5
alles op een grote hoop9
Bij camera’s in een
aparte clausule
trek ik mijn grens
ji
19
WAARVAN AKTE
‘Sparen voor
een buffer is een
must, maar vergeet
ook niet de
plezierpotjes’
Het ongeloof
moet van mijn
gezicht zijn
afte lezen
„Een spaardoel voor de korte termijn,
datje bereikt na een halfjaar. Een op
middellange termijn, zoals een lange
reis of een dure bank, waar je zo’n
twee jaar voor kunt sparen. En een
derde, grote pot voor de lange ter
mijn. Bijvoorbeeld een aanbouw aan
je huis of je pensioen.” Haal je een
van de spaardoelen, kies dan weer
een nieuwe.
Teveel digitale potjes is geen goed
idee. „Als je er vijftien of twintig
hebt, dan spaar je per potje iedere
maand maar enkele euro’s”, zegt Van
Noort Wat wel kan is een potje tijde
lijk op nul zetten en op korte termijn
een ander spaardoel kiezen. „Zoals
een mobiele telefoon die je toch snel
ler nodig blijkt te hebben.”
De wensen van het nog jonge stel - beiden begin
twintig - dat zich bij mij meldt om een samenle
vingscontract op te stellen, zijn op het eerste ge
zicht gebruikelijk. Ze leggen afspraken vast over de
kostenverdeling van hun gezamenlijke huishou
den, over wat er moet gebeuren in geval van over
lijden en over de verdeling van hun bezittingen
mochten ze ooit uit elkaar gaan. Niks bijzonders.
Het idee is zo potsierlijk en onnozel dat ik even
niet weet wat ik daarop moet antwoorden. Dat ze
hun hele huis vol willen hangen met camera’s
vind ik op zich al krankjorum, maar waarom ze die
bepaling per se in hun samenlevingscontract wil
len hebben, ontgaat mij volledig. Als ik ze naar de
reden vraag, krijg ik als antwoord: „Om er zeker
van te zijn dat een van ons het recht heeft om ca
mera’s op te hangen, ook als de ander dat niet wil.”
Tja, dit is zo’n geval waarin ik een grens trek. „Het
spijt me, maar ik vind dit hele idee zo onethisch
dat ik er niet aan meewerk.” Daar zijn ze allebei
even stil van. Maar dan besluiten ze: ach, laat die
camera’s ook maar zitten.
dinnen’. Een naam
waarbij je een fijn
gevoel krijgt en die
in één keer duide
lijk maakt waarom
je geld apart zet.
Dat helpt om het
vol te houden.”
Kies een spaardoel
waar je iets mee hebt, zegt
ook Loijens. „Een potje voor
een nieuwe auto zou voor mij per
soonlijk niet werken, omdat ik zelf
niets met auto’s heb.” Ze vraagt haar
klanten daarom naar hun droom.
„Dat kan een wereldreis zijn of een
grote verbouwing. Vaak denken ze
dat daar te weinig geld voor is.” Als
Loijens dan hun uitgaven bekijkt,
blijken ze vaak makkelijk geld uit te
geven aan bijvoorbeeld ongebruikte
abonnementen of een koffie onder
weg. Door geld na
het storten van je
salaris direct opzij
te zetten, voorkom
je dat. „Er blijft dan
minder ruimte over
voor dat soort ‘on
bewuste’ uitgaven.
Uiteindelijk geef je het
geld dan uit aan het reali
seren van je droom.”
Maar dan komen ze met een wens waarvan ik in
eerste instantie geloof dat ik die niet goed heb ver
staan. In het samenlevingscontract moet ook ko
men te staan dat ze camera’s in hun huis mogen
plaatsen als het niet goed gaat met hun relatie. En
die bepaling moet in een aparte clausule worden
- toegevoegd aan het samenle-
vingscontract.
Hoewel ik het dus toch
goed heb verstaan, moet
het ongeloof van mijn ge
zicht zijn af te lezen. „Stel
dat het een tijdje niet zo
goed zou gaan tussen ons,
dan kunnen we met de
beelden van die camera’s
aantonen dat we niet uit el
kaar zijn maar nog samenwonen.
Of juist andersom”, legt de vrouw uit. En haar
partner vult aan: „Het is bedoeld als extra bewijs
om te kunnen aantonen wie van de twee zich on
red elijk opstelt”
N I otarissen hebben een ministerieplicht.
I X I Dat betekent dat ze in principe iedereen
X I van dienst moeten zijn en klanten alleen
X I mogen weigeren als die onwettige wen-
N sen hebben. Maar hoe ver moet ik gaan
om aan de wensen van klanten gehoor te geven als
die wensen andere mensen in de problemen kun
nen brengen, praktisch onuitvoerbaar zijn of in
strijd zijn met de redelijkheid?
In dat soort gevallen probeer ik de klanten te
overtuigen dat er betere oplossingen zijn. Vaak
luisteren mensen, soms niet Meestal houdt mijn
taak daar op: ik heb ze gewezen op de gevolgen en
als ze niet willen luisteren, moeten ze het zelf
maar weten. Maar af en toe zeg ik: sorry, dit doe ik
niet
Hoeveel potjes?
Zelfheeft Loijens drie potjes.
x i „Een voor de vakantie, een om
de belastingen en de zorgverzekering
te betalen én een buffer.” Die laatste
heeft ze op een aparte spaarrekening
gezet met een hogere rente. Over
boeken naar de betaalrekening gaat
niet zomaar. „Dat duurt 24 uur, dus
dat dwingt me om daar zo min mo
gelijk aan te komen.”
Drie of vier potjes is een goed aan
tal, vindt Loijens. „Een buffer is een
must. Maar vergeet ook niet een ‘ple-
zierpotje’ waarmee je spaart voor bij
voorbeeld een mooie vakantie.” Een
huispot, voor een verbouwing of re
paratie, is ook handig. „Eventueel
kun je nog een vierde maken om bij
voorbeeld te beleggen.”
Andere kosten zoals een weekend
je weg, kleding of uit eten gaan, be
taalt ze van de betaalrekening. „Maar
toen ik als student krap bij kas zat,
maakte ik ook potjes voor dat soort
uitgaven. Dat hielp om beter op mijn
geld te letten.”
Van Noort adviseert potjes te ma
ken met verschillende termijnen.
Zijn er ook nadelen?
Ja, sparen kan op deze manier
T zó motiverend werken, dat je
erin doorslaat, waarschuwt Van
Noort „Het blijft een hulpmiddel.
Als je alles wat je overhoudt spaart,
zet je jezelf helemaal vast.” Ruimte
om af en toe iets te ondernemen of te
kopen is ook belangrijk. „Anders
wordt geld minder leuk.”
Spaar niet te veel, waarschuwt ook
Loijens. „Probeer een middenweg te
vinden door jezelf wel uit te dagen,
maar wees wel realistisch.” Als advi
seur zag Loijens klanten die te veel
geld opzij legden. „Iedere maand
moesten ze vervolgens weer spaar
geld terugboeken om hun rekenin
gen te kunnen betalen. Dan komt dat
spaardoel nooit dichterbij. Dat werkt
niet motiverend.”
w
ele ruime voor is omdat ik het heel
graag wil hebben.”
Om de pot ‘vaasjes’ verder aan te
vullen, besloot Vader vorig jaar een
groot deel van haar verzameling
weer te koop te zetten via haar
webshop.
„Dat geeft me meer ruimte. Zowel
financieel als fysiek, voor nieuwe
stukken. Zo wordt mijn verzameling
een soort wisselende tentoonstel
ling en het handelen zelf is een
nieuwe hobby geworden.”
Vanwege beroepsgeheim zijn geen namen
vermeld. Reageren? akte@dpgmedianl
Waargebeurde
voorvallen uit de
notarispraktijk,
opgetekend door
journalist Johan
Nebbeling.
GO WOENSDAG 15 MAART 2023
F