NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BE VELA ND
oveRöenkinq
Bronchi letten
>3
TfllLEGEN
Ontmoeting met Annabel
oCjCLftfyS do. SthCLOt
29STE JAARGANG
No. 34
31 JANUARI 1964
J. A. WESTSTRATE - MIDDELBURG
UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „DE SCHELDEBODIT
Verschijnt des vrijdags
J. M. C. VAN DER PEYL - KRUININGEN
MARKT 19 - TELEF. (01130) 381 - GIRO 28425
We zijn gewaarschuwd!
7l:Ula(t jeugdpuistjes
f1.60 - f 1."
e
REDACTEUR:
ROUAANSE KAAI 21 - TELEF. (01180) 2453
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling 1,40 per kwartaal
Franco per post 2,80 per halfjaar
DRUK Fa. F. VAN DER PEYL
KRUININ GEN
ADMINISTRATIE
Advertentieprijs 1-25 mm 3,verder 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
In te zenden vóór woensdag 12 uur
„Zo heeft hg ook dien ten laat
ste tot hen gezonden, zeggen
de: zij zullen immers mijn zoon
ontzien". Marcus 12 6.
Nu de tijd van het lijden aanstaande
is krijgt Israel nog een ernstige, dui
delijke waarschuwing in de gelijkenis
van de boze wijngaarders.
De wijngaard is aan landlieden ver
huurd. Als de tijd daartoe is aangebro
ken zendt de eigenaar van de wijngaard
zijn knechten om de vruchten in ont
vangst te nemen.
Verschillende knechten zendt hij, die
met lege handen, geslagen en gehavend
terugkomen. Of helemaal niet terug
komen, want de boze landslieden hebben
hen doodgeslagen.
Ten laatste van allen zendt hij zijn
zoon.
Deze gelijkenis was, zonder enig com
mentaar, voor de hoorders zo duidelijk,
dat wij lezen: „en zij zochten hem te
vangen". Wie de heer van de wijngaard
is en wie de knechten zijn en wie met
de geliefde zoon bedoeld werd, dat heb
ben zij allemaal uitstekend begrepen.
Hoe zeer is Jezus overtuigd van Zijn
snel-naderend einde en met welk een
rust en gehoorzaamheid aanvaardt Hij
dat. Ik laat dat nu verder rusten. Tref
fend is bovenal dat: „ten laatste" voor
de Joden van Jezus' dagen en voor ons.
Jezus is het laatste wat God heeft ge
daan en nog doet. „God voortijds vele
malen en op velerlei wijze, tot de va
deren gesproken hebbende door de pro
feten, heeft in deze laatste dagen tot
ons gesproken door de zoon". Jezus is
Gods laatste woord. Verder, dieper zal
God niet gaan, meer zal God niet doen,
dichter zal God niet tot ons komen. Dit
is het uiterste, het laatste. Als daar
gezegd wordt, dat wij nooit kunnen we
ten of er in een nabije of verre toe
komst niet iemand zal opstaan in wien
God zich nog voller en rijker zal open
baren dan in Jezus Christus, dan kun
nen wij dat, als strijdig met Gods
Woord, niet aanvaarden. Hier komt de
onverdraagzaamheid. Niet de onver
draagzaamheid van de bekrompenheid,
die bang is de eenmaal aangenomen
vastigheden los te laten, uit vrees dat
zij duizelig zal worden en vallen. Maar
de onverdraagzaamheid van de liefde.
Van de mens die, als Thomas, gezocht
en gevonden werd en nu niet anders
meer kan dan neerknielen en bidden:
„Mijn heer en mijn God!"
(Uit een Dagboek)
Men begint nu toch van verschillen
de en deskundige zijde te waarschuwen
voor de gevolgen van eventueel nog
verder gaande looneisen. Eerst heeft
minister Witteveen (financiën) een
waarschuwende stem laten horen toen
hij sprak op een bijeenkomst van de
buitenlandse persvereniging, waarna de
zer dagen ook de voorzitter van het
N.V.V. zijn bezorgdheid uitsprak over
de forse loonverbeteringen die aan
hangig zijn gemaakt en de voortgaande
prijsstijgingen, welke bezorgdheid ge
deeld wordt door de voorzitters van de
beide andere vakcentralen.
De schuld van de forse loonsverho
gingen ligt zeker niet alleen bij de
werknemers en hun organisatie, maar is
voor een belangrijk deel ook te wijten
aan de werkgevers. Niet alleen dat men
in bepaalde branches, door de nog altijd
te krappe arbeidsmarkt, bereid is om
hogere lonen te betalen, omdat men
meent de prijzen van het produkt wel
dienovereenkomstig te kunnen verho
gen, doch bovendien worden er aller
wegen prijsverhogingen bekend, die de
zucht naar hogere lonen slechts stimu
leren.
Wat men op het gebied van de prij
zen ervaart, loopt menigmaal de spui
gaten uitj. Verhogingen van tien tot
dertig procent zijn er plotseling ver
schenen, nog vóór de gevolgen van
loonsverhogingen en andere kosten op
deze produkten van invloed konden zijn.
Het zijn niet de detaillisten die deze
maatregelen nemen integendeel spre
ken deze zelf er schande van tegen
over hun klanten doch de schuld ligt
uitsluitend bij de fabrikanten. Wanneer
deze dus geen voldoende verantwoorde
lijkheidsgevoel tonen tegenover de eco
nomische situatie, kunnen zij dat zeker
moeilijk eisen van hun werknemers. De
consumenten worden thans links en
rechts geplukt en het is geen wonder
als er, niettegenstaande zogenaamde
verbeterde lonen, toch ontevredenheid
ontstaat en men ervaart dat het toch
feitelijk weer de kleine man is, die aan
het kortste eind trekt. En dat is niet
Beter zien
en er beter uitzien
MET EEN BRIL VAN
Kapall* Z.-B.
Tel. 01 102-223
Uitsluitend merkbrillen van topklasse.
de bedoeling die men heeft van de idee
tot een betere spreiding van de wel
vaar.
De regering heeft deze ontwikkeling
niet in de hand. Zij beschikt niet over
een afdoende apparaat tot prysbeheer-
sing en prijscontrole. Maar moet dat er
dan ook altjjd voor nodig zijn? Waar
blijft het verantwoordelijkheidsgevoel
aan werkgeverszijde en de bereidheid om
ook genoegen te kunnen nemen met wat
kleinere winsten en een desnoods wat
minder hoge notering der aandelen? Die
bereidheid is er kennelijk niet en men
kan die dan ook moeilijk verwachten
noch eisen van werknemerszijde.
Gaan wij echter voort met de prijzen
en de lonen te verhogen, dan wordt on
ze mogelijkheid tot concurreren met het
buitenland nog verder aangetast en zul
len de gevolgen daarvan in de komen
de jaren goed merkbaar worden. Dan
zal de werkgelegenheid beduidend gaan
dalen.
Men kan nu zeggen, dat dit zijn voor
deel heeft ten aanzien van de arbeids
markt en de looneisen daardoor auto
matisch zullen worden gedrukt, ander
zijds zal dit toch ook leiden tot een be
langrijke daling van de bedrijfswinsten
met alle financiële gevolgen van dien
voor directies, commissarissen en aan
deelhouders. En in hoeverre dat voort
zal gaan heeft geen regering in de
hand, al zal die er wel de schuld van
krijgen. Dan krijgen we er weer het
werklozenprobleem bij, waaraan ineffi
ciënt geld verdaan moet worden, het
geen onze economische situatie nog
meer zal benadelen.
Bezien wij al deze gevolgen en de
huidige tendens op het gebied van lo
nen en prijzen, dan is het geen wonder,
dat de bevoegde personen een ernstige
waarschuwing laten horen. Er is alle
aanleiding om de ontwikkeling, die nog
niet tot rust is gekomen, met enige be
zorgdheid tegemoet te zien. Het stemt
tot vertrouwen dat de besturen der vak
centrales hier oog voor hebben en niet
schromen van die bezorgdheid te doen
blijken. Het is te hopen, dat men ook
aan werkgeverszijde, van groot tot klein,
zich van zijn verantwoordelijkheid be
wust is en er zijn aandeel toe zal bij
dragen om de loon- en prijsontwikkeling
binnen de perken te houden. Uiteraard
kan ook de regering er het nodige toe
bijdragen; om te beginnen een minder
progressief verlopende belastingheffing.
H. VAN WERMESKERKEN
(Nadruk verboden)
Het in volle snelheid „nemen" van een
kruispunt is een gok. Een gok op het
eigen léven, maar ook op dat van een
ander. Ruim elf procent van de on
gelukken op kruispunten is uitsluitend
te wijten aan het met een te hoge snel
heid naderen van het kruispunt.
De ontmoeting met Annabel hadden
we ons heel anders voorgesteld. We
hadden gedacht, dat ze op een mooie
stralende dag door een krachtig saillant
besnorde man haar vader aan ons
zou worden voorgesteld. We zouden
haar waarheden vertellen, waarvan we
zelf niet zeker zouden zijn. Annabel zou
dan glimlachen, zoals ze dat haar fa
voriete filmster al zo vaak had zien
doen. Alles zou maan- en zonneschgn-
geluk worden. Maar alles was heel an
ders gegaan. We reden met een heman-
achtige branie, zoals de advertentie ons
mannen, die elke dag onze body bilden,
ons zo graag voorstelt, op een kruis
punt af.
Een groot kruispunt mogen we wel
zeggen. Vier wegen die in elkaar over
lopen en opeens een eenheid vormen,
waar geen ontbinden meer mogelijk is.
We zagen geen borden, we keken
niet naar rechts, laat staari dat we
voorrang gaven. Zo kwam het dat wij
en Annabels auto, elkaar op een nogal
ruwe wijze ontmoetten. Er scheen geen
maan en de zon liet ook verstek gaan.
En de enige „muziek" die we hoorden,
was die van de stem van de machts
drager, die ons vertelde, dat we meer
attentie aan het kruispunt moeten ge
ven. Dat we haar met grote voorzich
tigheid tegemoet moeten gaan en er al
tijd op bedacht moeten zijn, dat er ver
keer van rechts zou kunnen komen.
„Want", zo zei de agent, „een kruis
punt is een trefpunt van verschillende
wegen en geen denkpunt".
Toen kwam de kraanwagen, die on
ze auto's wegsleepte, en zo hadden we
ons echt de ontmoeting met Annabel
nooit voorgesteld.
J PUROL-POEDER
HET MAGERE VARKEN
De winkelweek was met veel tam-tam
aangekondigd. De plaatselijke midden
stand had de etalages van meer crèpe-
papier voorzien dan ooit tevoren en
zelfs hadden enkele winkeliers een vlag
uitgestoken. Het dorp verkeerde in
feeststemming en de vreugde werd niet
weinig verhoogd door de attractieve
wedstrijd: men moest het juiste gewicht
raden van het bestuur der neringdoen
den om in aanmerking te komen voor
een prijs.
De laatste avond van de winkelweek
werd weliswaar niet besloten met een
vuurwerk, maar het leek er toch wel
een beetje op, toen de nijvere bestuur-
deren in de muziektent op het markt
plein de bascule beklommen, teneinde
hun juiste gewicht vast te stellen. Na
elke weging zette de harmonie een schet
terende fanfare in, en alle mensen rie
pen vol spanning hoera. Tot de pen
ningmeester aan de beurt was. Toen hij
gewogen was, maakte de waagmeester
het gewicht bekend. De muziek blies
weer een fanfare de motregen in, maar
uit de rij/en der verzamelde cliëntèle
klonk een dreigend gemompel op. Want
de kruidenier, die het ambt van pen
ningmeester der vereniging van nering-
doendejn vervuldq, scheen een schriel
en mager manneke en volgens de weeg
schaal woog hg 172 pond en drie ons.
De muziek was maar nauwelijks ver
klonken toen een varkenskoopman zich
losmaakte uit de schaar der dorpelin
gen, het trapje van de muziektent op
klom en de kruidenier bg de kraag
greep om hem op te beuren.
„Mensen, d'r klopt hier iets niet!"
schreeuwde hij opgewonden. „Die sle-
miel is veuls te zwaar!"
Hij bewoog 't kruidenierslichaam nog
enkele malen keurend op en neer, voelde
inspecterend aan de penningmeesterlij-
ke armen en benen en zette de rood
aangelopen man weer op de grond.
Druk gesticulerend kwam de waag
meester toegelopen en wat daarna ge
beurde, ging gedeeltelijk voor het pu
bliek verloren omdat iedereen door el
kaar liep en riep. De politie kwam er
aan te pas, toen de varkenskoopman de
kruidenier opnieuw begon op te beuren
en te bevoelen en de koopman daalde
hoofdschuddend en mopperend het trap
je af. Maar de penningmeester begon,
nu hij zich uit de knellende koopmans-
greep bevrijd voelde, praats te krijgen.
Als het ware onder het oor van de
wachtmeester slingerde hij zijn beledi
gende woorden naar de koopman. En
die liet er procesverbaal van opmaken.
Opdat het bedrog der winkeliers voor
eeuwig in de annalen van het recht zou
blijven geboekstaafd.
„Ik, meneer de rechter", zei de var
kenskoopman als getuige, „heb mijn le
ven lang het gewicht van varkens ge
schat. Dat gaat me geen pond mis. En
wat is het verschil tussen dit winkel-
bestuur en varkens?" Dit laatste bleek
alleen maar een rhetorische vraag. De
getuige gaf er ten minste zelf geen
antwoord op, anders had er nog een be
ledigingszaak ingezeten. „Dit magere
varken weegt niet meer dan honderd
vier en veertig pond en daar zal hoog
stens wat bij komen, omdat hij zulke
dikke borstrokken draagt. Die uitslag
deugde niet, meneer de rechter. Die man
was die avond zwaarder, dan hij in wer
kelijkheid is!"
Desgevraagd gaf de kruidenier schoor
voetend toe, dat hij met lood in de
schoenen de bascule was beklommen.
„Dan eis ik schadevergoeding, want
ik had de prijs moeten hebben", riep de
koopman.
Maar de officier zei, dat dat een ci
viele kwestie was. Over de prijstoeken
ning heeft de rechter niet te beslissen.
De kruidenier-penningmeester kreeg
vijf en twintig gulden moete vanwege
de lelijke woorden, die hij had geroe
pen, waar het halve dorp bij was.
„Ik kan er toch niets aan doen, dat
ik zo licht ben", klaarde hij. Maar ook
magere mensen mogen niet schelden.
Dat is 't verschil met magere varkens.
WILLY H. HEITLING
(Nadruk verboden)
ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN:
REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", ROUAANSE KAAI 21, MIDDELBURG
met bysluiting van een postzegel van 12 cent voor 'doorzending van uw brief
Wy willen u met onze adviezen zo goed mogelijk van dienst zyn en geven
zo mogelyk advies op elke vraag. Wg kunnen echter geen aansprakelgkheid
aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED.
Met ingang van 1 januari 1963 is een
Rentezegels. Laatst las ik een ar
tikel „rentezegels plakken overbodig".
Is dit waar? Krijgt men daar geen uit
kering meer van? vraagt J. v. R.
Wij weten niet op welk artikel u doelt
doch kunnen u wel zeggen dat het plak
ken van rentezegels nog geenszins over
bodig, ja in veel gevallen zelfs verplicht
is en dat men hier wel degelijk t.z.t.
uitkering voor ontvangt.
Rechtzaak. Ik overweeg aangifte
te doen van bedrog. Wat zijn daar de
gevolgen van; hoe lang duurt het ge-
woonlijk voor zo'n zaak voorkomt; hoe
I is de gangbare procedure bij zo'n recht-
spraak Krijgen getuigen en ik ver-
let- en reiskostenvergoeding
nieuwe regeling van kracht geworden
voor het z.g. getuigengeld. Dit omvat
een Vergoeding wegens tijdverzuim 3
gulden per uur, maximaal 8 uren per
dag), wegens reis- en verblijfkosten
(reiskosten per openbaar vervoermiddel
laagste klasse, overnachting en verblijf
kosten, een en ander eenmaal toe te
kennen, ook al wordt de reis gemaakt
ten behoeve van verschillende zaken, tot
ten hoogste 25,per dag). Als men
niet in staat is om de te maken kosten
te betalen, kan men aan de griffier een
voorschot op de vergoeding vragen.
Hoelang het duurt eer de zaak voor
komt, hangt af van het vooronderzoek
en het aantal zaken dat reeds aanhan-
Bo.estdrank in tabletvorm.95ct
gig is. Wat de procedure betreft vol
staan wg met u er op te wgzen, dat u
als getuige een oproep krijgt om voor
de rechter te verschijnen voor het af
leggen van uw getuigenis. De rechter
is vrij om binnen zekere grenzen de
strafmaat vast te stellen evt. te ver
vangen (bij niet-betaling van een even
tueel opgelegde geldboete) door een
hechtenis, waarvan de maximale duur
in het vonnis wordt aangegeven. Of de
verdachte veroordeeld wordt, hangt er
van af of de rechter het gepleegde feit
bewezen acht.
Schip. Hoe meet men de inhoud
van een schip?
Bij de bouw van een schip wordt het
door de Scheepsmetingsdienst gemeten
en ook wordt door deze instantie de
bruto- en netto-tonnenmaat bepaald. Te
vens wordt vastgesteld de „displacement
tonnage" (waterverplaatsing) het
gewicht van de hoeveelheid water, ver
plaatst door het zich onder water be
vindende deel van het schip, gemeten
in tonnen van 35 kubieke voet. In de
V.S. is de discplacement ton gelijk aan
2240 pounds, in het metrieke stelsel
2204.62 pounds. De Schepenwet bevat
naast eisen voor constructie en sterkte
ook voorschriften voor de bepaling van
het vrijboord, voor de reddings- en na
vigatiemiddelen, de accomodatie, brand
veiligheid enz. Het vrijboord, dat aan
geeft tot hoever een schip mag worden
geladen, wordt voor elk type schip af
zonderlijk vastgelegd. Dat aan een en
ander ingewikkelde nauwkeurige be
rekeningen verbonden zijn, zult u wel
begrijpen. Voldoet het schip aan alle ge
stelde eisen, dan worden door de ver
schillende instanties certificaten af
gegeven voor sterkte, zeewaardigheid,
meting, enz.
Tom Keiling. Kunt u mg helpen
aan het adres van de zanger Tom Kel-
ling?
De zanger Tom Kelling woont te
Rijswijk, Rembrandtkade 232, telefoon
(070) 985249.
WEMELDENGE
Van 28 februari 1964
Woensdag 5 februari: Laatste Kwartier
HOOGW. LAAGW.
v.m. n.m. v.m. n.m.
Zondag 6.40 6.59 12.20
Maandag 7.15 7.37 0.35 12.58
Dinsdag 7.49 8.14 1.18 1.39
Woensdag 8.27 8.57 1.59 2.20
Donderdag 9.10 9.47 2.44 3.11
Vrijdag 10.09 10.57 3.45 4.17
Zaterdag 11.27 5.01 5.38
Te Hansweert 35 minuten vroeger
Te Yereeke 5 minuten later
