NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND
Wintersport in Bulgarije
anders en... goedkoper
Desiree
DerloDingsrincjen
gaan
n liefde lang
mee.
37STE JAARGANG
No. 19
9 OKTOBER 1970
LANGS DE STRAAT
de scheldebode
REDACTEUR ADMINISTRATEUR
J. M. C. VAN DER PEYL - KRUININGEN
MARKT 19 TELEFOON (01130) 1381 GIRO 2 84 25
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling 2,15 per kwartaal
Franco per post f 4,40 per halfjaar
Advertentieprijs 1-25 mm ƒ4,50, verder 18 cent per mm
Excl. 4 B.T.W.
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
In te zenden vóór woensdag 12 uur
Verschijnt des vrijdags
UITGAVE
DRUKKERIJ F. VAN DER PEYL - KRUININGEN N.V.
Eén van de meest sprekende produk-
ten van de welvaart is de royale va
kantie, die de meeste werknemers te
genwoordig ten deel valt. Voor velen is
het mogelijk om twee maal per jaar
veertien dagen alle zorgen te vergeten.
Dat is trouwens zo zullen vele me
dici verzekeren beslist geen overbo
dige luxe in deze turbulente tijd. De
tweede vakantie wint terrein. Het is
dan ook geen wonder, dat de op de wes
terse valuta azende Bulgaren hun in ijl
tempo groeiende toeristenindustrie voor
een niet onbelangrijk deel op de win-
tergasten richten.
In de laatste jaren heeft Bulgarije
zijn Zwarte Zee-kust aantrekkelijk we
ten te maken voor toeristen uit alle de
len van de wereld. Er werden aan de
prachtige stranden luxueuze hotels ge
bouwd, er rezen vakantiesteden uit de
grond met het meest moderne comfort,
gepaard aan de traditionele folklore.
Bulgarije buit zijn sterke kanten uit:
het weer, de mooie stranden, de folklo
re, de keuken en niet in de laatste plaats
de vriendelijkheid en gastvrijheid van
de bevolking. Maar de Balkan heeft
meer. Het land is gezegend met een
Oost-Europees landklimaat, hetgeen met
zich meebrengt dat de zomers lang en
warm zijn en de winters lang en koud.
Een ideaal land dus voor de winter
sport. En... is een wintersportvakantie
niet een heerlijke afwisseling voor
Spaanse-zon-zoekers
Minder dan een uur rijden van de
Bulgaarse hoofdstad Sofia ligt midden
in het Vitoscha gebergte op bijna twee
duizend meter hoogte een ideaal win
tersportgebied. Zeventig kilometer ten
zuiden van Sofia, in het Rilla gebergte
vindt men het plaatsje Borovetz. Hier,
op deze beide plaatsen, concentreert
zich de Bulgaarse wintersport. Het is
nog niet zo lang geleden, dat het voor
namelijk Bulgaren waren, die hier de
lange latten onder bonden. Maar de
ontstuimige resultaten die de toeristen
industrie aan de Zwarte Zee-kust op
leverde, bracht de Bulgaarse regering
ertoe, om ook in de Vitoscha en het
Rilla gebergte accomodatie te creëren
voor westerse toeristen. Zij vinden daar
om behalve de zekerheid van altijd
verse sneeuw skiliften, rodelbanen
en niet te vergeten de gezelligheid van
de knusse hotels, waar het ook na zons
ondergang goed toeven is. Want vooral
in het laatste zijn de volkeren van de
Balkan sterk. Hijn wijnen, hun zigeu-
nermuziek, hun hele levensstijl zal de
westerse toerist bijzonder aanspreken.
Er zijn tal van redenen om nu eens
niet naar de geijkte wintersportplaat
sen te reizen. De belangrijkste is waar
schijnlijk, dat zelfs voor de meest en
thousiaste ski-liefhebber een vakantie
in de sneeuw toch nog meer behelst dan
het verblijf op de piste. Hij zoekt in de
winter de sfeer van de gezelligheid
's avonds achter een goed glas wijn. Niet
altijd de chique van de après ski maar
wel het genoegen van het contact met
andere mensen, de rust van de avond
vol gezellige kout, de zon en de ijle berg
lucht. Welaan, Bulgaren zijn vriendelij
ke mensen, die vaak hunkeren naar het
contact met toeristen uit het westen, die
gastvrij zijn en die weten wat een mens
toekomt die „eruit" wil zijn.
Contact met die andere wereld, die
voor velen van ons nog zoveel geheimen
heeft, dat is één. De prijskaart die de
Bulgaren de westerse toeristen voor de
neus toveren is twee, drie, vier en vijf.
Waar ter wereld kan men voor vijftien
cent plaats nemen in een sleeplift? De
luxe van een stoeltjeslift kost 36 cent.
Maar een tienritt enkaart daarmee vraagt
toch niet meer dan een offer van 2,80.
Dat ter indicatie van het prijsniveau in
deze moderne wintersportgebieden. Wie
enigszins bekend is met de bedragen,
die in de gerenommeerde oorden worden
gevraagd, zal bij wijze van spreken met
zijn oren klapperen, als hij leest dat de
huur van een paar ski's per dag niet
meer kost dan negentig Nederlandse
centen. En wie heel luxe wil doen en de
allernieuwste fiberglasski's onder wil
binden, hoeft daar per dag toch niet
meer voor te betalen dan een gulden
en tachtig cent. Echte skischoenen....
een gulden per dag. Waarbij dan nog
komt, dat de Bulgaren uitstekende ski
ers zijn en nog betere instructeurs. Alle
mogelijkheden om les te nemen zijn er,
voor beginners en voor gevorderden.
En... niemand hoeft in de rij te staan,
want op het ogenblik zijn de mogelijk
heden nog niet zo bekend, dat de grote
trek naar Bulgarije al begonnen is. Over
enkele jaren zal dat wel anders zijn. Zo
is het ook met het Goudstrand aan de
Zwarte Zee gegaan, waar na een korte
aanloopperiode zoveel belangstelling
voor bestaat, dat het Eindhovense reis
bureau FIT, dat de Bulgaarse markt
voor Nederland ontsluit, nu ten minste
vier volle vliegtuigen per week van
Schiphol laat vertrekken met een lading
zonzoekers.
Bulgarije is een geweldig toeristen-
land. Het heeft zich voorgenomene om
in enkele jaren tijds een van de groot
ste trekpleisters van Europa te worden
en neemt daarvoor alle maatregelen. De
hotels zijn uitstekend geoutilleerd en de
bediening is zeer persoonlijk, omdat
iedere gast uit het westen nog een man
en een vrouw is, die speciale aandacht
krijgt. Met name de wat oudere kell-
ners stellen er een eer in, de speciali
teiten van de zo voortreffelijke Bul
gaarse keuken aan hun gasten voor te
zetten. En de fabuleuze zigeunermusici
zijn blij, dat het contact met het westen
wordt hersteld en zij hun opwindende of
melancholieke melodieën in de oren van
de nieuwe gasten kunnen spelen. Spe
ciaal voor de westerse toeristen zijn
overal dollarwinkels gevestigd, waar
men voor dollars, guldens, marken of
andere harde valuta van alles kan ko
pen.
In het Vitoscha of het Rilla geberg
te, tweeduizend meter boven de zee
spiegel, bouwt de Bulgaarse regering
een nieuw Goudstrand-voor-de-winter.
Er zijn restaurantjes en bars, schaaps
kooien en natuurlijk de paarden, die in
deze wintermaanden de slee door de
beboste bergen trekken. Hier schijnt de
zon op de rodelbaan, waar je ook al
weer bijna-voor-niks gebruik van kunt
maken. Sleetjes kosten een hele gulden
per dag... En dan praten we nog niet
over de geweldige wandelmogelijkheden,
wat niks kost in de letterlijke beteke
nis van het woord. Het echte mondaine
vermaak van de westerse wintersport
oorden moet men in een land als Bul
garije niet verwachten, maar daar staat
tegenover de gemoedelijkheid en de in
timiteit. Trouwens, zijn alle winter
sporters nu zo gek op dat mondaine en
kostbare gedoe van de après-ski pakken
en zo meer. Een dansje bij kaarslicht
achter een goed glas wijn is gezelliger,
gewoner... en aanzienlijk minder duur.
Het hotel Shtaslivetza, waar het goed toeven is en vanwaar men direkt
aan een skitocht kan beginnen.
Het Eindhovense reisbureau FIT, dat
zo'n belangrijke bijdrage heeft geleverd
aan het ontsluiten van de Zwarte Zee
kust voor Nederlandse toeristen heeft
nu ook het organiseren van wintersport
vakanties naar dit land ter hand geno
men. Met een Iljoesjin 18 van de lucht
vaartmaatschappij Bulair vliegt FIT
wekelijks naar Sofia. Een wintersport
vakantie van 15 dagen, all-in, d.w.z. in
een hotel met vol pension kost dan nog
lang geen vijfhonderd gulden in de
meest luxueuze uitvoering en in de
goedkoopste 369. Wie zei, dat de win
tersport alleen voor de rijken der aarde
bestemd was? Vergeet het van nu af
aan maar...
"v.
gfrs&Sk'
ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN:
REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", MARKT 19, KRUININGEN
met bqsluiting van een postzegel van 25 cent voor doorzending van uw brief
Wy willen u met deze adviezen zo goed mogelijk van dienst zijn en geven
zo mogelyk advies op elke vraag. Wij kunnen echter geen aansprakelijkheid
aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED
Tijdens een wintersportvakantie in Bulgarije waant men zich in een
sprookjesland.
Temperatuur. Kunt u mij zeggen
hoe het komt dat wij de temperatuur
van 36 37 graden in ons lichaam goed
kunnen verdragen, maar als deze tem
peratuur buiten het lichaam is dat we
het zeer warm krijgen?
Het menselijk lichaam is warmbloe
dig, d.w.z. zijn temperatuur is onder
normale omstandigheden hoger dan die
van de omgeving en ligt vrijwel con
stant tussen 36.5 en 37 gr. C. Deze be
trekkelijk hoge warmtegraad wordt in
stand gehouden door de verbranding
van de door het voedsel toegevoerde
brandstoffen (koolwaterstoffen) met de
in de ingeademde lucht aanwezige zuur
stof, die door de rode bloedlichaampjes
gebonden en naar alle delen van het li
chaam gevoerd worden. Omdat de tem
peratuur van de omringende lucht als
regel dus lager ligt dan die van ons
lichaam, staan wij altijd een deel van
de geproduceerde warmte aan de lucht
af en hoe groter dat verschil in tem
peratuur is hoe meer warmte afgestaan
wordt. En hoe hoger de temperatuur
van de omgeving ligt, hoe minder warm
te afgestaan wordt. De uitdrukking „wij
krijgen het warm" geeft de situatie heel
duidelijk weer. Ons lichaam produceert
meer warmte dan voor het bereiken van
de ca. 37 gr. C nodig is en wij beschik
ken over twee middelen om de over
tollige warmte kwijt te raken: de zweet-
kliertjes in de huid scheiden overvloedi
ger uit, het vocht verdampt, waarbij de
door die verdamping benodigde warmte
aan het lichaam onttrokken wordt. Ver
der verwijden zich de bloedvaatjes in de
huid (die dan een rode kleur vertoont,
doordat de rode bloedvloeistof door de
opperhuid heen schijnt), waardoor het
warme bloed overvloedig in de huid
aanwezig, gemakkelijker zijn warmte
afgeeft. Meer kan het lichaam zelf niet
doen, zodat wij zelf andere middelen
aangrijpen om de warmte-afgifte te be
vorderen zoals minder kleding, venti
latie en baden in koel water. Volledig
heidshalve vermelden wij ook nog de
wijze waarop ons lichaam zelf zich te
weer stelt tegen te grote afkoeling. De
bloedvaatjes in de huid vernauwen zich
(gepaard met een bleke kleur) waar
door minder bloed aanwezig is en min
der warmte wordt afgestaan. Door sa
mentrekking van de huidspiertjes ont
staan kippevel, gevolgd door rillen en
klappertanden, welke onwillige spier
bewegingen een extra warmteproduktie
veroorzaken. Meer kan ons lichaam zelf
niet doen, maar ook nu kunnen wij an
dere middelen aangrijpen om de warm
teproduktie te verhogen door stampen
met de voeten, slaan met de armen,
door „warmere" kleding aan te trekken
(eigenlijk is de kleding zelf niet warm,
maar tussen het lichaam en de kleding
bevindt zich dan lucht en lucht is een
slechte warmtegeleider). Tenslotte kun
nen we de temperatuur in onze wonin
gen opvoeren, waardoor het verschil in
temperatuur tussen die van ons lichaam
en van de omgeving minder wordt en
eveneens de warmte-afgifte.
21 e zelf de
Uitgebreide Desire©
kollektie bij:
HORLOGER
JUWELIER
OPTICIEN
DIJKWELSESTRAAT 22
KAPELLE - BIEZELINGE
TELEFOON (01102) 1223
Titanic. In 1908 verging de „Ti
tanic". Een jongeman uit Amerika, ge-
emigreerd met zijn ouders uit Rusland,
ving als eerste de noodsignalen op van
het zinkende schip. Zijn hobby was sei
nen. Later is hij een groot man gewor
den. Leeft hij nog? Weet u zijn naam
en adres?
De Engelse oceaanstomer „Titanic"
kwam op zijn eerste reis op 14 april
1912 in aanvaring met een ijsberg, waar
door het schip zonk en 1517 personen
om het leven kwamen. Een boeiend re
laas van deze gebeurtenis biedt de Pris
ma-uitgave „Een nacht om nooit te ver
geten" door Walter Lord. Hierin wordt
o m. melding gemaakt van David Sar-
noff, een jonge marconist, die tot de
eersten behoorde tot wie de pas in ge
bruik gestelde code S.O.S. flauw door
drong, terwijl hfl zich op het dak be
vond van het warenhuis Wanamakerin
New-York. Van de bibilotheek van het
Nederland—Amerika Instituut ontvin
gen wij nog de volgende informatie over
David Samoff: Hij werd op 27 februari
1891 te Minsk geboren, emigreerde met
zijn ouders in 1900 naar Amerika. Op
22-jarige leeftijd werd hij al assistent
chef van de Marconi Company in New-
York, en in 1947 directeur van de R.
C.A. Communication M.C. Nu is hij bri
gade-generaal in het Amerikanase leger
en heeft veel onderscheidingen ontvan
gen, o.m. als radio-pionier. Hij schreef
het boek „Looking ahead" (1968). Zijn
correspondentie-adres is: R.C.A. Bud
ding, 30 Rockefeller Plaxa, New-York
City, 10020.
DE DOORGEEFSTOMP
Als we verdachte A mochten geloven,
dan stond hij voor het hekje als de
armzalige aangevallen armoedzaaier, die
hem aangedaan leed alleen maar met
goed kon vergelden en niet in staat zou
zijn één vinger („Laat staan een hand,
edelachtbare") tegen een mede-armoed
zaaier op te heffen. En toch werd hem
door de officier van justitie een flink
aantal slagen ten laste gelegd.
„Hoe kan dat dan?" wilde de politie
rechter weten.
A wees op een breedgeschouderde B
op de getuigenbank.
„Deze bruut, edelachtbare, deze broek-
vol-bruut heeft mrj die stomp gegeven
met de brutale mededling: die is voor
je broertje. Een uur lang heb ik moeten
wachten, edelachtbare, voor m'n broer
er aan kwam. En een uur is lang, edel
achtbare, als je met een stomp in je
maag zit..."
„En uw broer kon u pas naar 't zie
kenhuis brengen?"
„Nee, nee, eerst moest ik 'm toch die
stomp nog doorgeven... En wat gebeurt
er, meneer de edelachtbare, m'n eigen
ste broer néémt die stomp niet en geeft
mij nog een gevoelige mep er overheen
met de boodschap: geef die maar aan
je vrindje. Nou, die B is m'n vrind
niet en u snapt wel, dat ik geen zin
had voor niks niemendal zo'n dreun op
te lopen. Nou, had u gedacht... toen B
eindelijk binnen mijn bereik kwam, had
ie nog een tweede stomp voor m'n broer
in z'n petto.
„En u houdt vol, dat u hèm niets ge
daan hebt?"
„Hoe kon ik wat terugdoen? Voor ik
het wist, lag ik in 't ziekenhuis met
een finale hersenbloeding".
„Een lichte hersenschudding", verbe
terde de officier. „Een héle lichte, want
u mocht dezelfde dag alweer het zie
kenhuis uit".
Getuige B zat al te popelen om zijn
lezing van het gebeuren te geven en nu
hoorden we een heel ander verhaal. Hij
noemde A de afmattende, afgrijselijke
achterbakse achterklap, die altijd wel
iets te roddelen had. Maar B zou als de
betere buur bezwerend de handen heb
ben opgeheven om de ander van zich af
te duwen, toen deze A zelfs zijn nobele
broeder ging bekladden. En toen A ook
nog dorst te dreigen, dat genoemde no
bele broeder B wel eens mores zou le
ren, meende B het aan de gemeenschap
verplicht te zijn, A een klein aandenken
cadeau te doen, in de vorm van een
lichte en vermanende tik, welke A dan
aan zijn broeder zou kunnen uitreiken.
„Maar toen istie helemaal niet naar
z'n broer toegegaan, meneer de edele.
Hij heeft eerst mij toegetakeld en toen
later zijn broer er bij gehaald, zodat die
mij ook nog 's te grazen zou nemen".
Toen kwam de bewuste broer als ge
tuige voor.
„Zet u ze allebei maar een poosje in
de kast, edelachtbare, want die twee
zitten mekaar voortdurend in de haren
en als ik probeer ze van mekaar te ha
len, krijg ik van twee kanten op m'n
bast".
„Dus beiden hebben geslagen!" con
cludeerde de politierechter snel.
„Hij ook!" roepen A en B.
Doch de officier had uitsluitend A en
B gedagvaard, omdat de broer niet was
aangeklaagd. Tegen A getuigden B en
A's broer en tegen B getuigden A en
zijn broer. Wat er nog tegen de broer
werd ingebracht, werd ambtshalve ge
negeerd. En wat de getuigen in elkan
ders zaken tegen elkaar inbrachten,
week in alle opzichten zo van elkaar
af, dat er ook tegen A en B geen ver
oordelingen konden volgen. De officier
moest vrijspraak vorderen wegens ge
brek aan bewijs.
Nog in de marmeren gang van het
gerechtsgebouw hoorden we broer-lief
tegen de beide kemphanen dreigen: „Wie
van jullie nog ééns het lef heeft een
aanklacht in te dienen, zal ikDe
rest ging helaas in het geroezemoes
verloren.
(Nadruk verboden)
d' ARGENTY
