X- -1
All
‘Dat las ik omdat
ik dansmarieke
wilde worden’
I
Niet
van
hier
Schurende humor
Ze zijn als familie
Over alleen-zijn
Shag en kraakpanden
‘Uitgeverij Das Mag brengt een
jaar lang elke maand een boekje
uit van een andere auteur. Samen
vormen ze een serie die ik helemaal
wil hebben. Ook Januari van Alfred
Birney 19,99) is een pareltje. Over
een hippiejongen in de jaren zeventig
Dood van een meisje
-JANUARI
t
AffiZZA 37
VI
DANIEL SCHREIBER
die rondzwerft en muziek maakt. Maar
bovenal is hij op zoek naar warmte en
intimiteit. Shag, kraakpanden, fluores
cerende verf: Birney zet de sfeer van die
tijd goed neer.’
2
LU
o
I
‘Dat je je eigen familie kiest vind
ik een mooie gedachte van Arthur
Japin. In Mijn verzonnen familie
(De Arbeiderspers 45) komen al zijn
boeken van de afgelopen 25 jaar voorbij.
De personages hebben vaak echt bestaan,
zoals Edgar Degas en zijn geliefde,
Estelle. Japin heeft zich zo in hun
levens verdiept dat ze als familie voor
hem zijn geworden. Je ziet de brieven,
foto’s en andere historische documenten
die Japin hebben geïnspireerd om over
deze mensen te schrijven.’
‘Toen ik zag dat mijn favoriete
Wr schrijfster Hanya Yanagihara
Alleen aanbeveelt, wilde ik het zéker
lezen. Daniel Schreiber (Nieuw Amster
dam 20) begon tijdens de pandemie
na te denken over alleen-zijn. Hij zag
dat zijn vrienden met een gezin minder
de drang hadden naar buiten te gaan.
Hij stelt interessante vragen: wat is dat
nou, alleen zijn? Kun je gelukkig zijn als
je single bent? En waarom zit er een
stigma op? Daarbij haalt hij filosofen
aan. Interessant.’
‘Deze roman las ik omdat ik vroe-
ger dansmarieke wilde worden.
In een groep meiden, met leuke kleren
aan, voor de fanfare, weet je wel. In Niet
van hier van Judith Maassen (Querido
22,99) loopt het in een Brabants dorp
slecht af met zo’n meisje. Ze wordt dood
gevonden in een sloot. Carnaval gaat
niet door, iedereen heeft het erover.
De dorpelingen wantrouwen iedereen
‘van buitenaf’. Maassen beschrijft knap
het zowel beklemmende als veilige
gevoel van een kleine gemeenschap.’
jRh ‘In Happy-go-lucky van David
WIF Sedaris (Podium 21,99) komen
weer rake observeringen in het dagelijks
leven voorbij, die hij op zijn typische,
hilarische manier beschrijft. Over
iemand die ineens heel hard begint te j
hoesten en hoe de omgeving reageert. j
Of over een uitje naar de schietbaan
met zijn zus, die veel beter blijkt te zijn
dan hij. Zijn humor heeft een bittere
ondertoon, waardoor het schuurt.’
-
Judith Maassen
Alfred
■OMAM BI00
MO
DAVID
5 E D A R I 5
z
HAPPY
-GO-
lucky
LU
E
nu
lezen
©.„ijs*™*"
oij
<U«
MERIAM WEHRENS
van Van Piere in
Eindhoven zit vanaf
volgende week in
het MEZZA boeken-
panel. Ze tipt vijf
tophoeken.
LEEST ZELF GRAAG
Alles wat bijvoor
beeld te maken
heeft met een
vakantie die ik ga vieren, of een tentoon
stelling die ik ga bezoeken. En nu ik mijn
been heb gebroken, kies ik onderwerpen
die daar bij passen. Verder lees ik graag
Nederlandse auteurs en debuten. Debutan
ten krijgen te weinig aandacht, vind ik.’
VLIEGT OVER DE TOONBANK ‘De Camino
van Anya Niewierra. De echtgenoot van
Lotte heeft zelfmoord gepleegd tijdens het
lopen van depelgrimsroute. Het is een
spannende zoektocht naar zijn verleden.’
OP het nachtkastje‘Voorde leesclub
waar ik al dertig jaar bij zit, lees ik De jaren
van Nobelprijswinnaar Annie Ernaux.’
