fp Tl
MEZZA. 17
VI
tingen aan de kaak gesteld waar
over ik nooit had nagedacht.
Wat betekende het eigenlijk, dat
ik me volgens ‘de wereld’ op een
bepaalde manier diende te gedra
gen als vrouw? Me gedragen?
Opdonderen! Ik bepaal zelf wel
of ik met mijn benen wijd wil
zitten. Nee, ik heb geen echt nare
ervaringen, maar had wel altijd
het gevoel dat ik een mannelijke
regisseur de indruk moest geven
dat ik beschikbaar was als vrouw,
ook al had ik al jaren een relatie.
Ik heb me vaak onveilig gevoeld,
maar dacht: ik zal het me wel
inbeelden. Moest ik op mijn
twintigste op een set met alleen
maar mannen een seksscène
spelen. ‘Het is nog te vroeg, ik
ben hier te nuchter voor,’ zei ik.
Daarop gaf de productie me twee
shotjes wodka. Het hielp, maar
blij met de scène ben ik nooit geworden.
Afgelopen zomer draaide ik de film Happy
Ending, over het vrouwelijk orgasme - of
liever: over het faken daarvan. Binnenkort
komt hij uit op Netflix. Dat was een voorbeeld
van hoe het óók kan. Er was een intimiteits-
coach en voor het eerst kon ik een verhaal
vertellen over seks zonder dat ik geseksua-
liseerd werd, in een volledig veilige werk
omgeving waarin ik achter alles stond wat
ik gedaan heb.’
‘In eerste instantie vond ik dat gewoon leuk.
Als actrice voeg ik me altijd naar het verhaal
dat de schrijver of regisseur wil vertellen.
Nu had ik de visie, en voegden mensen zich
naar mij.’
‘Ook! Maar geef me die maar. Want vanuit
begrip help ik jonge actrices graag verder en
wil ik ze beschermen. Macht moet liggen bij
IN NEDERLAND is Gaite Jansen
een gevestigde naam in de acteer-
wereld. Naast het auditeren wordt
ze regelmatig gevraagd voor rollen.
‘Maar in Amerika auditeer ik me
nog te pletter. Daar begin ik pas.
Uiteindelijk bevindt de top van de
acteerwereld zich daar. Mijn vak
geeft me passie en leven, daarin
wil ik niet beperkt worden. Neder
land is te klein als het aankomt op
acteren.’
‘Ik denk dat mijn ouders zich lang
geleden al gerealiseerd hebben dat
ik mijn eigen koers zou varen. Dat
hebben ze omarmd. Mijn halfbroer
en zijn gezin wonen nog in Rotter
dam, hij is voor hen de stabiele
factor.’
‘Nog niet! Toen ik klein was, ver
telde ze me over hoe ze het tiende
kind was in een gezin van twaalf
kinderen. Geld was er niet. Via
school kreeg ze een tramticket om
naar het Rijksmuseum te gaan.
Daar stond een poppenhuis, waar
ze de hele dag in gedachten mee
speelde. Dat vond ik zo krachtig!
Ze vertelde me ook altijd dat ze
vroeger leeuwentemmer was. Ze
heeft een beest in zich zoals ik dat
heb, dat voel ik en bewonder ik.
Ik lijk voor een groot deel op haar,
fysiek en in mijn somberte.’
Voel je je beroemd?
‘Lange tijd wilde ik in de luwte
blijven. Liet mij maar gewoon
spelen. Dat verandert langzaam.
Voorheen wist ik nauwelijks wie
ik zelfwas, dus hoe kon iemand
mij dan portretteren? Maar ik ben
genoeg gegroeid om nu te weten
dat als ik in de publiciteit kom,
ik dat ben, in mijn geëvolueerde
versie.’
mensen die hem kunnen dragen
en daar bewust en veilig mee
omgaan.’
I
Is dat de reden dat je vorig jaar voor het
eerst een korte film regisseerde, Beast, die
je bovendien zelf schreef?
Over machtsposities gesproken.
Hoe is dat voor je familie, datje nu
deels in de VS woont?
Je wijdt wel een gedicht aan je
moeder, weet ze dat?
