EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND NIEUWS- Nieuwe loongolven onvermijdbaar BEROEMD No. 24 13 NOVEMBER 1970 37STE LANGS DE STRAAT scheldebode de De nieuwe looneisen van de vakbeweging voor 1971 liggen nog niet op tafel. Verschillende oorzaken verklaren de vertraging. Met de uitkering ineens van 400,heeft de werknemerswereld al goeddeels een voorschot genomen op de loonsverhoging voor 1971, alhoewel er bij de onderhandelingen voor de toe komst nauwelijks meer over zal worden gesproken. Velen hebben die 400, of de eerste helft daarvan, geïncasseerd als een nabetaling van te lage compen satie voor recente kostenstijging. De bouwvakkers bijvoorbeeld hebben al aangekondigd dat er volgend, jaar ze ven procent verhoging van loon moet komen plus compensatie voor de prijs stijging plus verbetering van andere arbeidsvoorwaarden. Het is nog maar een eerste aanzet van de loon-onrust die ons wacht en die van blijvende aard is. Het moge zo zijn dat de centrale werknemersorganisaties de grote gevaren van nieuwe loongolven duidelijk zien, zij zullen de vloed niet meer kunnen keren, ook al hebben zij om vijf voor twaalf het loonoverleg her vat. De heer Kloos heeft verklaard dat men wel richtlijnen kan geven maar dat mensen en organisaties steeds mondiger en onafhankelijker worden. De 400, akties uit Rotterdam, die alles en iedereen meesleepten en die buiten de cen trales omgingen, spreken in dit verband boekdelen. REGERING IN EEN MOEILIJKE POSITIE REDACTEUR ADMINISTRATEUR J. M. C. VAN DER PEYL - KRUININGEN MARKT 19 TELEFOON (01130) 1381 GIRO 2 84 25 Abonnementsprijs bij vooruitbetaling ƒ2,15 per kwartaal Franco per post 4,40 per halfjaar Advertentieprijs 1-25 mm 4,50, verder 18 cent per mm Excl. 4 B.T.W. Ingezonden mededelingen dubbel tarief In te zenden vóór woensdag 12 uur Verschijnt des vrijdags UITGAVE DRUKKERIJ F. VAN DER PEYL - KRUININGEN N.V. haast. De reprodukties, die Openbaar Kunstbezit uitgeeft, zijn veel royaler. Maar ook de beste reprodukties kunnen het werk zelf niet vervangen. Ze zijn voor de één oefenmateriaal, voor de an der speelmateriaal dat komt trou wens bijna op hetzelfde neer. Als het goed is, prikkelen ze, om het schilderij, de prent, het beeld-zèlf te gaan zien. Daarvoor biedt Openbaar Kunstbezit zijn abonnees een museumkaart, die toegang geeft, gratis of met reduktie, tot meer dan 100 musea in Nederland en België. Er zijn nog meer voordelen verbonden aan een abonnement op Openbaar Kunst bezit. Voor de abonnees, en alleen voor hèn wordt elk jaar een kunstboek uit gegeven. Boeken over Van Gogh, Ru bens, Brueghel en andere „beroemde" namen uit de kunst. Dit jaar een heel ander boek, namelijk over de allermo dernste kunst; om dé&rin thuis te ra ken kan menigeen óók best wat hulp gebruiken. Want met dat verhaal over grootheid- uit-voorbij-eeuwen zijn we er natuurlijk nog helemaal niet. Er zijn ook tijdgeno ten van ons bezig. Het woord „beroemd" zit ons daarbij niet zo vóór in de mond, of het moest al over een man als Pi casso gaan. Die tijdgenoten proberen een weg te vinden door wat er aan fijne, gekke, onmogelijke en angstwekkende dingen op hen - net als op ons af komt; en ze leggen dat vast, schilde rend, beeldbouwend, tekenend, of op tot nu toe minder gebruikelijke manieren. Daarbij betrokken te zijn is zeker net zo belangwekkend als het ontdooien van vroegere grootheid. Ook dat eigentijdse, het kunstgebeuren van onze eigen ja ren, is in het programma van Openbaar Kunstbezit ruim vertegenwoordigd. Naast de „beroemde" namen van vroeger, Rembrandt, Frans Hals, Van Gogh (en naast de kleinere meesters van toen, die óók boeiend kunnen zijn), kunstenaars van nu, die soms met mu seum nog niet eens hebben gehaald. „En die over vierhonderd jaar vast niét in de eregalerij van het Rijksmuseum zul len hangen", mompelt iemand die er niet in gelóóft, ontevreden. Best moge lijk. Dat zoekt de programmacommis sie van Openbaar Kunstbezit in het jaar 2370 dan wel uit. Maar als kunstenaars ons iets laten zien van onze eigen tijd, van de wereld waarin wij thuis zijn (of niet), dan is dat óók belangrijk. Van daar, dat een jaargang Openbaar Kunst bezit zo gemengd is, oud èn aller nieuwst. Er wordt wel eens gevraagd: waarom nu niet twee uitgaven, één met oude en één met moderne kunst. Dan kan iedereen kiezen volgens eigen smaak. Nee, toch maar niet. Waarom zou iemand, die alleen de 17de eeuw maar de moeite waard vindt, zich niet laten réken door wat een kunstenaar beweegt die misschien wel 50 jaar jon ger is dan hij zelf? En waarom zou iemand, die meende, dat de wereld pas is begonnen te draaien toen hij geboren werd, zich niet eens gaan opwinden, wanneer zo'n statig 17de-eeuws schilde rij onder zijn ogen ontdooit, en „be roemd" ineens heel dicht op je eigen huid komt? Vandaar Openbaar Kunstbezit. U hoeft van de prijs niet wakker te lig gen: 14,90 voor een hele jaargang. Met 60 kleurenreprodukties, van de hoogste kwaliteit, en gevarieerde infor matie. Over „beroemd". Onder andere. Jaargang 1971, 14,90 storten op post giro 1665. Meer hoeft u niet te doen. U ontvangt dan in januari de eerste af levering thuis. 'K ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN: REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", MARKT 19, KRUININGEN met bysluiting van een postzegel van 25 cent voor doorzending van uw brief Wy willen u met deze adviezen zo goed mogelijk van dienst zyn en geven zo mogelijk advies op elke vraag. Wy kunnen echter geen aansprakelijkheid aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED. De aversie van de werknemerscentra les tegen artikel 8 van de loonwet, die nu met hulp van de S.E.R. gehonoreerd wordt, heeft verschillende zeer nare ge volgen. Om te beginnen heeft het sa menspel van werkgevers en -nemers de regering in een moeilijke positie ge manoeuvreerd. Naast de vrije lonen wor den immers nu ook de vrije prijzen ge predikt waarmee de grote ondernemin gen eigenlijk een vrijbrief wensen om het inflatiespook vrij te laten rondwaren totdat het door het sociaal-economisch leven zelf tot rust wordt gebracht. Hoe gevaarlijk dit is hebben wij in de V.S. van Amerika gezien, waar zelfs bij een recessie de inflatie voortholde. De regering is echter ook verantwoordelijk voor de welvaart van zelfstandigen, be jaarden en andere groepen. Zij kan dus lonen en prijzen niet de vrije teugel la ten. Het kabinet is echter nog extra ge bonden door de naderende verkiezingen en zal geen straffe maatregelen aan durven uit vrees voor een politieke aan slag op het leven van de regeringspar tijen. De regering zou eerst een afwach tende houding kunnen aannemen om in te grijpen met een prijsstop en een loon- pauze wanneer de zaak uit de- hand dreigt te lopen. Maar dan is het meest al al te laat. Gevolgen. De voortdurende hoogconjunctuur en de ontwikkeling in de buurlanden, voor al in west-Duitsland, spelen het stellen van nieuwe eisen in de kaart. In de bondsrepubliek dreigt ook al een loon- ronde van tien tot twaalf procent. In dien de brutostijging hier beperkt wordt tot zeven a tien procent dan loopt deze in afzonderlijke contracten ook spoedig verder uit. Een loonsverhoging van acht procent betekent in werkelijkheid een reële wel vaartsverbetering van circa twee pro cent en niemand spreekt daarbij nog over een aanpassing van de loonstij ging aan de ontwikkeling van de pro- duktiviteit. Het moeilijke punt voor de regering en de centrale bonden is dat noch de een noch de ander de zaak van de lonen en prijzen meer in de hand heeft. De ka pitaalintensieve bedrijven zijn de koplo pers bij het uitstippelen van het komend loonniveau. Bij een krappe arbeidsmarkt is het gehele bedrijfsleven gedwongen daar in mee te gaan. Reeds is de situ atie nu zo dat het geschetste proces zich wel in sterker mate zal kunnen open baren dan wij hebben geschilderd, maar niet op een beperkter schaal. De gevol gen voor de maatschappij-ontwikkeling zullen wij onder ogen moeten zien. Consumptie-vermeerdering. Nieuwe loonsverhogingen met duide lijk zichtbare inflatie-tendenzen zullen de consumptievermeerdering extra op jagen. Iedereen zal er naar streven zo veel mogelijk geld in goederen om te zetten. Enerzijds zal de arbeidssehaars- te erdoor worden vergroot, terwijl deze in Nederland reeds het grootste is van Europa. De reële loonstijging zal daar door wellicht tegenvallen waardoor de arbeidsonrust weer toeneemt. De arbeidsintensieve bedrijfstakken zullen hun lasten zien stijgen. De uitval van randbedrijven en zwakke eenheden zal toenemen. Kleine maar ook grotere bedrijven zullen hun deuren sluiten. Een deel van hen zal het vege lijf nog wel redden door zich te laten opkopen door een sterke onderneming. In het algemeen zal de rendabiliteit in het bedrijfsleven dalen omdat een goed deel van de ver wachte winst door kostenstijging wordt afgeroomd. Door het bedrijfsleven opge nomen leningen voor lange of middel lange termijn vertragen de groeimoge lijkheden omdat er geen of minder in vesteringen beschikbaar zijn voor ex pansie of rationalisatie. De invloed van buitenlandse concerns op het binnenlands bedrijfsgebeuren zal weer toenemen, waardoor de deviezen pot nadelig zal worden beïnvloed. Daarnaast is het duidelijk dat bij de voorspelde ontwikkeling de import steeds meer de export zal overtreffen. Want hoe wij ook tegen de forse loonerupties opkijken, het is onmogelijk om deze vloedgolven door stijgende produktiviteit te dekken. Met dit beeld voor ogen zul len wij het jaareinde ditmaal tegemoet treden met de wetenschap dat de wal van 1971 het schip van 1970 wel zal moeten keren. Belastingverhoging De regering heeft het voornemen de komende geldinjecties door stijgende be lastingen af te romen. De vakbeweging wil aan haar leden plannen voorleggen om een stijgende belastingdruk te aan vaarden met het doel meer geld beschik baar te krijgen voor onderwijs, milieu hygiëne en andere collectieve voorzie ningen. Wij zijn allen vervuld van goede voor nemens om tot het uiterste te gaan met behoud van een stijgend welvaartspa troon. Maar ieder voelt dat de ander een stijgend stuk verantwoordelijkheid voor het geheel op een ander tracht af te schuiven. Men schuift en verschuift zo lang dat men steeds meer beslissings macht in handen van de staat legt. Onze op private eigendom en dito verant woordelijkheid gebouwde maatschappij ondergraaft haar eigen fundamenten. De uitkomst zou wel eens ontnuchterend kunnen werken. Drs. A. VAN MIERLO (Nadruk verboden) SUPERDELUXE BEUNHAAS De rossige kuif van de wat lang uit gevallen verdachte torende als een waar schuwend vuurtorenlicht boven de om ringende getuigen uit. „We hoeven elkaar geen Mietje te noemen", betoogde hij. „Dat zou ik ook beslist niet op prijs stellen", sneed de stem van de politie rechter. „Nee, maar we weten allemaal hoe hij is", vervolgde het rossige licht hoog boven de groene tafel. „Dat weet ik helemaal niet. Dat moet ik hier nog horen". „Nou, de getuigen hier weten er an ders alles van. Op die super-de-luxe beunhaas kun je geen staat maken". „Beunhaas? Ik een superdeluxe beun haas? Dat is een nieuwe belediging!" riep de al eerder beledigde partij. „Nou, je hebt al 'ns eerder het beun- tje gehaasd", vond de vuurtoren. „Wannéér dan?" „Als je dat dan precies wilt weten, toen met die luifeltjes. Ik liep met de order in m'n zak en nauwelijks stak jij je neus bij die winkelier naar binnen of je liep met dat luifeltje weg. Rara, hoe kan dat?" „Jij had helemaal geen order in je zak. Die kreeg ik, omdat ik beter..." De hamer roffelde. „Ja, omdat je betere smoesjes brouwt". „Wilt u wachten tot u wat gevréégd wordt", onderbrak de politierechter. ,,U staat hier wegens belediging en niet voor de levering van luifeltjes. Daar heb ik geen behoefte aan". ,,'t Zou anders niet gek zijn, zo'n be scherming boven uw hoofd, nou hij daar z'n gal staat te spugen", zei de beledig de. „We hebben nu alle getuigen ge hoord", vervolgde de rechter, „en uit drie verklaringen blijkt, dat verdachte zich niet heeft vergewist van de juiste toedracht van de zaak. Er is maar één getuige,, die volhoudt dat er een af spraak gemaakt is, waaraan door be trokkene niet is voldaan". „Niet voldaan? Zeg maar: met voe ten getreden!" interrumpeerde de lan ge, wiens gezicht nu langzamerhand net zo rossig aanliep als zijn kuif daar boven. „Ik vraag me af, of deze ene getuige wel de volle waarheid spreekt", deelde de rechter mee. „Als dat niet zo is, zou er sprake zijn van meineed. Blijft u bij uw verklaring?" „Dat is intimidatie!" kreet de vuurto ren, nog roder. „Die anderen plegen meineed, maar hij niet". De hamer roffelde heftig. De verdach te kreeg te horen, dat hij naar een cel zou verhuizen als hij zijn mond niet hield en de getuigen werd ernstig onder ogen gebracht, dat zij de eed hadden afge legd en dus de waarheid dienden te spreken. Zo niet, dan zouden ernstige maatregelen kunnen volgen. De parket wacht trad al nader om zonodig een of meer getuigen op staande voet te kun nen arresteren. „Als 't hier zó toegaat, verklaar ik helemaal niks meer", schrok de enige getuige décharge, de voorzitter van een coöperatie. „Kijk, kijk, die durft z'n verhaaltje niet vol te houden", schamperde de kroongetuige. Het bleef een tijd hakketakken over de gemaakte afspraak. Na lang zoeken bleek het misverstand te schuilen bij de voorzitter van de coöperatie, die nog niet wist dat aan alle voorwaarden al was voldaan toen de beledigde partij de gro te order van de secretaris kreeg. „En daar moesten nou zoveel woor den over worden vuilgemaakt", baste de officier. „Daarom moest er direkt een stukje in de krant over beschaamd ver trouwen en over schending van een ge maakte afspraak. Nou, dat noem ik dan beschaamd vertrouwen in de objectivi teit en schending van de wetten van wellevendheid. Hoe krijgt u het in uw hoofd, maar direkt zo'n vuil stukje te schrijven zonder tevoren goed te infor meren hoe de zaak zich heeft toegedra gen en zonder uw collega zelf te vra gen, hoe het gegaan is! Aan dergelijk beledigend geschrijf moet maar eens paal en perk gesteld worden". En hij vorderde honderd gulden boete, of tien dagen. Met een rood hoofd stamelde de lange verdachte half verstaanbare woorden over navraag, stellige verzekering, per tinente voorzitter en zeker weten. De politierechter wist echter heel zeker, dat je van één kant niets met zekerheid kunt weten en vonniste met 75,of één week gevangenisstraf. Nog vóór ze ook maar een woord knauwerig Engels had laten horen, stond ze daar als Amerikaanse. De bril, een opzichtig spektakel, montuur van snoep- kleurig plastic met hier en daar stuk ken nadrukkelijk glimmend metaal. Het gezicht vermoeid en met groeven van te veel luxe; dat zijn andere groeven dan van een leven lang hard werken. De samengeknepen lippen, het lichamelijk kenmerk van de absolute heerschappij van moeder-de-vrouw, die ze ginds „mu- mism" noemen; die lippen nog geaccen tueerd door een dikke laag vals-paarse lipstick. Ze stond er, en rommelde in de kleur- kaarten, die het Rijksmuseum voor zijn bezoekers had uitgestald. Tenslotte had ze er een stuk of vijf in de hand, een paar landschapjes en wat 17de-eeuwse dames en heren, breeduit zittend. Alle maal typical Dutch. Ik stond naast haar. Ze keek naar me op, hield me haar prentbriefkaarten-oogst voor en sprak de onsterfelijke woorden: „are these ones famous", zijn deze beroemd? De haastige toerist, die even ergens garantie van beroemdheid hoopt te ha len; om zelf goed te kijken heeft ze geen tijd. Vanmiddag is er nog een boot tocht door de grachten, en Volendam. En morgen hijst ze zich weer in het vliegtuig, want dan doet ze Parijs. Toch is het zoeken naar „beroemde" dingen uit het verleden misschien niet eens zo zot. Als je voor zo'n schilderij staat, lijkt het wel of de adem van de grote man,, die het penseel heeft vast gehouden over je heen blaast. Er zijn mensen, die niet rusten, voor ze heb ben gezeten op de stoel, waarop ook Erasmus ooit gezeten heeft. Of die de hemel bewegen en de koster bedriegen om maar eventjes te kunnen staan op de preekstoel, van waaraf Luther zijn gelovigen toesprak. Alsof er met het aanraken van die plaats een aansluit - mogelijkheid was, door de eeuwen te rug, op grootheid, die heeft geleerd. Een wat bijgelovige manier van doen, waar desondanks iets in zit. Bij die stoel van Erasmus, waar de toerist zo nodig even op moet zitten, spreekt dat niet zo overtuigend, hoe wel. Maar er zijn dingen, waarin groot heid, een visie, een persoonlijkheid, in derdaad door de eeuwen héén kan wor den bewaard voor volgende generaties. Eén van die dingen is de kunst. Er zijn er meer. Maar in ieder geval is ook de kunst zo'n geweldig diepvries-reservoir. Het komt dan wél aan op een bruik bare manier van ontdooien. Daarvoor hebben we onze ogen. Bij sommige men sen gaat dat vanzelf meteen goed, maar de meesten van ons kunnen een handje hulp best gebruiken. In ons land is dat al heel gemakkelijk: Openbaar Kunst bezit is binnen ieders bereik ook bin nen het bereik van ieders beurs. Met behulp van kwaliteitsreprodukties en toelichtingen daarbij. Met televisie- en radio-uitzendingen. De Amerikaanse toeriste uit het be gin van dit verhaal was helemaal te vreden met een paar kleurkaarten van „beroemde" schilderijen; ze had immers Ronnie Tober. Wat is het adres van Ronnie Tober? Het adres van Ronnie Tober luidt: Baden Powellweg 243, Amsterdam-Os- dorp, flat 5 hoog. Hagedis. Wij hebben 3 jonge ha gedisjes van een paar maanden oud, af komstig uit Frankrijk. Hoe houd ik deze beestjes in leven, hoe groot worden ze ongeveer en hoelang kunnen ze leven? We hebben ze tot nu toe spinnen en vliegen gegeven, maar 's winters zijn die er niet. Wat moeten we ze dan geven? Ten noorden van Spanje verschijnen de typische hagedissen van midden- Europa: Levendbarende hagedis (La- certa vivipara); Duinzand- of heihage dis Lacerta agilis)Smaragdhagedis (L. viridis); Muurhagedis (L. muralis). De smaragdhagedis is de grootste van de vier en volwassen bereikt zij een lengte van ca. 40 cm. De overige ca. 25 30 cm. De gemiddelde leeftijd van de ze hagedissenfamilie (genus) is ca. 5 jaar, doch sommige exemplaren hebben in gevangenschap toch een leeftijd van 12 jaar bereikt. Het gemakkelijkste voedsel (ook in de winter) voor deze in secteneters zijn meelwormen, welke u in elke goede dierenhandel kunt kopen en eventueel zonder veel moeite zelf kunt kweken. Doch meelwormen mogen nooit lang als hoofdvoedsel worden gevoerd, daar zij een onverteerbaar chitinepant- ser bezitten, wat op den duur spijsver teringsmoeilijkheden kan opleveren. Aan te bevelen is dan ook om hiernaast ma den te voeren, deze kunt u in de koel kast lang goed houden. Eventueel een gedeelte apart op kamertemperatuur houden en laten uitkomen, daarna de pas ontpopte vliegen voeren met suiker water en dan aan de hagedissen geven. Voor verdere inlichtingen kunt u zich wenden tot importeur en speciaalzaak „De Natuurvriend", Donkere Gaard 5-7- 9, Utrecht, telefoon (030) 14864. Lec tuur: De wereld der dieren, reptielen, uitgever W. Gaade, Den Haag en Voed sel voor aquarium- en terrariumdieren door W. Jocher, uitgever Thieme, Zut- phen. Kaarten. Onlangs hoorde ik dat in Amerika de verpakking van speelkaar ten verzegels is. Waarom doet men dit in Nederland niet? Ook lijkt me het formaat van Amerikaanse speelkaarten groter dan in Nederland. Is dit ook juist? Van deskundige zijde vernamen wij, dat de afmetingen van speelkaarten ge standaardiseerd zijn op 87 bij 57 mm. Wel worden in Amerika kaarten ver vaardigd voor slechtzienden, die afme tingen hebben van 20 bij 10 cm en die ook door de jeugd gebruikt worden en wel een „beach playing card" worden genoemd, omdat ze op het strand niet zo spoedig onder het zand verloren kun nen gaan. Van een officiële verzegeling van kaarten in Amerika is geen spra ke. Wel wordt de cellofaanverpakking in het doosje wel eens voorzien van een goud etiketje of zo, maar dat draagt niet het karakter van verzegeling. Bergen. Kunt u mij enige inlich tingen verstrekken over het gebergte in Tirol? Tirol bevat in het noorden de hoog ste delen van de noordelijke Kalkalpen (Wetterstein, Karwendel, Kaisergeberg- te enz.). Ten zuiden van de Inn liggen de Retische Alpen met de Oetztaler, Stubaier en Zellertaler Alpen die boven de 2000 m reiken, met langgerekte, smalle dalen. Oostwaarts bevinden zich nog de Venediger- en Glocknergroep. Het Zevengebergte is een deel van het Westerwoud. Het bestaat uit trachiet, een vulkanisch porfierachtig gesteente, heldergrijs van kleur, bestaande uit al- kaliveldspaat en een of meer ferromag- nesiummineralen (Drachenfels, 321 m hoog), fonoliet, ook wel klinksteen ge noemd, een dicht vulkanisch, groen- grauw gesteente. Grotendeels uit veld spaat bestaande en basalt, een zeer hard vulkanisch gesteente, meest in zuilen voorkomend (Oelberg, 460 m en Peters- berg, 331 m). Door erosie en denadatie nog slechts een ruïne van vulkaanland- (verwering en ontbloting) is het zuiden schap. Vooruitbetaling. Vooruitbetalingen nemen steeds meer toe, zoals luisterbij drage, gasbedrijf, radiobode, enz. Zo zijn wij een voorschotbank van bedrijven en zaken. Kan men ons er toe verplichten? U moet goed onderscheiden tussen diensten van de overheid, waarvoor be taling wordt verlangd en overeenkom sten die u aangaat met particulieren. Als de overheid voor een bepaalde dienst betaling verlangt, dan kan zij ook de betalingswijze vaststellen. Aan het par lement valt de taak toe, na te gaan of de overheid dit op de juiset wijze doet. Indien u met een particulier een over eenkomst wilt aangaan (b.v. abonneren op een blad) dan stellen de contractan ten de bepalingen vast. Indien de ene partij voor haar prestatie vooruitbeta ling verlangt, dan staat haar dit vrij. Van de andere kant kunt u, als u het daar niet mee eens bent, weigeren de overeenkomst aan te gaan.

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1970 | | pagina 1