Paspoort
‘Om van het gezeur
af te zijn, ben
ik lid geworden’
Is de blik op de Zeeuwse politiek eenzijdig?
„De debatten zijn zichtbaar, maar er gebeurt
nog zo veel meer. Tijdens werkbezoeken leren
we elkaar ook op een andere manier kennen.
Ik herinner me dat we op Texel waren. In het
hotel stond een prachtig biljart. Toine Poppe-
laars, de huidige dijkgraaf, en ik wilden een
potje spelen. Niet dat ik daar een ster in ben.
Frans Hamelink, toenmalig gedeputeerde,
deed ook mee. Hij speelde alles en iedereen
van tafel. ‘Waar heb je dit geleerd?’, vroegen
we. Dat is zo goed voor de teambuilding. Te
genwoordig worden de tegenstellingen uitver
groot, maar de meeste Statenleden willen ge
woon het beste voor Zeeland.”
land vindt. Met Goos Roeland kon ik uitste
kend overweg, al verschilden we van mening
over wat je op zondag doet. Ger van Unen van
de SP en ik interrumperen elkaar altijd tijdens
debatten, omdat we het volstrekt oneens zijn,
maar in de werkgeverscommissie van de grif
fie en de klankbordgroep van de Rekenkamer
werkten we heel goed samen. Omdat er per
soonlijk een klik is en we beiden het belang
van Zeeland voor ogen hebben.”
„Ik loop op krukken. Ik heb last van mijn heup
en mijn knie. Ik heb vroeger veel gezaalvoet-
bald. Dan krijg je problemen met je knie en
halen ze je meniscus eruit. Ik heb het laatste
jaar geprobeerd uit te zingen. Het personeel
van de provincie heeft me soms letterlijk moe
ten ondersteunen. Nu ga ik eerst in revisie. Ik
hoop dat die krukken straks de kast in kun
nen. Ik ben nog voorzitter van de onderne-
mingsvereniging in Zoutelande. Daar kan ik
best tijd in kwijt hoor. Maar vanaf nu doe ik
het stap voor stap.”
„Dat klopt. In zo’n commissie gaat het erom
dat je de best mogelijke commissaris voor Zee-
meneer uit Vlissingen. Om half twaalf stond
Rutte met hem aan de bar en zei diezelfde me
neer: ‘Die Rutte is toch niet zo’n verkeerde
vent.’ Dat is toch wel zijn talent, hoor. Op con
gressen komt hij nog weleens in een spijker
broek en op gymschoenen, met een knoopje
van zijn overhemd te ver open. Wij wilden dat
hij als premier kwam, misschien niet met een
stropdas maar wel met een jasje aan. Dat deed
hij. En laten we wel wezen. De Marinierska-
zerne kwam er niet, maar er kwam wel een ri
ant compensatiepakket van 650 miljoen euro.”
„Liesbeth Spies was toen minister van Bin
nenlandse Zaken. Ze zei: ‘Als er iets wordt ge
lekt, passeer ik jullie en bepaal ik wie er com
missaris van de koning wordt.’ Bij de sollicita
tiegesprekken kregen we een avond van tevo
ren te horen wat de locatie was. Dan verzamel
den we om half zes ’s ochtends op een bedrij
venterrein in Woensdrecht en werden we naar
een hotel gebracht, ver buiten Zeeland. Ook
daar was het oppassen, want op de functie van
commissaris van de koning kunnen ook be
kende Nederlanders solliciteren. Die mogen
elkaar niet in de gang tegenkomen.”
Kees Bierens (65) is
getrouwd met Mineke
Maljaars. Vanuit hun
woning in Meliskerke
kijken ze uit op zijn
geboortehuis Mirten-
dael. Toen hij van de
Christelijke Scholen
gemeenschap Wal
cheren af kwam, ging
Kees als 17-jarige aan
de slag bij de ge
meente Mariekerke,
terwijl hij één dag per
week naar de Be-
stuursacademie ging.
Hij studeerde ook
enige tijd rechten in
Tilburg. Hij klom op
tot gemeentesecreta
ris, maar na de herin
deling van 1997 kocht
hij met zijn vrouw ho
tel Willebrord in Zou-
telande en het bijbe
horende verenigings
gebouw Middendorp.
Later kwam daar ho
tel De Schelp bij. In
2009 stapten ze uit
de horeca. Vanaf
2003 was Bierens
Statenlid voor de
VVD, waarvan twaalf
jaar fractievoorzitter.
Kees Bierens: „Mijn
grootste drijfveer
om de politiek in te
gaan was dat ik
vond dat onderne
mers ook mee
moesten doen.”
FOTO LEX DE MEESTER
Nu is het klaar. Valt u in een gat?
Veel mensen denken dat het haat en nijd is in
de politiek, u schetst meer een beeld van sa
menwerking.
U was voorzitter van de vertrouwenscommis
sie die Han Polman selecteerde. Hoe ging
dat?
GO ZATERDAG 1 APRIL 2023
