Jan Vantoortelboom
Vergunning zomerwoning moet
De allerlaatste vakantie
66
2
een
persoon
Zeeuwser kun je het niet krijgen: mensen die
een huis in hun tuin bouwen om te verhuren
aan toeristen. Aan de Walcherse kust mag het.
Al begint de situatie behoorlijk uit de klauwen
te lopen.
‘Verhuren is gewoon
leuk. Ik werk heel
mijn leven al in de
horeca, ik hou van
contact met mensen’
mensen
leven zijn er
tientallen
versies te
vinden van
dezelfde
Doorheen
i
Ik zou een onsterfelijke glimlach op mijn gezicht in mijn
doodskist krijgen of mijn as zou wervelen van plezier in
het potje op de schouw als mijn kinderen bij het lezen van
mijn romans bij een personage opeens zouden uitroepen of
denken: ‘Hé, zo was die ouwe knar ook!’ Of: ‘Dat heeft hij
ooit ’ns gezegd!’ Of: ‘Die slechte kant had ie ook, want als ie
boos werd, dan kon je je maar beter uit de voeten maken’
om dan misschien jaren later, in een andere fase van hun ei
gen leven, bij het herlezen weer andere dingen te ontdek
ken. Zo zou ik het willen voor hen: de herinnering aan hoe
hun vader was steeds opnieuw ontdekken in de verschil
lende fases van hun eigen leven. Maar dan moeten ze toch
eerst even leren die schermpjes weg te leggen en een boek
ter hand te nemen.
p een ochtend deze week bracht ik mijn kinde
ren naar school en ik luister meestal naar Ra
dio 538. Klaas met zijn hoge gekke stemmetje
klinkt irritant, niet echt een boeiende radio
stem; er waren tijden dat er een beter ochtend
programma was, maar een mens went aan alles.
De rekening die ze in
stuurde was voor een
nieuwe allerlaatste vakantie
met haar gezin op een strand
in het zonnetje op Tenerife.
De allerlaatste vakantie. Het
is voor een redelijk gezond
mens bijzonder moeilijk, zo
niet onmogelijk, in te beel
den hoe dat moet voelen. Je
staat er zelden bij stil; het le
ven dendert maar voort, voor
alle leden van het gezin, het
werk ook, want er moeten
rekeningen worden betaald.
Maar opeens kijkje aan te
gen het onmiskenbare feit
dat je binnenkort een herin
nering bent. Leuke video-
filmpjes of een fotoplakboek
kunnen die herinnering
voor even inkleuren en vast
houden.
Ainke investering
Het huis dat hij vond aan de Doctor
Vaandragerstraat had er nog geen, maar
er was wel plek voor een nieuwe. En die
staat er nu, wit gepleisterd met een
mooi driehoekig dak. Bepaald geen kip-
Permanent bewoond
Maar er is wel iets aan de hand. De ge
meente Veere, waar Domburg onder
valt, eist dat mensen voortaan een ver
gunning aanvragen voor het bouwen
van een zomerwoning. Ook moet de
hoofdwoning permanent bewoond zijn.
penhok. „Het is een flinke investering
geweest”, geeft Elema toe. „Maar het is
elke cent waard geweest.”
Elema is een van de weinige zomer-
huisbezitters die wil meewerken aan dit
artikel. De meesten trekken zich terug.
Terwijl iedereen in Domburg van elkaar
weet wie een zomerhuis heeft, en wie
niet. Er is ook niks illegaals aan. Sterker
nog: heel veel Domburgers hebben een
zomerwoning. Moet ook wel met die
hoge huizenprijzen, zo is het ook nog
eens.
Vaak kan ik wel glimlachen om de banaliteiten waar ze
het over hebben, maar die bewuste ochtend was het geen
banaliteit. Mensen kunnen hun rekening insturen en als ze
door 538 geselecteerd worden, en hun verhaal op de radio
hebben verteld, vergoedt 538 die. Meestal gaat het om voor
werpen die stuk gaan of kwijt zijn, maar deze keer was het
een vrouw met een ingrijpend verhaal: ze was 41 jaar, moe
der van twee kinderen, 1 en 3, en ze had te horen gekregen
dat ze alvleesklierkanker had, in een vroeg stadium. Echter,
na de operatie bleek dat de kanker volledig uitgezaaid was.
Niets meer aan te doen, ze zou nog een aantal maanden
hebben. Ze trouwde nog snel met haar man, een boom van
een kerel, wel twee meter hoog, die zich groot hield, en ze
deden nog een laatste vakantie met de kinderen. Maar er
ging iets fout en de vakantie
moest worden omgeboekt
en dus eindigden ze op een
plek zonder strand.
Zelf ben ik niet bezig met
hoe ik herinnerd wil wor
den, want doorheen een
mensenleven zijn er tiental
len versies te vinden van de
zelfde persoon. Welkeen
dient te worden herinnerd?
Ik vind het leuker een soort
van actief spelletje te spelen
met de herinnering, en dan
natuurlijk in de gedachten
van de mensen die mij dier
baar waren en voor wie ik
iets heb betekend. En dat doe ik in de verhalen die ik schrijf,
want als schrijver kun je jezelf nooit helemaal uit je verhaal
wegschrijven, je karaktertrekken, interesses, beelden, ge
voelens zitten vervat in alle keuzes die je maakt, maar
vooral in de verschillende personages die je ten tonele
voert.
omaar een pleintje tussen
rijtjeshuizen uit de jaren 70.
Een grasveldje omgeven
door prikstruiken, met
twee witte tuinstoelen in
een hoek gestapeld. Zo’n veldje waar
kinderen na schooltijd gaan spelen.
Even uit het raam kijken wie er allemaal
zijn, bal uit de schuur halen en rennen
maar.
Alleen is dit Domburg. In die schuur
tjes liggen geen ballen. Daar staan bank
jes en daar staan bedden. De schuurtjes
zijn vakantiehuizen. Heel grote soms,
met dakkapellen en zonnepanelen op
het dak. Op het pleintje klinkt ‘s zomers
niet het gejoel van kinderen, maar het
ge rikketik van rolkoffers.
„Je bent gek als je het niet doet.” Sim
peler kan Klaas Elema het niet zeggen.
Toen de van oorsprong Kloetinger een
jaar of vier geleden een nieuw huis
zocht in Domburg keek hij vooral ook of
er een zomerwoning bijzat. „Dat had
den we bij ons vorige huis ook en dat
wilden we nu weer. Voor de opbrengst,
natuurlijk, maar ook omdat het gewoon
leuk is. Ik werk heel mijn leven al in de
horeca, ik hou van contact met men
sen.”
vM’ -
‘ifl - wil
WENDY WAGENMAKERS
LEES VERDER OP PAGINA 4
- Klaas Elema, verhuurder
De vakantiewoning van Klaas Elema in Domburg.
law
‘Zimmer frei’
ZATERDAG 28 JANUARI 2023 GO
