De konsekwenties van de wet
op bijzondere ziektekosten
t ni j_
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND
LANGS DE STRAAT
LAND- EN TUINBOUW
OPREIS
OVERDENKING
35STE JAARGANG
No. 4
28 JUNI 1968
lIlLLEQLN
de scheldebode
REDACTEUR
J. A. WESTSTRATE MIDDELBURG
ROUAANSE KAAI 21 TELEFOON (01180) 2453
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling f 1,80 per kwartaal
Franco per post f 3,60 per halfjaar
ADMINISTRATIE
J. M. C. VAN DER PEYL KRUININGEN
MARKT 19 TELEFOON (01130) 1381 GIRO 2 84 25
Advertentieprijs 1-25 mm f 3,75, verder 15 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
In te zenden vóór woensdag 12 uur
UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „DE SCHELDEBODE"
Verschijnt des vrijdags
DRUK F. VAN DER PEYL - KRUININGEN N.V.
De invoering van de Algemene Wet
Bijzondere Ziektekosten (A.W.Z.B.) heeft
de vraag doen rijzen welke konsekwen
ties deze A.W.B.Z. heeft voor de parti
culiere ziektekostenverzekeringen van
hen, die niet zijn verzekerd ingevolge de
Ziekenfondswet.
Teneinde deze vraag zo goed mogelijk
te kunnen beantwoorden heeft het Cen
trum Hoger Personeel van het N.V.V.
een onderzoek ingesteld. Het heeft on
derzocht welke regelingen zij gewoon
lijk treffen ter bestrijding van ziektekos
ten, waaronder ziekenhuiskosten, sana-
toriumverpleging, opname in verpleeg
huizen en verpleging in psychiatrische
inrichtingen natuurlijk een belangrijke
plaats innemen.
In de meeste gevallen bleek de kern
van elke verzekering op dit gebied (het
zij via een collectieve regeling, via een
individuele polis, dan wel krachtens een
voorziening voor bepaalde personen van
overheidspersoneel) te liggen in een zie
kenhuisverzekering met de daarbij be
horende kosten. Deze ziekenhuisverzeke
ringen dekken in de meeste gevallen vol
ledig de verpleeggelden, en voor het
overgrote gedeelte ook de z.g. bijkomen
de kosten, zoals die van specialist, ge
bruik van operatiekamer e.d.
Het meest voorkomende is daarbij een
verzekering, die opname in de op één
na laagste klasse (b.v. klasse lib) waar
borgt. De A.W.B.Z. voorziet in een op
neming Ille klasse in een z.g. all-in ta
rief.
Maximum.
Het aantal personen dat geen verze
keringen heeft afgesloten voor verpleeg-
huiskosten en opname in psychiatrische
inrichtingen is niet gering. De overgro
te groep dergenen die wèl zo'n verzeke
ring afsloten, hebben deze aan maxima
gebonden, hetzij in geldbedragen, hetzij
in verpleegtijd, of in een combinatie van
beide. Hoewel in de meeste gevallen de
verpleegtijd dan reeds op één jaar is
gesteld, is toch veelal een maximum
aangegeven van het te besteden bedrag
per verpleegdag of zijn andere beperkin
gen opgenomen.
De veronderstelling is gegrond dat de
invoering van de A.W.B.Z. het aanhou
den van een deel dezer verzekeringen
onnodig maakt. De wet voorziet daar
om reeds in het van rechtswege doen
vervallen van het deel der verzekering
dat in het vervolg door de A.W.B.Z. zal
worden overgenomen. Van de zijde van
het C.H.P. worden nog de volgende op
merkingen gemaakt:
Aanvulling.
Ten aanzien van de ziekenhuisverple-
ging moet worden gesteld dat deze kan
worden beperkt tot de duur van één jaar
(daarna gaat de A.W.B.Z. werken!)
Belangrijke voordelen in de premie
heffing zal dit echter niet met zich
brengen; ziekenfondsstatistieken hebben
n.l. uitgewezen dat verpleegtijden van
langer dan één jaar tot de uitzonderin
gen behoren. Wèl moet er op worden ge
wezen dat men eventueel geneigd zal
zijn een aanvullende verzekering af te
sluiten, die verpleging in een hogere
(dan de Ille) klasse waarborgt.
Een soortgelijke opmerking valt te
maken voor de sanatoriumverpleging
(ook hier gaat de A.W.B.Z. eerst na een
jaar werken). Meestentijds echter blijkt
dat de particuliere verzekeringen hier
de laagste klassen verzorgen, zodat geen
aanvulling (verpleging in een hogere
klasse) onder ogen behoeft te worden
gezien.
Tehuizen.
In zekere zin geldt hetzelfde voor ver
pleeghuizen en psychiatrische inrichtin
gen (bij de laatste gaat de A.W.B.Z. ook
pas werken na één jaar).
Ook ten aanzien hiervan kennen de
particuliere verzekeringen e.d. meesten
tijds slechts vergoeding in de laagste
klasse. Het is echter zaak om te pogen
hier een verzekering te bereiken, die
voor wat de psychiatrische inrichting
betreft, het gehele eerste jaar volledig
dekt.
Ten aanzien van de verpleegtehuizen
(buiten de reeds erkende) kan pas een
zinnig advies gegeven worden nadat de
erkenningsregel is afgekomen. Juist op
het gebied van de verpleegtehuizen treft
men een bijzonder grote hoeveelheid in
richtingen aan, waarvan de erkenning
wellicht op moeilijkheden zou kunnen
stuiten.
Wanneer verzekeren?
In het algemeen betekent de invoe
ring van de A.W.B.Z. dat ten aanzien
van de daarin opgenomen risico's afge
zien zou kunnen worden van verzeke
ring. Voor de niet verzekerde perioden
(d.i. het eerste jaar van opname, ver
pleging en behandeling in ziekenhuizen,
sanatoria en psychiatrische inrichtin
gen) dient evenwel een verzekering te
worden gehandhaafd, c.q. te worden af
gesloten. Al dan niet met een aanvul
ling (ziekenhuis verzekering), die een
hogere-klas-verpleging garandeert, resp.
bij opname in een psychiatrische inrich
ting het eerste jaar (zo mogelijk) vol
ledig dekt.
Wie als niet-ziekenfonds verzekerde
een dergelijke verzekering heeft afgeslo
ten kan o.i. als „bijzondere ziektekos
ten" opdoemen, (financieel) gerust zijn.
Mr. N. W. A. VAN EIJK
(Nadruk verboden)
VISPLAAGVIERDAAGSE
,,Als ik het goed begrijp", sprak de
politierechter op een moment dat pers
en publiek er niets meer van begrepen,
,,hebt u in uw eentje een avondvier
daagse willen houden".
„Een rustige avondvierdaagse, jawel
edelachtbare heer president, om te vis
sen", verklaarde de getuige die zo groot
was als de ware Goliath uit de geschie
denis. „M'n echtelijke eega was wat
vroeg met de schoonmaak en daar zou
ze weer vier dagen over doen, ziet u,
edelachtbare heer president".
Nu kwam er tekening in de ingewik
kelde affaire, waarin sprake was van
rolmops, baggerbeugel, moordaanslag,
natte kleren en avondvierdaagse.
„Maar", vervolgde de rechter, „onder
vissen versta ik het halen van dieren uit
het water en niet het verdrinken van
mensen in het water".
,,Ik heb geen mens verdronken, me
neer de edelachtbare rechter, ik ben no-
tabene door die kletsmeier in het water
gemieterd! Ik dee niks, ik zat rustig te
vissen!"
„O ja? U hebt hem toch geprobeerd
op te pakken en in 't kanaal te werpen.
U bezigde daarbij de woorden „Ik zal je
verzuipen als jij je bek niet houdt". Dat
hebben alle getuigen duidelijk gezien en
gehoord".
„Hij wierp mij in de plomp, rechte
edelachtbare meneer",wiep de vertwij
felde reus uit en hij wees met een vin
ger als een worst naar het tengere li
chaam in de beklaagdenbank. De publie
ke tribune veerde geïnteresseerd op.
„Zozo, dus deze krachtpatser nam u
eventjes tussen zijn gespierde handjes,
lichtte u hoog boven zijn hoofd en wierp
u met één hand midden in het kanaal.
Gelooft u daar zelf een woord van?"
„Maar dót heb ik nooit gezegd, edel
achtbare rechtermeneer. Hij lichtte mij
pootje. Met m'n eigenste hengel".
„Op het moment toen u hèm in 't wa
ter wilde gooien?"
„Jawel, meneer de edelrechter".
„Dus u probeerde hem in 't water te
gooien en toen stak verdachte uit zelf
verdediging de hengel tussen uw benen,
zodat u struikelde en zelf in het water
viel".
„Mijn hengel, rechte achtbare..."
„Jawel, jawel, maar nu geeft u toch
toe dat u de verdachte in het water wil
de gooien en dat u er in gevallen bent.
Daarmee vervalt de hele aanklacht,
waarin u deze kleine meneer hebt be
schuldigd van een poging tot moord met
voorbedachten rade!"
„Maar vier dagen had ie me al ge
sard, meneer de dinges", klaagde Goli
ath. „Eerst met gezeur of ik op rolmop-
sen viste en dat het water niet zuur ge
noeg was om in te leggen; de tweede
avond kwam die met uitjes, augurkies
en stokjes en mikte die bij m'n stekkie
in 't water; de derde avond had ie zelf
een net vol vis en paling in 't kanaal la
ten zakken voor ik kwam en toen ik
niks wist te vangen, ging hij tergend
dat hele zootje ophalen. En de vierde
dag, meneer de edelachtbare visrechter,
was ik al kilometers verderop gaan zit
ten en toen kwam ie me toch nog ach
terop met baggergereedschap. En uit
gerekend baggeren waar ik ging zit
ten".
„Gaat u maar weer zitten", klonk het
terug.
„D'r moes nog geschouwd worden, hè"
verklaarde de verdachte op zijn beurt.
,,'t Knaal moes óók schoon".
„U bent zeker de lollige broek in 't
dorp", dacht de politierechter. „Als dat
kanaal zo nodig schoon moest, waarom
trapte u dan de tweede avond stenen in
het water en wierp u er tafelzuur en
stokjes in?"
„Dat waren hele kleine grindsplinter-
tjes, hé. En 't tafelzuur was voor de
smaak. 'tWas trouwens allenig maar
ter illustraasje. Ik stond zo wat mop
pies over vissers te vertellen, hé".
„Er heeft anders geen mens om ge
lachen", wist de rechter.
MODERN EN SIERL'JK
KAPELLE TEL. (01102) 1223
„O jawel, toen ie de vierde avond zelf
in 't water kieperde, hebben we ons al
lemaal ziek gelachen. Ik zei nog: maak
je vissen niet aan 't schrikken. En denk
u eens in, hé, hij kon ze ook allemaal
pakken!"
„Maar meneers pak is bedorven door
de bagger die u had opgehaald".
„Dat was al lang bedorven doordat ie
drie avonden in de modder heb zitten
pieren", gaf het kleine figuurtje gauw
terug.
„U hebt trouwens al meer van die
aardigheidjes op uw strafblad", wist de
politierechter.
„Kennik het hellepen, dat ze m'n
grapjes niet altijd in de goeje aarde la
ten vallen?"
De officier dacht, dat verdachte het
wel degelijk kon helpen. Hij wilde deze
grapjas zijn grapjes graag afleren en
eiste daarom, gezien de opzet, zestig
gulden boete of een week gevangenis
straf.
„En dan hebt u nog geluk gehad, dat
uw slachtoffer kon zwemmen en dat hij
niet verdronken is, anders was u wer
kelijk veroordeeld wegens poging tot
moord", waarschuwde hij.
De politierechter meende, dat het ene
v/oord het andere uitgehaald had en dat
beiden schuld hadden. De grote Goliath
had echter alleen de kleine David aan
geklaagd en de kleine David niet de
grote Goliath, zodat hij het als wijlen
Salomo wijzer achtte, beiden te straf
fen. Derhalve veroordeelde hij de kleine
verdachte tot zestig gulden boete of een
week gevangenisstraf en de grote ge
tuige tot het zelf (laten) opknappen van
zijn bedorven kleding, door deze vorde
ring niet ontvankelijk te verklaren.
„Ik zou die kleren maar niet laten
schoonmaken", zei de tengere tegen de
grote kolos.
„Waarom niet?" toeterde die.
„Dan ken je ze nogges gebruiken als
je wéér met mij wil zwemmen!" klonk
het terug.
(Nadruk verboden) d' ARGENTY
BLAUW IN AARDAPPELEN
KOST MEER!
Veel aardappelen helaas en lage prij
zen. Haast alle landen om ons heen
zaten met een overvloedige oogst. Me
nige boer heeft een lelijke strop gehaald.
Maar een strop kan een waarschuwing
zijn. Bij vrees voor herhaling kan. men
b.v. overwegen op een teelt van 1 op 4
over te gaan. Minder verbouwen dus.
Of, wat misschien beter is, de afzet van
de volgende oogst meer gaan bundelen,
meer contracten afsluiten met grote af
nemers voor levering over het gehele
seizoen.
Bij bundeling van de afzet, opdat men
liet met zijn produkt blijft zitten, gaat
de kwaliteit van de aardappel meer tel
len. Het binnenhalen en bewaren moet
met alle zorg geschieden. Het mesten
ook. Heeft men „blauw-gevoelige" per
celen, dan op basis van grondonderzoek
ruim met kali bemesten. Als een veilige
maatregel tegen blauw wordt wel ge
noemd 600 kg kalizout 40 in het na
jaar en in het voorjaar nog eens 1000 kg
patentkali per hectare.
Men krijgt nu bovendien een aardap
pel die prima in de kook is en de groot
afnemer zal het volgend jaar weer
graag met z'on zelfde kwaliteit in zee
gaan. Is zo'n ruime kaligift niet duur,
hoort men wel eens vragen. Het ant
woord daarop is gauw gezegd: Blauw
kost meer!
ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN:
REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", ROUAANSE KAAI 21, MIDDELBURG
met b\jsluitmg van een postzegel van 20 cent voor doorzending van uw briel
Wij willen u met deze adviezen zo goed mogelijk van dienst ztfn en geven
zo mogelijk advies op elke vraag. Wij kunnen echter geen aansprakelijkheid
aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen ol gegevens RED.
Hondenwee. Ik heb een reu en nu
het in de paartijd is, is hij thuis niet te
houden, terwijl hij anders nooit een stap
van huis gaat. Is daar ook een middel
tje voor in de handel?
Voor een reu is er geen speciale paar
tijd, wel voor een teefje. Uw hond heeft
dus vermoedelijk lucht gekregen van een
loops teefje en daar trekt hij dus op af.
Nu zijn er wel middeltjes in de handel
om een loopse teef onaantrekkelijk te
maken voor reuen, maar bij een reu is
eigenlijk alleen castratie een oplossing.
Bespreekt u dit eens met de dierenarts.
Dominee. Hoe komt het dat de
protestantse geestelijken (alleen) in
Nederland als „dominee" worden toe
gesproken
Uw vraag is, in deze vorm althans,
moeilijk te beantwoorden, hoewel er wel
het een en ander over te zeggen valt. In
de eerste plaats ontstond er tijdens de
reformatie behoefte om in onderscheid
met de rooms-katholieke geestelijken een
aparte titulatuur te gebruiken en dat
gold voor verschillende landen. In Frank
rijk werd de aanduiding „ministre",
waarvan de oorspronkelijke betekenis
neerkomt op „dienaar". In Duitsland
kwamen Pfarrer en Pastor in zwang,
waarin het predikambt en het herder
schap tot uitdrukking worden gebracht.
In Engeland o.m. rector, met de oor
spronkelijke betekenis van regeerder, in
overeenstemming met het feit, dat een
protestants geestelijke in zijn gemeente
als voorzitter van de kerkeraad fun
geert, die de gemeente regeert. In ons
land kwam de titel „dominee" naar vo
ren, waarschijnlijk te verklaren uit het
verlatijnsen van veel namen zoals dat
onder geleerden in die tijd sterk in de
mode was, denk maar aan Hugo Grotius
voor Hugo de Groot. In dit verband kan
waarschijnlijk mee van belang geweest
zijn, dat het juist de orde van de pre-
dikbroeders in de r.-k. kerk was, die
zich naar haar oprichter „dominicanen"
noemden en dat de protestantse geeste
lijken die in de begintijd van de refor
matie predikend door het land gingen,
veelal r.-k. priesters waren geweest,
waarbij de trouwgebleven dominicanen
zich in het bijzonder als bestrijders van
het protestantisme deden gelden. Hoe
het zij, in het Latijn werd „Domunus"
gebruikt in verschillende betekenissen,
zoals „heer des huizes", „heer" als heer
ser, gebieder en vaak in de ongunstige
zin van „despoot", terwijl als bijzonder
gebruik de naam gebezigd werd voor
een ondernemer van publieke vermake
lijkheden, directeur van een troep kun
stenaars, boedelmeesters bij een verko
ping en niet te vergeten als groet, dus
in de betekenis van ons „mijnheer" en
tenslotte op kerkelijk terrein „Heer" als
aanduiding van God de Vader en Chris
tus. We kunnen dus voor wat betreft
de gevoelswaarde van de aanspreek
vorm „dominee" verschillende kanten
op en die niet op één bijzondere vast
leggen en zeker niet op de laatstge
noemde als aanduiding van God, maar
het liever zoeken in de lagere regionen,
zoals trouwens in de moderne tijd veel
begrippen die vroeger sterk geladen wa
ren, uitgehold zijn en worden. Tenslotte
is het praktisch onmogelijk een een
maal ingeburgerde benaming te vervan
gen door een thans beter passende, al
zouden wellicht veel dominees dat ook
wensen.
Adres Irene. Wat is het adres van
prinses Irene in Madrid en wanneer is
haar man jarig?
Het particuliere secretariaat van H.
K.H. prinses Iréne Emma Elisabeth der
Nederlanden en Z.K.H. prins Karei Hu-
go van Bourbon van Parma is geves
tigd te Madri, Calle Hermanos Becquer
6. De verjaardag van de prins valt op
6 april.
Zon. Hoe is het mogelijk dat de
zon al eeuwenlang brandt en dat zij zo
te zien niet zelf verbrandt?
Allereerst zouden we de woorden bran
den en verbranden niet gebruiken maar
ze vervangen door gloeien en verteren.
Gloeien is licht uitstralen door zeer he
te voorwerpen. Een voorbeeld van gloeien
zonder dat het voorwerp verbrandt of
verteert, is een elektrische gloeidraad in
een luchtledige gloeilamp, waarbij de
warmte-ontwikkeling veroorzaakt wordt
door de elektrische stroom, die de mole
culen van de draad sneller doen trillen,
wat zich uit in stijging van de tempe
ratuur en uitstraling van licht, wat we
gloeien noemen, zonder dat er dus iets
verbrandt. Zo gloeit de zon ook zonder
te verbranden of te verteren. De zonne
straling ontstaat in de binnenste delen,
waar de druk en de temperatuur zo hoog
zijn dat de atoomkernen zodanig veran
deren, dat vier waterstofkernen met
twee elektronen één heliumkem vormen.
Dit alles is niet te begrijpen zonder ken
nis van de desbetreffende natuurkundi
ge eigenschappen. En het wonderlijkste,
wat nog niet verklaard werd, is het dat
deze voortdurende enorme uitstraling
van de zon geen merkbare temperatuurs-
daling tengevolge heeft van de kolos, die
een massa heeft van 332000 maal die
van de aarde!
CARBOVIT tegen maag-
en darmstoornissen.
MUGOLIN (reukloos)
ter voorkoming van tnuggebeten.
En de Here verwekte hun een
verlosser, Ehud de zoon van
Gera, een Benjaminiet.
Richt. 3 15.
Israels verlossing is van de Here ge
schied. Zo was het steeds. Zo zal het
blijven. Het was de Here die Eglon der
Moabieten sterk had gemaakt om Israel,
dat Hem verlaten had te vernederen. Hij
is het ook die de druk heiligt aan het
hart. Ze roepen tot de Here, en Hij
neigt Zijn oor tot hen.
Wonderlijk is de verlossing des Heren.
De stam die het zwaarst verdrukt wordt
is Benjamin. Heeft Eglon de palmstad
Jericho niet ingenomen? Uit Benjamin,
zo zwaar geslagen, verwekt de Here een
verlosser. Zijn naam is Ehud. En de
Schrift zegt ons dat deze Ehud de man
is, die namens het schatplichtige Israel
het jaarlijkse tribuut aan Eglon brengen
moet. Of hij dit voor 't eerst moet doen,
zegt ons de Schrift niet, maar 't vervolg
der historie, laat duidelijk zien dat hij
in Eglons paleis bekend is, zodat de ver
onderstelling misschien niet te gewaagd
is, dat Ehud wel meerdere malen dezelf
de gang heeft gemaakt! Hoe dit ook zij,
het was een zeer vernederende gang.
Namens Israel moest Ehud zich buigen
voor Moab en Eglon moest hij brengen
de opgelegde schatting. Er is dan ook
niets in Ehud wat hem tot verlosser ma
ken kan. Dat hij links is, is bij Benjami-
nieten niets bijzonders. Dat hij het hoofd
moet buigen voor Eglon, is dat wel.
Maar de Here is Israels verlosser. Hij
kiest het onedele en verachte uit, opdat
alle menselijke roem sterven zou, en Hij
alleen geëerd zal worden. Ehud, die zich
als slaaf voor Eglon buigen moet, wordt
door Hem tot verlosser verwekt. Hrj,
de Here doet het, en Hij alleen.
De Here doet het ook nu alleen. Hij
wil mensen en middelen gebruiken. Maar
Hij doet het! Laten we dan ook van alle
mensen afzien, om ons betrouwen op
Hem alleen te stellen. Want Hij, die zijn
Zoon ons gaf in de dood, kón en zól ons
in 't geloof, met Hem alle dingen schen
ken. In die Christus is Hij de zqnen een
Verlosser, en Hij die een eeuwige ver
lossing heeft tot stand gebracht, ver
lost ook in de tijd. Hij kan en wil en
zal in nood, zelfs bij het naad'ren van
de dood, volkomen uitkomst geven.
(Uit een Dagboek)
WE MELD INGE
Van 30 juni—6 juli 1968
Woensdag 3 juli: Eerste Kwartier
HOOGW.
LAAGW.
v.m.
n.m.
v.m.
n.m.
Zondag
6.29
6.47
12.02
Maandag
7.09
7.26
0.29
12.39
Dinsdag
7.48
8.07
1.05
1.20
Woensdag
8.34
8.42
1.48
2.11
Donderdag
9.24
9.45
2.41
3.08
Vrijdag
10.23
10.47
3.42
4.19
Zaterdag
11.32
4.56
5.32
Te Hans weert 35 minuten vroeger
Te Yerseke 5 minuten later
