oCdK^S de. SbvCuüt
tjomlwill
NIEUWS-EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZUIp-BEVELAND
oveRöenkinq
Het ideale horloge
Sfowa Hermetic
28STE JAARGANG
No. 11
10 AUGUSTUS 1962
J. A. WESTSTRATE - MIDDELBURG
UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „DE SCHELDEBODE"
Verschijnt des vrijdags
J. M. C. VAN DER PEYL - KRUININGEN
modes
ff niecEN
Schetsen van Lindedorp
J. Kole Yerseke - Tel. 372
REDACTEUR
ROUAANSE KAAI 21 - TELEF. (01180) 2453
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling 1,25 per kwartaal
Franco per post 2,50 per halfjaar
DRUK Fa. F. VAN DER PEYL
KRUININGEN
ADMINISTRATIE
MARKT 19 - TELEF. (01130) 381 - GIRO 28425
Advertentieprijs 1-25 mm 3,verder 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
In te zenden vóór woensdag 12 uur
af ge-
deze
En het geschiedde op die dag
als Elkana offerde, zo gaf hij
aan Peninna zijn huisvrouw en
aan al haar zonen en haar
dochteren delen. 1 Sam. 1 4.
Het was Hoogtijd in Israel. De vrome
huisvaders brachten hun offerdieren
naar het Altaar des brandoffers. Gro
ten en kleinen zagen toe, hoe het nog
warme bloed der stervende dieren op
dat Altaar werd gesprengd, een deel van
het vlees in het heilig vuur Gode werd
geofferd, terwijl na deze gedane ver
zoening het overige werd verdeeld tus
sen de priesters en de offeraars, om dat
te eten en vrolijk te zijn voor het Aan
gezicht des Heren. Wat rijke symboliek!
Neen, geen echte vreugde kan bestaan
met een knagend geweten over onbele-
den en onverzoende schuld. Geen ver
geving zonder verzoening! Geen verzoe
ning zonder voldoening. Klaar en beslist
zegt Gods Woord, dat zonder bloedstor
ting geen vergeving geschiedt (Hebr.
9:22). Ook, dat het bloed van Jezus
Christus Zijn Zoon ons reinigt van alle
zonden (1 Joh. 1:7). Wijze mensen
zeggen, dat dit niet zo is, doch de lezer
moet zelf maar uitmaken wie hij ge
loven wil: God of de mens.
Ook Elkana en de zijnen hadden met
ontschoeide voet toegezien hoe hun
schuldoffer werd geslacht en verbrand,
Elkana had zijn rechterhand gelegd op
de kop van het dier, als een sprakeloze
belijdenis van de vele en zware zonden
van hem en zijn gezin. Eén gemeen
schappelijke schuld, één gemeenschappe
lijk offer, nu ook één gemeenschappe
lijke offermaaltijd, 's Heren priester gaf
hun een aanzienlijk deel van het ge
slachte terug op Gods bevel, ten blijke
dat zij mochten leven en niet sterven.
Neen, daar is vergeving, altijd bij Hem
geweest
Voor wie dit verstond, moet zulk een
offermaaltijd iets even heerlijks hebben
gehad als ons Heilig Avondmaal! Ge
meenschap met God en met elkander!
Samen eten en drinken in een heilige
sfeer van vergevende liefde, hoe ver
heffend! Het gehele gezin moest er bij
tegenwoordig zijn. Elkana gaf ieder zijn
bescheiden deel, groot en klein, onge
twijfeld met de nodige verklaring van
wat men zo pas had gezien. Aan zulk
een familieleven is tegenwoordig grote
behoefte. Kwam het wat in gedrang,
dan biedt de vakantie een schone ge
legenheid God en elkander weer te vin
den! (Uit een Dagboek)
'i
voor de elegante vrouw
Grote Markt 12 Bergen op Zoom
IK BEN EEN GERECHTELIJKE
DWALING!
Het ergerde de man meer dan ooit te
schrijven valt. Iedere dag klokslag half
twee kwam het jongetje langs. Nu zal
men zich afvragen, waarom het langs
gaan van een jongetje ergernis zou
moeten verwekken en nog wel in een
dergelijke mate. De oorzaak hiervan
moet gezocht wordén in het feit, dat
het jongetje bij het passeren van 's mans
huis vieze liedjes zong. De knaap placht
zijn solo te geven als bij langs het huis
fietste. Als een sneldichter vlogen de
versregels er dan uit. De kwaliteit van
het gezongene was beslist niet lager
dan de officiële teksten op de zelfde
melodieën. Maar de jongen bedacht er
lelijke woorden bij, waarbij hij met na
druk naar het huis van de man keek.
Op de een of andere manier meende
deze zich het een en ander persoonlijk
te moeten aantrekken. En hij besloot de
zanger een lesje te geven.
Op een middag omstreeks half twee
posteerde hij zich bij het raam. Toen
hij de knaap aan zag komen, begaf hij
zich naar de voordeur en wandelde de
zanger tegemoet. Deze wachtte zijn
komst echter niet af en spurtte onder
schamper gelach weg. De man had het
nakijken!
Dit verdroot hem en hij besloot snel
ler te zijn. De volgende dag betrok hij
om kwart over één zijn post achter de
voordeur, terwijl buiten tegen de gevel
zijn fiets klaar stond. Daar hoorde hij
de zingende fietser naderen. Snel opende
hij de deur, greep zijn fiets, doch... we
derom spurtte onder hoongelach de
jongeling weg. Razend van woede slin
gerde de man zijn rijwiel tegen de gevel
en smakte de deur achter zich dicht.
's Nachts kon hij er niet van slapen
en hij zon op een middel om de knaap
onder handen te nemen.
De dag daarop stond hij om even
over één met de fiets aan de hand bij
de stoep en wachtte af. Daar nam de
zanger de bocht, doch bij het zien van
de man op de stoep remde hij af en
zwenkte een andere straat in, zonder
zijn lied ten beste te hebben gegeven.
Ook deze keer had de man geen succes.
Enige dagen lang moest hij machte
loos het lied aanhoren, niet wetende wat
te doen. Toen kreeg hij ineens een lich
tend idee.
Die middag moest het gebeuren. Om
klokslag één uur zette hij de voordeur
wijd open en plaatste zijn rijwiel in de
gang. Hij sloeg het been over het za
del. De trapper in de aanslag. Zijn
vrouw posteerde zich achter de fiets
met beide handen aan de bagagedra
ger. Zo bracht men in uiterste paraat
heid de tijd door.
Op het moment dat een heldere jon
genssopraan door de straat klonk, gooi
de de man zijn volle gewicht op de
trappers, terwijl zijn vrouw haar echt
vriend een zetje gaf. Het lied brak
plotseling af, toen de jeugdige zanger
de verbolgen man als een raket de voor
deur uit en de stoep over zag razen.
De knaap legde de neus op het stuur.
Hij was evenwel nog buiten adem van
het zingen, terwijl daarentegen de god
der wrake zo fris was als een hoen, en
bovendien nog de hoge aanvangssnelheid
bezat, veroorzaakt door het zetje van
zijn vrouw. Er was geen houden aan.
Een korte doch hevige spurt bracht het
rijwiel van de man naast dat van de
knaap.
De jongen begon nu wanhopig te
huilen.
„Niet doen!" schreewde hij terwijl hij
zijn fiets liet vallen. „Ik zal het nooit
weer doen!" riep hij toen hij op de
straatstenen zat.
„En toen", verklaarde de man die nu
als verdachte voor de politierechter
stond, „kon ik er niet toe komen hem
te slaan. Ik dacht: zo'n arm kind. Wie
weet hoe hij is opgevoed. En hoe ang
stig zat hij daar op de grond, als een
ziek vogeltje ineengedoken, en trillend
van angst voor mijn kastijding! Neen,
dacht ik, laat hem gaan. Doe dit kind
geen pijn, dacht ik".
„Maar hoe verklaart u het dan, dat
die jongen met een bloedneus bij de bu
ren is binnengevlucht?" wilde de rech
ter weten.
„Dat weet ik niet", luidde het ant
woord, „misschien heeft hij zichzelf te
gen de neus geslagen".
Desondanks werd de mishandeling be
wezen geacht. Dertig gulden boete
heeft hij gekregen. Maar hij zei, dat hij
het hogerop zou gooien.
„Ik ben een gerechtelijke dwaling,
edelachtbare", riep de man tegen de
deurwaarder. Maar die loodste hem het
zaaltje uit.
RUDOLF PASSANT
(Nadruk verboden)
Het was de avond waarin men de pot
verteerde en blijken gaf dat de zang
niet alleen de waarde van het leven be
paalde, maar ook de eetlust en een
goed gedekte tafel. Men at dan tegen
elkaar op, tot men vol en zat was.
Deze smulavonden kregen door de
overvloedige uitstorting van de hoorn
des overvloeds een Breugeliaans karak
ter en zulk een vermaardheid dat de
naam der vereniging „Ons Genoegen"
spoedig veranderde in „Vreet Opje".
Ons harmoniegezelschap „Oefening
Kweekt Kunst" stond onder leiding van
Boudewijn Bouterse. Deze kleine man
was van groot muzikaal talent, wiens
halfblinde ogen geen beletsel waren om
de muzikaal voelende jongelui op te
voeden tot goede spelers en zijn ge
zelschap tot een sieraad van het dorp.
Men onderschatte de betekenis niet
van een goede harmonie. Niet alleen dat
zij kunstgenot verschafte. Zij bracht ook
fleur en geur in het alledaagse leven,
genot en vrolijkheid bij haar uitvoerin
gen en serenades, bij haar medewerking
tijdens feestelijkheden. Nog zeer goed
kan ik mij een voorstelling maken, hoe
O.K.K. door ons dorp marcheerde; Bou
dewijn met zijn dirigeerstokje voorop en
in het achterste gelid Sjois van Boven,
de schouders omstrengeld door zijn blin
kend-koperen bas instrument, waaruit
hij, met sterk opgezette wangen, zijn
zware hoempa's stootte.
De jeugd volgde in hupse passen op
de maat van vrolijke klanken, de oude
ren keken genietend toe, voor hun huis
deuren of tuinhekjes.
De kerstdagen schoner dan de dagen
gingen stil en rustig voorbij. In de ker
ken werd deze hoogtijdag der Christen
heid gevierd met cle verkondiging dat
het Licht de duisternis overwon door
de komst van de Verlosser der wereld
in een donkere stal.
De kinderen der zondagsschool vier
den hun feest in het mooie koor der
grote kerk, dat versierd was met een
grote kerstboom en dennegroen. Een
kerstverhaal werd verteld, kerstliederen
gezongen, afgewisseld door een trakta
tie van chocolademelk en krentenkoe
ken. Op het einde van de avond kreeg
elk kind een prachtig kerstcadeau en
zij die de school verlieten, een bijbel.
Oudejaarsdag maakte geen andere in
druk dan de andere dagen. Men zag
enkele kinderen, die der armsten, langs
de huizen lopen, waar zij onder de een
tonige geluiden van de konkelpot hun
oudejaarsavondliedjes zongen, voor en
kele centen als beloning. Het was maar
een trieste vertoning, waarnaar we niet
terug behoeven te verlangen, zoals som
migen die in deze bedelarij een folklo
ristisch element menen ontdekt te heb
ben.
Oudejaarsavond bracht niet veel ver
andering. Het was buiten de oudejaars
avondkerkdienst, die veel volk trok, een
avond, naar het uiterlijk althans, als
elke andere. De gewoonte om oud en
nieuw te vieren was nog niet in zwang.
Ook deze avond zocht men al vroeg de
kooi op; de volgende dag had men tijd
genoeg om elkander te zeggen wat men
wel of wat men niet meende.
Elkaar nieuwjaar toewensen, bezoe
ken afleggen en ontvangen, gezellig bij
elkaar zijn waren kenmerken van deze
dag.
Een nieuw, lang jaar stond weer voor
de boeg. Het levensschip zette weer
koers naar onbekende verten. Het leven
ging door en eiste de mens weer op tot
de arbeid zijner handen en de zorg voor
het dagelijks brood.
De winter trekt zijn harde spoor
verder door de tijd. Stormen striemen
de landen of sneeuwbuien dekken de
aarde onder dikke donzige dekens, wa
tergangen en sloten stollen onder de
koude adem van de winterse winden.
Maar gelukkig voor onze mensen, stij
gen uit de schoorstenen der behuizingen
rookpluimen op; daar is een veilige be
schutting, daar overwint de uitstralen
de gloed van haard en kachel de barre
winterkoude, haar houdende buiten de
veilige muren.
De dagen gaan lengen. Zonnestralen
winnen in kracht. Er is een ontwakend
nieuw leven te bespeuren, dat langzaam
doch onwederstandelijk komt opzetten.
En met deze lenteboden komt ook het
einde in het zicht van het koude sei
zoen.
Mijn schetsen gaven bij de aanvang
iweer, de voorjaarsontplooiïng die zich
over Lindedorp en zijn bewoners open
baarde. De zomer en herfst kwamen
aan de orde en thans zouden, met de
winter die ik het laatst beschreef, mijn
schetsen een einde kunnen hebben.
Toch zou ik geen klein verzuim ple
gen, ten aanzien van ons dorp en zijn
mensen en ook jegens mij zelve, wan
neer in dit schetsboek een tekening zou
ontbreken van onze kerken.
De kerk die als gebouw wel niet mid
den in ons dorp staat maar die zeker
een geestelijk middelpunt genoemd kon
worden in het leven van ons dorp.
Lest best, zou men ook kunnen zeg
gen, naar de plaats welke dit onderwerp
in mijn schetsboek gaat innemen.
(Wordt vervolgd)
voor land- en tuinbouw
100"/o Waterdicht en condensvrij
geheel edel-staal kast
Ruime keuze bij
Kapell. Z.-B.
Tel. 01102-223
door HENK ZWEEDIJK
XVII
In de wintermaanden werd er weke
lijks gerepeteerd in het zondagsschool
lokaal, gelegen aan het slop van Tilroe.
De boer van het Keizersweel hanteerde
de dirigeerstok.
Het was een goed koor, met mooie
volle mannenstemmen.
Hun genoegens beperkten zich echter
niet bij het zingen alleen. Men kon pas
van echte genoegelijkheid sprekeri, wan
neer zij samen waren in hun jaarverga
dering, waarin het batig saldo der ver
enigingskas tot op de bodem toe werd
omgezet in vele vettigheden, die de goe
de aarde schenkt.
BINNENVERINGBED
h*t best* bed ooit gemaakt
SCHUIMRUBBERBED
met rertterkte middensector
fabrieken Zevenbergen
ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN:
REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", ROUAANSE KAAI 21, MIDDELBURG
met bijsluiting van een postzegel van 12 cent voor doorzending van uw brief
W(j willen u met onze adviezen zo goed mogeiyk van dienst zijn en geven
zo mogeiyk advies op elke vraag. Wy kunnen echter geen aansprakeiykheid
aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED.
Tafelzeil. Alles wat ik op mijn
nieuwe tafelzeiltje zet, plakt er aan
vast. Wat kan ik doen om dit te voor
komen, vraagt L. K. B.
U kunt de bovenkant van het zeiltje
goed inwrijven met talkpoeder, dan zal
het euvel wel verholpen zijn.
Vogelvuil. Hoe krijg ik vlekken
van vogelvuil uit mijn colbertjasje?
vraagt. D. B.
Aangezien wij niet weten waarmede
u het al geprobeerd hebt, zouden wij u
willen aanraden bij de drogist een vlek-
kenpasta te kopen in tubevorm. Ge
bruiksaanwijzing goed lezen en opvol
gen. Dit kan in elk geval geen kwaad.
Als de stof echter verkleurd is zal er
weinig meer aan te doen zijn. Vruchten-
vlekken kan men veelal verwijderen met
alcohol.
Verloven in Duitsland. „Jó, je moet
je in Duitsland verloven, daar zijn de
ringen tenminste goedkoop en dan heb
je er gelijk een reisje aan vastzitten",
aldus mijn vriendin. Heeft zij gelijk wat
betreft de ringen? Ik wilde tevens mijn
verloofde een fototoestel cadeau geven
ter ere van onze verloving en dat moest
ik dan ook maar daar kopen, zo raadde
Dorothy (mijn vriendin) me aan. Dit
schreef Nanette ons.
Je vriendin heeft gelijk. De ringen
evenals de fototoestellen e.d. zijn in
Duitsland aanzienlijk goedkoper. Wij
kunnen je geruststellen wat de kwali
teit betreft. Deze is heus niet minder
dan in ons land. (Denk echter om de
invoerrechten wat betreft het fototoe
stel
Karl May. Kunt u mij zeggen hoe
lang Karl May in Amerika verbleef
vraagt N. d. T.
Precies het aantal dagen of maanden
van Karl May's verblijf in Amerika is
niet bekend. We weten echter wel, dat
het kort geweest moet zijn, hoogstens
een paar maanden, omdat hij daar was
op doorreis. Ook moet hij er pas heen
gegaan zijn op latere leeftijd. Het ge
heim van zijn reisbeschrijvingen zonder
voldoende eigen reiservaringen heeft
deze auteur echter meegenomen in het
graf.
De laatste nacht. U zult wel den
ken: „Heb je niets beters te doen dan
ons zo'n rare vraag te stellen", maar
omdat ik ervan overtuigd ben dat u
toch bereid zult zijn mij een antwoord
te geven en er op vertrouw, stel ik u
toch de volgende vraag: „Is de zondag
nacht de eerste of de laatste nacht van
de week?" aldus Dagvlindertje.
De nacht duurt officieel van 0 tot 6
uur v.m., dan volgen resp. de ochtend
van 6 tot 12 uur v.m., de middag van
12 tot 6 uur n.m. en de avond van 6
tot 12 uur n.m. De nacht van zondag
valt voor de ochtend van die dag. Zon
dagnacht is dus de nacht na de zater
dagavond en niet de nacht met de da
tum van maandag.
Bontkraag. Hoe kan ik een vettig
geworden bontkraag reinigen voor ik de
mantel opberg? (Alhoewel ik eigenlijk
van dat opbergen nog niet zo zeker ben,
als ik naar die mooie zomer kijk) klaagt
Son ja.
Het beste zal zijn de vette bontkraag
in te wrijven met verwarmde zemelen.
Beter helpen misschien verwarmde ze
melen, vermengd met tetra, maar hier
mede moet je voorzichtig zijn, want
tetra kan eventueel geverfd bont aan
tasten. Probeer het anders eens met een
droogschuimpreparaat.
Mast. Is het beter als een tele
visie-antenne geaard is? En is zo'n an
tenne gevaarlijk voor blikseminslag
informeert N. v. O.
Televisie-antennes worden in de regel
niet geaard, alhoewel het met behulp
van een omschakelaar bij de ingang
(raamkozijn) naar binnen wel mogelijk
zou zijn. In de praktijk komt van tijdig
omschakelen door de toestelbezitter ech
ter niet veel. Bij onweer volstaat men
daarom met het uit de antennecontact-
doos trekken van de aansluitingsstekker
ter voorkoming van schade aan het te
levisie-apparaat bij inslag van uitlopers
van de bliksem. Dit uitnemen van de
stekker helpt uiteraard niet bij directe
inslag, want dan wordt ook de korte af
stand tussen de beide antenne-leiding
gedeelten door de grotere vonk wel over
brugd. Er komen echter meer uitlopers
voor dan directe inslagen bij een on
weer. Het veiligste is natuurlijk een
complete bliksemafleider te laten in
stalleren aan de antennemast, die met
de voorgeschreven aardleiding buiten de
gevel om tot in het grondwater (aarde)
voert. Zolang er vele huizen met anten
nes om uw woning heen staan, is het
risico voor inslag evenwel beperkt.
Stekker van de antenne uitnemen moogt
u evenwel bij onweer nimmer vergeten.
Moeilijkheden. T. A. heeft moei
lijkheden met een tweedehands televisie
toestel.
Als u met de verkoper niet tot over
eenstemming kunt komen, zit er niet
veel anders op dan de kwestie in han
den te geven van een deurwaarder of
advokaat. Wellicht is het schrijven van
een brief door deze rechtskundige reeds
voldoende om de verkoper te bewegen
tot een bevredigende oplossing.
Zilver. Is er een middel om donker
geworden zilveren filigraine sieraden op
te knappen? schrijft N. T.
Het is een feit dat zilver op de duur
zwart uitslaat. U kunt deze aanslag
zeer eenvoudig wegkrijgen door het zil
ver enige seconden in kokend sodawater
te leggen, waarin een plaat aluminium
is gelegd. U gebruikt een lepel soda op
5 liter water. Deze behandeling is vol
komen onschadelijk voor het zilver.
WEMELDINGE
Van 12—18 augustus 1962
Woensdag 15 augustus: Volle Maan
HOOGW.
LAAGW.
v.m.
n.m.
v.m.
n.m.
Zondag
12.32
5.47
6.19
Maandag
1.08
1.38
6.54
7.18
Dinsdag
2.10
2.35
7.50
8.10
Woensdag
3.01
3.26
8.40
9.02
Donderdag
3.51
4.13
9.28
9.49
Vrijdag
4.44
5.00
10.09
10.37
Zaterdag
5.33
5.50
10.53
11.28
Te Hanaweert 30 minuten vroeger
Te Yerseke 5 minuten later
