Letter
banket
van Belzen
fie pAijtl bij de. Maqe/i
il aanrneidielijli iaqeA
Wl De georganiseerde Slagers van Vlissingen en Souburg
r
u
r
.J
r
.J
B&Ate, fonqenó en ÏÏleiój&ó
21e pAijA, bij de, iPJbayeA,
aanmeA&e£ij& tayeA,
Schouderham!
Rijwielen
Een vacantiereis
van twee vrienden
Erkend leverancier voor alle Ziekenfondsen
St. Jacobsstraat 27, Vlissingen, Telefoon 2336
Dat de vleeswaren van de Slager smakelijker zijn, dat weet
U reeds. Het kan ook niet anders, want ze zijn altijd verser,
doordat de Slager zelf fabriceert naar zijn omzet.
Maar is het U ook reeds opgevallen, dat de prijs van jvele
artikelen"! 4 tot 8 cent^per ons lager is dan fabrieks-vlees-
waren Hieronder
en vleeswaren
volgt een greep |Uit onze worstsoorten m
m Bedenk dus steedsjbij 't kopen van fijne vleeswaren wat boven
Hl deze advertentie staat en wat wij hierbij nogmaals herhalen
„het vlissinqsch schouwspel"
„DE ZAAK ANNA DAALDERS
Goed en Goedkoop
Prima Kalfsvlees
Slagerij de Jonge
Arthur H. C. Mercy
35 cent
per 100 gram
BACK VOOR BRILLEN
35
ct
34
ct
38
ct
gOntbijtspekj**. 38|ct
Brunswijker
Lunchworst
Rookworst
Schouderham 48
ct
Snijworst
50
ct
Procureur
46
ct
Boterhamworst
34
ct
Tongenworst
30
ct
Alles per 100
gram
ERE, WIE ERE TOEKOMT
Nakaarten verandert niets^aan de feiten, maar kan wel^ tot
lering strekken. Daarom willen wij nog even enkele woorden
neerschrijven over Kinderstad. Niet zozeer over Kinderstad
zelf, maar meer over de achtergrond ervan. We hebben het slot
meegemaakt in het Concertgebouw. Weer hebben we geconsta
teerd, dat er een band van vriendschap bestond tussen Voor
zitter van Druten en de jeugd. Genoten hebben ze, de kleintjes,
van de films. En wat zongen ze spontaan
Kinderstad heeft onze jeugd een grote dienst bewezen. Niet
alleen de jeugd, ook de stad Vlissingen. Duizenden bezoekers
trok onze stad erdoor. Film en radio in binnen- en buitenland
hebben de aandacht voor Vlissingen gebracht. Vlissingen maakte
hierdoor een goede beurt. Daarom verwonderde het ons, dat
's avonds geen autoriteiten in het Concertgebouw waren, om
dank te brengen voor datgene wat voor Vlissingen is gedaan.
Een paar woorden van dank kan soms zoveel kracht geven aan
ijverige organisators. Er zijn er zo weinig en het is zoveel waard
die weinigen de moed te geven door te gaan.
Het applaus voor het voorlopig batige saldo was gemeend
en verdiend, ongetwijfeld, maar wij dachten aan die vijftien-
honderd^gulden arbeidsloon, die door meer daadwerkelijke hulp
in de kas zouden zijn gebleven en een mooi fonds konden zijn
voor een volgende organisatie.
Hoe groot zou het nadelig slot zijn geweest, wanneer de zon
in de Kinderstadweek minder had geschenen en de grote toe
loop de ver overschreden uitgaafposten niet zou hebben genivel
leerd. Het geeft te denken voor een volgende keer. We hebben
gesloft ditmaal, maar hoelang kan dit nog? Het is nu op een
paar mensen aangekomen. Ze hebben doorgebeten tot het einde
toe en met succes. Maar zullen ze zich de volgende keer niet
eerst eens bedenken
De slotavond was waardig. Voor ons had deze nog waardiger
kunnen zijn, indien er meer dankbaarheid was getoond. Heel
eenvoudig, maar noodzakelijk en verdiend. En zonder alle
anderen te kort te willen doen, hadden we graag gehoord, dat
een speciaal woord van dank had geklonken voor de „vader"
van Kinderstad. We hebben dat woord gemist. En daarom,
heer van Druten Namens heel veel VlissingersHartelijk
dank voor Uw verdienste jegens onze stad
Dilettantentoneel
Opgericht 1 Juni 1949
Vertoont op Donderdag 26 en Vrijdag 27 October a.s.,
het Concertgebouw, het toneelspel in twee bedrijven
DOOR HANS TIEMEIJER
Aanvang 8 uur precies
Voor beide avonden nog een beperkt aantal plaatsbewijzen
voor niet-donateur s(trices) beschikbaar. Prijzen der plaatsen
f 2.25 belasting inbegrepen. Kaarten verkrijgbaar bij
Sigarenmagazijn Lagaay, Badhuisstraat, C. Woltering-Verburg,
Kerkstraat en J. Schot, Koudekerkseweg 68, alhier en verder
voor de aanvang der voorstellingen
Vrijdag'en Zaterdag
Stukken f 1.80 per pond
Lappen f 1.50 per pond
Gehakt f 1.40 per pond
Deze prijzen gelden alleen afgehaald in de winkel, zolang
de voorraad strekt
Walstraat 46 - Vlissingen
gekookt, slechts
50 cent
per 100 gram
Scherminkelstraat 32
BAKKERIJ
Groenewoud 35 - Vlisc.
Telefoon 2803
op termijnbetaling
verkrijgbaar voor solide
personen
Brieven onder No 612 Bnreau
van dit blad
De feiten hebben
overtuigend bewezen
„DE SCHELDEBODE"
wordt gelezen.
Het aantal grote en kleine advertenties in „De Scheldebode"
van 6 October j.l. bedroeg 109.
De volgende prijswinnaars kwamen uit de bus
le prijs Spaarbankboekje met een inleg van f 2.50 bij de
Vlissingse Nutsspaarbank,
Rietje Falhaber, Irislaan 16, Vlissingen
2e prijs Waardebon van f 1.50,
fiilga Helmich, Irislaan 14, Vlissingen
3e prijs Waardebon van f 1.
fldrie Bakx, Palingstraat 20, Vlissingen
Voor deze week de volgende vraag
Hoeveel boterhammen kan men van een heel brood snijden
Oplossingen tot Dinsdagavond 5 uur. Op de envelop het
woord „Prijsvraag". Prijzen afhalen Zaterdags na 2 uur.
Inmiddels was ik met mijn gevolg naar voren getreden en
verzocht hem nader te komen. Ook wij hadden onze wapens
terzijde gelegd en nadat de bezoekers een buiging gemaakt
hadden, die door ons werd beantwoord, nam ik het woord, en
verzocht het opperhoofd mee te delen wat voor doel zijn komst
had.
Op een uitnodigend gebaar namen we nu allen plaats op de
grond in een grote kring.
Tegelijkertijd gaf ik aan een van mijn gevolg opdracht de
jonge Indiaan te ontbinden en bij mij te brengen.
Toen nam het opperhoofd van de Bruine Ratten het woord
en vroeg wat mijn bedoeling was met zijn gevangen genomen
zoon.
Ik wist, hoe een opperhoofd gesteld was op zijn oudste zoon.
Het zou immers de opvolger zijn in zijn stam. Bovendien was
het me bekend dat dit opperhoofd slechts één zoon had. Nog
wel drie dochters woonden er in zijn nederzetting, doch die
waren bij Indianen slechts weinig in tel.
Ik antwoordde hem, dat het voor mij van groot belang was
te weten wat er met mijn gevangen genomen wachten was ge
beurd en wat of hij had besloten er verder mee te zullen doen.
Voorts deelde ik hem mee, dat de vier bleekgezichten gasten
van mij waren, die dus op mijn volle bescherming konden
rekenen.
Het was een moeilijke situatie, een verkennen van beide
kanten, wie het eerst een stap nader wilde doen om deze zaak
tot een voor beide partijen bevredigende oplossing te brengen.
Ondertussen werd de jonge Indiaan bij me gebracht, nu
slechts met de handen op de rug gebonden. Ik liet hem voor
mij staan, zodat hij met zijn rug naar mij en met zijn gezicht
naar zijn vader stond gekeerd. Ik meende aan het gezicht van
de vader te kunnen zien, dat het hem veel pijn deed zijn zoon
in deze, voor een Indiaan zo smadelijke houding te zien.
Langzaam stond ik op en ontknoopte eigenhandig het touw,
waarmee de gevangene was gebonden. Toen greep ik zijn linker
hand en gebood hem met mij mee te gaan naar de overzijde
van de kring tot hij vlak bij zijn vader was, waarna ik hem
gebood voor het opperhoofd, zijn vader, te knielen.
Hierna sprak ik „Opperhoofd der Bruine Ratten, hierbij
schenk ik U Uw zoon. Doet Gij wat goed is in Uw oog. Mocht
U de oorlog boven de vrede verkiezen, zo ga heen, mijn manden
zullen U een vrijgeleide zijn tot aan de rand van het bos. Ver
kiest Ge echter, evenals ik, de vrede boven de oorlog, zo iaat
ons verder onderhandelen en de strijdbijl begraven."
Mijn woorden hadden niet nagelaten een diepe indruk op
hem en zijn gevolg te maken. Het kan soms erg wreed toeg«an
onder Indianen, zoals tot op heden wel was gebleken, doch ."ok
soms wil het gezond verstand het van de wreedheid winnen.
Het opperhoofd der Bruine Ratten was tijdens deze handel
wijze stil blijven zitten, doch nu reikte hij zijn zoon de han:
en verzocht hem op te staan. Ook hij stond op en zei
„Opperhoofd der Vlugge Hagedissen, Uw edel gebaar heeft
mij diep ontroerd. Het had in Uw macht gelegen om deze jongen,
mijn zoon, die mij het dierbaarste is op aarde, te doden of in
slavernij mee te voeren. Beide handelingen zouden de vijandige
houding, die er tussen onze stammen nu reeds meer dan twee
jaar bestaat, slechts hebben kunnen verergeren, zelfs zo, dat
van een verzoening nooit sprake meer zou kunnen zijn. Indien
U thans echter te kennen geeft, dat bij U de wens leeft om tot
een verzoening te komen en de strijdbijl te begraven, zo grijp
ik deze gelegenheid gaarne aan, om een voorstel in die richting
te doen. Reeds vele van Uw en mijn krijgers zijn in de onzinnige
ooi log, die tussen onze stammen gevoerd wordt, gesneuveld.
Beiden kunnen wij, als hoofd onzer stammen, de verantwoorde-
lij klieid niet langer dragen nog meer mensenlevens aan deze
onmenselijke handelingen op te offeren. Eenmaal zal het Grote
Opperhoofd ons rekenschap vragen van al onze daden en hande
lingen. Laat ons thans, op dit ogenblik, vrede sluiten, zonder
ook maar één enkele voorwaarde te stellen. Moge het in de
toekomst zo zijn, dat Uw zonen en dochters met die van ijn
stam op vriendschappelijke wijze met elkaar omgaan. Laten
wij als opperhoofden van onze eigen stam ons voortaan niet
meer beijveren in wie de meeste scalpen verovert, doch wie het
edelst voorbeeld voor zijn stam zal zijn."
Na deze, voor een Indiaan ongewoon lange rede, stapte hij
op mij toe en gaf me beide handen, die ik van mijn kant ha. te-
lijk drukte.
Vrede was het nu tussen onze stammen. Het duurde niet
lang of de vredespijp werd voor de dag gehaald, en terwijl er
langzamerhand een gesprek ontstond tussen de verschillend':
leden van beide stammen, ging de vredespijp van mond tot'
mond. Ieder trok een paar maal bedachtzaam aan de pijp.,
waarna hij hem aan zijn buurman doorgaf.
Wij opperhoofden zaten naast elkaar. Eerst wilde het gesprek
niet erg vlotten, niet omdat we het niet eens waren met de pas
gesloten vrede. Want ons beider hart brandde van verlangen
om op de ingeslagen weg voort te gaan. Maar het was vooral
in het begin heel moeilijk om tot uitdrukking te brengen, wat
er in ons beider hart leefde.
Tal van herinneringen kwamen in onze gedachten, als wc
aan de vroegere gevechten terug dachten. Beiden hadden we
veel toegewijde en dappere krijgers verloren. De spijt over het
geen gebeurd was, konden we moeilijk uit onze gedachten
bannen.
Eindelijk werd het tijd voor de nieuwe vrienden om naar
hun kampement terug te gaan. Tot mijn grote vreugde drukte
het opperhoofd der Bruine Ratten ook de handen van de vier
blanken. De twee nog overgebleven gevangenen gingen in vrij
heid terug.
(Wordt vervolgd).
VOOR BALLPENNEN naar WEGELING
