Winkeldiefstal wordt alledaags
LAND- EN TUINBOUW
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND
oveRöenkinq
34STE JAARGANG
No. 14
1 SEPTEMBER 1967
oCanfyS de sthaat
GOUDEN
HERENRINGEN
de scheldebode
REDACTEUR
J. A. WESTSTRATE MIDDELBURG
ROUAANSE KAAI 21 TELEF. (01180) 2453
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling f 1,80 per kwartaal
Franco per post f 3,60 per halfjaar
ADMINISTRATIE
J. M. C. VAN DER PEYL KRUININGEN
MARKT 19 TELEF. (01130) 381 GIRO 2 84 25
Advertentieprijs 125 mm f 3,75, verder 15 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
In te zenden vóór woensdag 12 uur
UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „DE SCHELDEBODE"
Verschijnt des vrijdags
DRUK FIRMA F. VAN DER PEYL KRUININGEN
Ik ben, geloof ik, een goede huis
vrouw. Ik houd van een schoon huis, ik
wil dat mijn man niets tekort schiet en
zorg ervoor, dat mijn kinderen er goed
en verzorgd uitzien. Van kinds af aan
heb ik in het huishouden meegeholpen
ik was de oudste thuis en ik weet
wat hard werken wil zeggen. Juist daar
om vind ik, dat mijn kinderen nog niet
moeten worden opgescheept met dage
lijkse huishoudelijke plichten. Af en toe
eens meehelpen is voldoende. Ik vraag
dan ook weinig voor mezelf en laat mijn
man en kinderen op de eerste plaats
komen.
Zo met zijn allen vormen we een fijn
gezin, met zijn dagelijkse probleempjes,
die al bij al wel meevallen, hoewel...
Waarom heb ik dat bloesje dan weg
genomen? Ik zat er echt niet om te
springen en bovendien was het niet eens
mijn smaak. Toch deed ik het, omdat
het moest, omdat het vanzelf ging. Toen
ik het had gedaan voelde ik een zekere
opluchtig, diei snel verdween toen ik
werd betrapt. Ik moest mee naar een
kamertje zo onopvallend mogelijk,
maar iedereen leek me wel aan te kij
ken waar ik werd ondervraagd. „Hoe
kwam u ertoe dat te doen, u doet het
zeker wel meer, enz. enz.". Bij de poli
tie hetzelfde liedje. De rechter gaf me
een boete met de waarschuwing, dat het
een volgende keer erger zou kunnen uit
vallen. Het liep dus nogal gunstig af,
maar wat kan mij dat schelen. Ik
schaam me, ik ben van mijn voetstuk
afgevallen. De buren, ik hoor het ze
denken: „Heb je het gehoord, dat mens
van heeft gestolen. Zo'n keurige
vrouw, had jij dat achter haar ge
zocht?" Ik schaam me diep, voor mijn
man, mijn kinderen, de buren, voor
iedereen.
Dit soort zaken zijn echt geen uit
zondering. Ik kom ze als maatschappe
lijk werkster bij de reclassering veel
vuldig tegen. Deze vrouw is geen door
trapte dievegge. Die figuren zijn er ook,
maar die worden dan ook gelukkig
maar stevig gestraft.
Ze was diep ongelukkig en begreep
maar niet hoe ze tot zo'n afkeurens
waardige daad had kunnen komen. Het
heeft me vele maanden gekost tot de
achtergronden door te dringen. Het was
een periode waarin vele moeizame ge
sprekken plaatsvonden. Er was heel wat
begrip en geduld voor nodig, maar bij
stukjes en beetjes kwam het er uit.
Ze is een consiëntieuze vrouw met
een, zoals dat heet, strak normbesef.
De daad die ze had begaan keurde ze
ten sterkste af, vandaar ook dat ze maar
bleef tobben met de vraag hoe ze zo
iets gedaan kon hebben.
Toen ze trouwde rekende ze in zekere
zin af met haar jeugd, waarin ze hard
moest werken, verantwoordelijkheid
moest dragen, moest meedelen in de
wrijvingen tussen haar ouders. Nu zou
dat anders worden: geen ruzies en zor
gen meer, gelukkig zijn met je man en
kinderen. Ieder huwelijk brengt echter
zorgen en spanningen met zich mee,
maar die bestonden voor haar niet, die
mochten niet bestaan. In haar gezin
moest het goed gaan ondanks alles. Ze
ging zich onzeker voelen. Wat kwam er
terecht van haar wensen en eisen, die
ze indertijd stelde? Moest ze met haar
man praten, kon ze hem iets verwijten?
De moeilijkheden stapelden zich op, le
ken erger dan ze waren. Haar onzeker
heid nam toe, ze mocht immers thuis
niet falen. Haar probleempjes en pro
blemen, deels bewust, deels onbewust,
moesten ééns worden „geloosd": ze wer
den „uit huis gedaan". De diefstal
luchtte haar enigszins op en door haar
daad vroeg ze bovendien aandacht voor
haar moeilijkheden, haar wensen en ver
langens, die te vaak in de verdrukking
waren gekomen.
De ontgoocheling volgde maar al te
gauw: ze voelde zich schuldig alsof ze
een misdaad had begaan en nog steeds
durfde en wilde ze ondanks haar ver
oordeling niet vrijuit met haar man
praten.
In al die voorzichtige gesprekken met
mij is het er dan eindelijk „uitgekomen".
Samen met haar man hebben we een
lange avond gepraat. Ze luchtte haar
hart, .hij toonde begrip en zette op zijn
beurt de puntjes op de „i". Het gaat
nu weer best met de beide echtelieden
en hun gezin. Eind goed, al goed. Voor
diverse mensen wellicht een braaf en
zoetsappig einde, maar die weten dan
ook niet dat reclasseren in dit soort ge
vallen ook vele, vele maanden kan du
ren, of een jaar, ja zelfs enkele jaren.
DE BERETEMSTER
Omdat wij in onze omgeving nog
nooit gehoord hadden van rusthuizen
waarin men tracht beren te temmen
met sterke drank en een spanlaken,
stapten wij vol ambtelijke nieuws-gie-
righeid binnen bij een politierechter hier
ver vandaan.
Het verhaal van opoe Maart je, met
nauwelijks verstaanbare stem en vanuit
een rolstoel afgelegd, deed de publieke
tribune koude rillingen over vele war
me lichamen rollen. En 'twas nog maar
één enkel oudje uit een tehuis dat ge
tuigde.
„Gewekt werden we nooit", verston
den we met moeite, „want als je door
sliep dan bleef het rustig, hé. En als
je op wou staan, dan kon je wel hulp
vrógen, maar die hulp kwam nooit. Je
moest zelf maar zien hoe je overeind
kwam. Een bel was 't er niet. Dat zou
de andere patiënten teveel storen. Nou,
eten op de kamer was helemaal geen
sprake van, dus je moest wel naar be
neden als je honger had. Alle trappen
af. Wie dat niet kon, die kreeg niets".
„Ze liegt", beet een robuste dame in
een gloednieuw verpleegstersuniform,
kennelijk pas gekocht om indruk te ma
ken in de rechtszaal, „ontbijt en lunch
konden boven besteld worden tegen ex
tra betaling".
De uitgemergelde zieke in de rolstoel
lachte cynisch: „Ja, een gulden extra,
maar onze a.o.w. en het geld van soci
ale zaken hield ze zelf al, dus waar
moesten wij dat van betalen? En je kon
wel van alles bestellen, maar er kwam
nooit iemand luisteren als je wat vroeg,
dus dat hielp ook al niet!"
De maaltijden, die vervolgens ter
sprake kwamen, bleken ook niet te
kunnen worden vergeleken met die in
de restaurants en de goed bekend staan
de bejaardentehuizen. Twee oude heer
tjes verklaarden gedecideerd, dat zij
slechts één maal in de week vlees za
gen en dan nog de adem moesten in
houden, wilden ze dat stukje niet van
hun bord blazen. Verder aten ze de hele
zomer rauwe sla, zodat er niet gekookt
hoefde te worden. Wie durfde klagen,
kreeg om elf uur 's morgens geen kof
fie; een grote straf voor mensen die
de hele dag op een slokje zitten te
wachten.
Maar toen kwam „De grote beer",
een onverwoestbare gepensioneerde die
op zijn 69ste verjaardag nog drie op
dringerige neven de kamer uitsloeg, om
dat ze boven hun theewaetr waren ge
raakt en zijn boeltje op stelten wilden
zetten. Een mannetjesputter, die met de
vuist op de gedekte tafel dorst te slaan
als hij geen aardappels en gekookte
groenten op zijn bord kreeg.
„Ik had er waaratjes wel voor be
taald!" baste hij met zijn baritonstem.
„M'n huis verkocht en voor tien jaar
vooruit betaald voor een bedrag waar
voor ik ook in een Hiltonhotel had kun
nen miljonairen. Had ik 't maar ge
daan!"
Maar mevrouw de directrice van het
rusthuis zag al haar berekeningen en
besparingen in één klap teniet gedaan,
toen de nieuwe patiënt z'n ware eet-'
lust en zijn strijdlust toonde. En al haar
andere „troetelkinderen" raakten in op
stand toen „de grote beer" dank zij zijn
grote mond meer op zijn bord en meer
op zijn kamer kreeg dan de rest van
het gezelschap.
„En dus moest meneer in 't gareel ge
bracht worden", concludeerde de offi
cier.
„Pardon", zei de vrouw in het ver
pleegstersuniform verwijtend, „deze pa
tiënt was totaal overspannen. Zijn ma
nier van optreden paste niet in een
rusthuis".
„Past uw manier van doen daar wèl
in?" informeerde de rechter minzaam.
„Ik ben directrice, ik bepaal nog al
tijd zelf wat passend is in mijn tehuis",
klonk het hooghartig. Maar de officier
van justitie oordeelde, dat de rechter
nu maar eens bepalen moest, welke
straf hier paste. En hij vertelde nog eens
hoe de verdachte de lastige gast een
avond op jenever had getracteerd, toen
de betrokkene in de nacht in benevelde
toestand in een spanlaken had gehuld en
vervolgens de deur van zijn kamer had
afgesloten, zodat de Beer in een kooi
wakker werd en er ondanks alle ge
grom niet uit kon. Op grond van arti
kel 284 lid 1 Wetboek van Strafrecht
vorderde hij negen maanden gevangenis
straf, waarvan zes maanden voorwaar
delijk met een proeftijd van drie jaar.
Op de publieke tribune werd zachtjes
geapplaudiseerd. De directrice zonk in
een.
„Hij heeft de deur ook nog vernield",
bracht ze uit.
„Als u volhardt in uw menslievend
heid, kan een volgende patiënt wel eens
UNIEKE K0LLEKTIE
KAPELLE TEL. (01102) 223
het hele huis vernielen", voegde de po
litierechter haar toe en hij vonniste con
form, „omdat dit helaas de maximum
straf voor dit soort misdrijven is".
Met glunderende gezichtjes stommel
den vele hoogbejaarden het zaaltje uit.
(Nadruk verboden) d' ARGENTY
TOEKOMSTVISIE VAN
PRESIDENT JOHNSON
In een in 1966 gehouden voordracht
heeft de Amerikaanse president John
son de volgende toekomstvisie gegeven:
„Ik zie een Amerika, waarin de lucht
die wij inademen schoon zal zijn en de
rivieren zo zuiver dat men daarin zal
kunnen baden. Ik zie een Amerika waar
fietspaden door de harten van onze gro
te steden lopen en onze gezinnen de
mogelijkheid van gezonde en aangena
me ontspanning bieden. Zou het niet
beter zijn om in plaats van honderden
miljoenen aan de bestrijding van de
jeugdcriminaliteit uit te geven een deel
van dit geld te gebruiken om doelmati
ge recreatieve mogelijk te maken?"
PAS OP DAT BANDEN UW LAND
NIET VERMOORDEN!
Reeds jarenlang wordt door de onder-
zoek-afdeling van het I.L.R. te Wage-
ningen gewaarschuwd tegen het gebruik
van trekkerbanden die absoluut onge
schikt zijn voor gebruik in het najaar.
Wij doelen hier op te lage en ver
sleten nokken op trekkerbanden die
niet meer in staat zijn voldoende trek
kracht op te brengen. Het is duidelijk
dat hierdoor slip ontstaat die funeste
gevolgen kan hebben voor de bodem
gesteldheid in het volgende seizoen, het
z.g. struktuurbederf.
Het uitstellen van de aankoop van
goede banden brengt met zich mee dat
de in gebruik zijnde banden sterk aan
kwaliteit teruglopen. Het geld wat men
dus denkt te besparen moet dan ten
langen leste dubbel betaald worden. De
coverbedrijven weigeren de banden te
coveren omdat het karkas teveel ver
sleten is en de groei van het gewas
loopt in het voorjaar ten achter omdat
door slip in het land een te vaste bo
dem is ontstaan.
Beter en economischer is het daarom
om aan het begin van het oogstseizoen
op goede banden te staan. Goede ban
den zijn in dit opzicht o.a. de Nylabour-
banden met zeer hoge nokken die ver
uit elkaar op de band staan. Deze ban
den hebben (óók in nat land) een bij
zonder hoog trekvermogen zonder ook
maar in het minst te slippen. Het is be
wezen dat ook de levensduur van deze
banden soms meer dan het dubbele van
gewone banden bedraagt. Gecoverd
wordt dit type onder de naam „Hofka-
profiel" in de handel gebracht.
ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN:
REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", ROUAANSE KAAI 21, MIDDELBURG
met b(jsluiting van een postzegel van 20 cent voor doorzending van uw brief
Wy willen u met deze adviezen zo goed mogelyk van dienst zyn en geven
zo mogelyk advies op elke vraag. Wy kunnen echter geen aansprakelijkheid
aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED.
Belastingtabel. Ik zag dat de tabel
voor de loonbelasting per 1 juli 1967
gelijk was aan de tabel voor de in
komstenbelasting. Klopt dat? Waar kan
ik de nieuwe tabellen verkrijgen? In
verscheidene boekwinkels waren de ta
bellen niet voorradig.
In principe lopen de tabellen voor de
inkomstenbelasting en voor de loonbe
lasting, behoudens afrondingen, gelijk.
In de laatste zijn echter diverse aftrek
ken verwerkt om verwervingskosten
en/of a.o.w. enz. premie en/of premies
der sociale verzekeringswetten. Er zijn
dan ook diverse tabellen om degenen op
wie die aftrekken wel en niet van toe
passing zijn. De tabellen kunt op de be
lastinginspectie ter inzage krijgen en
wellicht kunt u er een meekrijgen, om
dat de fiscus er toch vele moet laten
drukken voor de werkgevers.
Audrey Hepburn. Kimt u mij het
adres geven van Audrey Hepburn?
Daar Audrey Hepburn op reis is, kunt
u het beste schrijven aan het adres Pa
ramount Pictures, 451 Marathanstreet,
Hollywood U.S.A., of Paramount Pictu
res, Broadway, New-York, U.S.A.
Pitten. Afgelopen winter heb ik
een appelpit in een potje met aarde ge
zet. Het plantje heb ik in de tuin ge
zet, waar het nu al 25 cm hoog is.
Zouden er appels aan komen en zijn de
ze dan te eten? Ook heb ik een pit van
een sinaasappel of mandarijn in een
potje gedaan. Ook dit plantje doet het
goed. Moet ik dit plantje nu ook in de
tuin plaatsen of kan het potje binnen
blijven staan?
Jammer dat u niet meer pitten ge
zaaid heeft, want dan had u meer kaïis
gehad op een eetbare appel. Mochten
de vruchten oneetbaar zijn, dan kunt u
dit boompje altijd nog met een goed
soort afenten of oculeren. Zaden van
appels komen bijna nooit soortecht te
rug, dus is het maar afwachten. Op de
ze manier heeft men ook nieuwe goede
soorten verkregen. Wat er van de ap
pels gezegd is, geldt ook voor de ci
trusvruchten, dus komen ze niet soort-
echt uit zaad terug. Afwachten of deze
plant vrucht gaat dragen. Valt dit te
gen, dan kunt u die ook oculeren met
een goed soort, b.v. Citrus sinensis, het
bekende sinaasappelboompje. Misschien
dat een goede bloemist u wel hiermee
kan helpen. Houdt de plant liefst in
huis op een koele, lichte plaats, niet in
de brandende zon.
Invaliditeitsrente. Sinds 1947 ont
vang ik 0,60 per dag omdat ik voor
15 arbeidsongeschikt ben verklaard.
Deze uitkering is nooit verhoogd, wel
ontvang ik nu een afkoopsom. Is dat
juist
Ingevolge het inwerking treden van
de nieuwe wet op de arbeidsongeschikt
heidsverzekering (W.A.O.) geldt voor
arbeidsongeschiktheidsgevallen van 15
en minder, dat in plaats van de ge
regelde uitkering, in uw geval van 0,60
per dag, een afkoopsom wordt uitbe
taald. Dit is zo gedaan om tot afwik
keling van de oude sociale verzekering
te geraken.
Verrotte kozijnen. Vier jaar gele
den heb ik mijn woning laten bouwen
en nu zijn bijna alle kozijnen verrot. Is
daar de aannemer aansprakelijk voor
of moet ik zelf alles op eigen kosten
vernieuwen
Wij kunnen niet beoordelen of de aan
nemer inderdaad aansprakelijk is voor
deze verrotting. Wendt u zich echter,
indien u klachten hebt, tot de Bond voor
Aannemers in het Bouwbedryf, Be-
noordenhoutseweg 44, Den Haag, telef.
(070) 245433.
Planten. Ik heb voor de derde keer
mijn gesneria overgehouden en deze is
nu prachtig van blad en zit vol met
knopjes, maar de bloempjes blijven klein
en zijn heel licht rose. Anders bloeien
de bloemetjes zo mooi en zijn dan rood
van kleur. Ook het Kaaps viooltje staat
er mooi bij, maar de blaadjes zitten vol
met een soort roestvlekjes. De hibiscus
zit ook vol met knoppen, maar ze be
ginnen van kleins af aan geel te zien
en vallen dan spoedig af.
1. Gesneria: U vertelt niets van even
tueel verpotten in het voorjaar, dus ver
moedelijk een kwestie van niet voldoen
de grond en bemesting, zodat de bloe
men niet door kunnen groeien. Bijmes
ten kan misschien nog veel verhelpen.
2. Kaaps viooltje: Het plantje stelt ge
ringe eisen aan de grond en voeding.
Die roestvlekjes zullen wel zijn ont
staan, doordat de plantjes in de volle
zon gestaan hebben of dat er over de
planten heen gesproeid wordt met voor
al te koud water. Dit geeft bladvlek
ken. 3. Hibiscus: Deze plant vraagt veel
voedsel, goede vruchtbare grond en veel
water, bij zeer warm weer soms wel
tweemaal per dag en wekelijks bijmes
ten. Ook kan het zijn dat in het voor
jaar de plant niet sterk teruggesnoeid
en niet verpot is in vruchtbare grond.
Hond. Ik bezit een 9 maanden oude
hond. Deze is goed gezond en ingespo
ten tegen hondenziekte. Ik heb erg last
van het blaffen van de hond en ook
jankt hij veel. Hij zit in een goed hok
en heeft voldoende ruimte. Als het dier
iemand ziet gaat hij blaffen, dat soms
wel 30 minuten kan aanhouden. Kunt
u mij vertellen hoe ik de hond rustiger
kan maken?
Als een hond van nature erg waaks
en nerveus is, kunt u niet rekenen op
verbetering door opvoeding, verbieden
of dergelijke. Wel kan een dierenarts ta
bletjes verstrekken, waardoor de hond
wat rustiger wordt, maar vermoedelijk
is uw hond door zijn aard niet geschikt
om de hele dag alleen in een hok op
gesloten te zitten. Vervanging door een
kalmer exemplaar of verschaffing van
een speelkameraad zou dan een oplos
sing kunnen zijn.
Vetvlek. Hoe verwijder ik een vet
vlek in een smymatapijt
Probeert u het eens door het betten
met een vetoplossend middel (tetra of
vlekkenwater).
Hoor de tucht, en wordt wijs,
en verwerpt die niet.
Spreuken 8 33
Tucht hopeloos verouderd woord.
Wij hebben het niet meer bij de inven
taris van ons gezinsleven. Hoogstens
komt het af en toe nog eens te voor
schijn, als grootvader of grootmoeder in
hun reliquiëndoosje rommelen.
Er is een tijd geweest, dat kinderen
zich verzetten tegen de tucht. Die tijd
hebben we ook al weer gehad; er is
geen reden meer tot verzet tegen tucht,
omdat er geen tucht geoefend wordt.
De ouders, de jeugdige ouders van de
moderne tijd, zijn het oefenen van tucht
ontgroeid; ze staan op hoger plan. Ze
vatten het meer Evangelisch, minder
wettisch op.
Nu is het waar, dat er wel eens zeer
wettisch tucht geoefend is, dat de tucht,
streng en beslist nog wel eens dient om
gebrek aan opvoedkundig vermogen te
bedekken, en ook wel eens veel bedor
ven heeft aan de verhouding ouders
kinderen en aan de kinderziel.
Maar het is ook een feit, dat sommi
gen die menen boven de verouderde
tuchtoefening te staan, aan de ware
tucht nog lang niet toe zijn en dat hun
houding evenzeer paedagogisch onver
mogen camoufleert.
Dat woord tucht, dat wij als ver
ouderd uit ons woordenboek geschrapt
hebben, blijft in de Bijbel rustig staan
en het behoort tot de inventaris van elk
gezin, dat zich door de Bijbel laat lei
den. De kinderen hebben eenvoudig be
hoefte aan tucht. Het is een misdaad
hen tuchtloos te laten opgroeien. Tucht
maakt wijs. Wie de tucht aanvaardt,
wordt wijs. Alleen, er staat in de tekst
niet: voelt de tucht (roede), maar hoort
de tucht.
Voor ons gaat tucht vaak op in een
pak slaag of strenge straffen. Neen,
de tucht wordt gehoord. We moeten
bij tucht allereerst denken aan spreken,
leiding geven. Niet een pak slaag maakt
wijs je kunt het ook niet verwerpen!
Alleen een woord maakt wijs en een
woord kan men verwerpen.
Laten we zo tucht hebben; het woord
dat wijs maakt (bovenal tot zaligheid)
spreken en aannemen. (Uit een Dagboek)
WEMELDENGE
Van 39 september 1967
Maandag 4 september: Nieuwe Maan
HOOGW.
LAAGW.
v.m.
n.m.
v.m.
n.m.
Zondag
2.37
3.01
8.17
8.44
Maandag
3.24
3.46
9.06
9.29
Dinsdag
4.10
4.28
9.49
10.12
Woensdag
4.52
5.11
10.27
10.49
Donderdag
5.34
5.51
11.06
11.29
Vrijdag
6.13
6.30
11.43
Zaterdag
6.53
7.08
0.05
12.19
Te Hansweert 35 minuten vroeger
Te Yerseke 5 minuten later