Beau
Het is de eerste lentedag en de vogels
zingen een opgewonden lied waar ik niks van begrijp. Ik
ben in alle vroegte op weg naar de supermarkt om straks
het hongerig gespuis te kunnen voeren. Dat ligt op deze
zondagochtend nog in bed te ronken. Ergens rond elf
uur worden ze vermoedelijk gewekt door de tientallen
schurftmijten die door korstige gangen over hun lichaam
tijgeren. Je hoort van hun slaapkamers eerst wat gehoest
en gerochel en dan komen ze al krabbend en geeuwend
met hun gespierde reuzenlijven de trap af stampen.
Behalve die ene dan, die ik zojuist bij de voordeur
betrapte. Die staat nu in de keuken boven het fornuis
met een lepel koude rijst uit een pan te eten. Daarna
zal hij in zijn kamer voorover op zijn bed vallen en zich
pas laat in de middag weer melden.
E
z
z
MEZZA 7
VI
Een poezelig zonnetje aait mijn gezicht en een mens
kan daar pas echt met volle kracht van genieten als hij
wekenlang geteisterd is door snerpende kou en van die
regen die striemen over je wangen trekt. In het park laat
een jonge labrador zijn baasje uit. De man hangt met een
katerig hoofd boven zijn telefoon, terwijl de hond zacht
maar beslist aan de lijn trekt. Hou toch op met die telefoon!
Wat heb je aan het leven als je er zo weinig bent? Hij
heeft een stevige baard en is ongeveer even oud als ik.
Nee Beau, jij bent ouder, besef dat nu eens. En jij kijkt
ook veel te veel op je telefoon. Op een vuilnisbak ligt een
half opgerookte joint, duidelijk achtergelaten voor een
behoeftige passant. Dat is ook beschaving: de ander
wat gunnen. Een man van een jaar of veertig zoeft met
ware doodsverachting op een elektrische step over het
fietspad. Er is niemand op straat, maar toch, het ziet er
levensgevaarlijk uit. Hij heeft een koptelefoon op en
houdt het ministuur met één hand vast. De andere hand
hangt demonstratief langs zijn lijf, want kijk eens even
hoe weinig moeite mij dit kost. Mensen hebben zoveel
bevestiging nodig.
De supermarkt gaat pas over tien minuten open. Er
staan al vijf mensen voor de deur te wachten. Twee
oudere mannen, een jonge vrouw, een meisje met een
roze boodschappentas en een vrolijke, frisse jongen.
Iedereen draagt een dikke jas, behalve de frisse jongen,
die heeft het warm genoeg in een T-shirt. Stilletjes turen
we naar het park, naar de lucht, naar de grond, of op een
telefoon; alles om de blik van de ander maar te vermijden.
Ik vraag de frisse jongen plagerig waarom hij geen kater
heeft. Hij drinkt niet. Heel goed, zeg ik. Hij heet David.
‘Op de site staat dat hij om acht uur open gaat,’ zegt hij,
‘maar dat is dus niet zo. En toen ben ik maar even naar
het café op de hoek gegaan. Daar werkt een nieuw meisje.
Ze studeert creative writing.’ Wat een feest! Het is negen
uur, de dag is nog maar net begonnen en ik heb al zoveel
meegemaakt. Straks ga ik haar alles vertellen.
2
o
o
Presentator Beau van Erven Dorens (52) is getrouwd metSelly (51). Ze hebben vier zoons: Bram (21), Tijn (21), Bobbie (19) en Jan (17).
eeft
z
cn
LU
Ik vraag de
frisse jongen
plagerig
waarom hij
een kater
