Is vlees slecht? Is havermelk
elitair? Is de natuur beter dan de
boerderij? Denken overvoeding
is best lastig. Landbouw- en
voedseldeskundige Louise
Fresco (70) schreef er een boek
over. ‘In West-Europa is het belang
van religie sterk afgenomen, maar
nu zijn het bloggers en diëtisten
die vertellen wat je niet mag.’
MEZZ/W
VI
het dier, ‘omdat dat zo leuk klinkt’.
Kortom, alles is niet zo zwart-wit bij
Louise Fresco. En al helemaal niet als
het over eten gaat. In haar nieuwste
boek, Ons voedsel, breekt ze een lans
voor de balans. Niet de balans van de
weegschaal of het minutieus uitgeba
lanceerde dieet. Maar als in: aandacht
voor wat je eet. ‘Het is net als met een
schilderij of een natuurgebied: wie meer
weet, ervaart meer.’ En aandacht voor
de andere eter: bij haar géén veroor
deling van vleeseters of juist van paleo-
vegetariërs. ‘Er zijn weinig dingen waar
een scherpe stellingname zoden aan de
dijk zet, behalve bij het hameren op het
belang van toetsbare feiten,’ vindt ze.
En die feiten, die kent ze na bijna vijftig
jaar aandacht voor de voedselketen als
geen ander.
‘Voedsel is liefde: het is het eerste wat
een ouder een kind geeft. Voedsel is ook
inspanning: van het zaaien, het oogsten,
het verwerken van de ingrediënten, tot
aan het transport, de winkel en het
koken. Voedsel is herinneringen.
‘Vroeger bij oma...’ En voedsel is een
Hora, madamigella, che
K succede?’ Louise Fresco,
de afgelopen acht jaar
bestuursvoorzitter van
de Wageningen Univer-
siteit Research, daarvoor in de top
van de Wereldvoedselorganisatie, nu
op haar zeventigste nog altijd emeritus
hoogleraar in Wageningen, lid van de
Koninklijke Nederlandse Akademie van
Wetenschappen én van de Académie
d’Agriculture de France én van de
Koninklijke Zweedse Academie van
Land- en Bosbouw én van de Konink
lijke Vlaamse Academie voor Weten
schappen en Kunsten én van de
Spaanse, kortom een van Nederlands
meest vooraanstaande voedsel- en
landbouwdeskundigen, praat ook
maar gewoon tegen haar poes. ‘Dus
dame, wat is er aan de hand?’
‘Natuurlijk weet ik dat ze er niks van
verstaat, maar het is gewoon gezellig.’
En hoewel ze als wetenschapper beseft
dat mensen ten onrechte menselijke
emoties toeschrijven aan dieren, heeft
ze de poes toch Sipje genoemd, omdat
ze zo sip keek toen zij op straat werd
gevonden. En spreekt ze Italiaans tegen
Voedsel is het belangrijkste wat mensen
met elkaar delen, schrijf je. Echt?
