NIEUWS- EN Al
- i -:v v r t'i.
DVERTENTIEBLAD VOOR ZUID-BEVELAND
oveRöenkinq
Voor de balie
Ijooihvill
Spit, Spierpijn
E
AM
a-j
27STE JAARGANG
No. 46
13 APRIL 1962
MIDDELBURG
J. A. WESTSTRATE -
UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „DE SCHELDEBODE"
Verschijnt des vrijdags
J. M. C. VAN DER PEYL - KRUININGEN
Schetsen van Lindedorp
Land- en Tuinbouw
J. Kole- Yerseke Tel. 372
Dc
SckeUeLo d cl»
REDACTEUR:
ROUAANSE KAAI 21 - TE LEF. (01180) 2453
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling 1,25 per kwartaal
Franco per post 2,50 per halfjaar
DRUK Fa. F. VAN DER PEYL
KRUININ GEN
ADMINISTRATIE:
MARKT 19 - TELEF. (01130) 381 - GIRO 28425
Advertentieprijs 1-25 mm 3,verder 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
In te zenden vóór woensdag 12 uur
Zijt vergenoegd met het te
genwoordige. Hebr. 13 5.
Is dit niet een woord van het heden?
Is het niet een ernstige en nodige ver
maning voor het hart des mensen, dat
eindeloos blijft begeren? Onze wensen
zijn zo verschillend als onze karakters.
Ze bepalen zich bij de een tot aardse,
zienlijke, zinnelijke dingen, bij de ander
gaan ze uit naar wat hart en ziel al
leen verzadigen kan. Maar een feit is
het, dat wij alleen een hart met ons om
dragen, dat zo vaak en zo telkens wat
anders wil, dan wat ons is toebedeeld.
De Hoogste Liefde zelf weegt ons met
zorg toe, wat ons nodig is, om naar de
ziel gezond gemaakt, en opgevoed te
worden tot de vrijheid der kinderen
Gods. En toch maken wij ons zelf nog
zo telkens diets, dat deze zegen of die
zielewens aan ons waarachtig geluk
ontbreekt.
Wel is waar, is de werkelijkheid van
ons leven soms geheel anders, dan waar
op onze hogere natuur schijnt aange
legd. Maar indien het geloof vasthoudt,
dat onze Vader weet wat wij
van node hebben, dan wordt de
ziel stilgezet. Want dan weten wij, dat
alles goed, ja het best is, zoals het
i s. Om, naar de apostolische verma
ning, vergenoegd te zijn met het tegen
woordige, moeten wij het heden en de
toekomst leren bezien in het licht der
eeuwigheid. Zouden Gods kinderen niet
vergenoegd zijn, als zij weten, dat al
les uitloopt op een heerlijkheid, waar
van de helft ons niet is aangezegd?
God - kent alleen het naaste pad,
Dat uitloopt op de hemelstad;
Hij weet wanneer in ons gemoed
Of smart óf blijdschap voordeel doet.
(Uit een Dagboek)
door HENK ZWEEDIJK
VII
Op het muzikale menu stond ook de
wekelijkse draaiorgelspijs en deze werd
afgedraaid en uitgezaaid uit een piepend
orgel op drie wielen, door de slinger
bewegingen van een éénarmige man uit
Goes, bijgestaan door zijn dochter, die
in trippelpas, deur voor deur haar ko
peren centenbak presenteerde voor het
aannemen van de orgelcent.
Fransje met zijn harmonica was ook
een der periodiek weerkerende gasten,
die onze mensqn in vlam trachtte te
zetten met zijn instrumentaal reper
toire, hetwelk meer uitmuntte door een
tonigheid dan in het verschaffen van
muzikaal genot, want tot in het on
eindige speelde, neen drensde zijn trek-
piano: „En de boeren hebben 't over
wonnen, hiep, hiep hoera", of de telkens
terugkerende vraag over een kleine Ko,
die maar steeds zoek bleef. Zijn ge
opende, vragende hand na elk gespeeld
nummer was het kennelijk bewijs dat
hij, evenals zijn hiervoor beschreven
confraters, niet de kunst om de kunst,
doch in hoofdzaak zichzelf en zijn ge
zin, diende.
Af en toe kwam een hardloper zijn
kunsten de volke vertonen. Als een har
lekijn, gekleed in een nauwsluitend
glinsterend narrenpak, met bellen om
middel en aan de voeten, met een zots
kap op het hoofd, rinkelde hij, steeds
maar hardlopend, van huis tot huis om
cent na cent, als loon voor zijn malle
vertoning en uithoudingsvermogen in
ontvangst te nemen.
Tijdens z'n kunstemakersbedrijf mocht
hij niet stilstaan, nog veel minder uit
rusten. De kinderen geloofden vast dat
dit ook niet mogelijk was en de grote
wijze mensen, van wie zij dit wisten,
sterkten hen bij twijfel in die waan. Za
gen zij bij twijfel later de hardloper
ontdaan van zijn bellen in een gewoon
burgerpakje, aan de kant van de weg
of slootkant, zijn boterham eten of een
tukje doen, dan hadden zij weer een il
lusie minder in hun kinderbestaan.
Onder de reizende kooplieden die
Lindedorp aandeden, behoorden de
marskramers, die met hun mars, een
kist met allerhande laadjes en vakjes,
op hun rug de dorpen afgraasden om
hun kramerijen aan de man te brengen
en tevens de nieuwtjes uit stad en land
te verspreiden, aan te dikken, te fan
taseren of óp te doen bij hun klanten.
De twee prominente figuren onder
hen waren een zekere Arie Lente en
Jilles Quist.
Arie Lente, die zijn vriendelijke en
vloeiende naam al heel weinig eer aan
deed, was een man met een kromme
rug, x-benen en een zuurkoolkleurige
sik aan zijn kin hangende. Hij was bok
kig en nukkig in de omgang met zijn
klanten. De jeugd liep het liefst maar
een straatje om, als zijn onvriendelijke
verschijning, met de zware mars op zijn
rug, door ons dorp zeulde om zijn wa
ren aan de man te brengen.
Zijn collega en concurrent Jilles Quist
was een man van een gans andere sta
tuur. Het was een klein, pienter en ge
wiekst manneke, gevat en terzake, een
die weinig moeite had zijn glinsterende
tirelantijnenknopen, lintjes en strik
jes, schoenveters etc. etc. vanuit zijn
gevulde mars, in de handen der koop
grage vrouwmensen te laten verhuizen.
Deze van postuur bovenmaatse dwerg
met zijn klein petje, scheef geplakt op
zijn vogelenkopje, vader van een groot
gezin van welgeschapen zonen en doch-
teren, was een der versierselen van de
stad Goes en haar schone contreien, een
klein nuttig rad in de gemeenschaps
machine van het schone Zuid-Beveland.
Mede tot de groten der aarde kon
onbetwistbaar gerekend worden een be
kende figuur uit het naburig oester- en
mosseldorp. Hij was een man, die even
als de eerste koning van Israel, van zijn
schouderen opwaarts, hoger was dan al
het volk.
Hoewel niet tot het het koningschap
uitverkoren, mocht hij toch gerekend
worden tot een vorst der ketellappers,
want hij belastte zich met reparatie
van alle mogelijke en onmogelijke lek
ke en defecte huishoudelijke instrumen
ten.
Zijn voornaam was Pier en deze was
wel algemeen bekend maar zijn familie
naam waarmede hij op het bureau van
de burgerlijke stand ingeschreven stond
was hem zelf en zijn naaste omgeving
stellig bekend, maar de goêgemeente
kende hem niet anders dan onder de
zeer toepasselijke naam van Lange Pier.
Wat een bar-end was deze collega van
wijlen Tubal-Kaïn!
Toch, een reus kon ja hem ook weer
niet noemen, omdat zijn uitgegroeide
verticale lijnen verre van evenredig wa
ren ten opzichte van zijn betrekkelijk
matige afmetingen in horizontale rich
ting.
Hij was enkel maar lang, lang, ang
stig lang! Met een brede grijns, waar
bij zijn niond zich sperde tot aan zijn
oren, klonk van huis tot huis, zijn aan
moedigende ketellappers-slagzin: „Hier
is Pier Karwei, is ter niks te ver
knoeien".
Het resultaat van zijn eigenaardig
verzoek om arbeid, waarbij natuurlijk
het tegenovergestelde werd bedoeld,
was, dat hij, naast zijn bijnaam nog het
alias kreeg van „Pier Karwei" en men
hem, op zijn terugtocht naar de plaats
van domicilie, zag overhangen met ko
per en blik in allerlei vorm, met zijn
lange slappe stelten over 's Heren we
gen fladderen, gelijk een levende ram
melende vogelverschrikker.
Wij, Nederlanders, waren altijd trots
op onze grote mannen. Laten wij dan
ook onze Lange Pier in hunne rijen een
plaats geven en hem hiermede de ere
geven die hem toekomt, als de groot
ste en opgewektste aller rondreizende
ketellappers.
(Wordt vervolgd)
ONDERGRONDSE VIJANDEN
Een groot - aantal insekten verricht
zijn vernielend werk ondergronds, voor
namelijk door vraat aan onderaardse
plantendelen. De schade welke hierdoor
aan de gewassen wordt veroorzaakt kan
zéér groot zijn, zodat maatregelen ter
strijding in vele gevallen noodzakelijk
blijken.
De bestrijding van bodeminsekten ge
schiedt door de bovenste laag van de
grond te voorzien van een bepaalde do-1
sis insekticide, hetzij door bespuiting of
bestuiving over de gehele oppervlakte,
hetzij door plaatselijke behandeling van
de grond gelijktijdig met het zaaien, het
zij door gecombineerde toediening van
kunstmest en insekticide.
Aan het te gebruiken insekticide wor
den hoge eisen gesteld. Het moet al
lereerst in economisch verantwoorde do
sering de schadelijke insekten afdoende
bestrijden. Het gewas mag hiervan geen
schade ondervinden. Bovendien mag het
bodeminsekticide niet dodelijk zijn voor
nuttige bodemorganismen (aardwor
men, Doaembaeteri'èn e.d.).
Het bekende D.D.T. werd als eerste
insekticide voor bodemhebandeling toe
gepast, doch bleef zonder resultaat.
Thans beschikt men over Heptachloor
voor bodembehandeling. Hiermede kun
nen alle bodeminsekten worden bestre
den, zodat men zijn gewassen kan vrij
waren tegen vreterij.
Vorig jaar is Heptachloor 2% stuif-
middel ook in een voor de kleine moes-
tuinbezitter zeer handige verpakking
op de markt verschenen, n.l. in een
praktisch plastic stuifkokertje. Deze zijn
bij zaadhandelaren e.a. te verkrijgen.
Waneer men denkt aan de grote scha
de welke wordt veroorzaakt door wor-
telvlieg, koolvlieg, preivlieg, engerlin
gen en ritnaalden, dan is ieder jaar op
nieuw bestrijding noodzakelijk. Dit wordt
maar al te vaak vergeten, tot grote
schade van het bedrijf.
BINNENVERINGBED
het bette bed ooit gemaakt
SCHUIMRUBBERBED
met rertterkte mlddentector
fl'aiet fibrtikin Zmnbergin
ALLE VRAGEN VOOR DEZE RUBRIEK UITSLUITEND TE ZENDEN AAN:
REDACTIE „MET RAAD EN DAAD", ROUAANSE KAAI 21, MIDDELBURG
met byslulting van een postzegel van 12 cent voor doorzending van nw brief
Wy willen u met onze adviezen zo goed mogelijk van dienst zijn en geven
zo mogelijk advies op elke vraag. Wp kunnen echter geen aansprakeiykheid
aanvaarden voor elders verkregen inlichtingen of gegevens RED.
Sjoelbak. Kunt u mij de maten
opgeven van een sjoelbak vraagt M.
J. P. M.
Er komen verschillende maten voor.
Een normaal type is 2 meter lang, 41
cm breed buitenwerks, houtdikte 15
mm. De lengte van de 4 vakken be
draagt 36 cm, de afstand van de dwars-
lat tot de voorkant 49 cm, de hoogte
van de rand 6 cm. De poortjes in de
vier vakken meten 57 bij 16 mm. De
schijven hebben een diameter van 53
mm, bij een dikte van 13 mm.
Nobelprijs. Gaarne enige inlichtin
gen over Alfred Nobel en de nobelprij-
zen in verband met een postzegelverza
meling, aldus O. V.
Tot onze spijt kunnen wij u niet hel
pen aan een lijst met alle nobelprijswin-
naars met gegevens over leven, nationa
liteit en werkzaamheden, omdat deze
te groot is om in de krant op te nemen.
Wel kunnen wij u helpen aan werken
waar u deze lijst kunt vinden. Het 15e
deel van de Winkler Prins encyclopedie
geeft een lijst van nobelprijswinnaars
van 1901 tot en met 1951, onder het
trefwoord nobelstichting en voor de res
terende jaren kunt u de namen vinden
in de Winkler Prins uitgaven „Boek van
het jaar". Er is een biografie van Al
fred Nobel van H. Schiick, R. Scholman
en O. Osterling, „Nobel, the man and
his prises", Stockholm 1950.
V.S. Uit hoeveel staten bestaan de
Verenigde Staten van Amerika, infor
meert T. F.
De Verenigde Staten van Amerika
bestaan uit 50 staten. De laatst er bij
gekomen staten zijn Alaska en Hawaii.
Dit is ook te zien aan de Amerikaanse
vlag, die vroeger 48 en nu 50 sterren
heeft.
St.-Bernhardhonden. Wat is het
adres van de paters uit Zwitserland die
St.-Bernhardhonden fokken? vraagt N.
de V.
Wij adviseren u zich in verbinding te
stellen met de Kynologenclub De Hof
stad, Van Hoornbeekstraat 21 te Den
Haag, die u zeker verder kan helpen.
Overigens vermoeden wij dat een brief,
geadresseerd Klooster St.-Bernhard, St.-
Bernhardpas, Zwitserland, zeker aan
zal komen bij de door u bedoelde pa
ters.
Vrouwen. Zijn er vrouwelijke pre
dikanten in ons land en zo ja, hoeveel?
aldus D. v. d. G.
Inderdaad zijn er vrouwelijke predi
kanten. De hervormde kerk heeft er 4,
de doopsgezinde broederschap 19, de re
monstrantse kerk 8, de lutherse kerk 5.
Daarnaast zijn er nog enige als voor
gangster bij een afdeling van de Ned.
Protestantenbond werkzaam. Het aan
tal vrouwelijke theologen is natuurlijk
veel groter. Maar het merendeel daar
van is als hulppredikster, vicaris of
evangeliste werkzaam; deze zijn dus
niet tot predikant bevestigd.
Reeds jaren. Kunnen wij een echt
paar, dat al jaren bij ons inwoont, de
huur opzeggen? schrijft N. de N.
U kunt de huurders de huur opzeg
gen met inachtneming van één beta
lingstermijn. Of zij echter hieraan ge
volg geven is een tweede. Het is niet zo
eenvoudig om inwoning ongedaan te
maken, veelal moet hierover geproce
deerd" worden. Gaat u eens praten over
uw moeilijkheden op het huisvestings
bureau, wellicht ziet men daar een mo
gelijkheid om u te helpen.
De schuur. Mag ik tegen de ach
terwand van de schuur» van mijn buur
man aanbouwen? informeert S. v. d. U.
De kwestie of u tegen de achterwand
van de schuur van uw buurman mag
aanbouwen, dient u met uw buurman
op te nemen. Het is ongetwijfeld zijn
bedoeling geweest om die wand op de
erfscheiding te plaatsen en die dus ge
meen te maken. Dat geeft u het recht
om tegen die wand aan te bouwen. Zou
zijn mening anders zijn, dan kunt u
hem noodzaken om die schuur af te
breken, hetgeen uiteraard kosten met
zich meebrengt. Wij menen daarom dat
u in uw onderhandelingspositie sterk
staat. Overigens vestigen wij er uw
aandacht op, dat ondanks het gemeen
zijn van een afscheiding toestemming
van de ander nodig is om enig werk
daartegen aan te doen brengen.
Vinken. De heer N. H. wenst enige
inlichtingen over de vinken.
Evenals bij alle vinken is de man heel
wat mooier en bonter van uiterlijk dan
de pop. U kunt de diertjes daardoor di
rect al van elkaar onderscheiden. De
man zwart, leiblauw, bruin, rood en
witte en gele dwarsstrepen op de vleu
gels. De pop is effen dof beigebruin
gekleurd, waardoor ze tijdens het broe
den niet opvalt (schutkleur). Ook is de
man te kennen aan de zang. Het kneu
tje hoort tot dezelfde groep als de vin
ken en als zodanig dezelfde verschillen
tussen man en pop. De geelgors of ha-
verkneu is kenbaar aan de mooie con
trasterende kleuren, n.l. aan de onder
zijde mooi geel, aan de bovenzijde rood
achtig grijs. De pop is meer egaal geel
achtig grijs. Vermoedelijk bedoelt u met
die struiken met ronde bolletjes de co-
toneastersoorten. Ook zijn er wilde ro
zen met langwerpige vruchtjes (bot
tels). U kunt deze gerust in de volière
planten, zo ook de meidoorn waarvan
de vruchten ook buiten door de vogels
gegeten worden, kunt u gerust planten.
U zult wel zo om de twee jaar nieuwe
moeten planten, daar ze het in de vo
lière niet lang uithouden.
ming steeg, des te meer moed kregen
de jongens. Andermaal stalen ze het
tasje, maar nu kwam er heel iets an
ders in dan zelfrijzend bakmeel.
Een van de buren had namelijk de
zaterdagmiddag tevoren twee kleine
ringslangetjes gevangen en in blikken
trommels met zand en groen opgebor
gen, om te zien of het wel waar is,
dat die dieren een winterslaap houden.
Haastig haalden ze er één van op, en
deden die in het groene handtasje van
zoete lieve Gerretje.
Er volgden nu spannende ogenblik
ken, want de ingewijden moesten Gerrie
zo ver krijgen, dat ze in haar handtasje
ging graaien. Eén begon te informeren
naar die poederdoos. Dat was zo'n mooi
ding, zei hij, en of dat nu schildpad of
zoiets was. Gerrie begon uit te wijden
over die doos die zo duur was, en die
ze gekregen had van een van haar be
wonderaars. Niet een van die zuinige
pinnen, zoals de jongens van het dorp,
maar een echte heer uit de stad, die
weet wat een dame toekomt. Ze kwam
zo ver dat ze de doos voor de dag haal
de en liet zien. Daarna veegde ze zich
wat zelfrijzend bakmeel op de wangen
en deed de doos weer in de tas. Van
het slangetje een jong diertje van
hoogstens een centimeter of vijftien
lang had ze niets gemerkt.
Opnieuw volgde nu de strijd om het
openen van de tas. Ze begonnen over
de liefdesbrieven die de stadse jongens
haar schreven en ze beweerden, dat die
handtas tot berstens toe met derge
lijke brieven was gevuld. Gerrie bestreed
dat en ze kregen haar zo ver dat ze de
tas zou leegpakken om ze te laten zien
dat er geen liefdesbrieven in zaten. Na
zakdoekje, sleutel en lippenstift kwam
de doos met zelfrijzend bakmeel weer
voor de dag. Toen een portemonnaie.
Leeg leek het wel. Dan een paar hand
schoenen; zelf gebreid, zei ze. Vervol
gens een koperen armband. Echt goud,
beweerde ze. En meer zat er niet in.
Om dat te bewijzen graaide ze met haar
rechterhand door het handtasje.
Het is tamelijk moeilijk te beschrij
ven, wat er nu gebeurde. De glimlach
op haar gezicht verstarde. Dat wil zeg
gen, dat haar gezicht nog steeds la
chende vormen had, zonder dat ze echt
lachte. Onder het zelfrijzend bakmeel
verspreidde zich een vreselijke bleek
heid. Tegelijk met dit alles sprong ze
zó hoog op, dat menigeen naar het pla
fond keek in de overtuiging dat ze daar
door zou schieten de lucht in, om in
de toekomst als een satelliet rond de
aarde te blijven cirkelen. Het volkomen
ongevaarlijke slangetje, dat op haar
schoot had gekrioeld, viel op de grond.
Toen ze het zag, haalde ze uit en mep
te de dichtstbijzijnde lacher drie maal
om de oren, zodat zijn bril in gruizels
op de dansvloer viel.
De Verwarring verspreidde zich over
de hele zaal. Glazen en stoelen vielen
om en de mensen, die helemaal niet
wisten wat er aan de hand was, waren
een flauwte nabij. Het was de bruide
gom persoonlijk die ingreep en onder
de strijdkreet „Nou heb ik er tabak
van" met harde hand deze zaalhoek
schoonveegde door Gerrie èn haar be
lagers de deur uit te smijten. Gerrie
nam het niet en klaagde hem en de
plaaggeesten aan. De politierechter wil
de het niet onder mishandeling rang
schikken en ook niet onder huisvrede
breuk. De getuigen spraken elkaar op
alle punten tegen en één beweerde zelfs
dat Gerrie zelf een slang had gezocht.
Het werd vrijspraak, maar zoete lieve
Gerretje klemt voortaan haar tasje stijf
onder de arm.
WILLY H. HEITLING
(Nadruk verboden)
DE ZELFRIJZENDE SCHONE
Zoete lieve Gerretje behoort niet be
paald tot de meest populaire figuren op
het dorp. Het was te voorzien dat ze
op de bruiloft van Hendrik en Marie
het slachtoffer zou worden, vooral om
dat zij het was die in de buurt de acht
wekkers had geleend, die om het half
uur afliepen in een kast die ze tevoren
op slot had gedaan.
De avond van de bruiloft had ze de
meeste praats en het was geen wonder
dat een van de jongens haar het hand
tasje afhandig maakte, de poederdoos
meenam naar de keuken en er zelfrij
zend bakmeel in stopte in plaats van
de kostbare gelaatspoeder die Gerrie
steeds in een wolk van geuren doet
rondwandelen. Maar hoe later het werd
die avond, en hoe hoger de feeststem
en reumatische pijnen
wrijft U eveneens weg met
WATERGETIJDEN WEMELDINGE
Van 15—21 april 1962
Vrijdag 20 april; Volle Maan
HOOGW. LAAGW.
v.m. n.m. v.m. n.m.
Zondag 0.31 1.10 6.20 6.57
Maandag 1.38 2.12 7.21 7.48
Dinsdag 2.31 3.04 8.08 8.27
Woensdag 3.15 3.43 8.46 8.59
Donderdag 3.49 4.14 9.19 9.32
Vrijdag 4.22 4.44 9.51 10.00
Zaterdag 4.53 5.13 10.24 10.30
Te Yerseke 5 minuten later
Te Hansweert 30 minuten vroeger
