1
ML 1
Ww x
Het mooiste
compliment dat
een lezer kan
geven: je hebt
me aan het
denken gezet’
«F,?
L w
fa
■8
I,
'ik L;
SIL
w<(
AffiZZA 35
VI
romantische fictie, maar romantiek
is juist niet mijn hoofdmoot. Ik schrijf
over vrouwen die uitdagingen te
verwerken krijgen en zichzelf daar
binnen kwijtraken en terugvinden.
In haar schoenen draait ook om
vriendschap tussen vrouwen. Als
ik iets heb geleerd, is het hoe onmis
baar dat is. Waar je als twintiger
binnen vriendschappen nog wordt
geplaagd door competitie en onze
kerheid, realiseer ik me nu dat op
mijn moeilijkste momenten, mijn
vriendinnen alles voor me beteken
den. Op mijn leeftijd heb je allemaal
wel iets overwonnen. Of dat nu ver
lies is, een scheiding of ongewenste
kinderloosheid - iedereen raakt
gebutst door het leven. Dat heeft ook
iets moois, je weet wat ertoe doet.
Voor mij is dat steun, samen lachen
en huilen, de wetenschap dat er
iemand voor je is.
En wat ik belangrijk vind, is mijn
personages iets meegeven waar een
ander misschien van kan leren. Ik
heb niet de illusie, of het doel, om de
wereld te veranderen. Maar ik kan
wel een ander perspectief geven. Als
meisje leer je al jong om naar binnen
te kijken, ik ook. Gaat er iets fout, dan
is het: waarom heb ik niet beter mijn
best gedaan, waarom heb ik gefaald?
Of zelfs: waarom ben ik niet fitter,
slanker, succesvoller? Als ik nu over
vrouwen schrijf, probeer ik ze naar
buiten te laten kijken. Niet: hoe zie
ik eruit en wat zullen anderen van
me denken? Maar wel: wat wil ik, wat
heb fk nodig? En: wat vind ik? Het
mooiste compliment dat een lezer
kan geven is: je hebt me aan het
denken gezet. Als ik daarin slaag
en ook nog plezier bij het lezen kan
geven, is mijn doel bereikt. Weet je,
ik hou gewoon van vertellen. Was
ik een paar eeuwen eerder geboren,
dan was ik diegene geweest die van
kampvuur naar kampvuur trok en
verhalen vertelde. Nu ik erover
nadenk: wat heerlijk zou dat zijn
geweest. Paard zadelen en gaan.’
La
V»*-'
'J
j A
WnOÜ
f9t
r
4
Xt-5 •■’“*^1^^^
1
y A/w
1
Eft/.1 «I
J -j'
