo mogelijk advies op elke vraag. Wy kunnen echter geen aansprakelijkheid
aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED.
De aversie van de werknemerscentra
les tegen artikel 8 van de loonwet, die
nu met hulp van de S.E.R. gehonoreerd
wordt, heeft verschillende zeer nare ge
volgen. Om te beginnen heeft het sa
menspel van werkgevers en -nemers de
regering in een moeilijke positie ge
manoeuvreerd. Naast de vrije lonen wor
den immers nu ook de vrije prijzen ge
predikt waarmee de grote ondernemin
gen eigenlijk een vrijbrief wensen om
het inflatiespook vrij te laten rondwaren
totdat het door het sociaal-economisch
leven zelf tot rust wordt gebracht.
Hoe gevaarlijk dit is hebben wij in de
V.S. van Amerika gezien, waar zelfs bij
een recessie de inflatie voortholde. De
regering is echter ook verantwoordelijk
voor de welvaart van zelfstandigen, be
jaarden en andere groepen. Zij kan dus
lonen en prijzen niet de vrije teugel la
ten. Het kabinet is echter nog extra ge
bonden door de naderende verkiezingen
en zal geen straffe maatregelen aan
durven uit vrees voor een politieke aan
slag op het leven van de regeringspar
tijen. De regering zou eerst een afwach
tende houding kunnen aannemen om in
te grijpen met een prijsstop en een loon-
pauze wanneer de zaak uit de- hand
dreigt te lopen. Maar dan is het meest
al al te laat.
Gevolgen.
De voortdurende hoogconjunctuur en
de ontwikkeling in de buurlanden, voor
al in west-Duitsland, spelen het stellen
van nieuwe eisen in de kaart. In de
bondsrepubliek dreigt ook al een loon-
ronde van tien tot twaalf procent. In
dien de brutostijging hier beperkt wordt
tot zeven a tien procent dan loopt deze
in afzonderlijke contracten ook spoedig
verder uit.
Een loonsverhoging van acht procent
betekent in werkelijkheid een reële wel
vaartsverbetering van circa twee pro
cent en niemand spreekt daarbij nog
over een aanpassing van de loonstij
ging aan de ontwikkeling van de pro-
duktiviteit.
Het moeilijke punt voor de regering
en de centrale bonden is dat noch de
een noch de ander de zaak van de lonen
en prijzen meer in de hand heeft. De ka
pitaalintensieve bedrijven zijn de koplo
pers bij het uitstippelen van het komend
loonniveau. Bij een krappe arbeidsmarkt
is het gehele bedrijfsleven gedwongen
daar in mee te gaan. Reeds is de situ
atie nu zo dat het geschetste proces zich
wel in sterker mate zal kunnen open
baren dan wij hebben geschilderd, maar
niet op een beperkter schaal. De gevol
gen voor de maatschappij-ontwikkeling
zullen wij onder ogen moeten zien.
Consumptie-vermeerdering.
Nieuwe loonsverhogingen met duide
lijk zichtbare inflatie-tendenzen zullen
de consumptievermeerdering extra op
jagen. Iedereen zal er naar streven zo
veel mogelijk geld in goederen om te
zetten. Enerzijds zal de arbeidssehaars-
te erdoor worden vergroot, terwijl deze
in Nederland reeds het grootste is van
Europa. De reële loonstijging zal daar
door wellicht tegenvallen waardoor de
arbeidsonrust weer toeneemt.
De arbeidsintensieve bedrijfstakken
zullen hun lasten zien stijgen. De uitval
van randbedrijven en zwakke eenheden
zal toenemen. Kleine maar ook grotere
bedrijven zullen hun deuren sluiten. Een
deel van hen zal het vege lijf nog wel
redden door zich te laten opkopen door
een sterke onderneming. In het algemeen
zal de rendabiliteit in het bedrijfsleven
dalen omdat een goed deel van de ver
wachte winst door kostenstijging wordt
afgeroomd. Door het bedrijfsleven opge
nomen leningen voor lange of middel
lange termijn vertragen de groeimoge
lijkheden omdat er geen of minder in
vesteringen beschikbaar zijn voor ex
pansie of rationalisatie.
De invloed van buitenlandse concerns
op het binnenlands bedrijfsgebeuren zal
weer toenemen, waardoor de deviezen
pot nadelig zal worden beïnvloed.
Daarnaast is het duidelijk dat bij de
voorspelde ontwikkeling de import steeds
meer de export zal overtreffen. Want
hoe wij ook tegen de forse loonerupties
opkijken, het is onmogelijk om deze
vloedgolven door stijgende produktiviteit
te dekken. Met dit beeld voor ogen zul
len wij het jaareinde ditmaal tegemoet
treden met de wetenschap dat de wal
van 1971 het schip van 1970 wel zal
moeten keren.
Belastingverhoging
De regering heeft het voornemen de
komende geldinjecties door stijgende be
lastingen af te romen. De vakbeweging
wil aan haar leden plannen voorleggen
om een stijgende belastingdruk te aan
vaarden met het doel meer geld beschik
baar te krijgen voor onderwijs, milieu
hygiëne en andere collectieve voorzie
ningen.
Wij zijn allen vervuld van goede voor
nemens om tot het uiterste te gaan met
behoud van een stijgend welvaartspa
troon.
Maar ieder voelt dat de ander een
stijgend stuk verantwoordelijkheid voor
het geheel op een ander tracht af te
schuiven. Men schuift en verschuift zo
lang dat men steeds meer beslissings
macht in handen van de staat legt. Onze
op private eigendom en dito verant
woordelijkheid gebouwde maatschappij
ondergraaft haar eigen fundamenten. De
uitkomst zou wel eens ontnuchterend
kunnen werken.
Drs. A. VAN MIERLO
(Nadruk verboden)
SUPERDELUXE BEUNHAAS
De rossige kuif van de wat lang uit
gevallen verdachte torende als een waar
schuwend vuurtorenlicht boven de om
ringende getuigen uit.
„We hoeven elkaar geen Mietje te
noemen", betoogde hij.
„Dat zou ik ook beslist niet op prijs
stellen", sneed de stem van de politie
rechter.
„Nee, maar we weten allemaal hoe
hij is", vervolgde het rossige licht hoog
boven de groene tafel.
„Dat weet ik helemaal niet. Dat moet
ik hier nog horen".
„Nou, de getuigen hier weten er an
ders alles van. Op die super-de-luxe
beunhaas kun je geen staat maken".
„Beunhaas? Ik een superdeluxe beun
haas? Dat is een nieuwe belediging!"
riep de al eerder beledigde partij.
„Nou, je hebt al 'ns eerder het beun-
tje gehaasd", vond de vuurtoren.
„Wannéér dan?"
„Als je dat dan precies wilt weten,
toen met die luifeltjes. Ik liep met de
order in m'n zak en nauwelijks stak jij
je neus bij die winkelier naar binnen of
je liep met dat luifeltje weg. Rara, hoe
kan dat?"
„Jij had helemaal geen order in je
zak. Die kreeg ik, omdat ik beter..."
De hamer roffelde.
„Ja, omdat je betere smoesjes brouwt".
„Wilt u wachten tot u wat gevréégd
wordt", onderbrak de politierechter. ,,U
staat hier wegens belediging en niet
voor de levering van luifeltjes. Daar heb
ik geen behoefte aan".
,,'t Zou anders niet gek zijn, zo'n be
scherming boven uw hoofd, nou hij daar
z'n gal staat te spugen", zei de beledig
de.
„We hebben nu alle getuigen ge
hoord", vervolgde de rechter, „en uit
drie verklaringen blijkt, dat verdachte
zich niet heeft vergewist van de juiste
toedracht van de zaak. Er is maar één
getuige,, die volhoudt dat er een af
spraak gemaakt is, waaraan door be
trokkene niet is voldaan".
„Niet voldaan? Zeg maar: met voe
ten getreden!" interrumpeerde de lan
ge, wiens gezicht nu langzamerhand net
zo rossig aanliep als zijn kuif daar
boven.
„Ik vraag me af, of deze ene getuige
wel de volle waarheid spreekt", deelde
de rechter mee. „Als dat niet zo is, zou
er sprake zijn van meineed. Blijft u bij
uw verklaring?"
„Dat is intimidatie!" kreet de vuurto
ren, nog roder. „Die anderen plegen
meineed, maar hij niet".
De hamer roffelde heftig. De verdach
te kreeg te horen, dat hij naar een cel
zou verhuizen als hij zijn mond niet hield
en de getuigen werd ernstig onder ogen
gebracht, dat zij de eed hadden afge
legd en dus de waarheid dienden te
spreken. Zo niet, dan zouden ernstige
maatregelen kunnen volgen. De parket
wacht trad al nader om zonodig een of
meer getuigen op staande voet te kun
nen arresteren.
„Als 't hier zó toegaat, verklaar ik
helemaal niks meer", schrok de enige
getuige décharge, de voorzitter van
een coöperatie.
„Kijk, kijk, die durft z'n verhaaltje
niet vol te houden", schamperde de
kroongetuige.
Het bleef een tijd hakketakken over
de gemaakte afspraak. Na lang zoeken
bleek het misverstand te schuilen bij de
voorzitter van de coöperatie, die nog niet
wist dat aan alle voorwaarden al was
voldaan toen de beledigde partij de gro
te order van de secretaris kreeg.
„En daar moesten nou zoveel woor
den over worden vuilgemaakt", baste de
officier. „Daarom moest er direkt een
stukje in de krant over beschaamd ver
trouwen en over schending van een ge
maakte afspraak. Nou, dat noem ik dan
beschaamd vertrouwen in de objectivi
teit en schending van de wetten van
wellevendheid. Hoe krijgt u het in uw
hoofd, maar direkt zo'n vuil stukje te
schrijven zonder tevoren goed te infor
meren hoe de zaak zich heeft toegedra
gen en zonder uw collega zelf te vra
gen, hoe het gegaan is! Aan dergelijk
beledigend geschrijf moet maar eens
paal en perk gesteld worden". En hij
vorderde honderd gulden boete, of tien
dagen.
Met een rood hoofd stamelde de lange
verdachte half verstaanbare woorden
over navraag, stellige verzekering, per
tinente voorzitter en zeker weten. De
politierechter wist echter heel zeker, dat
je van één kant niets met zekerheid
kunt weten en vonniste met 75,of
één week gevangenisstraf.
Nog vóór ze ook maar een woord
knauwerig Engels had laten horen, stond
ze daar als Amerikaanse. De bril, een
opzichtig spektakel, montuur van snoep-
kleurig plastic met hier en daar stuk
ken nadrukkelijk glimmend metaal. Het
gezicht vermoeid en met groeven van te
veel luxe; dat zijn andere groeven dan
van een leven lang hard werken. De
samengeknepen lippen, het lichamelijk
kenmerk van de absolute heerschappij
van moeder-de-vrouw, die ze ginds „mu-
mism" noemen; die lippen nog geaccen
tueerd door een dikke laag vals-paarse
lipstick.
Ze stond er, en rommelde in de kleur-
kaarten, die het Rijksmuseum voor zijn
bezoekers had uitgestald. Tenslotte had
ze er een stuk of vijf in de hand, een
paar landschapjes en wat 17de-eeuwse
dames en heren, breeduit zittend. Alle
maal typical Dutch. Ik stond naast haar.
Ze keek naar me op, hield me haar
prentbriefkaarten-oogst voor en sprak
de onsterfelijke woorden: „are these
ones famous", zijn deze beroemd?
De haastige toerist, die even ergens
garantie van beroemdheid hoopt te ha
len; om zelf goed te kijken heeft ze
geen tijd. Vanmiddag is er nog een boot
tocht door de grachten, en Volendam.
En morgen hijst ze zich weer in het
vliegtuig, want dan doet ze Parijs.
Toch is het zoeken naar „beroemde"
dingen uit het verleden misschien niet
eens zo zot. Als je voor zo'n schilderij
staat, lijkt het wel of de adem van de
grote man,, die het penseel heeft vast
gehouden over je heen blaast. Er zijn
mensen, die niet rusten, voor ze heb
ben gezeten op de stoel, waarop ook
Erasmus ooit gezeten heeft. Of die de
hemel bewegen en de koster bedriegen
om maar eventjes te kunnen staan op
de preekstoel, van waaraf Luther zijn
gelovigen toesprak. Alsof er met het
aanraken van die plaats een aansluit -
mogelijkheid was, door de eeuwen te
rug, op grootheid, die heeft geleerd. Een
wat bijgelovige manier van doen, waar
desondanks iets in zit.
Bij die stoel van Erasmus, waar de
toerist zo nodig even op moet zitten,
spreekt dat niet zo overtuigend, hoe
wel. Maar er zijn dingen, waarin groot
heid, een visie, een persoonlijkheid, in
derdaad door de eeuwen héén kan wor
den bewaard voor volgende generaties.
Eén van die dingen is de kunst. Er zijn
er meer. Maar in ieder geval is ook de
kunst zo'n geweldig diepvries-reservoir.
Het komt dan wél aan op een bruik
bare manier van ontdooien. Daarvoor
hebben we onze ogen. Bij sommige men
sen gaat dat vanzelf meteen goed, maar
de meesten van ons kunnen een handje
hulp best gebruiken. In ons land is dat
al heel gemakkelijk: Openbaar Kunst
bezit is binnen ieders bereik ook bin
nen het bereik van ieders beurs. Met
behulp van kwaliteitsreprodukties en
toelichtingen daarbij. Met televisie- en
radio-uitzendingen.
De Amerikaanse toeriste uit het be
gin van dit verhaal was helemaal te
vreden met een paar kleurkaarten van
„beroemde" schilderijen; ze had immers
Ronnie Tober. Wat is het adres
van Ronnie Tober?
Het adres van Ronnie Tober luidt:
Baden Powellweg 243, Amsterdam-Os-
dorp, flat 5 hoog.
Hagedis. Wij hebben 3 jonge ha
gedisjes van een paar maanden oud, af
komstig uit Frankrijk. Hoe houd ik deze
beestjes in leven, hoe groot worden ze
ongeveer en hoelang kunnen ze leven?
We hebben ze tot nu toe spinnen en
vliegen gegeven, maar 's winters zijn die
er niet. Wat moeten we ze dan geven?
Ten noorden van Spanje verschijnen
de typische hagedissen van midden-
Europa: Levendbarende hagedis (La-
certa vivipara); Duinzand- of heihage
dis Lacerta agilis)Smaragdhagedis
(L. viridis); Muurhagedis (L. muralis).
De smaragdhagedis is de grootste van
de vier en volwassen bereikt zij een
lengte van ca. 40 cm. De overige ca. 25
30 cm. De gemiddelde leeftijd van de
ze hagedissenfamilie (genus) is ca. 5
jaar, doch sommige exemplaren hebben
in gevangenschap toch een leeftijd van
12 jaar bereikt. Het gemakkelijkste
voedsel (ook in de winter) voor deze in
secteneters zijn meelwormen, welke u in
elke goede dierenhandel kunt kopen en
eventueel zonder veel moeite zelf kunt
kweken. Doch meelwormen mogen nooit
lang als hoofdvoedsel worden gevoerd,
daar zij een onverteerbaar chitinepant-
ser bezitten, wat op den duur spijsver
teringsmoeilijkheden kan opleveren. Aan
te bevelen is dan ook om hiernaast ma
den te voeren, deze kunt u in de koel
kast lang goed houden. Eventueel een
gedeelte apart op kamertemperatuur
houden en laten uitkomen, daarna de
pas ontpopte vliegen voeren met suiker
water en dan aan de hagedissen geven.
Voor verdere inlichtingen kunt u zich
wenden tot importeur en speciaalzaak
„De Natuurvriend", Donkere Gaard 5-7-
9, Utrecht, telefoon (030) 14864. Lec
tuur: De wereld der dieren, reptielen,
uitgever W. Gaade, Den Haag en Voed
sel voor aquarium- en terrariumdieren
door W. Jocher, uitgever Thieme, Zut-
phen.
Kaarten. Onlangs hoorde ik dat in
Amerika de verpakking van speelkaar
ten verzegels is. Waarom doet men dit
in Nederland niet? Ook lijkt me het
formaat van Amerikaanse speelkaarten
groter dan in Nederland. Is dit ook
juist?
Van deskundige zijde vernamen wij,
dat de afmetingen van speelkaarten ge
standaardiseerd zijn op 87 bij 57 mm.
Wel worden in Amerika kaarten ver
vaardigd voor slechtzienden, die afme
tingen hebben van 20 bij 10 cm en die
ook door de jeugd gebruikt worden en
wel een „beach playing card" worden
genoemd, omdat ze op het strand niet
zo spoedig onder het zand verloren kun
nen gaan. Van een officiële verzegeling
van kaarten in Amerika is geen spra
ke. Wel wordt de cellofaanverpakking
in het doosje wel eens voorzien van een
goud etiketje of zo, maar dat draagt
niet het karakter van verzegeling.
Bergen. Kunt u mij enige inlich
tingen verstrekken over het gebergte in
Tirol?
Tirol bevat in het noorden de hoog
ste delen van de noordelijke Kalkalpen
(Wetterstein, Karwendel, Kaisergeberg-
te enz.). Ten zuiden van de Inn liggen
de Retische Alpen met de Oetztaler,
Stubaier en Zellertaler Alpen die boven
de 2000 m reiken, met langgerekte,
smalle dalen. Oostwaarts bevinden zich
nog de Venediger- en Glocknergroep.
Het Zevengebergte is een deel van het
Westerwoud. Het bestaat uit trachiet,
een vulkanisch porfierachtig gesteente,
heldergrijs van kleur, bestaande uit al-
kaliveldspaat en een of meer ferromag-
nesiummineralen (Drachenfels, 321 m
hoog), fonoliet, ook wel klinksteen ge
noemd, een dicht vulkanisch, groen-
grauw gesteente. Grotendeels uit veld
spaat bestaande en basalt, een zeer hard
vulkanisch gesteente, meest in zuilen
voorkomend (Oelberg, 460 m en Peters-
berg, 331 m). Door erosie en denadatie
nog slechts een ruïne van vulkaanland-
(verwering en ontbloting) is het zuiden
schap.
Vooruitbetaling. Vooruitbetalingen
nemen steeds meer toe, zoals luisterbij
drage, gasbedrijf, radiobode, enz. Zo zijn
wij een voorschotbank van bedrijven en
zaken. Kan men ons er toe verplichten?
U moet goed onderscheiden tussen
diensten van de overheid, waarvoor be
taling wordt verlangd en overeenkom
sten die u aangaat met particulieren.
Als de overheid voor een bepaalde dienst
betaling verlangt, dan kan zij ook de
betalingswijze vaststellen. Aan het par
lement valt de taak toe, na te gaan of
de overheid dit op de juiset wijze doet.
Indien u met een particulier een over
eenkomst wilt aangaan (b.v. abonneren
op een blad) dan stellen de contractan
ten de bepalingen vast. Indien de ene
partij voor haar prestatie vooruitbeta
ling verlangt, dan staat haar dit vrij.
Van de andere kant kunt u, als u het
daar niet mee eens bent, weigeren de
overeenkomst aan te gaan.