F
M
Boek nu zorgeloos uw vakantie
4
Familieruzie leidt tot ondergang van Beva Huis
'11.
i-311
Het Beva Huis, de bekendste kledingzaak in Goes, sluit
binnenkort de deuren. Niet omdat de winkel slecht draait,
maar door een slepende ruzie tussen zoon en vader Bos
over ruim een miljoen euro. Zoon Ewald: „Ik was zo razend
dat ik twee ruiten heb ingegooid.”
1
0 Inclusief alle entreegelden
El Inclusief kofferservice
0 AED en gratis wifi
- -
0 Zeer luxe touringcars
Jaag!
Van Oeveren Reizen Zierikzee 0111- 414348 ofwww.vanoeveren.nl
0 Binnen onze regio wordt u
thuis opgehaald
winkel waar na de oorlog de eerste
spijkerbroek van Goes over de
wald Bos (50) is de
derde generatie in het
Beva Huis dat staat voor
Betere Vakkleding. Zijn
opa begint in 1938 de
toonbank gaat. Zijn ouders nemen
de zaak over. Zoon Ewald doet een
particuliere opleiding voor auto
verkoper, maar in de showroom
merkt hij dat dat niet zijn ding is.
Hij volgt ook een hbo-opleiding
small business in Haarlem. Zijn
moeder ziet een plek voor Ewald
in de zaak. Daar voelt hij zelf ook
wel voor.
Zo komt Ewald, die als 15-jarige
al in de winkel te vinden was, vol
tijds in het familiebedrijf. In 2000
wordt hij medevennoot, waarbij
hij de aandelen van zijn moeder
overneemt. Samen met zijn vader
runt hij het Beva Huis. Hij voelt
zich als een vis in het water. „Ik
ben namelijk een geboren onder
nemer.” En dat blijkt want de ver-
Buiten de bank om
De transactie tussen vader en
zoon verloopt in 2009 buiten de
bank om. Ewald leent het geld van
zijn vader. Hij betaalt aflossing en
5,5 procent rente uit de winst die
het Beva Huis maakt. De koopprijs
van 1,7 miljoen euro voor de win
kel is gebaseerd op de jaren tot
2007. Per maand draagt hij 9500
euro af aan de BV van zijn ouders.
Een smak geld. „In het begin was
dat op te brengen, want de winkel
draaide als een tierelier. Ik stak er
ook veel energie in. Ik werkte 70
uur per week.”
Maar in 2008 slaat de financiële
crisis toe. Consumenten letten op
Gebrouilleerde
verhouding
Het is de rode draad in de ge
brouilleerde verhouding tussen
ouders Bos en zoon Ewald. Op zijn
verjaardag moet hij naar zijn ou
ders toe. Zelf komen ze nooit.
Welk meisje hij ook meebrengt, ze
is niet goed genoeg. „Elke vriendin
werd volslagen genegeerd.” Zijn
partner, met wie Ewald sinds 2011
samenwoont en een zoon heeft,
ervaart dat aan den lijve: „Er hangt
een giftige atmosfeer in deze fami
lie. Ik merkte al gauw dat het er
niet om ging dat Ewald gelukkig
zou worden, maar dat hij naar hun
pijpen moet dansen. Ze gunnen
hem niks en behandelen hem als
een klein jongetje.”
Tijdens een familieweekend in
Cadzand in 2015 barst de bom.
Ewald: „Ik kon de druk van hen te
gen ons niet meer verdragen. We
zijn toen weggegaan. Daarmee
fit
EL
Frank Balkenende
Goes
kopen gaan buitengewoon goed.
Na eindeloos aandringen kan
Ewald het winkelpand waar hij als
kind is opgegroeid in 2009 kopen
van zijn ouders, met wie de relatie
op zijn zachtst gezegd aan de koele
kant is. Volgens Ewald is dat al zo
sinds zijn jeugd. Hij krijgt alles
wat zijn hartje begeert. Een gloed
nieuwe Kappa-sporttas, een lid
maatschap van de hockeyvereni-
ging of een bezoek aan een autosa
lon in Zwitserland, want de jonge
Ewald is gek van auto’s. „Materieel
ontbrak het aan me niets, wel aan
begrip en liefde. Er werd altijd
over mij en nooit met me gespro
ken.” En hij kreeg vaak de schuld.
Zijn zus leende zijn gloednieuwe
sporttas en gaf die onder de mod
der terug. Toen Ewald ontplofte,
gaven zijn ouders hem de wind
van voren. Zuslief kwam ermee
weg.
Zijn ouders kunnen moeilijk de
controle over hun kind loslaten,
analyseert Ewald. Om het winkel
pand over te nemen, moet hij in
2007 met de
kop door de
muur. „Ik wilde
namelijk duide-
over mijn toe
komst. I Iet was
lastig om dat
met mijn ou
ders te bespre
ken. Twee jaar
lang heb ik
moeten praten als Brugman. Uit
eindelijk heb ik gedreigd een jaar
lang te gaan backpacken. Daar
raakte mijn vader van in paniek,
want die is zelf niet in staat om
een winkel te runnen. Mijn moe
der was destijds de drijvende
kracht. Hij zwichtte, maar trai
neerde de verkoop. Als ik hem
erop aansprak, stapte hij in zijn
auto en reed hij weg. Twee jaar
heeft het geduurd voordat hij zijn
handtekening zette.”
de kleintjes. En dan doemen ook
nog eens nieuwe concurrenten op:
online winkels die de stoelpoten
onder kleine neringdoenden van
daan zagen. Merken die het Beva
Huis verkoopt, liggen plots overal
op de plank. De inkomsten lopen
dan ook terug.
Ewald heeft het gevoel dat het
koopcontract ‘niet klopt’, dat hij te
veel heeft betaald voor het winkel
pand. „Ik voelde me benadeeld.
Wat ik per maand moest afdragen,
was in feite twee keer te hoog. De
helft van de winst ging naar mijn
vader. Ik was de melkkoe van mijn
ouders. Ik probeerde ze ervan te
overtuigen dat de modewereld
was veranderd. Stuurde zelfs foto’s
van leegstaande winkelpanden in
Goes. Ik bleef het aankaarten: als
het zo doorgaat, heeft het Beva
Huis binnenkort geen bestaans
recht meer.”
Zijn vader zegt bij de notaris in
2009: ‘Ewald, ik ben trots op je en
als er iets is, zal ik je altijd helpen’.
Dat gebeurt ook in 2017 als de fi
nanciële pro
blemen van het
Beva Huis zich
opstapelen. De
lening wordt
aangepast op
basis vaneen
koopprijs van
zo’n 1,3 miljoen
euro, de rente
zakt van 5,5
naar 3 procent.
Ewald gaat minder betalen, maar
maandelijks toch nog 7000 euro.
Van harte gaat het niet. Vader en
zoon zien elkaar niet tijdens deze
onderhandelingen. Alles loopt via
hun accountants.
lijkheid hebben ik hoef ze nooit meer
te zien. Dat boek gaat
dicht. Het voelt als
een opluchting
- Ewald Bos
‘Ik was de melkkoe
van mijn ouders
(KNUS
E
PRÖGHAOA'
-"sïSd
J
ZATERDAG 4 MAART 2023 PM
8
B
