Winkeldiefstal wordt alledaags LAND- EN TUINBOUW NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND oveRöenkinq 34STE JAARGANG No. 14 1 SEPTEMBER 1967 oCanfyS de sthaat GOUDEN HERENRINGEN de scheldebode REDACTEUR J. A. WESTSTRATE MIDDELBURG ROUAANSE KAAI 21 TELEF. (01180) 2453 Abonnementsprijs bij vooruitbetaling f 1,80 per kwartaal Franco per post f 3,60 per halfjaar ADMINISTRATIE J. M. C. VAN DER PEYL KRUININGEN MARKT 19 TELEF. (01130) 381 GIRO 2 84 25 Advertentieprijs 125 mm f 3,75, verder 15 cent per mm Ingezonden mededelingen dubbel tarief In te zenden vóór woensdag 12 uur UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „DE SCHELDEBODE" Verschijnt des vrijdags DRUK FIRMA F. VAN DER PEYL KRUININGEN Ik ben, geloof ik, een goede huis vrouw. Ik houd van een schoon huis, ik wil dat mijn man niets tekort schiet en zorg ervoor, dat mijn kinderen er goed en verzorgd uitzien. Van kinds af aan heb ik in het huishouden meegeholpen ik was de oudste thuis en ik weet wat hard werken wil zeggen. Juist daar om vind ik, dat mijn kinderen nog niet moeten worden opgescheept met dage lijkse huishoudelijke plichten. Af en toe eens meehelpen is voldoende. Ik vraag dan ook weinig voor mezelf en laat mijn man en kinderen op de eerste plaats komen. Zo met zijn allen vormen we een fijn gezin, met zijn dagelijkse probleempjes, die al bij al wel meevallen, hoewel... Waarom heb ik dat bloesje dan weg genomen? Ik zat er echt niet om te springen en bovendien was het niet eens mijn smaak. Toch deed ik het, omdat het moest, omdat het vanzelf ging. Toen ik het had gedaan voelde ik een zekere opluchtig, diei snel verdween toen ik werd betrapt. Ik moest mee naar een kamertje zo onopvallend mogelijk, maar iedereen leek me wel aan te kij ken waar ik werd ondervraagd. „Hoe kwam u ertoe dat te doen, u doet het zeker wel meer, enz. enz.". Bij de poli tie hetzelfde liedje. De rechter gaf me een boete met de waarschuwing, dat het een volgende keer erger zou kunnen uit vallen. Het liep dus nogal gunstig af, maar wat kan mij dat schelen. Ik schaam me, ik ben van mijn voetstuk afgevallen. De buren, ik hoor het ze denken: „Heb je het gehoord, dat mens van heeft gestolen. Zo'n keurige vrouw, had jij dat achter haar ge zocht?" Ik schaam me diep, voor mijn man, mijn kinderen, de buren, voor iedereen. Dit soort zaken zijn echt geen uit zondering. Ik kom ze als maatschappe lijk werkster bij de reclassering veel vuldig tegen. Deze vrouw is geen door trapte dievegge. Die figuren zijn er ook, maar die worden dan ook gelukkig maar stevig gestraft. Ze was diep ongelukkig en begreep maar niet hoe ze tot zo'n afkeurens waardige daad had kunnen komen. Het heeft me vele maanden gekost tot de achtergronden door te dringen. Het was een periode waarin vele moeizame ge sprekken plaatsvonden. Er was heel wat begrip en geduld voor nodig, maar bij stukjes en beetjes kwam het er uit. Ze is een consiëntieuze vrouw met een, zoals dat heet, strak normbesef. De daad die ze had begaan keurde ze ten sterkste af, vandaar ook dat ze maar bleef tobben met de vraag hoe ze zo iets gedaan kon hebben. Toen ze trouwde rekende ze in zekere zin af met haar jeugd, waarin ze hard moest werken, verantwoordelijkheid moest dragen, moest meedelen in de wrijvingen tussen haar ouders. Nu zou dat anders worden: geen ruzies en zor gen meer, gelukkig zijn met je man en kinderen. Ieder huwelijk brengt echter zorgen en spanningen met zich mee, maar die bestonden voor haar niet, die mochten niet bestaan. In haar gezin moest het goed gaan ondanks alles. Ze ging zich onzeker voelen. Wat kwam er terecht van haar wensen en eisen, die ze indertijd stelde? Moest ze met haar man praten, kon ze hem iets verwijten? De moeilijkheden stapelden zich op, le ken erger dan ze waren. Haar onzeker heid nam toe, ze mocht immers thuis niet falen. Haar probleempjes en pro blemen, deels bewust, deels onbewust, moesten ééns worden „geloosd": ze wer den „uit huis gedaan". De diefstal luchtte haar enigszins op en door haar daad vroeg ze bovendien aandacht voor haar moeilijkheden, haar wensen en ver langens, die te vaak in de verdrukking waren gekomen. De ontgoocheling volgde maar al te gauw: ze voelde zich schuldig alsof ze een misdaad had begaan en nog steeds durfde en wilde ze ondanks haar ver oordeling niet vrijuit met haar man praten. In al die voorzichtige gesprekken met mij is het er dan eindelijk „uitgekomen". Samen met haar man hebben we een lange avond gepraat. Ze luchtte haar hart, .hij toonde begrip en zette op zijn beurt de puntjes op de „i". Het gaat nu weer best met de beide echtelieden en hun gezin. Eind goed, al goed. Voor diverse mensen wellicht een braaf en zoetsappig einde, maar die weten dan ook niet dat reclasseren in dit soort ge vallen ook vele, vele maanden kan du ren, of een jaar, ja zelfs enkele jaren. DE BERETEMSTER Omdat wij in onze omgeving nog nooit gehoord hadden van rusthuizen waarin men tracht beren te temmen met sterke drank en een spanlaken, stapten wij vol ambtelijke nieuws-gie- righeid binnen bij een politierechter hier ver vandaan. Het verhaal van opoe Maart je, met nauwelijks verstaanbare stem en vanuit een rolstoel afgelegd, deed de publieke tribune koude rillingen over vele war me lichamen rollen. En 'twas nog maar één enkel oudje uit een tehuis dat ge tuigde. „Gewekt werden we nooit", verston den we met moeite, „want als je door sliep dan bleef het rustig, hé. En als je op wou staan, dan kon je wel hulp vrógen, maar die hulp kwam nooit. Je moest zelf maar zien hoe je overeind kwam. Een bel was 't er niet. Dat zou de andere patiënten teveel storen. Nou, eten op de kamer was helemaal geen sprake van, dus je moest wel naar be neden als je honger had. Alle trappen af. Wie dat niet kon, die kreeg niets". „Ze liegt", beet een robuste dame in een gloednieuw verpleegstersuniform, kennelijk pas gekocht om indruk te ma ken in de rechtszaal, „ontbijt en lunch konden boven besteld worden tegen ex tra betaling". De uitgemergelde zieke in de rolstoel lachte cynisch: „Ja, een gulden extra, maar onze a.o.w. en het geld van soci ale zaken hield ze zelf al, dus waar moesten wij dat van betalen? En je kon wel van alles bestellen, maar er kwam nooit iemand luisteren als je wat vroeg, dus dat hielp ook al niet!" De maaltijden, die vervolgens ter sprake kwamen, bleken ook niet te kunnen worden vergeleken met die in de restaurants en de goed bekend staan de bejaardentehuizen. Twee oude heer tjes verklaarden gedecideerd, dat zij slechts één maal in de week vlees za gen en dan nog de adem moesten in houden, wilden ze dat stukje niet van hun bord blazen. Verder aten ze de hele zomer rauwe sla, zodat er niet gekookt hoefde te worden. Wie durfde klagen, kreeg om elf uur 's morgens geen kof fie; een grote straf voor mensen die de hele dag op een slokje zitten te wachten. Maar toen kwam „De grote beer", een onverwoestbare gepensioneerde die op zijn 69ste verjaardag nog drie op dringerige neven de kamer uitsloeg, om dat ze boven hun theewaetr waren ge raakt en zijn boeltje op stelten wilden zetten. Een mannetjesputter, die met de vuist op de gedekte tafel dorst te slaan als hij geen aardappels en gekookte groenten op zijn bord kreeg. „Ik had er waaratjes wel voor be taald!" baste hij met zijn baritonstem. „M'n huis verkocht en voor tien jaar vooruit betaald voor een bedrag waar voor ik ook in een Hiltonhotel had kun nen miljonairen. Had ik 't maar ge daan!" Maar mevrouw de directrice van het rusthuis zag al haar berekeningen en besparingen in één klap teniet gedaan, toen de nieuwe patiënt z'n ware eet-' lust en zijn strijdlust toonde. En al haar andere „troetelkinderen" raakten in op stand toen „de grote beer" dank zij zijn grote mond meer op zijn bord en meer op zijn kamer kreeg dan de rest van het gezelschap. „En dus moest meneer in 't gareel ge bracht worden", concludeerde de offi cier. „Pardon", zei de vrouw in het ver pleegstersuniform verwijtend, „deze pa tiënt was totaal overspannen. Zijn ma nier van optreden paste niet in een rusthuis". „Past uw manier van doen daar wèl in?" informeerde de rechter minzaam. „Ik ben directrice, ik bepaal nog al tijd zelf wat passend is in mijn tehuis", klonk het hooghartig. Maar de officier van justitie oordeelde, dat de rechter nu maar eens bepalen moest, welke straf hier paste. En hij vertelde nog eens hoe de verdachte de lastige gast een avond op jenever had getracteerd, toen de betrokkene in de nacht in benevelde toestand in een spanlaken had gehuld en vervolgens de deur van zijn kamer had afgesloten, zodat de Beer in een kooi wakker werd en er ondanks alle ge grom niet uit kon. Op grond van arti kel 284 lid 1 Wetboek van Strafrecht vorderde hij negen maanden gevangenis straf, waarvan zes maanden voorwaar delijk met een proeftijd van drie jaar. Op de publieke tribune werd zachtjes geapplaudiseerd. De directrice zonk in een. „Hij heeft de deur ook nog vernield", bracht ze uit. „Als u volhardt in uw menslievend heid, kan een volgende patiënt wel eens UNIEKE K0LLEKTIE KAPELLE TEL. (01102) 223 het hele huis vernielen", voegde de po litierechter haar toe en hij vonniste con form, „omdat dit helaas de maximum straf voor dit soort misdrijven is". Met glunderende gezichtjes stommel den vele hoogbejaarden het zaaltje uit. (Nadruk verboden) d' ARGENTY TOEKOMSTVISIE VAN PRESIDENT JOHNSON In een in 1966 gehouden voordracht heeft de Amerikaanse president John son de volgende toekomstvisie gegeven: „Ik zie een Amerika, waarin de lucht die wij inademen schoon zal zijn en de rivieren zo zuiver dat men daarin zal kunnen baden. Ik zie een Amerika waar fietspaden door de harten van onze gro te steden lopen en onze gezinnen de mogelijkheid van gezonde en aangena me ontspanning bieden. Zou het niet beter zijn om in plaats van honderden miljoenen aan de bestrijding van de jeugdcriminaliteit uit te geven een deel van dit geld te gebruiken om doelmati ge recreatieve mogelijk te maken?" PAS OP DAT BANDEN UW LAND NIET VERMOORDEN! Reeds jarenlang wordt door de onder- zoek-afdeling van het I.L.R. te Wage- ningen gewaarschuwd tegen het gebruik van trekkerbanden die absoluut onge schikt zijn voor gebruik in het najaar. Wij doelen hier op te lage en ver sleten nokken op trekkerbanden die niet meer in staat zijn voldoende trek kracht op te brengen. Het is duidelijk dat hierdoor slip ontstaat die funeste gevolgen kan hebben voor de bodem gesteldheid in het volgende seizoen, het z.g. struktuurbederf. Het uitstellen van de aankoop van goede banden brengt met zich mee dat de in gebruik zijnde banden sterk aan kwaliteit teruglopen. Het geld wat men dus denkt te besparen moet dan ten langen leste dubbel betaald worden. De coverbedrijven weigeren de banden te coveren omdat het karkas teveel ver sleten is en de groei van het gewas loopt in het voorjaar ten achter omdat door slip in het land een te vaste bo dem is ontstaan. Beter en economischer is het daarom om aan het begin van het oogstseizoen op goede banden te staan. Goede ban den zijn in dit opzicht o.a. de Nylabour- banden met zeer hoge nokken die ver uit elkaar op de band staan. Deze ban den hebben (óók in nat land) een bij zonder hoog trekvermogen zonder ook maar in het minst te slippen. Het is be wezen dat ook de levensduur van deze banden soms meer dan het dubbele van gewone banden bedraagt. Gecoverd wordt dit type onder de naam „Hofka- profiel" in de handel gebracht. ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN: REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", ROUAANSE KAAI 21, MIDDELBURG met b(jsluiting van een postzegel van 20 cent voor doorzending van uw brief Wy willen u met deze adviezen zo goed mogelyk van dienst zyn en geven zo mogelyk advies op elke vraag. Wy kunnen echter geen aansprakelijkheid aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED. Belastingtabel. Ik zag dat de tabel voor de loonbelasting per 1 juli 1967 gelijk was aan de tabel voor de in komstenbelasting. Klopt dat? Waar kan ik de nieuwe tabellen verkrijgen? In verscheidene boekwinkels waren de ta bellen niet voorradig. In principe lopen de tabellen voor de inkomstenbelasting en voor de loonbe lasting, behoudens afrondingen, gelijk. In de laatste zijn echter diverse aftrek ken verwerkt om verwervingskosten en/of a.o.w. enz. premie en/of premies der sociale verzekeringswetten. Er zijn dan ook diverse tabellen om degenen op wie die aftrekken wel en niet van toe passing zijn. De tabellen kunt op de be lastinginspectie ter inzage krijgen en wellicht kunt u er een meekrijgen, om dat de fiscus er toch vele moet laten drukken voor de werkgevers. Audrey Hepburn. Kimt u mij het adres geven van Audrey Hepburn? Daar Audrey Hepburn op reis is, kunt u het beste schrijven aan het adres Pa ramount Pictures, 451 Marathanstreet, Hollywood U.S.A., of Paramount Pictu res, Broadway, New-York, U.S.A. Pitten. Afgelopen winter heb ik een appelpit in een potje met aarde ge zet. Het plantje heb ik in de tuin ge zet, waar het nu al 25 cm hoog is. Zouden er appels aan komen en zijn de ze dan te eten? Ook heb ik een pit van een sinaasappel of mandarijn in een potje gedaan. Ook dit plantje doet het goed. Moet ik dit plantje nu ook in de tuin plaatsen of kan het potje binnen blijven staan? Jammer dat u niet meer pitten ge zaaid heeft, want dan had u meer kaïis gehad op een eetbare appel. Mochten de vruchten oneetbaar zijn, dan kunt u dit boompje altijd nog met een goed soort afenten of oculeren. Zaden van appels komen bijna nooit soortecht te rug, dus is het maar afwachten. Op de ze manier heeft men ook nieuwe goede soorten verkregen. Wat er van de ap pels gezegd is, geldt ook voor de ci trusvruchten, dus komen ze niet soort- echt uit zaad terug. Afwachten of deze plant vrucht gaat dragen. Valt dit te gen, dan kunt u die ook oculeren met een goed soort, b.v. Citrus sinensis, het bekende sinaasappelboompje. Misschien dat een goede bloemist u wel hiermee kan helpen. Houdt de plant liefst in huis op een koele, lichte plaats, niet in de brandende zon. Invaliditeitsrente. Sinds 1947 ont vang ik 0,60 per dag omdat ik voor 15 arbeidsongeschikt ben verklaard. Deze uitkering is nooit verhoogd, wel ontvang ik nu een afkoopsom. Is dat juist Ingevolge het inwerking treden van de nieuwe wet op de arbeidsongeschikt heidsverzekering (W.A.O.) geldt voor arbeidsongeschiktheidsgevallen van 15 en minder, dat in plaats van de ge regelde uitkering, in uw geval van 0,60 per dag, een afkoopsom wordt uitbe taald. Dit is zo gedaan om tot afwik keling van de oude sociale verzekering te geraken. Verrotte kozijnen. Vier jaar gele den heb ik mijn woning laten bouwen en nu zijn bijna alle kozijnen verrot. Is daar de aannemer aansprakelijk voor of moet ik zelf alles op eigen kosten vernieuwen Wij kunnen niet beoordelen of de aan nemer inderdaad aansprakelijk is voor deze verrotting. Wendt u zich echter, indien u klachten hebt, tot de Bond voor Aannemers in het Bouwbedryf, Be- noordenhoutseweg 44, Den Haag, telef. (070) 245433. Planten. Ik heb voor de derde keer mijn gesneria overgehouden en deze is nu prachtig van blad en zit vol met knopjes, maar de bloempjes blijven klein en zijn heel licht rose. Anders bloeien de bloemetjes zo mooi en zijn dan rood van kleur. Ook het Kaaps viooltje staat er mooi bij, maar de blaadjes zitten vol met een soort roestvlekjes. De hibiscus zit ook vol met knoppen, maar ze be ginnen van kleins af aan geel te zien en vallen dan spoedig af. 1. Gesneria: U vertelt niets van even tueel verpotten in het voorjaar, dus ver moedelijk een kwestie van niet voldoen de grond en bemesting, zodat de bloe men niet door kunnen groeien. Bijmes ten kan misschien nog veel verhelpen. 2. Kaaps viooltje: Het plantje stelt ge ringe eisen aan de grond en voeding. Die roestvlekjes zullen wel zijn ont staan, doordat de plantjes in de volle zon gestaan hebben of dat er over de planten heen gesproeid wordt met voor al te koud water. Dit geeft bladvlek ken. 3. Hibiscus: Deze plant vraagt veel voedsel, goede vruchtbare grond en veel water, bij zeer warm weer soms wel tweemaal per dag en wekelijks bijmes ten. Ook kan het zijn dat in het voor jaar de plant niet sterk teruggesnoeid en niet verpot is in vruchtbare grond. Hond. Ik bezit een 9 maanden oude hond. Deze is goed gezond en ingespo ten tegen hondenziekte. Ik heb erg last van het blaffen van de hond en ook jankt hij veel. Hij zit in een goed hok en heeft voldoende ruimte. Als het dier iemand ziet gaat hij blaffen, dat soms wel 30 minuten kan aanhouden. Kunt u mij vertellen hoe ik de hond rustiger kan maken? Als een hond van nature erg waaks en nerveus is, kunt u niet rekenen op verbetering door opvoeding, verbieden of dergelijke. Wel kan een dierenarts ta bletjes verstrekken, waardoor de hond wat rustiger wordt, maar vermoedelijk is uw hond door zijn aard niet geschikt om de hele dag alleen in een hok op gesloten te zitten. Vervanging door een kalmer exemplaar of verschaffing van een speelkameraad zou dan een oplos sing kunnen zijn. Vetvlek. Hoe verwijder ik een vet vlek in een smymatapijt Probeert u het eens door het betten met een vetoplossend middel (tetra of vlekkenwater). Hoor de tucht, en wordt wijs, en verwerpt die niet. Spreuken 8 33 Tucht hopeloos verouderd woord. Wij hebben het niet meer bij de inven taris van ons gezinsleven. Hoogstens komt het af en toe nog eens te voor schijn, als grootvader of grootmoeder in hun reliquiëndoosje rommelen. Er is een tijd geweest, dat kinderen zich verzetten tegen de tucht. Die tijd hebben we ook al weer gehad; er is geen reden meer tot verzet tegen tucht, omdat er geen tucht geoefend wordt. De ouders, de jeugdige ouders van de moderne tijd, zijn het oefenen van tucht ontgroeid; ze staan op hoger plan. Ze vatten het meer Evangelisch, minder wettisch op. Nu is het waar, dat er wel eens zeer wettisch tucht geoefend is, dat de tucht, streng en beslist nog wel eens dient om gebrek aan opvoedkundig vermogen te bedekken, en ook wel eens veel bedor ven heeft aan de verhouding ouders kinderen en aan de kinderziel. Maar het is ook een feit, dat sommi gen die menen boven de verouderde tuchtoefening te staan, aan de ware tucht nog lang niet toe zijn en dat hun houding evenzeer paedagogisch onver mogen camoufleert. Dat woord tucht, dat wij als ver ouderd uit ons woordenboek geschrapt hebben, blijft in de Bijbel rustig staan en het behoort tot de inventaris van elk gezin, dat zich door de Bijbel laat lei den. De kinderen hebben eenvoudig be hoefte aan tucht. Het is een misdaad hen tuchtloos te laten opgroeien. Tucht maakt wijs. Wie de tucht aanvaardt, wordt wijs. Alleen, er staat in de tekst niet: voelt de tucht (roede), maar hoort de tucht. Voor ons gaat tucht vaak op in een pak slaag of strenge straffen. Neen, de tucht wordt gehoord. We moeten bij tucht allereerst denken aan spreken, leiding geven. Niet een pak slaag maakt wijs je kunt het ook niet verwerpen! Alleen een woord maakt wijs en een woord kan men verwerpen. Laten we zo tucht hebben; het woord dat wijs maakt (bovenal tot zaligheid) spreken en aannemen. (Uit een Dagboek) WEMELDENGE Van 39 september 1967 Maandag 4 september: Nieuwe Maan HOOGW. LAAGW. v.m. n.m. v.m. n.m. Zondag 2.37 3.01 8.17 8.44 Maandag 3.24 3.46 9.06 9.29 Dinsdag 4.10 4.28 9.49 10.12 Woensdag 4.52 5.11 10.27 10.49 Donderdag 5.34 5.51 11.06 11.29 Vrijdag 6.13 6.30 11.43 Zaterdag 6.53 7.08 0.05 12.19 Te Hansweert 35 minuten vroeger Te Yerseke 5 minuten later

Krantenbank Zeeland

Scheldebode | 1967 | | pagina 1