Laatbloeier Amels reikt plotseling tot grote hoogte
Femke Bol en Lieke Klaver heersen op400 meter en estafette
8
Voor Femke Bol en
Lieke Klaver was het
een droomweekend
op de EK indoor in
Istanboel. Samen met
goud en zilver op het
podium van de 400
meter en een dag later
afgetekend naar goud
met de 4x 400 meter
estafette, „Dit is vet
speciaal voor mij.”
We zijn gewoon twee
meiden die hard
rennen, leven samen
naar de race toe
Geen ereronde tijdens dit vier
daagse toernooi is zo euforisch als
deze. De vier gouden Nederlandse
estafet te vrouwen en de vier Ne
derlandse estafette mannen, die na
hun bronzen race op de vrouwe
lijke trainingsgenoten hebben ge
wacht, wandelen zwaaiend en
grappend over de grijze baan in de
Ataköy Arena. En wie komen ze
daar aan het eind van de bocht te
gen? Douwe Amels, de hoogsprin
ger die op dat moment nog aan
zijn finale bezig is. Ze vliegen hem
in de armen.
„Hij zei wel van: ik ben nog be
zig, hè”, zegt Lieke Klaver daarna
lachend. Het zijn de laatste meters
op deze indoorbaan die passen bij
het droomweekend voor Femke
Bol en Lieke Klaver. Op zaterdag
lopen ze naar goud en zilver op de
400 meter en nu vieren ze met
Eveline Saalberg en Cathelijn Pee-
ters de winst op de estafette. Het
Nederlandse team loopt vanaf de
start op kop, finishend in een nati
onaal record van 3.25,66, „Normaal
moet ik ervoor strijden, maar dit
was ook mooi, en zegt veel over de
kracht van dit team”, zegt Bol na
de ruime winst. „En het was gaaf
Amels slaakt een diepe zucht. Want
waar moet hij beginnen met zijn
verhaal? Deze gouden medaille is er
een van de lange adem. Van vol hou
den en ondanks tegenslagen blijven
geloven dat het wellicht ooit toch
zijn kant op zou kunnen vallen.
Maar ja, na die winst tien jaar gele
den als rechtenstudent bij het EK
onder 23 jaar in Estland, haalde hij
vanaf de start tot aan de finish
vooraan te kunnen lopen. We vie
ren dit feestje echt samen.”
Met tweemaal goud in Istanboel
brengt de pas 23-jarige Bol haar to
taal op toernooien (Olympische
Spelen en WK’s en EK’s indoor en
outdoor) op twaalf medailles. Zo
ver is de een jaar oudere Klaver
nog lang niet.
Estafettesucces had ze al wel en
nu staat ze staat ze door het zilver
op de 400 meter voor het eerst ook
op een individuele afstand op het
podium.
finales bij de senioren nog maar
zelden. Natuurlijk, Amels stond in
eigen land op eenzame hoogte.
Werd achttien keer Nederlands
kampioen hoogspringen, het land
waar het aan brede kennis over en
faciliteiten voor het onderdeel ont
breekt. Internationaal kwam hij
niet verder dan de achtste plaats op
de EK in Berlijn. Terwijl hij er wel
veel voor deed. Hij verhuisde voor
zijn sport naar Duitsland, waar hij
4,5 jaar trainde. Persoonlijke spon
soren hielpen hem. Een A-status
heeft hij nooit gehad. Hij probeerde
zelfs nog even topsport met de ad
vocatuur te combineren, maar dat
bleek niet duurzaam. „Werken kan
altijd nog”, legt hij lachend uit na
het mooiste moment uit zijn loop-
„Dit is vet speciaal voor mij”,
zegt Klaver. „Igot it en ik ben er
heel erg blij mee. Zeker na al die
rotraces die ik gelopen heb, vooral
op indoortoernooien.”
Het is de gedroomde uitkomst
en een mooi verhaal. Winst en de
tweede plaats voor het duo dat al
jaren samen traint en tegelijkertijd
de atletiektop heeft bestormd. „Ik
hoopte zo dat Lieke tweede zou
worden, ik wist hoe goed ze was”,
vertelt Bol. Telkens blikken ze ge
zamenlijk vrolijk terug bij de pers.
Over de twee toptalenten in Ne
derlandse atletiek is al veel gezegd
en geschreven. Soms worden ze
zelfs een beetje moe van alle vra
gen over hoe hun band is. „We zijn
gewoon twee meiden die hard
rennen”, zegt Klaver.
Overdag, in alle spannende uren
in aanloop naar de 400 meter-fi
nale, is het contact tussen de twee
ook al zo volstrekt normaal, vertelt
ze. „We zijn dan geen concurren
ten, of atleten, we praten gewoon
over koetjes en kalfjes.”
Bol vult haar aan: „We willen
het allebei goed doen. We weten
hoe hard we ervoor trainen. Na
tuurlijk nemen we niet het race-
plan met elkaar door, en vertel je
niet hoe hard je de eerste 200 me
ter door wil komen. Maar verder is
het gewoon heel erg fijn om sa
men toe te leven naar de race en
vlak ervoor elkaar een highfive te
geven.”
Spelen. Maar ik sneed mezelf daar
mee in de vingers. Want ik voelde
die last bij elke wedstrijd. En ik
kwam er achter dat ik het er ook
niet mee eens was, de Spelen.”
En kijk nu. Op de slotdag van de
EK indoor in Istanboel is hij ieder
een de baas. Met 2,31 meter evenaart
hij het Nederlandse record van
Wilbert Pennings en verslaat hij de
Oekraïense topfavoriet Andrii Prot-
senko. Voor het eerst haalt een Ne
derlander goud op dit onderdeel.
En om het compleet te maken: in de
ochtend springt Britt Weerman bij
de vrouwen al naar zilver. Na Lien
Gisolf (zilver op de Spelen van
van 1975) en Ruud Wielart (brons
EK indoor van 1977) telt Nederland
na decennia eindelijk weer mee.
Waar Amels lang moest wachten
op zijn wondersprongen op het
juiste moment, blijkt Weerman
een snelle leerling. 19 jaar pas, maar
na haar vierde plaats vorige zomer
op de EK outdoor in München nu al
goed voor 1,96 meter en zilver ach
ter de Oekraïense Jaroslava Ma-
joetsjich. Weerman is zelf 1,74 me
ter. Niet heel lang. „Ik had meer ze
nuwen dan normaal, maar dat
werkte positief. Ik stond aan en was
scherp”, zegt Weerman.
Nadine Visser greep op de 60 me
ter horden naast haar derde gouden
EK-plak op rij. Ze werd tweede ach
ter de Finse Reetta Hurske.
Topsport
En daarna is het toch echt even ie
der voor zich, zoals het hoort in de
topsport. Dertien dagen na haar
bijzondere wereldrecord van 49,26
in Apeldoorn is Bol uiteraard de
topfavoriet voor de 400 meter. Met
49,86 krijgt Istanboel geen wereld
record te zien. Maar daar gaat het
ook niet om op een toernooi. Bo
vendien is het nog altijd een regel
rechte toptijd. De 400 meter ind-
oor onder de 50 seconden lopen,
dat lukte in de geschiedenis naast
Bol alleen J ar mil a Kratochvilova,
Natalya Nazarova en Tatana Ko-
cembova. Met 50,57 loopt Lieke
Klaver ook naar een zeer snelle
tijd. Ruim genoeg om de Poolse
Anna Kielbasinska (51,25) af te
houden.
Nu zijn ze een weekje vrij, om in
de laatste week van deze maand al
weer op trainingsstage te gaan
naar het Zuid-Afrikaanse Potchef-
stroom. Bol is er wel aan toe. Vanaf
woensdag heeft ze in Turkije ge
merkt dat haar wereldrecord veel
teweeg heeft gebracht.
„Dat bijvoorbeeld niet drie,
maar alle fotografen iets van mij
wilden schieten. En dat echt ieder
een iets aan mij wil vragen. Dat
past eigenlijk niet zo bij mijn per
soonlijkheid, maar ik heb volgens
mij wel mijn manier gevonden om
er mee om te gaan. Ik blijf gewoon
mezelf.”
baan. Hij vertelt over de twee ope
raties aan zijn enkel. En over de
twijfels, na de mislukte kwalificatie
voor de Olympische Spelen in To
kio. „Ik had daarvoor het gevoel dat 1928), Nelly van Balen-Blanken (zil-
mijn sportieve carrière niet ge- ver bij de EK outdoor in 1938), An-
slaagd zou zijn zonder medaille of nemiek Bouma (brons EK indoor
o*** i
Droomweekend droomduo
- Femke Bol en Lieke Klaver
Douwe Amels sprong in Istan
boel over 2,31 meter en naar een
ongekend verhaal. Nooit kwam
hij verder dan achtste op een
EK. Nu, op zijn 31ste en na jaren
stug doorzetten, won hij goud.
Op dezelfde dag dat de 19-jarige
Britt Weerman al voor zilver had
gezorgd.
Na de 400
meter poseren
Femke Bol en
Lieke Klaver
met de vlag.
Het duo is
inmiddels
gewend dat
alle fotografen
beelden van
ze willen
schieten.
FOTO ANP
Pim Bijl
Istanboel
fleilerianci
Amels.
FOTO ANP
Weerman.
FOTO ANP
ATLETIEK
MAANDAG 6 MAART 2023 GO
