te worden omarmd, viel het ten prooi aan deze catastrofe
n
De echte sensatie van Turkije
vond je in het zuidoosten, waar
het leven puur en simpel was
11
If3
i J
den vertellen en de plekken die ze
wilden delen met de buitenwereld.
Veel westerlingen reizen graag
naar Turkije, maar zoeken dan wel
bij voorkeur plekken op als Istanboel
of steden en dorpen aan de Turkse
Rivièra, lekker aan het strand.
Ik durf te zeggen, met de ervaring
die ik zelf in dit gebied heb opge
daan, dat de echte sensatie in het
zuidoosten was te vinden, waar het
leven puur en eenvoudig was, ieder
een stond voor elkaar klaar en de
nieuwsgierige buitenstaander werd
met alle egards ontvangen, omdat de
mensen trots waren op wat ze te bie
den hadden.
Het ergste is dat ze door de natuur
ramp misschien wel vijftig jaar te
ruggeworpen zijn in de tijd. Ik bekijk
dagelijks de beelden vanuit Turkije
en durf met zekerheid te zeggen,
vanwege mijn eerdere ervaringen in
het gebied - ik ben er drie keer in
eenjaar geweest-datwe nog maar
een fractie hebben meegekregen van
wat er allemaal is verdwenen. En na
tuurlijk nog veel erger: het dodental
zal alleen maar oplopen. De helft van
Turkije is verwoest. Dat is misschien
moeilijk om voor te stellen. U kunt
denken aan een gebied dat bijna drie
keer zo groot is als Nederland. Dat
maakt het misschien makkelijker om
te begrijpen.
Ik hoop dat iedereen, op alle conti
nenten, gaat begrijpen dat niet alleen
mensenlevens en Turkse steden zijn
beschadigd, maar ook een deel van
onze beschaafde wereld en de histo
rie daarvan. Er is nog een saillant de
tail dat ik u niet wil onthouden.
Drie getroffen steden hebben ooit
een toevoeging aan hun naam gekre
gen omdat zij zich zo heldhaftig heb
ben gedragen tijdens de onafhanke
lijkheidsoorlog. Maras werd Kahra-
manmaras. Kahraman betekent
heldhaftig. Urfa werd Sanliurfa. Sanli
betekent glorierijk. Antep werd
Gaziantep. Gazi betekent strijders.
Deze toevoegingen zijn destijds
cadeaus van de overheid geweest
om de mensen te prijzen voor hun
vechtlust en mentale veerkracht. Het
is te hopen dat die eigenschappen
nog steeds in hun genen zitten. On
danks alle malaise denk ik van wel.
Turken daar wilden dat helemaal
niet en verklaarden daarom in 1938
dat ze een onafhankelijk land zou
den worden. Dat heeft nog geen jaar
geduurd. Maar de geschiedenis zie je
wel overal terug: in de architectuur,
de liberale houding van de mensen
en de mooie oude pleinen en parken.
Het is tekenend voor de enorm com
plexe maar ook mooie samenstelling
die dit gebied kent.
Wat er nog van al deze plekken
over is, vraag ik me af. Ik vrees het
ergste. Voor dit gebied een eerlijke
kans kreeg om door miljoenen men
sen omarmd te worden, viel het ten
prooi aan de catastrofale krachten
van de twee aardbevingen en de tal
loze naschokken.
De blijmoedige mensen in deze
steden, die eindelijk even konden
bijkomen van de bloedige gevechten
tijdens het conflict tussen de Turken
en Koerden en eerdere onlusten, wa
ren helemaal klaar voor de toekomst,
gewapend met verhalen die ze kon-
te
I
Grote foto: een ravage in de stad Iskenderun.
Kleine foto’s: de beroemde vijver van Sanliurfa,
de tempelcomplexen van Göbekli Tepe en een
pasjacomplex in Payas. fotos getty en epa
GO ZATERDAG 11 FEBRUARI 2023
bw i^^" ‘Wl
X- Ur
