Het oude Reimerswaal EUROPEES DIPLOMA Y00R ,DE BOSCHPLAAT' Jferenhof NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND 37STE JAARGANG No. 22 30 OKTOBER 1970 STETSON de scheldebode REDACTEUR ADMINISTRATEUR J. M. C. VAN DER PEYL - KRUININGEN MARKT 19 TELEFOON (01130) 1381 GIRO 2 84 25 Abonnementsprijs bij vooruitbetaling ƒ2,15 per kwartaal Franco per post f 4,40 per halfjaar Advertentieprijs 1-25 mm f 4,50, verder 18 cent per mm Excl. 4 B.T.W. Ingezonden mededelingen dubbel tarief In te zenden vóór woensdag 12 uur Verschijnt des vrijdags UITGAVE DRUKKERIJ F. VAN DER PEYL - KRUININGEN N.V. (Vervolg) De afkeer van onze voorvaderen van een orgel in de kerk had zijn wortels in de middeleeuwen. Een goed Rooms mu sicus schreef in 1568: „Maer eylacie, deze Const gelicks meer andere, werdt huydens daechs grotelick misbruyckt tot wellustige, scandalose en andere lichtveerdige liedekens ende danseriën" Een goede instructie was dus wel op zijn plaats. De kerk van Reimerswaal is nooit rijk geweest, tesamen met de armen was het bezit maar 121 gemeten. In de stad stond een klooster van de Zwarte- of Cellezusters, zij hadden voor al de plicht de pestlijders te verzorgen. Buiten de stad stond het klooster van de Reguliere kanunniken, het Mariën- hof. Sinds 1483 had Reimerswaal ook een rederijkerskamer. De rederijkerskamers waren zeer populair bij het volk. In hun toneelstukken hekelden ze allerlei misstanden en in hun woordgebruik wa ren ze niet altijd even keurig. De kamer van Reimerswaal: ,,De drie Korenbloemskens" won op een „land juweel" (d.i. een toneelspelers wedstrijd) in 1496 in Antwerpen de tweede prijs. Zo'n wedstrijd werd in 1507 in Reimers waal gehouden. Een bekend schilder, waarvan nog werk in de musea aanwezig is, was de in Zierikzee geboren Marinus de Zeeuw, ook wel Marinus Claesz. van Reymers- waele genoemd. In 1475 was hij lid van het St. Lucasgilde te Antwerpen, daar na ging hij in Reimerswaal wonen en later vestigde hij zich in Middelburg, waar hij meedeed met de Beeldenstorm. Hij werd met verbanning gestraft en stierf waarschijnlijk in 1568. In 1426 kreeg Leuven eén hogeschool. In de eerste vijfentwintig jaar van zijn bestaan waren daar veel Zeeuwse stu denten: 23 uit Middelburg, 15 uit Goes, 14 uit Reimerswaal en 12 uit Wemel- dinge. Eén der docenten was Laurens Pietersz. van Reymerswael. Reimerswaal had 15 gilden. De be reiding van zout was evenals die van meekrap, belangrijk. De handel, vooral in graan, vormde ook een grote bron van inkomsten, de stad lag aan een druk vaarwater. De achteruitgang van Reimerswaal is 1450 begonnen. Er brandden toen 32 zoutketen af, twee derde van de stad werd in de as gelegd. In het begin der zestiende eeuw was de economische toestand in de Neder landen niet gunstig. De steden moesten zware oorlogslasten betalen. In tal van steden kwamen de gilden in opstand. De belastingen („beden") die de Zeeuw se steden moesten opbrengen in 1492 waren als volgt: Middelburg 25 Zie rikzee 25 Reimerswaal 10 Goes 10 Tholen 5 Veere 5 Vlissin- gen 3 In 1520 verwoestte een grote brand 300 huizen. Toen kwam 5 november 1530, Sinte- Felix quaede Saterdach. We citeren Dresselhuys: „De wind welke eerst een tijdlang hevig uit het W. had gewaaid, liep toen om naar het N.W. en veranderde des morgens tus- schen 8 en 9 uren in eenen hevigen storm, die het water met buitengemeene snelheid rijzen deed. Reeds op den mid dag, en nog twee uren voor den vollen vloed, stroomde het water over de stra ten der steden, en over de kruinen van sommige dijken. Tegen dien aandrang waren sommige punten niet bestand. Nagenoeg ten zelfden tijde werd in het O. de sluis bij Kreecke weggeslagen en bezweek ten N. de dijk bij Lodijke. De ze laatste doorbraak zou welligt in den beginnen, daar zij nog geene twee ellen wijdte had, gestopt kunnen worden, doch de Heer van Lodijke, die voornemens was met groote kosten eene nieuwe ha ven te laten delven, weigerde, zegt men, te laten werken, verklarende: dat de zee voor hem arbeidde en hij nimmer spoediger en met minder kosten eene haven kon verkrijgen, dan op die wijze. De vloed, eens opening hebbende, maak te zich al ras meerder ruimte, en vorm de een gat, hetwelk bij eene breedte van 30 ellen eene diepte van 40 ellen had en nog heden ten dage als het gat van Lodijke bij de zeevarenden bekend is". Iedereen die de ramp van 1953 heeft meegemaakt, zou nu het verhaal verder kunnen vertellen! Alleen met dit ver schil, dat het bestuur van de polders in de middeleeuwen gebrek was georgani seerd en dat van de dijkgraven weinig goeds was te vertellen. Dijkgraaf Adriaen van Reymerswael stond al zeer slecht bekend. Men be schikte toen evenmin over de technische middelen om de ramp te beteugelen, terwijl een financiële organisatie, zoals wij die nu kennen, in die tijd ondenk baar is. Reimerswaal bleef als een eilandje nog 100 jaar bestaan. Heer Adriaen van Reymerswael ging met zijn vrouw Jo hanna de Glymes in Bergen op Zoom wonen. Hij stierf in 1534, zij in 1532. Hun grafzerk is nog te zien in de Herv. St. Geertruidskerk in Bergen op Zoom. De ridder en zijn vrouw liggen geknield voor een bidstoel. Het onderschrift luidt: Tscheyde deert. Reimerswaal bleef dus als een klein eilandje bestaan. Bij de overstroming van 1551 stond het watér 12 voet hoog in de kerk. In 1558 woedde er weer een hevige brand, bij de Allerheiligenvloed van 1570 moet het ook veel hebben ge leden. Smeekschriften aan de Staten hadden geen resultaat. In 1573 werd Reimerswaal door de Spanjaarden be legerd. Toen de Watergeuzen geen kans zagen de stad te houden, hebben ze eerst geplunderd en toen de stad in brand gestoken. „Zoo dat de Oorlog vol eindde 't geen de Waterwoede gespaard had", zegt Ermerins. Langzamerhand zijn toen de meer ge goede bewoners vertrokken. Van een Beeldenstorm in Reimerswaal weten we niets. De Reformatie werd in gevoerd, Christiaan Joes was in 1582 de eerste predikant. Nog in 1626 werd door de Staten een bedrag van 400 pond Vlaas 2400, om het allemodigste aan de zeewering te herstellen, geweigerd. In 1631 werden 4000 Spaanse krijgs gevangenen in Reimerswaal geïnter neerd, de laatste inwoners zijn toen naar Tholen vertrokken. In 1632 werd besloten om, wat er nog van de stad over was, ten bate van de schuldeisers te verkopen. Smallegange zegt: „Van den gehee- len boel van deze eertrjts soo blo eyende Stad wierden gemaakt tnegentig pon den grooten Vlaams ende drie Schel lingen, welke onder üe Crediteuren bij preferentie zijn verdeelt geworden. Soo dat dese Stad insolvent is gestorven". Ermerins vertelt: „In de maand Juni des jaars 1776, begaf ik mij met een Visschers Hengstschuit van Tholen der- waards en doorwandelde de Slikken, waar deze eertijds oude Stad gelegen was geweest, vond nog veel grondsla gen van huizen, ook van Stads buiten muren en torens, kon ook de plaats waar de kerk had gestaan onderschei den". Hij merkt op dat „de voorspoed en het geluk van het tijdelijke geen Erf goed is, maar veeltijds haastig voorbij gaat en snelt na zijn einde". Moge het de nieuwe gemeente Rei merswaal goed gaan. En als de grote plannen in verband met de Oosterschel- de en daarmee de veranderingen op het Verdronken Land van Zuid-Beveland doorgaan, hopen we, dat ons Zeeuwse land niet alleen welvarender, maar zeer zeker leefbaarder zal worden. Een heel oud boek stelt ons de vraag of wij niet weten dat het leven meer is dan het voedsel, en het lichaam meer dan de kleding. Wemeldinge C. PHILIPSE Natuurreservaat van internationale waarde heeft echter langzaam maar zeker een verandering ondergaan. Enerzijds is dit gekomen door afsluiting van de Zuider zee, anderzijds is het te danken aan de aanleg van de Stuifdijk, die negen kilo meter lang het duingebied van „De Boschplaat" beschermt. Deze, in het be gin wat schrale dijk ontwikkelde zich al spoedig tot stevige beschermer van het achter liggende land door begroeiing met helm, zeeraket, zandhaver en ander gewas. Aan de voet van de dijk ont stond slibvorming, waardoor weer an dere plantensoorten wortel konden schie ten. Ruige landschappen. Vooral aan de westkant ontstonden ruige duinlandschappen met typische benamingen als Loopduin en Paraplu duin. Duinen met grotendeels naakte, zondoorstoofde witte flanken, aan de glooiende west- en zuidwesthellingen be groeid met een rijke vegetatie aan bunt gras, havikskruid, rood zwenkgras en korstmossen. Hierdoor breidde het kleu renpalet van „De Boschplaat" zich ge stadig uit tot een fraai spel van grijs- violet naar zeegroen tegen een bijna witte achtergrond van zand. De steilere noordoostelijke hellingen van de duinen bieden een heel ander aspect. Donkergroene kraaiheide en eik varen boven een dek van bladmossen in variaties van smaragd tot goudgroen. In de duinvalleien hebben verschillende orchissoorten een goede voedingsbodem kunnen vinden, waaronder de moeras- wespenorchis, de vleeskleurige orchis en het handekenskruid. En de flora wordt doorweven met scheepshistorie door de aanwezigheid van de cranberry op „De Boschplaat". De zaden hiervan zijn door een schip breuk in het midden van de vorige eeuw op het voormalige eiland terecht geko men en vormen nu door een rijke oogst aan grote purperrode bessen een zekere bron van welvaart. En uiteraard zijn er de vogels. In de rijke vegetatie van „De Boschplaat" vinden zij een ruime voedselbron. Kie kendieven in blauw en grauw, velduilen, de altijd aanwezige meeuwen, eenden, scholeksters en talrijke andere bekende en minder bekende gevederde fluiters. Zij zijn de permanente bewoners van het natuurreservaat. „De Boschplaat". Voor de één mis schien een reden om nog eens wat te mijmeren over zijn vakantie van de af gelopen zomer op Terschelling, bij een ander roept het herinneringen op aan Sil de Strandjutter, die daar vele de cennia geleden het strand afschuimde. Maar altijd is er het zand, het water en de lucht die het eiland tot aan de ho rizon overkoepelt. En altijd zijn er de krijsende meeuwen. „De Boschplaat", weleer een schier eindeloze vlakte met hoog opwervelend zand, nu natuurreservaat, met sinds 19 oktober een Europees diploma. De toekenning hiervan voorlopig voor de duur van vijf jaar onder streept de internationale waarde van dit natuurreservaat. Het diploma werd overhandigd door de secretaris-generaal van de Raad van Europa de heer Lujo Toncic-Sorinj aan de staatssecretaris van Cultuur, Recreatie en Maatschap pelijk Werk Mr. H. J. v. d. Poel en aan de secretaris-generaal van Landbouw en Visserij, Mr. G. van Setten. Dit ge beurde op Terschelling, dus om zo te zeggen ter plekke. Een en ander vond plaats in het ka der van de aktiviteiten van de Raad van Europa, waarin een commissie zich be zig houdt met het behoud van de na tuur en de natuurlijke hulpbronnen. Uiteraard is een aantal deskundigen een kijkje gaan nemen op „De Boschplaat" en men was zeer onder de indruk. Vijf gediplomeerde jaren dus voor een land, dat tien kilometer lang en vier kilome ter breed is. Oorspronkelijk een eiland. Door het altijd in beweging zijnde zand van Terschelling kun je het niet met zekerheid zeggen, maar „De Bosch plaat" begint ongeveer bij strandpaal 20 en beslaat de oostkant van 'teiland. Oorspronkelijk is het natuurreservaat zelf ook een eilandje geweest, maar in de loop van de vorige eeuw is het door verzanding van het Koggediep een deel van Terschelling geworden. In het wad dengebied met zijn hoog en laag water vormde die „Boschplaat" tot 1929 even wel nog een aan alle zijden voor de zee toegankelijke zandplaat. Een kale zandvlakte met uitzondeimg van de zee vogels en een stuk of vijf ronde duinen van west naar oost. Deze dragen heel prozaïsche namen als Eerste, Tweede en Derde duintjes, Helmpollen en Amelan derduin. En vraag niet bij dit grootste natuur reservaat hoé groot die „Boschplaat" is, want de oppervlakte is slechts bij benadering aan te geven. Niet zozeer door de uitgestrektheid als wel vanwege de wisselwerking van eb en vloed. En juist dit maakt het natuurreservaat zo karakteristiek. Bij laag water gaat het om ongeveer 4400 ha en bij vloed blijft er 2950 ha over. Gaat het hoge tij bo vendien gepaard met een flinke noord westerstorm, dan is er voor de bezoe ker van „De Boschplaat" slechts 15 van het land over om de voeten droog te houden! De kale zandvlakte uit 1929 Om eens alleen te zijn. Ook de mens heeft „De Boschplaat" ontdekt. Het natuurreservaat is voor de recreatie van grote betekenis geworden. Niet voor de transistor-radio dragende mens. Nee, liever niet de grote, geluid- producerende massa. „De Boschplaat" is meer geschikt voor de individuele re creant, die zonder direkt op eenzaam heid uit te zijn, toch de rust zoekt en daardoor meer of minder bewust con tact met de natuur vindt. Het is juist deze groep recreanten, die het natuur reservaat steeds meer begint te ontdek ken. Om eens alleen te zijn, zonder ver keer of medemens. Alleen met rijk ge varieerde flora, de lucht, het water en de vogels. Behalve tijdens de broedtijd, want dan is „De Boschplaat" zelfs voor de eenzaamste recreant verboden ge bied. ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN: REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", MARKT 19, KRUININGEN met bysluiting van een postzegel van 25 cent voor doorzending van uw brief Wy willen u met deze adviezen zo goed mogelyk van dienst zyn en geven zo mogeiyk advies op elke vraag. Wij kunnen echter geen aansprakelijkheid aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED. Bromelia's. Hoeveel soorten bro melia's zijn er en hoe heten ze? Kunt u mij een boek noemen waarin ik beschrij vingen van bromelia's met foto's of te keningen aantref? De Bromeliaceeën (Ananasgewassen) tellen ca. 50 geslachten, met meer dan 1000 soorten. Ze zijn voornamelijk in heems in de warme en gematigde stre ken van Zuid-Amerika. Daar groeien ze voornamelijk op boomstammen en daar om voor een groot deel epiphylische planten. De voor ons meest bekende soorten zijn b.v.: Aechmea (Bilbergia), wel een der meest gekweekte. Verder Ananas, Aregelia, Billbergia, Cryptan- thus, Gusmania, Hechtia, Nidulasium, Pitcairnia, Tillandria, Vriesea. Al deze soorten zijn er in vele variëteiten. Ga eens een kijkje nemen in een goede vak- bibilotheek, een goed gesorteerde vak boekhandel, want er op zijn op dit ge bied vele boeken, eenvoudig of meer wetenschappelijk. Misschien is in Mid delburg of Goes wel wat voor u te vin den. Beestje. Wat zijn dit voor beestjes en hoe krijg ik ze uit mijn kelder? De toegezonden beestjes zijn exempla ren van de kleine kakkerlak (Duitse). Ze zijn echte nachtdieren en kruipen bij licht in spleten en kieren weg. Zijn zeer beweglijk. Eten alles wat de mens ook eet. Hebben ze niets te eten, dan kna gen ze aan papier, boeken, leer en zelfs aan kleren en eten ook gestorven soort genoten. Verspreiden een zeer onaange name stank en zijn zeer moeilijk te ver delgen. Voorzorgsmaatregel als b.v. alle etenswaren goed opbergen, verder ook alle rommel of vuil, waar ze zich ach ter kunnen verschuilen wegnemen. Van gen is moeilijk doordat ze zeer snel lopen. Verder 's nachts een natte dweil neerleggen waar ze graag inkruipen en dompel dan de dweil in kokend water. Op deze manier kan men er veel weg vangen. Daar ze van warmte houden, moet men in de omgeving van kachel, fornuis, haard en c.v. de nestelplaatsen opzoeken. Verder gebruikt men vallen in de vorm van b.v. een leeg biscuit- blik zonder deksel en plaatst dit in de keuken op de vloer. Tegen het blik plaatst u vier schuin oplopende plankjes of kartonnetjes. In het blik legt u een versnapering als b.v. banaan, bier, enz. waar ze dan op afkomen. Eenmaal in het blik kunnen ze er niet meer uit en kunt u ze doden. mark of world's most famous hat Natuurlijk bij in 't vierkantje Bergen op Zoom Nikkelen gulden. Ik heb een nik kelen gulden van 1967. Het haarnetje van H.M. de Koningin is bijna niet te zien, de bloemetjes die er op staan wel. Het haar is tamelijk wazig, de oorbel wel duidelijk. Rond het hoofd van de Koningin is een kleine uitholling. Is dit een misdruk? Het wil ons voorkomen dat uw gul den eerder een zwakke of slechte af slag is dan een misslag. De stempels die bij het slaan van munten gebruikt wor den slijten vanzelfsprekend en moeten dus zo nu en dan worden vervangen. De laatste munten daarvoor zijn dan vaak niet al te mooi. Deze hebben geen extra verzamelwaarde, zoals wel voor komt bij misslagen, waarvan de oorzaak duidelijk is aan te wijzen. Spaniel. Kunt u mij volledig in lichten over het spanielras? Wij menen dat wij u het best kunnen verwijzen naar de Nederlandse Spaniël Club, secr. mej. H. van Wessem, Am sterdam-C., Brouwersgracht 491, telef. (020) 338232. Hier kan men u ook be trouwbare adressen van spanielfokkers in de door u gewenste variëteit opgeven. Vereniging dragers bronzen leeuw. Weet u het adres en de doelstelling van de vereniging van dragers van de bron zen leeuw en het bronzen kruis? Het secretariaat van de Vereniging van dragers van de bronzen leeuw en het bronzen kruis is gevestigd in Nieu- wendam. Het adres van de secretaris, de heer V. Stolp, is Edammerpad 1, postbus 25, telefoonnummer (020) 68326/ 246173. In de bezettingstijd zijn ca. 2000 burgers en militairen onderscheiden we gens hun aktief aan het verzet deel nemen. Momenteel hebben zich van deze 2000 personen nog maar 153 in boven genoemde vereniging aaneengesloten, die gaarne ook uitbreiding van hun leden tal wensen, vandaar dat wij ter nadere informatie bovenstaand adres publice ren. Wasmiddelen. Doen de fabrieken die chemische wasmiddelen produceren, iets tegen de schadelijke invloed van deze produkten als ze in de natuur (het water) terechtkomen? Waar bestaan deze middelen hoofdzakelijk uit? Van het Rijksinstituut voor zuivering van afvalwater ontvingen wij als ant woord op uw vraag de volgende infor matie: De door u gebruikte aanduiding „chemische wasmiddelen" is veelomvat tend en kan daarom aanleiding geven tot misverstand. Bijvoorbeeld kunnen worden bedoeld organische oplosmidde len zoals perchlooracyteleen, die bij de zogenaamde dry-cleaning wordt ge bruikt, maar ook de oppervlakte-aktie- ve wasmiddelen. Tot de laatste kunnen worden gerekend de klassieke vetzure zepen, die eveneens chemisch van aard zijn en de zogenaamde synthetische de- tergenten. De groep synthetische deter- genten omvat een groot en nog steeds toenemend aantal produkten. Kamerverslagen. Waar kan ik de verslagen van de Kamerbijeenkomsten verkrijgen Bij de Staatsdrukkerij en Uitgeverij, Christoffel Plantijnstraat, Den Haag, telefoon (070) 814511 kunt u zich voor 48,-per jaar abonneren op de Ka merverslagen. Ook gedeelten uit deze uitgave kunnen worden besteld voor 0,22 per vel. Kastanjevlekken. Mijn zoontjes hebben met kastanjes gespeeld en vlek ken daarvan gekregen in hun kleren. Hoe krijg ik die weg? In kastanjes zit looizuur, wat moei lijk te verwijderen is. Te proberen zijn de volgende middeltjes: a. soda-oplos- sing geeft altijd een goed resultaat bij vlekkenbehandeling; b. tetra (beter dan benzine, laat geen vlekken of randen na)c. sterke zoutoplossing (in de zon bleken)Met schoon water naspoelen. Zonodig herhalen. Advies: elk van deze drie middelen pleksgewijze proberen. NIEUWE NAAM: VEILIG VERKEER NEDERLAND Het Verbond voor Veilig Verkeer heet voortaan Veilig Verkeer Nederland. Die naamsverandering lag al besloten in het aanvaarden van de gewijzigde statuten van het Verbond in een op 12 juni j.l. gehouden buitengewone alge mene ledenvergadering. Bij Koninklijk Besluit van 31 augustus zijn de gewij zigde statuten koninklijk goedgekeurd. Hiermee is nu ook de naam van het Verbond officieel gewijzigd in Veilig Verkeer Nederland.

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1970 | | pagina 1