HELDENDOM
BOEKENWEEK
-EERVOLLE VERMELDINGEN
VI
SCHRIJFWEDSTRIJD
ste - een boek in zijn koffer. Meestal een boek dat ze inmid
dels uit haar hoofd kon voordragen. Hij krijgt nu al een brok
in zijn keel bij het idee dat ze straks met een frons van opper
ste concentratie de woorden zachtjes mee zal zeggen.
Dit keer heeft ze een paar boeken meegesmokkeld. Thuis
denken ze dat hij een slopende, geestdodende reis langs
klanten moet maken. In werkelijkheid gunt hij zich echter
een week alleen in hun vakantiehuis in de Franse bossen.
Voorzichtig loopt hij de keldertrap af. Pas als hij de deur
opent, begint haar hopeloze gejammer weer. ‘Alsjeblieft, laat
me gaan. Ik heb twee kinderen.’
Zonder te reageren schuift hij het dienblad naar haar toe,
zodat ze het voedsel met geboeide handen naar binnen kan
werken. Dan loopt hij terug naar boven en stuurt een appje.
Graag gedaan, Sarah. Wat fijn dat Je oké bent.
Nogmaals bedankt voor Je hulp! Ik ben nu weer terug van het
ziekenhuis. Kwestie van herstellen. Liefs, Sarah
Met een brede glimlach legt hij zijn telefoon op tafel. Sarah
heet ze dus. Gelukkig zit alleen haar onderarm in het gips.
Toen hij haar vorige week met fiets en al over de motorkap
van die auto zag vliegen, had het er heel anders uitgezien.
Hij was naast haar gaan zitten, had zijn jas over haar heen
gedrapeerd en haar trillende hand vastgepakt. Iemand
anders had zich over de bestuurder ontfermd, die al net
zo in shock was.
Hij neemt een slok van zijn halflauwe koffie en pakt vervol
gens het dienblad met eten vast. Nog een uur, dan kan hij
even videobellen met zijn dochtertje om haar een verhaal
voor te lezen en haar welterusten te wensen. Als hij op
zakenreis was, deed ze altijd stiekem - dat dacht ze tenmin-
22
- BEN BLOM -
