M
M
Hangjeugd van toen - Megan, Damian en Mertcan - nu zelf jongerenwerkers
l
Ooit werden ze zelf
gezien als de
hangjongeren van de
Goese Polder. Nu zijn
Megan, Mertcan en
Damian jongerenwerker
in de wijk. „Soms, als ik
met jongeren spreek, is
het net of ik tegen
mezelf praat.”
Soms loopje bij
instanties gewoon vast.
Dan zie je zo’n jongere
afglijden en dan denk
ik: waarom gebeurt er
nou niets
bieden aan de jongeren die nu naar
het jeugdcentrum komen. En hen
soms ook een figuurlijke schop onder
de kont te geven. „Want ik merk wel
dat veel jongeren tegenwoordig lasti
ger te activeren zijn”, zegt Megan.
een jongerenwerker per se zelf ook
jong moet zijn. „Het moet altijd een
goede mix zijn”, zegt Megan, die zelf
ook heel goede herinneringen be
waart aan de wat oudere dame die
destijds de kookgroep in het jeugd
centrum begeleidde. „Ze had echt dat
moeder-achtige.” Mertcan denkt met
plezier terug aan vrijwilliger Miloud,
die destijds rond de 60 moet zijn ge
weest. „Hij luisterde echt naar je en
was oprecht en eerlijk. Hij maakte
het voor ons mogelijk dat wij in het
jeugdcentrum konden voetballen.
Dat betekende veel voor ons.”
Monopoly-avondjes
Daar vonden ze alle drie hun draai.
Damian denkt met veel plezier terug
aan onder meer het pingpongen, het
spelen op de PlayStation en de vele
Monopoly-avondjes. „Al snel was het
voor mij gewoon de place to be”, zegt
hij. Mertcan, die veel in de gymzaal
van het jeugdcentrum te vinden was
voor het zaalvoetbal, herkent dat:
„Als het jeugdcentrum een keer ge
sloten was, baalde ik echt, want dan
moesten we buiten in de kou staan.”
Megan zegt het vooral als een heel
veilige plek te hebben ervaren. „De
jongerenwerkers waren er voor ons.
Ik voelde oprechte warmte en inte
resse.” Damian: „Je kreeg een goede
band met ze. Als je een keer een mooi
cijfer had gehaald voor een toets, ver
telde je dat trots tegen ze. Maar als
het een keer niet zo goed met je ging,
kon je daar ook met ze over praten.”
Mertcan zegt veel te hebben geleerd
over normen en waarden. „Je nam
dingen van ze aan die je van je ouders
niet wilde aannemen. Ik denk dat het
zonder SMWO weleens de verkeerde
kant op had kunnen gaan met me.”
Blijven hangen
Waar het drietal zich toen nog niet
echt van bewust was, is dat het
jeugdcentrum - waar overigens ie
dere jongere welkom is - vooral een
middel is om jongeren met wie het
eventueel de verkeerde kant op zou
kunnen gaan te ondersteunen. „Dat
het dubbeltje bij mij uiteindelijk de
Jonge garde
Samen met Damien en Mertcan, die
dezelfde keuze maakten, vormt ze nu
als het ware de jonge garde binnen
het jongerenwerkersbestand van
SMWO. Nu zijn zij het die hun stin
kende best doen om bij jongeren uit
de wijk het dubbeltje de goede kant
op te laten vallen. „Soms, als ik jonge
ren spreek, is het net alsof ik tegen
mezelf praat”, zegt Megan. „In die
jongeren herken ik mezelf van vijf
tien jaar geleden.” De drie twintigers
(overigens zijn Mertcan en Megan
ook wel actief in andere Goese wij
ken) vormen samen het gezicht van
het jeugdcentrum in de Goese Pol
der, maar zijn ook vaak op straat te
vinden. „Als je een groepje jongeren
op een normale manier aanspreekt,
bijvoorbeeld omdat mensen hebben
geklaagd, zijn ze meestal echt wel
voor rede vatbaar”, is de ervaring van
Damian. „Maar als een bewoner met
frustraties naar zo’n groepje toe gaat,
gaat het nog weleens mis. Het kan
een hoge drempel zijn om jongeren
Weinig geheimen
Dat ze zelf‘kinderen van de wijk’
zijn, helpt volgens de drie jongeren
werkers wel. De Goese Polder kent
voor hen weinig geheimen. Ook het
feit dat ze zelf nog relatief jong zijn,
kan helpen bij het smeden van een
goede band met de huidige tieners in
de wijk. Toch antwoorden ze alle drie
stellig met een ‘nee’ op de vraag of
Frustratie
Mertcan zegt dat het werk als jonge
renwerker heel dankbaar werk is. Iets
dat zijn twee collega’s beamen. Toch
is er ook weleens wat frustratie. Me
gan zegt het nog vaak te zien mislo
pen in onder meer de bureaucrati
sche rompslomp en de samenwer
king tussen de instanties. „Soms loop
je gewoon vast. Als ik dan een jon
gere zie afglijden, en zo iemand bij
wijze van spreken dag in dag uit naar
onze inloop zie komen, denk ik:
waarom gebeurt er nou niets?” Ook
vindt ze dat jongerenwerkers soms
onvoldoende worden gezien als een
meespelende partij. „Onze band met
de jongeren wordt onderschat. Ik heb
een keer aan een tafel gezeten met al
lemaal hulpverleners. Aan het eind
van het gesprek was de conclusie dat
wij de beste ingang hebben bij de
jongeren. Wij zijn niet alleen een
luisterend oor voor hen, maar vaak
ook hun stem.”
In de jongeren
van nu herken
ik mezelf van
vijftien jaar
geleden
goede kant op is gevallen, komt mede
door het centrum en de jongeren
werkers”, durft Megan wel te stellen.
„Ik vraag me weleens af welke keuzes
ik zou hebben gemaakt wanneer het
er allemaal niet was geweest.” Megan
voelde zich zo goed thuis in het cen
trum dat ze van lieverlee ook ging
meehelpen bij de verschillende acti
viteiten. Zo is ze er eigenlijk altijd
blijven hangen. Dat was mede bepa
lend voor haar keuze om de opleiding
social work te gaan volgen.
aan te spreken, dus kijken bewoners
het vaak eerst even aan. Op het mo
ment dat ze wél gaan, is de boosheid
vaak al zo groot dat het kan escale
ren.”
Net als de jongerenwerkers uit hun
eigen jeugd proberen Damian en zijn
twee collega’s een luisterend oor te
egan Schipper (28),
Mertcan Alhan (25) en
Damian Krier (27) wa-
U ren in hun tienerjaren
M kind aan huis in het
jeugdcentrum bij wijkgebouwDe
Spinne in de Goese Polder, de wijk
waar ze zijn opgegroeid. Vóór ze daar
kwamen, waren ze, in verschillende
groepjes, vaak op straat te vinden.
Een beetje rondhangen, soms wat
rottigheid uithalen. „Ja, wij hoorden
echt wel bij de hangjeugd van de
wijk”, zegt Damian. Na in gesprek te
zijn geraakt met de toenmalige jon
gerenwerkers van welzijnsorganisa
tie SMWO besloten ze eens in het
jeugdcentrum te gaan kijken.
f j
I
- Mertcan Alhan
De jongerenwerkers
Damian Krier, Megan
Schipper en Mertcan
Alhan (vlnr) bij het
jeugdcentrum in de
Goese Polder.
FOTO MARCELLE DAVIDSE
- Megan Schipper
Rob Paardekam
Goes
Soms als ik met jongeren spreek,
is het net of ik tegen mezelf praat’
PM ZATERDAG 11 FEBRUARI 2023
V-V
- :r---
