‘Fysiek contact
staat bij ons
allebei ruim
bovenaan’
‘We lezen heel
veel, dat is ook
samenzijn’
lONICA
HAN
MEZZA25
V3
lONICA: ‘Jij bent een master met cadeaus. Nadat ik onze
zoon had gekregen, gaf je me bijna elke week bloemen.
Daar werd ik gelukkig van, maar na een jaar vond ik het
wel genoeg.’
HAN: ‘Was niet zo moeilijk, hoor. Ik zocht gewoon elke
week een nieuw boeket uit.’
lONICA: ‘Fysiek contact staat bij ons allebei ruim boven
aan. Natuurlijk is het ook fijn als Han klusjes doet, maar
dan denk ik niet: o, wat houdt Han veel van me, want hij
heeft opgeruimd.’
HAN: ‘Ik heb heel veel klusjes gedaan waar je heel blij van
werd. Deze tafel, lamp, stoel, zelf gemaakt, in de stijl van
Rietveld.’
lONICA: ‘Ik kan geïrriteerd raken als iets niet gedaan
wordt, maar ik krijg niet het idee dat je dan minder van
me houdt. Dat wordt anders als je me niet zou willen
knuffelen of aanraken.’
HAN: ‘Ik hou van klusjes doen. Ook van knuffels geven,
maar alleen als ik het voel, dat is eigenlijk altijd wel.’
lONICA: ‘We slapen meestal los van elkaar in, maar
’s ochtends, het laatste uur, liggen we tegen elkaar aan.
HAN: ‘Ons bed is ook niet supergroot.’
lONICA: ‘Dude, het is 1 meter 60 breed! Ik heb nooit
begrepen dat mensen een langeafstandsrelatie kunnen
hebben, ik zou het aanraken zó missen.’
HAN: ‘Toen we al jaren samen waren, moest ik voor mijn
werk een keer voor twee weken naar Noorwegen. Na
anderhalve week dacht ik: tijd dat ik weer naar huis ga.’
lONICA: ‘Langer dan die twee weken zijn we nooit bij
elkaar vandaan geweest.’
HAN: ‘Ik vind positieve woorden en onverdeelde aandacht
ook fijn. Als ik een marathon heb gelopen, vind ik het
leuk als lonica daar iets aardigs over zegt.’
lONICA: ‘En dat je er knap uitziet. Jij uit ook dat je trots
op me bent, dat je het leuk vindt wat ik doe. Topdog
noemt-ie me soms, als ik iets goed geregeld heb.’
HAN: ‘Ook in het huishouden tonen we waardering voor
elkaar.’
lONICA: ‘We hebben de taken duidelijk verdeeld. Je kunt
de ander wel helpen, maar je hoeft je er niet druk om te
maken. Han doet alle was, ik verzorg het eten.’
HAN: ‘We hebben heel veel was.’
lONICA: ‘Jij kan wel beter de boel de boel te laten zodat
er plaats is voor romantiek. Aan het eind van de vakantie
was ik druk met koffers inpakken. Toen riep je me. Ik
moest meekomen, een stukje het bos in, want je wilde
me de sterren laten zien.’
HAN: ‘Kunnen we thuis ook weleens doen, we hebben
een tuin. Ik vind tijd en aandacht voor elkaar belangrijk.’
lONICA: ‘Ik ben daar slechter in. Maar je hebt gelijk, het
is beter om af en toe echt even met elkaar te praten zonder
dat je met je hoofd ergens anders zit, of dat ik op m’n
telefoon zit te kijken.’
HAN: ‘We lezen heel veel, dat is ook samenzijn. Soms
vraag ik waar je boek over gaat.’
lONICA: ‘Jij leest echt moeilijke dingen; James Joyce,
Shakespeare, de hele Russische bibliotheek. Ik lees graag
wat makkelijkers: detectives, Nederlandse literatuur,
verhalenbundels. We moeten ook weer wat vaker naar de
sauna, het theater of een restaurant. Door corona is daar
de klad in gekomen. Maar het is ook gewoon veel: werken
en twee kinderen. In veel gezinnen zie je de ouders er
vooral voor zorgen dat het goed loopt, ten koste van de
romantiek. Wij zijn minder goed in het regelen en ons
huis is niet heel erg opgeruimd, maar we hebben nog wel
een romantische relatie.’
lONICA SMEETS (43), hoogleraar wetenschapscommunicatie en wetenschapsjournalist,
en HAN KEIJZERS (42), klinisch fysicus, zijn bijna achttien jaar samen. Ze hebben een
zoon van 12 en een dochter van 7. Liefdestaai lonica Han: beiden hebben op 1:
lichamelijk contact, en op 2: positieve woorden.
4
O’-
