M
PRINSES ERVAART WAT MEER VRIJHEID TIJDENS VUURDOOP OP ANTILLEN
De dreiging
De koninklijke opleiding
Het slavernijverleden
EERSTE REIS
Het ging op de Antillen
natuurlijk om Amalia’s
eerste, lange reis als
prinses. Maar ook om
het slavernijverleden.
En het draaide toch
zeker ook om de
ernstige bedreigingen.
Een terugblik, aan de
hand van eigen
observaties en
uitspraken uit Amalia’s
gesprek met de pers.
Ik heb jaloers naar
mijn ouders gekeken
die direct wisten wat
er aan de hand was
Amalia neemt ‘veel levenslessen’
mee terug naar huis door de pro-
gramma-onderdelen over het sla
vernijverleden, zegt ze zelf. Met
name het treffen met nazaten van
tot slaaf gemaakten op Curasao
heeft de prinses ‘ontzettend diep,
persoonlijk geraakt’. „Het komt
niet vaak voor dat iemand de kans
krijgt om met directe nazaten aan
tafel te zitten en de verhalen van
hun grootouders te horen. Wat ik
zo bijzonder vond, was dat de ge
sprekken zo persoonlijk waren.
Daardoor werd het heel voelbaar”,
meent Amalia, die verder stelde
dat het onderwerp voor haar en
haar familie al een tijdlang leeft
Haar vader stelde een commis
sie in die drie jaar lang onderzoek
doet naar het koloniale verleden
van het Huis Oranje-Nassau.
Voorzitter is historicus Gert Oos-
tindie, die leden van de hofhou
ding (en hoogstwaarschijnlijk ook
prinses Amalia zelf) met gesprek
ken voorbereidde op dit gevoelige
deel van deze reis.
In de lokale pers werd wel de
vraag opgeroepen of ze wel genoot
van het bezoek, dat straalde ze
niet altijd zo uit als haar ouders.
Amalia geeft aan dat het af en toe
raar was dat de aandacht zo op
haar gericht was, als ze bijvoor
beeld in een sportstadion hoorde
dat haar naam gescandeerd werd,
en niet die van haar ouders. Maar
voor de duidelijkheid: ze heeft dus
wel ‘ontzettend genoten van al
les’. „U moet ook van mij begrij
pen dat het zo’n druk programma
was en dat het voor mij allemaal
eerste indrukken waren. Ik heb ja
loers naar mijn ouders gekeken
die hier rondliepen en meteen ie
dereen begroetten en direct wis
ten wat er aan de hand was.”
In het gevolg van de Oranjes
wordt erkend dat deze reis een
vuurdoop was voor de prinses, die
sinds haar 18de verjaardag elk mo
ment koningin kan worden. Hoe
leid je een gesprek met vijf men
sen aan een tafel in goede banen?
Hoe zorg je dat iedereen aan het
woord komt, dat iedereen aan
dacht krijgt? Hoe pak je toch je
rust, op een dag die van 09.00 uur
tot 22.00 uur bijna dichtgepla-
muurd is met plichtplegingen?
Leren door het te doen, klinkt het.
En door te evalueren. Met haar
ouders, maar ook met een vrouw
die haar bijna net zo goed kent:
Eveline van den Bent. Ooit begon
nen op de Eikenhorst als nanny
van Amalia en haar zussen, maar
inmiddels particulier secretaris
van het koningspaar en nog im
mer nauw betrokken bij Amalia.
Hoe zei de prinses het ook alweer
tegen Claudia de Breij? „Zij staat
altijd klaar. En ze kent ons be
hoorlijk goed. Zij heeft door wat
ik niet zo leuk vind, zij ziet het
wanneer ik een fotoshoot zat
ben.”
Of als een oorbel niet goed zit
Amalia en Van den Bent hadden
op Curasao aan één blik naar el
kaar genoeg, direct liepen haar
oude oppas en Maxima’s hofdame
met haar mee naar het toilet Van
den Bent komt bijna nooit in
beeld, maar is tegelijkertijd toch
altijd vlak bij de troonopvolgster.
Tegen De Breij vertelde Amalia
voor haar 18de verjaardag dat ze
zich op haar 14de heeft verzoend
met haar toekomst, maar haar
voorland nog niet omarmd had.
Hoe zit dat nu, na zo’n reis en met
die voortdurende dreiging om
haar heen, wilde een verslaggever
tijdens het persgesprek weten.
„God, wat een vraag. Er zijn zo
veel indrukken, ik heb nog geen
tijd gekregen om het allemaal te
laten bezinken. En zeker omdat
die andere situatie (de dreiging,
red.) ook nog gaande is, is het alle
maal nog een wirwar van dingen.”
„Die bussen moeten weg. Nü! Ze
blokkeren alles. Ik wil ze er niet
meer zien.”
Het gevaar loert overal, kenne
lijk ook hier in één van de minst
begaanbare uithoeken van het ko
ninkrijk.
Prinses Amalia wilde een zo
normaal mogelijk studenten
leven. „Maar de realiteit is helaas
anders.” Wat ze vooral mist door
de dreiging? „Even door een straat
lopen, een winkeltje in.”
Ze is geleefd, prinses Amalia. Zes
eilanden bezocht in negen dagen,
ruim zeventig verschillende pro-
gramma-onderdelen, tienduizen
den enthousiaste bewoners langs
de route en constant journalisten
om haar heen. Het was goedbe
schouwd negen keer Koningsdag.
En toch zegt prinses Amalia
donderdagavond (plaatselijke tijd)
op Sint-Maarten dat ze ondanks
het overvolle programma juist op
die eilanden iets meer vrijheid
heeft ervaren dan de afgelopen
maanden.
Zo ingrijpend zijn dus de gevol
gen van de ernstige dreiging, af
komstig uit de hoek van de mo-
cromaffia. „Ik ga er heel eerlijk in
zijn dat ik het nog steeds moeilijk
heb”, zegt Amalia. „Maar ik hoop
dat er snel verandering in komt.”
Een dag eerder, op Sint-Eusta-
tius. De ruim drieduizend bewo
ners van het eiland laten al gauw
in gesprekken vallen dat er nau
welijks criminaliteit is op het ei
land.
Op Zeelandia Beach, een vulka
nisch zwartzandstrand, poseert
prinses Amalia met haar ouders
voor meegereisde Nederlandse
journalisten. Net als de Oranjes
worden zij vervoerd in busjes en
die van de pers blokkeren nu de
enige vluchtweg. De coördi
nator van de Dienst Ko-
Bjbk ninklijke en Diplo-
matieke Beveili-
delijk:
- T
f
- Prinses Amalia
De Oranjes op Sint-Eustatius. FpTÖBRur
De prinses sprak met veel
mensen tijdens de rondreis met
haar ouders, fotoanp
Jeroen Schmale
Philipsburg
Amalia is eerlijk: ze heeft het
‘nog moeilijk’ door de dreiging
GO ZATERDAG 11 FEBRUARI 2023
